Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (…), (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką należącą do podatkowej grupy kapitałowej X w rozumieniu art. 1a Ustawy o CIT (dalej jako: „PGK” lub „Grupa”).

PGK powstała poprzez zawarcie umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej z dnia (…). (…) została wydana decyzja o zarejestrowaniu niniejszej umowy przez Naczelnika (…). PGK tworzą następujące podmioty:

-Sp. z o.o. - spółka dominująca;

-A sp. z o.o.;

-B sp. z o.o. - wcześniej (do 15 maja 2023 r.): C sp. z o.o.

Utworzenie PGK pozwala na konsolidację dochodów Spółek tworzących PGK dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz umożliwia skorzystanie z adresowanych do podatkowych grup kapitałowych ułatwień operacyjnych przewidzianych w przepisach Ustawy o CIT.

PGK została powołana na okres 3 lat podatkowych tj. od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółki tworzące PGK prowadzą działalność w sektorze (…), obejmującą zarówno handel detaliczny, jak i hurtowy. Sp. z o.o., jako spółka dominująca, pełni rolę zarządczą i nadzorczą, wspierając rozwój sieci (…) franczyzowych funkcjonujących pod marką X. Działalność Grupy obejmuje sprzedaż wyrobów (…) zarówno w formie tradycyjnej, jak i online, a także dystrybucję hurtową tych produktów.

W ramach prowadzonej działalności Spółka prowadzi także działalność badawczo-rozwojową zgodnie z definicją przedstawioną w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT (dalej jako: „Działalność B+R”), w ramach której pracownicy Spółki zajmują się rozwojem aplikacji takich jak (…).

Podejmowana przez Spółkę Działalność B+R, obejmuje zdobywanie oraz łączenie wiedzy z zakresu m.in.:

•implementacji rozwiązań chmurowych,

•podnoszenia poziomu bezpieczeństwa poprzez implementację najnowszych technologii i rozwiązań,

•zastosowania najnowszych technologii w zakresie wymiany danych w środowiskach rozproszonych,

•uporządkowania i automatyzacji procesu zgłaszania zmian na stanowisku (…).

Prowadzone prace przez Spółkę nad projektami B+R (dalej jako: „Projekty B+R”) podejmowane są w celu zwiększania technologicznego zasobu wiedzy, co umożliwia rozwój aplikacji. Prace przebiegają w sposób systematyczny, czyli metodyczny (analiza wymagań, projekt, kodowanie, testowanie, wdrożenie), a także zaplanowany oraz uporządkowany poprzez ustalenie harmonogramu wykonania pracy, monitorowanie użycia zasobów i stworzenie dokumentacji. Rozwój aplikacji przyczynia się także do zwiększenia technologicznego zasobu wiedzy w Spółce.

Prace nad Projektami B+R obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów. Projekty powstają dzięki połączeniu specjalistycznej wiedzy w zakresie wytwarzania oprogramowania, bezpieczeństwa systemów i rozwiązań chmurowych. Prace nie obejmują działalności rutynowej oraz okresowych zmian, nawet jeżeli mają one charakter ulepszeń.

Podsumowując, Projekty B+R realizowane przez Spółkę:

•obejmują prace rozwojowe;

•mają twórczy charakter;

•są podejmowane w sposób systematyczny; oraz

•są podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność B+R realizowana przez Spółkę jest także:

•nowatorska;

•twórcza;

•nieprzewidywalna;

•metodyczna;

•możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność Spółki realizowana w ramach Projektów B+R zalicza się zatem do działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 1 w zw. z art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT, gdyż spełnione są przesłanki określone w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT. Spółka jest przy tym jedynym podmiotem należącym do PGK, który prowadzi prace badawczo-rozwojowe i realizuje Projekty B+R. Jednocześnie, potwierdzenie tego czy Spółka prowadzi prace badawczo-rozwojowe w myśl Ustawy o CIT, nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W celu realizacji Działalności B+R Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać w przyszłości pracowników oraz ponosi koszty, w tym przede wszystkim koszty wynagrodzeń (należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226, dalej jako: „Ustawa o PIT”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu). W związku z tym, Spółka jest i będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego z tytułu stosunku pracy, wykonywania czynności na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło oraz z tytułu praw autorskich) w rozumieniu art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT i w konsekwencji zobowiązana jest i będzie do obliczania i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach wynikających z przepisów Ustawy o PIT.

W związku z powyższym, Spółka korzysta z ulgi badawczo-rozwojowej, odliczając koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT. Ze względu na to, że Spółka należy do PGK odpowiednie koszty i rozliczenie ulgi B+R zostaje wykazywane w rozliczeniu rocznym CIT podatkowej grupy kapitałowej, tj. w załączniku CIT/BR do deklaracji CIT-8AB.

Spółka wskazuje, że w przyszłości może dojść do sytuacji, w której PGK poniesie stratę albo osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT, w konsekwencji Ulga B+R pozostanie do odliczenia w latach kolejnych zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, Spółka w takim wypadku chciałaby skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18db Ustawy o CIT (dalej jako: „Ulga na innowacyjnych pracowników”), poprzez pomniejszenie kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu (1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego; (2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło; (3) praw autorskich, bezpośrednio zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

•pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

•przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy poszczególnych pracowników zaangażowanych w pracę nad Projektami B+R. W ramach ewidencji pracownicy Spółki raportują ilość godzin przeznaczonych w danym miesiącu na projekty realizowane w ramach Działalności B+R. Ewidencja daje możliwość precyzyjnego określenia, czy warunki, o których mowa w art. 18db ust. 3 Ustawy o PIT, zostały spełnione.

Pytanie

Czy Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, należąca do PGK będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, należąca do PGK będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „koszty kwalifikowane”). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast, zgodnie z art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT.

Spółce, należącej do podatkowej grupy kapitałowej PGK, przysługuje prawo do skorzystania z ulgi B+R zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT, która rozliczana jest na poziomie podatkowej grupy kapitałowej. Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach podatkowych. Przykładowo, analogiczne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2020 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.221.2020.1.JKU), w której organ potwierdził, że „PGK spełnia warunki skorzystania z Ulgi B+R określone w art. 18d ustawy o p.d.o.p. w odniesieniu do kosztów Działalności B+R ponoszonych przez Spółki Grupy”.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, może się zdarzyć, że PGK poniesie stratę albo osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT, w konsekwencji Ulga B+R pozostanie do odliczenia w latach kolejnych zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, Spółka w takim wypadku chciałaby skorzystać z Ulgi na innowacyjnych pracowników, która została wprowadzona do Ustawy o CIT z dniem 1 stycznia 2022 r. Wprowadzone rozwiązanie, zgodnie z założeniem, jest uzupełnieniem odliczeń z tytułu kosztów kwalifikowanych związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z treścią uzasadnienia do projektu przepisów wprowadzających Ulgę na innowacyjnych pracowników:

„Proponowane rozwiązanie dotyczyć będzie tych przypadków, kiedy podatnik z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej poniósł stratę albo wysokość dochodu była niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń z tytułu kosztów kwalifikowanych związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

W obowiązującym stanie prawnym funkcjonuje rozwiązanie zgodnie, z którym podatnikowi, który w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej poniósł stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego za ten rok odliczenia określonego w przepisach dot. ulgi B+R przysługuje zwrot kwoty nieodliczonych kosztów kwalifikowanych. Z tym, że rozwiązanie to jest aktualnie skierowane wyłącznie do podatników rozpoczynających prowadzenie działalności (w roku rozpoczęcia działalności) oraz w drugim roku prowadzenia działalności, jeżeli taki podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162).

Wprowadzane w projekcie odliczenie nie zawiera tego rodzaju ograniczenia. Skierowane jest do wszystkich przedsiębiorców prowadzących działalność badawczo-rozwojową i zatrudniających osoby fizyczne spełniające warunki przewidziane w przepisach.”.

Zgodnie z art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Z kolei art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT stanowi, że przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1)stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2)wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3)praw autorskich.

Przepis ust. 3 art. 18db Ustawy o CIT stanowi, z kolei że przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1)pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2)przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Ponadto, zgodnie z art. 18db ust. 5 Ustawy o CIT, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1)zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c Ustawy o PIT;

2)podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da Ustawy o CIT - Wnioskodawca nie spełnia tych przesłanek wykluczających go z możliwości skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników.

Z powyższych przepisów wynika, że w celu skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników należy spełniać następujące warunki:

1)prowadzenie prac B+R i ponoszenie związanych z nimi kosztów mieszczących się w katalogu kosztów kwalifikowanych,

2)korzystanie z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d Ustawy o CIT;

3)poniesienie za rok podatkowy straty albo wielkości dochodu niższej od kwoty przysługujących na podstawie art. 18d Ustawy o CIT odliczeń;

4)uzyskiwanie przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych;

5)bycie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i zatrudnianie pracowników spełniających warunki określone w art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT;

6)niespełnianie warunków wykluczających z możliwości skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, określonych w art. 18db ust. 5 Ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka, jako jedyny podmiot należący do PGK prowadzący prace B+R umożliwia PGK skorzystanie z Ulgi B+R, a w przypadku braku możliwości wykorzystania pełnego odliczenia (w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń) rozliczenie kwoty nieodliczonej będzie możliwe poprzez skorzystanie przez Spółkę z Ulgi na innowacyjnych pracowników, która jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazanie w art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT, że to „podatnik będący płatnikiem” jest upoważniony do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników nie może być interpretowane w sposób uniemożliwiający w ogóle skorzystanie z przedmiotowej ulgi. Formalnie, to mimo, że PGK jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, całość kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową w Grupie ponosi Spółka, i to ona jest uprawiona do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników. Każda inna wykładnia przepisów byłaby sprzeczna z interpretacją celowościową przepisów i naruszałaby zasadę równości podatników.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, należąca do PGK będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db Ustawy o CIT. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

Spółka dominująca reprezentuje podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej - art. 1a ust. 3a updop.

Z kolei, na podstawie art. 1a ust. 7 updop:

podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą. Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej.

Jednocześnie, w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zawarto szczegółowe rozwiązania dotyczące rozliczeń podatkowych w ramach podatkowej grupy kapitałowej.

W myśl art. 7a ust. 1 updop:

w podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3.

Po zawarciu umowy tworzącej podatkową grupę kapitałową spółki wchodzące w skład grupy tracą podmiotowość podatkową na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mimo jednak utraty podmiotowości podatkowej, spółki tworzące podatkową grupę kapitałową muszą ustalać samodzielnie swoje przychody podatkowe, koszt ich uzyskania oraz ewentualne ulgi i zwolnienia. Po obliczeniu dochodu (straty) każdej ze spółek wchodzących w skład grupy dochody wszystkich spółek podlegają konsolidacji dla celów PGK jako samodzielnego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Opodatkowaniu podlega więc łączny dochód osiągnięty przez wszystkie spółki tworzące podatkową grupę kapitałową.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zauważyć, że członkowie podatkowej grupy kapitałowej, tak jak inne spółki kapitałowe podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustalają dochód podobnie jak inni podatnicy, z niektórymi wyjątkami, ściśle określonymi w ustawie (np. art. 7a ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 14 updop).

Pokreślić należy, że podatkowa grupa podatkowa, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowana jest jako odrębny podatnik (art. 1a ust. 1). Sposób ustalenia przedmiotu opodatkowania podatkowej grupy kapitałowe wskazany w art. 7a i art. 7 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, że rozliczenie takie musi być sporządzone na podstawie sumy jednostkowych rozliczeń (dochodów) poszczególnych spółek wchodzących w skład Grupy. W konsekwencji, poszczególne spółki należące do Grupy zobligowane są do dalszego prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów, czy też wyniku podatkowego. Powyższe oznacza, że wynik podatkowy PGK stanowią zsumowane wyniki poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK.

Tym samym, podkreślić należy, że chociaż spółki wchodzące w skład PGK nie dokonują indywidualnego rozliczenia podatkowego, jako odrębni podatnicy są zobowiązani do ustalenia przychodów i kosztów podatkowych, według zasad podatkowych dotyczących wszystkich podatników. Każda Spółka wchodzącą w skład PGK w celu ustalenia własnego wyniku podatkowego jest zobowiązana do samodzielnego prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 9 ust. 1b.

Stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Katalog kosztów uznawanych za koszty kwalifikowane został przedstawiony w art. 18d ust. 2- 3a updop.

W myśl art. 18d ust. 8 updop:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop:

przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da.

Stosownie do art. 18db ust. 1 updop:

podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1)stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2)wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3)praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop:

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1)pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2)przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop:

uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 updop:

przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1)zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop:

jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Z powyższych przepisów wynika, że ulga określona w art. 18db updop, jest adresowana do podatników podatku dochodowego będących płatnikami, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 updop, poniesionych w danym roku.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Państwa wątpliwości zawarte we wniosku, dotyczą ustalenia, czy Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, należąca do PGK będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18db ust. 1 updop, w celu skorzystania z powyższego rozwiązania wymagane jest łączne spełnienie warunków odnoszących się do definicji podmiotu uprawnionego, tzn. podmiot ten jednocześnie musi:

-    być podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz

-    płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, który może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych z tytułów wymienionych literalnie w ust. 2 art. 18db updop.

W rozpatrywanej sprawie, Państwo jako spółka należącą do PGK nie posiada statusu podatnika, gdyż w myśl art. 1a ust. 1 updop, podatnikiem w takim przypadku jest podatkowa grupa kapitałowa.

Powyższe powoduje, że Państwo w okresie przynależności do PGK nie spełniacie jednego z niezbędnych warunków wymienionych w art. 18db ust. 1 updop – nie jesteście podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Mimo więc tego, że przypada Państwu funkcja płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych względem osób i z tytułów wymienionych w art. 18db ust. 2 i 3 updop, to skorzystanie z tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników przez Państwa nie będzie możliwe.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie przewidział żadnych szczególnych rozwiązań w zakresie zasad stosowania ulgi na innowacyjnych pracowników w przypadku podatkowych grup kapitałowych, w tym w odniesieniu do spółek należących do takich grup.

Mimo więc tego, że ulga na innowacyjnych pracowników zgodnie z uzasadnieniem jej wprowadzenia, stanowi uzupełnienie odliczeń z tytułu kosztów kwalifikowanych związanych z działalnością badawczo-rozwojową, to literalny wymóg posiadania jednocześnie statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, jak i płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, nie może zostać pominięty w przypadku spółki należącej do PGK. Stanowiłoby to istotne naruszenie literalnej wykładni art. 18db ust. 1 updop, jako przepisu określającego warunki dla zastosowania dodatkowej preferencji podatkowej.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Zatem, Spółka będąca członkiem PGK która nie posiada statusu podatnika na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku posiadania nierozliczonych kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z prowadzona działalnością badawczo-rozwojową nie będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, należąca do PGK będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo odnosząc się do powołanej interpretacji indywidualnej należy wskazać, że dotyczy ona konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) odmiennym od omawianego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.