
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup artykułów spożywczych, przeznaczonych dla Personelu.
Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa pismem z 31 stycznia 2025 r. o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 14 lutego 2025 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 17 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) Sp. z o.o. – Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku CIT objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, prowadzącym działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”. Spółka prowadzi działalności w zakresie IT, w szczególności:
·62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem (działalność przeważająca);
·63.11.Z – przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność;
·62.03.Z – działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;
·63.99.Z – pozostała działalność usługowa w zakresie informacji gdzie indziej niesklasyfikowana;
·58.29.Z – działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania.
Spółka zatrudnia wielu wysoko wykwalifikowanych specjalistów, w tym ekspertów z branży IT. Część z nich pracuje na podstawie umów o pracę (zwanych dalej „Pracownikami”), a część współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zwanych dalej „Współpracownikami”).
Działalność firmy opiera się na realizacji usług przez Pracowników i Współpracowników, łącznie określanych jako „Personel”. Personel wykonuje zadania zarówno w siedzibie kontrahentów, jak i w biurach firmy zlokalizowanych w (…) i w (…). Współpracownicy wynajmują część przestrzeni biurowej na potrzeby swojej pracy, mając dostęp do wspólnych pomieszczeń, takich jak kuchnia i jej wyposażenie.
Rynek IT cechuje duża konkurencja o wykwalifikowany personel, dlatego firma zapewnia nie tylko atrakcyjne wynagrodzenie, ale również komfortowe warunki pracy. Jednym z elementów tego podejścia jest stały dostęp do artykułów spożywczych dla Personelu.
Produkty spożywcze udostępniane są w biurach w kuchniach oraz przestrzeniach wspólnych, gdzie są przeznaczone dla Personelu do konsumpcji podczas pracy. Do standardowego wyposażenia należą m.in.: woda, kawa, herbata, mleko (również roślinne, np. sojowe, owsiane), cukier, przyprawy, musli, owoce i warzywa, ciastka, lunche.
Dodatkowo podczas spotkań i szkoleń wewnętrznych dostępne są takie produkty jak: ciastka, soki, orzeszki, suszone owoce, a czasem także kanapki, pizza czy lunchboxy. Dotyczy to m.in. szkoleń wstępnych dla nowych osób, regularnych spotkań informacyjnych oraz warsztatów dotyczących działalności firmy, jej projektów i osiągnięć. Posiłki zamawiane są u zewnętrznych dostawców i dostarczane do biura.
Zapewnienie artykułów spożywczych to dziś standard w branży IT, który pomaga w pozyskiwaniu i utrzymaniu Personelu. Oprócz poprawy samopoczucia i atmosfery pracy, wpływa to na koncentrację, wydajność oraz efektywność pracowników. Produkty spożywcze sprzyjają także integracji podczas przerw, co wspiera wymianę wiedzy i usprawnia komunikację w zespole.
Podczas spotkań z kontrahentami Spółka również oferuje drobny poczęstunek, np. wodę, kawę, herbatę, soki, owoce, ciasteczka czy orzeszki. Ma to na celu stworzenie odpowiednich warunków do rozmów, bez elementów przesadnego wizerunku czy wystawności.
Spółka nabywa produkty spożywcze od dostawców, regulując płatności na wskazane rachunki zgodnie z przepisami, w tym weryfikując dane kontrahentów na tzw. białej liście. W przypadku niezgodności podejmowane są odpowiednie działania zgodne z ustawą o CIT.
Oferowane produkty spożywcze nie są prezentami ani próbkami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”).
Pytanie
Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup artykułów spożywczych, opisanych w stanie faktycznym, które są przeznaczone dla Personelu?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup artykułów spożywczych, opisanych w stanie faktycznym, które są przeznaczone dla Personelu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Przepis ten precyzuje, że wydatki związane z działalnością gospodarczą, o ile nie są wykluczone przez ustawę w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem istnienia związku przyczynowego między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów. Związek ten oznacza, że wydatki te wpływają na powstanie, zwiększenie, utrzymanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Aby dany wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące kryteria:
·Wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. pokryty z jego środków finansowych;
·Jest rzeczywisty i nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie;
·Pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika;
·Został poniesiony w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodów;
·Został odpowiednio udokumentowany;
·Nie znajduje się w grupie wydatków wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów na mocy art 16 ust. 1 ustawy o CIT.
W praktyce oznacza to, że podatnik może uwzględnić w kosztach zarówno wydatki bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile spełniają powyższe warunki. Konstrukcja przepisów daje możliwość zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych, pod warunkiem ich racjonalnego uzasadnienia oraz wykazania związku z prowadzoną działalnością.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” wskazuje, że nie wszystkie wydatki mogą być uznane za koszty podatkowe. Aby to było możliwe, musi istnieć uzasadniona i przewidywalna relacja między wydatkiem a przychodem. Przykładem jest sytuacja, gdy podatnik mógł przewidzieć, że wydatek przyczyni się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki na artykuły spożywcze, które udostępniane są Pracownikom i Współpracownikom. Produkty te są dostępne w biurze, a ich konsumpcja nie jest ograniczana ani ewidencjonowana. Mogą z nich korzystać wyłącznie osoby zatrudnione lub współpracujące z firmą podczas godzin pracy. Artykuły te nie mają charakteru wystawnego ani luksusowego, co jest zgodne z rynkowym standardem w branży IT.
Należy podkreślić, że zgodnie z przepisami, za koszty uzyskania przychodów można uznać tylko te wydatki, które są celowe, uzasadnione ekonomicznie i odpowiednio udokumentowane. Wydatki te muszą pozostawać w związku z prowadzoną działalnością i nie mogą należeć do kategorii wykluczonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
W art. 16 ust. 1 pkt 28 (winno być: ustawy o CIT) wskazano, że koszty reprezentacji, takie jak wydatki na usługi gastronomiczne czy zakup żywności, nie są kosztami uzyskania przychodów. Jednak reprezentacja dotyczy działań skierowanych do podmiotów zewnętrznych, mających na celu budowanie wizerunku firmy, a nie wydatków ponoszonych na rzecz pracowników czy współpracowników.
Zatem wydatki na artykuły spożywcze dostępne dla pracowników i współpracowników, które wpływają na atmosferę w pracy, integrację i efektywność, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Ich ponoszenie przyczynia się do zwiększenia zaangażowania i wydajności personelu, co w efekcie przekłada się na osiąganie wyższych przychodów przez Spółkę.
Reasumując Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup artykułów spożywczych, opisanych w stanie faktycznym, które są przeznaczone dla Personelu.
Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne wydane interpretacje indywidualne:
·Interpretacja indywidualna (winno być: zmiana interpretacji indywidualnej) z 21 lipca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (winno być: Szef Krajowej Administracji Skarbowej) DOP4.8221.8.2021.CPXV
·Interpretacja indywidualna z 30 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-2.4010.146.2022.1.AK
·Interpretacja indywidualna z 30 sierpnia 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-1.4010.329.2023.1.AJ
·Interpretacja indywidualna z 26 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-2.4010.465.2023.1.KW
·Interpretacja indywidualna z 18 stycznia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.670.2023.2.SH
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.