Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo 20 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…).

Wnioskodawca swoją działalność prowadzi w znacznej części na terenie Niemiec, ale także zdarzają się zlecenia na terenie (…) oraz (…). Wnioskodawca nigdy nie prowadzi powyższych czynności przez więcej niż 12 miesięcy na terenie żadnego z wyżej wymienionych krajów.

Powyższe czynności stanowią jedynie prace interwencyjne. Oznacza to, iż klient zgłasza zapotrzebowanie na naprawę bądź konserwację maszyny albo remont bądź prace remontowe i wówczas pracownik bądź współpracownik wykonuje pracę na rzecz takiego klienta.

Ponadto wszyscy zatrudnieni pracownicy oraz współpracownicy rozliczani są w Polsce, gdyż posiadają polską rezydencję podatkową. Ze względu na rotacyjny charakter zatrudnienia wszyscy z pracowników oraz współpracowników przebywają w Polsce więcej niż 183 dni w roku.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo ponadto, że:

1.Spółka wykonuje czynności na rzecz niemieckich klientów według następującego schematu:

•Spółka otrzymuje konkretne zlecenia od zleceniodawców znajdujących się na terytorium Niemiec. Zlecenia dotyczą między innymi montażu (…), montażu (…), naprawy (…) lub innych usług technicznych.

•Zlecenia przekazywane są drogą elektroniczną, tj. poprzez wiadomość e-mail lub przez wewnętrzny system informatyczny Zamawiającego.

•Po otrzymaniu zlecenia, Spółka przygotowuje i przedstawia ofertę.

•Jeżeli oferta Spółki zostanie zaakceptowana przez Zleceniodawcę, Spółka deleguje odpowiednich pracowników do Niemiec w celu realizacji zaakceptowanego zlecenia.

2.Spółka nie zatrudnia pracowników na terenie Niemiec, ani nie posiada tam przedstawiciela, który działałby w jej imieniu. Żadne osoby na terenie Niemiec nie posiadają, ani nie wykonują zwyczajowego pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki. Wszystkie umowy zawierane są w sposób elektroniczny, a zawiera je Zarząd Spółki, który stale przebywa na terenie Polski.

3.Spółka nie wynajmuje na stałe żadnych pomieszczeń, ani lokali na terenie Niemiec. Czasami, w zależności od potrzeb wynikających z czasu realizacji zlecenia, wynajmuje tymczasowo pomieszczenia dla pracowników.

4.Spółka nie posiada na terytorium Niemiec żadnych z poniższych: a) miejsca zarządu, b) filii, c) biura, d) fabryki, e) warsztatu, f) kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołomu ani innych miejsc wydobywania zasobów naturalnych.

5.Decyzje dotyczące bieżącej działalności Spółki podejmowane są w sposób zorganizowany i ciągły wyłącznie na terytorium Polski.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca posiada zakład na terenie Niemiec?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy nie prowadzi on zakładu na terenie Niemiec.

Definicja „zakładu podatkowego” zawarta została w art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278), który stanowi, że zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Kluczowe w tej kwestii są uregulowania znajdujące miejsce w umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Stosownie do treści art. 1, który określa zakres podmiotowy wyżej wskazanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

W następnej kolejności należy wskazać, iż umowa dotyczy podatków od dochodu i od majątku, bez względu na sposób ich poboru, które pobiera się na rzecz Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku.

W art. 5 powyższej umowy została uregulowana kwestia prowadzenia zakładu. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat i f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z kolei plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

Z art. 5 ust. 4 wyżej wskazanej umowy wynika, że bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a)użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

c)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy oraz stan faktyczny opisany we wniosku należy dojść do przekonania, że Wnioskodawca nie prowadzi zakładu na terenie Niemiec. Kluczowa w tym zakresie jest definicja powstania zakładu w przypadku prac budowlanych i instalacyjnych. Z przytoczonej powyżej definicji wynika, że plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności polegającej na pracach budowlanych i instalacyjnych, które byłyby dłuższe niż 12 miesięcy. A zatem należy dojść do wniosku, iż Wnioskodawca nie prowadzi zakładu na terenie Niemiec.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.