Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej poprzez zakład zagraniczny. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność od 2004 roku (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie koncesji nr (…), wydanej na okres (…). Koncesja obejmuje działalność polegającą na (…).

Działalność Wnioskodawcy w szczególności obejmuje następujące obszary:

• (…).

Wnioskodawca, począwszy od 2022 roku rozlicza podatek dochodowy od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) na podstawie art. 28c i n. ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), czyli korzysta z ryczałtowego opodatkowania dochodów (dalej: „estoński CIT, CITE”). W tym celu złożył w odpowiednim terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie, według ustalonego wzoru, informując o dokonanym wyborze i od tej chwili opodatkowuje całość swoich dochodów zgodnie z zasadami CITE. Spółka spełniała i dalej spełnia wszystkie warunki opodatkowania estońskim CIT.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o CIT oraz prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Spółka posiada na terenie Republiki Czeskiej położony tam oddział, który po rozpoczęciu działalności gospodarczej będzie stanowił zakład zagraniczny w rozumieniu art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 13 września 2011 r (Dz.U. 2012 poz. 991; dalej: „UPO”). Wnioskodawca dotychczas nie prowadził realnej działalności poprzez Zakład położony na terenie Czech, jednak Spółka zamierza ją podjąć w przyszłości. Oddział Spółki wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część, funkcjonującą poza siedzibą Spółki i stanowiącą oddział Spółki. Oddział nie posiada i nie będzie posiadał swojej odrębnej osobowości prawnej (będzie działać wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy; z prawnego punktu widzenia oddział i Spółka będą stanowić jeden podmiot). Oddział nie będzie tym samym odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. Wnioskodawca dotychczas nie prowadził realnej działalności poprzez oddział położony na terenie Czech, jednak Spółka zamierza ją podjąć w przyszłości. W konsekwencji, Wnioskodawca rozważa podatkowe konsekwencje prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Czech przez zlokalizowany tam odział na gruncie przepisów ustawy o CIT, w szczególności w zakresie możliwości kontynuowania rozliczania się podatkiem estońskim CIT.

Pytanie

Czy rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej poprzez zakład zagraniczny na terenie Czech Wnioskodawca nie utraci prawa do opodatkowania estońskim CIT stosownie do treści art. 28I ust. 1 Ustawy o CIT, bowiem wówczas nadal pozostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej poprzez zakład zagraniczny na terenie Czech Wnioskodawca nie utraci prawa do opodatkowania estońskim CIT stosownie do treści art. 28I ust. 1 Ustawy o CIT, bowiem wówczas nadal pozostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 28j. ust. 1 ustawy o CIT opodatkowaniu CITE może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a)z wierzytelności,

b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c) z części odsetkowej raty leasingowej,

d) z poręczeń i gwarancji,

e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku, gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

2)podatnik:

a)zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku, gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

3)prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyłączeniem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej;

4)nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

5)nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

6)złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Art. 28k. ust. 1 ustawy o CIT, przepisów o estońskim CIT nie stosuje się do:

1)przedsiębiorstw finansowych, o których mowa w art. 15c ust. 16;

2)instytucji pożyczkowych w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;

3)podatników osiągających dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a;

4)podatników postawionych w stan upadłości lub likwidacji;

5)podatników, którzy zostali utworzeni:

a)w wyniku połączenia lub podziału albo

b) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

c) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

– w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia;

6)podatników, którzy:

a)zostali podzieleni przez wydzielenie albo wyodrębnienie albo

b) wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

• uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
• składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników
• w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

W ocenie Wnioskodawcy, z treści i poprzez wykładnię powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że z uwagi na fakt planowanego rozpoczęcia działalności gospodarczej poprzez zagraniczny zakład, Spółka nie utraci prawa do opodatkowania estońskim CIT, bowiem wówczas nadal pozostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT.

Na wstępie należy wskazać, że rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej poprzez zagraniczny oddział nie będzie miało wpływu na miejsce siedziby Wnioskodawcy. W dalszym ciągu będzie mieściła się ona na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a Spółka pozostanie polskim rezydentem podatkowym objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. W konsekwencji Wnioskodawca będzie jedynie częściowo wykonywał działalność gospodarczą poprzez oddział, a siedziba i zarząd Spółki pozostaną w Polsce.

Jak wskazuje przepis art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, opodatkowanie estońskim CIT wyklucza posiadanie przez spółkę udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółów praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związane z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym – spółka nie może skorzystać z opodatkowania estońskim CIT bądź też traci prawo do opodatkowania estońskim CIT.

Katalog zawarty w przywołanym powyżej przepisie ma charakter zamknięty, co wynika wprost wykładni językowej przedmiotowych regulacji.

Jak wskazano natomiast w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie podsiada akcji ani udziałów w kapitale innej spółki ani też innych praw wskazanych w art. 28j. ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, a jedynie posiada oddział zagraniczny na terytorium Republiki Czeskiej, poprzez który planuje rozpocząć działalność gospodarczą tamże. Oddział zagraniczny nie jest podmiotem, który został wymieniony w przedmiotowym katalogu, a w szczególności nie jest spółką.

W świetle art. 4a pkt 21 ustawy o CIT spółkę definiować należy jako:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z wykładni wyżej przedstawionej definicji wynika, że oddział zagraniczny Spółki nie stanowi innej spółki, o której mowa w przepisie. Odział Spółki nie jest też odrębnym podatnikiem ani odrębnym od niej podmiotem, a jedynie organizacyjnie wydzieloną częścią Spółki.

Ponadto, jak wskazano w stanie faktycznym, oddział Spółki zlokalizowany na terenie Republiki Czeskiej będzie stanowić zakład podatkowy Spółki w rozumieniu UPO.

Do zagadnienia zagranicznego zakładu podatkowego odnosi się art. 4a pkt 11 lit. a Ustawy o CIT – przez zagraniczny zakład rozumieć należy stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Interpretując powyższe przepisy Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie planowana działalność gospodarcza wyodrębnionego organizacyjnie oddziału zagranicznego – zakładu podatkowego, na terytorium Czech jest zdarzeniem obojętnym w kontekście statusu podatnika estońskiego CIT posiadanego przez Wnioskodawcę – ze względu na to, że w wyniku tego zdarzenia łączne warunki wskazane w Ustawie o CIT dotyczące statusu podatnika estońskiego CIT nie zostałyby naruszone. Zakład zagraniczny nie stanowi odrębnego od Spółki podmiotu, a sposób w jaki wykonywać będzie działalność gospodarczą na terenie Czech.

Z przywołanych powyżej powodów, nie można uznać, że rozpoczęcie działalności gospodarczej przez oddział zagraniczny spółki opodatkowanej CITE spowoduje utratę przez nią prawa do opodatkowania estońskim CIT.

Wnioskodawca podkreśla ponadto, że posiadanie oddziału nie może też być uznane za prawo majątkowe związane z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Wskazany katalog odnosi się do praw majątkowych do otrzymania świadczenia od odrębnego od Spółki podmiotu – oddział zagraniczny Spółki nie jest takim podmiotem.

Potwierdza to też stanowisko organów podatkowych wydane w podobnym stanie faktycznym:

• Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-1.4010.405.2024.2.MF „Dokonując zatem literalnej wykładni rzeczonego przepisu, nie sposób uznać, że utworzenie przez spółkę opodatkowaną ryczałtem oddziału zagranicznego spowoduje utratę przez nią prawa do bycia podatnikiem estońskiego CIT. Przede wszystkim utworzenie Oddziału zagranicznego nie oznacza, że będziecie Państwo posiadać udziały (akcje) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Podkreślenia przy tym wymaga, że w wyniku utworzenia oddziału w Rumunii Państwa siedziba nie ulegnie zmianie. W dalszym ciągu będzie mieściła się ona na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w miejscowości (...). Utworzenie oddziału zagranicznego Wnioskodawcy nie doprowadzi do tego, że w Państwa siedzibie nie będzie już wykonywana działalność gospodarcza Spółki – w dalszym ciągu zamierzacie Państwo trzon swojej produkcji utrzymać w swojej siedzibie. W konsekwencji Wnioskodawca będzie jedynie częściowo wykonywał działalność gospodarczą poprzez oddział zagraniczny znajdujący się na terytorium Rumunii, a siedziba i zarząd Spółki pozostaną w Polsce. Biorąc pod uwagę powyższe, skoro oddział zagraniczny w Rumunii nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w treści art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, to utworzenie oddziału zagranicznego w Rumunii nie wyłącza możliwości opodatkowania Spółki w formie ryczałtu od dochodów spółek na podstawie art. 28j ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 28I ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości dotyczących pytania nr 2, stwierdzić należy, że utworzenie oddziału zagranicznego w Rumunii przez Wnioskodawcę, będącego podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek, nie będzie powodowało utraty przez Państwa statusu podatnika estońskiego CIT-u”.

Powyższa interpretacja potwierdza, że utworzenie oddziału zagranicznego nie spowoduje zaistnienia okoliczności, o której mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, co oznacza również, że utworzenie i funkcjonowanie oddziału zagranicznego, będące przedmiotem niniejszego wniosku, również nie będzie stanowić przeszkody dla opodatkowania Spółki estońskim CIT.

Wnioskodawca jest świadomy, że przywołana interpretacja indywidualna jest wiążąca jedynie w sprawie określonej stanem faktycznym, jednak wskazuje na dotychczasowe stanowisko organu podatkowego w podobnej sprawie.

Z uwagi na powyższą argumentację, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym właściwym będzie potwierdzenie, że Wnioskodawca rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej poprzez zakład zagraniczny na terenie Czech Wnioskodawca nie utraci prawa do opodatkowania estońskim CIT stosownie do treści art. 28I ust. 1 Ustawy o CIT, bowiem wówczas nadal pozostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) stanowi, że:

Zgodnie z art. 28l ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem:

1) roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 – w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem;

2) (uchylony);

3) roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 i 3;

4) roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym:

a) podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4-6,

b) podatnik nie prowadził ksiąg podatkowych lub dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie wyniku finansowego netto,

c) podatnik dokona przejęcia innego podmiotu w drodze łączenia albo podziału podmiotów lub otrzymania wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że:

• podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny jest opodatkowany ryczałtem albo
• podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny z dniem przejęcia lub wniesienia wkładu zamknie księgi rachunkowe, sporządzi sprawozdanie finansowe oraz dokona rozliczenia i ustaleń, o których mowa w art. 7aa, w zakresie transakcji pozostających w związku z przejmowanymi składnikami majątku,

d) podatnik zostanie przejęty przez inny podmiot w drodze łączenia lub podziału podmiotów, w tym podziału przez wydzielenie albo podziału przez wyodrębnienie, lub wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że podmiot przejmujący jest opodatkowany ryczałtem.

Dokonując zatem literalnej wykładni rzeczonego przepisu, nie sposób uznać, że utworzenie przez spółkę opodatkowaną ryczałtem oddziału zagranicznego spowoduje utratę przez nią prawa do bycia podatnikiem estońskiego CIT.

Przede wszystkim utworzenie Oddziału zagranicznego nie oznacza, że będą Państwo posiadać udziały (akcje) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Podkreślenia przy tym wymaga, że w wyniku utworzenia oddziału w Czechach Państwa siedziba nie ulegnie zmianie. W dalszym ciągu będzie mieściła się ona na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Oddział nie posiada i nie będzie posiadał swojej odrębnej osobowości prawnej, będzie działać wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro oddział zagraniczny w Czechach nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w treści art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, to utworzenie oddziału zagranicznego w Czechach nie wyłącza możliwości opodatkowania Spółki w formie ryczałtu od dochodów spółek na podstawie art. 28j ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 28l ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że utworzenie oddziału zagranicznego w Czechach, nie będzie powodowało utraty przez Państwa statusu podatnika estońskiego CIT-u.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.