Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w dacie pod którą zostaną one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym
ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym te Usługi zostały na rzecz Spółki wykonane niezależnie od momentu wystawienia faktury dokumentującej te Usługi, jej otrzymania oraz niezależnie od daty pod którą koszty te zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca/Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność gospodarcza Spółki koncentruje się na hurtowej oraz detalicznej sprzedaży (…) oraz (…) na rynku polskim i zagranicznym Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie stosowany model dystrybucji polega na sprzedaży towarów do uprawnionych pośredników.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi i będzie ponosić w przyszłości koszty różnego rodzaju usług, które spełniają/będą spełniały przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (dalej: Usługi). Jednocześnie, koszty Usług nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty Usług są/będą tzw. kosztami pośrednimi, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

W związku z zakupem Usług dochodzi/może dochodzić do sytuacji, w których rok wykonania Usługi lub otrzymania lub wystawienia faktury dokumentującej Usługę jest inny aniżeli rok, w którym faktura ta zostaje ujęta przez Spółkę w księgach rachunkowych (zaksięgowana).

Różne, możliwe warianty dotyczące momentu wykonania Usług, wystawienia, otrzymania faktury i jej zaksięgowania zostały opisane w poniższych przypadkach (dalej: Przypadki):

1)Spółka otrzymała fakturę w danym roku podatkowym (np. 2024) , która została wystawiona w tym samym roku podatkowym (np. 2024) i faktura ta dokumentuje Usługi wykonane w roku poprzedzającym rok wystawienia faktury i jej otrzymania przez Spółkę (np. 2023). Spółka zaksięgowała fakturę w roku, w którym otrzymała fakturę (tutaj 2024) ujmując ją w księgach rachunkowych tego roku (np. 2024),

2)Spółka otrzymała fakturę w danym roku podatkowym (np. 2024), która została wystawiona w poprzednim roku podatkowym (np. 2023) i faktura ta dokumentuje Usługi wykonane w roku wystawienia faktury (np. 2023). Spółka zaksięgowała fakturę w roku, w którym otrzymała fakturę (np. 2024) ujmując ją w księgach rachunkowych tego roku (np. 2024),

3)Spółka otrzymała fakturę w danym roku podatkowym (np. 2023), która została wystawiona w tym samym roku podatkowym (np. 2023) i faktura ta dokumentuje Usługi wykonane w tym samym roku podatkowym (np. 2023). Spółka zaksięgowała fakturę w roku podatkowym następnym po roku wystawienia faktury, jej otrzymania przez Spółkę i wykonania Usługi (np. 2024) ujmując ją w księgach rachunkowych tego roku (np. 2024).

Niezależnie od dat wystawienia/otrzymania faktur dokumentujących nabycie Usług wystawione faktury dotyczą Usług świadczonych na rzecz Spółki w danym roku podatkowym, natomiast Spółka każdorazowo księguje fakturę w roku następującym po roku, w którym doszło do wykonania Usługi, do której odnosi się ta faktura.

Otrzymywane przez Spółkę faktury dotyczące Usług nie dotyczą usług, które byłyby świadczone przez ich dostawcę na rzecz Spółki w okresie na przełomie lat podatkowych - Usługi mają charakter pojedynczej usługi o charakterze jednorazowym, samoistnym i nie dochodzi do sytuacji, w których okres ich świadczenia przekraczałby okres jednego roku podatkowego (nie są usługami o charakterze ciągłym).

Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Pytania

1)Czy ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w dacie pod którą zostaną one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym?

2)Czy ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym te Usługi zostały na rzecz Spółki wykonane niezależnie od momentu wystawienia faktury dokumentującej te Usługi, jej otrzymania oraz niezależnie od daty pod którą koszty te zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Spółki ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w dacie pod którą zostaną one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym.

2. Zdaniem Spółki ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym te Usługi zostały na rzecz Spółki wykonane niezależnie od momentu wystawienia faktury dokumentującej te Usługi, jej otrzymania oraz niezależnie od daty pod którą koszty te zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki.

Uwagi wstępne do przedstawionego stanowiska Spółki

Na wstępie Spółka pragnie wskazać, że w ocenie Spółki prawidłowe jest jej stanowisko zaprezentowane w odniesieniu do pytania oznaczonego we Wniosku jako pytanie nr 1.

Zdaniem Spółki we wskazanym we Wniosku stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym Spółka każdorazowo uprawniona jest do ujmowania opisanych we Wniosku kosztów Usług (stanowiących tzw. koszty pośrednie) w dacie pod którą zostały one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dokumentu w razie braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym (niekoniecznie jako koszt). Zdaniem Spółki prawidłowość takiego stanowiska znajduje jednoznaczne potwierdzenie w brzmieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Szczegółowe uzasadnienie takiego stanowiska Spółka przedstawia poniżej.

Jednocześnie w celu uzyskania jednoznacznej odpowiedzi w zakresie ujęcia dla potrzeb CIT kosztów zakupu Usług, gdyby stanowisko zaprezentowane przez Spółkę we Wniosku w zakresie pytania oznaczonego jako pytanie nr 1 zostało uznane przez Dyrektora KIS za nieprawidłowe, Spółka postanowiła przedstawić dodatkowe pytanie i stanowisko w przedmiotowej sprawie oznaczone we Wniosku numerem 2.

Szczegółowe uzasadnienie powyżej zaprezentowanego stanowiska Wnioskodawcy w zakresie sformułowanych we Wniosku pytań.

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, cyt.: „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)”.

Powyższa definicja kosztu uzyskania przychodu ma charakter ogólny - wynika z niej, że kosztem uzyskania przychodów może być jedynie koszt poniesiony przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Przy czym, zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną prezentowaną przez Dyrektora KIS w wydawanych interpretacjach indywidualnych - przykładowo interpretacja indywidualna z 16.08.2024 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.234.2024.1.BJ), cyt.: „kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.”

Tak jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego ponoszone przez Spółkę koszty nabycia Usług będące przedmiotem zapytania Spółki w ramach niniejszego Wniosku spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem kwestia ta nie jest przedmiotem analizy w ramach niniejszego Wniosku.

Istotnym z perspektywy niniejszego Wniosku jest jednak moment potrącalności kosztów tych Usług dla celów CIT. W tym kontekście należy wskazać, że przepisy ustawy o CIT wprost regulują ten moment, przy czym będzie on różny w zależności od tego czy analizowane koszty są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, czy też kosztami uzyskania przychodów innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tj. tzw. kosztami pośrednimi. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zapytanie i wątpliwości Spółki dotyczą kosztów Usług , które spełniają przesłanki do uznania ich za tzw. koszty pośrednie.

W przypadku kosztów pośrednich moment ich potrącalności dla celów CIT został uregulowany w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Zgodnie z tymi przepisami, cyt.:

4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”

Spółka pragnie zaznaczyć, iż art. 15 ust. 4a i 4f-4h dotyczą odpowiednio kosztów prac rozwojowych, kosztów zaniechanych inwestycji, wynagrodzeń pracowników, wpłat na PPK oraz składek ZUS-owskich od wynagrodzeń pracowniczych, a więc nie mają one zastosowania do stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem Wniosku. Z pespektywy Wniosku i momentu ujęcia dla celów CIT opisanych w nim ponoszonych przez Spółkę kosztów Usług, istotne są zatem ogólne reguły dotyczące potrącalności kosztów pośrednich, o których mowa w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Z analizy art. 15 ust. 4e ustawy o CIT wprost wynika, że aby doszło do poniesienia kosztu pośredniego, to musi nastąpić:

wystawienie faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) dokumentującego daną transakcję, i
ich ujęcie w księgach rachunkowych podatnika (ich zaksięgowanie).

Mając zatem na uwadze powyższe w świetle przedmiotowej regulacji ujęcie danego wydatku dla celów CIT i tym samym możliwość uwzględnienia jego wpływu na wysokość podstawy opodatkowania CIT są zależne od daty, pod którą został on ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego Wniosku Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi i będzie ponosić w przyszłości koszty Usług stanowiące koszty pośrednie.

W związku z zakupem Usług dochodzi / może dochodzić do sytuacji, w których rok wykonania Usługi lub otrzymania lub wystawienia faktury dokumentującej Usługę jest inny aniżeli rok, w którym faktura ta zostaje ujęta przez Spółkę w księgach rachunkowych (zaksięgowana). Mogą mieć miejsce następujące

Przypadki:

Mając zatem na uwadze powyżej wskazane regulacje oraz opisany stan faktyczny / zdarzenie przyszłe należy wskazać, że Spółka każdorazowo - w przypadku nabywania Usług (stanowiących dla niej tzw. koszty pośrednie) - jest / będzie uprawniona do ich ujmowania jako koszty dla celów CIT w dacie pod którą koszty te zostały ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

W takim przypadku bez znaczenia będzie kiedy Spółka otrzymała fakturę dokumentującą Usługi, czy też fakt, że wykonanie na jej rzecz Usług miało miejsce w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym Spółka zaksięgowała fakturę (inny dokument) dokumentujące wykonanie Usług. Przepisy ustawy o CIT nie uzależniają bowiem momentu potrącalności kosztów pośrednich od jakiejkolwiek innej przesłanki aniżeli faktu zaksięgowania wydatku w księgach rachunkowych podatnika. Tym samym, we wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Przypadkach Spółka będzie uprawniona do rozliczenia kosztów Usług wykonanych na jej rzecz w roku, w którym koszty tych Usług zostały zaksięgowane, tj. w dacie pod którą zostały ujęte w księgach rachunkowych.

Jednocześnie zdaniem Spółki jakkolwiek moment na który ujęto dany wydatek w księgach rachunkowych (zaksięgowano) determinuje moment, w którym wydatek ten może zostać potrącony dla celów CIT (tj. stanowić koszt uzyskania przychodów i wpływać na wysokość podstawy opodatkowania CIT), to w opinii Spółki w takim przypadku chodzi o jego ujęcie na dowolnym koncie księgowym, nie chodzi natomiast o ujęcie jako koszt dla potrzeb rachunkowych.

W tym kontekście należy bowiem wskazać, że świetle literalnego brzmienia art. 15 ust. 4e ustawy o CIT przepisy podatkowe wskazują jedynie na „dzień”, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Regulacje nie wskazują jednocześnie, że taki wydatek musi być ujęty „jako koszt” dla celów rachunkowych. Dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy wystarczy więc ujęcie go na jakimkolwiek koncie rachunkowym (nie musi to być konto zawierające pozycje stanowiące koszty księgowe). Wyjątek stanowiłoby jedynie ujęcie danego kosztu jako rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Prawidłowość stanowiska Spółki zgodnie z którym momentem określającym moment rozpoznania dla celów CIT kosztów pośrednich jest moment ich ujęcia w księgach rachunkowych (zaksięgowania) na dowolnym koncie księgowym (niekoniecznie ujęcia jako koszt dla potrzeb rachunkowych) znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej Dyrektora KIS. Poniżej Spółka przedstawia przykładowe interpretacje indywidualne potwierdzające takie stanowisko:

interpretacja indywidualna z 9 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.731.2023.1.PC, w której wskazano, że cyt.: „Natomiast, odnosząc się do Państwa wątpliwości odnoście momentu potrącenia kosztów wdrożenia Systemu ponownie wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty pośrednie potrąca się, co do zasady, w dacie ich poniesienia. Natomiast, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, bez względu na sposób ujęcia tego kosztu dla celów rachunkowych (bilansowych), tj. bez względu na to, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na koncie kosztowym czy też nie. Zapisy dokonywane w księgach nie mogą tworzyć, ani też modyfikować materialnego prawa podatkowego. Przepisy ustawy o rachunkowości określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako takie nie mogą rozstrzygać o tym, co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów. Księgi rachunkowe służą ustaleniu wysokości dochodu (straty) podatkowego, nie mają zaś charakteru podatkotwórczego (wyrok TK z 4 lutego 1994 r. sygn. akt U 2/90). W świetle powyższego należy uznać, że data ujęcia danego wydatku "jako koszt" w księgach rachunkowych (ujęcie wydatku na koncie kosztowym) nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4eu.p.d.o.p., bowiem, jak wyżej wskazano, przez poniesienie kosztu w świetle ww. przepisu należy rozumieć ujęcie wydatku w księgach rachunkowych, bez względu na rodzaj konta na którym go ujęto..”
interpretacja indywidualna z 27 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.336.2023.1.JMS, w której wskazano, że cyt.: „Odnosząc się do momentu ujęcia wydatków poniesionych na zakup części zamiennych w kosztach uzyskania przychodu wskazać należy, że Spółka będzie uprawniona do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Tym samym uznać należy, że ww. wydatki powinny zostać potrącone w dacie ich poniesienia, którą wyznacza art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, czyli w dniu w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.”
interpretacja indywidualna z 27 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.245.2022.2.ASK, w której wskazano, że cyt.: „W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o CIT pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest uprawniony do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, jeżeli podatnik poniósł dany wydatek (koszt), który ujęty został w księgach rachunkowych i zgodnie z ustawą o CIT można go uznać za koszt pośredni, to data ujęcia w księgach rachunkowych tego wydatku będzie momentem poniesienia kosztu podatkowego.

W świetle powyższego należy uznać, że faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych (tj. ujęcie danego wydatku "jako koszt" w księgach rachunkowych - ujęcie wydatku na koncie kosztowym) nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.”

Podobne stanowisko zostały również wyrażone w interpretacjach indywidualnej z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn.: 0111-KDIB2-1.4010.661.2022.1.BJ.

interpretacja indywidualna z 26 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.90.2019.1.DP, w której wskazano, że cyt.: „Reasumując, dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 4e ustawy o CIT jest, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, bez względu na sposób ujęcia tego kosztu dla celów rachunkowych (bilansowych), tj. bez względu na to, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na koncie kosztowym czy też nie.”

W kontekście uregulowania momentu potrącalności kosztów pośrednich należy zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Zdanie drugie art. 15 ust. 4e ustawy o CIT stanowi, że jeżeli koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stanowi to zatem odstępstwo od ogólnej zasady uregulowanej w tym przepisie zgodnie z którą koszty pośrednie co do zasady są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego niezależnie od dat wystawienia/ otrzymania przez Spółkę faktur (dotyczących Usług świadczonych na rzecz Spółki w danym roku podatkowym) Spółka każdorazowo księguje fakturę w roku następującym po roku, w którym doszło do wykonania Usługi, do której odnosi się dana faktura. Przy czym, co istotne otrzymywane na gruncie opisanego we Wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego faktury nie dotyczą usług świadczonych na rzecz Spółki na przełomie lat podatkowych. Usługi świadczone na rzecz Spółki mają charakter pojedynczej usługi o charakterze jednorazowym i nie dochodzi do sytuacji, w których okres ich świadczenia przekraczałby okres jednego roku podatkowego (nie są to usługi o charakterze ciągłym).

W świetle powyższego, w ocenie Spółki zdania drugiego art. 15 ust. 4d ustawy o CIT nie można odnieść do sytuacji Spółki, wobec której świadczone są wyłącznie usługi pojedyncze o charakterze jednorazowym i ich wykonanie ma miejsce w danym roku podatkowym. Nie dochodzi zatem do sytuacji, w której świadczenie Usług zaczynałoby się w jednym roku podatkowym, a kończyło w następnym roku podatkowym. Tym samym, w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie dochodzi do poniesienia kosztów pośrednich przekraczających okres roku podatkowego, które musiałyby być rozliczane przez Spółkę dla celów CIT w czasie (tj. proporcjonalnie do okresu którego dotyczą).

Podsumowując nie ulega zatem żadnej wątpliwości, iż w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest / będzie uprawniona do ujmowania kosztów świadczonych na jej rzecz Usług (stanowiących koszty pośrednie) każdorazowo w momencie ich poniesienia rozumianym jako data pod którą dany koszt został ujęty w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) albo innego dokumentu w razie braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym (niekoniecznie jako koszt) - z wyłączeniem sytuacji, gdyby koszty te ujmowane były jako rezerwy albo bierne międzyokresowe rozliczenia kosztów.

Ad. 2.

Jednocześnie w sytuacji, gdyby Dyrektor KIS uznał za nieprawidłowe stanowisko Spółki zaprezentowane w odniesieniu do pytania oznaczonego we Wniosku jako pytanie nr 1, to zdaniem Spółki, koszty Usług stanowią / będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym wykonane zostały na rzecz Spółki Usługi (tj. niezależnie od momentu wystawienie lub otrzymania faktury / innego dokumentu w przypadku braku faktury dokumentujących poniesienie kosztu tych usług i ich ujęcia przez Spółkę w księgach rachunkowych).

Jak wskazano już w uzasadnieniu do pytania oznaczonego we Wniosku jako pytanie nr 1 zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, cyt.: „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)”.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wskazanego we Wniosku ponoszone przez Spółkę tzw. koszty pośrednie będące przedmiotem zapytania Spółki spełniają / będą spełniały wszystkie przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem kwestia ta nie jest przedmiotem analizy w ramach niniejszego Wniosku. Spółka jest/będzie bowiem uprawniona do uwzględnienia kosztów Usług w ramach ustalania wyniku podatkowego Spółki.

Z perspektywy Wniosku istotne jest natomiast, w jakim okresie (w którym roku podatkowym) przedmiotowe koszty mogą / będą mogły być uznawane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów dla celów CIT.

Kwestia potrącalności kosztów pośrednich została uregulowana w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Zgodnie z tymi regulacjami, cyt.:

„4d. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. 4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”

W kontekście powyższego koszty pośrednie zgodnie z ogólną regułą zawartą w w/w przepisach stanowią koszty uzyskana przychodów w momencie ich poniesienia, tj. w dacie pod którą zostały one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie faktury (rachunku) albo innego dowodu w razie braku faktury (rachunku). Wyjątek stanowi przypadek, gdy koszty takie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego. W takiej sytuacji koszty te podlegają rozliczeniu w czasie proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą.

W stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku proces księgowania (ujęcia w księgach) kosztów Usług następuje / będzie następować każdorazowo w roku podatkowym następującym po roku, w którym Usługi zostały wykonane na rzecz Spółki. W tym kontekście istotne jest również wskazanie, że Usługi nie są usługami ciągłymi, świadczonymi na przełomie lat podatkowych, są to usługi o charakterze jednorazowym, które zawsze są / będą wykonywane w ramach jednego roku podatkowego. Może dochodzić jedynie do sytuacji, że faktura zostanie przez Spółkę otrzymana dopiero w roku kolejnym i na co wskazano już wyżej jej księgowanie nastąpi w innym roku podatkowym aniżeli rok wykonania Usług. Niemniej jednak w ocenie Spółki taka sytuacja nie warunkuje i nie może sprowadzać się do uznania, że w takim przypadku Usługi dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, ponieważ dotyczą one wyłącznie roku podatkowego, w którym zostały wykonane.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Spółki do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego we Wniosku nie będzie zatem znajdowała zastosowania regulacja zawarta w zdaniu drugim art. 15 ust. 4d ustawy o CIT nakazująca rozliczanie kosztów usług w czasie. Koszty Usług będą zatem potrącalne dla celów CIT według zasad ogólnych.

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Spółkę w odniesieniu do pytania nr 1 momentem potrącalności tych kosztów dla celów CIT - w świetle brzmienia art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT - każdorazowo jest / będzie data pod którą zostały one ujęte w księgach rachunkowych Spółki (zaksięgowane) na podstawie faktury (rachunku) albo innego dokumentu w razie braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowanym (niekoniecznie jako koszt).

W sytuacji jednak, gdyby Dyrektor KIS z jakichkolwiek przyczyn uznał, że stanowisko Spółki w tym zakresie jest nieprawidłowe, to zdaniem Spółki koszty Usług powinny stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym wyświadczone zostały na rzecz Spółki Usługi.

Jak zostało już wskazane powyżej koszty Usług spełniają / będą spełniały wszystkie przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W tym w szczególności nie są/nie będą one wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W sytuacji zatem, gdyby Dyrektor KIS uznał, że momentem ich potrącalności nie jest moment zaksięgowania faktur dokumentujących poniesienie tych kosztów - co ma miejsce w roku podatkowym następującym po roku wykonania Usług albo po roku wykonania Usług i wystawienia faktury, albo po roku wykonania Usług, wystawienia faktury i otrzymania faktury przez Spółkę - to zdaniem Spółki nie ma żadnych przesłanek, aby koszty te nie stanowiły dla Spółki w ogóle kosztów uzyskania przychodów. Nie ma bowiem w przepisach ustawy o CIT żadnej regulacji, która nakazywałaby wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości kosztów ujętych w księgach rachunkowych roku innego aniżeli rok wykonania tych usług. Z tej perspektywy istotnym jest jedynie ustalenie w którym roku podatkowym Spółka będzie uprawniona do potrącenia tych kosztów dla celów CIT. W ocenie Spółki będzie miało to miejsce w roku podatkowym, w którym Usługi zostały wykonane.

Podsumowując, w przypadku uznania przez Dyrektora KIS stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe, w ocenie Spółki prawidłowe jest jej stanowisko zgodnie z którym koszty Usług ponoszonych przez Spółkę wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego we Wniosku będą stanowiły dla Spółki każdorazowo koszty uzyskania przychodów w roku wykonania Usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Do ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

1)bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

2)inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Za koszty bezpośrednie związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika (koszty najczęściej stanowiące element kalkulacji ceny konkretnego produktu).

Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Mając na uwadze zróżnicowany charakter ww. kategorii kosztów ustawodawca zróżnicował zasady ich potrącalności.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia, czy:

ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w dacie pod którą zostaną one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym
ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów każdorazowo w roku podatkowym, w którym te Usługi zostały na rzecz Spółki wykonane niezależnie od momentu wystawienia faktury dokumentującej te Usługi, jej otrzymania oraz niezależnie od daty pod którą koszty te zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki

Stosownie do art. 15 ust. 4 updop:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4d updop:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e updop:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Koszty pośrednie jak wskazano powyżej potrąca się, co do zasady, w roku poniesienia. W takim przypadku rozliczenie przedmiotowych kosztów powinno następować, na podstawie odpowiednio udokumentowanych wydatków, w dacie poniesienia kosztu, tj. w dacie na który ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.

W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o CIT pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest uprawniony do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Należy bowiem zauważyć, że istnieje taka grupa wydatków (kosztów) poniesionych przez podatnika, które stanowią koszt poniesiony w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, a rachunkowo nie będą ujęte na koncie kosztowym wcale albo będą ujęte z opóźnieniem. W związku z powyższym, jeżeli podatnik poniósł dany wydatek (koszt), który ujęty został w księgach rachunkowych i zgodnie z ustawą o CIT można go uznać za koszt pośredni, to data ujęcia w księgach rachunkowych tego wydatku będzie momentem poniesienia kosztu podatkowego.

W świetle powyższego należy uznać, że faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych (tj. ujęcie danego wydatku „jako koszt” w księgach rachunkowych - ujęcie wydatku na koncie kosztowym) nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Podkreślić należy, że zapisy dokonywane w księgach nie mogą tworzyć, ani też modyfikować materialnego prawa podatkowego. Przepisy ustawy o rachunkowości określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako takie nie mogą rozstrzygać o tym, co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów, a także służą one ustaleniu wysokości dochodu (straty) podatkowego, nie mają zaś charakteru podatkotwórczego (wyrok TK z dnia 4 lutego 1994 r., sygn. akt U 2/90).

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 dotyczące ustalenia czy ponoszone przez Spółkę koszty Usług w 3 Przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w dacie pod którą zostaną one ujęte w księgach rachunkowych (zaksięgowane) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) na dowolnym koncie księgowym należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze to, że otrzymanie odpowiedzi na pytanie nr 2, warunkuje Spółka udzieleniem negatywnej odpowiedzi na wcześniejsze pytanie (pytanie nr 1 oceniono jako prawidłowe), ocena Państwa stanowiska w tym zakresie jest niezasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie