Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

S. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką kapitałową i podlega na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”). Wspólnikami Spółki są osoby fizyczne, będące polskimi rezydentami podatkowymi. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest (…). W celu rozwoju swojej działalności gospodarczej, Wnioskodawca utworzył w (…) spółkę prawa handlowego A., która jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka Zagraniczna”).

W sierpniu i wrześniu 2024 r. Wnioskodawca przelał na rachunek bankowy Spółki Zagranicznej środki pieniężne na utworzenie i podwyższenie jej kapitału zakładowego. Łączna kwota przekazanych w ten sposób środków przekroczyła 10.000 euro. Utworzenie Spółki Zagranicznej i jej kapitału zakładowego, a następnie jego podwyższenie zostało przeprowadzone i zarejestrowane zgodnie z (…) przepisami.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od dochodów spółek, o którym mowa w Rozdziale 6b „Ryczałt od dochodów spółek” Ustawy o CIT (dalej: „Estoński CIT” lub „Ryczałt”). W związku z tym, Wnioskodawca ma na celu określenie czy fakt wniesienia wkładów pieniężnych na poczet utworzenia i podwyższenia kapitału Spółki Zagranicznej ma wpływ na moment rozpoczęcia korzystania z Ryczałtu.

Na moment składania niniejszego wniosku, Wnioskodawca jest udziałowcem Spółki Zagranicznej, co wyklucza skorzystanie z Ryczałtu. Natomiast w najbliższym czasie Spółka planuje zbycie całości udziałów posiadanych w Spółce Zagranicznej. Oznacza to, że na moment rozpoczęcia korzystania z Estońskiego CIT Spółka nie będzie posiadać udziałów w Spółce Zagranicznej.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem niniejszego wniosku nie jest analiza spełnienia przez Spółkę wszystkich przewidzianych w Ustawie o CIT przesłanek do skorzystania z Estońskiego CIT. Wniosek ma na celu wyłącznie potwierdzenie wpływu wkładów pieniężnych dokonanych na utworzenie i podwyższenie kapitału Spółki Zagranicznej na moment, od którego Spółka będzie uprawniona do skorzystania z Ryczałtu.

Pytanie

Czy wniesienie wkładów pieniężnych tytułem utworzenia i podwyższenia kapitału w Spółce Zagranicznej skutkuje zastosowaniem wobec Wnioskodawcy art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT, czyli czasowego wyłączenia możliwości skorzystania przez Spółkę z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładów pieniężnych tytułem utworzenia i podwyższenia kapitału w Spółce Zagranicznej nie skutkuje zastosowaniem wobec Wnioskodawcy art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT, czyli czasowego wyłączenia możliwości skorzystania przez Spółkę z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Z dniem 1 stycznia 2021 r. do Ustawy o CIT wprowadzono przepisy normujące zasady opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Kompleksowe regulacje dotyczące zasad funkcjonowania tego reżimu opodatkowania zostały zawarte w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”). W szczególności, ustawodawca przewidział katalog przesłanek, których spełnienie pozwala na skorzystanie z tej alternatywnej względem klasycznego systemu CIT formy opodatkowania.

Art. 28j Ustawy o CIT zawiera katalog przesłanek przedmiotowych, zaś art. 28k Ustawy o CIT określa wyłączenia podmiotowe, z których część ma charakter stały, a część tymczasowy. Jedno z ograniczeń czasowo wyłączających ze skorzystania z Estońskiego CIT zawarto w art. 28k ust. 1 pkt 6 lit b Ustawy o CIT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do podatników, którzy wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

- uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

- składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

Zatem, prawo do zastosowania Ryczałtu jest czasowo wyłączone, jeśli zostanie spełniona jedna z wyżej wymienionych przesłanek. W szczególności, dotyczy to sytuacji, gdy podatnik wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału uprzednio prowadzone przed siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa lub składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykładnia art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT powinna być dokonywana łącznie z art. 28k ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT. Wynika to z faktu, że postanowienia tych regulacji stanowią pewną całość, która określa wpływ różnego rodzaju reorganizacji na prawo do skorzystania z Ryczałtu.

Zgodnie z art. 28k ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT, przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do podatników, którzy zostali utworzeni:

a)w wyniku połączenia lub podziału albo

b)przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

c)przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału zakładowego uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia.

Łączna analiza art. 28k ust. 1 pkt 5 oraz art. 28k ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że ustawodawca przewidział wyłączenie możliwości opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek dla podmiotów, które uczestniczą w określonych rodzajach reorganizacji, w tym wnoszeniu wkładów. Art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. b Ustawy o CIT wprost odwołuje się do wkładów niepieniężnych wniesionych na poczet kapitału podatnika, zaś regulacje art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. c oraz art. 28k ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT posługują się pojęciem wkładu nie precyzując czy chodzi o wkład pieniężny czy niepieniężny. Zdaniem Wnioskodawcy, konstrukcja tych przepisów wskazuje, że art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. c oraz art. 28k ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT stanowią kontynuację art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. b Ustawy o CIT pod kątem użytych tam pojęć. Oznacza to, że art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. c oraz art. 28k ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT należy, podobnie jak art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. b Ustawy o CIT, odnosić do wkładów niepieniężnych.

W tym miejscu należy wskazać, że w przepisach Ustawy o CIT funkcjonuje zarówno pojęcie wkładu niepieniężnego, jak i pieniężnego. Co więcej, w przepisach Ustawy o CIT znajdziemy regulacje, w których pojęcia wkładu niepieniężnego i wkładu pieniężnego funkcjonują obok siebie (np. art. 7 ust. 3 pkt 7 Ustawy o CIT). To z kolei prowadzi do wniosku, że gdyby ustawodawca chciał objąć dyspozycją art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT wkłady niepieniężne i wkłady pieniężne wyraźnie wskazałby to w treści tego przepisu.

Zdaniem Wnioskodawcy, na niepieniężny charakter wkładów wskazanych w art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT wskazuje także katalog przedmiotów wkładów wymienionych w tym przepisie. A mianowicie, regulacja ta odwołuje się do przedsiębiorstwa, zorganizowanej część przedsiębiorstwa albo składników majątku tego przedsiębiorstwa. Chodzi zatem o przeniesienie w drodze wkładu składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności. W zależności od rodzaju działalności będą to więc składniki o charakterze materialnym (np. maszyny i urządzenia, nieruchomości) lub niematerialnym (np. know-how, prawa autorskie, licencje czy inne wartości niematerialne i prawne). W zakresie tym nie mieszczą się natomiast środki pieniężne, które wprawdzie stanowią istotny element działalności gospodarczej, to jednak nie są składnikiem majątku ściśle związanym z daną działalnością. Powyższe prowadzi do konkluzji, że regulacja art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT nie dotyczy wkładów pieniężnych.

Interpretując art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT należy także mieć na względzie treść art. 28k ust. 2 Ustawy o CIT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, w przypadku łączenia, podziału podmiotów lub wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego przepisy ust. 1 pkt 5 i 6 stosuje się odpowiednio do podmiotów przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny. Założeniem art. 28k ust. 2 Ustawy o CIT jest więc zrównanie skutków wniesienia wkładu po stronie wnoszącego i otrzymującego wkład. Regulacja ta, bezpośrednio odwołując się do art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 Ustawy o CIT, wskazuje wprost na wkłady niepieniężne. Zdaniem Wnioskodawcy, brzmienie art. 28k ust. 2 Ustawy o CIT potwierdza, że dyspozycja przepisu art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 Ustawy o CIT obejmuje wyłącznie wkłady niepieniężne. W przeciwnym razie, wniesienie wkładu pieniężnego czasowo wyłączałoby prawo podmiotu wnoszącego do skorzystania z Ryczałtu, ale nie pozbawiałoby takiego prawa otrzymującego wkład. To z kolei prowadziłoby do nieuzasadnionego różnicowania sytuacji podatkowej odbiorców wkładów pieniężnych i niepieniężnych.

Zdaniem Spółki, na to, że art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT obejmuje wyłącznie składniki o charakterze niepieniężnym wskazuje także zawarte w tym przepisie odesłanie do art. 14 Ustawy o CIT, które pojawia się w kontekście określenia wartości wnoszonego wkładu. Art. 14 Ustawy o CIT przewiduje zasady ustalania wartości rynkowej rzeczy, praw majątkowych lub usług i nie odnosi się do środków pieniężnych. Należy także zwrócić uwagę na sposób sformułowania tego odesłania. Ustawodawca precyzyjnie wskazuje, że wartość przedmiotowych składników „oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14”. Przepis art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT zawiera zatem nakaz każdorazowego stosowania art. 14 tej ustawy. Takie odwołanie oznacza zaś, że zastosowanie art. 14 Ustawy o CIT, choćby z pewnymi modyfikacjami (uwzgledniającymi specyfikę normy zawierającej to odwołanie), musi być możliwe. Jak wskazano powyżej, art. 14 Ustawy o CIT nie znajduje zastosowania do środków pieniężnych. Jednocześnie brak zastosowania przepisu nie może być uznany za jego odpowiednie stosowanie. Zatem, jeśli art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT miałby się odnosić także do środków pieniężnych, należałoby uznać, że zawarte w nim odwołanie do art. 14, w niektórych sytuacjach stanowi normę prawną, która jest de facto martwa. Taki wniosek stoi zaś w sprzeczności z jedną z niepodważalnych zasad wykładni przepisów prawa, tj. zasadą racjonalności ustawodawcy.

Wspomniana wyżej zasada racjonalności ustawodawcy wraz z prawidłowo przeprowadzoną wykładnią systemową powinna prowadzić do wniosku, że wskazane wyżej odwołanie do art. 14 Ustawy o CIT, oprócz unormowania sposobu ustalenia wartości, stanowi w istocie zawężenie zastosowania art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT do składników o charakterze niepieniężnym.

Dokonując analizy art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT nie sposób też nie odnieść się do zawartego tam pojęcia „składniki majątku”. Ustawa o CIT nie definiuje tego pojęcia. Art. 4a pkt 2 Ustawy o CIT zawiera natomiast definicję pojęcia „składniki majątkowe”. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, składniki majątkowe to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia. Zgodnie z definicjami zawartymi w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: „Ustawa o rachunkowości”), pod pojęciem aktywów rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Pojęcie aktywów obejmuje zarówno aktywa trwałe, jak i aktywa finansowe, przez które rozumie się aktywa w formie krajowych środków płatniczych, walut obcych i dewiz. Zatem aktywa w rozumieniu Ustawy o rachunkowości to m.in. aktywa pieniężne, takie jak krajowe środki płatnicze czy waluty obce.

Należy jednak podkreślić, że ustawodawca w art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT nie użył zdefiniowanego w Ustawie o CIT pojęcia „składniki majątkowe”, lecz pojęcia „składniki majątku”, które nie posiada definicji legalnej. Kierując się zasadą racjonalnego ustawodawcy, należy uznać, że takie działanie było zamierzone. Gdyby ustawodawca chciał, aby na potrzeby interpretacji art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT stosować zawartą w Ustawie o CIT definicję składników majątkowych, bezpośrednio odwołałby się do tego pojęcia. W ocenie Wnioskodawcy, ustawodawca odwołując się do składników majątku zmierzał do objęcia art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT niepieniężnych składników majątku, które są bezpośrednio związane z działalnością operacyjną przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie można przy interpretacji art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT posługiwać się zawartą w Ustawie o CIT definicją pojęcia składników majątkowych. Przyjęcie odmiennego stanowiska przeczyłoby zasadności wprowadzania definicji legalnych w sytuacji, gdy nie są one używane przez ustawodawcę i byłoby naruszeniem zasad techniki prawodawczej.

W ocenie Spółki, powyżej przedstawiony sposób interpretowania art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT jest zgodny z celem, jaki przyświecał ustawodawcy przy formułowaniu tego przepisu. Wyłączenia zawarte w art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 Ustawy o CIT miały na celu ograniczenie dostępu do preferencyjnego opodatkowania podmiotom, które dokonują działań restrukturyzacyjnych, takich jak podziały, połączenia czy aporty (np. przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części przedsiębiorstwa). W regulacjach tych chodziło więc o wyeliminowanie z zakresu opodatkowania Ryczałtem podmiotów, które przenoszą istotne z punktu widzenia prowadzonej działalności składniki majątku. Wskazuje na to treść uzasadnienia Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz innych ustaw (Druk nr 643, dalej jako: „Uzasadnienie”). Zgodnie z brzmieniem Uzasadnienia: „Podmioty wyłączone z zakresu podmiotowego regulacji rozdziału 6b to również podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Wyłączenie tej kategorii podmiotów ma jednak charakter czasowy, w przeciwieństwie do wyżej wymienionych, co do których wyłączenie z prawa opodatkowaniem ryczałtem ma charakter trwały. Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opcję opodatkowania najwcześniej w drugim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału czy wniesienia (otrzymania) wkładu niepieniężnego”. Uzasadnienie nie wskazuje, aby podobny skutek (tj. czasowe wyłączenie z możliwości korzystania z Ryczałtu) miał mieć zastosowanie również do sytuacji wniesienia wkładu pieniężnego.

Dodatkowo, w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów pt. „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” z dnia 23 grudnia 2021 r. (dalej: „Objaśnienia”) wskazano, że: „Podmioty wyłączone z zakresu podmiotowego regulacji rozdziału 6b to również podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych. Wyłączenie tej kategorii podmiotów ma jednak charakter czasowy, w przeciwieństwie do podmiotów wymienionych w pkt 1-4, których wyłączenie z prawa opodatkowaniem ryczałtem ma charakter trwały. Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opcję opodatkowania ryczałtem najwcześniej w trzecim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału, czy wniesienia (otrzymania) wkładu niepieniężnego, nie wcześniej jednak niż po 24 miesiącach od dnia utworzenia; (...)”. Co więcej, zagadnienie skutków wkładu pieniężnego nie pojawiło się w żadnym z przykładów zawartych w Objaśnieniach. W ocenie Wnioskodawcy, ten fakt dodatkowo potwierdza, że wniesienie wkładu pieniężnego nie niesie za sobą negatywnych dla podatnika konsekwencji.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT dotyczy wyłącznie wkładów niepieniężnych. Konsekwentnie, wniesienie wkładu pieniężnego nie mieści się w zakresie tego wyłączenia i nie skutkuje czasową utratą prawa do opodatkowania na zasadach Estońskiego CIT.

Konkludując, w ocenie Wnioskodawcy, wniesienie przez Spółkę wkładów pieniężnych do Spółki Zagranicznej nie skutkuje zastosowaniem art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT, czyli czasowego wyłączenia możliwości opodatkowania Ryczałtem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z tym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania) i nie odnosi się do kwestii spełnienia lub nie spełnienia przez Państwa Spółkę wszystkich przesłanek do skorzystania z ryczałtu od dochodów spółek (tzw. „CIT estoński”), przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:

5) podatników, którzy zostali utworzeni:

a) w wyniku połączenia lub podziału albo

b) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

c) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia;

6) podatników, którzy:

a) zostali podzieleni przez wydzielenie albo wyodrębnienie albo

b) wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

- składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

– w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

W świetle art. 28k ust. 2 ustawy o CIT,

w przypadku łączenia, podziału podmiotów lub wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego przepisy ust. 1 pkt 5 i 6 stosuje się odpowiednio do podmiotów przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny.

W art. 28k ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT wskazano, że podmiotami czasowo wyłączonymi z zakresu podmiotowego regulacji rozdziału 6b są m.in. podatnicy, którzy wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, składniki majątku uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 ustawy o CIT.

Zatem w celu ustalenia wartości wnoszonych składników majątku do innego podmiotu, ustawodawca wprost odsyła do art. 14 ustawy o CIT, którego przepisy przewidują zasady ustalania wartości rynkowej rzeczy, praw majątkowych lub usług i nie odnoszą się do środków pieniężnych.

Odwołanie to zawęża więc zastosowanie art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT wyłącznie do wkładów o charakterze niepieniężnym.

Zakładając racjonalność ustawodawcy, należy wskazać, że brzmienie art. 28k ust. 2 ustawy o CIT zrównujące skutki wniesienia wkładu po stronie wnoszącego i otrzymującego wkład niepieniężny potwierdza, że dyspozycja art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o CIT obejmuje wyłącznie wkłady niepieniężne. W przeciwnym razie, doszłoby do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji podmiotu wnoszącego wkład (pieniężny i niepieniężny) i podmiotu wkład otrzymującego (tylko wkład niepieniężny).

Dodatkowym potwierdzeniem, że analizowany przepis odnosi się do wkładów niepieniężnych jest treść uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej (Druk 643): „Podmioty wyłączone z zakresu podmiotowego regulacji rozdziału 6b to również podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Wyłączenie tej kategorii podmiotów ma jednak charakter czasowy, w przeciwieństwie do wyżej wymienionych, co do których wyłączenie z prawa opodatkowaniem ryczałtem ma charakter trwały. Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opcję opodatkowania najwcześniej w drugim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału, czy wniesienia (otrzymania) wkładu niepieniężnego. Określone w przepisach sytuacje odraczają moment przystąpienia do ryczałtu z uwagi na możliwość wystąpienia w ich wyniku komplikacji rozliczeń księgowych i podatkowych oraz zmiany wartości majątku”.

Podobne wyjaśnienia zwarte są również w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 roku, w którym Ministerstwo Finansów wskazało, że „Podmioty wyłączone z zakresu podmiotowego regulacji rozdziału 6b to również podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych. (…) Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opcję opodatkowania ryczałtem najwcześniej w trzecim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału, czy wniesienia (otrzymania) wkładu niepieniężnego, nie wcześniej jednak niż po 24 miesiącach od dnia utworzenia”.

W związku z powyższym czasowe wyłączenie z możliwości skorzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, o którym mowa w art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT nie będzie miało zastosowania do Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że wniesienie wkładów pieniężnych tytułem utworzenia i podwyższenia kapitału w Spółce Zagranicznej nie skutkuje zastosowaniem wobec Wnioskodawcy art. 28k ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy o CIT, czyli czasowego wyłączenia możliwości skorzystania przez Spółkę z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie