Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 14 marca 2025 r. (wpływ: 17 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: (…), zwana dalej „Stroną”, „Spółką” lub „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokalu użytkowego dla podmiotu gospodarczego.

Spółka jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem obrotowym (podatkowym), o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla Spółki jest rok kalendarzowy.

Strona nie przywiduje aby po dniu (…) 2026 r. dokonała zmiany roku obrotowego (podatkowego). Strona postanowiła, iż zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2025 Spółka będzie opłacała, kwartalnie.

W dniu (…) 2025 r. Spółka zawarła umowę leasingu samochodu osobowego marki (…), o wartości netto (…) zł, który to samochód osobowy będzie wykorzystywany przez Stronę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Ww. umowa leasingu samochodu osobowego została zawarta przez Spółkę na okres 48 miesięcy kalendarzowych.

Spółka nie złożyła oraz nie zamierza złożyć do właściwego dla niej urzędu skarbowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zawiadomienia o prowadzeniu przez Spółkę ewidencji przejazdów, o której to ewidencji jest mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka w (…) roku 2025 określiła, iż proporcja wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu, o którym to proporcji mowa w art. 16 ust. 1 pkt. 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynosić będzie w przypadku rat leasingowych 44,56 % (limit wydatków z tytułu leasingu samochodu osobowego zaliczonych kosztów uzyskania przychodu - 150.000,00 zł: wartość netto samochodu osobowego (…) zł x 100 ), zwana dalej wskaźnikiem proporcji. Strona stosowanie ww. tzw. wskaźnika proporcji przy wyliczaniu wysokości wydatków z tytułu leasingu ww. samochodu osobowego zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu, rozpoczęła od dnia miesiąca (…) 2025 r.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

-Zawarta przez Wnioskodawcę umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278).

-Samochód, o którym mowa we wniosku to samochód osobowy w światle art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie jest pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1289 ze zm.)

-Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług Spółce przysługuje prawo do odliczenia od płaconych rat leasingowych podatku towarów od towarów i usług. Spółka odliczyła od podatku należnego od dnia zawarcia ww. umowy leasingowej następujące kwoty podatku naliczonego:

a)za (…) 2025 r. z faktury dokumentującej opłatę wstępną kwotę w wysokości (…) zł,

b)za miesiąc (…) 2025 r. z faktury miesięcznej dokumentującej pierwszą ratę leasingową kwotę (…) zł.

Rat leasingowy ogółem będzie 48. Ostatnia rata będzie w dniu doręczona Wnioskodawcy do dnia (…) 2029 r.

-Samochód osobowy, o którym mowa we wniosku jest i nie będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych.

Istotne elementy opisu sprawy Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku wskazując, że Strona nie będzie miała, z uwagi na fakt, iż nie założyła oraz nie zamierza założyć ewidencji przejazdów, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, prawa do odliczenia od podatku należnego za dany miesiąc 50% podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT, dokumentującej daną ratę leasingu.

Pytanie

Czy na Spółce przy ustalaniu kwoty wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu za dany kwartał (rok podatkowy), także w przypadku zaliczania do kosztów uzyskania przychodu 50% wartości podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT dokumentującej daną ratę leasingową, nieodliczonego od podatku należnego za dany miesiąc, spoczywa obowiązek stosowania tzw. wskaźnika proporcji obliczonego przez Stronę?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Strony, przede wszystkim wskazać należy, iż co do zasady Strona nie będzie miała, z uwagi na fakt, iż nie założyła oraz nie zamierza założyć ewidencji przejazdów, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, prawa do odliczenia od podatku należnego za dany miesiąc, wyłącznie 50% podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT, dokumentującej daną ratę leasingu samochodu osobowego wykorzystywanego przez Stronę przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż przy działalności gospodarczej jest wykorzystywany samochód osobowy użytkowany przez Stronę na podstawie zawartej umowy leasingu, nie mogą też zostać w okresie trwania ww. umowy leasingu wszelkie wydatki z tytułu zawartej ww. umowy, nie mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, ale tylko do kwoty 150.000,00 zł.

Wskazać należy jednocześnie, iż ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa, iż na Spółce obowiązek stosowania tzw. wskaźnika proporcji, dotyczy także wydatków z tytułu podatku VAT niedoliczonego od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy.

Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, iż na Spółce przy ustalaniu kwoty wydatków zaliczanych do kosztów przychodu za dany kwartał (rok podatkowy), w przypadku zaliczania do kosztów uzyskania przychodu 50% wartości podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT dokumentującej daną ratę leasingową, nieodliczonego od podatku należnego za dany miesiąc, nie spoczywa obowiązek stosowania tzw. wskaźnika proporcji obliczonego przez Stronę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawy o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-   poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-   został właściwie udokumentowany,

-   nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

- klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

- z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- agregat elektryczny/spawalniczy,

- do prac wiertniczych,

- koparka, koparko-spycharka,

- ładowarka,

- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

- żuraw samochodowy,

d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w swoim katalogu zawiera pewne ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących użytkowania samochodów osobowych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 49a cyt. ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stosownie do art. 16 ust. 5a ustawy o CIT:

Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 51, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 49a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 16 ust. 5c ww. ustawy:

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT:

Ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei art. 17a pkt 2 powyższej ustawy stanowi, że:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

Jednocześnie, zasady opodatkowania umowy leasingu zostały unormowane w art. 17b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17b ust. 1 ww. ustawy:

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 17b ust. 2 powyższej ustawy:

Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1) art. 6,

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r., poz. 143, z 1998 r., poz. 1063 oraz z 1999 r., poz. 484 i 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

W związku z powyższym, co do zasady, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 17b ust. 2 ww. ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym wydatki związane ze spłatą rat leasingowych.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego i jego uzupełnienia zawarli Państwo umowę leasingu pojazdu o wartości przekraczającej 150 000 zł. Umowa leasingu spełniać będzie warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT. Samochód, będący przedmiotem Umowy, spełnia definicję samochodu osobowego w myśl art. 4a pkt 9a ww. ustawy i nie jest pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych. Spółce przysługuje prawo do odliczenia od płaconych rat leasingowych 50% podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT, dokumentującej daną ratę leasingu.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy na Spółce przy ustalaniu kwoty wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu za dany kwartał (rok podatkowy), także w przypadku zaliczania do kosztów uzyskania przychodu 50% wartości podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT dokumentującej daną ratę leasingową, nieodliczonego od podatku należnego za dany miesiąc, spoczywa obowiązek stosowania tzw. wskaźnika proporcji obliczonego przez Stronę.

Wartość samochodu, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, to wartość netto wynikająca z umowy powiększona o podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi dla korzystającego podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi korzystającemu nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Wartość samochodu wynikająca z umowy musi odpowiadać faktycznej (aktualnej) wartości rynkowej takiego samochodu na dzień jej zawarcia.

Art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany będzie proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu, najmu itp. i kwoty 150 000 zł. Z powyższego wynika więc, że opłaty wynikające z umowy (leasingu, najmu, czy dzierżawy) rozliczane są w kosztach podatkowych w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem takiej umowy. Tak ustalona proporcja stosowana będzie do każdej płatności dokonywanej w ramach ww. umów.

Kwota wynikająca z zastosowania proporcji, o której mowa powyżej, obejmować ma także naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zatem, w ramach limitu wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT będzie uwzględniany również podatek od towarów i usług, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w Państwa przypadku wartość samochodu wynikająca z umowy leasingu przekroczy 150 000 zł, zatem przy wyliczaniu kosztów podatkowych będą Państwo zobowiązani ustalić stosowną proporcję, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. Ustalając proporcję, o której mowa w ww. przepisie, należy uwzględnić naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Zatem, wyliczoną na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a ww. ustawy proporcję należy odnieść do opłat leasingowych netto powiększonych o podatek VAT niepodlegający odliczeniu.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.