Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z dokumentów zakupowych przechowywanych w postaci elektro­nicznej, w sytuacji gdy oryginalne, papierowe dokumenty zakupowe zostaną zniszczone zgodnie z pro­cedurą opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Uzupełnili go Państwo pismem z 6 marca 2025 r. (wpływ do organu 6 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na (…). Spółka podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem CIT na zasadach ogólnych.

Z uwagi na skalę prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca otrzymuje znaczną liczbę do­kumentów zakupowych takich jak faktury, faktury korygujące, noty księgowe, paragony, faktury uprosz­czone, w tym paragony zawierające NIP wystawcy, itp. (dalej: „dokumenty zakupowe”).

Dokumenty te są wystawiane i dostarczane do Spółki zarówno w wersji papierowej, jak i elektronicznej (w tym faktury elektroniczne)- dostarczane na specjalnie wydzieloną skrzynkę mailową.

Dokumenty dostarczane w formie elektronicznej są drukowane i przechowywane zarówno w oryginalnej postaci elektronicznej, również w formie papierowej. Dokumenty księgowe, które są wystawiane przez dostawców w formie papierowej są przechowywane (archiwizowane) w oryginale w tej formie.

W związku z zwiększoną ilością dokumentów Spółka wdrożyła w październiku 2022 roku elektroniczny system obiegu wewnętrznego dokumentów (dalej jako „...”). System ten pozwala zarówno na ar­chiwizowanie dokumentów w formie nieedytowalnych skanów, jak i na obieg weryfikacji dokumentów zakupu od wpływu do Spółki, poprzez powiązanie z odpowiednim zamówieniem, kontrolę merytoryczną i formalno-rachunkową, jak i późniejszą archiwizację.

Każdy wprowadzony dokument, uzyskuje unikatowy numer nadany przez system, pod którym groma­dzone są: dokumenty zakupowe (skany faktur) oraz wszystkie dodatkowe dokumenty potwierdzające dostawę towarów lub wykonanie usługi (np. potwierdzenia pracowników odpowiedzialnych, kopie pro­tokołów, certyfikatów).

W chwili obecnej Spółka przechowuje (archiwizuje) wszystkie bieżące dokumenty zarówno w formie papierowej, jak i w wersji elektronicznej w (...).

Archiwizowanie dokumentów w formie fizycznej (papierowej) wiąże się z wysokimi kosztami administra­cyjnymi (m.in. obsługa procesu, koszty przechowywania dokumentów w Spółce, bezpieczne zarządzanie dokumentacją oraz niszczenie dokumentacji zgodnie z wymogami prawnymi oraz zarządczymi). Co wię­cej, jakość i czytelność znacznej części dokumentów papierowych z czasem podlega znacznemu pogor­szeniu.

Doświadczenie Wnioskodawcy wskazuje, że część dokumentów papierowych pod koniec okresu ich ustawowego przechowywania (okres przedawnienia zobowiązania podatkowego) ulega wyblaknięciu lub innym uszkodzeniom na skutek oddziaływania czynników fizycznych. Stopień uszkodzenia dokumen­tów jest różny bowiem zależy od zastosowanej technologii druku oraz nośnika, ale są to okoliczności leżące poza kontrolą Wnioskodawcy (Spółka nie ma wpływu na to w jaki sposób te dokumenty zostały wystawione).

Dla potrzeb zminimalizowania kosztów oraz usprawnienia wewnętrznych procesów, Spółka podjęła de­cyzję o zmianie dotychczasowej praktyki w zakresie przechowywania dokumentów zakupowych. Przed­miotowa zmiana obejmuje rezygnację z przechowywania papierowych kopii dokumentów zakupowych i przechowywaniu ich jedynie w formie zdigitalizowanej. Zasady postępowania z dokumentami zakupo­wymi określone są procedurze „Obieg dokumentów księgowych” (dalej: „Procedura”) obowiązującej u Wnioskodawcy i wiążącej dla wszystkich pracowników Wnioskodawcy uczestniczących w tym proce­sie.

Dokumenty zakupowe w formie papierowej byłyby niszczone w sposób i w terminie określonym powyż­szą procedurą, tj. po dokonaniu ich digitalizacji i przeprowadzeniu pełnej weryfikacji cyfrowej kopii do­kumentu zakupowego i zdarzenia nim udokumentowanego pod kątem ich autentyczności i integralności. Ponadto Spółka planuje zdigitalizowować dokumenty otrzymane przed wdrożeniem (...), które ak­tualnie archiwizuje w formie papierowej. Oryginały tych dokumentów po zdigitalizowaniu i zweryfiko­waniu jakości skanów zostałyby zniszczone .

Wnioskodawca wskazuje jednak, że do momentu uzyskania pozytywnej interpretacji podatkowej prze­chowuje dokumenty w formie papierowej, pomimo iż są one zdigitalizowane.

Każdy pracownik Spółki, który dokonuje na rzecz Spółki zakupu towaru lub usługi (dalej: „Pracownik”) zobowiązany jest do uzyskania od sprzedającego stosownego dokumentu księgowego potwierdzającego dokonaną transakcję i pozwalającego na zaewidencjonowanie jej w księgach rachunkowych. W przy­padku gdy transakcja zakupu jest udokumentowana za pomocą dokumentu zakupowego, wyznaczony Pracownik będzie sporządzał jego elektroniczną kopię w formacie PDF za pośrednictwem dedykowa­nego przez Wnioskodawcę oprogramowania w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia doku­mentu oraz integralność jego danych.

Procedura przewiduje też odpowiednie tryby postępowania w przypadku niekompletności otrzymanych dokumentów zakupowych lub wątpliwości co do ich rzetelności. Po przejściu przez pełen proces wery­fikacyjny cyfrowej kopii dokumentu zakupowego, papierowy oryginał tego dokumentu będzie niszczony w określonym w Procedurze terminie.

Wydatki, o których mowa w niniejszym wniosku mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wydatki te, jako związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, stanowią też koszt uzyskania przychodu na gruncie podatku CIT (nie są to wydatki znajdujące się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Wnioskodawca będzie zapewniał organom podatkowym i innym organom administracyjnym, na ich żą­danie, zgodnie z odrębnymi przepisami, niezwłoczny dostęp do dokumentów zakupowych przechowy­wanych w formie elektronicznej, a także niezwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawar­tych. W odniesieniu do wydatków dokumentowanych opisanymi we wniosku dokumentami zakupo­wymi (w tym fakturami oraz innymi dokumentami, co do których przepisy ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiają odliczenie podatku naliczonego), Spółka zapewnia i będzie zapewniać funkcjonowa­nie kontroli biznesowych, które ustalą wiarygodną ścieżkę audytu między dokumentem zakupowym, a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Przedmiotowe kontrole i weryfikacja autentyczności pocho­dzenia dokumentów będą wynikały z wprowadzonej przez Spółkę procedury weryfikacji każdego doku­mentu otrzymywanego zarówno od razu w wersji elektronicznej jak i otrzymywanego w wersji papiero­wej.

Żaden dokument o nieodpowiedniej jakości nie zostanie zatwierdzony przez uprawnionego pracownika odpowiedzialnego w Spółce za sprawdzenie jakości dokumentu. Co wymaga podkreślenia, decyzja o zniszczeniu dokumentów otrzymanych przez Spółkę w wersji papierowej będzie podejmowana do­piero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodze­nia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu w księgach rachunkowych.

Wnioskodawca przechowuje i będzie przechowywał dokumenty zakupowe w formie elektronicznej w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność po­chodzenia, integralność treści i czytelność od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu prze­dawnienia zobowiązania podatkowego lub okresu amortyzacji środka trwałego. Dokumenty zakupowe będą przechowywane na serwerach. Spółka ponadto tworzy regularne kopie zapasowe danych zapisa­nych na zewnętrznych nośnikach, w celu uniknięcia utraty danych.

Wnioskodawca posiada także sporą liczbę środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej „WNiP”), których kartoteki aktualnie zajmują sporą powierzchnię. Kartoteka każdego ze środków trwałych oraz WNiP składa się z kompletu dokumentów: dokument przyjęcia do użytkowania - OT, listę dokumentów wraz z przypisanymi do nich kwotami, oraz kopie wszystkich dokumentów, mających wpływ na obliczenie wartości początkowej oraz wysokość amortyzacji bilansowej i podatkowej danego środka trwałego lub WNiP. Większość środków trwałych oraz WniP przyjęta jest na podstawie kilku dokumentów, np. faktur zakupu od jednego lub kilku kontrahentów, wyciągów bankowych zwierających opłaty bankowe, dokumentów wewnętrznych PK dokumentujących np. różnice kursowe itd.

Wnioskodawca aktualnie archiwizuje kartoteki w formie papierowej.

Wnioskodawca rozważa prowadzenie dokumentacji dotyczącej przyjętych środków trwałych oraz WNiP wyłącznie w sposób elektroniczny (zdigitalizowany) ww. kartotek. Tak jak wskazane w przykładach po­wyżej, po zeskanowaniu, pracownik działu finansów zweryfikuje jakość i kompletność skanu, oraz infor­macje na podstawie, których możliwe będzie wyszukanie danej kartoteki, tj: czy numer środka trwałego, data przyjęcia do użytkowania zaczytały się prawidłowo. Dopiero po dokonaniu tych czynności karto­teka będzie archiwizowana. Możliwość przechowywania dokumentów w sposób elektroniczny daje pewność, że dokumenty będące podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych w formie papierowej nie zostaną zniszczone (w momencie kiedy odpisy amortyzacyjne trwają ponad 5 lat), co będzie dawało moż­liwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych jak i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zakupione towary udokumentowane fakturami/dokumentami zrównanymi z fakturami opisanymi we wniosku będą służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Wnioskodawca, X Sp. z o.o., wdrożył szczegółowe procedury kontroli biznesowych, które zapewniają pełną przejrzystość i wiarygodność ścieżki audytu pomiędzy dokumentami zakupowymi, zarówno fakturami jak i dokumentami z nimi zrównanymi, a rzeczywistymi dostawami towarów i usług.

W ramach tego procesu wprowadzono następujące mechanizmy:

1. Identyfikacja i rejestracja dokumentów

Każdy dokument zakupowy wpływający do Spółki (zarówno w wersji papierowej, jak i elektronicznej) podlega identyfikacji i rejestracji w systemie elektronicznego obiegu dokumentów (...). System ten umożliwia:

• Automatyczne przypisanie dokumentowi unikatowego numeru referencyjnego, który pozwala na łatwe śledzenie wszystkich powiązanych z nim informacji.
• Powiązanie faktury lub innego dokumentu zakupowego z odpowiednim zamówieniem, dostawą oraz potwierdzeniem odbioru towaru lub usługi.
• Rejestrację i archiwizację dokumentów w sposób pozwalający na ich łatwe wyszukiwanie według różnych kryteriów (np. numer pod którym dokument został ujęty w księgach Spółki, numer dokumentu kontrahenta, data, kontrahent, kwota, numer zamówienia).

Każdy dokument po wprowadzeniu do systemu jest następnie kierowany do odpowiednich osób w organizacji, odpowiedzialnych za jego weryfikację i zatwierdzenie.

2. Wieloetapowa weryfikacja dokumentów

Dokumenty podlegają kilkustopniowej kontroli w celu zapewnienia ich autentyczności i integralności:

a)weryfikacja merytoryczna:

• sprawdzenie, czy dane na fakturze (np. ilość, cena, nazwa towaru/usługi) zgadzają się z zamówieniem i rzeczywistą dostawą;
• porównanie treści dokumentu z umową lub warunkami handlowymi ustalonymi z dostawcą (na zamówieniu).

b)weryfikacja formalna i rachunkowa

• sprawdzenie, czy faktura zawiera wszystkie wymagane prawem elementy (np. NIP dostawcy, stawka VAT, kwota podatku, numer faktury);
• weryfikacja, czy dokument został wystawiony przez zatwierdzonego dostawcę. Spółka posiada bazę zweryfikowanych kontrahentów z którymi współpracuje. Weryfikacja kontrahentów następuje przed rozpoczęciem współpracy oraz okresowo zgodnie z procedurami kontroli wewnętrznej;
• w przypadku faktur korygujących – kontrola zgodności z pierwotnym dokumentem oraz sprawdzenie, czy korekta została wystawiona w prawidłowy sposób.

c)Potwierdzenie dostawy/usługi

• w przypadku towarów, każda dostawa jest weryfikowana przez pracowników magazynu co do zgodności z zamówieniem (weryfikowana jest m.in. ilość oraz czy dostarczony towar zgadza się z przedmiotem zamówienia). Po pozytywnej weryfikacji magazynier tworzy dokument przyjęcia wewnętrznego (dalej. „PZ”) w systemie księgowym ERP potwierdzający dostawę. Wydruk dokumentu PZ wraz z dokumentami otrzymanymi od dostawcy: WZ-ką (wydaniem zewnętrznym), listem przewozowym lub innymi dokumentami są dodatkowo archiwizowane. Faktury są księgowane w powiązaniu z zamówieniami oraz dokumentami PZ potwierdzającymi dostawy.
• w przypadku usług faktury są porównywane z zamówieniami lub umowami oraz osoba merytorycznie odpowiedzialna za daną usługę potwierdza jej wykonanie. Ponadto w systemie (...) dołączane są inne dokumenty potwierdzające wykonanie usługi, np.: protokoły odbioru prac, świadectwa kalibracji, e-maile, zdjęcia lub inne zasadne.
• system (...) przechowuje powiązanie faktury z dokumentami dostawy (zamówieniem oraz dokumentem PZ) w celu zapewnienia pełnej przejrzystości audytu.

Faktury/dokumenty zrównane z fakturami, które są opisane we wniosku przechowywane są na fizycznych serwerach zlokalizowanych w siedzibie firmy, a dodatkowo w celach bezpieczeństwa, ich kopie zapasowe (backup) robione są na macierzach dyskowych oraz taśmach LTO, które przechowywane są w sejfie w innym pomieszczeniu. Kopie zapasowe wykonywane są systematycznie, m.in. kopie przyrostowe codzienne oraz tygodniowe z zgodnie z polityką bezpieczeństwa firmy.

Spółka nie zamierza przechowywać faktur poza terytorium kraju. Spółka w każdym przypadku zapewni naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, dostęp do faktury/dokumentów zrównanych z fakturami za pomocą przekazania wymienionych dokumentów w formie elektronicznej na zewnętrznym nośniku danych lub za pomocą poczty email.

Pytanie

1.  Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z dokumentów zakupowych przechowywanych w postaci elektro­nicznej, w sytuacji gdy oryginalne, papierowe dokumenty zakupowe zostaną zniszczone zgodnie z pro­cedurą opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego? Analogicznie Wnioskodawca ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amor­tyzacyjnych od środków trwałych oraz WNiP, których dokumentacja jest przechowywana wyłącznie elektronicznie.

2.  Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wy­datków wynikających z dokumentów zakupowych przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytu­acji gdy oryginalne, papierowe dokumenty zakupowe zostaną zniszczone zgodnie z procedurą opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 odnośnie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, dopuszczalne jest przechowywanie otrzymanych w formie papiero­wej dokumentów zakupowych, wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie ich papierowych orygina­łów- nie stanowi przeszkody do zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu.

Uzasadnienie Ad.1

W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie obowiązujących przepisów, dopuszczalne jest przechowywanie otrzymywanych dokumentów zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej, bez obowiązku jednocze­snej archiwizacji ich papierowych oryginałów.

Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie wskazują jednej prawnie dopuszczalnej formy przecho­wywania wskazanych dokumentów. W szczególności nie uzależniają sposobu ich archiwizacji od formy, w której podatnik otrzymuje oryginał dokumentu.

Przede wszystkim jednak przepisy te nie formułują zakazu ich przechowywania wyłącznie w formie elek­tronicznej. W świetle dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ust. 1 updop działanie Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych na podstawie doku­mentów zakupowych, których oryginalne wersje zostały zniszczone po ich zeskanowaniu w formie pa­pierowej i przejściu całego procesu weryfikacyjnego, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej, na­leży uznać za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, tzn. ustawowego katalogu kosztów wyłączo­nych z kosztów uzyskania przychodów. Do zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest zatem właściwe udokumentowanie danego zdarzenia gospodarczego bo­wiem bez spełnienia tego warunku nie będzie możliwe wykazanie przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 updop.

Mając na uwadze powyższe, kosztami uzyskania przychodów są wszystkie racjonalne, gospodarczo uza­sadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Celem uznania danego wydatku lub kosztu za poniesiony racjonalnie, należy dokonać oceny jego przydatności pod ką­tem jego celowości oraz oceniać z perspektywy zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego tego wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Do zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest zatem właściwe udokumentowanie danego zdarzenia gospodarczego bowiem bez spełnienia tego warunku nie będzie możliwe wykazanie przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 updop. Mając na uwadze powyższe, kosztami uzyskania przychodów są wszystkie racjonalne, gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Celem uznania danego wydatku lub kosztu za poniesiony racjonalnie, należy dokonać oceny jego przy­datności pod kątem jego celowości oraz oceniać z perspektywy zaistnienia związku przyczynowo - skut­kowego tego wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Do zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest właściwe udokumentowanie danego zdarzenia gospodarczego.

Należy jednak wskazać, że przepisy prawa podatkowego nie regulują sposobu, w jaki wydatki lub koszty ponoszone przez podatnika powinny zostać udokumentowane. Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy obowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób za­pewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego po­datku za rok podatkowy (...). Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, regulującymi zasady pro­wadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy o rachunkowości, do której odsyła updop w kwestii dotyczącej sposobu prowadzenia takiej ewidencji.

Podatnik, prowadzący księgi rachunkowe wg Międzynarodowych Standardów Rachunkowości spełnia wszystkie wymogi Ustawy o Rachunkowości (dalej: „UoR”) co do prowadzenia ksiąg /ewidencji zgodnie z UoR. Co istotne, art. 20 ust. 5 UoR zawiera postanowienie zgodnie z którym, przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera za równoważne z dowodami źródłowymi uważa się zapisy w księ­gach rachunkowych, wprowadzane automatycznie za pośrednictwem urządzeń łączności, informatycz­nych nośników danych lub tworzone według algorytmu (programu) na podstawie informacji zawartych już w księgach, pod warunkiem, że podczas rejestrowania tych zapisów zostaną spełnione co najmniej następujące warunki:

a)uzyskają one trwale czytelną postać zgodną z treścią odpowiednich dowodów księgowych;

b)możliwe jest stwierdzenie źródła ich pochodzenia oraz ustalenie osoby odpowiedzialnej za ich wpro­wadzenie;

c)stosowana procedura zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia odnośnych danych oraz kompletności i identyczności zapisów;

d)dane źródłowe w miejscu ich powstania są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający ich nie­zmienność, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych.

Przepisy pozwalają na przechowywanie dowodów źródłowych, z wyłączeniem dokumentów enumera­tywnie wskazanych w przepisach UoR w formie elektronicznej, jeżeli ich treść będzie mogła zostać prze­chowana w trwałej oraz niezmienionej postaci na informatycznych nośnikach danych, w porównaniu z papierowym oryginałem. Według Wnioskodawcy oznacza to, że dowody poniesienia kosztów przecho­wywane w formie elektronicznej mogą stanowić podstawę ich uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów UoR.

Zdaniem Spółki, w przypadku zeskanowania dokumentów zakupowych (w tym faktur) papierowych i następnie przeniesienia treści dokumentów na nośniki elektroniczne, a następnie zniszczeniu ich papie­rowych egzemplarzy, spółka nie utraci prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów udokumentowanych otrzymanymi dokumentami zakupowymi.

Według Spółki należy podkreślić fakt, że dowód księgowy, który będzie odpowiedni do ujęcia danego kosztu lub wydatku w księgach rachunkowych, będzie stanowił również odpowiedni dokument do celów podatkowych CIT.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.,) (dalej: „o.p.”), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, zaś katalog dowodów wskazany w art. 181 o.p. ma charakter otwarty. W szczególności dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne doku­menty.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, oczywistym jest, że za dowód należy także uznać kopie dokumentów przechowywane w formie elektronicznej, jeżeli dokumentują one fakt zaistnienia określo­nych zdarzeń gospodarczych. W tym kontekście, w ocenie Spółki, jeśli posiadany przez nią dowód księ­gowy w postaci dokumentu zakupowego jest wystarczający do zaewidencjonowania kosztu w księgach rachunkowych, będzie on także wystarczający dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wydatek tak udokumentowany będzie mógł stanowić koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca posiada także sporą liczbę środków trwałych oraz WNiP, których kartoteki (większość składa się z kilku dokumentów) aktualnie zajmują sporą powierzchnie. Wnioskodawca rozważa także prowadzenie w sposób elektroniczny (zdigitalizowany) ww. Kartoteki. Po zeskanowaniu, pracownik działu finansów weryfikuje jakość skanu oraz sposób zaczytania danych umożliwiających późniejsze wy­szukanie dokumentów. Dopiero po dokonaniu tych czynności kartoteka będzie archiwizowana. Możli­wość przechowywania dokumentów w sposób elektroniczny daje pewność, że faktura w formie papie­rowej nie zostanie zniszczona (w momencie kiedy odpisy amortyzacyjne trwają ponad 5 lat), co będzie dawało możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych jak i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16a-16m updop.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w wydanych dotychczas in­terpretacjach organów podatkowych wypowiadających się w analogicznych stanach faktycznych.

Zgodnie z interpretacjami organów, przechowywanie dokumentów zakupowych (w tym faktur) w formie elektronicznej jest dopuszczalne, a ponadto daje podatnikom prawo obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznawane na podsta­wie wydatków i kosztów ujętych w księgach rachunkowych na podstawie dowodów księgowych, któ­rych oryginalne wersje zostały zniszczone, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej.

Jako przykłady mogą posłużyć następujące interpretacje:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 października 2024 r., Znak: 0114-KDIP3-1.4011.662.2024.2.MK1,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2024 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.294.2024.2.ASK,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.388.2024.3.RH,

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo -skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, na podstawie zgromadzonych dowodów, związku między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Należy zaznaczyć, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, na podstawie zgromadzonego przez tychże podatników materiału dowodowego. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego między kosztami a przychodami podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka otrzymuje - zarówno w formie elektronicznej jak i papierowej - faktury i dokumenty zrównane z fakturami. Zakupione towary służą/będą służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

W związku ze zwiększoną ilością ww. dokumentów wdrożyli Państwo w październiku 2022 r. elektroniczny system obiegu wewnętrznego dokumentów, który służy m.in. archiwizacji. Obecnie przechowują (archiwizują) Państwo wszystkie bieżące dokumenty w formie papierowej i elektronicznej.

Spółka podjęła decyzję o zmianie dotychczasowej praktyki w zakresie przechowywania faktur i dokumentów zrównanych z fakturami, zmiana ta polega na rezygnacji z przechowywania papierowych kopii ww. dokumentów.

Z opisu sprawy wynika, że zapewnią Państwo autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność. Uprawnione przez Spółkę osoby przeprowadzą kontrole mające na celu weryfikację czy dany dokument odpowiada faktycznie zrealizowanej transakcji. Rozbieżności są/będą wyjaśniane, aby zapewnić autentyczność pochodzenia każdej faktury.

Integralność treści faktur i dokumentów zrównanych z fakturami jest/będzie zapewniona: w pierwszej kolejności dokumenty te będą skanowane i zapisywane w nieedytowalnym formacie, a następnie wczytywane do wewnętrznego sytemu archiwizacyjnego. Zeskanowane dokumenty mają/będą mieć odpowiednią jakość, aby zapewnić ich wyraźny odczyt.

Ponadto, wdrożyli Państwo procedury kontroli biznesowych, które zapewniają/zapewnią pełną przejrzystość i wiarygodność ścieżki audytu pomiędzy fakturami/dokumentami zrównanymi z fakturami a rzeczywistymi dostawami towarów i usług.

Kontrole biznesowe obejmują/będą obejmować:

1. identyfikację i rejestrację dokumentów,

2. wieloetapową weryfikację dokumentów, w tym:

a)weryfikację merytoryczną,

b)weryfikację formalną i rachunkową,

c)potwierdzenie dostawy/usługi.

Ponadto, Spółka nie zamierza przechowywać faktur poza terytorium kraju. W każdym wypadku zapewnią Państwo naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub szefowi krajowej administracji skarbowej dostęp do faktur/dokumentów zrównanych z fakturami za pomocą przekazania wymienionych dokumentów w formie elektronicznej na zewnętrznym nośniku danych lub za pomocą poczty e-mail.

Dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu w księgach rachunkowych będzie podejmowana przez decyzja o zniszczeniu dokumentów otrzymanych przez Spółkę w wersji papierowej.

Wydatki, o których mowa w niniejszym wniosku mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wydatki te, jako związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, stanowią też koszt uzyskania przychodu na gruncie podatku CIT (nie są to wydatki znajdujące się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Spółka rozważa prowadzenie dokumentacji dotyczącej przyjętych środków trwałych oraz WNiP wyłącznie w sposób elektroniczny (zdigitalizowany) ww. kartotek. Po zeskanowaniu, pracownik działu finansów zweryfikuje jakość i kompletność skanu, oraz infor­macje na podstawie, których możliwe będzie wyszukanie danej kartoteki, tj: czy numer środka trwałego, data przyjęcia do użytkowania zaczytały się prawidłowo. Dopiero po dokonaniu tych czynności karto­teka będzie archiwizowana. Możliwość przechowywania dokumentów w sposób elektroniczny daje pewność, że dokumenty będące podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych w formie papierowej nie zostaną zniszczone (w momencie kiedy odpisy amortyzacyjne trwają ponad 5 lat), co będzie dawało możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych jak i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Państwa wątpliwości budzi ustalenie czy Spółce przysługuje prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z dokumentów zakupowych przechowywanych w postaci elektro­nicznej, w sytuacji gdy oryginalne, papierowe dokumenty zakupowe zostaną zniszczone zgodnie z pro­cedurą opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz czy Spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amor­tyzacyjnych od środków trwałych oraz WNiP, których dokumentacja jest przechowywana wyłącznie elektronicznie.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost sposobu dokumentowania zdarzeń gospodarczych, ani też archiwizowania dokumentów. Normą prawną, która ma zastosowanie w sprawie jest więc art. 9 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT:

Powyższy przepis wskazuje, że wydatki, które stanowić mają koszty uzyskania przychodów spełniać powinny wymogi, jakie stawia dowodom księgowym ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). Zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych wskazują art. 20, art. 21 oraz art. 22 ustawy o rachunkowości.

Z przepisów tej ustawy wynika, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej (art. 20 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco (art. 24 ust. 1 ustawy o rachunkowości), a transakcje udokumentowane rzetelnymi dowodami księgowymi (art. 22 ustawy o rachunkowości).

Z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości wynika, że

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ww. ustawy,

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 3 ustawy o rachunkowości,

Według art. 20 ust. 4 i 5 ustawy o rachunkowości:

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1-5 ustawy o rachunkowości:

Na podstawie art. 22 ust. 1-4 ustawy o rachunkowości:

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy,

Powyższy przepis ustawy o rachunkowości ustala warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych. W świetle tych przepisów, dowody księgowe powinny być rzetelne, tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych, zawierające wymienione wyżej elementy.

Na mocy art. 73 ust. 1 ustawy o rachunkowości:

Art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości:

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości:

Dowód księgowy, który będzie właściwy do wprowadzenia kosztu do ksiąg rachunkowych, będzie również stosownym dokumentem do celów podatkowych, przy czym podkreślić należy, że dowód księgowy jest dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie danej operacji gospodarczej i nie można na jego podstawie przesądzać o spełnianiu wszystkich przesłanek umożliwiających zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Podstawowymi dowodami zewnętrznymi obcymi są faktury VAT. Wobec czego przechodząc na grunt przepisów podatkowych wskazać trzeba na ustawę, która określa zasady wystawiania i przechowywania faktur VAT.

W przepisach art. 112a ust. 1 – 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”) ustawodawca wskazał w jaki sposób powinny być przechowywane faktury VAT.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 112a ust. 3 powyższej ustawy:

W myśl art. 112a ust. 4 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że spełnili/będą Państwo spełniali wymagania przepisów podatkowych co do przechowywania i dostępności dokumentów, tj.:

• Spółka przechowuje i będzie przechowywała dokumenty zakupowe w formie elektronicznej w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność po­chodzenia, integralność treści i czytelność od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu prze­dawnienia zobowiązania podatkowego lub okresu amortyzacji środka trwałego. Dokumenty zakupowe będą przechowywane na serwerach (art. 112a ust. 1 ustawy o VAT).
• Spółka nie zamierza przechowywać faktur poza terytorium kraju (art. 112a ust. 2 ustawy o VAT).
• Spółka w każdym przypadku zapewni naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, dostęp do faktury/dokumentów zrównanych z fakturami za pomocą przekazania wymienionych dokumentów w formie elektronicznej na zewnętrznym nośniku danych lub za pomocą poczty email (art. 112a ust. 3 i 4 ustawy o VAT).

Jak wyjaśniono wyżej, kwestię dokumentowania kosztów uzyskania przychodów normują odrębne przepisy. Przepisy ustawy o rachunkowości ustalają zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych. W świetle tych przepisów, dowody księgowe powinny być rzetelne, tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych. Dowody księgowe powinny również zawierać elementy wymienione w art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Dowód księgowy, który będzie właściwy do wprowadzenia kosztu do ksiąg rachunkowych, będzie również stosownym dokumentem do celów podatkowych. Podatnik, uznając określone wydatki za koszty uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o te koszty pomniejszona zostaje podstawa opodatkowania. Podejmując decyzję o poniesieniu określonych kosztów, podatnik winien na podstawie racjonalnych i obiektywnych przesłanek uzasadnić związek kosztu z przychodem. Na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Dopiero na podstawie dokumentów, Spółka ma prawo zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Należy przy tym zwrócić uwagę na istotę dowodów nabycia towarów lub usług w postępowaniu kontrolnym lub podatkowym.

Stosownie do art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111),

Zgodnie z art. 181 ww. ustawy,

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

W tym miejscu należy jeszcze raz wskazać na regulacje art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości (w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT) z których wynika, że jednostka może treść dowodów księgowych (z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki) przenieść na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów.

Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie odpowiednich urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. W takiej sytuacji kierownik jednostki powinien w dokumentacji przyjętych zasad (polityce) rachunkowości określić, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości, m.in. przyjęte przez jednostkę zasady służące ochronie dowodów księgowych.

Mając na względzie, że w opisie sprawy wskazali Państwo, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały wymagania opisane wyżej, zasadne jest uznanie, że mają Państwo prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków spełniających przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie wymienionych w katalogu art. 16a ustawy o CIT wynikających z dokumentów zakupowych przechowywanych w postaci elektro­nicznej, w sytuacji gdy oryginalne, papierowe dokumenty zakupowe zostaną zniszczone zgodnie z pro­cedurą opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Analogicznie mają Państwo prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amor­tyzacyjnych od środków trwałych oraz WNiP, których dokumentacja jest przechowywana wyłącznie elektronicznie.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.