Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2025 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 2 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesione przez Państwa wydatki na gadżety w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą X Sp. z o. o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa Kapitałowa”) świadczącej usługi w obszarze (…). W ramach swojej działalności Grupa Kapitałowa wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii (…). Generalnie rzecz ujmując, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług (…). Co więcej, Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu (…). Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu (…), a także wsparciu działalności dotyczącej (…).

Spółka świadczy usługi komplementarne do tych oferowanych przez Grupę Kapitałową, m.in. usługi z zakresu (…).

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa różnego rodzaju gadżety z logo Spółki. Gadżety te są następnie nieodpłatnie przekazywane przez Wnioskodawcę nowo pozyskanym współpracownikom Spółki np. w momencie rozpoczęcia przez nich współpracy jako upominki powitalne.

Powyższe działania stanowią element budowania pozytywnych relacji na wczesnym etapie współpracy. Tego rodzaju gesty sprawiają, że nowi współpracownicy czują się docenieni, co ma sprzyjać szybszemu integrowaniu się z zespołem i firmą jako całością.

Celem tych działań jest również promocja Spółki poprzez pozytywnie wpłynięcie na postrzeganie Spółki przez współpracowników, co z kolei ma się przyczynić do pozytywnego prezentowania Spółki na zewnątrz.

Przekazywanie ww. gadżetów nowym współpracownikom ma więc zapewnić motywującą atmosferę, która jest kluczowa dla osiągnięcia przez nich wysokiego poziomu satysfakcji i produktywności. Działania te mają również wpłynąć na utrzymanie zadowolenia współpracowników, które ma powodować, iż będą oni bardziej skłonni do długotrwałej współpracy, co z kolei przyczyni się do zachowania stabilnego zespołu, który jest kluczowym elementem dla prowadzenia działalności gospodarczej.

Wysoki poziom zaangażowania i satysfakcji współpracowników może przełożyć się bezpośrednio na ich produktywność oraz jakość wykonywanej pracy. Motywujące gadżety, które mogą być używane na co dzień, przypominają współpracownikom o wsparciu i docenieniu przez kontrahenta, co z kolei buduje lojalność i zwiększa chęć pozostania w firmie na dłużej. Długoterminowa współpraca z doświadczonymi współpracownikami nie tylko obniża koszty związane z rekrutacją i szkoleniem nowych osób, ale także przyczynia się do stabilności operacyjnej i strategicznej. W konsekwencji Wydatki na Gadżety finalnie mogą przełożyć się na zapewnienie wysokiej jakości usług świadczonych przez Spółkę, co z kolei może wpłynąć pozytywnie na ich reputację, konkurencyjność oraz w efekcie osiągane zyski.

Obecnie Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup gadżetów z logo Grupy Kapitałowej, m.in. takich jak: torby, notesy, żarówki, głośniki (…), powerbanki, maskotki, kubki termiczne, okulary, linki, energy drinki (dalej łącznie: „Wydatki na Gadżety”).

Wnioskodawca wskazuje również, iż Wydatki na Gadżety mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gdyż są ściśle związane z usługami świadczonymi przez Spółkę. W związku z powyższym opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy Wydatki na Gadżety będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z tymi wydatkami.

Pytanie

Czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Państwa zdaniem, Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie do pytania nr 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednocześnie zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przenosząc powyższe wytyczne na grunt opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że:

Ad 1) Poniesienie kosztu przez podatnika

Koszt Wydatków na Gadżety ponoszony będzie z zasobów majątkowych Wnioskodawcy. Warunek poniesienia przez Spółkę uznać należy zatem za spełniony.

Ad 2) Definitywny charakter kosztu

Poniesione Wydatki na Gadżety będą miały charakter definitywny, tzn. nie są zwracane w jakikolwiek sposób.

Ad 3) Związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Związek kosztu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oznacza, że poniesiony przez podatnika koszt musi wykazywać choćby pośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, która jest jego źródłem przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wydatki na Gadżety wykazują ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wynika to z faktu, iż z jednej strony Wnioskodawca ponosi te wydatki, aby zapewnić jak najlepsze relacje ze specjalistami, z którymi współpracuje, których to działania pozwalają na prawidłowe wykonanie działalności gospodarczej przez Spółkę, a z drugiej dzięki powyższym wydatkom Wnioskodawca zmierza do zapewnienia stabilnego i kompetentnego zespołu specjalistów, którzy będą w stanie efektywnie wykonywać projekty realizowane przez Spółkę oraz do zwiększania rozpoznawalności marki. W konsekwencji ma się to (winno być: ma się to przyczynić do) rozwoju działalności Spółki, a w konsekwencji do wzrostu przychodów Spółki.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy Wydatkami na Gadżety a działalnością gospodarczą Spółki istnieje niezaprzeczalny związek.

Tym samy omawiany warunek uznać należy za spełniony.

Ad 4) Warunek celu: uzyskanie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów

Warunek celowości poniesienia kosztu oznacza, że koszt musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Celowość poniesienia kosztu należy oceniać mając na uwadze jego racjonalność oraz gospodarcze uzasadnienie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem przychodów bądź zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów.

Przesłankę celowości wielokrotnie wyjaśniały też organy podatkowe np. DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.297.2023.3.BS stwierdził, że: „Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu”.

W odniesieniu do Wydatków na Gadżety Wnioskodawca wskazuje, iż pomiędzy tymi wydatkami a przychodem Spółki istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy. Nawiązanie współpracy z nowymi współpracownikami lub partnerami, którzy wniosą cenne doświadczenie i umiejętności, przyczynia się do zwiększenia ogólnej jakości świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Jednocześnie dzięki rozpoczęciu współpracy z nowymi profesjonalistami Spółka będzie mogła obsłużyć większą liczbę klientów, co może prowadzić do wzrostu jej przychodów i umocnienia pozycji na rynku. Przekazywanie gadżetów współpracownikom jest również częścią szerszej strategii (…), która ma doprowadzić do rozpowszechnienia wiedzy o marce X, co natomiast ma przyczynić się do pozyskania nowych klientów przez Grupę Kapitałową oraz zwiększenia przychodów Spółki.

Ostatecznie więc Wydatki na Gadżety mają się przyczynić do tego, aby Spółka, jak również Grupa Kapitałowa do której należy Wnioskodawca nie tylko zwiększyła swoje możliwości operacyjne, ale także mogła lepiej dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych i oczekiwań klientów, co z kolei ma wpłynąć pozytywnie na reputację Spółki i Grupy, ich konkurencyjność na rynku i osiągane przez nie zyski.

Zatem w opinii Wnioskodawcy, w przypadku Wydatków na Gadżety istnieje niezaprzeczalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym przez Spółkę kosztem a przyszłymi racjonalnie oczekiwanymi przychodami osiąganymi w związku z działalnością gospodarczą Spółki.

Ad 5) Dokumentowanie wydatków

Spółka jest w posiadaniu wszelkich dokumentów dotyczących Wydatków na Gadżety, takich jak faktury zakupowe czy potwierdzenia bankowych przelewów obejmujących kwoty tych wydatków. Wszystkie Wydatki na Gadżety będą zatem odpowiednio dokumentowane, a więc analizowany warunek zostanie również spełniony.

Ad 6) Brak wyłączenia z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

W opinii Spółki, Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie są to koszty reprezentacji wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając na uwadze, iż ustaw o CIT nie zawiera definicji legalnej „kosztów reprezentacji”, zdaniem Wnioskodawcy należy odnieść się do wykształconej linii interpretacyjnej organów podatkowych w tym zakresie. Zgodnie z podejściem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Zatem, wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Natomiast, reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których jest skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Powyższe potwierdzają, również znane Wnioskodawcy interpretacje indywidualne DKIS oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostały dotychczas wydane w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobne prezenty z logo przekazywane przez podatników szerokiemu kręgowi odbiorców. Tak np. w:

•interpretacji indywidualnej DKIS z 17 września 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.266.2021.3.PC, w której DKIS wskazał, że: „W przypadku upominków o niewielkiej wartości (np. długopisy, kubki, notesy, kalendarze, koszulki itp.) należy stwierdzić, że co do zasady, drobne gadżety nie mają charakteru reprezentacyjnego - ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się do budowy wizerunku firmy i to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Innymi słowy, o ile wartość jednostkowa przedmiotowych upominków jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy, to wydatki poniesione na ich zakup nie spełnią kryterium okazałości czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia "reprezentacji". W konsekwencji nie mogą podlegać wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”

•interpretacji indywidualnej DKIS z 10 września 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.282.2018.1.MG, w której DKIS potwierdził, że: „wydatki na gadżety z logo podatnika o niskiej jednostkowej wartości, które są przekazywane potencjalnym klientom podatnika w celu zwiększenia poziomu sprzedaży usług przez niego oferowanych, stanowią koszt uzyskania przychodu oraz nie stanowią kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT”.

•wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 listopada 2016 r. sygn. II FSK 2293/16, w którym sąd uznał, że: „Drobne prezenty wręczane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, o ile opatrzone są logo firmy, winny być traktowane jako przedmioty reklamowe, a wydatki na ich nabycie winny być uważane za wydatki na reklamę, a nie za wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., wyłączone z kosztów uzyskania przychodów”.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Wydatki na Gadżety nie mogą być zaliczone do kategorii kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, gdyż:

•nie mają one służyć reprezentacji Wnioskodawcy, a wykonaniu usług świadczonych przez Wnioskodawcę, z tytułu których Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie oraz utrzymaniu stabilnej współpracy ze specjalistami, którzy pozwalają na wykonanie ww. usług,

•ich wyłącznym lub dominującym celem nie jest wykreowanie dobrego obrazu Spółki, a jak najlepsze wykonanie usług, które świadczy Spółka oraz reklama usług świadczonych przez Wnioskodawcę,

•ich celem nie jest uwypuklenie zasobności i profesjonalizmu Spółki, a prawidłowe wykonanie usług oraz podejmowanie działań kształtujących popyt na usługi Wnioskodawcy,

•Wydatki na Gadżety mają również pośrednio na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów oraz kontrahentów spółek z Grupy Kapitałowej do współpracy z tymi spółkami,

•jednocześnie, Wydatki na Gadżety nie spełniają kryterium okazałości czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia „reprezentacja”, gdyż jednostkowa wartość nabywanych przez Spółkę gadżetów jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy,

•Wydatki na Gadżety z logo nabywane przez Wnioskodawcę powinny być traktowane jako wydatki na przedmioty reklamowe, a co za tym idzie nie mogą one stanowić wydatków na reprezentację wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie stanowią one kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o CIT, Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu Organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.