Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.46.2025.2.PP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.46.2025.2.PP

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2025 roku wpłynął Państwa wniosek z 23 stycznia 2025 roku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  • czy w odniesieniu do Dywidendy I - tj. części dywidendy za rok 2023 wypłaconej na rzecz B przed otrzymaniem Zawiadomienia – Wnioskodawca był uprawniony do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH,
  • czy w odniesieniu do Dywidendy II - tj. pozostałej części dywidendy za rok 2023, która zostanie wypłacona na rzecz B w kolejnych miesiącach - Wnioskodawca spełnia warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie pismem z 11 marca 2025 r. (data wpływu 11 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

1.

A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „A” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja(...(. Spółka podlega na terytorium Polski opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej X (dalej: „Grupa X” lub „Grupa”). Na czele Grupy znajduje się B. z siedzibą w Konfederacji Szwajcarskiej (dalej: „B” lub „B”), który prowadzi działalność holdingową i realizuje funkcje w zakresie pozyskiwania finansowania. B. nie prowadzi zakładu na terytorium Polski.

2.

B był całościowym udziałowcem Spółki nieprzerwanie od 23 września 2013 r. W związku z tym, A. postanowił potwierdzić, że dywidendy wypłacane na rzecz B mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej też: „podatek u źródła” oraz „WHT”), a w efekcie Spółka przy wypłacaniu dywidend nie ma obowiązku potrącania ww. podatku ani stosowania mechanizmu, opisanego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tzw. mechanizm pay and refund). W tym celu, (…) listopada 2022 roku A złożył wniosek o wydanie opinii o stosowaniu preferencji w poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od dywidend wypłacanych na rzecz B.

(…) października 2023 r. Naczelnik (…) w sprawie o sygn.. (…) wydał na rzecz Spółki opinię o: „możliwości nie pobrania przez Płatnika A sp. z o.o., NIP: (…) zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 roku (dalej: UPO) od wypłat dywidend na rzecz Podatnika B z siedzibą: (…), dokonywanych w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, których łączna kwota przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” (dalej: „Opinia”).

Jak zostało wskazane w Opinii:

  • A jest spółką mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Polski,
  • A oraz B stanowią podmioty powiązane z uwagi na bezpośrednie powiązania kapitałowe pomiędzy podmiotami,
  • Osobą uprawnioną do dywidend jest B, czyli spółka mająca siedzibę na terytorium Szwajcarii,
  • B od 23 września 2013 roku posiada 100% udziału w kapitale zakładowym A,
  • B nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu UPO PL-CH,
  • w sprawie nie wystąpiła negatywna przesłanka do wydania opinii o stosowaniu preferencji w postaci niespełnienia przez B warunków zastosowania UPO PL-CH ani również dalsze negatywne przesłanki do wydania opinii o stosowaniu preferencji (tj. nie wystąpiły uzasadnione wątpliwości co do zgodności ze stanem rzeczywistym dołączonej do wniosku dokumentacji, ani uzasadnione przypuszczenie wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej lub środków ograniczających umowne korzyści lub art. 22c ustawy o CIT ani uzasadnione przypuszczenie, że B nie prowadzi rzeczywistej działalności gospodarczej w Szwajcarii, ani uzasadnione przypuszczenie w zakresie nieposiadania przez B statusu beneficjenta ostatecznego wypłacanych dywidend przez A).

Zgodnie z Opinią, Spółka była więc uprawniona do niepobierania podatku u źródła od wypłat dywidend na rzecz B, na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

3.

28 czerwca 2024 r. zwyczajne zgromadzenie wspólników A Sp. z o.o. podjęło uchwałę o przeznaczeniu części zysku netto za rok obrotowy 2023 na wypłatę dywidendy (dalej: „Uchwała”). Wysokość zysku netto Spółki przeznaczonego na ten cel wyniosła (…) zł.

W listopadzie 2024 r. Spółka wypłaciła na rzecz B pierwszą transzę ww. dywidendy, w wysokości (…) zł (dalej: „Dywidenda I”). Spółka planuje wypłacić pozostałą część tej dywidendy w roku 2025 (dalej: „Dywidenda II”).

4.

3 grudnia 2024 r. spółka z Grupy X, tj. C z siedzibą w (...) w Szwajcarii (dalej jako: „C” lub „C”), wraz z B przekazały Spółce zawiadomienie o przejściu udziałów (dalej: „Zawiadomienie”), stanowiące zawiadomienie, o którym art. 187 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią Zawiadomienia:

a)na skutek transakcji wewnątrzgrupowej między B a C doszło do podwyższenia kapitału spółki C. Podwyższenie to zostało pokryte przez B wkładem niepieniężnym w postaci udziałów kilku spółek, w których jedynym udziałowcem lub akcjonariuszem była spółka B - w tym udziałów Spółki;

b)Podwyższenie kapitału C zostało zarejestrowane w rejestrze handlowym (…) w Szwajcarii 25 czerwca 2024 r. Rejestracja ta nastąpiła na podstawie kolejnych czynności i dokumentów wskazanych poniżej:

  • umowy wniesienia wkładu z 24 maja 2024 r. zawartej pomiędzy C a B,
  • uchwały Walnego Zgromadzenia C z 24 maja 2024 r. o podwyższeniu kapitału spółki C i zmianie statutu tej spółki (z doprecyzowaniem zakresu podwyższenia i związanych z tym zmian w uchwale Walnego Zgromadzenia C z 17 czerwca 2024 r.),
  • protokołu Zarządu C z 17 czerwca 2024 r., w którym stwierdzono prawidłowość dokonanego podwyższenia kapitału C i prawidłowość dokonanego przez B pokrycia tego podwyższenia wkładem niepieniężnym w postaci akcji i udziałów spółek, których jedynym akcjonariuszem lub jedynym wspólnikiem była spółka B (w tym udziałów Spółki),
  • sprawozdania Zarządu C z 17 czerwca 2024 r. na temat podwyższenia kapitału C (w którym odwołano się m.in. do tego, że wkład ten został zweryfikowany jako prawidłowo wyceniony i wniesiony przez (…)).

c)B i C otrzymały zawiadomienie o tej zmianie ze szwajcarskiego rejestru handlowego dopiero 1 lipca 2024 r.

5.

13 grudnia 2024 r. Spółka zawiadomiła Naczelnika (…) o istotnej zmianie przedstawionych w Opinii okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. o zmianie udziałowca A, o której Spółka dowiedziała się 3 grudnia 2024 r. w trybie art. 187 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. 2024 poz. 18 z późn. zm., dalej: „k.s.h.”)

6.

Wnioskodawca posiada ważny certyfikat rezydencji B oraz oświadczenie, że jest on rzeczywistym właścicielem dywidend otrzymywanych od Spółki.

7.

W związku ze zmianą udziałowca, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie możliwości objęcia wypłaty dywidendy za rok 2023 zwolnieniem z opodatkowania WHT na podstawie UPO PL-CH.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wniosku z 11 marca 2025 roku wskazaliście Państwo, że:

  • Jak Spółka wskazała we Wniosku, od 23 września 2013 r. B był całościowym udziałowcem Spółki (tj. posiadał 100% udziałów w kapitale Spółki).

Zgodnie z umową wniesienia wkładu z 24 maja 2024 r. i podwyższeniem kapitału C zarejestrowanym w szwajcarskim rejestrze handlowym 25 czerwca 2024 r., B wniósł do C m.in. wszystkie udziały Spółki (tj. 100% udziałów w kapitale Spółki).

  • Zgodnie z umową wniesienia wkładu z 24 maja 2024 r., B wniósł do C wszystkie udziały Spółki. W związku z tym, obecnie B nie posiada żadnych udziałów w kapitale Spółki.

Pytania

1.Czy w opisanej sprawie Wnioskodawca, w odniesieniu do Dywidendy I - tj. części dywidendy za rok 2023 wypłaconej na rzecz B przed otrzymaniem Zawiadomienia - był uprawniony do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH?

2.Czy w opisanej sprawie Wnioskodawca, w odniesieniu do Dywidendy II - tj. pozostałej części dywidendy za rok 2023, która zostanie wypłacona na rzecz B w kolejnych miesiącach - spełnia warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

1.Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sprawie, w odniesieniu do Dywidendy I - tj. części dywidendy za rok 2023 wypłaconej na rzecz B przed otrzymaniem Zawiadomienia - był on uprawniony do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sprawie, w odniesieniu do Dywidendy II - tj. pozostałej części dywidendy za rok 2023, która zostanie wypłacona na rzecz B w kolejnych miesiącach - spełnia warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

Poniżej Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko.

  • Uwagi ogólne

1.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynosi 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Biorąc pod uwagę, że B posiada siedzibę w Szwajcarii, umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania właściwą w niniejszej sprawie jest UPO PL-CH.

2.

Na podstawie art. 10 ust. 1 UPO PL-CH, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie

Od powyższej zasady przewidziany został wyjątek wskazany w art. 10 ust. 2a lit. a) UPO PL-CH, zgodnie z którym dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (nie będąca spółką osobową) mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

Zgodnie z powyższym, dywidendy podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Szwajcarii, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

a.dywidenda wypłacana jest przez spółkę mającą siedzibę w Polsce,

b.osoba uprawniona do dywidendy posiada siedzibę w Szwajcarii,

c.osoba uprawniona do dywidendy jest spółką inną niż spółka osobowa,

d.bezpośredni udział podmiotu otrzymującego dywidendę w kapitale spółki wypłacającej dywidendę wynosi przynajmniej 10% udziałów, w chwili wypłacania tej dywidendy oraz podmiot ten posiada ww. udziały przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

3.

Na gruncie opisanej sprawy nie ulega wątpliwości, że warunki przedstawione w pkt a-c powyżej zostały spełnione. Wypłaty dywidendy za rok 2023 dokonuje bowiem spółka mającą siedzibę w Polsce (A) na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Szwajcarii, będącego spółką inną niż osobowa (B).

Zdaniem Wnioskodawcy, w sprawie spełniony został również warunek wymieniony w pkt d powyżej, co Wnioskodawca uzasadnia w dalszej części niniejszego wniosku.

  • Moment przejścia udziałów oraz zasady określania podmiotu uprawnionego do otrzymania dywidendy

1.

W ocenie Wnioskodawcy, analizując możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 10 ust. 2a lit. a) UPO PL-CH w niniejszej sprawie, należy uwzględnić krajowe przepisy wynikające z k.s.h.

2.

Krąg wspólników uprawnionych do dywidendy należy ustalać z uwzględnieniem art. 187 § 1 k.s.h. Jak wynika z tego przepisu, przejście udziału, jego części lub ułamkowej części udziału oraz ustanowienie zastawu lub użytkowania jest skuteczne wobec spółki od chwili, gdy spółka otrzyma od jednego z zainteresowanych zawiadomienie o tym wraz z dowodem dokonania czynności.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, przejście udziałów było skuteczne wobec Spółki od chwili jej Zawiadomienia (tj. 3 grudnia 2024 r.). W konsekwencji - kierując się art. 187 § 1 k.s.h. - należy uznać, że do tego czasu całościowym udziałowcem Spółki pozostawał B.

3.

Stosownie do art. 191 § 1 k.s.h. wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1 k.s.h. Jednocześnie w myśl art. 193 § 1 k.s.h. uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Zasadniczo zatem, z chwilą powzięcia uchwały przez zgromadzenie wspólników o podziale zysku w formie wypłaty dywidendy u wspólników powstaje roszczenie względem spółki o wypłatę stosownych kwot pieniężnych. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 4 września 2014 r. (sygn. akt II CSK 776/1): "Ogólne prawo majątkowe do zysku konkretyzuje, w wierzytelność przysługującą osobie, która w dniu dywidendy (art. 193 § 1 k.s.h.) legitymowała się ze skutkiem wobec spółki (art. 187 § 1 k.s.h.) określoną liczbą udziałów".

Z powyższego wynika zatem, że sprzedaż udziałów po powstaniu roszczenia o wypłatę dywidendy pozostaje bez wpływu na istnienie tego roszczenia. Za przeniesieniem własności udziałów nie idzie bowiem zmiana podmiotu uprawnionego do otrzymania dywidendy oraz podmiotu zobowiązanego do jej wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Zawiadomienie o przejściu udziałów Spółka otrzymała 3 grudnia 2024 r., a Uchwała o wypłacie dywidendy została podjęta już 28 czerwca 2024 r., to cała kwota dywidendy za rok 2023 powinna zostać wypłacona na rzecz B. Z chwilą podjęcia Uchwały u B powstało bowiem roszczenie o wypłatę dywidendy. Roszczenia tego B nie został w żaden sposób pozbawiony w związku ze zbyciem udziałów do C.

  • Zachowanie prawa do objęcia dywidendy zwolnieniem z opodatkowania w przypadku zbycia udziałów po podjęciu uchwały o wypłacie dywidendy

1.

Jak wskazano we wcześniejszej części wniosku, dywidendy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH m.in. gdy „osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (nie będąca spółką osobową) mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty”.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarty w powyższym przepisie warunek w zakresie minimalnego okresu utrzymywania udziałów należy rozumieć w ten sposób, że ww. 24 miesięczny okres nieprzerwanego posiadania udziałów może upłynąć już po wypłaceniu dywidendy. Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że warunek posiadania 10% udziałów w kapitale „w chwili wypłacania tych dywidend”, powinien być rozumiany jako konieczność bezpośredniego posiadania 10% udziałów w spółce wypłacającej dywidendę - na moment powstania roszczenia do wypłaty tej dywidendy, nie zaś na moment technicznego transferu środków. Wnioskodawca uzasadnia to stanowisko poniżej.

2.

Jak Wnioskodawca wykazał we wcześniejszej części niniejszego wniosku, w momencie powzięcia uchwały o wypłacie dywidendy powstaje roszczenie o jej wypłatę u wspólników. Na ten moment – w oparciu o posiadany udział w kapitale spółki wypłacającej - określany jest krąg podmiotów uprawnionych do otrzymania dywidendy oraz wysokość należnej im wypłaty. W pełni racjonalne jest zatem, żeby wysokość udziału w kapitale spółki wypłacającej, na potrzeby określenia skutków podatkowych wypłaty dywidendy (w tym możliwości zastosowania omawianego zwolnienia), również była określana w ww. momencie.

Zdaniem Spółki, skoro ewentualne zbycie udziałów nie ma wpływu ani na roszczenie o wypłatę dywidendy, ani na jej wysokość, to niezasadne byłoby uznanie, że ma ona wpływ na możliwość zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca zauważa, że inne podejście (tj. uznanie, że wysokość udziału kapitałowego powinna być określana na moment technicznego przekazania dywidendy) prowadziłoby do nieracjonalnych wniosków. W analizowanej sprawie, oznaczałoby to, że:

  • w kontekście prawa do otrzymania dywidendy za rok 2023 r. należałoby uznawać, że B posiada 100% udziałów w kapitale Spółki (B przysługuje bowiem roszczenie o wypłatę całej dywidendy za rok 2023), a jednocześnie
  • w kontekście prawa do zastosowania UPO PL-CH uznawać, że B nie posiada udziałów w kapitale Spółki.

W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wysokość udziału kapitałowego powinna być oceniania na moment powstania roszczenia B o wypłatę dywidendy za rok 2023 r. Okoliczność przejścia udziałów Spółki, która nastąpiła 3 grudnia 2024 r. w wyniku Zawiadomienia, nie wpływa zatem na możliwość objęcia wypłat Dywidendy I oraz Dywidendy II zwolnieniem z opodatkowania WHT na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

W konsekwencji, prawidłowe jest uznanie, że warunek posiadania 10% udziałów w kapitale Spółki był spełniony przez B zarówno w odniesieniu do:

  • Dywidendy I, która została wypłacona w listopadzie 2024 r.
  • Dywidendy II, która zostanie wypłacona w 2025 r.

3.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega również wątpliwości, że w sprawie spełniony jest również warunek nieprzerwanego posiadania udziałów przez 24 miesięczny okres. Zgodnie bowiem z przedstawionym stanem faktycznym, B był całościowym udziałowcem Spółki nieprzerwanie od 23 września 2013 r. Jednocześnie, jak uzasadnił już Wnioskodawca, na podstawie art. 187 k.s.h. należy uznać, że B pozostawał udziałowcem Spółki do 3 grudnia 2024 r., tj. dnia, w którym doszło do skutecznego Zawiadomienia A i przejścia udziałów na C. Z kolei roszczenie B o wypłatę dywidendy za rok 2023 powstało w dacie podjęcia Uchwały (tj. 28 czerwca 2024 r.).

W związku z tym, należy uznać, że B posiadał udziały Spółki przez nieprzerwany 24 miesięczny okres (od 23 września 2013 r. do 3 grudnia 2024 r., czyli przez ponad 10 lat), w którym dokonano wypłaty (tj. okres, w którym powstało roszczenie o dokonanie wypłaty). Omawiany warunek należy zatem uznać za spełniony w niniejszej sprawie.

4.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie spoczywał ani nie spoczywa na nim obowiązek potrącenia WHT od wypłaty Dywidendy I oraz Dywidendy II. Płatności te korzystają bowiem ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

  • Wykładnia przepisów prezentowana w analogicznych sprawach

1.

Wnioskodawca wskazuje, że w doktrynie nie ulega wątpliwości, że zbycie udziałów po podjęciu uchwały o wypłacie dywidendy pozostaje bez wpływu na możliwość objęcia tej wypłaty analogicznym zwolnieniem, wynikającym z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Wniosek taki potwierdzają: interpretacja indywidualna z 20 października 2022 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.62.2022.1.OK), interpretacja indywidualna z 1 lipca 2020 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.47.2020.3.AK) oraz interpretacja indywidualna z 28 lutego 2020 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.596.2019.2.JKU).

Zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT jest wynikiem implementacji Dyrektywy Rady z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (90/435/EWG), a obecnie Dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. U.UE.L.2011.345.8 z późn. zm.). W Preambule do Dyrektywy wskazano, że: "Celem niniejszej dyrektywy jest zwolnienie dywidend i innych zysków podzielonych wypłacanych przez spółki zależne ich spółkom dominującym z podatku potrącanego u źródła dochodu oraz wyeliminowanie podwójnego opodatkowania takiego dochodu na poziomie spółki dominującej. Konsolidacja spółek różnych państw członkowskich może okazać się konieczna dla stworzenia w ramach Unii warunków analogicznych do warunków rynku wewnętrznego oraz w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania tego rynku wewnętrznego. Takie operacje nie powinny być utrudniane przez ograniczenia, niedogodności lub zakłócenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. Stąd też niezbędne jest, w odniesieniu do konsolidacji spółek różnych państw członkowskich, określenie zasad opodatkowania, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymogów rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność oraz zwiększyć ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym".

Zdaniem Wnioskodawcy, analogiczne cele przyświecały wprowadzeniu zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH, w tym przede wszystkim zwolnienie z opodatkowania WHT dywidend wypłacanych do udziałowców, którzy posiadają w spółce dokonującej wypłaty udział kapitałowy w wymaganej wysokości i przez określony okres.

W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że skoro w przypadku zbycia udziałów, które nastąpiło po podjęciu uchwały o wypłacie dywidendy, istnieje możliwość objęcia tej wypłaty zwolnieniem z opodatkowania na podstawie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, to analogiczną wykładnię należy przyjąć w odniesieniu do możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

2.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, omawiana regulacja zdecydowanie nie ma na celu pozbawiania prawa do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podmiotów, które na moment powstania roszczenia o wypłatę dywidendy spełniały warunki wymienione w przepisie, ale przed wypłatą środków zmniejszyły udział kapitałowy w spółce dokonującej płatności.

Jednocześnie interpretacja art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH zaprezentowana przez Wnioskodawcę w żaden sposób nie prowadzi do nadużyć, a w szczególności do nieuczciwego unikania opodatkowania.

  • Opinia o stosowaniu preferencji

1.

Niezależnie od powyższej argumentacji, Wnioskodawca uważa, że nie miał obowiązku potrącania podatku u źródła w odniesieniu do Dywidendy I, również dlatego, że - mimo zbycia udziałów przez B - Spółka do 3 grudnia 2024 r. miała możliwość stosowania opinii o stosowaniu preferencji (Opinii).

2.

W myśl art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Według art. 26b ust. 7 ustawy o CIT, opinia o stosowaniu preferencji wygasa:

a)z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania;

b)ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin, o którym mowa w ust. 8, jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności;

c)z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia, przestał spełniać warunki określone w art. 21 ust. 3-3c lub art. 22 ust. 4-6 albo warunki zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli wnioskodawca nie poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z ust. 8.

Natomiast stosownie do art. 26b ust. 8 ustawy o CIT, w przypadku istotnej zmiany okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wnioskodawca, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się lub przy zachowaniu należytej staranności powinien się dowiedzieć, że doszło do tej zmiany, informuje o tym organ podatkowy. Wnioskodawca, o którym mowa w art. 28b ust. 2 pkt 1, jednocześnie informuje płatnika o istotnej zmianie okoliczności, o których mowa w zdaniu pierwszym.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, do czasu otrzymania Zawiadomienia, które nastąpiło 3 grudnia 2024 r., Spółka nie dysponowała żadnymi informacjami dot. zbycia udziałów ani nawet informacjami, na podstawie których mogłaby ona powziąć uzasadnione przypuszczenie o ewentualnej zmianie w tym zakresie. W konsekwencji, Spółka została skutecznie zawiadomiona o przejściu udziałów dopiero 3 grudnia 2024 r., czyli już po powzięciu Uchwały.

13 grudnia 2024 r. - czyli w terminie 14 dni od dnia, w którym Spółka dowiedziała się lub przy zachowaniu należytej staranności powinna się dowiedzieć, że doszło do wyżej opisanej zmiany - Spółka zawiadomiła Naczelnika (…) o istotnej zmianie przedstawionych w Opinii okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

3.

Zgodnie z art. 26 ust. 2g-2h ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 2h ustawy o CIT, przepisu ust. 2g nie stosuje się, jeżeli z informacji posiadanej przez płatnika, w tym z dokumentu, w szczególności z faktury lub z umowy, wynika, że podatnik, którego dotyczy opinia o stosowaniu preferencji, nie spełnia warunków określonych w art. 21 ust. 3-9, art. 22 ust. 4-4d i 6 lub stan faktyczny nie odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu w tej opinii.

Z powyższych przepisów wynika, że płatnik może nie pobrać podatku u źródła od płatności, objętej mechanizmem opisanym w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, w oparciu o właściwą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji. Uprawnienie to jednak nie przysługuje, jeśli z informacji posiadanych przez płatnika wynika, że stan faktyczny nie odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu w obowiązującej opinii.

Spółka ponownie wskazuje, że do 3 grudnia 2024 r. nie posiadała ona żadnych informacji wskazujących, że zmienił się stan faktyczny przedstawiony w Opinii, tj. zbycie udziałów przez B. Ponadto, jak Spółka wykazała we wcześniejszej części niniejszej wniosku, zgodnie z przepisami k.s.h. należy uznać, że do ww. daty B nadal był udziałowcem Spółki.

4.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy:        

  • w odniesieniu do wypłaty dywidendy za rok 2023 na rzecz B (tj. Dywidendy I oraz Dywidendy II) spełnione zostały warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.
  • ponadto, Spółka w oparciu o Opinię była uprawniona do niepobierania podatku u źródła od wypłat dywidend do tego podmiotu do 3 grudnia 2024 r. Spółka postąpiła zatem prawidłowo nie potrącając WHT od wypłaty Dywidendy I w listopadzie 2024 r. na podstawie Opinii.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.      

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia:

  • czy w odniesieniu do Dywidendy I - tj. części dywidendy za rok 2023 wypłaconej na rzecz B przed otrzymaniem Zawiadomienia – Wnioskodawca był uprawniony do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH – jest nieprawidłowe,
  • czy w odniesieniu do Dywidendy II - tj. pozostałej części dywidendy za rok 2023, która zostanie wypłacona na rzecz B w kolejnych miesiącach - Wnioskodawca spełnia warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia będąca przedmiotem Państwa pytań.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 287 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zatem zgodnie z ww. przepisem wypłacone udziałowcom dywidendy stanowią przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o CIT podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W świetle art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustawodawca przewidział jednocześnie dwie możliwości niepobierania podatku w stawce wynikającej z polskich przepisów, nawet w przypadku przekroczenia limitu 2.000.000 zł, a mianowicie gdy:

1.płatnik złoży oświadczenie o spełnianiu warunków do niepobierania podatku/stosowania stawki obniżonej lub zwolnienia;

2.podatnik (lub płatnik) uzyska opinię naczelnika urzędu skarbowego o stosowaniu zwolnienia.

Pierwszą możliwością w zakresie niestosowania limitu 2.000.000 zł jest złożenie przez płatnika oświadczenia o spełnieniu warunków do stosowania zwolnień/stawek obniżonych/niepobrania podatku - art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT:

Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Drugą możliwością niepobierania podatku po przekroczeniu limitu 2.000.000 zł jest uzyskanie opinii o stosowaniu zwolnienia, zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy o CIT:

Organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 26b ust. 7 ustawy o CIT:

Opinia o stosowaniu preferencji wygasa:

1) z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania;

2) ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin, o którym mowa w ust. 8, jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności;

3) z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia, przestał spełniać warunki określone w art. 21 ust. 3-3c lub art. 22 ust. 4-6 albo warunki zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli wnioskodawca nie poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z ust. 8.

Zgodnie z art. 26b ust. 8 ustawy o CIT:

W przypadku istotnej zmiany okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wnioskodawca, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się lub przy zachowaniu należytej staranności powinien się dowiedzieć, że doszło do tej zmiany, informuje o tym organ podatkowy. Wnioskodawca, o którym mowa w art. 28b ust. 2 pkt 1, jednocześnie informuje płatnika o istotnej zmianie okoliczności, o których mowa w zdaniu pierwszym.

Natomiast stosowanie do art. 22a ustawy o CIT:

Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa jedynym udziałowcem nieprzerwanie od 23 września 2013 r. była szwajcarska spółka B. Na podstawie opinii o stosowaniu preferencji o sygn. (…) wydanej (…) października 2023 r. przez Naczelnika (…) byli Państwo uprawnieni do niepobierania podatku u źródła od wypłat dywidend na rzecz B zgodnie z art. 10 ust. 2a pkt a) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Szwajcarią. W dniu 28 czerwca 2024 r. na zwyczajnym zgromadzeniu wspólników Państwa Spółki podjęta została uchwała o przeznaczeniu części zysku netto za rok obrotowy 2023 na wypłatę dywidendy. W listopadzie 2024 r. wypłaciliście Państwo na rzecz B pierwszą transzę ww. dywidendy (Dywidenda I). Pozostałą część dywidendy planują Państwo wypłacić w 2025 roku (Dywidenda II). Z kolei jak wskazaliście Państwo we wniosku 3 grudnia 2024 r. otrzymaliście Państwo zawiadomienie (o którym mowa w art. 187 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych), z którego wynikało, że B przekazała całość udziałów w Państwa Spółce na rzecz spółki C (innej spółki z grupy X). Zgodnie z treścią zawiadomienia na skutek transakcji wewnątrzgrupowej między B a C doszło do podwyższenia kapitału spółki C. Podwyższenie to zostało pokryte przez B wkładem niepieniężnym w postaci udziałów kilku spółek, w których jedynym udziałowcem lub akcjonariuszem była spółka B - w tym udziałów Państwa Spółki. Podwyższenie kapitału C zostało zarejestrowane w rejestrze handlowym (…) w Szwajcarii 25 czerwca 2024 r. Rejestracja ta nastąpiła na podstawie kolejnych czynności i dokumentów, tj.:

  • umowy wniesienia wkładu z 24 maja 2024 r. zawartej pomiędzy C a B,
  • uchwały Walnego Zgromadzenia C z 24 maja 2024 r. o podwyższeniu kapitału spółki C i zmianie statutu tej spółki        (z doprecyzowaniem zakresu podwyższenia i związanych z tym zmian w uchwale Walnego Zgromadzenia C z 17 czerwca 2024 r.),
  • protokołu Zarządu C z 17 czerwca 2024 r., w którym stwierdzono prawidłowość dokonanego podwyższenia kapitału C i prawidłowość dokonanego przez B pokrycia tego podwyższenia wkładem niepieniężnym w postaci akcji i udziałów spółek, których jedynym akcjonariuszem lub jedynym wspólnikiem była spółka B (w tym udziałów Spółki),
  • sprawozdania Zarządu C z 17 czerwca 2024 r. na temat podwyższenia kapitału C (w którym odwołano się m.in. do tego, że wkład ten został zweryfikowany jako prawidłowo wyceniony i wniesiony przez (…)).

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia:

  • czy w odniesieniu do Dywidendy I - tj. części dywidendy za rok 2023 wypłaconej na rzecz B przed otrzymaniem zawiadomienia – byli Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH, oraz
  • czy w odniesieniu do Dywidendy II - tj. pozostałej części dywidendy za rok 2023, która zostanie wypłacona na rzecz B w kolejnych miesiącach – spełniają Państwo warunki do niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO PL-CH.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż prawo do dywidendy (inaczej prawo do zysku) jest jednym z podstawowych uprawnień wspólnika (udziałowca). Zasady dotyczące wypłaty dywidendy przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zostały uregulowane w art. 191-198 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej „k.s.h.”).

Zgodnie z brzmieniem art. 191 § 1 k.s.h.:

Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.

Z kolei zgodnie z art. 191 § 2 k.s.h.:

Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197.

Natomiast zgodnie z art. 191 § 3 k.s.h.:

Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów.

Z kolei stosownie do art. 193 § 1 k.s.h.,

Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Natomiast zgodnie z art. 193 § 2 k.s.h.,

Umowa spółki może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy).

Z kolei zgodnie z art. 193 § 3 i 4 k.s.h.,

Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Jeżeli uchwała wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku.

Dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale wspólników. Jeżeli uchwała wspólników takiego dnia nie określa, dywidenda jest wypłacana niezwłocznie po dniu dywidendy.

Brzmienie wskazanych norm prawnych wyraźnie wskazuje, iż dywidenda jest uprawnieniem przysługującym wspólnikowi (udziałowcowi) nie zaś innemu podmiotowi, nie partycypującemu w spółce. Hipotezą powołanych norm prawnych objęci są jedynie udziałowcy (jako kategoria ogólna podmiotów uprawnionych do dywidendy - art. 191 § 1 k.s.h.), którym przysługiwały udziały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub też w dniu dywidendy (art. 193 § 1 i 2 k.s.h.).

Umowa spółki z racji swojej istoty zakorzenionej we wspólnym działaniu wspólników w celu prowadzenia działalności gospodarczej, ma charakter prawno-kształtujący relacje jakie zachodzą pomiędzy samymi wspólnikami, wspólnikami a spółką, a zatem organizujący funkcjonowanie Spółki. Jednym z elementów składających się na treść umowy spółki jest określenie uprawnień jakie przysługują wspólnikom względem spółki. Uprawnienia te aktualizują się jedynie na gruncie relacji jakie zachodzą na linii wspólnik-spółka. Oznacza to, iż dywidenda określona w przepisach k.s.h. przysługiwać może jedynie wspólnikowi (udziałowcowi).

Należy więc podkreślić, że regulacje prawne dot. podmiotów uprawnionych do dywidendy zawarte w Kodeksie spółek handlowych wyraźnie wskazują, że uprawnieni do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Podjęcie uchwał o przyznaniu dywidendy rodzi więc po stronie wspólnika roszczenie o jej wypłatę. Tym samym zbycie przez wspólnika udziałów po powstaniu roszczenia nie ma wpływu na jego istnienie oraz podmioty uprawnione i zobowiązane z tego tytułu. Z tego względu niezbędne jest przyjęcie dnia powzięcia uchwały o wypłacie dywidendy jako podstawy do ustalenia prawa podatnika do zastosowania zwolnienia od podatku, zwolnienia płatnika z obowiązku potrącenia podatku czy też zastosowania preferencji wynikającej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z tym, że powzięliście Państwo wątpliwość w zakresie możliwości objęcia wypłaty dywidendy za rok 2023 zwolnieniem z podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92, dalej: „UPO Polska-Szwajcaria”), zmienioną Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 28 czerwca 2012 r. (dalej: „Protokół zmieniający”) zasadnym jest odwołanie się do przepisów ww. UPO.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 UPO Polska-Szwajcaria:

Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale - jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidendy brutto.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 2a pkt a) UPO Polska-Szwajcaria:

Bez względu na postanowienia ustępu 2, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (nie będąca spółką osobową) mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

Mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polska a Szwajcarią należy zaznaczyć, że w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uprawnionymi do dywidendy są wspólnicy, którym przysługiwały udziały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku oraz spółka szwajcarska – wspólnik (nie będąca spółką osobową) powinna posiadać co najmniej 10% bezpośredniego udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy w chwili wypłacania tych dywidend i posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

W przedmiotowej sprawie spółka B, która umową wniesienia wkładu z 24 maja 2024 r. zawartą z C przekazała 100% udziałów w Państwa Spółce, na dzień powzięcia uchwały o podziale zysku, tj. 28 czerwca 2024 r., ani nie posiadała udziałów w Państwa spółce, ani nie posiadała minimum 10% bezpośredniego udziału w Państwa spółce w dniu wypłaty dywidendy (listopad 2024 r.).

Należy podkreślić, że Spółka na dzień dywidendy powinna ustalić wspólników uprawnionych do otrzymania dywidendy za rok 2023. Powyższe wynika z cytowanego wyżej art. 193 § 2-4 k.s.h., zgodnie z którym: „Umowa spółki może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Jeżeli uchwała wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku. Dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale wspólników. Jeżeli uchwała wspólników takiego dnia nie określa, dywidenda jest wypłacana niezwłocznie po dniu dywidendy.”

Stwierdzenie, że dopiero 3 grudnia 2024 r. z zawiadomienia dowiedzieliście się Państwo o przekazaniu całości udziałów w Państwa Spółce innej spółce z tej samej grupy kapitałowej, które nastąpiło już 24 maja 2024 r. wydaje się Organowi mało prawdopodobne, a wykazane jedynie chęcią skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wynikającego z UPO w stosunku do wypłacanego zysku.

Zatem na dzień powzięcia uchwały o podziale zysku spółka B nie posiadała udziałów w Państwa Spółce. Tym samym nie będą Państwo mogli zastosować preferencji wynikającej art. 10 ust. 2a pkt a) UPO Polska-Szwajcaria zarówno w odniesieniu do wypłaconej już Dywidendy I, jak i planowanej wypłaty Dywidendy II.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należy więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacje o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna do wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.