Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

13 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy koszty organizacji wycieczki wskazane we wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z o.o. zajmująca się (...) z okazji jubileuszu 20-lecia powstania firmy zorganizowała dla swoich pracowników wycieczkę integracyjną do (…). Wycieczka sfinansowana była ze środków obrotowych spółki.

Uczestnikami wycieczki byli pracownicy firmy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, jedna osoba zatrudniona na umowę zlecenie i trzy osoby współpracujące ze spółką (własna działalność gospodarcza) - łącznie 55 osób. Spółka w związku z wycieczką poniosła następujące koszty: przejazd autokarem - 2337,96 zł netto, bilety wstępu i usługa przewodnicka po (…) 1598,35zł netto, bilet wstępu do winnicy 7903,70 zł. W cenie biletu wstępu do winnicy mieściło się zwiedzanie winnicy i winiarni wraz z przewodnikiem, poznanie procesu powstawania wina i dzieje winiarstwa (…), poczęstunek w postaci grilla, deski lokalnych serów, degustacja 3 win i tort z okazji jubileuszu. Oprócz degustacji win, które jest integralną częścią zwiedzania winnicy, spółka nie finansowała dodatkowego alkoholu.

Pytanie

Czy w/w koszty organizacji wycieczki stanowią koszty uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem spółki koszty organizacji wycieczki integracyjnej z okazji jubileuszu 20-lecia spółki stanowią koszty uzyskania przychodów w części przypadającej na pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Koszty poniesione na uczestników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie oraz osób współpracujących nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2003 r. poz. 2805 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Wycieczka miała na celu integrację załogi, zmotywowanie pracowników do jak najwydajniejszej pracy, poprawę atmosfery w pracy, komunikacji między pracownikami, zacieśnienie więzi z pracodawcą, "zatrzymaniu" pracowników w firmie - wykazują one zatem związek z przychodami.

Spotkanie pracowników poza miejscem pracy, pozwoliło na oderwanie się od codziennych problemów firmowych i wspólne spędzenie czasu, co sprzyja poprawie komunikacji, umocnieniu więzi oraz wpływa pozytywnie na integrację zespołu.

Powodem organizacji wycieczki był również jubileusz 20-lecia powstania spółki. Spółka poprzez organizację wycieczki pragnęła większej integracji i lepszego poznania się osób pracujących od początku istnienia spółki z nowo przyjętymi osobami, przypomniana została historia tworzenia spółki i jej największe osiągnięcia. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach, pracownicy konsolidują się z firmą. Efektywność pracy wykonywanej przez silny zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę w związku z powyższym, zdaniem spółki, wydatki na zorganizowanie w/w wycieczki w części przypadającej na pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę stanowią koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy koszty organizacji wycieczki wskazane we wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że zajmują się Państwo (...). Z okazji jubileuszu 20-lecia powstania firmy zorganizowali Państwo dla swoich pracowników wycieczkę integracyjną do (…). Wycieczka sfinansowana była ze środków obrotowych spółki. Uczestnikami wycieczki byli pracownicy firmy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, jedna osoba zatrudniona na umowę zlecenie i trzy osoby współpracujące ze spółką (własna działalność gospodarcza) - łącznie 55 osób. Spółka w związku z wycieczką poniosła następujące koszty: przejazd autokarem - 2337,96 zł netto, bilety wstępu i usługa przewodnicka po (…) 1598,35zł netto, bilet wstępu do winnicy 7903,70 zł. W cenie biletu wstępu do winnicy mieściło się zwiedzanie winnicy i winiarni wraz z przewodnikiem, poznanie procesu powstawania wina i dzieje winiarstwa (…), poczęstunek w postaci grilla, deski lokalnych serów, degustacja 3 win i tort z okazji jubileuszu. Oprócz degustacji win, które jest integralną częścią zwiedzania winnicy, spółka nie finansowała dodatkowego alkoholu.

Wskazują Państwo także, że wycieczka miała na celu integrację załogi, zmotywowanie pracowników do jak najwydajniejszej pracy, poprawę atmosfery w pracy, komunikacji między pracownikami, zacieśnienie więzi z pracodawcą, "zatrzymaniu" pracowników w firmie - wykazują one zatem związek z przychodami. Spotkanie pracowników poza miejscem pracy, pozwoliło na oderwanie się od codziennych problemów firmowych i wspólne spędzenie czasu, co sprzyja poprawie komunikacji, umocnieniu więzi oraz wpływa pozytywnie na integrację zespołu. Powodem organizacji wycieczki był również jubileusz 20-lecia powstania spółki. Spółka poprzez organizację wycieczki pragnęła większej integracji i lepszego poznania się osób pracujących od początku istnienia spółki z nowo przyjętymi osobami. Przypomniana została historia tworzenia spółki i jej największe osiągnięcia. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach, pracownicy konsolidują się z firmą. Efektywność pracy wykonywanej przez silny zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę. W związku z powyższym, zdaniem spółki, wydatki na zorganizowanie w/w wycieczki w części przypadającej na pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę stanowią koszty uzyskania przychodów. Koszty poniesione na uczestników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie oraz osób współpracujących nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W analizowanym zakresie za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o CIT trzeba przyjąć kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, a tym samym we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego wydatku na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. W tym kontekście istotne jest również, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, była dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty.

Ponadto wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to Spółka zobowiązana jest wykazać, że ponoszone przez nią ww. wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być także co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. O ile uczestnictwo pracownika w ww. uroczystościach i spotkaniach nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić - co do zasady - koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania.

W tym miejscu zasadnym jest wskazać, iż zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy (Dz. U. 2023, poz. 1465 ze zm.), Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił - w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT - koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników oraz współpracowników. Koszty te nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, natomiast pozostają w związku z osiąganymi przychodami. Bezsprzecznie bowiem stworzenie przyjaznej atmosfery w miejscu pracy, dbałość o pracownika/współpracownika wiąże te osoby z Wnioskodawcą co przekłada się na większą efektywność podejmowanych przez ww. osoby działań, skutkiem czego są wyższe przychody Wnioskodawcy.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 45 updop:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2.

Spółka wskazała, że w związku z wycieczką Spółka poniosła następujące koszty:

• przejazd autokarem - 2337,96 zł netto,
• bilety wstępu i usługa przewodnicka po (…) 1598,35zł netto,
• bilet wstępu do winnicy 7903,70 zł. W cenie biletu wstępu do winnicy mieściło się zwiedzanie winnicy i winiarni wraz z przewodnikiem, poznanie procesu powstawania wina i dzieje winiarstwa (…), poczęstunek w postaci grilla, deski lokalnych serów, degustacja 3 win i tort z okazji jubileuszu. Oprócz degustacji win, które jest integralną częścią zwiedzania winnicy, spółka nie finansowała dodatkowego alkoholu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z wycieczką poniesione na przejazd autokarem oraz bilety wstępu i usługę przewodnika po (…) oraz bilety wstępu do winnicy w części przypadającej na pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Jak sami Państwo wskazują wycieczka miała na celu integrację załogi, zmotywowanie pracowników do jak najwydajniejszej pracy, poprawę atmosfery w pracy, komunikacji między pracownikami, zacieśnienie więzi z pracodawcą, "zatrzymaniu" pracowników w firmie. Spotkanie pracowników poza miejscem pracy, pozwoliło na oderwanie się od codziennych problemów firmowych i wspólne spędzenie czasu, co sprzyja poprawie komunikacji, umocnieniu więzi oraz wpływa pozytywnie na integrację zespołu. Spółka poprzez organizację wycieczki pragnęła większej integracji i lepszego poznania się osób pracujących od początku istnienia spółki z nowo przyjętymi osobami, przypomniana została historia tworzenia spółki i jej największe osiągnięcia. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach, pracownicy konsolidują się z firmą. Efektywność pracy wykonywanej przez silny zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę w związku z powyższym.

Tym samym ww. wydatki w tej części pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez Państwa przychodów. W konsekwencji ww. wydatki w tej części będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie będą wyłączone z tych kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Natomiast w zakresie dotyczącym wydatków poniesionych na pracowników zatrudnionych na umowę zlecania oraz osób współpracujących ze spółką (własna działalność gospodarcza) wskazać należy, że wydatki te nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Organu należy je uznać za koszty reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Kosztami reprezentacji są wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentem.

Wskazać należy, że umowa cywilnoprawna (umowa współpracy) zakłada równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego. Reprezentacja to poprawa lub utrwalenie wizerunku przedsiębiorcy, którą może realizować w stosunku do osób trzecich, a za takie należy uznać m.in. zleceniobiorców czy podwykonawców (współpracowników). W ocenie Organu wydatki, o których mowa we wniosku w tej części w odniesieniu do współpracowników (osoby zatrudnionej na umowę zlecenie oraz osób współpracujących ze spółką (własna działalność gospodarcza)), stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących Państwa pracownikami. Takie wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając zatem powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki o których mowa we wniosku w zakresie dotyczącym pracownika zatrudnionego na umowę zlecanie oraz osób współpracujących ze spółką (własna działalność gospodarcza) noszą znamiona reprezentacji, mają na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach Współpracowników, uwypuklenie zasobności i profesjonalizmu Spółki, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy.

We wniosku wskazali Państwo, że koszty poniesione na uczestników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie oraz osób współpracujących nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zatem Państwa stanowisko w tej części należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.