Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowy od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej także jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu rozjazdów, części rozjazdowych i innych elementów nawierzchni szynowej. Opracowane technologie pozwalają Wnioskodawcy na zaopatrywanie rynku w rozwiązania rozjazdowe stosowane na sieciach kolejowych i w zakładach przemysłowych, w komunikacji miejskiej (tramwaj, metro) czy w ramach specjalnych rozwiązań dedykowanych choćby dla kolei górskich. Nacisk kładziony na innowacje produktowe powoduje, że coraz większą część asortymentu wytwarzanego przez Wnioskodawcę stanowią konstrukcje innowacyjne, w tym te związane ze standardami infrastruktury dla kolei dużych prędkości. Spółka posiada status (…) przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.

W dniu (…) 2016 r. Wnioskodawca uzyskał Zezwolenie nr (…) (dalej: „Zezwolenie”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) (dalej: „SSE”). Zezwolenie zostało wydane na prowadzenie działalności na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 dalej: „PKWIU”):

-(…)

- (dalej: „Wyroby strefowe”).

Zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”), Spółka jest podmiotem, którego przedsiębiorstwo objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, w związku z czym zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w Zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Warunki wskazane w Zezwoleniu Spółka spełniła w grudniu 2023 r., w związku z czym zwolnienie od podatku dochodowego nastąpiło od stycznia 2024 r.

Czasochłonność procesu produkcyjnego, niejednokrotnie podzielonego na etapy wpływ ma na moment powstania produktów gotowych, gdyż niektóre z nich mogły rozpocząć swój cykl produkcyjny po dacie uzyskania Zezwolenia i zakończyć go zanim powstało prawo do zwolnienia dochodów. Na moment powstania zwolnienia z podatku CIT stanowiły one zapasy Spółki.

Występują również takie sytuacje, gdzie produkty, których produkcja rozpoczęła się po uzyskaniu Zezwolenia, a która trwała nadal w momencie, gdy powstało prawo do zwolnienia z opodatkowania. W takim przypadku produkty te stanowiły tzw. produkcję w toku, a jej zakończenie nastąpiło już w czasie zwolnienia z opodatkowania.

Bez względu na moment zakończenia procesu produkcyjnego (przed czy po uzyskaniu prawa do faktycznego zwolnienia dochodów uzyskiwanych z działalności na terenie SSE) sprzedaż wyrobów Spółki nastąpi w okresie, gdy Spółce będzie przysługiwało zwolnienie z podatku CIT.

Zdarzają się takie sytuacje, gdzie Spółka wykonuje szereg czynności składających się na kompleksowe świadczenie sprzedaży/dostawy rozjazdów. Nierozerwalną częścią takiego świadczenia są w szczególności:

-przechowywanie/magazynowanie części stalowej rozjazdu (z czym związane jest pobieranie opłaty za depozyt);

-wstępny montaż rozjazdu w bloki na podrozjazdnicach strunobetonowych lub drewnianych (dalej jako: „wstępny montaż rozjazdu”),

-transport rozjazdu na miejsce rozładunku/dostawy wskazane przez klienta (transport kolejowy wagonami typu Switcher lub transport drogowy),

-rozładunek rozjazdu na miejscu rozładunku/dostawy wskazanym przez klienta.

Powyżej wskazane czynności łączą się ze sobą gwarantując zapewnienie dostarczenia kompletnego produktu gotowego do używania przez odbiorcę. Sprzedaż wyrobów gotowych następuje w różnych kombinacjach, w szczególności sprzedaż wyrobów może nastąpić w szczególności wraz z:

1)przechowywaniem rozjazdu,

2)przechowywaniem rozjazdu wraz z transportem (transport samochodowy) rozjazdu na miejsce dostawy wskazane przez klienta,

3)przechowywaniem rozjazdu wraz ze wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych będących własnością klienta,

4)przechowywaniem rozjazdu wraz ze wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunobetonowych lub drewnianych dostarczonych przez Spółkę,

5)przechowywaniem rozjazdu, wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych będących własnością klienta oraz transportem wagonami typu Switcher i rozładunkiem rozjazdu w miejscu dostawy wskazanym przez klienta,

6)przechowywaniem rozjazdu, wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych dostarczonych przez Spółkę oraz transportem wagonami typu Switcher i rozładunkiem rozjazdu w miejscu dostawy wskazanym przez klienta,

7)przechowywaniem rozjazdu, wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych będących własnością klienta oraz transportem wagonami typu Switcher w miejsce dostawy/rozładunku wskazanym przez klienta,

8)przechowywaniem rozjazdu, wstępnym montażem rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych dostarczonych przez Spółkę oraz transportem wagonami typu Switcher w miejsce dostawy/rozładunku wskazanym przez klienta.

Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach powyższych punktów to:

1. Opłata za depozyt

Pierwszym z etapów poprodukcyjnych jest magazynowanie produktu (części stalowej rozjazdu) na terenie wskazanym w zezwoleniu, zanim dotrze on na wskazane miejsce dostawy. Rozjazdy trafiają na magazyn/depozyt zanim rozpocznie się faza wstępnego montażu.

2. Wstępny montaż rozjazdu

Wyprodukowana część stalowa rozjazdu jest następnie montowana w bloki. Czynność polega na zamontowaniu części stalowej rozjazdu na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych.

Wstępny montaż rozjazdu składa się z następujących etapów/czynności:

-ułożenie podrozjazdnic przy użyciu koparki i/lub wózka widłowego wedle schematu - planu ogólnego rozjazdu,

-montaż płyt żebrowych,

-ułożenie części stalowej rozjazdu na płytach żebrowych, przy użyciu koparki i/lub wózka widłowego wedle schematu - planu ogólnego rozjazdu,

-przymocowanie rozjazdu do podrozjazdnic, przy użyciu elementów złącznych (system mocowania - łapka, śruby, przekładki) z użyciem narzędzi tj. zakrętarki,

-regulację zwrotnicy rozjazdu - podpięcie do napędu - pomiary sił przestawiania, testy zgodne z instrukcją odbioru rozjazdów,

-odbiór techniczny dokonywany przez pracowników kontroli jakości.

3. Transport wagonami Switcher

Zasadniczo rozjazdy zmontowane w bloki (na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych) są transportowane do klienta specjalnie do tego celu przystosowanymi wagonami typu Switcher.

Zasadniczo transport wagonami typu Switcher (zmontowanego rozjazdu w bloki) polega na: (i) załadunku zmontowanego rozjazdu na specjalistyczny wagon typu Switcher, (ii) transporcie na miejsce rozładunku wskazane przez klienta wraz z rozładunkiem/lub bez rozładunku (rozładunek po stronie klienta).

Powyższe świadczenia wykonują specjalnie przeszkoleni pracownicy (przeszkoleni w zakresie technologii transportu rozjazdów w blokach wagonami typu Switcher).

4. Transport drogowy

Oprócz transportu kolejowego istnieje możliwość zakupu przez klientów rozjazdu (części stalowej) wraz z transportem drogowym. W modelu logistycznym Spółki znajdują się także środki transportu drogowego (specjalnie do tego celu przystosowana naczepa) umożliwiająca transport rozjazdów (części stalowej) do miejsca docelowego wskazanego przez klienta.

Cena za dostarczenie klientowi rozjazdu (Wyrobu strefowego) w ramach świadczenia kompleksowego oferowana klientowi obejmuje całość świadczenia, jednak z powodu czasochłonności świadczenia kompleksowego oraz niejednokrotnie podziału świadczenia na tzw. dostawy produktu gotowego, na etapy, Wnioskodawca wystawia faktury w formie jednego dokumentu, który zawiera wszystkie czynności, bądź w formie kilku dokumentów, gdzie każda z faktur dotyczy wskazanego na niej etapu lub czynności. Depozyt, wstępny montaż rozjazdu, transport wagonami typu Switcher lub transport drogowy są ze sobą ściśle powiązane tworząc, z ekonomicznego punktu widzenia, jedno kompleksowe świadczenie (w różnych konfiguracjach/wariantach opisanych powyżej) polegające na sprzedaży/ dostawie rozjazdu.

Powyżej wskazane etapy składające się na dostawę Wyrobów strefowych stanowią świadczenie kompleksowe, którego świadczeniem głównym jest sprzedaż rozjazdów. Dochody ze świadczenia kompleksowego stanowią dochód z działalności zwolnionej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.). Kwestia ustalenia, czy wyżej wymienione świadczenia stanowią jedno świadczenie kompleksowe, którego świadczeniem głównym jest sprzedaż Wyrobów strefowych oraz, czy dochody ze świadczenia kompleksowego stanowią dochód z działalności zwolnionej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Pytania

1.Czy dochody ze sprzedaży Wyrobów strefowych wytworzonych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT?

2.Czy dochody uzyskane po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego ze sprzedaży Wyrobów strefowych, których proces produkcyjny rozpocznie się przed nabyciem prawa do zwolnienia (ale po uzyskaniu Zezwolenia) i zakończy po nabyciu prawa do zwolnienia, będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT?

3.Czy dochody ze sprzedaży świadczeń dodatkowych związanych ze sprzedażą Wyrobów strefowych - tworzących razem świadczenie kompleksowe - wytworzonych i sprzedanych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do poszczególnych pytań:

1.Dochody ze sprzedaży Wyrobów strefowych wytworzonych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

2.Dochody uzyskane po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego ze sprzedaży Wyrobów strefowych, których proces produkcyjny rozpocznie się przed nabyciem prawa do zwolnienia (ale po uzyskaniu Zezwolenia) i zakończy po nabyciu prawa do zwolnienia, będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

3.Dochody ze sprzedaży świadczeń dodatkowych związanych ze sprzedażą Wyrobów strefowych - tworzących razem świadczenie kompleksowe - wytworzonych i sprzedanych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Uzasadnienie do pytania nr 1 i 2

Jak wskazano w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Spółka prowadzi działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie uzyskanego Zezwolenia. Dochody z tej działalności są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, który wskazuje, że zwolnieniu podlegają „dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”. Takie same uprawnienia do zwolnienia z opodatkowania dochody osiągane w SSE wskazuje art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „Ustawa o SSE”): „Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4”.

Powyższe przepisy są zatem podstawą do zwolnienia części dochodów Spółki z opodatkowania podatkiem CIT.

Jak wskazuje art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, „podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Z kolei w art. 17 ust. 4 Ustawy CIT ustawodawca wskazał, że zwolnienia podatkowe, z tytułów takich jak działalność w specjalnej strefie ekonomicznej prowadzona na podstawie Zezwolenia czy działalność w oparciu o decyzję o wsparciu, „przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu”.

Powyższy przepis podkreśla, że działalność zwolniona z opodatkowania, to ta która wykonywana jest na terenie SSE i określona jest kodami PKWIU w Zezwoleniu. W przypadku Spółki jest to działalność dotycząca produkcji konstrukcji torów kolejowych lub tramwajowych oraz wagonów kolejowych lub tramwajowych.

W myśl § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, zwolnienie z opodatkowania nastąpi w miesiącu kolejnym po miesiącu spełnienia wymogów z Zezwolenia dotyczących wydatków inwestycyjnych i zatrudnienia. W przypadku Spółki moment ten nastąpił w grudniu 2023 r., a więc od stycznia 2024 roku Spółce przysługuje zwolnienie z podatku CIT.

Art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy CIT wskazują, że podstawą opodatkowania jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Datą powstania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 3a, jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż data wystawienia faktury lub dzień uregulowania należności.

Dla transakcji dostawy Wyrobów strefowych zastosowanie znajdzie powyższy przepis, przy czym moment rozpoznania przychodu będzie jedną z powyższych dat, w zależności jaka z czynności (wydanie rzeczy, wystawienie faktury, uregulowanie należności) wystąpi jako pierwsza.

Bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, czyli koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, które w bezpośredni sposób da się przyporządkować do osiągniętym dzięki nim przychodom, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, rozpatrywane są z uwzględnieniem art. 15 ust. 4 Ustawy CIT, czyli w tym roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast, koszty pośrednie, zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy CIT uwzględnia się w momencie ich poniesienia, czyli w dacie zaksięgowania kosztu w ewidencji, a gdy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W przypadku Spółki, obliczenie podstawy opodatkowania nastąpi na podstawie zestawienia przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych na terenie SSE, objętych kodami PKWIU (…) oraz kosztów ich uzyskania.

Sprzedaż omawianych w niniejszym wniosku wyrobów nastąpi po dacie 1 stycznia 2024 r., czyli w momencie, gdy Spółce przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania. W sytuacji, gdyby dostawa produktów nastąpiła w 2024 roku, a w roku poprzednim nie wystawiono faktur, ani nie uregulowano należności, przychód wykazany zostanie za rok bieżący, czyli podlegał będzie zwolnieniu. Tak samo podejść należy do kosztów bezpośrednich, dla których przychód powstał w momencie zwolnienia.

Powyższe prowadzi do wniosku, iż dochód podlegał będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT, a rozpoczęcie ponoszenia wydatków inwestycyjnych przez Spółkę po otrzymaniu Zezwolenia nie będzie miało wpływu na moment rozpoznania dochodu. Nie będzie miał znaczenia także moment zakończenia ponoszenia wydatków na produkcję, gdyż przepisy nie regulują tej tematyki. W związku z tym, zakończenie procesu produkcyjnego przed momentem rozpoczęcia zwolnienia i wykazanie rozjazdów i podrozjezdnic jako zapasy, pozostaje bez wpływu na wynik ze sprzedaży osiągnięty przez Spółkę. Tak samo bez wpływu na dochód pozostaje kwestia zakończenia produkcji już w trakcie stosowania zwolnienia, czyli w roku 2024 oraz wykazanie produktów jako produkcja w toku na dzień powstania prawa do zwolnienia.

Na powyższe wnioski wpływ ma także brak określenia w przepisach, a także w Zezwoleniu wymogów dotyczących procesów produkcyjnych i momentu ich zakończenia. Gdyby zakończenie produkcji było istotnym czynnikiem dla uzyskania zwolnienia strefowego zostałoby zaznaczone w Zezwoleniu. Jedyne wymogi, które spełnić należy wskazane są bezpośrednio w Zezwoleniu. Potwierdza to m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z 2 maja 2024 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.126.2024.1.JG wskazując, że „przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową i nie powinny być one przedmiotem wykładni rozszerzającej”.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 i 2 potwierdzają także poniżej przytoczone przez Wnioskodawcę przykładowe interpretacje indywidualne:

-interpretacja indywidualna DKIS z dnia 9 sierpnia 2017 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.176.2017.1.AK, w której organ potwierdził następujące stanowisko podatnika: „jeżeli podatnik wytwarza po dniu uzyskania Zezwolenia produkty objęte zakresem Zezwolenia, które następnie zostaną sprzedane (tym samym wygenerują dochód dla celów ustawy o p.d.o.p.) po spełnieniu warunków określonych w Zezwoleniu, to dochód wynikający z ich sprzedaży (stanowiący różnicę między tym przychodem, a kosztami, które należy do tego przychodu przypisać) podlegać będzie zwolnieniu z podatku dochodowego (niezależnie od tego czy produkcja tych wyrobów zakończona została przed czy po dacie nabycia przez podatnika prawa do zwolnienia)”;

-interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 kwietnia 2016 r. znak: ILPB3/4510-1-49/16-2/KS, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, wskazujące że: „wskazany przepis wyznacza ramy czasowe stosowania przedmiotowego zwolnienia podatkowego, wskazując, że początkowy moment, od którego zwolnienie to może być stosowane to uzyskanie zezwolenia strefowego. W ocenie Wnioskodawcy, istotne jest zatem, aby Wyroby strefowe zostały wytworzone po uzyskaniu Zezwolenia. (...) uzyskany po nabyciu prawa do zwolnienia dochód osiągnięty ze sprzedaży Wyrobów strefowych, co do których cykl produkcyjny rozpoczął się po otrzymaniu Zezwolenia, ale przed uzyskaniem prawa do zwolnienia, będzie podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych niezależnie od momentu zakończenia cyklu produkcyjnego Wyrobów strefowych. W szczególności, powyższemu zwolnieniu podlegać będzie uzyskany po nabyciu prawa do zwolnienia dochód osiągnięty ze sprzedaży Wyrobów strefowych, których cykl produkcyjny rozpoczął się i zakończył po otrzymaniu Zezwolenia, ale przed dniem uzyskania prawa do zwolnienia (zapasy). Podobnie, dochód uzyskany po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego ze sprzedaży Wyrobów strefowych, których cykl produkcyjny rozpocznie się przed nabyciem prawa do zwolnienia, (ale po uzyskaniu Zezwolenia) i zakończy po nabyciu prawa do zwolnienia, będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy”;

-interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 marca 2015 r. znak ILPB3/423-649/14-2/KS, w której organ potwierdził prawidłowość wniosków podatnika wskazującego, że „zasadnicze znaczenie dla rzeczywistego skorzystania ze zwolnienia podatkowego będzie mieć więc data osiągnięcia dochodu w związku ze sprzedażą Wyrobów strefowych wytworzonych przez Spółkę na terenie SSE. Obowiązek wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniu należy bowiem traktować jako swoisty „warunek zawieszający” możliwość korzystania ze zwolnienia dochodu do momentu spełnienia tych warunków”;

-interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 marca 2014 r. znak ILPB3/423-581/13-2/KS, w której organ podzielił zdanie wnioskodawcy: „dochód wynikający ze sprzedaży wyrobów strefowych wyprodukowanych po uzyskaniu Zezwolenia, a uzyskany od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka spełniła warunki określone w Zezwoleniu, korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych”.

Powyższa linia interpretacyjna wskazuje na to, że dochody uzyskane ze sprzedaży produktów gotowych, mimo iż proces produkcyjny rozpoczął się po otrzymaniu Zezwolenia, podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego w ramach otrzymanego zwolnienia z tytułu działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, bez względu kiedy zakończył się proces produkcyjny (przed czy po dniu uzyskania prawa do zwolnienia).

Podsumowując powyższe rozważania, w zakresie pytania nr 1, w przypadku Spółki dochody uzyskane ze sprzedaży wyrobów strefowych po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego, których proces produkcyjny rozpocznie się przed nabyciem prawa do zwolnienia (ale po uzyskaniu Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej) i zakończy przed nabyciem prawa do zwolnienia, będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

W zakresie pytania nr 2, w przypadku zakończenia procesu produkcyjnego produktów po nabyciu prawa do zwolnienia, dochody z tytułu ich sprzedaży także podlegać będą zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Uzasadnienie do pytania nr 3

Wyżej wskazane argumenty w zakresie stanowiska do pytań nr 1 i 2 mają zastosowanie także do pytania nr 3.

Ponadto, co zostało już przytoczone w treści uzasadnienia Wnioskodawcy, Spółka wskazuje na kompleksowość wykonywanych świadczeń, które wchodzą w skład świadczenia głównego, jakim jest sprzedaż rozjazdów. W ramach świadczenia kompleksowego polegającego na dostawie rozjazdów Spółka w szczególności: przechowuje wyprodukowane rozjazdy (część stalową), dokonuje wstępnego montażu rozjazdów w bloki na podrozjazdnicach strunbetonowych lub drewnianych, transportuje je do klienta oraz dokonuje ich rozładunku w miejscu rozładunku wskazanym przez klienta. Ze względu na wydłużony okres dostawy oraz wykonania pozostałych czynności zdarzyły się sytuacje dostawy wyrobów gotowych mające miejsce przed momentem uzyskania Zezwolenia, natomiast czynności pomocnicze, takie jak przechowywanie (depozyt), wstępny montaż rozjazdu, transport wystąpiły po uzyskania Zezwolenia, bądź po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego.

Bazując na ukształtowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych warunkiem uznania czynności takich jak transport czy montaż jako działania pomocnicze (akcesoryjne) jest ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek z działalnością podstawową. Muszą więc stanowić integralną część działalności strefowej podmiotu, by dochody z tego rodzaju działalności mieściły się w zakresie zezwolenia strefowego otrzymanego przez podmiot. Wskazuje na to m.in. wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2017 r. znak II FSK 1438/15. W przypadku Spółki występuje ścisły, nierozerwalny i funkcjonalny związek między czynnościami pomocniczymi, a sprzedażą wyrobów. Czynności dodatkowe są elementem, który wpływa na spełnienie głównego świadczenia, jakim jest dostawa rozjazdów (Wyrobów strefowych), a co za tym idzie, umożliwiają one Spółce wypełnienie zobowiązania wobec klienta.

Dochody z tytułu sprzedaży wyrobów strefowych objęte są zwolnieniem, w związku z czym uzyskane przychody i poniesione koszty z tytułu świadczenia czynności dodatkowych, które stanowią wraz z czynnością główną świadczenie kompleksowe, także podlegają zwolnieniu od podatku CIT. Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna DKIS z dnia 5 stycznia 2021 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.388.2020.2.KS, w której organ wypowiedział się, że: „stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym realizowane przez Spółkę czynności dodatkowe takie jak transport Kontenerów/Budynków kontenerowych oraz ich montaż we wskazanym miejscu, a także świadczenie serwisu gwarancyjnego, oraz sprzedaż Elementów dodatkowych Kontenerów stanowią wraz z produkcją i sprzedażą Kontenerów oraz Budynków kontenerowych jedno świadczenie, z którego dochód w całości podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, w oparciu o Decyzję o wsparciu jest prawidłowe”.

Spółka przed uzyskaniem prawa do zwolnienia na podstawie Zezwolenia prowadziła sprzedaż produktów określonych tymi samymi kodami PKWiU, co Wyroby strefowe, co prowadzi do wniosku, że jeżeli zostałyby one sprzedane w czasie późniejszym (po nabyciu prawa do zwolnienia na podstawie Zezwolenia) podlegałyby one zwolnieniu od opodatkowania CIT. Zwolnieniu podlegałby dochód uzyskany z całego świadczenia kompleksowego. W sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym Spółka wskazuje, że uzyskanie dochodu ze sprzedaży wyrobu gotowego nastąpiło przed uzyskaniem prawa do zwalniania dochodu na podstawie Zezwolenia, a uzyskanie dochodu ze sprzedaży świadczeń pomocniczych (stanowiących nierozerwalną część świadczenia kompleksowego polegającego na dostawie wyrobów strefowych) nastąpiło w okresie korzystania ze zwolnienia, co w ocenie Wnioskodawcy prowadzi do wniosku, że dochód ten może zostać zwolniony z opodatkowania jako dochód strefowy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Podsumowując powyższe w ocenie Wnioskodawcy, dochody ze sprzedaży świadczeń dodatkowych związanych ze sprzedażą Wyrobów strefowych wytworzonych i sprzedanych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT,

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1)przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT,

dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604 dalej: „ustawa o SSE”),

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

-prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

-uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku CIT jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu. Zwolnieniem nie będą natomiast objęte dochody związane z działalnością gospodarczą na terenie strefy.

Fakt, iż podmiot prowadzący działalność strefową otrzymuje z tytułu swojej działalności dodatkowe wynagrodzenie inne niż cena za wykonane usługi/sprzedawane towary nie oznacza, iż takie wynagrodzenie nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Dochód zwolniony (strefowy) to dochód, jaki jest bezpośrednio generowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia.

Zwolnienie przewidziane treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT nie ma wprawdzie charakteru podmiotowego, jednak przesłanka zezwolenia winna odnosić się do prowadzonej działalności, nie zaś do rodzajów przychodów osiąganych z działalności gospodarczej. Tym bardziej, że zwolnienie odnosi się wprost do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, a nie do produktów wskazanych w posiadanym przez podatnika zezwoleniu.

Zgodnie z § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 121, dalej: „rozporządzenia SSE”),

w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm.

Przedsiębiorca brown field nabywa prawo do zwolnienia dochodu po osiągnięciu poziomu zatrudnienia oraz po poniesieniu wydatków w wysokości określonej w zezwoleniu. Dopiero od tej chwili przedsiębiorca brown field będzie mógł korzystać ze zwolnienia dochodu uzyskiwanego z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej.

Celem wprowadzenia szczególnego przepisu zawartego w § 5 ust. 4 rozporządzenia SSE, było wyrównanie warunków korzystania z pomocy publicznej dla przedsiębiorców realizujących nową inwestycję na terenie istniejącego zakładu i przedsiębiorców realizujących inwestycję od podstaw.

W konsekwencji, potwierdzić należy, że omawiane zwolnienie przysługuje Państwu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, co jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nastąpiło w styczniu 2024 r. (data ta została przyjęta jako element opisu i nie podlegała weryfikacji w wydanej interpretacji).

W stosunku do dochodów osiągniętych po spełnieniu ww. warunków ze sprzedaży Wyrobów strefowych wytworzonych na terenie strefy po uzyskaniu Zezwolenia przysługuje Państwu prawo do skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodzić się z Państwem należy, że:

-dochody ze sprzedaży Wyrobów strefowych wytworzonych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

-dochody uzyskane po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego ze sprzedaży Wyrobów strefowych, których proces produkcyjny rozpocznie się przed nabyciem prawa do zwolnienia (ale po uzyskaniu Zezwolenia) i zakończy po nabyciu prawa do zwolnienia, będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka wykonuje szereg czynności składających się na kompleksowe świadczenie sprzedaży/dostawy rozjazdów. Nierozerwalną częścią takiego świadczenia są w szczególności:

-przechowywanie/magazynowanie części stalowej rozjazdu (z czym związane jest pobieranie opłaty za depozyt);

-wstępny montaż rozjazdu w bloki na podrozjazdnicach strunobetonowych lub drewnianych (dalej jako: „wstępny montaż rozjazdu”),

-transport rozjazdu na miejsce rozładunku/dostawy wskazane przez klienta (transport kolejowy wagonami typu Switcher lub transport drogowy),

-rozładunek rozjazdu na miejscu rozładunku/dostawy wskazanym przez klienta.

Powyżej wskazane czynności łączą się ze sobą gwarantując zapewnienie dostarczenia kompletnego produktu gotowego do używania przez odbiorcę. Sprzedaż wyrobów gotowych następuje w różnych kombinacjach.

W zakresie pytania nr 3 Państwa wątpliwość dotyczy ustalenia, czy dochody ze sprzedaży świadczeń dodatkowych związanych ze sprzedażą Wyrobów strefowych - tworzących razem świadczenie kompleksowe - wytworzonych i sprzedanych przed nabyciem prawa do zwolnienia z podatku dochodowego (ale po uzyskaniu Zezwolenia), osiągnięte po nabyciu prawa do zwolnienia podatkowego będą podlegały zwolnieniu z podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Jak wskazano powyżej, Spółka nabyła prawo do zwolnienia dochodu po osiągnięciu poziomu zatrudnienia oraz poniesieniu wydatków inwestycyjnych w wysokości określonej w zezwoleniu.

Skoro, jak wynika z opisu sprawy, do sprzedaży wyrobów gotowych doszło przed uzyskaniem prawa do zwolnienia (co oznacza, że dochód z ich sprzedaży nie korzystał ze zwolnienia), to również dochód osiągnięty ze sprzedaży świadczeń dodatkowych osiągnięty po nabyciu tego prawa nie może korzystać ze zwolnienia. W omawianej sprawie, istotny jest bowiem moment osiągnięcia dochodu ze sprzedaży Wyrobu strefowego, a ten nastąpi przed nabyciem prawa do zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Jak sami Państwo wskazali, świadczenia dodatkowe tworzą razem ze sprzedażą wyrobów strefowych świadczenie kompleksowe. Zatem, dochód ze świadczeń dodatkowych powinien „dzielić los” dochodu ze świadczenia głównego, jakim niewątpliwie jest dochód ze sprzedaży wyrobu strefowego.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.