Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), w przypadku, gdy obliczony za rok podatkowy Spółki i Spółki zależnej, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w ich łącznych przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczy 2%.

Uzupełnili go Państwo pismem z 31 grudnia 2024 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Obecnie Wnioskodawca jest częścią grupy kapitałowej A., która prowadzi sklepy (…) w kilku krajach w Europie (dalej: „Grupa”). Podmiotem centralnym w ramach Grupy, jest duńska spółka B. (dalej: „Spółka dominująca”). Spółka dominująca jest rezydentem podatkowym w Danii. Grupa jest obecna na polskim rynku handlu (…), prowadząc sieć pod (…). Do roku 2021 cała działalność sieci w Polsce, zorganizowana była w ramach jednego podmiotu – C. sp. z o.o. będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „Spółka zależna”). Spółka dominująca jest jedynym udziałowcem Spółki zależnej.

Wnioskodawca od 2001 r. prowadzi działalność polegającą w szczególności na handlu (…) artykułami codziennego użytku. Do 2021 r. Spółka działała w ramach brytyjskiej Grupy D. Grupa ta prowadzi sklepy w różnych krajach, w Europie i na świecie. Z uwagi na utratę rentowności w Polsce, właściciel Spółki podjął decyzję o wycofaniu się D. z polskiego rynku.

W marcu 2021 r. Spółka dominująca nabyła 100% udziałów Wnioskodawcy, tym samym Spółka stała się częścią Grupy. Decyzja o nabyciu Spółki, podyktowana była motywami biznesowymi, tj. w szczególności możliwością szybkiej ekspansji sieci C. na polskim rynku. Sieć zyskała w krótkim czasie około (…) sklepów oraz (…) centra dystrybucyjne. Sklepy należące do Wnioskodawcy były konwertowane do modelu i standardów Grupy, a następnie otwierane pod (…). Grupa poczyniła istotne inwestycje w infrastrukturę, zasoby ludzkie oraz procesy mające na celu wsparcie działalności operacyjnej Spółki. W ramach tych działań wdrożono nowe standardy wspierające sprzedaż, dostosowano ofertę, a także zmodernizowano sieć sklepów, co znacząco poprawiło ich konkurencyjność. Jednocześnie Grupa oraz Spółka podejmują działania zmierzające do poprawy sytuacji finansowej Spółki, zwiększenia sprzedaży w sklepach oraz osiągnięcia docelowej rentowności działalności.

Rok podatkowy wszystkich spółek z Grupy będących polskimi rezydentami podatkowymi obejmuje okres od 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. (dalej: „obecny rok podatkowy”). W obecnym roku podatkowym Spółka dominująca posiadała 100% udziałów w Spółce i 100% udziałów w Spółce zależnej. Spółka Dominująca nie posiadała w tym okresie więcej niż 75% udziałów w żadnych innych podmiotach z siedzibą w Polsce. Innymi słowy, w obecnym roku podatkowym w ramach Grupy funkcjonowały w Polsce tylko dwa podmioty: Spółka i Spółka zależna. Żaden z tych podmiotów nie posiadał udziałów w kapitale innych podmiotów.

Mając na uwadze, że niniejszy wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego, Spółka wskazuje, że Grupa na ten moment nie planuje zmian w strukturze kapitałowej w Polsce, a zatem, opisana powyżej struktura organizacyjna jest również elementem opisu zdarzenia przyszłego. Podobnie, rok podatkowy pozostanie tożsamy z rokiem kalendarzowym w przyszłych okresach.

Z uwagi na brak rentowności Spółki już w chwili jej nabycia przez Spółkę dominującą, oraz okres przejściowy mający istotny wpływ zarówno na spadek sprzedaży (modernizacja sklepów wymuszająca ich czasowe zamykanie) oraz wzrost kosztów (inwestycje konieczne w procesie konwersji) Wnioskodawca ponosi stratę podatkową. Również w obecnym roku podatkowym Spółka może ponieść stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnąć udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. Podobnie w kolejnych latach podatkowych - Spółka może ponieść stratę lub nie osiągnąć pożądanej rentowności.

W odróżnieniu od Wnioskodawcy, Spółka zależna (druga ze spółek w Grupie, będąca polskim rezydentem podatkowym) wykazuje dochód ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych. Wnioskodawca wskazuje w odniesieniu do spółek z Grupy będącymi polskimi rezydentami podatkowymi, że w obecnym roku podatkowym, udział ich łącznych dochodów w ich łącznych przychodach będzie prawdopodobnie większy niż 2%. Możliwe, że również w kolejnych latach podatkowych łączna rentowność Spółki i Spółki zależnej wyniesie powyżej 2%.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdy obliczony za rok podatkowy Spółki i Spółki zależnej, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w ich łącznych przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczy 2%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2022 r. w ramach tzw. Polskiego Ładu do ustawy o CIT został wprowadzony minimalny podatek dochodowy od osób prawnych, czyli 10% podatek, który podatnicy muszą odprowadzić, gdy generują straty lub minimalne przychody. Zasady opodatkowania podatkiem minimalnym uregulowane zostały w art. 24ca ustawy o CIT – przepisie dodanym przez art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. (Dz.U. z 2021 r poz. 2105) zmieniającej ustawę o CIT z dniem 1 stycznia 2022 r.

Podstawową zasadą regulującą opodatkowanie podatkiem minimalnym jest to, że podatnicy CIT będący polskimi rezydentami podatkowymi, którzy w roku podatkowym (1) ponieśli stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo (2) osiągnęli udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% (do końca 2022 roku 1%) – podlegają opodatkowaniu w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym CIT ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy nowelizującej, intencją ustawodawcy było wdrożenie rozwiązań ukierunkowanych na zminimalizowanie praktyk, mogących skutkować zaniżaniem dochodu podatkowego. Zdaniem autorów ustawy, problem zaniżania dochodów dotyczy podatników, którzy funkcjonując przez dłuższy czas na rynku, przez długi okres wykazują niski dochód albo stratę. Aby jednak uniknąć sytuacji, w której minimalnym podatkiem dochodowym mogłyby być objęte podmioty, których wyniki podatkowe (strata lub niski poziom dochodowości) nie są rezultatem działań optymalizacyjnych, ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie szeregu wyłączeń od stosowania regulacji dotyczących podatku minimalnego CIT, uregulowanych w art. 24ca ust. 14 ustawy o CIT. Innymi słowy, Ustawodawca wyłączył z opodatkowania część podmiotów, które pomimo niskiej rentowności, nie powinny podlegać opodatkowaniu minimalnym CIT. Zasadniczo, wyłączenia zastosowanie znajdą w stosunku do podmiotów, których strata lub niska dochodowość mają uzasadnienie gospodarcze i nie są wynikiem działań optymalizacyjnych.

Do czasu nowelizacji w 2022 r., zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, zasad opodatkowania podatkiem minimalnym nie stosowało się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 1%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wyłącznie spółki będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Przepis ten został zmodyfikowany kolejną nowelizacją, tj. ustawą z dnia 7 października 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180) zmieniającą ustawę o CIT z dniem 1 stycznia 2023 r. (dalej: „Ustawa zmieniająca”). Tym samym zmianie uległy:

- art. 24ca ust. 14 pkt 6 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 20 lit. f tiret trzecie Ustawy zmieniającej;

- art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 20 lit. f tiret trzecie Ustawy zmieniającej;

- art. 24ca ust. 14 pkt 6 część wspólna zmieniona przez art. 1 pkt 20 lit. f tiret trzecie Ustawy zmieniającej.

Modyfikacje te były konieczne z uwagi na wątpliwości interpretacyjne jaki budziła treść przepisu. W szczególności przepisy w brzmieniu obowiązującym w 2022 r. nie precyzowały:

1)czy przy ustalaniu spełnienia warunków, o których mowa w tym przepisie uwzględniać należy wszystkie spółki z grupy będące podatnikami lub należące do podatkowej grupy kapitałowej, czy możliwe będzie skonsolidowanie wyniku spółki ponosząca stratę z tylko jedną (najbardziej rentowną) spółką;

2)jak powinna postąpić spółka z niedostateczną dochodowością posiadająca zarówno podmiot dominujący, jak i zależny - czy w takiej sytuacji może wybrać, z którym podmiotem skonsolidować swój wynik;

3)czy należy uwzględnić wynik podmiotu który poniósł stratę na potrzeby kalkulacji „zbiorczej” rentowności w związku z użyciem przez ustawodawcę określenia „udział łącznych dochodów”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści uzasadnienia do Ustawy zmieniającej. Zgodnie bowiem z jego treścią zmiany w ust. 14 polegają na modyfikacji dotychczasowych wyłączeń oraz wprowadzeniu nowych zwolnień podmiotowych.

Zmiany wprowadzone w pkt 6 to:

1)„Zgodnie z propozycją zmiany brzmienia przy ustalaniu spełnienia warunków, o których mowa w tym przepisie uwzględniać się będzie wszystkie spółki z grupy będące podatnikami lub należące do podatkowej grupy kapitałowej. Przepis jednoznacznie wskazuje zatem, że dotyczy wszystkich spółek w grupie (lit. b).”

2)„Ponadto posiadanie udziałów, o których mowa we wprowadzeniu do wyliczenia będzie miało charakter bezpośredni (jak obecnie), ale również pośredni.”

3)„Dodawany w art. 24ca ust. 15a rozstrzygnie natomiast, że pod pojęciem „łączny dochód spółek”, o którym mowa w ust. 6 lit. b (przy uwzględnieniu zmiany wskaźnika rentowności na 2%) należy rozumieć nadwyżkę sumy dochodów nad sumą strat wszystkich spółek tworzących grupę.”

Należy mieć na uwadze, że przepis art. 24ca ust. 14 pkt 6 wszedł w życie 1 stycznia 2022 r., a następnie został zmodyfikowany z uwagi na problemy interpretacyjne. Modyfikacja ta nastąpiła de facto zanim przepis zaczął być stosowany, bowiem Ustawa zmieniająca datowana jest na 7 października 2022 r. Ustawodawca przeprowadził stosowne modyfikacje, które wyjaśnił w uzasadnieniu do Ustawy zmieniającej.

Tym samym, po uwzględnieniu powyższych zmian, przepis art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT otrzymał ostateczne brzmienie, aktualne na dzień składania niniejszego wniosku. Zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisu opodatkowania minimalnym CIT nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z uzasadnieniem do Ustawy zmieniającej, przepisy dotyczące opodatkowania podatkiem minimalnym CIT w pierwotnym kształcie powodowały w szczególności, że opodatkowaniem mogły być objęte podmioty, których wyniki podatkowe (strata lub niski poziom dochodowości) nie zawsze były rezultatem działań optymalizacyjnych. Proponowane w projekcie Ustawy zmieniającej zmiany zmierzały zatem do tego, aby w jak najszerszym stopniu uwzględnić okoliczności, które świadczą lub mogą świadczyć o tym, iż niższy niż założony przez ustawodawcę poziom rentowności ma swoje gospodarcze uzasadnienie, a tym samym ryzyko, iż jego przyczyną są działania optymalizacyjne nie jest znaczne.

Jak wskazano w uzasadnieniu do Ustawy zmieniającej:

„Proponowane zwolnienia skierowane są do podatników, którzy ze względu na charakter funkcjonowania, czy strukturę właścicielską nie działają (z uwagi na brak ku temu przesłanek i uzasadnienia) z zamiarem unikania opodatkowania. (…). Zaproponowane wyłączenia wynikają zatem z specyfiki poszczególnych branż i są zgodne z celem przepisów o minimalnym podatku dochodowym. Należy przy tym zaznaczyć, że zwolnienie z tej daniny nie oznacza wyłączenia generalnie z systemu podatku CIT, który jest wciąż należny i wyliczany na zasadach ogólnych, a także przy uwzględnieniu szczególnych regulacji (np. dotyczących podatku od przychodów z budynków z art. 24b ustawy CIT).(…) Należy przy tym podkreślić, że ideą przyświecającą wprowadzeniu tej szczególnej formy podatku było opodatkowanie na poziomie minimalnym tych podatników, u których określony dochód lub strata występują permanentnie, powtarzalnie, a zatem z dużym prawdopodobieństwem w sposób kierunkowo zaplanowany. W świetle zatem celu minimalnego podatku dochodowego, w kontekście całego systemu opodatkowania CIT, a także biorąc pod uwagę charakter i specyfikę funkcjonowania podmiotów wymienionych w ust. 14, nie zachodzą okoliczności wskazujące na faworyzowanie określonej grupy podatników, czy różnicowanie sytuacji podmiotów znajdujących się w tym samym położeniu faktycznym i prawnym. Brak jest uzasadnienia dla kreowania takich rozróżnień.”

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania podmioty, których wyniki podatkowe (strata lub niski poziom dochodowości) nie są rezultatem działań celowych. Będą to między innymi podmioty wchodzące w skład grupy co najmniej dwóch spółek, ze strukturą właścicielską opisaną w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT spełniające warunki określone w tym przepisie.

Intencją Wnioskodawcy jest skorzystanie z wyłączenia z opodatkowania minimalnym CIT na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT. W przypadku Wnioskodawcy, brak rentowności nie jest rezultatem działań celowych, a w szczególności konsekwencją sytuacji rynkowej i decyzji biznesowych podejmowanych przed zmianą udziałowca, a także częściowo inwestycji poczynionych przez nowego udziałowca, przy czym te ostatnie mają na celu poprawę sytuacji materialnej Spółki.

Wnioskodawca wchodzi w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka (Spółka dominująca) posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio 100% udział w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (Spółka i Spółka zależna).

Warto zauważyć, że ilekroć w ustawie o CIT jest mowa o spółce - oznacza to spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.).

Powyższe oznacza, że na potrzeby rozumienia tego przepisu, przez „spółkę” można rozumieć zarówno polskiego rezydenta podatkowego, jak i nierezydenta. A zatem, w kontekście możliwości zastosowania przedmiotowego wyłączenia bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka dominująca nie ma siedziby w Polsce. Co istotne, Grupa nie planuje zmian w strukturze kapitałowej w Polsce oraz planuje korzystać z wyłączenia jedynie tak długo jak opisana struktura pozostanie aktualna. W przypadku zmian w strukturze, Spółka wystąpi z nowym wnioskiem o wydanie interpretacji.

Przepis uzależnia możliwość zastosowania wyłączenia od spełniania dwóch warunków. Pierwszy to tożsamy dla spółek rok podatkowy. Warunek ten jest w przypadku Wnioskodawcy spełniony. Grupa nie planuje zmian w tym zakresie i planuje korzystać z wyłączenia jedynie tak długo jak rok podatkowy spółek będzie obejmował ten sam okres.

Drugi warunek to łączna dochodowość spółek z grupy na poziomie co najmniej 2%. Na dzień składania niniejszego wniosku, Spółka nie może mieć pewności, czy łączna dochodowość Spółki i Spółki zależnej będzie wyższa niż 2%, ponieważ obecny rok podatkowy jeszcze trwa (stan faktyczny), a dochodowości spółek w kolejnych latach podatkowych (zdarzenie przyszłe) nie można oszacować z taką precyzją. Co istotne, Spółka zamierza korzystać z wyłączenia jedynie tak długo jak obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach będzie większy niż 2%.

Część wspólna tego przepisu precyzuje, że rozpatrując spełnienie tych warunków, należy brać pod uwagę jedynie te spółki z Grupy, które są polskimi rezydentami podatkowymi. A zatem, okres stanowiący rok podatkowy spółek będących częścią Grupy, a niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, pozostaje bez znaczenia z punktu widzenia stosowania niniejszego wyłączenia. Co więcej, sporządzając kalkulację zbiorczej rentowności, Spółka uwzględni jedynie dochody i przychody własne oraz Spółki zależnej. W kalkulacji nie zostaną uwzględnione spółki będące częścią Grupy, a niebędące polskimi rezydentami podatkowymi.

Mając na uwadze cel, jaki przyświecał ustawodawcy przy tworzeniu rozwiązania, jakim jest minimalny podatek dochodowy, stwierdzić należy, że dochodowość na poziomie 2%, stanowi próg, po przekroczeniu którego uznać należy, że dany podmiot nie podejmuje działań optymalizacyjnych takich jak na przykład transfer wypracowanych zysków za granicę, a zatem brak jest uzasadnienia dla obejmowanie go minimalnym podatkiem dochodowym. Jeśli zatem zagraniczna spółka dominująca posiada w Polsce spółki zależne, a łączna dochodowość spółek z siedzibą w Polsce wyniesie co najmniej 2%, to na mocy w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT opodatkowanie podatkiem minimalnym nie znajdzie zastosowania. Bezzasadnym byłoby zatem włączanie zagranicznych podmiotów do kalkulacji zbiorczej rentowności spółek z grupy. Ta zbiorcza dochodowość jest bowiem istotna z punktu widzenia dochodów polskich rezydentów podatkowych, a nie Grupy w ogóle. Należy zatem uznać, że zastrzeżenie znajdujące się we wspólnej części przepisu jest zgodne z celem przepisu.

Warto zaznaczyć, że część wspólna powołanego przepisu, która wymaga, aby przy ustaleniu warunków dotyczących progu dochodowości oraz roku podatkowego, pod uwagę zostały wzięte wszystkie spółki będące rezydentami podatkowymi w Polsce, nie odnosi się do samej istoty grupy, która podana została na wstępie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT. Innymi słowy, ustawodawca definiując pojęcie „grupy spółek” na potrzeby rozumienia tego przepisu, wskazał jedynie, że grupę spółek tworzą podmioty, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy. W tej części przepisu nie ma zastrzeżenia, że grupę spółek mogą tworzyć jedynie spółki będące polskimi rezydentami, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Wymóg posiadania polskiej rezydencji podatkowej pojawia się dopiero w odniesieniu do przesłanek wskazanych w lit. a i b art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, tj. w zakresie roku podatkowego oraz progu dochodowości.

Powyższe rozumienie tego przepisu zostało już przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 12 grudnia 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010. 514.2024.1.AR), wydanej w podobnym stanie faktycznym.

Dyrektor KIS, stwierdził między innymi, że:

1.„Ustawodawca jednocześnie nie sprecyzował w tym zakresie czy posiadanie udziału bezpośredniego lub pośredniego co najmniej 75% ma się odbywać wyłącznie za pośrednictwem spółek polskich (rezydentów), czy też spółek zagranicznych (nierezydentów). Jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby wyłączenie z grupy spółek posiadających bezpośredni lub pośredni udział przez spółki zagraniczne, to dałby temu wyraz bezpośrednio w przepisie, tak jak uczynił to w dalszej części tego przepisu odnoście ustalenia warunków, o których mowa w lit. a i b - gdzie wprost wskazał, że do ustalenia tego warunku uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.”

2.„Jak bowiem już wcześniej wskazano, w powyższym przepisie ustawodawca nie zastrzegł, że spółką posiadającą 75% udział w innych spółkach może być jedynie spółka z siedzibą w Polsce.”

3.„Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będziecie Państwo uprawnieni do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2% - jest prawidłowe (…). ”

W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby zastosowania wyłączenia z przepisu art. 24ca ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do stwierdzenia, iż funkcjonuje w grupie spółek rozumieniu art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, niemniej - przy wyliczaniu dochodowości, o której mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, jest zobowiązana uwzględniać jedynie przychody i dochody spółek, które są polskimi rezydentami podatkowymi.

Spółka stoi na stanowisku, że zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego, będzie uprawniona do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółki i Spółki zależnej, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w łącznych przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2% - tak długo jak Spółka dominująca posiadać będzie wymaganą w tym przepisie wartość udziałów w spółkach zależnych, przez cały rok podatkowy.

Spółka funkcjonuje bowiem w grupie co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka (Spółka dominująca) ma zamiar posiadać przez cały rok podatkowy pośrednio 100% udziałów w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (Spółek zależnych). W ramach warunków z lit. a powołanego artykułu, Spółka wskazała, że wszystkie Spółki zależne przyjęły tożsamy okres jako rok podatkowy. Jeżeli zatem, udział łącznych dochodów Spółek zależnych w ich łącznych przychodach, obliczony za rok podatkowy zgodnie z wytycznymi z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, wynosiłby ponad 2%, wówczas warunek z art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b ustawy o CIT również zostałby spełniony.

Dla porządku, należy wskazać, że Ustawa zmieniająca przewidziała również zwolnienie z minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca ustawy o CIT w okresie 2 lat, a zatem w przypadku Wnioskodawcy pierwszym rokiem podatkowym, w którym Spółka podlega opodatkowaniu minimalnym CIT jest rok 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy spełniają/będą spełniać Państwo określone ustawowo warunki w zakresie opodatkowania, tj. podatku minimalnego. Wskazanie w tym zakresie przyjęto jako element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że

Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych, tj. art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT,

Z uzasadniania do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 73-74) wynika, że „ponieważ celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego, niektóre kategorie podmiotów zostały wyłączone spod jurysdykcji tego opodatkowania. Należą do nich: podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności (start-up’y w pierwszych 3 latach), przedsiębiorstwa finansowe (enumeratywny katalog podmiotów określony w art. 15c ust. 16), podatnicy, którzy wykazali określony (30%) spadek przychodów w stosunku do przychodów roku poprzedniego, a także podmioty funkcjonujące w prostej strukturze organizacyjnej, bez powiązań mogących skutkować działaniami optymalizacyjnymi (np. w przypadku, gdy osoba fizyczna jest jedynym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem spółki).

Przewidziane wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, poza instytucjami finansowymi podlegającymi tzw. podatkowi bankowemu, oznaczają swego rodzaju wsparcie dla tych podatników, którzy podejmują decyzję o prowadzeniu działalności gospodarczej, nie mając na celu unikania opodatkowania. Zgodnie z realiami gospodarczymi można przewidywać, że szczególnie w początkowej fazie funkcjonowania w obrocie (pierwsze 3 lata) podmioty gospodarcze będą ponosić stratę lub osiągać dochody na tyle niskie, że nie wygenerują dochodu do opodatkowania. Uwzględniono ponadto sytuację podatników, którzy w kolejnych latach (począwszy od 4 roku podatkowego prowadzenia działalności) będą wykazywać określony spadek przychodów w porównaniu do poprzedzającego roku podatkowego (co najmniej o 30%), a także podmiotów funkcjonujących w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez skomplikowanych powiązań (w których w szczególności udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne). Wydaje się, że w odniesieniu do wymienionych przypadków prawdopodobieństwo wystąpienia straty na działalności, czy niskiej rentowności jest możliwe i nie powinno świadczyć o działaniach ukierunkowanych na unikanie opodatkowania”.

Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest – co do zasady – do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik rentowności (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (czyli 2% lub niższej).

Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdy obliczony za rok podatkowy Spółki i Spółki zależnej, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w ich łącznych przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczy 2%.

Zatem odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT,

Natomiast w myśl art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT,

Tym samym konsekwencją niestosowania przez podatnika przepisów o minimalnym podatku w oparciu o art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, jest obowiązek przekazania do urzędu skarbowego informacji o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy spełniającej warunki określone w tym przepisie, w terminie złożenia zeznania rocznego.

Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

Odnosząc się do powyższego zagadnienia w pierwszej kolejności zauważyć należy, że warunkiem wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego w odniesieniu do podatników wchodzących w skład grupy jest spełnienie łącznie przesłanek wymienionych w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Artykuł 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT wskazuje, że przepisu art. 24ca ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (…).

Powyższy przepis nie wymaga, by podatnik musiał tworzyć grupę ze wszystkimi spółkami, w stosunku do których spełniony jest warunek posiadania 75% udziałów. Podatnicy mają swobodę wyboru, z których spółek – spełniających warunki określone w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT – utworzyć grupę, a które zostawić „poza grupą”.

Ustawodawca jednocześnie nie sprecyzował w tym zakresie, czy posiadanie udziału bezpośredniego lub pośredniego co najmniej 75% ma się odbywać wyłącznie za pośrednictwem spółek polskich (rezydentów), czy też spółek zagranicznych (nierezydentów).

Jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby wyłączenie z grupy spółek posiadających bezpośredni lub pośredni udział przez spółki zagraniczne, to dałby temu wyraz bezpośrednio w przepisie, tak jak uczynił to w dalszej części tego przepisu odnoście ustalenia warunków, o których mowa w lit. a i b – gdzie wprost wskazał, że do ustalenia tego warunku uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Z wniosku wynika, że Spółka dominująca (duńska spółka B.) posiada we wskazanych we wniosku Spółkach zależnych (Wnioskodawcy oraz Spółce zależnej) bezpośrednio lub pośrednio ponad 75% udziałów i ma zamiar je posiadać przez cały rok podatkowy.

Zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. a ustawy o CIT,

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 4a pkt 21 lit. a ustawy o CIT, definicja spółki na gruncie ustawy nie jest zawężona wyłącznie do spółek prawa polskiego, ale obejmuje również spółki zagraniczne posiadające osobowość prawną.

W przedstawionym przez Państwa opisie sprawy, na okoliczność wyłączenia, o którym, mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, dla potrzeb określenia grupy spółek uwzględnia się wszystkie Spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 spełniające warunki, o których mowa w lit. a i b, w których spółka duńska posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym.

Jak bowiem już wcześniej wskazano, w powyższym przepisie ustawodawca nie zastrzegł, że spółką posiadającą 75% udział w innych spółkach może być jedynie spółka z siedzibą w Polsce. Zatem, art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy spółką posiadającą przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład grupy, jest duńska Spółka dominująca B. .

Gdyby ustawodawca na potrzeby stosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT miał zamiar wykluczyć w powyższym zakresie spółki zagraniczne, dałby temu jednoznaczny wyraz w przepisie, tak jak to uczynił w dalszej jego części, gdzie w odniesieniu do warunków z lit. a i b wskazał, że przy ich ustalaniu uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy lub należące do grupy kapitałowej.

Mając powyższe na uwadze, zwolnienie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy spółką, o której mowa w treści przepisu, posiadającą cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziału odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład grupy będzie spółka B., tj. spółka prawa duńskiego, posiadająca rezydencję podatkową w Danii.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółki i Spółki zależnej, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w łącznych przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2% - tak długo jak Spółka dominująca posiadać będzie wymaganą w tym przepisie wartość udziałów w spółkach zależnych, przez cały rok podatkowy, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Co istotne wskazane wyżej rozstrzygnięcie nie pozostaje w sprzeczności z niniejszą interpretacją indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.