Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.756.2024.1.EJ

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (…) została zarejestrowana w (…) 2024 r. Jej podstawowym profilem działalności jest (…) i sprzedawane przez Internet. W tym celu Spółka zatrudnia coraz więcej osób, głównie kobiet, które pakują, metkują i przygotowują do wysyłki zakupione towary, o szerokim spektrum rodzajowym. Aktualnie Spółka zatrudnia (…) osób. Praca jest monotonna, schematyczna i niezbyt atrakcyjna na lokalnym rynku pracy. Spółka zapewnia pracownikom dostęp do artykułów spożywczych, tj. kawa, herbata, cukier, mleko, które są wyłożone w kuchni oraz ogólnodostępnych powierzchniach biura Wnioskodawcy z przeznaczeniem do ich konsumpcji na miejscu, podczas świadczenia pracy, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. 2003 nr 169, poz. 1650).

Spółka chciałaby rozszerzyć swoją atrakcyjność, jako pracodawca i zagwarantować pracownikom stały dostęp do zdrowych przekąsek w postaci owoców i warzyw. Spółka w tym celu przewiduje zakup ww. produktów na pobliskim targowisku od podatników zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT w Polsce.

Z perspektywy Spółki zapewnienie owoców i warzyw pracownikom ma na celu między innymi podwyższenie morale panującego w zespole, zawężenie relacji między pracownikami i zwierzchnikami, a przez to zwiększenie efektywności ich współpracy. Dostawa owoców do kuchni znajdującej się w biurowcu Spółki sprzyjać ma bowiem integracji pracowników. Spółka oczekuje uzyskania korzyści w postaci zwiększonego przychodu w wyniku lepszej współpracy pracowników z kierownictwem oraz liczy na zmniejszenie rotacji pracowników. Zbyt duża fluktuacja pracowników przysparza spółce dużych, niepotrzebnych problemów logistycznych, generuje zbędne koszty przyuczenia do wykonywanych prac.

Poza tym Spółka chciałaby zaistnieć, jako oferująca konkurencyjne miejsca pracy. Zdrowa żywność w miejscu pracy nie jest zjawiskiem powszechnym na lokalnym rynku pracy. Spółka nie tylko jest zobowiązana do przestrzegania obowiązków wynikających z kodeksu pracy i pozostałych aktów normatywnych, ale w obecnej praktyce również musi podążać za pojawiającymi się trendami oraz wymaganiami, oczekiwaniami pracowników. Na terenie (…) mamy najniższe w kraju bezrobocie dlatego coraz trudniej jest o ręce do pracy.

Tym samym zapewnienie owoców i warzyw pracownikom ma wpłynąć na zwiększenie przychodów Spółki poprzez zmniejszenie fluktuacji pracowników i zwiększenie atrakcyjności miejsca pracy. Ma na celu przyciągnięcie do Spółki nowych pracowników, którzy wygenerują większy przychód. Spółka stawia przed sobą cel rozwoju i zwiększania swoich zysków, dlatego musi inwestować w zadowolenie pracowników. W przeciwnym wypadku może spodziewać się ich odpływu.

Celem nieodpłatnego dostarczania owoców i warzyw jest również zwiększenie efektywności pracowników przekładającej się na przychód Spółki. Pracownicy, którzy nie muszą martwić się o posiłek w ciągu dnia będą bardziej skoncentrowani na pracy, a dzięki temu wykonają ją lepiej.

Należy również zaznaczyć, że w związku z charakterem i skalą prowadzonej działalności przez Spółkę, pracownicy regularnie poddawani są dużemu stresowi i pracy pod presją czasu, co może wpływać negatywnie na ich zdrowie i konsekwentnie na zwiększoną liczbę dni, w których nie wykonują pracy z uwagi na choroby. W następstwie powyższego będziemy mieli mniejszą liczbę godzin przepracowanych w Spółce w danym okresie.

Potencjalnie wiąże się to z uszczuplonym przychodem Spółki. Jednym z celów zapewnienia pracownikom owoców i warzyw jest zatem utrzymanie/zwiększenie jej przychodu poprzez zmniejszenie absencji wywołanych chorobami pracowników.

Spółka będzie opłacać owoce i warzywa ze środków obrotowych.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w CIT wydatki na zakup owoców i warzyw wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w CIT wydatki na zakup owoców i warzyw wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Z założenia, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu).

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił koszt uzyskania przychodu, musi on spełniać następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodów przewiduje katalog zamknięty wydatków, których nie można uznać za koszt, a więc analogicznie przepis daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów każdy podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Wynika z tego, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, samo wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Zauważyć należy, że sformułowanie „w celu” należy rozumieć jako dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu).

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zapewnienie pracownikom owoców i warzyw ma pośredni związek z powstaniem, zwiększeniem przychodu albo zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu.

Przyczyni się bowiem do podwyższenia morale panującego w firmie, zawężenia relacji między pracownikami i kadrą kierowniczą, a przez to do zwiększenia efektywności ich współpracy. Tym samym, Spółka oczekuje uzyskania korzyści w postaci zwiększonego przychodu w wyniku lepszej współpracy i integracji pracowników z firmą.

Poza tym taka oferta ze strony pracodawcy przyczyni się do utrzymania statusu konkurencyjnego miejsca pracy, zwiększenia atrakcyjności miejsca pracy w celu przyciągnięcia do Spółki nowych pracowników. Wykazując się dbałością o komfort pracy pracowników Spółka pracuje nad polepszeniem panującej opinii na swój temat, jako przyjaznego i zdrowego środowiska pracy dla swojej kadry, zdając sobie sprawę, że bez niej nie mogłaby prowadzić transakcji handlowych i osiągać zysków. Spółka stawia przed sobą cel rozwoju i zwiększania swoich zysków dlatego musi inwestować w zadowolenie pracowników, ponieważ w przeciwnym wypadku może spodziewać się ich odpływu. Poza tym świeże owoce i warzywa zapewnią wzrost efektywności pracy. Pracownicy nie muszą martwić się o posiłek w ciągu dnia, dzięki czemu będą bardziej skoncentrowani na pracy, a dzięki temu wykonają ją lepiej. Nie bez znaczenia jest też aspekt zdrowotny, który powinien przełożyć się na zmniejszenie absencji wywołanych chorobami i tym samym utrzymania/zwiększenia przychodu  w związku z charakterem i skalą prowadzonej działalności przez spółkę. Pracownicy regularnie poddawani są dużemu stresowi i pracy pod presją czasu. Szczególnie w okresach świątecznych. Powyższe może wpływać negatywnie na ich zdrowie i konsekwentnie na zwiększoną liczbę dni, w których nie wykonują pracy z uwagi na choroby i tym samym mniejszą liczbę godzin przepracowanych w spółce w danym okresie. Potencjalnie wiąże się to z uszczuplonym przychodem Spółki. Jednym z celów Spółki zapewniając pracownikom dostawę owoców i warzyw jest zatem utrzymanie/zwiększenie jej przychodu poprzez zmniejszenie absencji wywołanych chorobami.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe jednoznacznie wskazuje, że koszty związane z nieodpłatnym dostarczaniem pracownikom owoców i warzyw do pomieszczeń Spółki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a jednocześnie nie mieszczą się w żadnej z kategorii wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że wydatek ten zostanie odpowiednio udokumentowany (faktura), pozostanie w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, będzie definitywny i poniesiony z zasobów majątkowych Spółki.

Wskazane stanowisko znajduje również potwierdzenie w poniższych interpretacjach Dyrektora KIS:

- z 20 października 2022 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.572.2022.1.IM,

- z 22 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.548.2022.1.JG,

- z 30 maja 2022 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.146.2022.1.AK,

- z 12 listopada 2021 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.438.2021.1.MZA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że poniesienie wydatku ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowiw jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w CIT wydatki na zakup owoców i warzyw wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

W analizowanym zakresie za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o CIT trzeba przyjąć kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, a tym samym we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego wydatku na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. W tym kontekście istotne jest również, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, była dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty.

Ponadto wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to Spółka zobowiązana jest wykazać, że ponoszone przez nią ww. wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił – w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, w myśl którego:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy zauważyć należy, że opisane w zdarzeniu przyszłym wydatki poniesione zakup owoców i warzyw z przeznaczeniem dla pracowników spełniają kryteria przesłanki pozytywnej zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu, tj. związku ponoszonych wydatków z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, praca w Spółce jest monotonna, schematyczna i niezbyt atrakcyjna na lokalnym rynku pracy. Spółka chciałby rozszerzyć swoją atrakcyjność, jako pracodawca i zagwarantować pracownikom stały dostęp do zdrowych przekąsek w postaci owoców i warzyw. Zapewnienie owoców i warzyw pracownikom ma na celu m.in. podwyższenie morale panującego w zespole, zawężenie relacji między pracownikami i zwierzchnikami, a przez to zwiększenie efektywności ich współpracy. Dostawa owoców i warzyw do kuchni znajdującej się w biurowcu Spółki sprzyjać ma integracji pracowników. Spółka oczekuje uzyskania korzyści w postaci zwiększonego przychodu w wyniku lepszej współpracy pracowników z kierownictwem oraz liczy na zmniejszenie rotacji pracowników. Zbyt duża fluktuacja pracowników przysparza Spółce problemów logistycznych i generuje zbędne koszty przyuczenia do wykonywanych prac. Poza tym Spółka chciałaby zaistnieć, jako oferująca konkurencyjne miejsca pracy.

Odnosząc powyższe rozważania do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wydatki które zamierza ponosić w związku z zapewnieniem owoców i warzyw pracownikom.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.