
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 listopada 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 29 stycznia 2025 r., oraz 14 lutego 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”), prowadzi spółkę z ograniczaną odpowiedzialnością pod firmą (…) sp. z o.o. (…) w ramach której świadczy m.in. usługi programistyczne (…). Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności gospodarczej przeważająca działalność przedsiębiorstwa wnioskodawcy polega na 62 01.7 - Działalność, związana z oprogramowaniem Spółka prowadzi pełną księgowość, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.
Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o CIT. Jednocześnie Wnioskodawca korzysta z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci dochodu z praw autorskich do programu komputerowego.
W roku 2023 Wnioskodawca osiągnął przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych. Wnioskodawca dokonał rozliczenia rocznego podatku dochodowego CIT. Rozliczenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zostało dokonane z zachowaniem wszelkich wymogów ustawowych i wyliczone w oparciu o wzór określony w przepisach. Przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych Wnioskodawca osiągnął w roku 2023 na podstawie współpracy gospodarczej z szeregiem kontrahentów.
W ramach łączących Spółkę ze swoimi kontrahentami stosunków prawnych Spółka świadczyła w roku 2023 na rzecz swoich klientów i kontrahentów (i dalej świadczy w aktualnie trwającym roku 2024 oraz będzie świadczyć w latach kolejnych) usługi programistyczne polegające na tworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych. Efektem pracy Spółki jest kod źródłowy i program komputerowy podlegające ochronie prawnoautorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wytworzenie przez Spółkę programów komputerowych na rzecz klientów i kontrahentów Spółki było w roku 2023 oraz jest w aktualnie trwających roku 2024 objęte prawno-autorską ochroną (i będzie objęte w latach kolejnych), bowiem efekt prac Spółki stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Spółki, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany klientom lub kontrahentom Spółki, jest zmaterializowany, wobec czego Spółka jest jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich.
W ramach podejmowanych prac programistycznych na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka tworzyła (tworzy) od podstaw nowe programy komputerowe, podlegające ochronie prawnoautorskiej. Efektem tej pracy Spółki jest kod źródłowy, stworzony przez Spółkę, do którego to kodu Spółka - jako twórca - ma wyłączne prawa autorskie, a ten kod źródłowy jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wyżej wymienione oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochody z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi są ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Tworzone przez Spółkę w roku 2023 aplikacje (oraz aplikacje, które tworzone są w aktualnie trwającym roku kalendarzowym 2024 i w kolejnych latach), tworzone są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Podjęta przez Spółkę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W ramach działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku jest tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej oznaczającej działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Spółka przenosiła w roku 2023 na rzecz swoich kontrahentów i klientów i dalej przenosi, w aktualnie trwającym roku 2024 oraz będzie przenosić w latach przyszłych autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowych umów z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Spółka tworzy, które stanowią programy komputerowe podlegające ochronie prawnoautorskiej. Z tytułu usług realizowanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów i klientów przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych Spółce przysługiwało w roku 2023, jak również dalej przysługuje w aktualnie trwającym roku 2024 i będzie przysługiwać w latach przyszłych wynagrodzenie. Wynagrodzenie to stanowi wynagrodzenie ryczałtowe i stanowi również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które Spółka wykonuje w ramach realizacji umów łączących Spółkę ze swoimi kontrahentami. Przychody te stanowią przychody w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego i przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Jak zostało to bowiem opisane powyżej, Spółka tworzy kod źródłowy tworzący tym samym dany program komputerowy i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego i programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie.
Z tytułu realizowanych przez Spółkę usług Spółka otrzymywała w roku 2023 (i dalej będzie otrzymywała w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym roku 2024) wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Spółkę w celu realizowania umów, w tym również stanowiące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów. Koszty ponoszone przez Spółkę dotyczące świadczenia usług objętych daną umową są ponoszone przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, i klienci i kontrahenci Spółce tych kosztów nie zwracają.
Spółka w ramach umowy współpracy gospodarczej ze swoimi klientami i kontrahentami tworzyła w roku 2023 i dalej tworzy kod źródłowy aplikacji, a następnie przenosi prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie a więc uzyskuje przychody w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, w zw. z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowią przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.
Spółka opracowuje od podstaw programy komputerowe i przenosi następnie kod źródłowy do tych programów i prawa autorskie do nich na rzecz swoich kontrahentów. Wykonując czynności opisane umową Spółka ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wykonuje prace programistyczne na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynności związane z oprogramowaniem Spółka wykonuje w Polsce przy czym korzysta z usług podwykonawców (innych spółek bądź programistów zatrudnionych na zasadzie współpracy gospodarczej, którzy mogą mieć siedzibę poza granicami Polski, w tym zwłaszcza na Ukrainie). Z tymi podwykonawcami Spółkę łączą stosowne umowy, na mocy których podwykonawcy Ci przenoszą na spółkę wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie utworów, wobec czego Spółka ma pełnię praw autorskich do programów komputerowych, które sprzedają swoim kontrahentom.
Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i rezultaty wobec swoich klientów i kontrahentów, jako podmiotów, z którym łączy ją umowa i na rzecz którego świadczy usługi. Przychody osiągane przez Spółkę z tytułu usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych są wyodrębniane w ewidencji księgowej Spółki, która jest prowadzona zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 24e ustawy o CIT. Spółka prowadzi pełną księgowość i w ramach pełnej księgowości wyodrębnia ewidencję dotyczącą każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, od momentu poniesienia pierwszych kosztów. Ewidencja ta jest prowadzona w sposób należyty i zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Obejmuje ona wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.
Spółka zleciła prowadzenie tej ewidencji swojej księgowej, ponieważ od początku prowadzenia działalność badawczo-rozwojowej Spółka prowadzi odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własność intelektualnej i wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 24e ustawy o CIT, przypadające na każda kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej prowadzi prace badawczo-rozwojowe i rozwija następujące projekty, które zdaniem Wnioskodawcy są zgodne z wymaganiami ustawy o CIT, jako działalność innowacyjna, twórcza, systematyczna i związana z badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi (użyte poniżej nazwy są wykorzystywane w pracy programistów i stanowią język specjalistyczny tej branży; nazw tych nie da się rozszyfrować, mają one swoje definicje w programowaniu).
(…)
Wyżej wymienione projekty realizowane przez Wnioskodawcę spełniają cechy działalności badawczo-rozwojowej takie jak twórczość, systematyczność, innowacyjność oraz związek z badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi.
W związku z realizacją wyżej wymienionych projektów Wnioskodawca ponosi wymienione niżej wydatki, które zdaniem Wnioskodawcy mogą stanowić koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT:
-wydatki na zakup sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
-wydatki związane z korzystaniem z systemu do zarządzania projektami na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.
Opisane we wniosku wydatki ponoszone w związku z realizacją prac badawczo-rozwojowych będą przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku i odliczane od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od momentu, kiedy Wnioskodawca uzyska pozytywną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Spółka zaliczy do kosztów kwalifikowanych w zeznaniu rocznym tylko tę część odpisów amortyzacyjnych, która była zaliczona do kosztów uzyskania przychodów danego roku. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Wnioskodawca nie będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 bądź 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawych. Wnioskodawca będzie wyodrębniać koszty kwalifikowane poniesione w ramach działań badawczo-rozwojowych w odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wnioskodawca ponosi wydatki związane z wytwarzaniem prototypów takie jak zakupy materiałów, usług niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych. Prototyp został wytworzony poza prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową.
Ponadto, w piśmie uzupełniającym doprecyzowali Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego następująco:
1. Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania, niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosowano? Innymi słowy, co powoduje, że nowe oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega unikatowość/innowacyjność tego konkretnego oprogramowania, co pozwala uznać je za nowatorski?
(…).
2. Jakimi zasobami wiedzy dysponowali Państwo przed rozpoczęciem działalności, o której mowa we wniosku, a jakie zasoby pozyskali Państwo w toku prowadzonych przez Państwa prac dotyczących tworzenia oprogramowania – w odniesieniu do każdego z obszarów prowadzonej działalności.
1. (…) - Nasz gotowy do wdrożenia produkt.
Wiedza przed rozpoczęciem:
(…).
Zasoby pozyskane podczas rozwoju:
(…).
2. (...)
Wiedza przed rozpoczęciem:
(…).
Zasoby pozyskane podczas rozwoju:
(…).
3. Usługi rozwoju produktów:
Wiedza przed rozpoczęciem:
(…).
Zasoby pozyskane podczas rozwoju:
(…).
3.Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystują i rozwijają Państwo oraz zdobywają Państwo w ramach opisanej we wniosku działalności w zakresie prac nad tworzeniem oprogramowania? Prosimy o wskazanie konkretnych dziedzin wiedzy, z których dorobku Państwo korzystacie i które Państwo rozwijają oraz zdobywają.
Spółka (…) to firma zajmująca się tworzeniem oprogramowania, specjalizująca się w kompleksowych rozwiązaniach opartych na technologiach (…). Współpracujemy z głównymi systemami operacyjnymi sieciowymi, takimi jak (…), oraz aktywnie wspieramy projekty (…).
W ramach naszego zaangażowania w społeczność otwartych sieci, jesteśmy członkiem (…) i przyczyniliśmy się do stworzenia rozwiązania (…). Spółka jest również członkiem (…).
Nasze kompetencje:
Spółka posiada głęboką wiedzę w zakresie pracy z protokołami sieciowymi, takimi jak (…). Firma koncentruje się na rozwijaniu skalowalnych rozwiązań (…). Kluczowe umiejętności obejmują:
(…).
Dzięki dynamicznemu i ewoluującemu połączeniu umiejętności i wiedzy napędzamy innowacje i zapewniamy jakość oraz adaptacyjność naszych nowoczesnych rozwiązań sieciowych.
4.Jakie konkretnie cele zostały przez Państwa osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego projektu, praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania? Prosimy o dokładne wskazanie w stosunku do każdego z projektów, o których mowa we wniosku.
Wszystkie cele związane z tworzeniem projektów zostały osiągnięte, z wyjątkiem projektów (…), które są nadal w fazie rozwoju.
(…).
5. W czym przejawia się twórczy charakter prowadzonych przez Państwa prac?
Działalność Spółki opiera się na kreatywności, łącząc wiedzę techniczną z innowacyjnym myśleniem, (…). Rozwiązujemy złożone wyzwania, projektując dedykowane rozwiązania programistyczne (…).
(…).
Kreatywność przejawia się również w naszym podejściu do współpracy z klientami, gdzie wspólnie tworzymy rozwiązania i produkty o dużym wpływie (…).
(…).
6. Czy Państwa działalność, opisana we wniosku, podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?
Opisane we wniosku działania są realizowane w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny.
Stosujemy systematyczną metodykę wprowadzania nowych produktów i usług, zapewniając, że wszystkie procesy są uporządkowane, zorientowane na cele i oparte na dobrze przygotowanych harmonogramach. Metodyka obejmuje następujące kluczowe etapy, z czasem realizacji (…):
(…).
To podejście zapewnia, że wszystkie działania są planowane, realizowane i doskonalone, aby dostarczać wysokiej jakości produkty i usługi, jednocześnie skutecznie odpowiadając na potrzeby klientów.
7.Czy koszty realizacji prowadzonych prac pokrywają Państwo ze środków własnych i nie są/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym?
Koszty są w całości finansowane ze środków własnych i nie są pokrywane z finansowania zewnętrznego ani dotacji. Potwierdzamy, że żadne rekompensaty za te wydatki nie zostały ani nie zostaną otrzymane w jakiejkolwiek formie, w tym w formie subsydiów, dodatków czy grantów.
Ponadto, te wydatki nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania, z wyjątkiem amortyzacji dla aktywów, które zostały już wprowadzone do użytku.
8.Czy koszty które odliczają/planują odliczyć Państwo w ramach ulgi badawczo-rozwojowej odliczyli/zamierzają Państwo odliczyć w ramach w ramach preferencji IP BOX?
Podatnik (Spółka) odlicza w ramach preferencji IP BOX koszty, które zamierza również odliczać w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 14 lutego 2025 r. wskazali Państwo, że „ odnosząc się do możliwości odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów pracowniczych stwierdzić należy, że podatnik nie ponosi kosztów pracowniczych dotyczących działalności badawczo-rozwojowej”. W związku z powyższym zadane pytanie jest w analizowanej sprawie bezprzedmiotowe.
Pytania (sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy tak przedstawiane działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i podatnik (Spółka) ma prawo skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, w tym zakresie?
2.Czy podatnik ma prawo do stosowania równolegle ulgi IP BOX, o której mowa w art. 24d ustawy o CIT oraz ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT?
3.Czy odpisy amortyzacyjne od specjalistycznego sprzętu IT, wykorzystywanego w działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania oraz inne koszty ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania, takie jak wydatki na nabycie niezbędnych materiałów i surowców (art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.), mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (część pytania nr 3)
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Ad. 1
W opinii Wnioskodawcy, działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Spółka prowadzi działalność twórczą obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny, co znajduje potwierdzenie w opisanych projektach. Projekty realizowane przez Spółkę obejmują opracowanie nowych rozwiązań technologicznych, wprowadzanie innowacyjnych funkcji oraz rozwój i optymalizację istniejących systemów w sposób przekraczający rutynowe modyfikacje. Twórczy charakter oraz innowacyjność projektów (…) wskazują na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej.
W konsekwencji, Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R, pod warunkiem spełnienia wymogów formalnych, w szczególności prowadzenia ewidencji kosztów kwalifikowanych oraz ich rozliczania zgodnie z art. 18d ustawy o CIT.
Ad. 2
W opinii Wnioskodawcy Spółka może stosować równolegle ulgę IP BOX (art. 24d ustawy o CIT) oraz ulgę B+R (art. 18d ustawy o CIT). Od 1 stycznia 2022 r. ustawodawca umożliwia odliczenie kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d od dochodu opodatkowanego preferencyjną stawką 5% w ramach IP BOX. Kluczowym warunkiem jest, aby koszty działalności badawczo-rozwojowej przyczyniały się do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Spółka ponosi wydatki na działalność B+R, które prowadzą do powstania kwalifikowanego IP, tj. programów komputerowych objętych prawem autorskim. W związku z tym może odliczać koszty kwalifikowane zarówno w ramach ulgi B+R (obniżając podstawę opodatkowania), jak i stosować preferencyjną stawkę IP BOX do dochodu z kwalifikowanego IP.
Równoległe skorzystanie z ulgi IP BOX i ulgi B+R oznacza, że koszty kwalifikowane mogą być odliczane zarówno od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opodatkowanego stawką 5% (w ramach ulgi IP BOX), jak i od dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych (w ramach ulgi B+R). Oznacza to, że te same koszty mogą obniżać podstawę opodatkowania w dwóch różnych kontekstach, ale na zasadzie odrębności obliczeń dochodów. Nie chodzi o równoczesne odliczenie tych samych kosztów od dochodu z IP BOX i ogólnego, ale o możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania w obu przypadkach: jeden raz w ramach preferencyjnej stawki IP BOX, a drugi raz w ramach ogólnych zasad opodatkowania (B+R). A zatem, odnosząc się do postawionego pytania, stanowisko to należy rozumieć w ten sposób, że koszty kwalifikowane IP BOX mają zostać rozliczone w ramach ulgi IP BOX oraz dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych. Analogiczny pogląd wyrażony został przez NSA w wyroku z dnia 29 września 2021 r., sygn. akt II FSK 752/21.
Ad. 3
W opinii Wnioskodawcy, określone koszty mogą być uznane za kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, pod warunkiem, że są ponoszone w związku z działalnością B+R.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych w działalności B+R mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Spółka nabyła sprzęt (np. przełączniki centrum danych (...)), który jest wykorzystywany w projektach badawczo-rozwojowych, co spełnia wymogi ustawowe.
Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatki na materiały wykorzystywane bezpośrednio w działalności B+R (np. zakup sprzętu testowego) mogą być odliczane jako koszty kwalifikowane.
Wszystkie powyższe koszty podlegają odliczeniu w ramach ulgi B+R, pod warunkiem ich należytego udokumentowania i ewidencjonowania zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad. 1
Na wstępie zaznaczam, że przedmiotem oceny zgodnie z zadanym pytaniem nr 1 wyznaczającym jej zakres nie była kwestia ewentualnej możliwości jak również sposobu równoległego korzystania z ulgi B+R oraz z preferencji IP BOX.
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 1 wskazuję, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).
Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
-w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
-w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
W odniesieniu do cytowanych przepisów oraz wyjaśnień w stosunku do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaję, że przedstawione wyżej okoliczności sprawy pozwalają na stwierdzenie, że Państwa działalność w zakresie prac programistycznych związanych z tworzeniem programów komputerowych, spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop.
Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy przedstawiane działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i podatnik (Spółka) ma prawo skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, w tym zakresie, jest prawidłowe.
Ad. 2
W odniesieniu do Państwa wątpliwości w zakresie równoległego stosowana ulgi badawczo-rozwojowej oraz preferencji IP Box wskazuję, że regulacje dotyczące stosowania preferencyjnego opodatkowania w ramach dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box, zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 24d ust. 9a updop,
od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa, przy czym przepisy art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 stosuje się odpowiednio.
Z powyższej regulacji wynika, że przepis ten umożliwia podatnikowi, który osiąga dochody z kwalifikowanych IP i opodatkowuje je preferencyjną 5% stawką podatku, korzystanie jednocześnie z odliczenia w ramach ulgi B+R. Przepis wprowadza możliwość odliczania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R (kosztów kwalifikowanych) od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalonego zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT. Odliczenie kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R możliwe będzie w stosunku do tych kosztów uzyskania przychodu, które są związane z danym kwalifikowanym IP, poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, która doprowadziła do jego wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia.
Podkreślić jednak należy, że te same koszty kwalifikowane poniesione na działalność B+R nie mogą być rozliczone dwukrotnie, obniżając podstawę opodatkowania w obu kategoriach dochodów jednocześnie. Przeczy temu art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, zgodnie z którym,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Nie można również wykorzystać tych samych kosztów uzyskania przychodu do ustalenia podstawy opodatkowania przy obliczaniu dochodu w obu kategoriach jednocześnie (art. 18 ustawy CIT). Podatnik musi zdecydować, czy koszty uzyskania przychodu były związane z osiągnięciem przychodu opodatkowanego na zasadach ogólnych, czy na podstawie preferencyjnej stawki IP Box.
Zauważam również, że obowiązki ewidencyjne ciążące na podatnikach korzystających z preferencji IP Box (art. 24e ustawy o CIT) obligują podatnika do rozdzielania dochodów z poszczególnych kwalifikowanych IP na oddzielne „koszyki” i monitorowania ich osobno, w tym szczególnie na potrzeby rozliczania strat.
Przedstawione wyżej podejście wiążące dochód, w stosunku do którego można skorzystać z ulgi B+R, z tym, do której kategorii dochodu przypisano w pierwszej kolejności koszty uzyskania przychodu (w których zawarte są koszty kwalifikowane ulgi B+R), jest logiczną konsekwencją obowiązujących dotychczas zasad. Ulga kosztowa, jaką jest ulga B+R, pozwala na dodatkowe odliczenie od podstawy opodatkowania raz już uwzględnionych w tej podstawie kosztów uzyskania przychodu. Sama jej konstrukcja zakłada więc konieczność uprzedniego zakwalifikowania kosztów kwalifikowanych jako kosztów uzyskania przychodu przy obliczeniu dochodu, którego ta ulga dotyczy. Co do zasady ulga B+R dotyczy możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy CIT, kosztów kwalifikowanych. Ustawodawca, wprowadzając regulacje dotyczące IP Box, wyraźnie wyłączył w art. 18 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania określoną w art. 24d updop, tj. dochody dotyczące kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 24d updop), zostały wyłączone z możliwości uwzględnienia ich przy ustaleniu podstawy opodatkowania na zasadach ogólnych.
Na podstawie przedstawionego opisu sprawy nie mogę zgodzić się ze stanowiskiem, że Spółka może stosować równolegle ulgę IP BOX (art. 24d ustawy o CIT) oraz ulgę B+R (art. 18d ustawy o CIT).
Wyjaśniam, że przepis art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, daje szczególne prawo do skorzystania z ulgi B+R w przypadku kosztów działalności B+R prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz jednoczesnego opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP preferencyjną stawką. Rozwiązanie to jednak nie pozwala na swobodne przenoszenie kosztów B+R związanych z IP (będących jednocześnie KUP związanym z IP) do kategorii kosztów uzyskania przychodów ujętych w kalkulacji dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych. Podatnik nie może dwukrotnie ująć tych samych kosztów uzyskania przychodów w ramach obliczania dochodu z dwóch różnych kategorii. Każdorazowo podatnik musi mieć na względzie, że aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, musi między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu istnieć związek przyczynowo-skutkowy . Tak więc, uwzględnienie określonych kosztów uzyskania przychodów w kalkulacji odpowiedniej kategorii dochodu warunkuje, w ramach której z nich zostanie rozliczona ulga B+R.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym podatnik ma prawo do stosowania równolegle ulgi IP BOX, o której mowa w art. 24d ustawy o CIT oraz ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, uznaję za nieprawidłowe.
Ad. 3
W odniesieniu do pytania nr 3 zaznaczam, że w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo odnosząc się do możliwości odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów pracowniczych stwierdzić należy, że podatnik nie ponosi kosztów pracowniczych dotyczących działalności badawczo-rozwojowej”. W związku z powyższym zadane pytanie jest w analizowanej sprawie bezprzedmiotowe.
W związku z powyższym w interpretacji Organ nie odniósł się do możliwości odliczenia kosztów pracowniczych o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, jako kosztów kwalifikowanych działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 18d updop,
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.
Jak stanowi art. 18d ust. 2 pkt 2 updop,
za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W myśl art. 18d ust. 3 updop,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W myśl art. 18d ust. 6 updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 18d ust. 7 updop,
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Z art. 18d ust. 8 updop wynika, że
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zwracam także uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 updop,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
W odniesieniu do kosztów amortyzacji środków trwałych w postaci specjalistycznego sprzętu IT, wykorzystywanego w działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania, jako kosztów kwalifikowanych działalności badawczo-rozwojowej, należy mieć na uwadze cytowany już art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
W myśl art. 15 ust. 6 updop,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia wymienionych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Wyjaśniam, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy od środków trwałych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Zatem uznaję, że są Państwo uprawnieni do obliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów amortyzacji środków trwałych w postaci specjalistycznego sprzętu IT, wykorzystywanego w działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania, zgodnie z art. 18d ust. 3 updop.
W zakresie zaliczenia kosztów nabycia surowców i materiałów niezbędnych do wykonywania prac badawczo-rozwojowych, ponownie wskazuję na art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W tym miejscu zauważam, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zaznaczam, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.
Biorąc pod uwagę powyższe, zgadzam się, że są Państwo uprawnieni do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów nabycia materiałów i surowców w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 updop.
Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od specjalistycznego sprzętu IT, wykorzystywanego w działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania oraz inne koszty ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem oprogramowania, takie jak wydatki na nabycie niezbędnych materiałów i surowców (art. 18d ust. 2 pkt 2 updop), mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.