Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wspólnocie przysługuje zwrot wpłaconego podatku dochodowego (CIT 8) od umowy na podział do korzystania dla dwóch miejsc postojowych.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 14 lutego 2025 r. (data wpływu 17 lutego 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Uchwałą z dnia (…) Zarząd Wspólnoty został upoważniony do wydzielenia dodatkowych dwóch miejsc postojowych i zawarcia umowy na wyłączność do korzystania z wyłonionymi na licytacji członkami wspólnoty. W dniu (…) zostały zawarte 2 umowy o podział do korzystania z nieruchomości wspólnej na łączną kwotę (…) zł. W dniu (…) wniesiono opłatę tytułem CIT 8. Wpływy uzyskane z tytułu zawartych umów ((…) zł) zasiliły fundusz remontowy wspólnoty. Wykonano ogrodzenie, zainstalowano szlaban, zakupiono wiaty śmietnikowe oraz inne elementy małej architektury.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wspólnota wskazała, że w zasobach wspólnoty znajduje się 119 lokali mieszkalnych oraz 2 lokale użytkowe (aktualnie żłobek i przychodnia lekarska).

Umowa na korzystanie z 2 miejsc postojowych zawarta została z 2 właścicielami lokali mieszkalnych tj. Panem A. A. – właścicielem mieszkania nr (…) w budynku Wspólnoty przy ul. (…) w (…) oraz Panem B.B. właścicielem mieszkania nr (…) w budynku Wspólnoty przy ul. (…) w (…).

Dochody, o których mowa we wniosku zostały w całości przeznaczone (wydatkowane) na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty (zakupiono wiaty śmietnikowe, wykonano ogrodzenie oraz zainstalowano szlaban).

Pytania

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody uzyskane z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi zwolnione są z od podatku dochodowego. Czy Wspólnocie przysługuje zwrot wpłaconego podatku dochodowego (CIT 8) od umowy na podział do korzystania dla dwóch miejsc postojowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem wnioskodawcy przysługuje mu zwrot wpłaconego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2021 r., poz. 1048 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 6 ww. ustawy:

Z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali wynika, że:

Ponadto, w myśl art. 3 ust. 2 powyższej ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Natomiast art. 14 ustawy o własności lokali stanowi, że:

Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „updop”):

Z powyższego wynika, że wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

W art. 12 ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując w pkt 1 ust. 1 ww. ustawy, że ust. 1

Innymi słowy, przychodami są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach jedynie sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Zatem bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez Wspólnotę z nieruchomości wspólnej czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

W rozpatrywanej sprawie, aby prawidłowo zastosować powołane wyżej przepisy w odniesieniu do Wspólnoty Mieszkaniowej i jej działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, należy przywołać art. 17 ust. 1 pkt 44 wyżej powołanej ustawy.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT stanowi, że:

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

To jednocześnie oznacza, że nie podlegają zwolnieniu podatkowemu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęć „gospodarka zasobów mieszkaniowych” i „zasoby mieszkaniowe”. Niezbędne w tym zakresie jest więc posłużenie się ich znaczeniem językowym (potocznym). Wynika z niego, że termin „gospodarka” oznacza m. in. „całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług”, a „zasób” to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś; z kolei termin „mieszkanie” jest równoznaczny z oznaczeniem „pomieszczenia, w którym się mieszka” (zob. internetowy słownik języka polskiego PWN; www.sjp.pwn.pl). Łącząc poszczególne znaczenia otrzymujemy wynik uzasadniający twierdzenie, że przez „gospodarkę zasobami mieszkaniowymi” należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym, w tym przede wszystkim lokale mieszkaniowe, które w pierwszej kolejności służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a ich utrzymanie mieści się w gospodarowaniu zasobami mieszkaniowymi.

Przyjęta wykładnia znajduje potwierdzenie w Interpretacji ogólnej (Interpretacja ogólna Ministra Finansów nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 z 5 marca 2008 r. w sprawie stosowania postanowień art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze późn. zm.); Dz. Urz. Min. Fin. Nr 3, poz. 27), wskazującej desygnaty pojęcia „zasoby mieszkaniowe”, przez które należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami, wyposażenie techniczne jak np. dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),
• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne (lub inne urządzenia zapewniające ich funkcjonowanie).

Wskazane nieruchomości, budynki (pomieszczenia), obiekty i urządzeniami służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Tym samym związane z nimi opłaty otrzymane przez Wspólnotę mieszkaniową i sfinansowane z nich wydatki stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, będące jednocześnie przychodami i kosztami podatkowymi (art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT). Powstały dochód podatkowy będzie wolny od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Zastosowana wykładnia językowa pojęć „zasoby mieszkaniowe” i „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”, znajdująca potwierdzenie w Interpretacji ogólnej wskazuje, że zakres tych pojęć należy ustalać w oparciu o kryterium funkcjonalności. Zasobem mieszkaniowym są budynki mieszkalne i lokale mieszkalne w takich budynkach oraz wszystko to, co jest z nimi funkcjonalnie związane (garaże, parkingi), i w sposób bezpośredni umożliwia tym budynkom i lokalom spełnianie funkcji mieszkalnych.

Dodatkowo, skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, nie jest uzależnione od ziszczenia się warunku członkostwa we Wspólnocie. Przepis ten statuuje zwolnienie podatkowe w obszarze dotyczącym zasobów mieszkaniowych, nie odnosząc się do statusu osób, które te zasoby użytkują. Przyjęcie odmiennej oceny prowadzi do zawężenia literalne znaczenie pojęcia „przeznaczenia dochodów”, i skutkuje nieuprawnionym wprowadzeniem dodatkowego warunku dla stosowania przedmiotowego zwolnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że uchwałą z dnia (…) Zarząd Wspólnoty został upoważniony do wydzielenia dodatkowych dwóch miejsc postojowych i zawarcia umowy na wyłączność do korzystania z wyłonionymi na licytacji członkami wspólnoty. W dniu (…) zostały zawarte 2 umowy o podział do korzystania z nieruchomości wspólnej na łączną kwotę (…) zł. W dniu (…) wniesiono opłatę tytułem CIT 8. Wpływy uzyskane z tytułu zawartych umów ((…) zł) zasiliły fundusz remontowy wspólnoty. Wykonano ogrodzenie, zainstalowano szlaban, zakupiono wiaty śmietnikowe oraz inne elementy małej architektury.

Wspólnota w uzupełnieniu doprecyzowała, że umowa na korzystanie z 2 miejsc postojowych zawarta została z 2 właścicielami lokali mieszkalnych oraz, że dochody, o których mowa we wniosku zostały w całości przeznaczone (wydatkowane) na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty. Wskazali Państwo również, że w zasobach Wspólnoty znajdują się 119 lokale mieszkalne i 2 użytkowe.

Wskazać należy, że lokale użytkowe nie wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych. Podkreślenia wymaga, że funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą cechą wyróżniającą dla uznania, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym. Tymczasem lokale użytkowe nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie).

Dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, podstawowym warunkiem jest uzyskanie przysporzenia ze źródła jakim jest zasób mieszkaniowy. Stosownie do art. 13 ustawy o własności lokali, każdy właściciel z osobna ponosi wydatki związane zarówno z utrzymaniem jego lokalu, jak i zobowiązany jest uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, a wspólnota mieszkaniowa zobowiązana jest do rozliczenia tych wpływów na poszczególnych właścicieli. Charakter lokalu determinuje, czy źródłem przysporzenia uzyskanego od konkretnego właściciela na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W tym miejscu należy podkreślić, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy stanowi formę ulg podatkowych, która stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Odnosząc się do przedstawionych powyżej rozważań należy wskazać, że wpłaty z tytułu najmu miejsc postojowych otrzymane od właścicieli lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty, przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych (fundusz remontowy), mogą podlegać zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop. Są to bowiem dochody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, zatem, spełniają przesłanki, o których mowa w ww. przepisie.

Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii objętej pytaniem dotyczącym ustalenia czy Wspólnocie przysługuje zwrot wpłaconego podatku dochodowego (CIT 8) od umowy na podział do korzystania dla dwóch miejsc postojowych należy wskazać, że kwestię złożenia korekty zeznania rocznego regulują przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

W myśl art. 81 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej,

Zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej,

Na podstawie art. 81b § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Wobec powyższego zasadą jest, że podatnik ma prawo skorygować zeznanie, o ile nie zabrania tego przepis szczególny. Skorygowanie zeznania następuje przez złożenie zeznania korygującego.

W tym miejscu należy wskazać, że zwrot nadpłaconego podatku regulują przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosowanie do art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

A zgodnie z art. 73 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

W myśl art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej,

W myśl natomiast art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej,

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że Wspólnota może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku dochodowego od osób prawnych za okres nie objęty przedawnieniem zobowiązania podatkowego, poprzez złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty i skorygowanie złożonych uprzednio zeznań (deklaracji) podatkowych.

Natomiast Organ nie może ocenić czy Wspólnocie przysługuje zwrot wpłaconego podatku od umowy na podział do korzystania dla dwóch miejsc postojowych, ponieważ to leży w kompetencji Naczelnika Urzędu Skarbowego nie zaś Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.