Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca jest zarejestrowany na cele podatku od towarów i usług.

W związku z realizacją nowych inwestycji Wnioskodawca posiada obecnie dwa zezwolenia (dalej jako: „Zezwolenia”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „SSE”), korzystając z przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 dalej: „ustawa o CIT”), zwolnienia dochodów osiąganych z prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie objętym zezwoleniem.

Zgodnie z treścią zezwolenia nr (…) z dnia (…) roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „Zezwolenie 1”), Spółka prowadzi na terenie SSE działalność gospodarczą rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

1)(…)

Z kolei, na podstawie zezwolenia nr (…) z dnia (…) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „Zezwolenie 2”), Spółka prowadzi na terenie SSE działalność gospodarczą rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

1)(…)

Z punktu widzenia profilu działalności Spółki, Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 obejmują zakres tej samej podstawowej działalności operacyjnej Spółki. Spółka koncentruje się na produkcji wyspecjalizowanych wyrobów z (…), które znajdują również zastosowanie w oferowanych przez Spółkę (…). Tego rodzaju usługi wymagają zaawansowanego zaplecza technologicznego, spełniania rygorystycznych norm jakościowych oraz zdolności do dostosowywania się do specyficznych wymagań odbiorców.

Ponadto należy podkreślić, że inwestycja realizowana na podstawie Zezwolenia 2 stanowi naturalne rozwinięcie i doszczegółowienie działań zapoczątkowanych w ramach inwestycji związanej z Zezwoleniem 1. Zezwolenie 2 jest nieodłącznym elementem wieloetapowego procesu inwestycyjnego, który obejmuje kolejne etapy realizacji i dostosowania projektu do jego strategicznych założeń. W ten sposób oba zezwolenia należy traktować jako wzajemnie uzupełniające się elementy spójnej koncepcji, mającej na celu skuteczne osiągnięcie zakładanych rezultatów. W konsekwencji, jak wskazano w stanie faktycznym, maszyny i urządzenia z obu projektów inwestycyjnych przeplatają się w procesie produkcyjnym i będą wykorzystywane do wytwarzania jednego produktu finalnego. W związku z tym, odrębne ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych Zezwoleń, nie jest technicznie możliwe, a najbardziej prawidłowe w tej sytuacji w ocenie Spółki jest prowadzenie jednej ewidencji łączącej dane dotyczące podlegającej zwolnieniu z ustawy o CIT działalności tego samego rodzaju prowadzonej w jednym zakładzie produkcyjnym.

Spółka korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W konsekwencji, wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest ograniczona wartością wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą i wysokością intensywności pomocy dla danego obszaru zgodnie z odrębnymi przepisami.

Dodatkowo, Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający szczegółowe przyporządkowanie przychodów i kosztów z działalności strefowej do tej działalności, co pozwala na precyzyjne ustalenie dochodu generowanego w ramach działalności strefowej. Jednocześnie, Wnioskodawca zapewnia wyodrębnienie przychodów, kosztów oraz dochodu generowanego z działalności pozastrefowej, co umożliwia jasne rozróżnienie między dochodem zwolnionym a podlegającym opodatkowaniu. Ewidencja prowadzona przez Spółkę spełnia wszystkie wymogi wynikające z przepisów prawa podatkowego i pozwala na identyfikację dochodu wygenerowanego w ramach zwolnienia strefowego.

W szczególności, w odniesieniu do przyszłości, Wnioskodawca wskazuje, że po zakończeniu okresu korzystania z Zezwolenia 1, nie byłby zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej wyłącznie dla Zezwolenia 2. Spółka mogłaby prowadzić jedną ewidencję, która pozwoli na monitorowanie oraz kontrolowanie dochodu zwolnionego i podlegającego opodatkowaniu łącznie w odniesieniu do obu zezwoleń. Taki sposób prowadzenia ewidencji umożliwia Wnioskodawcy skuteczne rozliczanie puli pomocy publicznej przyznanej w ramach Zezwolenia 1 i Zezwolenia 2, zgodnie z zasadą jej chronologicznego wykorzystywania. Jednocześnie Spółka podkreśla, że może być również tak, że Spółka nie będzie po zakończeniu wykorzystania puli pomocy z Zezwolenia 1 korzystać ze zwolnienia na podstawie Zezwolenia 2. W związku z tym, że prawnie dozwolone jest chronologiczne korzystanie ze zwolnienia na podstawie Zezwolenia 2 – w takim przypadku – Spółka będzie prowadziła ewidencję tylko dla Zezwolenia 1.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że niezależnie od zakończenia obowiązywania jednego z zezwoleń, prowadzona ewidencja pozwoli na precyzyjne przypisanie przychodów i kosztów zarówno do działalności strefowej, jak i pozastrefowej, a tym samym na dokładne określenie dochodu zwolnionego oraz podlegającego opodatkowaniu w odniesieniu do wszystkich zezwoleń, które są lub były posiadane przez Spółkę.

Pytanie

Czy w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych osiągniętego przez Spółkę na terenie SSE Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2 i dla takiego przypadku prowadzić wspólną ewidencję rachunkową dla obu Zezwoleń albo tylko dla Zezwolenia 1 (w przypadku braku rozpoczęcia korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia 2)?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych osiągniętego przez Spółkę na terenie SSE Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2 i dla takiego przypadku prowadzić wspólną ewidencję rachunkową dla obu Zezwoleń albo tylko dla Zezwolenia 1 (w przypadku braku rozpoczęcia korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia 2).

Uzasadnienie Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zwolnieniu podlegają dochody uzyskane z działalności na terenie SSE na podstawie uzyskanego zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, w art. 17 ust. 4 Ustawy CIT wskazano, że omawiane zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie natomiast z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604, dalej jako: „ustawa o SSE”) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Dodatkowo, jak wskazuje treść art. 12 ust. 2 ustawy SSE, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Spółka wskazuje również, że prowadzenie jednej, wspólnej ewidencji rachunkowej dla wszystkich Zezwoleń nie wpływa na możliwość rozliczania dostępnej pomocy w porządku chronologicznym. Z przepisów prawa nie wynika obowiązek utrzymywania odrębnej ewidencji dla każdego z Zezwoleń.

Zgodnie bowiem z § 5 ust. 5 Rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121, dalej jako: „Rozporządzenia SSE”), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Zgodnie natomiast z przepisami art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odpowiednimi regulacjami. Ewidencja ta musi umożliwiać określenie dochodu (lub straty), podstawy opodatkowania oraz wysokości należnego podatku za dany rok podatkowy. Dodatkowo, ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinna zawierać dane potrzebne do prawidłowego obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych pomija się przychody i koszty związane ze źródłami przychodów, które znajdują się w Polsce lub za granicą, jeśli dochody te są zwolnione z podatku lub nie podlegają opodatkowaniu.

Podobna zasada obowiązuje przy ustalaniu straty podatkowej – również nie uwzględnia się takich przychodów i kosztów.

Przepisy te jasno wskazują, że konieczność odrębnego ustalania wyniku podatkowego dotyczy przypadków, w których podatnik prowadzi działalność zarówno w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i poza nią, lub działalność, która nie jest objęta stosownym zezwoleniem.

Fakt, że zwolnienie podatkowe przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE, potwierdzają również przepisy Rozporządzenia SSE.

Zgodnie z wyżej już powołanym § 5 ust. 5 Rozporządzenia SSE, jeśli przedsiębiorca prowadzi działalność także poza strefą, musi wyodrębnić organizacyjnie działalność na jej terenie. Wielkość zwolnienia ustala się wtedy na podstawie danych jednostki organizacyjnej działającej wyłącznie w SSE.

Zatem, mając na względzie wyżej powołane regulacje, oznacza to, że przedsiębiorcy działający zarówno w SSE, jak i poza nią, są zobowiązani do rozdzielenia działalności zwolnionej od opodatkowanej. Zwolnienie dotyczy jedynie przychodów i kosztów związanych z działalnością prowadzoną w SSE zgodnie z zakresem zezwolenia. Tym samym, obowiązek ten dotyczy sytuacji, gdy działalność wykracza poza teren strefy lub zakres określony w zezwoleniu, i wymaga odrębnego ustalenia dochodu dla każdej z tych części.

W efekcie, Wnioskodawca, prowadząc działalność na terenie SSE na podstawie uzyskanych Zezwoleń, jest zobowiązany uwzględniać jako zwolnione wyłącznie przychody i koszty związane z tą działalnością. Jednocześnie, Spółka może korzystać z jednej ewidencji spełniającej wymagania przepisów prawa, bez konieczności dodatkowego przypisywania dochodów z działalności zwolnionej do poszczególnych Zezwoleń. Takie podejście, zdaniem Wnioskodawcy, nie wpływa na możliwość rozliczania dostępnej pomocy publicznej w sposób chronologiczny.

W związku z tym możliwe jest, aby wartość otrzymanej pomocy publicznej była rozliczana w sposób chronologiczny, zgodnie z podejściem wskazanym przez Spółkę. Oznacza to, że w pierwszej kolejności pomoc publiczna byłaby alokowana do limitu wynikającego z Zezwolenia 1 (wydanego jako pierwsze), a po jego wyczerpaniu – do Zezwolenia 2 (wydanego później).

Dodatkowo, zdaniem Spółki, zaprezentowana powyżej metodologia rozliczania pomocy publicznej w przypadku korzystania z więcej niż jednego zezwolenia jest zgodna z obowiązującymi przepisami, w szczególności z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE. W ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie wskazanej metodologii, umożliwia:

1)określenie w sposób przejrzysty, w oparciu o które zezwolenie Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych,

2)precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej, oraz

3)określenie, czy oraz w którym momencie przekroczony zostanie łączny limit dostępnej pomocy publicznej przysługujący Spółce na podstawie posiadanych Zezwoleń, dzięki czemu zostanie wyeliminowane ewentualne ryzyko skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślenia wymaga także fakt, że stanowisko w podobnych stanach faktycznych potwierdzające możliwość chronologicznego korzystania z dostępnej pomocy publicznej w sytuacji uzyskania więcej niż jednego zezwolenia zaprezentowane zostało w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w:

-interpretacji indywidualnej z 17 listopada 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.487.2020.1.JKT, w której wskazano, że: „W konsekwencji, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki zgodnie z którym, może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzonej na terenie SSE działalności w zakresie posiadanych zezwoleń, tak aby w pierwszej kolejności został wykorzystany limit przysługujący w związku z pomocą publiczną w ramach zezwolenia nr 1, a kolejno po wykorzystaniu limitu wskazanego w zezwoleniu nr 1, następnie został wykorzystany limit przysługujący w ramach zezwolenia nr 2.”,

-interpretacji indywidualnej z 2 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.137.2020.1.MBD, w której stanowisko wnioskodawcy w zakresie chronologicznego wykorzystywania zwolnień (pomimo różniącego się przedmiotu działalności w ramach zezwoleń) uznano za prawidłowe i odstąpiono od uzasadnienia,

-interpretacji indywidualnej z 4 marca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.249.2018.1.MO, w której stanowisko wnioskodawcy w zakresie chronologicznego wykorzystywania zwolnień (pomimo różniącego się przedmiotu działalności w ramach zezwoleń) uznano za prawidłowe i odstąpiono od uzasadnienia,

-interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/423-55/14/KB, w której wskazano że: „(...) przepisy prawa nie zawierają natomiast ograniczenia, zgodnie z którym w przypadku posiadania kilku zwolnień strefowych, dochód osiągnięty w ramach danej inwestycji będącej podstawą wydania określonego zezwolenia strefowego może korzystać wyłącznie z limitu zwolnienia dostępnego na podstawie zezwolenia związanego z daną inwestycją. (...) W związku z tym podatnik korzystający z kilku zezwoleń uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego z CIT będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej. W konsekwencji możliwe jest zsumowanie poszczególnych limitów dostępnej pomocy publicznej z wszystkich Zezwoleń posiadanych przez Wnioskodawcę, a następnie rozliczenie uzyskanego w ten sposób limitu w sposób chronologiczny, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu (wygaśnięciu) kolejno limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie, suma otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej powinna być każdorazowo dyskontowana na dzień otrzymania każdego kolejnego Zezwolenia”.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne podejście do rozliczania pomocy publicznej prezentowane jest w znanych Wnioskodawcy wyrokach sądów administracyjnych, a przede wszystkim w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 marca 2019 r., sygn. II FSK 1062/17 oraz z 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2233/16, w którym wskazano, że: „Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami”.

Ponadto przykładowo w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2019 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-578/15-1/MO), wskazano, że: „Dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie wszystkich czterech posiadanych przez Spółkę Zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu CIT”.

Wobec tego w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych osiągniętego przez Spółkę na terenie SSE Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2 i dla takiego przypadku prowadzić wspólną ewidencję rachunkową dla obu Zezwoleń albo tylko dla Zezwolenia 1 (w przypadku braku rozpoczęcia korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia 2).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, za właściwą należy uznać metodologię polegającą na:

1)rozliczeniu otrzymanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności z limitem wynikającym z Zezwolenia 1 (tj. zezwolenia wydanego najwcześniej), oraz następnie,

2)gdy limit wynikający z tego zezwolenia zostanie w pełni wykorzystany, otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczana z limitem wynikającym z Zezwolenia II, a dodatkowo,

3)prowadzeniu w przyszłości wspólnej ewidencji rachunkowej dla obu Zezwoleń albo tylko dla Zezwolenia 1 (w przypadku braku rozpoczęcia korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia 2).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.