Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji części i komponentów do (…).

Spółka została założona w (…) r. Jej pierwszą inwestycją w Polsce było utworzenie zakładu produkcyjnego w (…), na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka pozyskała w związku z tą inwestycją Zezwolenie nr (…), wydane w dniu (…).

W związku z realizacją inwestycji, Spółka uzyskała prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, na których następnie został zbudowany zakład. Do kosztów kwalifikowanych inwestycji Spółka zaliczyła część wydatków związanych z użytkowaniem wieczystym tych gruntów.

Od czasu uruchomienia działalności w wyniku tej pierwszej inwestycji Spółka inwestuje w dalszy rozwój i unowocześnianie zakładu oraz zwiększanie jego mocy produkcyjnych. W związku z podejmowanymi inwestycjami Spółka pozyskała jeszcze kilka odrębnych zezwoleń oraz decyzji o wsparciu.

Między innymi, w (…) 2021 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu dla nowej inwestycji w zwiększenie mocy produkcyjnej zakładu w (…). Plany inwestycyjne Spółki, przygotowane według najlepszej wiedzy na moment składania wniosku, obejmowały przede wszystkim nakłady na zakup nowych maszyn i urządzeń wraz z wyposażeniem. Spółka przewidywała, że wyniosą one łącznie co najmniej 5 mln EUR. Jednocześnie, jak zaznaczono w Biznes planie stanowiącym załącznik do wniosku, Spółka przewidywała, że kosztorys projektu nie odzwierciedla w pełni rzeczywistych kosztów realizacji projektu, np. ze względu na potencjalny wzrost cen w okresie, w którym zostanie zrealizowane pozyskanie maszyn, urządzeń i wyposażenia. Spółka nie wykluczała również innych czynników cenotwórczych, które nie zostały wzięte pod uwagę przy ówczesnej wycenie projektu. Stąd też mogło się okazać, że w ramach inwestycji konieczne będzie ponoszenie dodatkowych kosztów, których nie można było przewidzieć na etapie przygotowywania i składania wniosku.

W związku z powyższym, Spółka ustaliła, że ostateczna wartość kosztów kwalifikowanych może być wyższa niż 5 mln EUR, jednocześnie jednak maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych nie powinna przekroczyć 130% wielkości planowanych wydatków inwestycyjnych, tj. kwoty 6,5 mln EUR.

W odpowiedzi na złożony wniosek Spółka uzyskała Decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2021 r. (…). W Decyzji (…) organ wydający decyzję ustalił jako warunek poniesienie na terenie, na którym jest realizowana inwestycja (tj. na nieruchomościach będących ówcześnie w użytkowaniu wieczystym Spółki oraz wymienionych w Decyzji (…)), kosztów kwalifikowanych w rozumieniu § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713, ze zm., dalej: „Rozporządzenie strefowe”). Zgodnie z wnioskiem Spółki, minimalna wartość kosztów kwalifikowanych została ustalona na poziomie 5 mln EUR, a maksymalna jako 6,5 mln EUR.

W rezultacie, Decyzja (…) uwzględnia zgłoszoną przez Spółkę możliwość poniesienia dodatkowych nakładów związanych z inwestycją. Ponadto, dopuszcza ona jako koszty kwalifikowane inwestycji wszelkie kategorie wydatków, o którym mowa w § 8 Rozporządzenia, tj. między innymi także koszt związany z nabyciem gruntów.

Inwestycja będąca przedmiotem Decyzji (…) jest obecnie w trakcie realizacji, a jej zakończenie jest określone w Decyzji (…) na 31 grudnia 2025 r.

Około półtora roku po wydaniu Decyzji (…) pojawił się projekt nowych przepisów pozwalających przedsiębiorcom będącym użytkownikami wieczystymi nieruchomości gruntowych na zakup tych nieruchomości oraz określających warunki takiego zakupu. Był to Projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw datowany na 5 grudnia 2022 r. (https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12366955/katalog/12934844#12934844, numer z wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów: UD257). W uzasadnieniu do projektu ustawodawca wskazał m.in.:

„Prawo użytkowania wieczystego zostało wprowadzone do systemu prawa polskiego ustawą z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. poz. 159) i pełniło wówczas – na co zwracał uwagę Trybunał Konstytucyjny – funkcję surogatu prawa własności dla osób fizycznych, w sytuacji gdy własność państwowa nie mogła stanowić przedmiotu swobodnego obrotu prawnego i być nabywana przez te osoby (…). Po 1989 r. użytkowanie wieczyste przestało być co do zasady jedyną formą trwałego korzystania z gruntu pochodzącego z publicznego zasobu, jednak nie zakończyło to dyskusji nad zasadnością utrzymywania tego prawa w polskim systemie prawnym.

Od wielu lat pojawia się postulat systemowej eliminacji użytkowania wieczystego z polskiego porządku prawnego, wynikający z obserwowanego wzrostu zainteresowania użytkowników wieczystych nabywaniem gruntów na własność. Dotyczy to zarówno gruntów wykorzystywanych na cele niekomercyjne (…), jak i gruntów oddanych na cele gospodarcze (mikro-, małe, średnie i duże przedsiębiorstwa).

Niepewność co do zmieniających się w czasie opłat za użytkowanie wieczyste uwarunkowanych wartością nieruchomości lub – w dalszej perspektywie – co do możliwości dalszego dzierżenia tego prawa po upływie okresu obowiązywania umowy powoduje, że w szczególności przedsiębiorcy manifestują obawy co do celowości długofalowego i wysokonakładowego inwestowania na gruntach będących przedmiotem użytkowania wieczystego. Bez zachęcającej perspektywy wzmocnienia prawa do gruntu działania przedsiębiorców na gruntach oddanych w użytkowanie wieczyste mogą stracić na dynamice. Mając zatem na względzie politykę rządu w zakresie wspierania przedsiębiorczości i innowacyjności, istotne jest zapewnienie stabilności prawnej użytkownikom wieczystym inwestującym na gruntach publicznych, co w perspektywie przełoży się na rozwój przedsiębiorstw i regionów, a w ujęciu globalnym wpłynie na wzrost potencjału gospodarczego kraju”.

Biorąc pod uwagę powyższe motywy, w projekcie zaproponowano rozwiązanie polegające na możliwości zakupu gruntu w drodze umowy sprzedaży, przy czym roszczenie o sprzedaż dostępne miało być tylko w określonym czasie i dla ściśle określonej grupy użytkowników wieczystych. Jak ponadto podkreślono w uzasadnieniu, „nie zdecydowano się w odniesieniu do tej kategorii gruntów na automatyczną konwersję użytkowania wieczystego, tak jak uczyniono to w odniesieniu do gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe” – zatem w przypadku nieruchomości wykorzystywanych na cele gospodarcze możliwy miał być wyłącznie zakup, a nie przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności.

Dodatkowo, nowe przepisy przewidywały udzielanie w związku z zakupem gruntu pomocy publicznej (pomocy de minimis).

Powyższe przepisy zostały uchwalone przez Sejm 26 maja 2023 r., a więc dwa lata po złożeniu przez Spółkę wniosku o wydanie decyzji o wsparciu. Natomiast, ostatecznie weszły one w życie 31 sierpnia 2023 r. jako Ustawa z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1463).

Nowe przepisy dały Spółce możliwość zakupienia dwóch z trzech nieruchomości, na których zlokalizowana jest nowa inwestycja. Są to dwie działki, na których funkcjonują dwie hale produkcyjno-magazynowe zakładu. Trzecia z działek, będąca drogą wewnętrzną, jako nieruchomość niezabudowana, nie mogła być przedmiotem zakupu.

W Biznes planie stanowiącym integralną część wniosku o wydanie decyzji o wsparciu Spółka wyjaśniła, że nowa inwestycja będzie realizowana na terenie obydwu hal. A zatem w ramach inwestycji na obszarze obydwu nieruchomości, na których są posadowione hale, następuje instalowanie nowych maszyn i urządzeń produkcyjnych (są one wkomponowywane w istniejące ciągi produkcyjne i po zakończeniu projektu będą stanowiły jedną funkcjonalną i ekonomiczną całość).

Zakup nieruchomości gruntowych jest zatem związany z działalnością zakładu, w tym w szczególności z będącą w realizacji inwestycją objętą Decyzją (…). Zakup działek w ramach przedmiotowej inwestycji potwierdza intencję Spółki do umocnienia swojej obecności w regionie i ogólnie w Polsce oraz dalszego zwiększania mocy produkcyjnych zakładu. W świetle powołanej powyżej treści uzasadnienia do projektu ustawy należy stwierdzić, iż zakup ten jest dla Spółki wydatkiem niezbędnym. Eliminuje on niepewność związaną z kosztami użytkowania wieczystego oraz nietrwałością i nieprzewidywalnością tego rozwiązania prawnego, a zapewnia stabilność prawną. Zakup gruntu jest także wydatkiem niezbędnym w tym sensie, że stanowi realną zachętę do podejmowania kolejnych inwestycji w dalszy rozwój zakładu w przyszłości.

Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 2 pkt 1b Rozporządzenia strefowego, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest utrzymanie nowej inwestycji w regionie, w którym udzielono wsparcia – w przypadku Spółki przez okres nie krótszy niż 5 lat od zakończenia tej inwestycji, tj. co najmniej do 31 grudnia 2030 r. Zakup przedmiotowych nieruchomości gruntowych przyczynia się do realizacji tego warunku przez Spółkę. W szczególności, stanowi on zabezpieczenie zarówno trwałości realizowanej inwestycji, jak i długofalowe pespektywy prowadzenia działalności gospodarczej w (…) w wyniku realizacji tej inwestycji.

W wyniku wielomiesięcznych analiz, w ramach których uwzględniono ww. korzyści, Spółka zdecydowała się skorzystać z nowej opcji i w 2024 r. zawarła umowę sprzedaży obu nieruchomości ze Starostą Powiatu (…), na mocy art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344, dalej: „Ustawa o gospodarce nieruchomościami”), tj. przepisu wprowadzonego ww. ustawą z dnia 31 sierpnia 2023 r.

Cena nieruchomości została ustalona zgodnie z przepisem art. 69 Ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 69a Ustawy o gospodarce nieruchomościami, w związku z zakupem Spółka otrzymała pomoc de minimis.

Należy zaznaczyć, że Spółka poniosła w rezultacie odrębne wydatki na zakup gruntu. Stanowią one zatem całkowicie odrębną kategorię wydatków niż opłaty za użytkowanie wieczyste poniesione w początkowym okresie działalności Spółki, w ramach pierwszej inwestycji. Ówczesne i obecne koszty zostały poniesione w odniesieniu do zupełnie innych tytułów prawnych do nieruchomości: użytkowanie wieczyste i własność. W konsekwencji, w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie gruntów do kosztów kwalifikowanych inwestycji objętej Decyzją (…), nie dojdzie do kumulacji pomocy publicznej, gdyż pomoc zostanie przyznana na inne, odrębne koszty kwalifikowane.

Ponadto, w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie gruntów do kosztów kwalifikowanych inwestycji objętej Decyzją (…):

a)Spółka uwzględni limit maksymalnej wartości kosztów kwalifikowanych (130%, 6,5 mln PLN). Wydatki zostaną zaliczone do kosztów kwalifikowanych wyłącznie w kwocie niepowodującej przekroczenia maksymalnych kosztów kwalifikowanych.

b)Spółka uwzględni zasady kumulacji pomocy publicznej, o których mowa w § 5 ust. 8 Rozporządzenia strefowego. W takiej sytuacji pomoc zostałaby przyznana z różnych źródeł i w różnych formach (pomoc w formie zwolnienia podatkowego oraz pomoc de minimis) na te same, dające się zidentyfikować koszty kwalifikowane. Wobec tego pomoc w formie zwolnienia podatkowego zostałaby pomniejszona o wartość przyznanej pomocy de minimis.

Spółka również potwierdza, iż będą spełnione przesłanki, o których mowa w § 9 ust. 2 Rozporządzenia strefowego, tj. dotyczące minimalnego okresu własności nieruchomości oraz wspomniany wcześniej warunek minimalnego okresu utrzymania inwestycji w regionie.

Wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka może zaliczyć koszty związane z zakupem gruntów do kosztów kwalifikowanych (będących podstawą kalkulacji zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) inwestycji objętej Decyzją (…), w kwocie nieprzekraczającej maksymalnej wartości kosztów kwalifikowanych określonej w tej Decyzji?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Spółka może zaliczyć w koszty kwalifikowane inwestycji objętej Decyzją (…) koszty związane z zakupem gruntów w wartości niepowodującej przekroczenia limitu maksymalnej wartości kosztów kwalifikowanych określonej w Decyzji (…).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia strefowego, stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka poniosła koszty związane z nabyciem gruntów. Koszty te zostały poniesione w okresie realizacji inwestycji, dla której wydana została Decyzja (…).

Inwestycja jest realizowana w obrębie dwóch hal produkcyjno-magazynowych, znajdujących się na obszarze obydwu działek, które zakupiła Spółka. W szczególności w ramach inwestycji w obrębie obu hal – a tym samym obu nieruchomości – instalowane są nowe maszyny i urządzenia. Wydatki na nabycie i instalację nowych maszyn i urządzeń oraz na modernizację istniejących środków trwałych stanowią koszty kwalifikowane inwestycji. Zdaniem Spółki, istnieje zatem nierozerwalny związek pomiędzy inwestycją a nieruchomościami gruntowymi, na których jest ona realizowana. Zakup działek w ramach przedmiotowej inwestycji przyczynia się do zapewnienia trwałości inwestycji, tj. spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu § 9 ust. 2 pkt 1b Rozporządzenia strefowego, a także – w perspektywie długookresowej – trwałości działalności Spółki w wyniku realizacji tej inwestycji. Potwierdza on również chęć Spółki do umocnienia obecności w regionie i w Polsce, a także do dalszej rozbudowy i zwiększania mocy produkcyjnych zakładu.

W związku z tym koszt zakupu przedmiotowych działek również może stanowić koszt związany bezpośrednio z tą inwestycją.

Ponadto, koszt ten może w szczególności stanowić koszt kwalifikowany tej inwestycji, w rozumieniu § 8 Rozporządzenia strefowego. Jest to możliwe z uwagi na fakt, iż:

a)koszt związany z nabyciem gruntów jest wymieniony w katalogu kosztów kwalifikowanych w § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia strefowego;

b)Decyzja (…) jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej określa m.in. poniesienie na terenie, na którym jest realizowana nowa inwestycja, kosztów kwalifikowanych w rozumieniu § 8 Rozporządzenia strefowego, który, jak wyjaśniono, zawiera w sobie koszt związany z nabyciem gruntów;

c)warunkiem kwalifikowalności kosztów jest poniesienie wydatków na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu – a ponieważ przedmiotowe działki są wymienione wprost w Decyzji (…), warunek ten jest spełniony;

d)warunkiem kwalifikowalności kosztów jest również związek z inwestycją – omawiane grunty są bezpośrednio związane z modernizowanymi i rozbudowywanymi halami produkcyjnymi, a zatem ten warunek również jest spełniony;

e)Decyzja (…) dopuszcza poniesienie dodatkowych kosztów kwalifikowanych do wartości 130% minimalnego poziomu kosztów wskazanych w tej Decyzji;

f)znowelizowana ustawa o gospodarce nieruchomościami dopuszcza udzielenie pomocy publicznej na zakup nieruchomości gruntowej stanowiącej wcześniej przedmiot użytkowania wieczystego;

g)w przypadku zaliczenia kosztu nabycia gruntu do kosztów kwalifikowanych inwestycji, dla której została wydana Decyzja (…), Spółka uwzględni ten wydatek wyłącznie w takiej wysokości, która nie spowoduje przekroczenia maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych (tj. 130% wartości kosztów), zgodnie z warunkami określonymi w Decyzji (…);

h)Spółka będzie przestrzegać zasad kumulacji pomocy, tj. uwzględni pomoc de minimis przyznaną zgodnie z art. 69a ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Podsumowując, zdaniem Spółki, spełnione zostaną wszystkie przesłanki umożliwiające zaliczenie wydatku do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji objętej Decyzją (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 ze zm. dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 dalej: „ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o WNI, koszty kwalifikowane nowej inwestycji to,

poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

a)koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

b)dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

W sprawie zastosowanie znajdzie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm. dalej: „Rozporządzenie”), obowiązujące do 31 grudnia 2022 r.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące,

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

-stanowić koszt nowej inwestycji,

-zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

-być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu.

Należy podkreślić, że aby wydatek mógł zostać uznany za koszt kwalifikowany, powinien mieć ścisły związek z realizacją inwestycji, z której dochód podlega zwolnieniu z podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Jak wynika z opisu sprawy, w (…) 2021 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu dla nowej inwestycji w zwiększenie mocy produkcyjnej zakładu w (…). W odpowiedzi na złożony wniosek Spółka uzyskała Decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2021 r. (…). W Decyzji (…) organ wydający decyzję ustalił jako warunek poniesienie na terenie, na którym jest realizowana inwestycja (tj. na nieruchomościach będących ówcześnie w użytkowaniu wieczystym Spółki oraz wymienionych w Decyzji (…)), kosztów kwalifikowanych w rozumieniu § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713, ze zm., dalej: „Rozporządzenie strefowe”).

Analizując opis sprawy, nie sposób uznać, że koszty poniesione na zakup gruntów wobec których Spółka posiada już prawo użytkowania wieczystego na których znajdują się modernizowane i rozbudowywane hale produkcyjne, doprowadzą do zwiększenia zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu.

Podkreślić należy, że nowa inwestycja polegająca na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, realizowana jest poprzez inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne służącą zwiększeniu produkcji lub świadczonych usług, z zastrzeżeniem, że inwestycja nie może mieć charakteru wyłącznie odtworzeniowego. Efektem takiej inwestycji jest zwiększenie wolumenu produkcji lub usług, w porównaniu do tego jaki możliwy jest do osiągnięcia przy wykorzystaniu zasobów technicznych istniejących w przedsiębiorstwie przed realizacją nowej inwestycji.

W istocie, nabycie ww. gruntów nie doprowadzi do zwiększenia wolumenu produkcji lub usług (zdolności produkcyjnych) zakładu, bowiem z punktu widzenia celu nowej inwestycji bez znaczenia pozostaje, czy grunty na których znajdują się hale produkcyjne stanowią własność Spółki, czy są przedmiotem użytkowania wieczystego.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym Spółka może zaliczyć koszty związane z zakupem gruntów do kosztów kwalifikowanych (będących podstawą kalkulacji zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) inwestycji objętej Decyzją (…), w kwocie nieprzekraczającej maksymalnej wartości kosztów kwalifikowanych określonej w tej Decyzji, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.