Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 6 lutego 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. Sp. k. jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

A. to podmiot działający w branży produkcyjnej. Specjalizuje się w produkcji wyrobów cukierniczych.

Posiadając wieloletnie doświadczenie na rynku (…).

Spółka oferuje bogaty asortyment produktów, w którym znajdują się zarówno wyroby z czekolady, takie jak praliny a także cukierki i galaretki owocowe. Produkty oferowane przez A. charakteryzują się unikalnym wzornictwem i składem. Spółka oferuje wyroby z czekolady przyjmujące kształty, np. (...). Również wyroby w formie klasycznych pralinek charakteryzują się unikalnym zdobieniem oraz niespotykaną u innych producentów formułą składu, opracowywaną indywidualnie w ramach Spółki.

Każdy z produktów jest starannie opracowany, by sprostać wymaganiom nawet najbardziej wymagających Klientów.

Celem A. jest tworzenie wysokiej jakości, innowacyjnych produktów cukierniczych, które wyróżniają się niepowtarzalnym smakiem i eleganckim designem, idealnie dopasowanych do indywidualnych potrzeb Klientów. Spółka dąży do umacniania pozycji na rynku krajowym i międzynarodowym poprzez nieustanne podnoszenie standardów produkcji, wdrażanie unikalnych autorskich konceptów oraz oferowanie rozwiązań w zakresie marek własnych i dedykowanych opakowań. Priorytetem Spółki jest dostarczanie wyjątkowych doświadczeń smakowych i wizualnych, przy jednoczesnym spełnianiu najwyższych norm jakości i bezpieczeństwa.

Przedmiot działalności gospodarczej Spółki według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jest następujący:

1) 10.82.Z – Produkcja kakao, czekolady i wyrobów cukierniczych,

2) 10.72.Z – Produkcja sucharów i herbatników; produkcja konserwowanych wyrobów ciastkarskich i ciastek,

3) 46.36.Z – Sprzedaż hurtowa cukru, czekolady, wyrobów cukierniczych i piekarskich,

4) 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

5) 47.24.Z – Sprzedaż detaliczna pieczywa, ciast, wyrobów ciastkarskich i cukierniczych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

6) 49.41.Z – Transport drogowy towarów,

7) 52.10.B – Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów,

8) 52.21.Z – Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy,

9) 52.24.C – Przeładunek towarów w pozostałych punktach przeładunkowych,

10) 63.11.Z – Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

Spółka zajmuje się również działalnością związaną z opracowywaniem nowych, twórczych rozwiązań w branży produkcji słodyczy. W szczególności A. prowadzi prace związane z opracowywaniem nowych lub zmienionych receptur prowadzących do tworzenia i wprowadzania nowych lub zmienionych wyrobów, a także prace związane z ulepszaniem procesów technologicznoprodukcyjnych, co jest przedmiotem odrębnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W roku podatkowym 2024 Spółka prowadziła prace, noszące Jej zdaniem charakter badawczo-rozwojowy nad stworzeniem modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, które polegały na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta i była zgodna z obowiązującymi normami wynikającymi z przepisów prawnych. Celem Spółki było dostosowanie receptury do produkcji wyrobów czekoladowych w oparciu o całkowicie inny składnik, tak aby nie wpłynęło to na jakość produkowanych wyrobów.

Prace te zainicjowane zostały w reakcji na drastyczny wzrost cen surowca w postaci wykorzystywanego przez Spółkę ziarna kakaowego.

Prace te umożliwiły opracowanie i skuteczne wdrożenie zmiany kluczowego składnika czekolady, dzięki czemu możliwe jest dalsze wytwarzanie produktów o niezmienionych parametrach.

Kluczowym wyzwaniem dla zespołu Spółki było opracowanie nowej receptury, która pozwoliłaby na zachowanie parametrów technicznych i jakościowych produktu końcowego. W szczególności dotyczyło to takich aspektów jak lepkość, granica płynięcia, zawartość suchej masy, zawartość tłuszczu, zawartość miazgi kakaowej oraz cukrów, zgodnie z wymaganiami standardów określonych przez recepturę opartą na dotychczasowym składniku.

Celem tych prac było opracowanie rozwiązania umożliwiającego zastosowanie składnika, który cechuje się większą dostępnością rynkową oraz niższymi kosztami nabycia, przy jednoczesnym zachowaniu wysokich standardów jakości i parametrów technicznych produktów końcowych.

Działania te miały na celu zapewnienie ciągłości produkcji, elastyczności w doborze surowców oraz konkurencyjności Spółki na rynku.

W rezultacie prace te przyczyniły się również do utrzymania dotychczasowego poziomu cen produktów gotowych dzięki redukcji kosztów produkcji, wynikającej z zastosowania nowego, bardziej dostępnego i tańszego składnika w porównaniu do jego poprzednika. Dzięki temu Spółka mogła nie tylko zminimalizować wpływ zmian surowcowych na odbiorców, ale także wzmocnić swoją pozycję konkurencyjną na rynku, oferując produkty o niezmienionej jakości w korzystnych cenach.

W efekcie działania te znacząco przyczyniły się do rozwoju nowych kompetencji pracowników, szczególnie w obszarze modyfikacji receptur i optymalizacji procesów produkcyjnych. Dzięki zdobytemu doświadczeniu zespół poszerzył swoje umiejętności w zakresie analizy składników, dostosowywania parametrów technologicznych oraz wdrażania innowacyjnych rozwiązań, co w dłuższej perspektywie zwiększa potencjał Spółki do realizacji kolejnych innowacyjnych projektów takich jak np. wytwarzanie nowych wyrobów cukierniczych.

Standardowo Spółka opiera swoje receptury na stałych składnikach, co oznacza, że receptury nie są zmieniane, o ile wszystkie procesy i czynniki zewnętrzne są zgodne z założeniami. Stabilność ta wynika z dążenia do zapewnienia powtarzalności jakości produktów końcowych oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.

W obliczu konieczności modyfikacji receptury do możliwości zastosowania innego składnika, Spółka musiała po raz pierwszy zmierzyć się z wyzwaniem opracowania nowej receptury, co wiązało się z przeprowadzeniem kompleksowych badań i dostosowaniem parametrów technologicznych.

W związku z faktem, że był to pierwszy tego typu projekt realizowany w historii Spółki, co wymagało opracowania od podstaw szczegółowego harmonogramu działań. Konieczne było zdefiniowanie poszczególnych etapów prac, określenie kluczowych kamieni milowych oraz ustalenie optymalnej kolejności zadań, aby zapewnić sprawny przebieg procesu badawczo-rozwojowego.

Stworzenie harmonogramu pozwoliło na skuteczne zarządzanie zasobami, monitorowanie postępów oraz identyfikowanie ewentualnych ryzyk związanych z realizacją projektu.

Dzięki temu pracownicy A. mogli podejść do wyzwania w sposób metodyczny i uporządkowany, mimo braku wcześniejszego doświadczenia w tego rodzaju przedsięwzięciach.

Opisywane we wniosku prace były realizowane zgodnie z następującym harmonogramem:

Etap 1.

Proces rozpoczął się od dokonania szczegółowej analizy składu czekolady będącego obecnym surowcem wykorzystywanym do tworzenia gotowych wyrobów Spółki – tj. słodyczy (pralin, cukierków).

Pracownicy Spółki na tym etapie zajęli się działaniami mającymi na celu zidentyfikowanie kluczowych parametrów smaku, tekstury, i właściwości kakao, które muszą zostać zachowane. Kluczowym kryterium było zachowanie parametrów technicznych, takich jak lepkość, granica płynięcia, zawartość suchej masy, zawartość tłuszczu, zawartość miazgi kakaowej oraz cukrów, zgodnie z dotychczasowymi normami.

Spółka musiała sporządzić listę dostępnych dostawców czekolady, którzy mogą zaoferować tańsze zamienniki.

Etap 2.

W kolejnym etapie Spółka dokonała zamówienia próbek czekolady od wybranych dostawców.

Na tym etapie Spółka w głównej mierze przeprowadzała badania laboratoryjne otrzymanych próbek w celu określenia, czy mogą stać się bezpiecznym i pewnym zamiennikiem dotychczas wykorzystywanej czekolady.

Pracownicy A. prowadzili kompleksową ocenę potencjalnych zamienników kluczowego składnika, analizując ich wpływ na smak, aromat oraz konsystencję gotowych produktów Spółki. W ramach tych działań przeprowadzano szczegółową analizę specyfikacji technicznych proponowanych zamienników, co obejmowało ich właściwości fizykochemiczne, takie jak lepkość, granica płynięcia, zawartość cukrów, zawartość tłuszczu oraz miazgi kakaowej.

Ocenie poddawano także małe próbki testowe, które były przygotowywane w warunkach zbliżonych do produkcji przemysłowej. W procesie tym szczególny nacisk kładziono na zachowanie standardów jakościowych i organoleptycznych, aby zapewnić, że zmiana składnika nie wpłynie negatywnie na odbiór produktów przez konsumentów. Wszelkie obserwacje i wyniki analiz były dokładnie dokumentowane, co pozwalało na porównanie różnych alternatyw i wybór najlepszego rozwiązania, zgodnego z wymaganiami technologicznymi i ekonomicznymi Spółki.

W ramach przeprowadzonych prac dokonano wstępnego wyboru najlepiej dopasowanych zamienników, które wykazały największy potencjał w zakresie spełnienia wymagań jakościowych i technologicznych.

Na podstawie wyników wcześniejszych analiz, Spółka złożyła zamówienia na większe partie próbek, które umożliwiły dalszą szczegółową ocenę ich właściwości oraz potencjalnego zastosowania w pełnoskalowej produkcji.

Etap 3.

Na tym etapie zadaniem Spółki było dokonanie modyfikacji receptury pralin i cukierków, z uwzględnieniem wybranych zamienników. Pracownicy skupili się na przeprowadzeniu prób mających na celu optymalizację proporcji składników, aby uzyskać identyczne parametry smakowe i jakościowe, jak w przypadku oryginalnej receptury. W ramach tych działań szczególną uwagę poświęcono zachowaniu charakterystycznych cech smakowych, aromatycznych oraz konsystencji produktów końcowych.

Etap ten obejmował szereg badań i weryfikacji przeprowadzanych w wewnętrznym laboratorium Spółki, które umożliwiły dokładne monitorowanie efektów wprowadzanych zmian. Dzięki szczegółowym testom, w tym ocenom organoleptycznym oraz fizykochemicznym, możliwe było dopracowanie finalnej wersji receptury, zgodnej z wymaganiami jakościowymi i technologicznymi.

Etap 4.

Przyjęcie większych próbek wiązało się z koniecznością przeprowadzenia prób technologicznych na liniach produkcyjnych A., mających na celu weryfikację wydajności nowych zamienników w procesie produkcji.

Próby te obejmowały różne grupy produktów, w tym praliny z wiśniami, praliny z tłuszczem mlecznym oraz praliny z nadzieniem orzechowym, aby sprawdzić, jak wybrane zamienniki wpływają na każdy z tych wariantów.

Etap 5.

Po przeprowadzeniu prób technologicznych, realizowana była przyspieszona obserwacja trwałości produktów w cyklu trzymiesięcznym (tzw. próby przechowalnicze). Celem tych prób było monitorowanie stabilności produktów pod kątem ich jakości, smaku, tekstury oraz innych parametrów organoleptycznych w warunkach przechowywania. Na podstawie wyników obserwacji, dokonywano akceptacji lub wprowadzano korekty parametrów receptury, w zależności od osiągniętych efektów.

W przypadku konieczności dostosowania specyfikacji czekolady, dostawcy byli proszeni o dostarczenie nowych półproduktów, które uwzględniały zmiany składu określone przez technologów Spółki.

Etap 6.

Na tym etapie wybrano najlepszy zamiennik, który spełniał wszystkie wymagania jakościowe i technologiczne, a na jego podstawie opracowano optymalną recepturę.

Spółka, bazując na wynikach przeprowadzonych prób i testów, stworzyła finalną wersję receptury, która została uznana za najbardziej odpowiednią do produkcji. W związku z tym, na tym etapie dokonano również aktualizacji dokumentacji technologicznej, aby umożliwić wdrożenie nowej receptury do regularnej produkcji.

Zmiany te obejmowały zarówno specyfikacje surowców, jak i dostosowanie procesów technologicznych, co pozwoliło na płynne przejście do pełnoskalowej produkcji przy zachowaniu wysokich standardów jakościowych.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, którzy realizują zadania związane z produkcją wyrobów cukierniczych. Część z tych pracowników była zaangażowana w prace rozwojowe, mające na celu opracowanie i wdrożenie zmian w recepturze produktów gotowych zawierających czekoladę. Zespół ten składał się z wykwalifikowanej i doświadczonej kadry, która dysponowała wiedzą niezbędną do tworzenia nowych lub modyfikowania istniejących receptur.

Do realizacji opisywanych we wniosku prac zaangażowane były poszczególne grupy stanowisk:

1) Zarząd Spółki;

2) Specjalista do spraw technologii;

3) Główny technolog;

4) Główny mechanik;

5) Zastępca głównego mechanika;

6) Dział zakupu;

7) Laboratorium wewnętrzne:

- Specjalista ds. kontroli jakości,

- Pełnomocnik ds. jakości;

8) Specjalistka optymalizacji produkcji;

9) Pracownicy na produkcji:

- Administracja produkcyjna: pracownicy zmianowi, brygadzista,

- Operatorzy maszyn,

- Pracownicy produkcyjni :

- operator urządzeń do wyrobów cukierniczych,

- robotnik pomocniczy w przemyśle spożywczym

- Mechanicy,

- Magazynierzy, którzy przyjmują próbki;

10) Dział marketingu ds. opakowań:

- Kierownik działu,

- Pracownicy działu.

Do zadań wyżej określonego Zespołu należało m.in.:

1) Zarząd Spółki:

- ustalanie strategicznych celów projektu,

- nadzór nad kluczowymi decyzjami dotyczącymi wyboru dostawców;

2) Specjalista do spraw technologii:

- analiza parametrów technologicznych surowców i półproduktów,

- współpraca z laboratorium w zakresie badania właściwości nowych składników;

3) Główny technolog:

- nadzór nad procesem testów technologicznych,

- weryfikacja zgodności nowych receptur z wymogami prawnymi, jakościowymi i smakowymi;

- stworzenie nowych receptur.

4) Główny mechanik:

- opracowanie technicznych możliwości adaptacji linii produkcyjnej do nowego składnika,

- identyfikacja ewentualnych modyfikacji maszyn w celu przetwarzania nowego składnika;

5) Zastępca głównego mechanika;

- wsparcie w bieżących działaniach technicznych,

- wsparcie w realizacji testów maszyn w warunkach produkcyjnych z nowymi składnikami;

6) Dział zakupu:

- poszukiwanie nowych dostawców kakao, czekolady i zamienników kakao,

- dostarczanie próbek do laboratorium i działu technologii;

7) Laboratorium wewnętrzne:

• Specjalista ds. kontroli jakości:

- przeprowadzanie testów organoleptycznych i chemicznych czekolady od różnych dostawców;

• Pełnomocnik ds. jakości:

- koordynacja prac laboratorium,

- weryfikacja i zatwierdzanie wyników badań;

8) Specjalistka optymalizacji produkcji:

- analiza cenowa z uwzględnieniem nowych surowców;

9) Pracownicy na produkcji:

• Administracja produkcyjna: pracownicy zmianowi, brygadzista:

- nadzór nad harmonogramem testów produkcyjnych;

• Operatorzy maszyn

- obsługa maszyn podczas prób produkcyjnych z nowymi składnikami,

- kalibracja urządzeń zgodnie z wytycznym;

• Pracownicy produkcyjni - operator urządzeń do wyrobów cukierniczych, robotnik pomocniczy w przemyśle spożywczym

- obsługa maszyn podczas prób produkcyjnych z nowymi składnikami,

• Mechanicy:

- wprowadzanie zmian w ustawieniach maszyn;

• Magazynierzy, którzy przyjmują próbki:

- przyjmowanie dostaw próbek czekolady i kakao oraz zamienników kakao;

- wydawanie materiałów do eksperymentów.

W ramach wyżej opisanych prac realizowane były także czynności wspierające tj. następujące prace związane z planowaniem i zarządzaniem pracami:

- czynności administracyjne i koordynacyjne realizowane wyłącznie na cele związane z modyfikacją receptur z bazą w postaci nowej czekolady, mające na celu opracowanie podstawowych założeń projektu (m.in. harmonogram);

- bezpośredni nadzór nad realizacją prac - prawidłowość prowadzonych procesów;

- koordynacja prawidłowości założeń;

- przeprowadzanie czynności dokumentacyjnych np. monitorowanie czasu pracy oraz rejestracja przekazanych prób;

- archiwizacja dokumentów;

- przygotowywanie karty projektu.

Realizacja prac nad modyfikacją receptury do stworzenia możliwości zastosowania innego składnika oznaczała dla pracowników A. ogromne wyzwanie, w trakcie którego musieli stawić czoła zupełnie nowym wyzwaniom z obszaru produkcji słodyczy, z którymi wcześniej nie mieli styczności.

Spółka zaznacza, że prace nad stworzeniem modyfikacji receptur, aby zachowały swoje niezmienne walory mimo zmiany składnika w postaci kakao od innego dostawcy odznaczały się bardzo wysokim stopniem niepewności co do wyników realizacji.

Niepewność ta wynika z kilku czynników, m.in.:

-   nieznane parametry techniczne: nowy składnik może mieć właściwości, które nie zostały w pełni zbadane lub zadeklarowane przez dostawcę, np. lepkość, obkurcz, temperowanie, rozpuszczalność i stabilność w czasie;

-   niekompatybilność z pozostałymi składnikami: w trakcie prac mogły pojawić się trudności z dopasowaniem nowego składnika do istniejących receptur – może dojść do reakcji chemicznych, które wpłyną na strukturę, smak lub wygląd produktu;

-   nieprzewidywalne skutki na etapie prób laboratoryjnych: wprowadzenie nowego składnika mogło prowadzić do problemów, takich jak separacja składników, niepożądane zmiany konsystencji lub wyglądu;

-   brak zgodności z przepisami: na etapie prac mogło okazać się, że składnik nie spełnia wymogów prawnych, takich jak np. limity dla określonych substancji czy oznakowanie alergenów, co będzie wymagało zmiany dostawcy lub receptury;

-   blokowanie i zatrzymanie urządzeń: nowy składnik mógł powodować uszkodzenie mieszadeł, pomp lub innych elementów linii;

-   utrata stabilności produktu: na liniach produkcyjnych mogło okazać się, że czekolada z nowym składnikiem szybciej traci swoje właściwości (np. zaczyna się krystalizować lub źle się temperuje, obrasta);

-   ryzyko zanieczyszczenia: nowy składnik mógł wprowadzić ryzyko zanieczyszczenia linii produkcyjnej, np. przez nietypowe śladowe substancje;

-   możliwość uszkodzenia maszyn przy zbyt gęstej czekoladzie.

Kluczowe dla realizacji czynności, które zdaniem Wnioskodawcy mają charakter badawczo-rozwojowy, było zdobywanie przez tych pracowników nowej wiedzy z zakresu produkcji słodyczy.

Wiedza ta była następnie łączona, kształtowana i wykorzystywana w trakcie bieżącego procesu polegającego na modyfikacji omawianej we wniosku receptury, a także wykorzystywana w procesach tworzenia nowych lub zmodyfikowanych receptur.

Prace odbywały się co do zasady w opisywanym niżej wewnętrznym laboratorium Spółki. Laboratorium to dysponuje zaawansowanymi technicznie urządzeniami oraz sprzętem laboratoryjnym pozwalającym na przeprowadzanie podstawowych badań pozwalających m.in. na analizę jakości zamienników dotychczas wykorzystywanego kakao i czekolady.

Sprzęt posiadany przez A. to m.in.:

- temperometr,

- temperówki do czekolady,

- refraktometr,

- wagosuszarka,

- suszarka,

- miernik aktywności wody,

- pH-metr,

- homogenizator,

- łaźnia wodna,

- analityczna waga pomiarowa,

- odczynniki: mieszanina alkoholu i eteru, wodorotlenek potasu, fenoloftaleina.

Działania Spółki, które Jej zdaniem noszą charakter badawczo-rozwojowy obejmowały także działania prowadzone na liniach produkcyjnych, co pozwalało na praktyczne przetestowanie opracowywanych receptur i rozwiązań technologicznych w rzeczywistych warunkach produkcji. Elementy linii produkcyjnej wykorzystywane do tych prac to m. in.:

- (…)

- (…).

Głównym celem opisywanych we wniosku prac było:

1) stworzenie unikalnej modyfikacji receptury nieznanej dotąd Spółce;

2) uzyskanie wiedzy na temat możliwości modyfikacji receptury czekolady w przypadku zmiany kluczowego składnika, tak aby czekolada utrzymywała oczekiwane i uzyskiwane dotychczas parametry.

Wykonane przez pracowników Spółki prace, miały charakter wysoce twórczy oraz prowadzone były w sposób systematyczny. Wnioskodawca zwraca uwagę, że pomimo systematycznego prowadzenia prac, nie nosiły one charakteru okresowych oraz rutynowych zmian. Prace te stanowiły odpowiedź na zindywidualizowane zapotrzebowanie Spółki.

Opisywane w niniejszym wniosku prace miały twórczy charakter, ponieważ ich rezultatem była autorska modyfikacja receptury.

Prace opisane w niniejszym wniosku miały charakter twórczy, ponieważ ich efektem była oryginalna i autorska modyfikacja receptury związana z wprowadzeniem zmiany składnika, jakim jest kakao. Proces ten obejmował dokładną analizę właściwości różnych kakao (od różnych dostawców), dostosowanie proporcji oraz integrację z innymi składnikami. Wymagało to innowacyjnego podejścia, eksperymentowania z różnymi wariantami, co pozwoliło na stworzenie unikalnego rozwiązania dostosowanego do oczekiwań rynkowych.

Modyfikacja receptury powstała w Spółce od początku, aż od etapu pomysłu, opracowania koncepcji oraz harmonogramu działania. Kreatywność Projektu wyróżniała się nowatorskim podejściem do doboru kakao oraz tym, że nie powielał on dotychczasowego modelu produkcyjnego.

Ponadto, wyżej opisane prace wymagały szeregu analiz, badań, ocen sensorycznych itp.

Prowadzone prace projektowe rzuciły „nowe spojrzenie” na problemy technologiczne i jakościowe, co pozwoliło z kolei na zwiększanie wiedzy i doświadczenia dla całej kadry prowadzącej prace, jak i również osób pośrednio z wyrobem związanych, w tym pracowników produkcji.

Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych związanych z działalnością B+R zalicza materiały i surowce konieczne do realizacji prac, tj.:

- (…)

- (…)

- (…).

Spółka jest w stanie określić jakie koszty i w jakiej proporcji zostały poniesione na działalność badawczo-rozwojową, gdyż prowadzi ona odrębną ewidencję, w której wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka zwraca uwagę, że wszystkie poniesione w ramach realizacji projektu koszty, które chciałaby odliczyć w ramach skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej stanowią dla Niej koszty uzyskania przychodu oraz nie zostały one zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474).

Ponadto, Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na podstawie decyzji, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 ze zm.). W związku z powyższym, Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1) Jaką konkretnie istniejącą wiedzę wykorzystują Państwo w pracach opisanych we wniosku?

W pracach opisanych we wniosku, Spółka wykorzystuje szeroki zakres istniejącej wiedzy z różnych dziedzin, które łączą aspekty technologii żywności, chemii spożywczej oraz inżynierii produkcji.

Spółka poniżej przedstawia kluczowe obszary wykorzystywanej przez nią wiedzy:

Technologia żywności i procesy produkcyjne:

a) wiedza na temat dotychczas stosowanej receptury czekolady,

b) wiedza na temat wpływu poszczególnych wykorzystywanych już składników (np. kakao, tłuszczów na smak, konsystencję i stabilność czekolady),

c) podstawowa znajomość procesów produkcji czekolady.

Chemia spożywcza:

a) wiedza o strukturze chemicznej i właściwościach fizykochemicznych dotychczas wykorzystywanego kakao,

b) znajomość reakcji chemicznych zachodzących między dotychczas wykorzystywanymi składnikami,

c) metody analizy laboratoryjnej.

Inżynieria produkcji:

a) wiedza o zachowaniu dotychczas wykorzystywanych surowców podczas obróbki mechanicznej.

2) Czy w wyniku prac powstanie nowa wiedza? Jeśli tak to z jakiej dziedziny, dyscypliny?

Tak, w wyniku prac powstanie nowa wiedza, ponieważ proces modyfikacji receptury czekolady w celu zastąpienia wykorzystywanego dotychczas kakao wymagał przeprowadzenia szeregu badań, testów oraz opracowania nowej receptury oraz nowych rozwiązań produkcyjnych.

Nowa wiedza dotyczy przede wszystkim dziedzin związanych z technologią żywności, chemią spożywczą oraz inżynierią produkcji.

3) Jakie konkretnie koszty są przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2?

Jeżeli przedmiotem pytania są również koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę to prosimy o wskazanie:

- czy koszty wynagrodzeń pracowników stanowią dla należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

- jakie elementy wchodzą w skład wynagrodzeń?

- czy przedmiotem pytania jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracowników?

Przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 są koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka wskazuje, że przedmiotem pytania nr 2 nie jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników.

Pytania

1. Czy działalność Spółki w zakresie stworzenia modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, która polegała na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

2. Czy w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 1, opisane przez Spółkę koszty ponoszone, na Jej zdaniem, prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w jego uzupełnieniu)

Ad. 1.

W ocenie Spółki, prowadzona przez nią działalność w zakresie stworzenia modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, która polegała na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 28 ustawy o CIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do przepisu art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, w rozumieniu ww. przepisów określona działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

- działalność ma charakter twórczy,

- działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

- działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

- działalność ta nie polega na rutynowych i okresowych zmian, nawet jeżeli zmiany te noszą charakter ulepszeń.

W ocenie Spółki, działalność Spółki określona w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podejmowana przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową, ponieważ wszystkie wyżej przesłanki są przez nią spełnione. Zasadność tej tezy wyrażona została w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i uzasadniona poniżej.

Twórczość

Prace nad stworzeniem unikalnej modyfikacji receptury czekolady, polegające na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta, miały charakter twórczy, ponieważ wymagały opracowania nowatorskiego podejścia technologicznego i sensorycznego Pracownicy przeprowadzili szereg eksperymentów, testując różne rodzaje kakao, czekolady i zamienników kakao dostosowując recepturę, by zachować równowagę smakową, teksturalną oraz wizualną produkowanych wyrobów.

Wymagało to nie tylko zmiany proporcji składników, ale także dostosowania procesów technologicznych, takich jak temperowanie, dozowanie oraz chłodzenie w celu uzyskania oczekiwanych właściwości produktu.

Cały proces oparty był na twórczym rozwiązywaniu problemów technologicznych i sensorycznych, co prowadziło do powstania nowej, autorskiej receptury.

W efekcie, mimo wprowadzenia zmiany w recepturze, produkt końcowy spełniać może wymagania konsumentów i jest zgodny z wcześniejszymi oczekiwaniami jakościowymi, co świadczy również o innowacyjnym charakterze tych prac.

Istotnym jest, że opisywana działalność Spółki obejmowała całościowy proces powstania modyfikacji receptury od stworzenia koncepcji, przez stworzenie i odpowiednie modyfikowanie receptury po wytworzenie gotowych słodyczy w ramach prób i ocenę wyników wszystkich prac przez wewnętrzny zespół Spółki.

Opisywana działalność A., obarczona jest ryzykiem niepowodzenia na całym etapie prac od jej początków po ostatnie prace związane z próbami w produkcji np. wspominane uszkodzenie maszyn.

W ramach prac okazać mogło się, że receptura nie nadaje się do wdrożenia do produkcji wyrobów dla szerokiego grona odbiorców.

Pozytywne zakończenie prac nad modyfikacją receptury było wynikiem czasochłonnych prac w trakcie, których odbywało się wiele istotnych prób prowadzących do opracowania możliwie najlepszej receptury w związku z czym, do osiągnięcia oczekiwanego rezultatu niezbędne było wytworzenie i przetestowanie nawet kilkunastu wersji receptury.

Tym samym, proces zmierzający do osiągnięcia zadowalającego rezultatu obejmował wiele etapów prac, w których kluczowy był komponent twórczy.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem A. twórczy charakter prac realizowanych w ramach działalności, która według Spółki winna zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową wynika z tego, że:

-    modyfikacja receptury uzyskana w ramach wyżej opisanej działalności była efektem twórczego wykorzystania wiedzy zgromadzonej przez zespół Spółki na przestrzeni lat działalności;

-    pracownicy Spółki mieli pewnego rodzaju swobodę co do doboru składników proponowanych receptur oraz ich proporcji w ramach komponowania kompletnej receptury, wspierając się przy tym swoją rozległą wiedzą i doświadczeniem;

-    wynikiem wyżej opisywanych prac jest całkowicie unikalna zmieniana receptury.

A. zaznacza, że do działalności, która jej zdaniem nosi charakter badawczo-rozwojowy nie uznaje działalności prowadzonej w ramach standardowej, bieżącej produkcji słodyczy, czyli produkcji następującej po etapach koncepcyjnych, tj. po przekazaniu dopracowanej do produkcji masowej.

Systematyczność

Opisywana działalność według Wnioskodawcy spełnia również przesłankę systematyczności.

Od momentu podjęcia decyzji o rozpoczęciu prac nad stworzeniem odpowiedniej modyfikacji receptury, działania pracowników Spółki były prowadzone w sposób systematyczny i regularny, z uwzględnieniem ustalonego i uporządkowanego planu.

Pracownicy A. realizowali opisywane we wniosku prace w sposób przemyślany, uporządkowany zgodnie z przygotowywanym odpowiednio harmonogramem prac, według określonych w odpowiedni sposób kroków postępowania. Każdorazowo pracownicy Spółki realizowali swoje prace nie odchodząc od zamierzonej koncepcji.

W związku z powyższym, systematyczność podejmowanych przez Spółkę prac nie podlega żadnej wątpliwości.

Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Realizacja prac nad dokonywaniem odpowiednich modyfikacji receptur miała na celu zwiększanie zasobów wiedzy pracowników Spółki oraz ich w pełni efektywne wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Procesy zachodzące w trakcie tych prac każdorazowo zwiększały umiejętności oraz kompetencje pracowników, przy czym istotny jest fakt, że powstała wiedza będzie mogła być wykorzystywana do przyszłych nowatorskich prac w obszarze produkcji słodyczy.

Spółka zaznacza również, że realizacja prac nad projektem nie byłaby możliwa bez bieżącego stosowania wcześniej zdobytej przez pracowników wiedzy oraz jej ciągłego rozwoju w trakcie prac nad opracowywaniem receptur produktów istniejących już w Spółce.

Nowa wiedza pracowników Spółki powstawała w trakcie całego procesu opracowywania modyfikacji receptury.

Podczas modyfikacji receptury, pracownicy mieli okazję zgłębiać procesy produkcyjne, co prowadziło do rozwoju ich umiejętności praktycznych w zakresie testowania, analizy, optymalizacji składników i przygotowywania próbnych partii.

Działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń

Działania realizowane przez pracowników A. w ramach działalności, która zdaniem Spółki nosi charakter badawczo-rozwojowy zmierzały do stworzenia unikalnej modyfikacji receptury.

Działania służące realizacji działalności, która zdaniem A. nosi charakter B+R podejmowane były od początku, aż do wypracowania gotowej receptury i są przejawem procesu w pełni kreatywnego i twórczego w powiązaniu z poszukiwaniem możliwie najlepszej receptury pozwalającej wykorzystywać całkowicie inny, nowy składnik.

W ocenie Spółki, nie są to więc czynności o charakterze rutynowym i nie noszą one charakteru zmian okresowych.

A. zaznacza, że rutynowe lub okresowe zmiany w recepturach związane m.in. z bieżącą, zmienną jakością surowca nie są przez nią uznawane za działania o charakterze B+R.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Spółkę prace w zakresie tworzenia modyfikacji receptur spełniają definicje wskazane w przepisie art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w przepisie art. 4a pkt 26 tej ustawy.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę koszty, na Jej zdaniem, prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z przepisem art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W przepisie art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z przepisem art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w przepisie art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl przepisu art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2.

Z kolei, przepis art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności B+R - co też w zakresie prowadzonego projektu Spółka czyni.

W rezultacie, podatnikowi podatku CIT przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym pod warunkiem, że:

a) poniósł koszty na działalność B+R w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, w związku z przepisem art. 18d ust. 2 tej ustawy,

b) koszty działalności B+R stanowiły dla niego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

c) koszty działalności B+R mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami rozumieniu art. 18d ust. 2,

d) w ewidencji, o której mowa w przepisie art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

e) wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

f) kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

g) koszty kwalifikowane nie zostały mu zwrócone w jakiekolwiek formie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie powyższe warunki.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki związane z realizacją Projektu, poniesione przez Spółkę, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wcześniej wspomniano, zgodnie z przepisem art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R.

Tym samym, przepis pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów poniesionych na nabycie materiałów i surowców. Warunkiem jest, jednak ich bezpośrednie związanie z prowadzoną działalnością B+R.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzeniu przyszłego Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z działalnością B+R zalicza m.in. materiały i surowce konieczne do tworzenia modyfikacji receptury, a także wszelkie inne elementy niezbędne do zrealizowania zamierzonych prac. Są to m.in.:

- (…)

- (…)

- (…)

- (…).

Wydatki te bezpośrednio powiązane są z modyfikowaniem istniejącej receptury, o czym świadczy fakt, że bez ich poniesienia obiektywnie niemożliwe byłoby prowadzenie opisanej we wniosku działalności o charakterze badawczo-rozwojowym.

Spółka będzie w stanie wyodrębnić koszty nabycia wyposażenia oraz materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w swojej ewidencji rachunkowej, prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami.

W związku z powyższym, Spółka będzie uprawniona do uznania materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystanych w ramach prowadzonych prac za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych zgodnie z przepisem art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm., dalej: „Ustawa SWIN”),

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18d ust. 7 updop,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Stosownie do art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-    podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

-    koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

-    ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-    jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-    w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-    podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-    kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

-    koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

W celu stwierdzenia, czy działalność Spółki w zakresie stworzenia modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, która polegała na wymianie składnika w postaci kakao jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop – co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo, warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym – w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim – w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z treści wniosku wynika, że w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych, Państwa Spółka połączyła i kształtowała istniejącą wiedzę z kilku dziedzin, w celu stworzenia modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, która polegała na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta i była zgodna z obowiązującymi normami wynikającymi z przepisów prawnych. Połączenie tej wiedzy umożliwiło modyfikację unikalnej, własnej receptury czekolady.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki w zakresie stworzenia modyfikacji unikalnej, własnej receptury czekolady, która polegała na wymianie składnika w postaci kakao w taki sposób, aby zmiana ta nie wpłynęła na odbiór przez konsumenta jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 26 updop, jest prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Z opisu sprawy wynika, że do kosztów materiałów i surowców związanych z działalnością B+R zalicza materiały i surowce konieczne do realizacji prac, tj.:

- (…)

- (…)

- (…)

- (…).

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 1, opisane przez Spółkę koszty ponoszone, na Jej zdaniem, prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 updop, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zgodnie z uzupełnieniem wniosku, przedmiotem zadanych pytań nie jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.