Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy powstanie zakład zagraniczny Spółki w Polsce.

Uzupełnili go Państwo - na wezwanie organu - pismem z 19 lutego 2025 r. (data wpływu 19 luty 2025 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. AB

(...) Szwecja

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

Pani B.B.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

A. AB (dalej jako: Zleceniodawca bądź Spółka) jest spółką zagraniczną (odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) wpisaną do szwedzkiego rejestru działalności gospodarczej pod numerem (…). Spółka ma siedzibę oraz zarząd na terytorium Szwecji, w związku z czym nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka zajmuje się dostarczaniem oprogramowania do zarządzania informacjami biznesowymi i zdalnymi konwersacjami. Zleceniodawca zamierza nawiązać relację biznesową z Panią B.B. (dalej jako: Zleceniobiorca), która ma miejsce zamieszkania w Polsce, przez co podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W ramach przyszłej współpracy, Zleceniobiorca - jako przedsiębiorca prowadzący własną jednoosobową działalność gospodarczą - świadczył będzie na rzecz Zleceniodawcy usługi pośrednictwa handlowego w sprzedaży oprogramowania. Do określonych w umowie zawartej ze Zleceniodawcą obowiązków Zleceniobiorcy należeć będzie:

a)poszukiwanie klientów i potencjalnych kontrahentów według przedstawionych przez Zleceniodawcę kryteriów na terenie Europy;

b)prezentacje handlowe produktu Zleceniodawcy potencjalnym klientom oraz kontaktowanie się z potencjalnymi kontrahentami w celu przedstawienia oferty Zleceniodawcy;

c)udzielanie kontrahentom wszelkich informacji dotyczących produktów, cen oraz warunków handlowych Zleceniodawcy niezbędnych przy zawieraniu umów z kontrahentami;

d)utrzymywanie relacji z potencjalnymi kontrahentami w imieniu Zleceniodawcy, pełnienie roli osoby kontaktowej między kontrahentem a Zleceniodawcą.

Wykonując powyższe czynności, Zleceniobiorca będzie reprezentował Spółkę i występował w jej imieniu w kontaktach z klientami oraz kontrahentami. Nie można również wykluczyć, że Zleceniobiorca - w zależności od zmieniających się potrzeb biznesowych Zleceniodawcy - posiadał będzie także upoważnienie do negocjowania, a nawet zawierania niektórych umów w imieniu Spółki. Zlecone przez Spółkę czynności wykonywane będą według własnego uznania Zleceniobiorcy, który dysponował będzie swobodą co do wyboru czasu, miejsca oraz sposobu ich realizacji. Świadczenie przedmiotowych usług odbywać się będzie bez nadzoru, kontroli ani kierownictwa ze strony Zleceniodawcy. Zleceniobiorca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonanie czynności zleconych przez Spółkę.

Wnioskodawcy powzięli wątpliwość, czy tak ustalony zakres i sposób działania Zleceniobiorcy przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego prowadził będzie do utworzenia w Polsce zakładu po stronie Zleceniodawcy.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym w odpowiedzi na pytania organu wskazali Państwo, że:

1)A. jest firmą działającą na skalę globalną, oferującą swoje narzędzie w postaci oprogramowania klientom na całym świecie. Oprogramowanie to Spółka udostępnia w modelu Software-as-a-Service (SaaS), dostarczając chmurową platformę, która pomaga przedsiębiorstwom z wieloma lokalizacjami zarządzać swoją obecnością online w różnych kanałach cyfrowych.

Struktura firmy obejmuje kilka kluczowych działów zlokalizowanych zarówno w Szwecji, jak i w kilku krajach poza nią:

• Rozwój Produktu - zespoły deweloperów i menedżerów produktu, którzy projektują i ulepszają funkcje platformy;
• Sprzedaż i Marketing - specjaliści promujący usługi Spółki, nawiązujący kontakt z potencjalnymi klientami i rozszerzający zasięg rynkowy;
• Obsługa Klienta - dedykowany personel, który pomaga klientom podczas procesu wdrażania, zapewnia szkolenia i oferuje bieżące wsparcie, aby zapewnić efektywne korzystanie z platformy;
• Zarządzanie i Administracja - kierownictwo wykonawcze i personel administracyjny nadzorujący operacje firmy, strategię i inicjatywy rozwojowe.

Spółka oferuje swoje oprogramowanie głównie średnim i dużym przedsiębiorstwom zlokalizowanym na całym świecie. Docelowymi klientami są m.in.:

• sieci handlowe - firmy takie jak supermarkety, sklepy odzieżowe i sklepy specjalistyczne z licznymi punktami sprzedaży;
• franczyzy restauracyjne i kawiarnie - przedsiębiorstwa gastronomiczne zarządzające listingami i recenzjami dla każdej lokalizacji;
• instytucje finansowe - banki i firmy ubezpieczeniowe z oddziałami w różnych regionach;
• dostawcy telekomunikacyjni - firmy z wieloma centrami obsługi lub sklepami;
• dostawcy usług medycznych - sieci szpitali, klinik i aptek.

Dzięki swojej globalnej obecności, Spółka pomaga tym przedsiębiorstwom usprawnić zarządzanie informacjami o swojej firmie w internecie, zwiększyć widoczność w lokalnych wyszukiwaniach na całym świecie, angażować klientów poprzez recenzje i media społecznościowe oraz utrzymywać spójną i dokładną obecność online na wszystkich platformach internetowych.

2)Spółka zatrudnia w Szwecji personel wykonujący w ramach danego działu czynności analogiczne do obowiązków, które będą należały do Zleceniobiorcy. Różnica polega jednak na tym, iż tamtejszy personel skupia się na działaniach regionalnych prowadzonych na rynku skandynawskim.

Praca zespołu sprzedaży, niezależnie od kraju, polega głównie na kontaktach telefonicznych, wymianie korespondencji mailowej, spotkaniach wideo, a w niektórych przypadkach wymaga również podróży służbowych.

Spółka zatrudnia na stanowiska sprzedażowe zarówno pracowników, jak i konsultantów nie tylko ze Szwecji, ale także z innych krajów, w tym z Bliskiego Wschodu i Azji. Przy wyborze zespołu kluczowe znaczenia mają umiejętności sprzedażowe, bogate doświadczenie, znajomość lokalnych języków oraz dogłębna znajomość rynków lokalnych. Pozwala to skutecznie dotrzeć do klientów na całym świecie, wykorzystując ekspertyzę specjalistów zaznajomionych ze specyfiką poszczególnych regionów. Posiadanie wysoko wykwalifikowanego zespołu sprzedaży umożliwia efektywne oferowanie narzędzi i usług globalnie, dostosowując się do indywidualnych potrzeb i oczekiwań klientów.

3)Na chwilę obecną Zleceniobiorca zamierza świadczyć usługi pośrednictwa handlowego wyłącznie na rzecz Spółki. Jednocześnie, Zleceniobiorca nie wyklucza świadczenia tego rodzaju usług również na rzecz innych podmiotów w przyszłości.

4)Za świadczone usługi pośrednictwa handlowego Zleceniobiorca będzie otrzymywał podstawowe, stałe wynagrodzenie miesięczne. Otrzymanie dodatkowego wynagrodzenia (premii) będzie natomiast uzależnione od osiągniętych wyników sprzedażowych, zgodnie z określonymi warunkami.

Pytanie

Czy działalność Zleceniobiorcy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, skutkowała będzie dla Zleceniodawcy powstaniem w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT w związku z art. 5 UPO ze Szwecją?

Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

W ocenie Zainteresowanych, działalność Zleceniobiorcy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie skutkowała dla Zleceniodawcy powstaniem w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT w związku z art. 5 UPO ze Szwecją.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Według legalnej definicji zawartej w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Zatem dla ustalenia pełnego zakresu pojęcia „zakład zagraniczny” niezbędne jest odwołanie się do postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Według art. 5 ust. 1 UPO ze Szwecją, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Z kolei art. 5 ust. 2 UPO ze Szwecją stanowi, iż określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a)siedzibę zarządu,

b)filię,

c)biuro,

d)fabrykę,

e)warsztat,

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 4 lit. e) UPO ze Szwecją, bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

W tym miejscu wskazać należy, iż przedmiot działalność Zleceniobiorcy w Polsce nie będzie pokrywał się z przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Zleceniodawcę w Szwecji. Spółka zajmuje się bowiem dostarczaniem wytworzonego oprogramowania oraz jego ulepszaniem, z kolei Zleceniobiorca - w ramach świadczonych usług pośrednictwa handlowego - będzie przede wszystkim poszukiwał klientów i kontrahentów zainteresowanych zakupem tego oprogramowania. Działalność Zleceniobiorcy będzie polegała na doprowadzeniu do zawarcia umowy sprzedaży oprogramowania pomiędzy Spółką a nabywcą, w związku z czym działalność ta może mieć co najwyżej charakter przygotowawczy lub pomocniczy względem działalności Zleceniodawcy.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 5 UPO ze Szwecją, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład, w zakresie każdego rodzaju działalności, jaką osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Z kolei jak stanowi art. 5 ust. 6 UPO ze Szwecją nie uważa się, że przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego komisanta albo przez jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Z przytoczonego wyżej art. 5 ust. 6 UPO ze Szwecją wynika, że zakład nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa poniższe warunki:

1)zagraniczne przedsiębiorstwo podejmuje w drugim państwie czynności za pośrednictwem niezależnego przedstawiciela;

2)niezależny przedstawiciel działa w ramach swojej zwykłej działalności.

Odnosząc się do kwestii niezależności przedstawiciela i posiłkując się komentarzem do Modelu Konwencji OECD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 września 2024 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.374.2024.2.MW) skonstatował:

„Niezależność przedstawiciela powinna wyrażać się zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Niezależność prawna osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom oraz kontroli to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa.

Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa. Generalne upoważnienie do zajmowania się sprawami mocodawcy bez ingerencji z jego strony świadczy o niezależności. Podleganie wskazówkom i poleceniom służbowym nie powinno przekraczać stopnia dopuszczalnego w danych stosunkach gospodarczych. Informacje o intensywności kontroli może dostarczać rodzaj i częstość kontaktów przedstawiciela z przedsiębiorstwem. Szeroka kontrola jawi się jako kontrola dotycząca środków, za pomocą których wykonywana jest działalność na rzecz przedsiębiorstwa. Umieścić można tutaj sytuację, w której przedstawicielowi zwracane są wszystkie jego wydatki oraz kieruje się jego działaniami - taki podmiot nie jest niezależnym.

Ponadto, istotne znaczenie z punktu widzenia oceny istnienia zakładu ma również niezależność ekonomiczna przejawiająca się w ponoszeniu odpowiedzialności za podejmowane działania. Powyższe kryterium sprowadza się do tego, czy ryzyko związane z prowadzeniem działalności ponosi ta osoba czy przedsiębiorstwo, które ona reprezentuje (pkt 38 Komentarza do art. 5 Konwencji Modelowej OECD). Kto podlega szczegółowym instrukcjom oraz kontroli, nie może ponosić ryzyka gospodarczego za czynności, na które nie ma wpływu. Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa.”

Przechodząc do drugiego warunku, sprowadzającego się do działania przez przedstawiciela w ramach swojej zwykłej działalności, warto zwrócić uwagę na stanowisko zaprezentowane w doktrynie prawa podatkowego przez Agnieszkę Morską w artykule pn. Przedstawiciel jako zakład - wybrane aspekty (Toruński Rocznik Podatkowy 2016, s. 190):

„Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD oceny, czy przedstawiciel działa w ramach swojej zwykłej działalności, należy dokonać poprzez porównanie ze zwyczajową działalnością wykonywaną przez daną grupę zawodową. Nie ma przy tym znaczenia, czy agent wykonywał takie same lub porównywalne czynności przed nawiązaniem współpracy z przedsiębiorstwem zagranicznym (…).”

Przenosząc powyższe uwagi na grunt opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Zleceniobiorca będzie dla Zleceniodawcy niezależnym przedstawicielem działającym w ramach swojej zwykłej działalności. Przede wszystkim, Zleceniodawca dysponował będzie swobodą co do czasu, miejsca oraz sposobu realizacji usług pośrednictwa handlowego. Zleceniodawca nie będzie kierował działaniami Zleceniobiorcy ani sprawował nadzoru czy kontroli nad czynnościami wykonywanymi przez Zleceniobiorcę. Zleceniobiorca ponosił będzie odpowiedzialność za podejmowane działania i związane z nimi ryzyko gospodarcze. Wszystkie te okoliczności będą świadczyły o niezależności Zleceniobiorcy zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Ponadto, zakres działalności Zleceniobiorcy odpowiadał będzie zwyczajowej działalności pośredników handlowych, która polega na pozyskiwaniu i obsłudze klientów na zlecenie innego podmiotu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Zainteresowani stoją na stanowisku, iż działalność Zleceniobiorcy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie skutkowała dla Zleceniodawcy powstaniem w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT w związku z art. 5 UPO ze Szwecją.

Zainteresowani wnoszą o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ ustawy o CIT ”) :

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Jak wynika z ww. przepisów, uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce.

Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy CIT pojęcie to oznacza:

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

Państwa siedziba znajduje się na terytorium Szwecji, dlatego też analiza czy Państwa Spółka posiada zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w dniu 19 listopada 2004 r. w Sztokholmie (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193 ze zm. dalej: „UPO”).

Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO:

Z kolei art. 5 ust. 2 UPO wskazuje, że:

W myśl art. 5 ust. 4 UPO:

Tak więc art. 5 ust. 4 UPO, wylicza różne rodzaje działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w ust. 1, i które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco. Dlatego działalność, która nie może zostać zaliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana za zakład, w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z ogólnej regulacji zawartej w art. 6 UPO wynika, że dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki tj.

• istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),
• stały charakter takiej placówki,
• wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Zgodnie art. 5 ust. 5 UPO:

Ponadto, w myśl art. 5 ust. 6 UPO:

Podkreślić przy tym należy, że „zakład” jest pewnym abstrakcyjnym pojęciem funkcjonującym w międzynarodowym prawie podatkowym.

Stwierdzenie, czy posiadają Państwo zakład na terytorium Polski ma bezpośredni wpływ na kwestię powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 UPO:

Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego.

Zgodnie z definicją placówka musi być „stała”; musi zatem istnieć więź między placówką, a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki okres, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki okres. Nawet jeżeli praktyka państw członkowskich nie jest jednolita, jeżeli chodzi o kryterium czasu, to jednak doświadczenie wskazuje, że zwykle nie uważa się, że zakład istnieje, jeżeli działalność była wykonywana w państwie za pośrednictwem stałej placówki utrzymywanej krócej niż sześć miesięcy.

Jednym z wyjątków od tej reguły jest sytuacja, gdy działalność ma charakter powtarzalny, w takim przypadku każdy okres, w którym placówka była użytkowana, powinien być brany pod uwagę w połączeniu z ilością wszystkich okresów, w których była użytkowana (okres może się rozciągnąć na wiele lat).

Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko-szwedzkiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., że działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Ponadto, działalność przygotowawcza lub pomocnicza zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona za pośrednictwem stałej placówki, aby nie była uznana za zakład, musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego, a także nie ma charakteru przygotowawczego lub pomocniczego jakakolwiek działalność zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona w drugim państwie za pośrednictwem stałej placówki, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w przypadku, gdy stała placówka jest wykorzystywana zarówno dla działalności w ramach wyłączeń, jak i dla innej działalności, uznaje się ją za zakład, który podlega opodatkowaniu z tytułu obu rodzajów działalności (np. gdy magazyn jest utrzymywany w celu wydawania towarów oraz zajmuje się sprzedażą).

Innymi słowy, zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.

Obok opisanej powyżej zasadniczej formy zakładu, umowa polsko-szwedzka przewiduje także alternatywny sposób ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeśli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie. Wskazuje na to wyżej cytowany art. 5 ust. 5 umowy polsko-szwedzkiej.

Jak wynika z powyższego, zakład może powstać także w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem tzw. zależnego przedstawiciela (tj. podmiotu działającego w drugim Państwie w imieniu zagranicznego przedsiębiorstwa).

Użyte w treści ust. 5 pojęcie „osoba” oznacza w myśl art. 3 ust. 1 lit. d umowy polsko-szwedzkiej osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Warunkiem zastosowania art. 5 ust. 5 umowy polsko-szwedzkiej jest, aby osoba działała „dla przedsiębiorstwa”, czyli występowała w roli przedstawiciela, a także posiadała pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie. Z taką sytuacją mamy do czynienia, jeżeli oświadczenie woli tej osoby wywołuje dla reprezentowanego przedsiębiorstwa stan związania. Wystarczające jest, że reprezentowany godzi się na dokonanie czynności cywilnoprawnych przez przedstawiciela. Dla oceny, czy osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów, bardziej miarodajny jest całokształt okoliczności i zachowań osób uczestniczących w dokonywaniu czynności prawnych, niż umocowanie cywilnoprawne.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, która stanowiła podstawę dla postanowień umowy polsko-szwedzkiej zgodnie z powszechnie przyjętą zasadą przedsiębiorstwo powinno być traktowane jako posiadające zakład w danym państwie, jeżeli w tym państwie, w ramach określonych warunków, działa na jego rzecz osoba, nawet gdy przedsiębiorstwo to nie ma stałej placówki w rozumieniu ustępów 1 i 2. Celem tego przepisu jest przyznanie państwu prawa do opodatkowania w takich przypadkach. Tak więc postanowienia ustępu 4 ustalają warunki niezbędne do stwierdzenia, że przedsiębiorstwo posiada zakład w danym państwie, i to niezależnie od rodzaju działalności wykonywanej dla niego przez wyżej wymienioną osobę.

Zgodnie z pkt 32.1 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OCED w wersji z 15 lipca 2014 r. (w brzmieniu przed nowelizacją, czyli do 20 lipca 2017 r.) mającej wprost zastosowanie do postanowień analizowanej umowy również określenie „pełnomocnictwo do zawierania kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa” nie ogranicza stosowania tego ustępu do przedstawiciela zawierającego kontrakty wiążące dosłownie dane przedsiębiorstwo. Ustęp ten ma również zastosowanie do przedstawiciela zawierającego kontrakty, które wiążą przedsiębiorstwo, mimo iż takie kontrakty w rzeczywistości nie są zawierane w imieniu danego przedsiębiorstwa. Fakt, że przedsiębiorstwo nie bierze czynnego udziału w transakcjach może oznaczać, iż przekazało takie uprawnienia przedstawicielowi. Na przykład można uważać, że przedstawiciel posiada rzeczywiste uprawnienie do zawierania kontraktów, jeżeli ubiega się i zbiera zamówienia (lecz ich nie realizuje w sposób formalny), które następnie są przesyłane bezpośrednio do składów, skąd towary są dostarczane, podczas gdy przedsiębiorstwo zagraniczne jedynie aprobuje transakcje w sposób rutynowy.

Tym samym osoby, które nie posiadają pełnomocnictwa w rozumieniu cywilnoprawnym, ale mają umocowanie do negocjowania wszystkich elementów umowy w sposób wiążący przedsiębiorstwo, posiadają pełnomocnictwo do zawierania umów w rozumieniu art. 6 ust. 4 UPO. W tym przypadku bez znaczenia jest, kto ostatecznie podpisuje umowę: osoba działająca w imieniu przedsiębiorstwa czy przedsiębiorstwo (zob. pkt 33 Komentarza OECD do art. 5). Kryterium decydującym jest prawne związanie przedsiębiorstwa działaniem przedstawiciela.

Uprawnienie do podejmowania czynności prowadzących do zawarcia umowy może wynikać z formalnie udzielonego pełnomocnictwa. Możliwe jest również umocowanie osoby w sposób dorozumiany, bez zbędnych formalności. Dla uzyskania statusu zależnego przedstawiciela forma udzielenia pełnomocnictwa nie ma znaczenia. Ważne jest aby strony były zgodne co do uprawnień udzielonych przez przedsiębiorcę.

Komentarz wyznaczył kierunek interpretacji, zgodnie z którym również pełnomocnictwo w znaczeniu gospodarczym spełnia kryterium pełnomocnictwa do zawierania umów w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO.

W przypadku ustalenia przesłanek istnienia pełnomocnictwa zakład przedsiębiorstwa istnieje w takim zakresie, w jakim dana osoba posiadająca pełnomocnictwo działa na rzecz przedsiębiorstwa, a nie tylko w zakresie uprawnień do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Dodatkowo należy zauważyć, że jeżeli pełnomocnictwo dotyczy tylko części działalności przedsiębiorstwa, to wówczas zakładowi zostaną przypisane tylko te umowy, które zostały zawarte w ramach tych pełnomocnictw.

Podkreślić należy, że nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w umawiającym się państwie, jeżeli:

• przedsiębiorstwo podejmuje czynności za pośrednictwem niezależnego przedstawiciela, oraz
• przedstawiciel taki działa w ramach swojej zwykłej działalności.

Jeżeli osoba, która działa w imieniu przedsiębiorstwa, pozostaje w stosunku zależności od tego przedsiębiorstwa (organizacyjnej, prawnej lub ekonomicznej) lub czynności (niezależnego) przedstawiciela wykraczają poza przedmiot jego zwykłej działalności, to może - z zastrzeżeniem pozostałych warunków ust. 5 - powstać zakład. W celu ustalenia, jaki ma charakter działalność przedstawiciela zagranicznego przedsiębiorcy konieczne jest uwzględnienie całości łączących go z przedsiębiorcą relacji umownych, jak również faktycznego sposobu ich wykonywania, który nie musi pokrywać się z treścią zawartych umów, a które jednak mają decydujące znaczenie dla oceny istnienia zakładu.

Niezależność przedstawiciela powinna wyrażać się zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Niezależność prawna osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom oraz kontroli to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa.

Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa. Generalne upoważnienie do zajmowania się sprawami mocodawcy bez ingerencji z jego strony świadczy o niezależności. Podleganie wskazówkom i poleceniom służbowym nie powinno przekraczać stopnia dopuszczalnego w danych stosunkach gospodarczych. Informacje o intensywności kontroli może dostarczać rodzaj i częstość kontaktów przedstawiciela z przedsiębiorstwem. Szeroka kontrola jawi się jako kontrola dotycząca środków, za pomocą których wykonywana jest działalność na rzecz przedsiębiorstwa. Umieścić można tutaj sytuację, w której przedstawicielowi zwracane są wszystkie jego wydatki oraz kieruje się jego działaniami - taki podmiot nie jest niezależnym.

Ponadto, istotne znaczenie z punktu widzenia oceny istnienia zakładu ma również niezależność ekonomiczna przejawiająca się w ponoszeniu odpowiedzialności za podejmowane działania. Powyższe kryterium sprowadza się do tego, czy ryzyko związane z prowadzeniem działalności ponosi ta osoba czy przedsiębiorstwo, które ona reprezentuje (pkt 38 Komentarza do art. 5 Konwencji Modelowej OECD). Kto podlega szczegółowym instrukcjom oraz kontroli, nie może ponosić ryzyka gospodarczego za czynności, na które nie ma wpływu. Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa.

Za zależnego przedstawiciela powinna być traktowana osoba, której uprawnienia lub charakter jej czynności angażują przedsiębiorstwo w działalność gospodarczą w określonym zakresie na obszarze danego państwa.

Mając na uwadze wyjaśnienia zawarte w Komentarzu do art. 5 ust. 5 UPO zauważyć zatem należy, że aby miał zastosowanie ust. 5 muszą być spełnione następujące przesłanki:

• osoba działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa;
• czyniąc to, osoba ta zazwyczaj zawiera umowy lub zwykle odgrywa główną rolę przy doprowadzeniu do zawarcia kontraktów, które są rutynowo zawierane bez istotnej modyfikacji przez przedsiębiorstwo, oraz
• umowy te są zawierane albo na rzecz przedsiębiorstwa, albo dotyczą przeniesienia własności lub przyznania prawa do użytkowania własności posiadanej przez to przedsiębiorstwo lub co do której ma ono prawo do korzystania lub dotyczą świadczenia usług przez to przedsiębiorstwo.

Z opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że Spółka ma siedzibę oraz zarząd na terytorium Szwecji. Spółka zajmuje się dostarczaniem oprogramowania do zarządzania informacjami biznesowymi i zdalnymi konwersacjami.

Struktura firmy obejmuje kilka kluczowych działów zlokalizowanych zarówno w Szwecji, jak i w kilku krajach poza nią:

• Rozwój Produktu - zespoły deweloperów i menedżerów produktu, którzy projektują i ulepszają funkcje platformy;
• Sprzedaż i Marketing - specjaliści promujący usługi Spółki, nawiązujący kontakt z potencjalnymi klientami i rozszerzający zasięg rynkowy;
• Obsługa Klienta - dedykowany personel, który pomaga klientom podczas procesu wdrażania, zapewnia szkolenia i oferuje bieżące wsparcie, aby zapewnić efektywne korzystanie z platformy;
• Zarządzanie i Administracja - kierownictwo wykonawcze i personel administracyjny nadzorujący operacje firmy, strategię i inicjatywy rozwojowe.

Spółka zamierza nawiązać relację biznesową z Panią B.B. (Zleceniobiorcą), która ma miejsce zamieszkania w Polsce.

W ramach przyszłej współpracy, Zleceniobiorca - jako przedsiębiorca prowadzący własną jednoosobową działalność gospodarczą - świadczył będzie na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego w sprzedaży oprogramowania. Do określonych w umowie zawartej ze Spółką obowiązków Zleceniobiorcy należeć będzie:

a)poszukiwanie klientów i potencjalnych kontrahentów według przedstawionych przez Spółkę kryteriów na terenie Europy;

b)prezentacje handlowe produktu Spółki potencjalnym klientom oraz kontaktowanie się z potencjalnymi kontrahentami w celu przedstawienia oferty Spółki;

c)udzielanie kontrahentom wszelkich informacji dotyczących produktów, cen oraz warunków handlowych Spółki niezbędnych przy zawieraniu umów z kontrahentami;

d)utrzymywanie relacji z potencjalnymi kontrahentami w imieniu Spółki, pełnienie roli osoby kontaktowej między kontrahentem a Spółką.

Wykonując powyższe czynności, Zleceniobiorca będzie reprezentował Spółkę i występował w jej imieniu w kontaktach z klientami oraz kontrahentami. Nie można również wykluczyć, że Zleceniobiorca - w zależności od zmieniających się potrzeb biznesowych Zleceniodawcy - posiadał będzie także upoważnienie do negocjowania, a nawet zawierania niektórych umów w imieniu Spółki. Zlecone przez Spółkę czynności wykonywane będą według własnego uznania Zleceniobiorcy, który dysponował będzie swobodą co do wyboru czasu, miejsca oraz sposobu ich realizacji. Świadczenie przedmiotowych usług odbywać się będzie bez nadzoru, kontroli ani kierownictwa ze strony Zleceniodawcy. Zleceniobiorca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonanie czynności zleconych przez Spółkę.

Na chwilę obecną Zleceniobiorca zamierza świadczyć usługi pośrednictwa handlowego wyłącznie na rzecz Spółki. Jednocześnie, Zleceniobiorca nie wyklucza świadczenia tego rodzaju usług również na rzecz innych podmiotów w przyszłości.

Za świadczone usługi pośrednictwa handlowego Zleceniobiorca będzie otrzymywał podstawowe, stałe wynagrodzenie miesięczne. Otrzymanie dodatkowego wynagrodzenia (premii) będzie natomiast uzależnione od osiągniętych wyników sprzedażowych, zgodnie z określonymi warunkami.

Spółka zatrudnia w Szwecji personel wykonujący w ramach danego działu czynności analogiczne do obowiązków, które będą należały do Zleceniobiorcy. Różnica polega jednak na tym, iż tamtejszy personel skupia się na działaniach regionalnych prowadzonych na rynku skandynawskim. Praca zespołu sprzedaży, niezależnie od kraju, polega głównie na kontaktach telefonicznych, wymianie korespondencji mailowej, spotkaniach wideo, a w niektórych przypadkach wymaga również podróży służbowych. Spółka zatrudnia na stanowiska sprzedażowe zarówno pracowników, jak i konsultantów nie tylko ze Szwecji, ale także z innych krajów, w tym z Bliskiego Wschodu i Azji.

Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy działalność Zleceniobiorcy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, będzie skutkować dla Zleceniodawcy powstaniem w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT w związku z art. 5 UPO ze Szwecją.

W ocenie organu, wbrew twierdzeniu Spółki, w rozpatrywanej sprawie będziemy mieli do czynienia z powstaniem zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że działalność Spółki koncentruje się wokół dystrybucji oprogramowania działając na skalę globalną.

Z kolei, w Polsce Spółka zamierza współpracować ze Zleceniobiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, który na podstawie zawartej umowy świadczyć będzie na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego w sprzedaży oprogramowania, polegające przede wszystkim na poszukiwaniu nowych Klientów i potencjalnych kontrahentów na produkt (oprogramowanie) Spółki, według przedstawionych przez Spółkę kryteriów na terenie Europy.

W tym celu, w zakresie obowiązków Zleceniobiorcy będzie prowadzenie prezentacji handlowych produktu Spółki potencjalnym klientom oraz kontaktowanie się z potencjalnymi kontrahentami w celu przedstawienia oferty Spółki, udzielanie kontrahentom wszelkich informacji dotyczących produktów, cen oraz warunków handlowych Spółki niezbędnych przy zawieraniu umów z kontrahentami, a także utrzymywanie relacji z potencjalnymi kontrahentami w imieniu Spółki.

Wskazali Państwo, iż wykonując powyższe czynności, Zleceniobiorca będzie reprezentował Spółkę i występował w jej imieniu w kontaktach z klientami oraz kontrahentami. Nie wykluczają Państwo również, że Zleceniobiorca - w zależności od zmieniających się potrzeb biznesowych Spółki - posiadał będzie także upoważnienie do negocjowania, a nawet zawierania niektórych umów w imieniu Spółki.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, że Zleceniobiorca będzie odgrywać kluczową rolę przy doprowadzaniu do zawarcia umów z potencjalnymi klientami/kontrahentami w związku z dystrybucją (sprzedażą) oprogramowania oferowanego przez Spółkę, które będą jedynie formalnie zawierane przez Spółkę. Nie ulega wątpliwości, iż do ich zawarcia będzie prowadziło działanie pośrednika, czyli Zleceniobiorcy.

Sami Państwo wskazują cyt. „Spółka zajmuje się bowiem dostarczaniem wytworzonego oprogramowania oraz jego ulepszaniem, z kolei Zleceniobiorca - w ramach świadczonych usług pośrednictwa handlowego - będzie przede wszystkim poszukiwał klientów i kontrahentów zainteresowanych zakupem tego oprogramowania. Działalność Zleceniobiorcy będzie polegała na doprowadzeniu do zawarcia umowy sprzedaży oprogramowania pomiędzy Spółką a nabywcą (…)”.

Na uwagę zasługuje fakt, iż charakter przyszłej działalności Zleceniobiorcy angażuje Spółkę w działalność gospodarczą w określonym zakresie na terytorium Polski. Zleceniobiorca będzie prowadził działalność ze skutkiem dla Spółki, tj. Zleceniobiorca będzie wykonywał na terenie Polski przede wszystkim działalność zmierzającą do osiągnięcia przez Państwa Spółkę przychodów z zasadniczej działalności gospodarczej polegającej m. in. na dystrybucji (sprzedaży) oprogramowania.

Zleceniobiorca działając na rachunek Spółki jest w świetle art. 5 umowy polsko - szwedzkiej przedstawicielem spółki szwedzkiej, będąc w ramach tej działalności zależnym (w szczególności w sensie gospodarczym) od Spółki. Prowadząc tylko działalność przedstawicielską (brak - jak wynika z opisu zdarzenia - prowadzenia przez Zleceniobiorcę innej działalności gospodarczej) to nie Zleceniobiorca - wbrew twierdzeniu zawartemu we wniosku - ponosi ryzyko prowadzenia działalności, lecz przedsiębiorstwo, które on reprezentuje (czyli Spółka). Ponadto wskazali Państwo, że na chwilę obecną Zleceniobiorca zamierza świadczyć usługi pośrednictwa handlowego wyłącznie na rzecz Spółki, mimo że w przyszłości nie jest wykluczone świadczenie tego rodzaju usług również na rzecz innych podmiotów w przyszłości.

Tym samym, należy uznać, że art. 5 UPO znajdzie zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, bowiem polski Zleceniobiorca działający na rzecz Spółki będzie podmiotem, który będzie działał dla przedsiębiorstwa (Spółki).

Ponadto, zdaniem Organu i wbrew temu co Państwo twierdzą czynności podejmowane przez Zleceniobiorcę w Polsce jako pośrednika handlowego w sprzedaży oprogramowania nie powinny być kwalifikowane do czynności o charakterze pomocniczym (przygotowawczym).

Z pewnością działalność Zleceniobiorcy, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości, nie prowadzi działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym (punkt 24 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji, zob. również wyrok NSA z 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1864/10). Zatem, jak już wskazano zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że zarówno działalność Zleceniobiorcy w Polsce, w ramach przyszłej współpracy jak i działalność Spółki jako całości związana będzie ze sprzedażą oprogramowania. Zatem, działalność podejmowana przez polskiego Zleceniobiorcę w ramach wymienionych obowiązków nie może korzystać z przywilejów wynikających z treści art. 5 ust. 4 lit. e) UPO.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie można mówić o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze Państwa działalności na terytorium Polski za pośrednictwem ww. Zleceniobiorcy w odniesieniu do działalności Państwa Spółki, gdyż Zleceniobiorca w ramach przyszłej współpracy będzie wykonywał zasadniczą działalność gospodarczą Spółki.

Zatem, stwierdzić należy, że działalność Zleceniobiorcy w Polce będzie skutkowała dla Spółki powstaniem w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 5 UPO ze Szwecją, a w konsekwencji będzie podlegała w Polsce obowiązkowi podatkowemu na gruncie CIT od dochodów osiąganych przez ten zakład.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wy-dania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organu w sprawie będącej przedmiotem Państwa wniosku. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.