Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy w sytuacji opisanej we wniosku, tj. wówczas gdy Wnioskodawca w momencie powzięcia uchwał o wypłacie dywidend za lata 2020 i 2021 spełniał warunek posiadania bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale spółki wypłacającej dywidendy, nieprzerwanie przez okres przekraczający 2 lata, lecz w dniu faktycznej wypłaty nie posiadał jakichkolwiek udziałów tej spółki, może w przedstawionym stanie faktycznym skorzystać ze zwolnienia z podatku od dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.).

Opis stanu faktycznego

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej zwana: „Wnioskodawcą”, „Spółką” lub „A”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Wnioskodawca jest podmiotem, w którym większościowym właścicielem jest Skarb Państwa.

Od 2015 r. Wnioskodawca posiadał (…)% udziałów w B Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej zamiennie: „(…)/Spółka zależna”).

Na mocy uchwał Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki zależnej dokonano podziału jej zysku za lata 2020 i 2021 (dalej łącznie: „Uchwały”) poprzez ich przekazanie w całości do wypłaty na rzecz jedynego wspólnika, tj. Wnioskodawcy.

W myśl uchwały z dnia (…) 2021 r. zysk wykazany w 2020 r. zostanie wypłacony Spółce w czterech ratach, przy czym ostatnia jego rata w terminie do 31 grudnia 2021 r.

Zgodnie z uchwałą z dnia (…) 2022 r. wypłata całego zysku wykazanego w 2021 r. nastąpi w terminie do 31 grudnia 2022 r.

Na moment podjęcia obu Uchwał A posiadała udziały w Spółce zależnej nieprzerwanie, przez okres powyżej 2 lat.

W dniu (…) 2022 r. Spółka zawarła z C Spółką Akcyjną z siedzibą w (…) (dalej: „(…)/Nabywca”) warunkową umowę sprzedaży (…)% udziałów w kapitale zakładowym B.

Umowa została zawarta z zastrzeżeniem ziszczenia się warunku zawieszającego i, zgodnie z jej postanowieniami, Spółka jest obowiązana zawiadomić C o przejściu udziałów na Nabywcę w terminie 2 dni roboczych od dnia spełnienia warunku.

W związku z ww. umową w dniu (…) 2022 r. Wnioskodawca zawarł z B Porozumienie dotyczące wypłaty dywidend za lata 2020 i 2021 (dalej: „Porozumienie”) na rzecz A (dalej: „Porozumienie”), szczegółowo uzgadniając warunki oraz terminy ich wypłaty w ratach. Strony Porozumienia uzgodniły, że wypłata dywidend będzie dokonywana wyłącznie na zasadach określonych w Porozumieniu, a uzgodnienia w nim zawarte mają pierwszeństwo przed ustaleniami zawartymi w Uchwałach.

Po ziszczeniu się warunku zawieszającego, wpisem z dnia (…) 2022 r. wykreślono A jako wspólnika B w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Do momentu zbycia przez A udziałów w Spółce zależnej, zysk za lata 2020 i 2021 nie został Wnioskodawcy wypłacony w całości.

Wypłaty pierwszej raty zaległych dywidend, zgodnie z Porozumieniem, dokonano (…) 2023 r., tj. kiedy Spółka nie była już wspólnikiem B.

Przed wypłatą, w dniu (…) 2023 r., A sporządziła oświadczenie skierowane do B, w którym zadeklarowała, że stosowanie do art. 26 ust. 1f w zw. z art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W uzupełnieniu wniosku – w odpowiedzi na wezwanie - wskazali Państwo, że:

1)w opisanym stanie faktycznym nie występują negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie było sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tego przepisu i nie było głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności, a sposób działania nie był sztuczny;

2)posiadanie przez Państwa udziałów w Spółce zależnej wynikało z tytułu własności.

Pytanie

Czy w sytuacji opisanej we wniosku, tj. wówczas gdy Wnioskodawca w momencie powzięcia uchwał o wypłacie dywidend za lata 2020 i 2021 spełniał warunek posiadania bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale spółki wypłacającej dywidendy, nieprzerwanie przez okres przekraczający 2 lata, lecz w dniu faktycznej wypłaty nie posiadał jakichkolwiek udziałów tej spółki, może w przedstawionym stanie faktycznym skorzystać ze zwolnienia z podatku od dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dywidendy za lata 2020 i 2021 zarówno w części już wypłaconej, jak i kolejne ich raty, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”- przypis organu].

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Jednocześnie jednak możliwe jest zwolnienie dywidend z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku spełnienia warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W myśl przedmiotowej regulacji zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j (w tym dywidendy), z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3)spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania

W myśl art. 22 ust. 4d ustawy o CIT powyższe zwolnienie ma zastosowanie:

1)jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;

2)w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a)własności,

b)innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Dodatkowo, zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zwolnienie to będzie miało również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia (art. 22 ust. 4b ustawy o CIT).

Odnosząc się do warunku wskazanego w art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, z literalnego brzmienia przepisów ustawy nie wynika jednoznacznie, by warunek posiadania udziałów w określonej wysokości musiał być spełniony na moment uzyskania przychodu z tytułu dywidendy, tj. w dniu jej faktycznej wypłaty.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie wskazywano, że nie można wykładni językowej nadać bezwzględnego charakteru, bowiem granica tej wykładni kończy się m.in. tam, gdzie przy zastosowaniu wykładni językowej nie można uzyskać jednoznacznej normy postępowania (tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 838/13, czy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 3 kwietnia 2019 r. sygn. akt II SA/Bd 1187/18).

Co więcej, w odniesieniu do przepisów będących normami unijnymi zaimplementowanymi do krajowego porządku prawnego, zgodnie z poglądem judykatury, interpretacja przepisów prawa krajowego powinna następować, tak dalece jak jest to możliwe, w świetle treści i celu dyrektywy. Wzorcem interpretacyjnym - do którego odnieść należy wynik wykładni przepisów krajowych - jest stosowna norma prawa unijnego. Aby dokonać pełnej oceny zgodności prawa krajowego z prawem unijnym, należy oczywiście odwołać się nie tylko do litery przepisu, ale również poznać jego kontekst, miejsce w systemie, funkcje i cele, którym służy (tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 13 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 838/13, czy z dnia 12 września 2012 sygn. akt I FSK 1781/11).

Z tego też względu, dokonując wykładni przedmiotowego zwolnienie zasadne jest odwołanie się do pozajęzykowych reguł wykładni: celowościowej i funkcjonalnej.

W przedmiotowej sprawie, analizując cel przepisu, należy podkreślić, że zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT jest wynikiem implementacji Dyrektywy Rady z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (90/435/EWG), a obecnie Dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (dalej: „Dyrektywa”).

W preambule do Dyrektywy wskazuje się, iż jej celem ,,jest zwolnienie dywidend i innych zysków podzielonych wypłacanych przez spółki zależne ich spółkom dominującym z podatku potrącanego u źródła dochodu oraz wyeliminowanie podwójnego opodatkowania takiego dochodu na poziomie spółki dominującej. Konsolidacja spółek różnych państw członkowskich może okazać się konieczna dla stworzenia w ramach Unii warunków analogicznych do warunków rynku wewnętrznego oraz w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania tego rynku wewnętrznego. Takie operacje nie powinny być utrudniane przez ograniczenia, niedogodności lub zakłócenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. Stąd też niezbędne jest, w odniesieniu do konsolidacji spółek różnych państw członkowskich, określenie zasad opodatkowania, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymogów rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność oraz zwiększyć ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym”.

Co więcej, dokonując wykładni systemowej przedmiotowego zwolnienia nie sposób pominąć stosownych regulacji ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”).

W myśl art 191 § 1 KSH wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Wspólnikami uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są, co do zasady, wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku (art. 193 § 1 KSH).

W orzecznictwie wielokrotnie wskazywano, że należy odróżnić ogólne prawo wspólnika do partycypowania w zyskach spółki, które jest uregulowane przepisami prawa handlowego oraz postanowieniami umowy spółki, od konkretnego roszczenia o wypłatę określonej części zysku, dywidendy za dany rok obrotowy, należnej wspólnikowi na podstawie podjętej uchwały zgromadzenia wspólników. Roszczenie o wypłatę dywidendy stanowi uprawnienie o charakterze obligacyjnym, którego nie traci się w przypadku zbycia udziałów w spółce (tak m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 września 2002 r. sygn. akt V CKN 1370/00).

Z powyższego wynika, że roszczenie względem spółki o wypłatę tytułem dywidendy powstaje z chwilą powzięcia uchwały, a zbycie udziałów po podjęciu uchwały o podziale zysku nie ma wpływu na istnienie tego roszczenia. W szczególności w wyniku sprzedaży udziałów nie następuje zmiana podmiotu uprawnionego do otrzymania świadczenia.

Skoro zatem otrzymujący dywidendę spełniał ustawowe warunki zwolnienia tej dywidendy z podatku dochodowego na moment powstania roszczenia o jej wypłatę, to pozbawienie go prawa do zwolnienia z uwagi na późniejsze zbycie udziałów byłoby w sposób oczywisty sprzeczne z celem Dyrektywy.

W przedstawionym stanie faktycznym zbycie przez A udziałów w Spółce zależnej nastąpiło po powstaniu roszczenia o wypłatę dywidend, a sama sprzedaż udziałów nie skutkowała zmianą podmiotu uprawnionego do żądania wypłaty

Skoro zatem Wnioskująca na moment podjęcia Uchwał o wypłacie zysku za lata 2020 i 2021 spełniała warunki do zwolnienia dywidendy z podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w szczególności w momencie pojęcia obu uchwał posiadała, jako właściciel, nie mniej niż 10% udziałów w spółce wypłacającej, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, to sam fakt sprzedaży udziałów nie pozbawił Spółki prawa do tego zwolnienia.

W związku z powyższym zarówno pierwsza rata dywidend za lata 2020 i 2021, jak i kolejne wypłaty z tego tytułu dokonywane na rzecz Spółki są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych, czego przykładem są poniższe interpretacje indywidualne prawa podatkowego:

1.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2022 r. znak: 0114-KDIP2-1.4010.62.2022.1.OK, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż Wnioskodawca spełnia materialnoprawne przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT również względem drugiej transzy dywidendy płatnej w terminie do 31 grudnia 2022 r. Bez wpływu na ten fakt pozostaje kwestia zbycia udziałów w Y. przez Wnioskodawcę w okresie po podjęciu Uchwały. Z chwilą podjęcia Uchwały u Wnioskodawcy powstało bowiem roszczenie o wypłatę dywidendy, w tym w szczególności roszczenie o wypłatę drugiej transzy dywidendy. Roszczenia tego Wnioskodawca nie został w żaden sposób pozbawiony z chwilą sprzedaży udziałów w Y Podsumowując, zarówno względem dywidendy wpłaconej częściowo na rzecz Wnioskodawcy w formie pierwszej transzy, jak i w odniesieniu do drugiej transzy dywidendy podlegającej wypłacie na rzecz Wnioskodawcy do dn. 31 grudnia 2022 r., znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.”;

2.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.596.2019.2.JKU, zgodnie z którą „fakt późniejszego zbycia udziałów w Y sp. z o.o. po nabyciu prawa do dywidendy (roszczenie o jej wypłatę w wysokości określonej w uchwale o podziału zysku), nie powoduje zmiany podmiotu uprawnionego do dywidendy, a w konsekwencji - uprawnień tego podmiotu do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W tym kontekście należy uznać, że z chwilą podjęcia uchwały o podziale zysku i wypłacie dywidendy i spełnieniu na ten dzień pozostałych warunków określonych w tym przepisie, powstała po stronie Wnioskodawcy ekspektatywa prawa do zwolnienia z opodatkowania przychodu z dywidendy, niezależnie od tego jakie dalsze decyzje właścicielskie podejmie w odniesieniu do udziałów posiadanych w spółce wypłacającej dywidendę. Jednocześnie sama wypłata dywidendy rozumiana jako transfer środków pieniężnych ma z punktu widzenia konstrukcji tego zwolnienia charakter wyłącznie techniczny. W związku z tym, jeśli już w dacie powzięcia Uchwały o podziale zysku, która to Uchwała jest podstawą do otrzymania dywidendy, spełnione zostały warunki zastosowania zwolnienia, o których mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, to dywidenda wypłacana Wnioskodawcy jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych.”;

3.interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 września 2015 r. znak: IPPB5/4510-588/15-4/MK, w której organ zgodził się z wnioskodawcą, że „późniejsze zmiany własnościowe nie powinny mieć wpływu na nabyte przez udziałowca uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia również ze względu na to, że stałoby to w sprzeczności z celem wprowadzenia do u.p.d.o.p. przepisów implementujących Dyrektywę Rady z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (90/435/EWG), obecnie Dyrektywę 2011/96/UE. (...) Skoro beneficjent dywidendy spełniał ustawowe warunki zwolnienia w chwili nabycia roszczenia o wypłatę dywidendy, to fakt pozbawienia go takiego uprawnienia ze względu na późniejsze zbycie udziałów oraz restrukturyzację spółki zobowiązanej do wypłaty dywidendy i opodatkowanie dochodów z dywidendy byłoby naruszeniem wspomnianej Dyrektywy.”;

4.interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 r. znak: IPPB3/423-169/12-2/PK1, w której organ zaaprobował stanowisko wnioskodawcy, że „wypłacana dywidenda będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania, bowiem już na dzień powstania uprawnienia do otrzymania dywidendy tj. w dacie podjęcia uchwały przez Spółkę X Wnioskodawca posiadał bezpośrednio akcje Spółki X w wysokości powyżej 10% nieprzerwanie przez okres powyżej 2 lat. Zatem, skoro w dacie powstania uprawnienia do wypłaty dywidendy Wnioskodawca spełnił warunek dotyczący długości okresu posiadania akcji Spółki X to fakt późniejszej jej wypłaty - w momencie kiedy akcje nie są już w posiadaniu Wnioskodawcy - nie wpłynie na możliwość zwolnienia z opodatkowania. Z treści art. 22 ust. 4a ustawy o CIT nie wynika bowiem, aby warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania było posiadanie akcji (udziałów) w dniu dokonania wypłaty dywidendy. Intencją ustawodawcy było jedynie określenie minimalnego czasu posiadania akcji (udziałów), a nie uzależnianie zwolnienia od tego czy w dacie wypłaty spółka posiada akcje.”;

5.interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2011 r. znak: ITPB3/423-221/11/AW, w której organ potwierdził, że ,,z treści przedmiotowego przepisu nie wynika bowiem, aby zwolnienie było możliwe jedynie w sytuacji, gdy beneficjent dywidendy posiada akcje (udziały) spółki wypłacającej dywidendę w dniu jej wypłaty. Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie wypłacanej dywidendy ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania akcji (udziałów), w wymaganej wysokości, upływa po dniu uzyskania przychodów z tytułu dywidendy, co jednoznacznie wskazuje, że ratio legis wprowadzonego rozwiązania było premiowanie dwuletniego posiadania akcji (udziałów) spółek krajowych w określonej wysokości”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.