Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.740.2024.2.JKU

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytań nr 1, 2, 4-7 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 28 stycznia 2025 r., które wpłynęło w tym samym dniu – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

1. Informacje ogólne o Wnioskodawcy

Spółka X Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) od 2021 roku jest podatnikiem podatku CIT zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT oraz podlega opodatkowaniu na terenie RP od całości swoich dochodów.

W przedmiocie działalności gospodarczej Spółki według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) znajduje się 62.01-Z - Działalność związana z oprogramowaniem.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest tworzenie oraz rozwój innowacyjnych programów komputerowych. W ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółka tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie komputerowe dedykowane dla konkretnych klientów, jak również oprogramowanie własne na potrzeby rynkowe.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, ani nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Koszty kwalifikowane związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Spółka prowadzi pełne księgi rachunkowe.

2. Tworzenie innowacyjnych programów komputerowych

Głównym celem działalności Spółki jest tworzenie oraz rozwój innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych programów komputerowych. Spółka tworzy oraz ulepsza programy komputerowe, (…). W tym zakresie Spółka prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie programów komputerowych spełniających wszelkie wymagania kontrahentów, jak również równoległe opracowanie nowych rozwiązań dla Spółki.

Reasumując, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się:

1)tworzeniem nowego oprogramowania dedykowanego dla konkretnego klienta w odpowiedzi na jego szczegółowe wymagania oraz

2)tworzeniem oprogramowania własnego, niededykowanego dla konkretnego klienta lub grupy klientów, powstałego w wyniku analizy rynku usług IT i stanowiącego odpowiedź na potencjalne, przyszłe zapotrzebowanie klientów.

(dalej łącznie zwane: „Produkty IP”).

W celu realizacji Projektów IP, Spółka stosuje jedną z opisanych w punkcie 4 metodologii działania.

3. Klienci Spółki - Informacje wypełniające wymogi, o których mowa w art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej.

Spółka uzyskuje lub będzie uzyskiwała przedmiotowe dochody od następujących podmiotów zagranicznych:

(…)

Działalność Spółki jest skierowana przede wszystkim (…). Z uwagi na fakt, iż niniejszy wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego Spółka nie jest w stanie dokładnie określić w dacie składania wniosku, z jakimi podmiotami będzie kontraktować w przyszłości. Oprócz wymienionych wyżej, w kręgu zainteresowania Spółki są także podmioty (…).

4. Metodologia działania Spółki

Spółka tworzy swoje Produkty IP w ramach kilku modeli działania:

1)Fixed price,

2)T&M,

3)R&D,

4)Produkt.

4.1. Fixed price

Fixed Price to model, w którym z góry ustalana jest stała cena za projekt już na etapie negocjacji umowy wraz z zakresem i harmonogramem działania.

Realizacja tego projektu następuje zgodnie z modelem „kaskadowym-krokowym”. Wskazany model polega na wykonywaniu czynności jako odrębnych faz projektowych, kolejno po sobie. Spółka działa tutaj w następujących etapach:

a)analiza funkcjonalna;

b)implementacja (z podziałem na etapy);

c)testy wewnętrzne;

d)testy akceptacyjne klienta;

e)wdrożenie (stabilizacja powdrożeniowa).

W ramach tego modelu działania, przy realizacji projektu biorą lub mogą brać udział:

a)współpracownicy (B2B) osoby świadczące usługi na podstawie umowy o współpracę zawarte w ramach prowadzonej przez siebie indywidualnej działalności gospodarczej (przedsiębiorcy);

b)współpracownicy (bez B2B) (przez pojęcie współpracownik Wnioskodawca rozumie osoby świadczące usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy cywilnoprawnej zlecenia i o dzieło, którzy nie prowadzą jednak indywidualnej działalności gospodarczej). W dalszej części wniosku współpracownicy (B2B) oraz współpracownicy (bez B2B) zwani są łącznie: „współpracownikami”;

c)wspólnicy Spółki (komandytariusze, którzy na bieżąco wspierają proces tworzenia oprogramowania);

d)pracownicy (aktualnie Spółka nie zatrudnia pracowników tworzących oprogramowanie, jednak nie wykluczone, że w przyszłości Spółka zatrudni takich pracowników).

Efektem realizacji tego typu projektów jest powstanie innowacyjnego oprogramowania komputerowego dostosowanego do potrzeb klienta Spółki.

Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy danego współpracownika (a w przyszłości również także pracownika) na danym projekcie, a także prowadzi ewidencję efektów pracy w postaci ukończonych programów komputerowych, co do których autorskie prawa do programów komputerowych są przenoszone na klienta.

4.2. T&M

Model współpracy, w którym klient płaci za faktycznie wykonaną pracę na podstawie zaraportowanych godzin. Klient ma swobodę co do zmiany specyfikacji projektu. Realizacja tego typu projektów następuje z zastosowaniem metodyk zwinnych, takich jak Scrum lub Kanban, na które składają się następujące elementy:

·Backlog (lista funkcjonalności, oczekiwań klienta);

·Sprint (średnio ok. 10 dni, albo inny ustalony okres);

·Planowanie Sprintu;

·Daily Scrum (krótki, 15 minutowy, codzienny status realizacji celu sprintu i plan na aktualny dzień);

·Sprint Review (podsumowanie sprintu z demonstracją pokazującą wyniki prac w sprincie i jego przyrost).

Efektem realizacji tego typu projektów jest powstanie innowacyjnego oprogramowania komputerowego dostosowanego do potrzeb klienta Spółki.

4.2.1. Metodyka Scrum

Metodyka Scrum wykorzystywana przez Spółkę przy świadczeniu usług w ramach ww. modeli działania jest zwinną metodą zarządzania projektami IT. Opiera się ona na zasadach Agile Scrum, które zakładają, że wykonywane prace w oparciu o iteracyjne i przyrostowe ramy postępowania mają za zadanie zwiększyć przewidywalność, a także zapewnić możliwie najlepszą kontrolę ryzyka operacji. Realizacja projektów w oparciu o wytyczne Scrum, opiera się na czterech komponentach:

1)analizie i zdefiniowaniu wymogów biznesowych;

2)zaprojektowaniu modułów rozwiązania;

3)tworzeniu oprogramowania;

4)testowaniu rozwiązania i wprowadzaniu poprawek.

Spółka prowadzi prace zmierzające do powstania Projektów IP w oparciu o ustalony wcześniej plan działania, który tworzą tzw. sprinty. Z kolei każdy sprint wyznacza cele zamierzone do osiągnięcia. Dzięki temu możliwa jest weryfikacja rezultatów planowanych do osiągnięcia w ramach każdego sprintu polegająca na porównaniu zakresu prac, który spółka chciała osiągnąć w obrębie konkretnego sprintu, z zakresem prac, który rzeczywiście udało się zrealizować. Prezentując działalność Spółki bardziej szczegółowo wyjaśnić należy w pierwszej kolejności, że metodologia Scrum, w której Zespół Deweloperski współpracowników Spółki (a w przyszłości pracowników) realizuje Projekty IP jest „zwinną” metodą zarządzania projektami IT.

Realizacja projektów w oparciu o wytyczne metodologii Scrum polega w praktyce na podzieleniu czasu pracy na etapy - wspomniane wyżej sprinty. Każdy etap obejmuje planowanie sprintu (określenie celu - definicji wykonanej pracy - oraz zaplanowanie drogi jego realizacji), wykonanie założonego celu oraz przegląd efektów oraz przebiegu prac na danym etapie.

Efekt każdego kolejnego etapu wiąże się z wytworzeniem tzw. przyrostu, a więc zakończony sprint powinien wnosić zauważalną nową wartość funkcjonalną. Zasadniczo sprint nie może trwać dłużej niż jeden miesiąc. Kończy się on spotkaniem, podczas którego prezentowany jest efekt danego etapu, a także przegląd przebiegu prac danego etapu. Powyższe oznacza, że rezultat działalności podejmowanej przez Spółkę w celu wytworzenia Projektów IP jest wyodrębniany zarówno jako wynik poszczególnych sprintów, jak i produkt zbiorczy, po zakończeniu całości prac. Finalnie, przyrosty sprintów są ustalane i uzewnętrzniane jako gotowy produkt - Projekt IP zarówno w wersji kodu źródłowego, jak i w dokumentacji sporządzonej w tradycyjnej wersji papierowej. Stosując taką metodologię Spółka zachowuje większą kontrolę nad pracą w poszczególnych Projektach IP oraz efektach w postaci planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Zwinna metodyka wytwarzania oprogramowania Scrum, którą wykorzystuje Spółka, różni się od tradycyjnych metod wytwarzania oprogramowania, w których prace nie są podzielone na przyrostowe etapy, lecz obejmują zdefiniowanie całości wymagań co do produktu końcowego na wstępie prac, następnie przygotowanie całości produktu wg tych odgórnie zdefiniowanych wymagań oraz jego testowanie i walidację przez klienta. Wskutek tego, w przypadku projektów tradycyjnych, rozbieżności w stosunku do rzeczywistych potrzeb klienta (zarówno uświadomionych zakomunikowanych wykonawcy, jak i nieuświadomionych przez niego) mogą narastać w toku procesu i powodować konieczność dużo większych prac adaptacyjnych na skończonym produkcie na koniec całego procesu, co nie ma miejsca w sytuacji, gdy proces adaptacyjny realizowany jest przez cały czas prac nad produktem w kolejnych etapach. Różnica między zwinną a tradycyjną metodyką wytwarzania oprogramowania przejawia się także w podziale ról w Zespole Deweloperskim tworzącym oprogramowanie. Zespół Deweloperski składa się zarówno z osób pracujących u klienta, jak i Zespołu Deweloperskiego Spółki, przy czym wyjaśnić należy, że rola osób reprezentujących klienta sprowadza się wyłącznie do konsultacji czy funkcjonalność Projektu IP, bądź sprintu zaproponowana przez Spółkę spełnia wymagania klienta. Pracownicy i reprezentanci klienta nie uczestniczą zatem w pracach twórczych nad konkretnym Projektem IP a ich zaangażowanie umożliwia lepsze i pełniejsze dostosowanie powstającego produktu do potrzeb i oczekiwań klienta na poszczególnych etapach jego tworzenia (sprintach). W ramach Spółki metodologia Scrum została dostosowana do polskich realiów prowadzenia projektów, jak i do specyfiki oprogramowania tworzonego przez Spółkę.

4.2.2. Metodyka Kanban

Kanban to metodyka polegająca na obsłudze zadań przez Zespół Deweloperski. Kanban nakłada się na istniejący proces twórczy i wymaga przestrzegania trzech podstawowych zasad:

(1) wizualizacja przepływu,

(2) ograniczenie pracy cząstkowej,

(3) zarządzanie przepływem.

Pierwsza zasada to przedstawianie zadania w formie wizualnej, co pozwala uwidocznić na jakim etapie jest praca w danym procesie. W zakresie ograniczenia pracy cząstkowej przyjmuje się zasadę skupienia na wykonywanej pracy, przy czym dopuszcza się większą liczbę zadań (zgodną z określonym wskaźnikiem). Trzecia zasada, czyli zarządzanie przepływem stanowi reakcję na prędkość zespołu.

Kanban nie musi zmieniać istniejącego procesu i może być realizowany w istniejącym procesie wytwórczym oprogramowania. W niniejszej sprawie, Kanban uzupełnia technikę zwinną Scrum, wykorzystywaną przez Spółkę.

4.3. R&D

Projekty R&D (research & development) to wewnętrzne prace, w czasie których Spółka buduje oraz rozwija swoje własne schematy rozwiązań (frameworki), opracowuje biblioteki kodów źródłowych, inne rozwiązania, które stanowią bazę i są wykorzystywane w trakcie implementacji projektów komercyjnych. Celem prac jest optymalizacja realizowanych zadań, procesów wewnętrznych, wykorzystywania narzędzi. W trakcie prac badane są nowe technologie, ich możliwości i ograniczenia oraz zespół uczy się ich celem możliwości dostarczania rozwiązań biznesowych klientom z ich wykorzystaniem.

Realizacja tego typu projektów następuje z zastosowaniem metodyk zwinnych, takich jak Scrum, Kanban, na które składają się następujące elementy:

·Backlog (lista funkcjonalności, tematów do przygotowania);

·Sprint (średnio ok. 10 dni, albo inny ustalony okres);

·Planowanie Sprintu;

·Daily Scrum (krótki, 15 minutowy, codzienny status realizacji celu sprintu i plan na aktualny dzień);

·Sprint Review (podsumowanie sprintu z demonstracją pokazującą wyniki prac w sprincie i jego przyrost).

4.4. Produkt

Produkty (rozwiązania/systemy informatyczne), które powstały w ramach prac R&D jak również inne systemy informatyczne, które w pełni lub częściowo są własnością Spółki.

Realizacja tego typu projektów następuje z zastosowaniem metodyk zwinnych, takich jak Scrum, Kanban, na które składają się następujące elementy:

·Backlog (lista funkcjonalności, tematów do przygotowania);

·Sprint (średnio ok. 10 dni, albo inny ustalony okres);

·Planowanie Sprintu;

·Daily Scrum (krótki, 15 minutowy, codzienny status realizacji celu sprintu i plan na aktualny dzień);

·Sprint Review (podsumowanie sprintu z demonstracją pokazującą wyniki prac w sprincie i jego przyrost).

4.5. Podsumowanie

Niezależnie od opisanego powyżej modelu współpracy Wnioskodawca wskazuje, że prace w ramach przedstawionych wyżej modeli działania nie mają charakteru zadań rutynowych, czy okresowych zmian do istniejących programów komputerowych. Prace przebiegają zgodnie z określonym modelem działania, a celem takich działań jest powstanie innowacyjnego oprogramowania.

Podsumowując, efektem działań podejmowanych przez Spółkę w ramach wskazanych powyżej modeli działania jest:

1)powstanie programów komputerowych poprzez opracowanie prototypów, tworzenie nowych oprogramowań, w tym także poprzez tworzenie niedostępnych wcześniej elementów i nowych funkcjonalności takich programów komputerowych;

2)udoskonalanie istniejących programów komputerowych polegające na dostosowaniu go do określonych funkcji poprzez modyfikację/rozszerzenie programu komputerowego (wykraczające poza okresowe, czy rutynowe zmiany produktu).

Wnioskodawca również zauważa, że informatyka jest branżą dynamicznie się rozwijającą, Wnioskodawca oraz współpracownicy Spółki na bieżąco więc obserwują trendy związane z konkretnymi technologiami i językami programowania. Nie wykluczone więc, iż w ramach prowadzonej działalności w przyszłości opisane modele współpracy będą ewaluowały i będą dostosowywane do nowych oczekiwań rynku.

5. Zespoły Deweloperskie

W zależności od realizowanych Produktów IP Spółka powołuje samoorganizujące się Zespoły Deweloperskie w skład których wchodzą opisani specjaliści o zróżnicowanych, wielofunkcyjnych umiejętnościach, mających za zadanie realizację prac deweloperskich nad tworzeniem innowacyjnych programów komputerowych.

W ramach tego modelu działania, przy realizacji projektu biorą lub mogą brać udział:

a)współpracownicy (B2B) są to osoby (przedsiębiorcy) świadczące usługi na podstawie umowy o współpracę zawieranych w ramach prowadzonych przez nich indywidualnych działalności gospodarczych;

b)współpracownicy (bez B2B) (przez pojęcie współpracownik (bez B2B) Wnioskodawca rozumie osoby świadczące usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy cywilnoprawnej zlecenia lub o dzieło. Osoby te nie prowadzą jednak indywidualnej działalności gospodarczej). W dalszej części wniosku współpracownicy (B2B) oraz współpracownicy (bez B2B) zwani są łącznie: „współpracownikami”;

c)wspólnicy Spółki (komandytariusze, angażują się na bieżąco w prace badawczo-rozwojowe oraz prace nad Produktami IP wspierając proces tworzenia oprogramowania);

d)pracownicy (aktualnie Spółka nie zatrudnia pracowników tworzących programy komputerowe, jednak nie wykluczone, że w przyszłości Spółka zatrudni takich pracowników, którzy będą angażowani w Produkty IP).

6. Zakres umów zawieranych przez Spółkę z osobami wchodzącymi w skład Zespołów Deweloperskich

6.1. Współpracownicy (B2B)

W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych, Spółka współpracuje na podstawie umów o współpracę (B2B) z wysokiej klasy specjalistami. Spółka (jak i wspólnicy Spółki, tj. komandytariusze) nie są w żaden sposób powiązani (osobiście, funkcjonalnie czy kapitałowo) z współpracownikami (B2B) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych / prawnych w zakresie cen transferowych.

Umowy o współpracę pomiędzy Spółką a współpracownikami (B2B) zawierane są w ramach działalności gospodarczej współpracownika, a na podstawie tych umów:

1)przenoszone są prawa do fragmentów kodów źródłowych;

2)przenoszone są autorskie prawa do programów komputerowych;

3)przenoszone są prace badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym IP;

4)świadczone są na rzecz Spółki usługi informatyczne IP;

5)świadczenie na rzecz Spółki usług wchodzących w skład pozostałej działalności, o której mowa w punkcie 6.5 poniżej.

Wynagrodzenie Współpracowników (B2B) Spółki składa się odpowiednio z następujących części:

1)wynagrodzenie za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

2)wynagrodzenie za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

3)wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

4)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP, o których mowa w punkcie 6.4 poniżej;

5)wynagrodzenie za świadczenie usług wchodzących w skład pozostałej działalności.

Zakres aktywności Współpracowników (B2B) ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, której celem jest powstanie mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych programów komputerowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych mają różne rozmiary. Mogą nie być one samodzielnymi programami komputerowymi, ale jedynie fragmentami kodów źródłowych niezbędnymi do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie przez Spółkę.

Nabywane przez Spółkę od Współpracowników (B2B) fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane do:

1)tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych;

albo

2)umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzenia działalności.

6.2. Współpracownicy (bez B2B)

W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych, Spółka współpracuje na podstawie umów o współpracę z wysokiej klasy specjalistami, którzy nie prowadzą indywidualnych działalności gospodarczych. Wówczas Spółka z takimi osobami zawiera umowy cywilnoprawne zlecenia lub o dzieło. Spółka (jak i wspólnicy Spółki tj. komandytariusze) nie są w żaden sposób powiązani (osobiście, funkcjonalnie czy kapitałowo) z współpracownikami (bez B2B) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych / prawnych w zakresie cen transferowych.

Na podstawie umów zlecenia lub o dzieło zawieranych pomiędzy Spółką a współpracownikami (bez B2B):

1)przenoszone są prawa do fragmentów kodów źródłowych;

2)przenoszone są autorskie prawa do programów komputerowych;

3)przenoszone są prace badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym IP;

4)świadczone są na rzecz Spółki usługi informatyczne IP;

5)świadczenie na rzecz Spółki usług wchodzących w skład pozostałej działalności, o której mowa w punkcie 6.5 poniżej.

Wynagrodzenie Współpracowników (bez B2B) Spółki składa się odpowiednio z następujących części:

1)wynagrodzenie za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

2)wynagrodzenie za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

3)wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

4)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP, o których mowa w punkcie 6.4 poniżej;

5)wynagrodzenie za świadczenie usług wchodzących w skład pozostałej działalności.

Zakres aktywności Współpracowników (bez B2B) ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, której celem jest powstanie mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych programów komputerowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych mają różne rozmiary. Mogą nie być one samodzielnymi programami komputerowymi, ale jedynie fragmentami kodów źródłowych niezbędnymi do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie przez Spółkę.

Nabywane przez Spółkę od Współpracowników (bez B2B) fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane do:

1)tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych; albo

2)umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

6.3. Pracownicy

Aktualnie Spółka nie zatrudnia pracowników świadczących usługi informatyczne na rzecz Spółki (tj. tworzących programy komputerowe), niemniej jednak z uwagi na fakt, iż niniejszy wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego, nie wykluczone że w przyszłości Spółka zatrudni takie osoby.

W przypadku zawarcia w przyszłości umów o pracę, Spółka nawiąże stosunek pracy z programistami i innymi specjalistami na wskazanych powyżej stanowiskach. W ramach świadczonej pracy, pracownicy będą:

1)świadczyć usługi informatyczne na rzecz Spółki,

2)przenosić na Spółkę prawa do fragmentów kodów źródłowych,

3)przenosić na Spółkę inne prawa autorskie, jakie zostały wytworzone w ramach świadczenia pracy.

Zakres aktywności pracowników będzie miał charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, której celem będzie powstanie mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych programów komputerowych. Nabywane przez Spółkę od pracowników fragmenty kodów źródłowych będą przeznaczane do:

1)tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych;

albo

2)umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

6.4. Usługi informatyczne

Jak wskazano powyżej przedmiotem umów ze współpracownikami Spółki jest również świadczenie przez Współpracowników Spółki usług informatycznych z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowywania analiz oraz prowadzenia innych czynności, które bezpośrednio związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, w szczególności usługi te nabywane są w celu tworzenia przez Spółkę gotowego produktu w postaci finalnego programu komputerowego (dalej: „usługi informatyczne IP”). Czynności składające się na wspomniane usługi informatyczne są również etapami składowymi procesu tworzenia Produktów IP. W ramach nabywanych usług informatycznych Spółka nabywa (i będzie nabywała) wyniki prac badawczo-rozwojowych. Współpracownicy także prowadzą bowiem we własnym zakresie prace badawczo-rozwojowe.

6.5. Pozostała działalność

Oprócz zadań związanych z tworzeniem innowacyjnych programów komputerowych, współpracownicy Spółki (a w przyszłości również pracownicy) wykonują lub będą wykonywać świadczenia usług/prace niezwiązane z bezpośrednio z Projektami IP, a mianowicie:

·czynności administracyjne,

·organizacje szkoleń dla klientów,

·działania zarządcze (organizacyjne),

·montaż urządzeń,

·serwisowanie oprogramowania

(dalej łącznie: „pozostała działalność”).

Działania te nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

Przyjęty przez Spółkę elektroniczny system ewidencjonowania zadań (prowadzony od początku działalności Spółki, systematycznie i na bieżąco) pozwala w sposób precyzyjny określić realizowane zadania oraz pozwala na ich przypisanie do Projektów IP oraz pozostałej działalności.

7. Prace badawczo-rozwojowe

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody począwszy od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Spółce, a więc od 1 lipca 2019 r. Wcześniej prace badawczo-rozwojowe były prowadzone przez spółkę cywilną Wnioskodawcy, która była prowadzona przez dwóch komandytariuszy Spółki, Spółka ta wyniku przekształcenia jako następca prawny kontynuuje te prace.

W ramach działalności gospodarczej Spółki, prowadzi Ona prace kwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, rozumiana jako prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe prowadzone przez Spółkę polegają na działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie (wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych Produktów IP, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, działalność Spółki, w wyniku której powstają Produkty IP cechuje się systematycznością i uporządkowaniem. Zarówno tworzenie Produktów IP dla dedykowanego klienta, jak i rozwój własnych produktów Spółki opiera się o prowadzenie prac w jednej z metodologii szczegółowo opisanej w punkcie 4. Metodologie te cechuje podział prac na etapy prowadzące systematycznie do osiągnięcia efektu finalnego. Prace realizowane w Spółce:

a)rozpoczynają się od pracy koncepcyjnej (opracowanie koncepcji Produktu IP), a finalizowane są wraz z zakończeniem prac związanych z ulepszeniem Produktu IP lub tworzeniem nowego Produktu IP;

b)nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, niepociągającymi za sobą postępu technologicznego;

c)ich celem jest powstanie nowych lub ulepszonych Produktów IP.

Działania te są realizowane przez Zespoły Deweloperskie Spółki, które charakteryzują się autonomicznością i wielofunkcyjnością. Zespoły Deweloperskie realizują te czynności opierając się na narzędziach programistycznych (środowiska programowania, biblioteki, środowiska baz danych), bez wykorzystania gotowych rozwiązań. W ich rezultacie, powstają Produkty IP stanowiący efekt twórczej działalności człowieka. Powstałe Produkty IP posiadają cechę nowości, odróżniające je od innych wytworzonych uprzednio przez Spółkę projektów, zarówno w zakresie kodu źródłowego, jak i wynikających z niego funkcjonalności. Spółka opracowuje nowe wersje swoich Produktów IP i ulepsza je względem dotychczas występujących w ramach swojego przedsiębiorstwa. Powstałe Produkty IP mają też charakter indywidualny, albowiem ich wytworzenie wymaga kreatywności i innowacyjności a także zaangażowania wiedzy i umiejętności współpracowników Spółki, wspólników Spółki, a w przyszłości również pracowników. Tym samym opracowane przez Spółkę Produkty IP są wynikiem wyłącznie procesów myślowych człowieka i nie powstają w wyniku zautomatyzowanych procesów.

Spółka nie świadczy usług wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, ponieważ są to prace ukierunkowane na wytworzenie ulepszanie i modyfikację programów komputerowych lub ich części w celu uzyskania nowych funkcjonalności wcześniej niewystępujących lub wytworzeniu całkiem nowego oprogramowania. Oczywiście proces twórczy może również polegać na usunięciu występujących w błędów i usterek powstałych w procesie tworzenia oprogramowania. Jest to jeden z elementów pracy nad oprogramowaniem i nie stanowi rutynowych działań, ale jest wynikiem analizy funkcjonalności i ich ciągłego ulepszania w celu osiągnięcia satysfakcjonujących efektów.

Wytworzenie oraz ulepszanie i modyfikacja programów komputerowych lub ich części ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności gospodarczej. Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, umiejętności i inwencji twórczej wspólników Spółki, współpracowników, a w przyszłości także pracowników Spółki.

Spółka prowadzi prace polegające na eksperymentowaniu w procesie komunikacji z zewnętrznymi systemami, nastawione na osiągnięcie pożądanego rezultatu, a także zajmuje się analizą dostępnych w sieci rozwiązań w postaci bibliotek z kodem lub usług, w celu wybrania tych, które dostarczą jak największą wartość jak najniższym kosztem w tworzonym oprogramowaniu. Analiza taka ma na celu sprawdzenie ich jakości, łatwości w integracji, zapewnienia wsparcia producenta, stopnia pokrycia wymagań tworzonego oprogramowania.

Bez wątpienia działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności Spółki nie miały miejsca. Oprogramowanie tworzone przez Spółkę ulepsza/ulepszyło i rozwija/rozwinęło działanie starych programów czy rozwiązań lub też spowoduje/powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności nie występujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu.

Autorskie prawa do tworzonego przez Spółkę oprogramowania/części oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prawo do części programu komputerowego (modułu), w postaci pewnych nowych funkcjonalności czy części kodu, które wprowadzają rozwinięcia/ulepszenia (modyfikacje) w oprogramowaniu, są również kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie. Klient nie musi przenosić na Wnioskodawcę z powrotem prawa do głównej części oprogramowania. Następuje jedynie zbycie prawa do konkretnej części programu, która stanowi rozwinięcie/ulepszenie (modyfikację), tj. nowa funkcjonalność, już jako samodzielnego programu komputerowego, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność podejmowana przez Spółkę podczas pracy nad projektami dedykowanymi dla klientów, a także pracami związanymi z rozwojem i ulepszeniem własnego oprogramowania koncentruje się zatem na zwiększeniu zasobów wiedzy współpracowników (w przyszłości również pracowników) w ramach przedsiębiorstwa Spółki oraz wykorzystaniu już posiadanej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działań podejmowanych przez Spółkę w ramach realizacji konkretnych Produktów IP jest opracowywanie nowych rozwiązań na podstawie aktualnych zasobów wiedzy, z których tworzone są (i będą w przyszłości) nowe Produkty IP. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania - gotowe programy, narzędzia informatyczne, optymalizacje oraz związane z nimi dokumentacje, plany i projekty.

Opracowania przygotowywane przez Spółkę/Wnioskodawcę w znacznym stopniu będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących. Autorskie prawa do oprogramowania, które są i będą tworzone, rozwijane, ulepszane przez Spółkę podlegają i będą podlegały ochronie przewidzianej artykułem 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona przez Spółkę spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, ale Wnioskodawca we wniosku zadaje pytanie czy jego działalność zdaniem organu spełnia cechy takowej, gdyż nie jest kompetentny sam jej kwalifikować.

8. Ewidencja prowadzona przez Spółkę

8.1. Ewidencja projektów

Od 1 lipca 2019 r. Spółka prowadzi, niezależną od ksiąg rachunkowych ewidencję, w której wyodrębniała i wyodrębnia:

1)opis konkretnego zlecenia w ramach, którego tworzone są kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Projekty IP), z uwzględnieniem daty jego rozpoczęcia i zakończenia;

2)wykaz osób zaangażowanych w pracę nad realizacją konkretnego zlecenia, w tym osób tworzących Zespoły Deweloperskie zawierający także informację o roli, jaką każda z tych osób pełni przy realizacji zlecenia, w tym pracach nad Projektami IP;

3)wykaz prac poczynionych przy realizacji konkretnego zlecenia, w tym prac przypadających na stworzenie Projektów IP;

4)każdy Projekt IP (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) ewidencjonowany jest odrębnie;

5)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Projekt IP);

6)koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja ta tworzona jest m.in. na podstawie miesięcznych raportów generowanych z wykorzystaniem specjalnego programu komputerowego dedykowanego do zarządzania Projektami IP oraz zarządzania Zespołami Deweloperskimi, a także pomocniczego arkusza kalkulacyjnego. Zasady prowadzenia tej ewidencji oraz generowania raportów zostały szczegółowo opisane w punkcie 8.2 poniżej. Raporty te systematycznie przekazywane są do księgowości Spółki w celu uwzględniania danych z nich wynikających w ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej na potrzeby skorzystania z preferencji wynikającej z art. 24d ustawy CIT i przypisania kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prócz wskazanych raportów ewidencja prowadzona jest w oparciu także o inne dokumenty potwierdzające wydatki, np. faktury, rachunki i inne dokumenty rozliczeniowe. Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać Spółce w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

8.2. Ewidencja czynności realizowanych przez współpracowników

Obok ewidencji opisanej powyżej Spółka prowadzi również szczegółową ewidencję czynności realizowanych przez współpracowników (a w przyszłości pracowników świadczących prace informatyczne na rzec Spółki, dlatego też wszystkie niżej opisane zasady Spółka w przyszłości zastosuje również do pracowników jak takie osoby zostaną zatrudnione).

Opisana ewidencja prowadzona jest w pomocniczym arkuszu kalkulacyjnym oraz odpowiednim programie komputerowym dedykowanym do zarządzania Projektami IP oraz zarządzania Zespołami Deweloperskimi. Ewidencja ta prowadzona jest od początku prowadzenia działalności gospodarczej, w sposób systematyczny i na bieżąco. Ewidencja zawiera:

a)opis realizowanych przez Spółkę Projektów IP;

b)czynności wykonane przez poszczególnych współpracowników na każdym Projekcie IP;

c)opis wytworzonych fragmentów kodów źródłowych;

d)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które są związane z pracami badawczo-rozwojowymi realizowanymi przez Spółkę;

e)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które wchodzą w zakres tzw. pozostałej działalności nie stanowiącej prac badawczo-rozwojowych oraz prac nad Projektami IP (np. czynności administracyjne, organizacja szkoleń dla klientów, działania zarządcze, serwisowania oprogramowania i inne);

f)ilość godzin, które zostały poświęcone przez poszczególnych współpracowników na realizację przypisanych zadań opisanych w literach a)-e) powyżej;

g)w przypadku, gdy zostaną wytworzone przez współpracownika programy komputerowe, do których współpracownikowi przysługują autorskie prawa do programów komputerowych - opis tego programu komputerowego wraz z wyszczególnieniem ceny za przeniesienie przez współpracownika na Spółkę autorskich praw do programu komputerowego.

Program komputerowy, w którym prowadzona jest ewidencja oraz arkusz kalkulacyjny umożliwia generowanie raportów miesięcznych (dalej: „raporty”), które stanowią uzupełnienie do dokumentów rozliczeniowych zarówno wystawianych przez współpracowników na rzecz Spółki, jak i służą do rozliczeń Spółki z klientami Spółki. Na podstawie wskazanej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie określić czynności wykonane na poszczególnych Projektach IP oraz przypisać godzinowo, procentowo oraz wartościowo, jaka część kosztu udokumentowanego fakturą wystawioną przez współpracownika może zostać przypisana do poszczególnych Projektów IP.

Dla przykładu, gdy ilość godzin pracy danego współpracownika w miesiącu wynosi łącznie 100 godzin, z czego:

a)30 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 1;

b)60 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 2;

c)10 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych wchodzących w skład pozostałej działalności spółki (np. szkolenie dla klienta);

- wówczas Spółka jest w stanie dokonać podziału procentowego i kwotowego kosztu udokumentowanego fakturą wystawioną przez danego współpracownika, dokumentującego wykonanie powyżej opisanych czynności, a także jest w stanie precyzyjnie przypisać poniesiony przez siebie koszty do poszczególnych Projektów IP. W prezentowanym przykładzie koszty poniesione przez Spółkę za wykonane przez współpracownika czynności będą przypisane w 30% do kosztów Projektu IP 1, natomiast w 60% do kosztów przypisanych do Projektu IP2. Wskazana powyżej ewidencja stanowi uzupełnienie ewidencji opisanej w punkcie 8.1. i usprawnia jej prowadzenie.

8.3. Podsumowanie

Opisana powyżej ewidencja pozwala na dokumentowanie zdarzeń gospodarczych zgodnie z wymogami art. 24e ust. 1 ustawy o CIT i pozwala Spółce:

a)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych przez Spółkę księgach rachunkowych;

b)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej wytworzone/ulepszone przez Spółkę;

c)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ustawy CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu;

d)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (dotyczy przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produktach lub usługach), a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa powyżej.

Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala Wnioskodawcy wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5 % oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

9. Fragmenty kodów źródłowych a tworzone przez Spółkę innowacyjne programy komputerowe

W ramach współpracy Spółki z współpracownikami, Spółka nabywa od nich fragmenty kodów źródłowych, a w niektórych przypadkach programy komputerowe. Wytworzone fragmenty kodów źródłowych oraz programy komputerowe stanowią (lub będą stanowić) każde odrębnie prawo autorskie podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jednakże wytworzone przez współpracowników fragmenty kodów źródłowych nie stanowią (i nie będą stanowić) stricte autorskiego prawa do programu komputerowego, ponieważ nabywane fragmenty kodów źródłowych pozbawione są samodzielnej funkcjonalności. Fragmenty kodów źródłowych nie są więc samodzielnym, funkcjonalnym programem komputerowym. Spółka nabywa je w sporej części w celu dalszej modyfikacji, ulepszania i - w rezultacie - tworzenia gotowego produktu w postaci programu komputerowego. Tym samym w wyniku przeniesienia praw do fragmentów kodów źródłowych Spółka (Wnioskodawca) nie nabywa kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej. Z nabytych od współpracowników fragmentów kodów źródłowych Spółka dopiero tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy. Taki program komputerowy objęty jest ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od współpracowników Spółki. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka składa więc w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich współpracowników działających na rzecz Spółki. Do tych zadań w przyszłości będą również angażowani pracownicy Spółki, jak tylko Spółka zatrudni tego typu pracowników. Wskazane osoby działają w Zespołach Deweloperskich, które realizują swoje zadania zgodnie z przyjętą metodologią działania Spółki. (Metodologia działania Spółki została szczegółowo opisana w punkcie 4 powyżej).

W zależności od realizowanego zadania jeden Zespół Deweloperski może się składać z kilku lub więcej osób. Dana grupa pracuje nad wykonaniem programu komputerowego w imieniu i na rzecz Spółki. Architektura danego programu komputerowego opracowywana jest nie tylko w danym Zespole Deweloperskim, ale konsultowana jest również z innymi współpracownikami Spółki. W przypadkach szczególnie skomplikowanych czy trudnych, w usuwaniu problemów lub konieczności znalezienia rozwiązań koncepcyjnych związanych z tworzeniem programów komputerowych, w procesie ich rozstrzygania brać może udział wielu lub nawet wszyscy współpracownicy Spółki, jak również jej wspólnicy. W tych działaniach przyszłości będą również brać udział także pracownicy, jak tylko Spółka będzie ich zatrudniała.

Kompilacje fragmentów kodów źródłowych mają charakter unikalny, a ponadto są uzupełniane przez Spółkę o dodatkowe elementy, które są niezbędne do zbudowania kompletnego, innowacyjnego i odrębnego programu komputerowego. W efekcie opisanego procesu twórczego wytwarzane są przez Spółkę programy komputerowe, które podlegają ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przyjęta metodologia działania powoduje, że tworzone przez Spółkę programy komputerowe są unikalne, oryginalne i innowacyjne.

Reasumując, Spółka ulepsza/będzie ulepszała oprogramowanie komputerowe bądź fragmenty kodów źródłowych. W wyniku podjętych czynności powstaje/będzie powstawać odrębny utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegającego ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Możliwa jest również taka sytuacja, w której jeden fragment kodu źródłowego jest wykorzystany w więcej, niż jednym wytwarzanym przez Spółkę programie komputerowym, nie mniej jednak za każdym razem kody źródłowe podlegają procesowi twórczemu, który ma na celu wytworzyć kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy. Natomiast w pozostałym zakresie nabyte fragmenty kodów źródłowych trafiają (i będą trafiać w przyszłości) do wskazanej Biblioteki kodów źródłowych. Fragmenty kodów źródłowych umieszczone w Bibliotece kodów źródłowych są i będą wykorzystywane w dalszym procesie tworzenia programów komputerowych przez Spółkę.

10. Biblioteka kodów źródłowych

Nabywane przez Spółkę od Współpracowników fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane do:

1)tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych; albo

2)umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Biblioteka kodów źródłowych jest wykorzystywana przez Spółkę do tworzenia przez nią (za pomocą współpracowników oraz w przyszłości pracowników) innowacyjnych programów komputerowych. Współpracownicy (oraz w przyszłości pracownicy) mają do niej swobodny dostęp w trakcie świadczenia przez nich usług na rzecz Spółki, a więc w procesie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych.

Spółka ponosi i będzie ponosić w przyszłości wydatki na tworzenie biblioteki kodów źródłowych w zakresie nabywanych fragmentów kodów źródłowych. Do wydatków tych zaliczają się (w zakresie współpracy z współpracownikami) wydatki na nabycie tych fragmentów kodów źródłowych. Wartość ww. wydatków zasadniczo jest wydzielana kwotowo w umowie z współpracownikiem Spółki. Wydatki te stanowią (i będą stanowić w przyszłości) koszty faktycznie poniesione przez Spółkę na prowadzoną bezpośrednio przez nich działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

11. Autorskie prawa do programów komputerowych

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Spółkę podlegają ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Spółka (a w konsekwencji Wnioskodawca) wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, a także uzyskuje dochody z autorskich praw do programu komputerowego, o których mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

12. Zbywanie innowacyjnych programów komputerowych - komercjalizacja wyników prac Spółki

Spółka przenosi autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na swoich klientów. Spółka nie wyklucza także udzielania licencji do tych programów.

Spółka zasadniczo wyodrębnia w umowie z klientami wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw (lub za udzielenie licencji) do programu komputerowego. Jeżeli - ze względów biznesowych - nie jest możliwe takie wyodrębnienie, to wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw (udzielenie licencji) do programu komputerowego zawiera się w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w takiej sytuacji (czyli wówczas, gdy w umowie nie będzie ono wyodrębnione z całości wynagrodzenia), Spółka będzie stosowała jedną z następujących metod wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw (udzielenie licencji) do programu komputerowego.

12.1. Metoda 1

Dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w takiej sytuacji (czyli wówczas, gdy w umowie nie będzie ono wyodrębnione z całości wynagrodzenia), Spółka będzie stosowała metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie porównania wewnętrznego. Wybrana przez Spółkę metoda ustalania wynagrodzenia będzie polegała na ustaleniu w jakim stosunku pozostaje:

1)wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych (a);

2)do wynagrodzenia ogółem (b) (czyli do wynagrodzenia łącznego: za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych (c) oraz za świadczenie usług (d).

Podstawą porównania będą te umowy zawierane przez Spółkę z klientami, w których wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych zostanie wyodrębnione z ogólnej kwoty wynagrodzenia.

Stosując powyższą metodę w pierwszej kolejności Spółka planuje określić transakcje podobne, w których wyodrębnione jest wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Następnie Spółka planuje porównać wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego do całości wynagrodzenia z transakcji, tj. wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego powiększonego o pozostałe wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych na rzecz klienta (obliczenie wskaźnika).

Obrazuje to poniższy wzór:

wskaźnik (e1) = Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego (a) / wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego (c) + wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych (d)

W przypadku więcej niż jednej transakcji branej do obliczania wskaźnika, Wnioskodawca planuje obliczać średnią arytmetyczną wskaźnika (e2).

Aby otrzymać wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego („wynagrodzenie za przeniesienie APPK”) w umowach, gdzie takie wynagrodzenie nie zostało wyodrębnione, Spółka planuje pomnożyć wartość wynagrodzenia za świadczenie usług informatycznych na rzecz klienta przez obliczony wcześniej wskaźnik. Obrazuje to poniższy wzór:

Wynagrodzenie za przeniesienie APPK = wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych x wskaźnik (f1) lub (f2)

Wskazana proporcja będzie później wykorzystywana przez Spółkę do ustalenia wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego w umowach, gdzie nie zostało ono wyodrębnione.

12.2. Metoda 2

Niewykluczone również, że Spółka dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w umowach, w których nie jest możliwe takie wyodrębnienie, w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy - może również posłużyć się specjalistyczną wyceną zrealizowaną przez rzeczoznawcę, który przy zastosowaniu jednej z metod określonych w przepisach o cenach transferowych (art. 11c ustawy CIT, art. 23o ustawy PIT) lub innych przepisach branżowych określi metodologię wyceny tego typu praw. Po uzyskaniu takiej opinii Spółka będzie ją stosowała do określania wartości wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego, w umowach których takie wynagrodzenie nie zostało wyodrębnione. Warto podkreślić, że wspólnicy Spółki posiadają taką opinię sporządzoną przez rzeczoznawcę w okresie, gdy Spółka komandytowa nie była jeszcze płatnikiem CIT, a wspólnicy byli płatnikami PIT, przy czym sposób rozliczania pozostał tożsamy. Rzeczoznawca, przy zastosowaniu jednej z metod określonych w przepisach o cenach transferowych (art. 11c ustawy CIT, art. 23o ustawy PIT) lub innych przepisach branżowych, określił metodologię wyceny tego typu praw.

13. Obliczanie dochodu z praw własności intelektualnej (który następnie będzie mnożony przez wskaźnik NEXUS)

Działalność Spółki opisana we wniosku ma i będzie miała charakter ciągły, istnieje więc szereg kosztów i wydatków, które Spółka ponosi i ponosić będzie stale lub w sposób ciągły, może to być przykładowo koszt poniesiony na:

1)zakup artykułów biurowych - wydatki te umożliwiają Spółce zapewnienia ergonomicznego środowiska do tworzenia kodów i algorytmów, jak i dają przestrzeń do przyjmowania we właściwy sposób Klientów, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług;

2)podróże służbowe - które są realizowane tylko przez komandytariuszy Spółki, nie są realizowane przez współpracowników Spółki. Komandytariusze Spółki, odbywają podróże służbowe samochodami, które stanowią środki trwałe Spółki albo są przez Spółkę leasingowane, a dotyczą one transportu do biura, na konferencje i warsztaty do klientów. Jednym ze skutków owych podróży jest zdobycie bieżącej wiedzy bądź nowinek na temat wysokiej techniki (high technology), tj. dziedziny i wyroby charakteryzujące się wysoką intensywnością B+R w wyniku czego świadczone przez Spółkę usługi programistyczne uwzględniają obecny dorobek nauki, przez co tworzone kody i algorytmy spełniają najwyższe kryteria;

3)zakup sprzętu komputerowego - wydatek ten jest niezbędny Spółce, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputerów, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, ale nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, stąd też Spółka konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup sprzętu komputerowego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Spółkę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności prowadzonej działalności;

4)zakup sprzętu elektronicznego (taki jak urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.) - są to koszty stałe konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki tj. tworzenia kodu, kompatybilności oprogramowania do konkretnego komputera/systemu. Wydatki te służą działalności badawczo-rozwojowej. Jeśli Spółka nie dbałaby o stan techniczny sprzętu elektronicznego, to doprowadziłoby efektywnie do spadku wydajności prowadzonej działalności oraz uniemożliwiłoby prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Ponoszone koszty są więc związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

5)zakup aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania - zakup aplikacji jest potrzebny Spółce do wytwarzania Oprogramowania, które jest istotą jej działalności gospodarczej. W celu sprawnego funkcjonowania Spółka potrzebuje do tego szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom. Jak już wspomniano we wniosku służą one do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania lub jego części;

6)użytkowanie samochodów - tj. koszty związane z użytkowaniem samochodów takie jak przykładowo paliwo, przeglądy, serwis, części. Samochody są wykorzystywane przez komandytariuszy Spółki (nie są udostępniane współpracownikom). Samochody są środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej lub są przez Spółkę leasingowane. Wydatki te umożliwiają Spółce sprawny transport wspólników Spółki, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Samochody są wykorzystywane do celów świadczenia usług na rzecz klientów Spółki, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc Spółka (i tym samym Wnioskodawca) jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Koszty eksploatacji/użytkowania samochodów są związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

7)abonament za Internet - koszty te zapewniają szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji nt. powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Spółka (i tym samym Wnioskodawca) ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych;

8)literatura specjalistyczna dotycząca oprogramowania, specjalistyczne szkolenia dotyczące oprogramowania - wydatki te umożliwiają Spółce pozyskanie specjalistycznej wiedzy oraz innowacyjnych rozwiązań, które są niezbędne do prowadzenia dalszych prac badawczo-rozwojowych, zdobyta wiedza jest wykorzystywana do tworzenia kodów, algorytmów oraz innowacyjnych rozwiązań w pracy Spółki nad wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

9)koszty najmu lokalu - wydatek ten umożliwia prowadzenie Spółce biura w którym prowadzona jest działalność gospodarcza;

10)koszt najmu serwerów - serwery umożliwiają należyte funkcjonowanie przedsiębiorstwa i prowadzenie prac informatycznych;

11)koszty księgowe i prawne - koszty związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, między innymi rozliczeniem księgowym Projektów IP, albo zabezpieczeniem prawnym umów z klientami

(dalej łącznie zwane: „koszty pośrednie”).

Koszty te służą i będą służyć realizacji wielu Projektów IP. W realizacji każdego projektu stopień wykorzystania usług czy towarów nabywanych przez Spółkę (co stanowi jej koszty) jest inny oraz bardzo często nie można go w sposób jednoznaczny i pewny oszacować. Spółka (Wnioskodawca) nie jest w praktyce w stanie dokładnie określić stopnia, w jakim dany koszt powinien być przypisany do konkretnego Projektu IP. Z uwagi na fakt, iż ustawa CIT nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie mają zasady kwalifikowalności kosztów (art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy CIT). Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik NEXUS, są więc wszelkiego rodzaju koszty - które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy. W celu przypisania tych kosztów do poszczególnych Projektów IP, Spółka wprowadziła następujący model działania:

1)w pierwszej kolejności dokonuje oceny ponoszonych kosztów na podstawie kryteriów określonych w art. 15 ustawy CIT i art. 16 ust. 1 ustawy CIT;

2)następnie wydatki, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, przyporządkowuje do danego rodzaju działalności, tj.:

·działalności spełniającej wymogi kwalifikowanego IP i

·działalności niespełniającej tych wymogów (jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, koszty wspólne obejmują koszty dotyczące całokształtu prowadzonej działalności, których bezpośrednie ich przypisanie nie jest możliwe);

3)następnie alokuje tzw. koszty pośrednie do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

W ocenie Wnioskodawcy, do wyliczenia prawidłowej wartości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (przed pomnożeniem ich przez wskaźnik NEXUS) niezbędne jest w pierwszej kolejności przyporządkowanie kosztów pośrednich (oraz tych bezpośrednio związanych tylko z przychodami z kwalifikowanego IP) do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

14. Koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT (element kalkulacyjny wskaźnika NEXUS)

14.1 Koszty wynagrodzeń

W związku z wytwarzaniem innowacyjnego oprogramowania, Spółka ponosi szereg kosztów, do których należy zaliczyć:

1)w przypadku współpracowników (B2B):

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

d)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

2)w przypadku współpracowników (bez B2B):

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

d)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

e)składki na ubezpieczania społeczne w części finansowanej przez Spółkę;

3)w przyszłości jeżeli Spółka zatrudni pracowników świadczących prace informatyczne na rzecz Spółki, będzie również ponosiła koszty:

a)wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe;

b)wynagrodzenie za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

c)wynagrodzenie za przeniesienie innych majątkowych praw autorskich;

d)składki na ubezpieczania społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Spółka zalicza i będzie zaliczać:

1)w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

2)w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), do litery d) wzoru NEXUS wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

3)w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

4)w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

d)składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Aktualnie Spółka nie posiada pracowników, świadczących prace informatyczne na rzec Spółki, ale w przypadku pracowników zatrudnionych w przyszłości Spółka:

1)zamierza zaliczyć do litery a) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

2)nie zamierza zaliczyć do zaliczać do litery a) wzoru NEXUS następujących rodzajów kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników:

a)wynagrodzenia chorobowego;

b)wynagrodzenia urlopowego;

c)bonusów, nagród;

d)diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników;

e)wydatków na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym.

Spółka, jest w stanie określić rzeczywiste zaangażowanie osób współpracujących ze Spółką na podstawie prowadzonej ewidencji, a także przypisać zaangażowanie do poszczególnych Projektów IP. Kwestia ta została szczegółowo opisana w punkcie 8.2. powyżej.

14.2 Koszty stałe bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT (element kalkulacyjny wskaźnika NEXUS)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi następujące koszty:

4)sprzęt elektroniczny (taki jak urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.) - są to koszty stałe konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki tj. tworzenia kodu, kompatybilności oprogramowania do konkretnego komputera/systemu. Wydatki te służą działalności badawczo-rozwojowej. Jeśli Spółka nie dbałaby o stan techniczny sprzętu elektronicznego, to doprowadziłoby efektywnie do spadku wydajności prowadzonej działalności oraz uniemożliwiłoby prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Ponoszone koszty są więc związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

5)aplikacje służące do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania - zakup aplikacji jest potrzebny Spółce do wytwarzania Oprogramowania, które jest istotą jej działalności gospodarczej. W celu sprawnego funkcjonowania Spółka potrzebuje do tego szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom. Jak już wspomniano we wniosku służą one do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania lub jego części;

7)abonament za Internet - koszty te zapewniają szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienia informacji nt. powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Spółka (i tym samym Wnioskodawca) ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych;

(na potrzeby niniejszego punktu zwane: „kosztami stałymi”)

Zważając na wyżej wymienione koszty i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP). Jednocześnie Spółka (i tym samym Wnioskodawca) sama nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierowała do Organu pytanie (pytanie nr 6).

Koszty stałe mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że są to wydatki stałe prowadzenia działalności Wnioskodawcy, a przykładowo zakupiony sprzęt komputerowy czy aplikacje nie eksploatują się automatycznie po zakończeniu danego projektu. Jednocześnie koszty te można przyporządkować wówczas odpowiednio do kilku projektów.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Spółkę do przychodów ze zbycia Produktu IP (kwalifikowanego IP), Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem Produktu IP (kwalifikowanego IP) według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W ostateczności Wnioskodawca per analogiam stosuje art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone koszty stałe w zakresie w jakim są przeznaczane na wytworzenie Produktu IP (kwalifikowanego IP), w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Produktu IP (kwalifikowanego IP) do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy CIT i powinny być zaliczone do litery a) wzoru NEXUS.

15. Podsumowanie

Podsumowując wyżej opisane okoliczności stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zaznacza, że:

1)Spółka tworzy oprogramowanie komputerowe, a także rozwija i ulepsza je w ramach działalności gospodarczej zgodnie z metodologią działania opisaną szczegółowo w punkcie 4 powyżej;

2)Spółka powyższe zadania realizuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowo opisanej w punkcie 7 powyżej;

3)wytworzone, rozwijane, ulepszane przez Spółkę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co zostało opisane w punkcie 11 powyżej;

4)z tytułu wytwarzania, rozwijania oprogramowania Spółka uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (albo uwzględnionego z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Szerzej na ten temat w punkcie 12 powyżej;

5)Spółka prowadzi odrębną od ksiąg rachunkowych ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Szerzej na ten temat w punkcie 8 powyżej.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka uzyskuje i będzie uzyskiwała dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

1)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

- w postaci tworzonego, rozwijanego/ulepszanego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 ustawy CIT. To oznacza, że zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% oraz może zastosować 5% stawkę podatku do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W piśmie z 28 stycznia 2025 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wskazali Państwo co następuje.

Ad I.1) Jakie konkretnie Produkty (programy komputerowe) zostały/będą wytworzone, ulepszone oraz kiedy?

Spółka w każdym roku realizuje od około 10 do 20 zindywidualizowanych projektów (zwanych „Produktami IP”), w których powstają programy komputerowe chronione prawem autorskim. Przykładowe Projekty IP z ostatnich lat (zrealizowane oraz ciągle trwające):

(…)

Wskazane programy komputerowe tworzone przez Spółkę i rozliczane w ramach IP Box są przedmiotem komercjalizacji z przeniesieniem praw autorskich. Każdy produkt został wytworzony i/lub ulepszony wyżej wskazanych okresach, a w niektórych przypadkach prace rozwojowe trwają nadal (zdarzenie przyszłe dotyczy kolejnych wersji tych programów).

Ad I.2) Przez kogo zostały wytworzone poszczególne Produkty IP?

Projekty IP wytwarzają:

·Współpracownicy (B2B) – osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (programiści, analitycy, testerzy, architekci oprogramowania),

·Współpracownicy (bez B2B) – np. zatrudnieni na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia, umowy o dzieło),

·Wspólnicy Spółki (komandytariusze) – angażują się w prace koncepcyjne i nadzór techniczny.

Ad I.3) Jakie narzędzia koncepcje, sprawiają, że Produkty IP są w znacznym stopniu nowe i oryginalne?

Produkty IP są w znacznym stopniu nowe i oryginalne dzięki połączeniu nowatorskiego podejścia, zaawansowanych narzędzi oraz unikalnych koncepcji. Kluczowe elementy, które wpływają na ich innowacyjność, to:

1. Indywidualnie projektowana architektura i kod źródłowy:

Każde rozwiązanie jest projektowane od podstaw w oparciu o specyficzne potrzeby użytkowników. Nie korzystamy z gotowych szablonów, lecz tworzymy autorskie moduły, takie jak systemy logiki biznesowej, zaawansowane algorytmy oraz integracje API. W ten sposób oprogramowanie jest w pełni dostosowane do specyfiki projektu, co wyróżnia je na tle standardowych, gotowych rozwiązań.

2. Wykorzystanie nowych i bardziej zaawansowanych rozwiązań technologicznych:

Wprowadzamy technologie oraz metody, które wcześniej nie były stosowane w Spółce, takie jak niestandardowe frameworki, nowe algorytmy analityczne czy rozwiązania sztucznej inteligencji. Wiele z tych technologii znacząco zwiększa funkcjonalność, wydajność i użyteczność oprogramowania.

3. Metodyki zwinne (Scrum, Kanban):

Stosujemy iteracyjny proces pracy, który umożliwia szybkie dostosowywanie funkcjonalności do stale weryfikowanych potrzeb użytkowników. Dzięki temu każde rozwiązanie jest dynamicznie rozwijane, co pozwala na wprowadzanie nowoczesnych koncepcji w odpowiedzi na bieżące wymagania rynkowe.

4. Personalizacja i innowacyjna architektura systemowa:

Każdy projekt charakteryzuje się wysokim stopniem personalizacji, który pozwala na dokładne dopasowanie do wymagań klienta. Tworzone przez nas systemy mają elastyczną architekturę, co umożliwia wprowadzanie zmian i nowych funkcjonalności w sposób łatwy i szybki.

5. Zaawansowane sposoby wykonywania operacji i integracje:

Rozwiązania charakteryzują się unikatowym sposobem przetwarzania danych, organizacją logiki aplikacji oraz nowoczesnymi integracjami z systemami zewnętrznymi. Pozwala to na tworzenie rozwiązań dostosowanych do specyficznych potrzeb użytkowników, które wyróżniają się na tle konkurencji.

6. Twórczy charakter i brak rutyny:

Produkty IP Spółki nie są jedynie rozwinięciem lub modyfikacją istniejących aplikacji. Każdy nowy system wprowadza istotne zmiany, które są twórcze i innowacyjne. Dzięki temu nasze rozwiązania nie tylko spełniają wymagania użytkowników, ale także często przewyższają ich oczekiwania, oferując nowe możliwości.

Oprogramowanie tworzone przez Spółkę wyróżnia się zakresem i stopniem personalizacji, nowoczesną architekturą oraz zastosowaniem zaawansowanych technologii i algorytmów. Te aspekty sprawiają, że każde nowe wytworzone oprogramowanie stanowi nowatorskie, unikatowe realizacje, a nie jedynie rutynowe modyfikacje istniejących aplikacji.

Ad I.4) Cele działalności B+R, źródła finansowania, systematyczność, harmonogramy.

1. Cele na wstępie:

(…)

2. Cele osiągnięte:

1. Opracowano i wdrożono szereg funkcjonalności:

o(…).

2. Wykorzystano zasoby ludzkie i rzeczowe:

oZasoby ludzkie: Zespoły deweloperskie składające się z programistów, analityków, testerów oraz specjalistów UX/UI, którzy realizowali prace w ramach podejścia zwinnego (Scrum).

oZasoby rzeczowe: Zaawansowany sprzęt komputerowy, serwery w chmurze oraz środowiska testowe, które umożliwiły sprawne wdrażanie i testowanie nowych rozwiązań.

oFinansowanie: Środki finansowe pochodzące z bieżących przychodów Spółki, które zostały przeznaczone na rozwój technologiczny.

3. Rozwiązano praktyczne problemy klientów, aby wymienić kilka:

(…)

3. Systematyczność:

·Zadania są zaplanowane w iteracjach, każdorazowo tworzymy backlog funkcjonalności, prowadzimy działania w sposób systematyczny i uporządkowany oraz regularnie weryfikujemy efekty.

·Poszczególne etapy są realizowane w sposób uporządkowany (analiza, prototypowanie, implementacja, testy, wdrożenie).

4. Harmonogramy:

·Dla większości projektów tworzymy miesięczne plany, natomiast faktycznie realizowane etapy to tzw. sprinty zgodnie z metodyką Scrum, które są zazwyczaj 2-4 tygodniowe. Sprint w Scrumie to czasowo określony etap (zwykle 1–4 tygodnie), podczas którego zespół realizuje określony cel, dostarczając działający i gotowy do oceny przyrost produktu. Każdy Sprint obejmuje planowanie, realizację zadań, przegląd (Sprint Review).

Ad I.5) Czy w wyniku tworzenia/ulepszania oprogramowania pozyskaliśmy nową wiedzę?

Tak.

Przykładowo:

W wyniku tworzenia i ulepszania oprogramowania pozyskaliśmy nową wiedzę, która znacząco wzbogaciła nasze kompetencje technologiczne oraz pozwoliła na zwiększenie efektywności w realizacji kolejnych projektów. Przykłady:

1. Nowe biblioteki i frameworki:

o(…).

2. Środowiska chmurowe:

o(…).

3. Automatyzacja i CI/CD:

o(…).

4. Zaawansowane algorytmy:

oPracowaliśmy nad algorytmy do analizy danych i predykcji, co pozwoliło nam lepiej rozumieć, jak skutecznie budować systemy analityczne oparte na sztucznej inteligencji.

5. Zarządzanie dużymi projektami:

oZwiększyliśmy kompetencje w zakresie zarządzania projektami w metodyce Agile (Scrum), co pozwoliło na lepszą organizację pracy i efektywniejsze realizowanie zadań w zespole wieloosobowym.

Ad I.6) Zasoby wiedzy przed rozpoczęciem wytwarzania oprogramowania.

Przed rozpoczęciem wytwarzania oprogramowania Spółka dysponowała ogólnymi kompetencjami w zakresie programowania, w tym:

·znajomością języków i frameworków takich jak PHP (Symfony, Laravel), JavaScript (React, Vue.js),

·doświadczeniem w budowie aplikacji webowych oraz integracji z popularnymi systemami zewnętrznymi.

Jednak brakowało nam szczegółowej wiedzy w kilku kluczowych obszarach, które zostały wypracowane podczas realizacji projektów. Na potrzeby konkretnych wdrożeń rozwinęliśmy naszą wiedzę w następujących dziedzinach:

1. Integracje w czasie rzeczywistym (real-time):

o(…).

2. Zaawansowane analizy danych i przetwarzanie dużych zbiorów danych:

(…)

3. Obsługa chmurowych środowisk przetwarzania danych:

o(…).

4. Optymalizacja procesów logistycznych:

o(…).

5. Wirtualne interakcje i bezpieczna komunikacja:

(…).

6. Zarządzanie złożonymi interfejsami użytkownika (UI/UX):

o(…).

7. Tworzenie systemów do wirtualnych wizualizacji:

o(…).

Dzięki tym doświadczeniom Spółka znacząco wzbogaciła swoje zasoby wiedzy technologicznej, co pozwoliło na realizację innowacyjnych projektów oraz przygotowanie się do bardziej złożonych wdrożeń w przyszłości. Nowe kompetencje stanowią solidną podstawę do dalszego rozwoju działalności badawczo-rozwojowej.

Ad I.7) Kryteria działalności badawczo-rozwojowej.

Prace prowadzone przez Spółkę:

1.Ukierunkowane na nowe odkrycia – celem jest wypracowanie innowacyjnych koncepcji, np. nietypowych integracji, niestandardowego przepływu danych.

2.Oparte na oryginalnych koncepcjach – nie ograniczają się do rutynowych zmian, lecz tworzymy od podstaw architekturę i logikę (twórczy charakter).

3.Efektem są nowe/innowacyjne produkty – w relacji do poprzednich rozwiązań Spółki i ogólnej praktyki rynkowej (z uwagi na spersonalizowaną specyfikę) mają ulepszony charakter i odróżniają się funkcjonalnie.

4.Wyniki prac mogą być powtórzone – metodyka tworzenia kodu i jego testowania pozwala na replikację w kolejnych projektach. Wdrożone rozwiązania można odtworzyć i zweryfikować (działalność powtarzalna w zakresie wdrażania koncepcji).

Ad I.8) Czy efekty pracy – twórcze i oryginalne?

1.Zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem – tak, ponieważ powstają z wykorzystaniem własnego kodu źródłowego, unikatowo dopasowanego do danej umowy.

2.Są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej usługi/produktu – tak, każdy projekt to nowy moduł lub cała aplikacja, pisana od podstaw wedle wymagań konkretnego klienta.

3.Nie są jedynie efektem rutynowej pracy – to niepowtarzalny proces kreatywny, którego rezultatów nie da się całkowicie przewidzieć przed rozpoczęciem implementacji.

4.Nie jest to jedynie „techniczna” realizacja szczegółowych projektów, lecz twórcza, bo wymaga ciągłego projektowania architektury, rozwiązywania pojawiających się problemów i doboru narzędzi.

Ad I.9) Czy dokonuje się postęp w dziedzinie oprogramowania?

Tak. Każdorazowo w wyniku twórczego charakteru działań powstaje nowe, ulepszone lub zmienione oprogramowanie (algorytmy, interfejsy, logika integracji). Oznacza to wzrost poziomu technologicznego w Spółce i tworzenie produktów, których uprzednio nie oferowaliśmy.

Ad I.10) Czy stosujemy standardowe metody, czy unikalne, niestandardowe?

W naszej pracy wykorzystujemy znane technologie, takie jak JavaScript, PHP czy bazy SQL, ale stosujemy je w sposób niestandardowy, aby dostarczać innowacyjne rozwiązania. Przykładem jest projektowanie i implementacja zaawansowanych algorytmów, które zwiększają wydajność operacji, oraz dedykowanych integracji z API, dostosowanych do specyficznych wymagań klientów. Nasze podejście pozwala nie tylko na optymalizację istniejących procesów, ale również na tworzenie nowych możliwości technologicznych, które wcześniej nie były dostępne. Dzięki temu każde realizowane rozwiązanie ma unikalny, innowacyjny charakter i wnosi znaczną wartość dodaną.

Ad I.11) Czy prowadzimy odrębną ewidencję rachunkową (art. 24e ust. 1 CIT)?

Tak. Mamy system ewidencji, w którym:

·Wyodrębniamy każdy Projekt IP;

·Zapisujemy przychody i koszty przypisane do konkretnego programu komputerowego (na podstawie ewidencji czasu pracy, faktur wystawianych do klientów, itp.);

·Zapewniamy możliwość prawidłowego ustalenia dochodu i terminowego złożenia zeznania rocznego.

Ad I.12) Czy koszty do IP Box są odliczane także w uldze B+R?

Obecnie Spółka nie korzysta ani nie korzystała z ulgi B+R, zatem koszty przypisane do kwalifikowanych IP nie są równocześnie rozliczane w uldze B+R.

Ad I.13) Jakie wydatki wchodzą w skład „podróży służbowych”, zaliczanych do lit. a) wskaźnika NEXUS?

Najczęściej:

·Koszty transportu (paliwo/komunikacja),

·Koszty parkingów, opłat autostradowych,

·Noclegi w delegacji.

Koszty bezpośrednio służące wyjazdom w celu prowadzenia prac nad wytworzeniem IP, tj. spotkania warsztatowe z klientami lub partnerami technologicznymi.

Ad I.14) Czy sprzęt komputerowy stanowi środek trwały, a koszty to odpisy amortyzacyjne?

Co do zasady wydatki na sprzęt komputerowy o wartości poniżej 10 000 PLN netto są ujmowane w kosztach od razu w pełnej wysokości - jednorazowa amortyzacja przedmiotów niskocennych. Pragniemy jednak zwrócić uwagę, że znaczna większość prac realizowanych przez współpracowników (B2B oraz bez B2B) jest z wykorzystaniem sprzętu komputerowego, który nie jest ani nie był ujmowany w kosztach Spółki, ponieważ jest własnością współpracowników.

Ad I.15) Faktury dla klientów a wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw.

Tak, standardowo wystawiamy faktury dokumentujące realizację umów. Wynagrodzenie za prace nad wytworzeniem oprogramowania jest zazwyczaj rozliczane w modelu godzinowym lub jako jednorodna stawka za cały projekt. Faktury nie zawierają osobnej pozycji dotyczącej wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych, ponieważ jest ono uwzględnione w ogólnej wartości wynagrodzenia za realizację umowy — tak też stanowi zawsze umowa.

Ad I.16) Czy preferencyjną stawkę 5% zastosujemy wyłącznie do kwalifikowanych dochodów IP?

Tak. Spółka zamierza stosować 5% tylko do dochodów wynikających ze zbycia lub licencjonowania autorskich praw do wytworzonych/ulepszonych programów komputerowych (spełniających kryteria kwalifikowanego IP).

Ad I.17) Kiedy osiągnęli pierwszy dochód, do którego zamierzamy zastosować 5%?

Spółka osiągnęła dochody z kwalifikowanych IP, do których zastosowano ulgę IP Box w rozliczeniu PIT komandytariuszy, jeszcze przed (…) 2021 roku, zgodnie z wydaną indywidualną interpretacją podatkową dla komandytariuszy.

Natomiast od (…) 2021 roku, kiedy Spółka została objęta opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT), osiąga dochody z kwalifikowanych IP, do których zamierza zastosować ulgę IP Box zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Ad I.18) Jakiego okresu dotyczy wniosek?

Wniosek dotyczy stanu faktycznego od (…) 2021 roku, od kiedy Spółka została opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych, oraz zdarzeń przyszłych w kolejnych latach, dopóki Spółka kontynuuje opodatkowanie kwalifikowanych IP stawką 5%.

Jednocześnie nadmieniamy, że przed (…) 2021 roku, komandytariusze Spółki zastosowali ulgę IP Box w ramach swoich deklaracji PIT, zgodnie z (…). Rozliczenia te miały miejsce przed objęciem spółek komandytowych opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad I.19) Czy w latach następnych działalność gospodarcza będzie przez Państwa prowadzona na dotychczasowych zasadach?

Tak. Spółka zamierza kontynuować ten sam profil działalności, wytwarzając i ulepszając programy komputerowe w metodologii zwinnej, przy zaangażowaniu współpracowników B2B, cywilnoprawnych i ewentualnie przyszłych pracowników etatowych. Nie planujemy zmian w charakterze działalności.

Ad I.20) Gdy wynagrodzenie za przeniesienie praw nie jest wyodrębnione w umowie.

a) Jakie względy biznesowe?

·Często klienci oczekują prostego modelu rozliczenia (np. stawka godzinowa bez rozdzielania usług i przeniesienia praw).

·Bywa również, że klientom zależy na jednorodnej kwocie za dostarczenie kompletnego rozwiązania.

b) Jak regulujemy przeniesienie autorskich praw?

·Umowy zawierają postanowienia o przeniesieniu praw autorskich (bądź udzieleniu licencji) do wytworzonego kodu źródłowego, z wyszczególnieniem pól eksploatacji zgodnie z ustawą o prawie autorskim.

c) Jak odbywa się wyodrębnienie programu i przeniesienie praw?

·Po zakończeniu prac kod źródłowy jest przekazywany (np. repozytorium kodu Git).

·Przeniesienie praw potwierdzają zapisy umowy (w osobnym paragrafie), w tym określenie pól eksploatacji.

d) Czy dochowujemy wymogów ustawy o prawie autorskim?

·Tak, każdy transfer majątkowych praw autorskich jest dokonywany w formie pisemnej lub równoważnej, zgodnie z art. 41 i nast. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z prośbą o przeformułowanie fragmentu dotyczącego kosztów wynagrodzeń pracowników w przyszłości (jeżeli Spółka zatrudni pracowników świadczących usługi informatyczne), Spółka w niniejszym wniosku precyzuje, że:

1) Rodzaje kosztów pracowniczych, które będą zaliczane do litery a) wzoru NEXUS:

·Wynagrodzenie zasadnicze za czas faktycznie przepracowany przy tworzeniu/ulepszaniu programów komputerowych,

·Składki na ubezpieczenia społeczne (w części finansowanej przez pracodawcę).

2) Rodzaje kosztów, które nie będą zaliczane do litery a):

·Wynagrodzenie chorobowe, wynagrodzenie urlopowe,

·Nagrody/bonusy okolicznościowe,

·Diety i inne należności za czas podróży służbowej,

·Wydatki na świadczenia o charakterze niepieniężnym (np. pakiety medyczne, karty sportowe).

W związku z tym Spółka przeformułowuje opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

„Aktualnie nie zatrudniamy pracowników tworzących oprogramowanie w Spółce, jednak jeżeli zostaną zatrudnieni, do litery a) wskaźnika NEXUS zaliczymy te elementy wynagrodzeń i składek, które ściśle pokrywają się z pracami nad wytworzeniem/ulepszeniem programu komputerowego, a nie obejmują kosztów urlopowych, chorobowych czy świadczeń pozapłacowych.”

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, prace związane z tworzeniem programów komputerowych w ramach opisanych modeli działania Spółki można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy CIT, które będzie mogła opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

3.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Spółka prawidłowo oblicza dochód uzyskany w Spółce z praw IP (jeszcze przed zestawieniem go ze wskaźnikiem NEXUS) poprzez alokowanie tzw. kosztów pośrednich Spółki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej w Spółce działalności gospodarczej w danym roku podatkowym? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

4.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka prawidłowo oblicza wskaźnik NEXUS, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, poprzez zaliczenie:

i.w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

ii.w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), do litery d) wzoru NEXUS wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

iii.w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

iv.w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem współpracowników:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

d.składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

5.Czy wydatki na koszty stałe takie jak:

a.zakup artykułów biurowych;

b.zakup sprzętu komputerowego;

c.zakup sprzętu elektronicznego (urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.);

d.zakup aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania;

e.użytkowanie samochodów;

f.koszty abonamentu za Internet;

g.koszty literatury specjalistycznej dotyczącej oprogramowania, specjalistycznych szkoleń dotyczących oprogramowania

- w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Projektu IP (kwalifikowanego IP), gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Projektu IP (kwalifikowanego IP) do przychodów ogółem Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy CIT i zaliczyć stosując wskazaną proporcję do litery a) wzoru NEXUS? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

6.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie w sposób prawidłowy wyodrębniał księgowo przychody i koszty uzyskania przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (autorskimi prawami do programów komputerowych) na gruncie art. 24e ust. 1 CIT?(pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność prowadzona przez Spółkę, polegająca na tworzeniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Projekty realizowane przez Spółkę spełniają kryteria twórczości, systematyczności oraz zwiększenia zasobów wiedzy, jak również wykorzystania tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, co potwierdza ich kwalifikację jako działalność badawczo-rozwojową. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że dochody uzyskiwane z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, takich jak autorskie prawa do programów komputerowych, mogą być opodatkowane preferencyjną stawką 5% zgodnie z art. 24d ustawy CIT (IP Box), ponieważ są efektem prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej. Spółka prowadzi odrębną ewidencję, zgodną z wymogami art. 24e ustawy CIT, która umożliwia precyzyjne określenie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Warto podkreślić, że tożsame działania, podejmowane przez wspólników w okresie, gdy Spółka komandytowa nie była podatnikiem CIT, a dochody z działalności były rozliczane przez wspólników na podstawie PIT, zostały pozytywnie zinterpretowane przez organy podatkowe w wydanej interpretacji indywidualnej i tak rozliczone. Wspólnicy, wówczas opierając się na opinii rzeczoznawcy, stosowali metodologię wyceny dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca uważa, że przyjęta metodologia rozliczania dochodów z kwalifikowanych IP jest zgodna z przepisami podatkowymi oraz w pełni uzasadnia zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej na zasadach IP Box.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka:

1)prawidłowo kwalifikuje prace związane z tworzeniem programów komputerowych w ramach opisanych modeli działania Spółki za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT;

2)uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy CIT, które będzie mogła opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych;

3)prawidłowo oblicza przypadający na Nią dochód uzyskany w Spółce z praw IP (jeszcze przed zestawieniem go ze wskaźnikiem NEXUS), poprzez alokowanie przypadających na Nią tzw. kosztów pośrednich Spółki do przypadających na Nią przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej w Spółce działalności gospodarczej w danym roku podatkowym;

4)prawidłowo oblicza wskaźnik NEXUS, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, zaliczając:

i.w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

ii.w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), do litery d) wzoru NEXUS wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

iii.w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

iv.w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

d.składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Aktualnie Spółka nie posiada pracowników świadczących prace informatyczne na rzec Spółki, ale w przypadku takich pracowników zatrudnionych w przyszłości Spółka:

i.zamierza zaliczyć do litery a) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników;

ii.nie zamierza zaliczyć do zaliczać do litery a) wzoru NEXUS następujących rodzajów kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników:

a.wynagrodzenia chorobowego;

b.wynagrodzenia urlopowego;

c.bonusów, nagród;

d.diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników;

e.wydatków na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym.

5)prawidłowo zalicza wydatki na koszty stałe takie jak:

a.zakup artykułów biurowych;

b.zakup sprzętu komputerowego;

c.zakup sprzętu elektronicznego (urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.);

d.zakup aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania;

e.użytkowanie samochodów;

f.koszty abonamentu za Internet;

g.koszty literatury specjalistycznej dotyczącej oprogramowania, specjalistycznych szkoleń dotyczących oprogramowania

- w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów ze zbycia Projektu IP (kwalifikowanego IP), gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Projektu IP (kwalifikowanego IP) do przychodów ogółem Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy CIT i zaliczyć stosując wskazaną proporcję do litery a) wzoru NEXUS;

6)prawidłowo wyodrębnia księgowo przychody i koszty uzyskania przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (autorskimi prawami do programów komputerowych) na gruncie art. 24e ust. 1 ustawy CIT.

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, spółka komandytowa X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa oraz jej komandytariusze składali już w przeszłości wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczących zastosowania ulgi IP Box. (…). Niniejszy wniosek jest zatem kontynuacją dotychczasowych działań, a zmiana dotycząca objęcia spółki komandytowej CIT od 2021 roku nie zmienia zasadniczo okoliczności faktycznych związanych z korzystaniem z ulgi IP Box. Wnioskodawca podkreśla, że działalność badawczo-rozwojowa oraz uzyskiwane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostają w tej samej kategorii co w poprzednio rozpatrywanym wniosku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1)

Wyjaśnienia w zakresie odpowiedzi na pytanie czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, prace związane z tworzeniem programów komputerowych w ramach opisanych modeli działania Spółki można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa 4a pkt 26 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, projekty realizowane przez Spółkę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Uzasadniając powyższe stanowisko, wskazać należy, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo - rozwojowej:

1.twórczość,

2.systematyczność, oraz

3.zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto należy zauważyć, że definicja legalna działalności badawczo-rozwojowa posługuje się pojęciem „badań naukowych” lub „prac rozwojowych”. W ocenie Wnioskodawcy, użycie przez ustawodawcę spójnika alternatywny łącznej „lub” pozwala na przyjęcie, że w celu uznania konkretnej aktywności za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez podatnika jedynie badań naukowych lub jedynie prac rozwojowych, lub też prowadzenie zarówno badań naukowych, jak i prac rozwojowych łącznie.

Ustawa o CIT w art. 4a pkt 27 lit. a i b oraz w art. 4a pkt 28 odsyła z kolei do definicji legalnych wskazanych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2023 poz. 742 dalej: „ustawa Pr. Szkol. Wyż.”).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ust. Pr. Szkol. Wyż., „badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawa Pr. Szkol. Wyż., prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do realiów, w jakich działalność gospodarczą prowadzi Spółka, w przekonaniu Wnioskodawcy, działalność Spółki w zakresie realizowanych Projektów IP wyczerpuje pojęcie „prac rozwojowych” zawarte we wskazanych powyżej przepisach. Spółka prowadzi bowiem prace mające na celu wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług, tym samym Spółka prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach.

Analizując kolejną przesłankę statuującą definicję działalności badawczo-rozwojowej, tj. cechę „twórczości” na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2022 poz. 2509, dalej: „Pr. Aut.”) przytoczyć należy definicję „utworu” wskazaną w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy Pr. Aut., programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Jeżeli zatem, tworzenie rozwiązań informatycznych prowadzi do powstania programu komputerowego (oprogramowania, aplikacji) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to działalności tej należy przypisać cechę „twórczości”.

Powstanie utworu w rozumieniu prawa autorskiego nie stanowi przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zdefiniowanej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Co oznacza, że przedmiotem działalności badawczo-rozwojowej może być produkt, usługa czy proces, które, pomimo iż utworem nie są, charakteryzują się cechą „twórczości”. Zgodnie z definicją wskazaną w słowniku języka polskiego PWN, przymiotnik „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie”, „będący wynikiem tworzenia”.

Wobec powyższego przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

1)być ustalony co może odbyć się w dowolnej formie;

2)mieć charakter indywidualny, powstały w wyniku określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

3)mieć charakter oryginalny, nowy w porównaniu z tym co już zostało stworzone.

Jak wynika z objaśnień Ministra Finansów wydanych dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „objaśnienia MF”), w których Minister Finansów definiuje działalność warunki uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową:

33. (...) Zatem twórczość działalności badawczo - rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

34. Orzecznictwo wyjaśnia również, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

‒być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

‒mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

‒mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Tym samym, o twórczym charakterze działalności możemy mówić, gdy podmiot tworzy innowacyjne rozwiązania, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio ustalony i mieć charakter indywidualny i oryginalny.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie Projektów IP prowadzonych przez Spółkę, przesłanka ta została spełniona. Zaznaczyć należy, że rozwiązania i funkcjonalności produktów informatycznych proponowanych klientom w ramach Projektów IP nie stanowią kopii istniejących dotychczas w Spółce koncepcji. Klienci nabywający oprogramowanie Spółki otrzymują nowoczesne i innowacyjne narzędzia, stanowiące novum w ramach działalności Spółki. Realizacja celów zakładanych do osiągnięcia przez klientów wymaga indywidualnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej na każdym etapie wykonywanych prac. Tym samym tworzone i wdrażane przez Spółkę produkty informatyczne mają zawsze charakter twórczy. Jednocześnie należy podkreślić, że oprogramowanie, jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Spółkę, podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W niniejszej sprawie, Spółka kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale kształtują je w taki sposób, dzięki którym przyczynią się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych u klientów.

Tworzone programy komputerowe mają charakter indywidualny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Charakter twórczy takiej działalności Spółki jest zatem spełniony.

Tym samym, działalność Spółki spełnia przesłankę twórczości.

Przechodząc do kolejnej przesłanki działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w 4a pkt 26 ustawy o CIT, tj. cechy „systematyczności” prowadzonej działalności.

Zgodnie z definicją wskazaną w słowniku języka polski PWN, działania systematyczne to działania prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, a efekty takich działań są „planowe, metodyczne”.

Jak wynika z ww. objaśnień MF dotyczących działalności badawczo-rozwojowej:

40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo - rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy albo nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo - rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika.

Jak wynika z powyższego fragmentu objaśnień podatkowych, działalność systematyczna, to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W ocenie Wnioskodawcy, systematyczność działalności badawczo-rozwojowej nie jest uzależniona od ciągłości ani długoterminowości prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej, a od tego, czy dla konkretnego projektu badawczo-rozwojowego, przyjęto określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Przez pryzmat powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Spółkę projekty B+R, prócz twórczego charakteru, cechują się także przymiotem działalności prowadzonej w sposób systematyczny. Wszystkie Projekty IP realizowane są według określonych założeń, planu i harmonogramów przez specjalnie wybrane osoby posiadające odpowiednie doświadczenie i wykształcenie. Osoby te mają przypisane określone zadania i kompetencje. Przedmiotowe prace są prowadzone w sposób uporządkowany i regularny i w zależności od rozmiarów projektu, trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Nie mają one charakteru incydentalnego.

Ostatnią z przesłanek działalności badawczo-rozwojowej jest cel polegający na „zwiększeniu zasobów wiedzy oraz wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. W przypadku działalności polegającej na prowadzeniu prac rozwojowych, z którą Wnioskodawca utożsamia działalność Spółki, celem owej działalności jest wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

Jak wynika z ww. objaśnień MF dotyczących działalności badawczo-rozwojowej:

43. W świetle konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo - rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy lub umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

(...)

45. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jasne jest jednak, że im większa będzie skalowalność wykorzystywania zwiększonych zasób wiedzy, tym większy będzie potencjał dochodowości w tym zakresie, co stanowi jeden z głównych determinantów prowadzenia przez podatników działalności badawczo-rozwojowej.

W opinii Wnioskodawcy, bezspornym jest, że prowadzone przez Spółkę w ramach Projektów IP działania, ze swej istoty zmierzają do wykorzystania już dostępnej wiedzy (dotyczącej obecnego funkcjonowania klienta czy szerzej stanu istniejących rozwiązań, wiedzy i doświadczenia z zakresu organizacji procesów, znane algorytmy) do zaprojektowania nowych i ulepszonych procesów i usług, czy to w obrębie systemów IT konkretnego klienta, czy też zupełnie nowych rozwiązań dla niesprecyzowanego klienta, będących odpowiedzią na jego zapotrzebowanie. Dodatkowo zauważyć należy, że rozwiązania opracowywane przez Spółkę nie mają charakteru „rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji wtoku”.

Zważywszy na przedstawioną argumentację stwierdzić należy, że działalność Spółki w zakresie realizowanych Projektów IP spełnia wszelkie przesłanki wynikające z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 2)

Wyjaśnienia w zakresie odpowiedzi na pytanie czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, tj. Spółka uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy CIT, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Spółka komandytowa

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2024 poz. 18, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wskazać należy jednak, że pomimo, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, zgodnie z ustawą nowelizującą z dnia 28 listopada 2020 r. spółki komandytowe zostały objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT) co do zasady od 1 stycznia 2021 r. Jednakże, spółka komandytowa mogła przesunąć ww. termin objęcia CIT-em na dzień 1 maja 2021 r. podatku CIT.

2. Dochody generowane przez prawa własności intelektualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

3. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

4. Fragmenty kodów źródłowych a tworzone przez Spółkę innowacyjne programy komputerowe

Na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od współpracowników Spółki. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka składa więc w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich współpracowników działających na rzecz Spółki. Do tych zadań w przyszłości będą również angażowani pracownicy Spółki, jak tylko Spółka zatrudni pracowników świadczących prace informatyczne na rzecz Spółki. Wskazane osoby działają w Zespołach Deweloperskich, które realizują swoje zadania zgodnie z przyjętą metodologią działania Spółki (metodologia działania Spółki została szczegółowo opisana w punkcie 4 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego).

W zależności od realizowanego zadania jeden Zespół Deweloperski może się składać z kilku lub więcej osób. Dana grupa pracuje nad wykonaniem programu komputerowego w imieniu i na rzecz Spółki. Architektura danego programu komputerowego opracowywana jest nie tylko w ramach danego Zespołu Deweloperskiego, ale konsultowana jest również z innymi współpracownikami Spółki. W przypadkach szczególnie skomplikowanych czy trudnych, w usuwaniu problemów lub konieczności znalezienia rozwiązań koncepcyjnych związanych z tworzeniem programów komputerowych, w procesie ich rozstrzygania brać może udział wielu lub nawet wszyscy współpracownicy Spółki, jak również jej wspólnicy. W tych działaniach w przyszłości będą również brać udział także pracownicy, jak tylko Spółka będzie ich zatrudniała.

Możliwa jest również taka sytuacja, w której jeden fragment kodu źródłowego jest wykorzystany w więcej niż jednym wytwarzanym przez Spółkę programie komputerowym, nie mniej jednak za każdym razem kody źródłowe podlegają procesowi twórczemu, który ma na celu wytworzyć kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy. Natomiast w pozostałym zakresie nabyte fragmenty kodów źródłowych trafiają (i będą trafiać w przyszłości) do wskazanej Biblioteki kodów źródłowych. Fragmenty kodów źródłowych umieszczone w Bibliotece kodów źródłowych są i będą wykorzystywane w dalszym procesie tworzenia programów komputerowych przez Spółkę.

5. Biblioteka kodów źródłowych

Nabywane przez Spółkę od Współpracowników fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane do:

1) tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych; albo

2) umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka ponosi i będzie ponosić w przyszłości wydatki na tworzenie biblioteki kodów źródłowych w zakresie nabywanych fragmentów kodów źródłowych. Do wydatków tych zaliczają się (w zakresie współpracy z współpracownikami) wydatki na nabycie tych fragmentów kodów źródłowych. Wartość ww. wydatków zasadniczo jest wydzielana kwotowo w umowie z współpracownikiem Zainteresowanych. Wydatki te stanowią (i będą stanowić w przyszłości) koszty faktycznie poniesione przez Spółkę na prowadzoną bezpośrednio przez nich działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

6. Autorskie prawa do programów komputerowych

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Spółkę komandytową podlegają ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Tym samym, w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Spółka komandytowa wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

W niniejszej sprawie Spółka uzyskuje dochody z autorskich praw do programu komputerowego, o których mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT.

Jak wskazuje Minister Finansów w swoich objaśnieniach:

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy (...).

89. (...) konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interopracyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersatoryjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. (...)

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1. formę programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2. interfejsy - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Spółkę komandytową spełniają zaproponowaną powyżej w objaśnieniach Ministra Finansów definicję programu komputerowego chronionego prawem autorskim, dlatego są one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

7. Podsumowanie

Podsumowując wyżej opisane okoliczności stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zaznacza, że:

1) Spółka tworzy oprogramowanie komputerowe, a także rozwija i ulepsza je w ramach działalności gospodarczej zgodnie z metodologią działania opisaną szczegółowo w punkcie 4 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego;

2) Spółka powyższe zadania realizuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowo opisanej w punkcie 7 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego;

3) wytworzone, rozwijane, ulepszane przez Spółkę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co zostało opisane w punkcie 11 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego;

4) z tytułu wytwarzania, rozwijania oprogramowania Spółka uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (albo uwzględnionego z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Szerzej na ten temat w punkcie 12 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego;

5) Spółka prowadzi odrębną od ksiąg rachunkowych ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Szerzej na ten temat w punkcie 8 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka uzyskuje i będzie uzyskiwała dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

1) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

Ad. 3.

Wyjaśnienia w zakresie odpowiedzi na pytanie czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Spółka prawidłowo oblicza dochód uzyskany z praw IP (jeszcze przed zestawieniem go ze wskaźnikiem NEXUS) poprzez alokowanie tzw. kosztów pośrednich Spółki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej w Spółce działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

1. Opis kosztów pośrednich

1)zakup artykułów biurowych - wydatki te umożliwiają Spółce zapewnienie ergonomicznego środowiska do tworzenia kodów i algorytmów, jak i dają przestrzeń do przyjmowania we właściwy sposób Klientów, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług;

5)zakup aplikacji służące do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania - zakup aplikacji jest potrzebny Spółce do wytwarzania Oprogramowania, które jest istotą jej działalności gospodarczej. W celu sprawnego funkcjonowania Spółka potrzebuje do tego szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom. Jak już wspomniano we wniosku służą one do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania lub jego części;

9)koszty najmu lokalu - wydatek ten umożliwia prowadzenie Spółce biura w którym prowadzona jest działalność gospodarcza;

10)koszt najmu serwerów - serwery umożliwiają należyte funkcjonowanie przedsiębiorstwa i prowadzeni prac informatycznych;

11)koszty księgowe i prawne - koszty związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa

(dalej zwane: „koszty pośrednie”).

Z uwagi na fakt, iż ustawa CIT nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT, w ocenie Wnioskodawcy zastosowanie mają zasady kwalifikowalności kosztów (art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy CIT).

Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik NEXUS, są więc wszelkiego rodzaju koszty - które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

2. Podstawa opodatkowania (suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej)

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 24d ust. 3 ustawy CIT).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

3. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 24d ustawy CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 24d ust. 5 ustawy CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, aby w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowo obliczyć dochód Spółki z praw własności intelektualnej (mnożony następnie przez wskaźnik NEXUS w celu uzyskania podstawy opodatkowania, tj. kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej) powinien On alokować tzw. koszty pośrednie Spółki do przychodów Spółki z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

Art. 24d ust. 1 ustawy CIT wskazuje, że podatek dochodowy od takich dochodów osiąganych przez podatników wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Ważną kwestią jest to, że art. 24d ust. 3 ustawy CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania, od której obliczany będzie podatek dochodowy w wysokości 5% stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Przy czym w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się dla każdego kwalifikowanego IP, jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika NEXUS.

Zatem, aby otrzymać wartość podstawy opodatkowania, do której należy zastosować stawkę w wysokości 5% należy zsumować wszystkie kwalifikowane dochody z kwalifikowanego IP. Szczególną uwagę zwrócić należy na fakt, że art. 24d ust. 5 ustawy CIT wskazuje, że nie zalicza się do kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, tych wydatków, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dlatego w tym miejscu wskazać należy, że przepis ten odnosi się jedynie do wskaźnika NEXUS i nie ma on zastosowania w przypadku obliczania dochodu z kwalifikowanego IP, który jest przez ten wskaźnik mnożony.

W związku z powyższym na szczególną uwagę zasługuje tutaj stwierdzenie, że kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się, jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wskaźnika NEXUS, co wskazuje, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie jest tym samym, co kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oznacza to bez wątpienia, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyliczany powinien być tak samo jak dochód z innych źródeł przychodu, także tych, które nie spełniają wymogów kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dopiero po wyliczeniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej możliwe jest wskazanie, które koszty wpływają na kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wynika bowiem, że: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik NEXUS w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Zauważyć przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie dot. IP Box (tj. art. 24d ust. 7 ustawy CIT) określają zasady ustalania dochodu w przypadku podatników zamierzających korzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa wyżej, w związku z czym dla potrzeb obliczania podstawy opodatkowania ww. stawką odwołują się do art. 7 ust. 2 ustawy CIT, bowiem dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 7 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy, zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W myśl natomiast art. 15 ust. 1, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik NEXUS, będą wszelkiego rodzaju koszty - które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy. Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik NEXUS) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Dlatego, według Wnioskodawcy, powyższe przepisy wskazują jednoznacznie, że do wyliczenia prawidłowej wartości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (przed pomnożeniem ich przez wskaźnik NEXUS) niezbędne jest w pierwszej kolejności przyporządkowanie kosztów pośrednich (oraz tych bezpośrednio związanych tylko z przychodami z kwalifikowanego IP) do przychodów z kwalifikowanego IP według wspomnianej proporcji.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowym sposobem będzie alokowanie kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek:

‒przychodów Spółki z kwalifikowanego IP (a) do

‒przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym (b).

Obrazuje to poniższy wzór:

Koszty pośrednie do przychodów z kwalifikowanych IP = przychody Spółki z kwalifikowanego IP (a) / przychody Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej (b)

Stanowisko to należy poprzeć ogólnie przyjętą zasadą, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów z różnych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim zostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Wnioskodawca podkreśla, że ustawodawca nie określił innej metody przyporządkowania kosztów w przypadku równoczesnego uzyskiwania przychodów z różnych źródeł, tj. z działalności opodatkowanej korzystającej z preferencyjnej stawki podatku lub zwolnionej. W sytuacji braku możliwości jednoznacznego, obiektywnego przypisania danej kategorii kosztów do poszczególnych źródeł przychodów, podatnik jest więc zobligowany do zastosowania tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy CIT. Klucz ten odpowiadać powinien proporcji, w jakiej pozostają przychody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz przychody opodatkowane preferencyjną stawką. Jest to klucz uniwersalny i obligatoryjny, gdy brak jest możliwości ustalenia kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła.

Według Wnioskodawcy, niezbędne jest przyporządkowanie do każdego kwalifikowanego IP kosztów uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, czyli takich, które są zarówno kosztami poszczególnego kwalifikowanego IP, jak i innych źródeł przychodów, które nie spełniają wymogów kwalifikowanego IP. Po ustaleniu wartości wspólnej, a następnie przypadającej w swojej proporcji na przychody poszczególnego kwalifikowanego IP należy alokować je w takim stopniu, w jakim stosunek przychodów z kwalifikowanego IP przypada do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym. Ustalenie prawidłowej wartości dochodów z kwalifikowanego IP, jest warunkiem prawidłowego wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP. Dlatego w celu ustalenia prawidłowej wartości podstawy opodatkowania niezbędne jest ustalenie wysokości kosztów uzyskania przychodów zarówno o charakterze bezpośrednim jak i pośrednim.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przestawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że:

1) w pierwszej kolejności należy dokonać oceny ponoszonych kosztów na podstawie kryteriów określonych w art. 16 ustawy CIT i art. 16 ustawy CIT;

2) następnie wydatki, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, powinny zostać przyporządkowane do danego rodzaju działalności, tj.:

a) działalności spełniającej wymogi kwalifikowanego IP i

b) działalności niespełniającej tych wymogów (jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, koszty wspólne obejmują koszty dotyczące całokształtu prowadzonej działalności, których bezpośrednie ich przypisanie nie jest możliwe);

3) następnie należy alokować tzw. koszty pośrednie do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

Ad. 4-5)

Wyjaśnienia w zakresie odpowiedzi na pytanie, czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka prawidłowo oblicza wskaźnik NEXUS, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT.

1. Obliczanie wskaźnika NEXUS

Przechodząc do kwestii obliczania wskaźnika NEXUS należy wskazać, że z powołanego już ust. 4 art. 24d ustawy CIT wynika, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik NEXUS, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik NEXUS:

„(...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika NEXUS obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik NEXUS w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy CIT.

Warto pamiętać, że podatnik nie jest zobowiązany do samodzielnego prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku NEXUS.

2. Koszty wynagrodzeń

W związku z wytwarzaniem innowacyjnego oprogramowania, Spółka ponosi szereg kosztów, do których należy zaliczyć:

1)w przypadku współpracowników (B2B):

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

d)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

2)w przypadku współpracowników (bez B2B):

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

d)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

e)składki na ubezpieczania społeczne w części finansowanej przez Spółkę;

3)w przyszłości, jeżeli Spółka zatrudni pracowników świadczących prace informatyczne na rzecz Spółki, będzie również ponosiła koszty:

a)wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe;

b)wynagrodzenie za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

c)wynagrodzenie za przeniesienie innych majątkowych praw autorskich;

d)składki na ubezpieczania społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Spółka zalicza i będzie zaliczać:

1)w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

2)w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), do litery d) wzoru NEXUS wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

3)w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

4)w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

a)wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b)wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c)wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

d)składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Aktualnie Spółka nie posiada pracowników świadczących prace informatyczne na rzecz Spółki, ale w przypadku takich pracowników zatrudnionych w przyszłości Spółka:

3) zamierza zaliczyć do litery a) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

4) nie zamierza zaliczyć do zaliczać do litery a) wzoru NEXUS następujących rodzajów kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników:

f) wynagrodzenia chorobowego;

g) wynagrodzenia urlopowego;

h) bonusów, nagród;

i) diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników;

j) wydatków na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym.

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, w szczególności ci którzy pracują nad wytworzeniem więcej niż jednego kwalifikowanego IP, powinni prowadzić ewidencję projektów badawczo-rozwojowych.

Spółka jest w stanie określić rzeczywiste zaangażowanie osób współpracujących ze Spółką na podstawie prowadzonej ewidencji. Spółka prowadzi również szczegółową ewidencję czynności realizowanych przez współpracowników (a w przyszłości pracowników, dlatego też wszystkie niżej opisane zasady Spółka w przyszłości zastosuje również do pracowników jak takie osoby zostaną zatrudnione).

a)opis realizowanych przez Spółkę Projektów IP;

b)czynności wykonane przez poszczególnych współpracowników na każdym Projekcie IP;

c)opis wytworzonych fragmentów kodów źródłowych;

d)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które są związane z pracami badawczo-rozwojowymi realizowanymi przez Spółkę;

e)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które w chodzą w zakres tzw. pozostałej działalności nie stanowiącej prac badawczo-rozwojowych oraz prac nad Projektami IP (np. czynności administracyjne, organizacja szkoleń dla klientów, działania zarządcze, serwisowania oprogramowanie i inne);

f)ilość godzin, które zostały poświęcone przez poszczególnych współpracowników na realizację przypisanych zadań opisanych w literach a)-e) powyżej;

Program komputerowy, w którym prowadzona jest ewidencja oraz arkusz kalkulacyjny umożliwia generowanie raportów miesięcznych (dalej: „raporty”), które stanowią uzupełnienie do dokumentów rozliczeniowych zarówno wystawianych przez współpracowników na rzecz Spółki, jak i służą do rozliczeń Spółki z klientami Spółki. Na podstawie wskazanej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie określić, czynności wykonane na poszczególnych Projektach IP oraz przypisać godzinowo, procentowo oraz wartościowo, jaka część kosztu udokumentowanego fakturą wystawioną przez współpracownika może zostać przypisana do poszczególnych Projektów IP.

Dla przykładu, gdy ilość godzin pracy danego współpracownika w miesiącu wynosi łącznie 100 godzin, z czego:

a) 30 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 1;

b) 60 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 2;

c) 10 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych wchodzących w skład pozostałej działalności Spółki (np. szkolenie dla klienta);

- wówczas Spółka jest w stanie dokonać podziału procentowego i kwotowego kosztu udokumentowanego fakturą wystawioną przez danego współpracownika, dokumentującego wykonanie powyżej opisanych czynności, a także jest w stanie precyzyjnie przypisać poniesiony przez siebie koszty do poszczególnych Projektów IP. W prezentowanym przykładzie koszty poniesione przez Spółkę za wykonane przez współpracownika czynności będą przypisane w 30% do kosztów Projektu IP 1, natomiast w 60% do kosztów przypisanych do Projektu IP 2. Wskazana powyżej ewidencja stanowi uzupełnienie ewidencji opisanej w punkcie 8.1. opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i usprawnia jej prowadzenie.

3. Koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT (element kalkulacyjny wskaźnika NEXUS)

W związku z wykonywaną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową ponosi on wydatki na:

4)sprzęt elektroniczny (taki jak urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.) - są to koszty stałe konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki tj. tworzenia kodu, kompatybilności oprogramowania do konkretnego komputera/systemu. Wydatki te służą działalności badawczo-rozwojowej. Jeśli Spółka nie dbałaby o stan techniczny sprzętu elektronicznego, to doprowadziłoby efektywnie do spadku wydajności prowadzonej działalności oraz uniemożliwiłoby prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Ponoszone koszty są więc związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

6)użytkowanie samochodów - tj. koszty związane z użytkowaniem samochodów takie jak przykładowo paliwo, przeglądy, serwis, części. Samochody są wykorzystywane przez komandytariuszy Spółki (nie są udostępniane współpracownikom). Samochody są środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej lub są przez Spółkę leasingowane. Wydatki te umożliwiają Spółce sprawny transport wspólników Spółki, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Samochody są wykorzystywane do celów świadczenia usług na rzecz klientów Spółki, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc Spółka (i tym samym Wnioskodawca) jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Koszty eksploatacji/użytkowania samochodów są związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania lub jego części;

Powyższe wydatki ponoszone przez Spółkę są również kosztami w rozumieniu art. 15 ustawy CIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Ponadto należy również zauważyć, że Spółka świadczy i będzie świadczyła w przyszłości na rzecz swoich Klientów również inne usługi, z których dochód nie może być zaliczony do dochodów kwalifikowanych w rozumieniu art. 24d ustawy CIT, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Kwalifikowanego IP (Projektu IP), Spółka ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez nią działalność związaną z wytwarzaniem Kwalifikowanego IP (Projektu IP) według odpowiedniej proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, zdaniem Spółki, ponoszone wydatki w zakresie w jakim są przeznaczane na wytworzenie Kwalifikowanego IP (Projektu IP), w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Kwalifikowanego IP (Projektu IP) do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy CIT, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

W myśl art. 24d ust. 5 ww. ustawy, do kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ustalając wskaźnik NEXUS, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również podkreślić, że wskaźnik NEXUS jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Spółka ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro ponosi rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez Spółkę na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wskazać należy, że koszty związane z:

1)zakupem artykułów biurowych;

2)zakupem sprzętu komputerowego;

3)zakupem sprzętu elektronicznego (urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.);

4)zakupem aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania;

5)użytkowaniem samochodów;

6)koszty abonamentu za Internet;

7)koszty literatury specjalistycznej dotyczącej oprogramowania, specjalistycznych szkoleń dotyczących oprogramowania.

- ponoszone przez Spółkę w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi do przychodów ogółem Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy CIT i powinny być zaliczane do litery „a” wskaźnika NEXUS.

Ad. 6

Wyjaśnienia w zakresie odpowiedzi na pytanie, czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka będzie w sposób prawidłowy wyodrębniała księgowo przychody i koszty uzyskania przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (autorskimi prawami do programów komputerowych) na gruncie art. 24e ust. 1 ustawy CIT.

1. Ewidencja projektów

Od 1 lipca 2019 r. Spółka prowadzi, niezależną od ksiąg rachunkowych ewidencję, której wyodrębniała i wyodrębnia:

1)opis konkretnego zlecenia w ramach, którego tworzone są kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Projekty IP), z uwzględnieniem daty jego rozpoczęcia i zakończenia;

3)wykaz prac poczynionych przy realizacji konkretnego zlecenia, w tym prac przypadających na stworzenie Projektów IP;

4)każdy Projekt IP (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) ewidencjonowany jest odrębnie;

5)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Projekt IP);

6)koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja ta tworzona jest m.in. na podstawie miesięcznych raportów generowanych z wykorzystaniem specjalnego programu komputerowego dedykowanego do zarządzania Projektami IP oraz zarządzania Zespołami Deweloperskimi, a także pomocniczego arkusza kalkulacyjnego. Zasady prowadzenia tej ewidencji oraz generowania raportów zostały szczegółowo opisane w punkcie 8.2 poniżej. Raporty te systematycznie przekazywane są do księgowości spółki w celu uwzględniania danych z nich wynikających w ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej na potrzeby skorzystania z preferencji wynikającej z art. 24d ustawy CIT i przypisania kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prócz wskazanych raportów ewidencja prowadzona jest w oparciu także o inne dokumenty potwierdzające wydatki, np. faktury, rachunki i inne dokumenty rozliczeniowe. Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

2. Ewidencja czynności realizowanych przez współpracowników

Obok ewidencji opisanej powyżej Spółka prowadzi również szczegółową ewidencję czynności realizowanych przez współpracowników (a w przyszłości pracowników, dlatego też wszystkie niżej opisane zasady Spółka w przyszłości zastosuje również do pracowników jak takie osoby zostaną zatrudnione).

a)opis realizowanych przez Spółkę Projektów IP;

b)czynności wykonane przez poszczególnych współpracowników na każdym Projekcie IP;

c)opis wytworzonych fragmentów kodów źródłowych;

d)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które są związane z pracami badawczo-rozwojowymi realizowanymi przez Spółkę;

e)usługi informatyczne wykonane przez współpracowników, które w chodzą w zakres tzw. pozostałej działalności nie stanowiącej prac badawczo-rozwojowych oraz prac nad Projektami IP (np. czynności administracyjne, organizacja szkoleń dla klientów, działania zarządcze, serwisowania oprogramowanie i inne);

f)ilość godzin które zostały poświęcone przez poszczególnych współpracowników na realizację przypisanych zadań opisanych w literach a)-e) powyżej;

Program komputerowy, w którym prowadzona jest ewidencja oraz arkusz kalkulacyjny umożliwia generowanie raportów miesięcznych (dalej: „raporty”), które stanowią uzupełnienie do dokumentów rozliczeniowych zarówno wystawianych przez współpracowników na rzecz Spółki, jak i służą do rozliczeń Spółki z klientami Spółki. Na podstawie wskazanej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie określić, czynności wykonane na poszczególnych Projektach IP oraz przypisać godzinowo, procentowo oraz wartościowo, jaka część kosztu udokumentowanego fakturą wystawioną przez współpracownika może zostać przypisana do poszczególnych Projektów IP.

Dla przykładu, gdy ilość godzin pracy danego współpracownika w miesiącu wynosi łącznie 100 godzin, z czego:

a)30 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 1;

b)60 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych związanych z pracami rozwojowymi nad kodem źródłowym Projektu IP 2;

c)10 godzin związane jest z wykonaniem usług informatycznych wchodzących w skład pozostałej działalności spółki (np. szkolenie dla klienta);

3. Podsumowanie

Opisana powyżej ewidencja pozwala na dokumentowanie zdarzeń gospodarczych zgodnie z wymogami art. 24e ust. 1 ust. CIT i pozwala Spółce:

a)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych przez spółkę księgach rachunkowych;

c)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu;

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala Wnioskodawcy wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5 % oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1571 ze zm.),

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2.prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Ad. 1.

Odnosząc powyższe do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z ustawowej definicji zawartej w regulacjach updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych, zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Jak już wcześniej wskazano, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Tym samym, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26-28 updop.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Stwierdzam, że opisane przez Państwa prace związane z tworzeniem programów komputerowych, o których mowa we wniosku, w ramach opisanych modeli działania Spółki można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest m.in. dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Z analizy sprawy wynika, iż w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym autorskie prawa do programu komputerowego są programami komputerowymi będącymi utworami podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.

Tym samym, mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem złożonego wniosku.

Zgadzam się z Państwem, że uzyskiwane przez Państwa dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy CIT, będą Państwo mogli opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Ad. 3.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 dotyczą ustalenia, czy prawidłowo obliczają Państwo dochód uzyskany w Spółce z praw IP (jeszcze przed zestawieniem go ze wskaźnikiem NEXUS) poprzez alokowanie tzw. kosztów pośrednich Spółki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej w Spółce działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

Jak już wyżej zostało wskazane, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 24d ust. 3 ustawy o CIT).

Z treści cytowanego już art. 24d ust. 7 ust. 1 updop wynika, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy podatku dochodowym od osób prawych. Tym samym, w pierwszej kolejności należy określić przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 updop,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przy czym, ustawa o CIT nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT. Zatem, w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W myśl art. 15 ust. 1 updop,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

W cytowanych już Objaśnieniach Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box wskazano również na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) kosztów pośrednich. Nie wskazano w nich natomiast, w jaki sposób te koszty należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim – jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a ww. ustawy).

Należy zatem zgodzić się z Państwem, że w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego poniesionego kosztu w ramach działalności gospodarczej do przychodów z kwalifikowanego IP, mogą Państwo zastosować proporcję ustaloną jako stosunek przychodów z kwalifikowanego IP do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie potem przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkie koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Należy dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Państwa, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Państwa stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 111).

Reasumując, zgadzam się z Państwem, że prawidłowo obliczają Państwo dochód uzyskany w Spółce z praw IP (jeszcze przed zestawieniem go ze wskaźnikiem NEXUS) poprzez alokowanie tzw. kosztów pośrednich Spółki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej, jako stosunek przychodów Spółki z kwalifikowanego IP do przychodów Spółki ogółem z prowadzonej w Spółce działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Ad. 4.

Państwa wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 5 i 6 dotyczą obliczenia wskaźnika nexus.

Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (akapit nr 114-116)

·„Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło” (pkt 114).

·„Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus” (pkt 115).

·„Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo-rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP” (pkt 116).

Z treści cytowanego powyżej art. 24d ust. 4 updop wynika, że pod lit. „b” wskaźnika nexus istnieje możliwość ujęcia we wskaźniku nexus kosztów poniesionych na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od współpracowników w ramach umów B2B, będących zarówno podmiotami powiązanymi, jak i niepowiązanymi.

Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanych – w literze c.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. Celem nexusa jest uzależnienie wielkości dochodu podlegającego preferencyjnemu opodatkowaniu od zakresu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych przez podatnika we własnym zakresie.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

·kwalifikowanymi IP,

·dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zadanego pytania nr 5, w celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób prawnych, zamierzają Państwo zastosować tzw. wskaźnik nexus, w ten sposób, że:

·w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

·w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), do litery d) wzoru NEXUS wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych;

·w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

·w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem współpracowników:

a.wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b.wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c.wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

d.składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Sposób zdefiniowania poszczególnych składników wskaźnika nexus daje Państwu możliwość nabycia prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Tym samym, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, mogą Państwo zaliczyć nie tylko poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, ale też poniesione należności z tytułów umowy o dzieło, umowy zlecenia, czy też te związane z zawarciem umowy B2B.

Zgadzam się z Państwem, że w przypadku współpracowników (B2B), niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery b) wzoru NEXUS mogą Państwo zaliczyć następujące rodzaje kosztów:

a. wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b. wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c. wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

Również prawidłowo zaliczają Państwo w przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B), powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, do litery c) wzoru NEXUS następujące rodzaje kosztów:

a. wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b. wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c. wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP.

W przypadku współpracowników (B2B) oraz (bez B2B) do litery d) wzoru NEXUS prawidłowo zaliczają Państwo wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych.

Zgadzam się również z Państwem, że w przypadku współpracowników (bez B2B) do litery b) wzoru NEXUS mogą Państwo zaliczyć następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem współpracowników:

a. wynagrodzenia za przeniesienie praw do fragmentów kodów źródłowych;

b. wynagrodzenia za przeniesienie prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP;

c. wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych IP;

d. składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Spółkę.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości budzi również kwestia ustalenia, czy wydatki na koszty stałe takie jak:

a. zakup artykułów biurowych;

b. zakup sprzętu komputerowego;

c. zakup sprzętu elektronicznego (urządzenia peryferyjne komputerów, drukarki, skanery, monitory, klawiatury, myszki, telefony, słuchawki, nośniki danych itp.);

d. zakup aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania;

e. użytkowanie samochodów;

f. koszty abonamentu za Internet;

g. koszty literatury specjalistycznej dotyczącej oprogramowania, specjalistycznych szkoleń dotyczących oprogramowania

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinni Państwo również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem, jeżeli ponieśli Państwo rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez Państwa na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, w myśl której do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

Ad. 5.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 dotyczą ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w sposób prawidłowy będą Państwo wyodrębniać księgowo przychody i koszty uzyskania przychodów związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (autorskimi prawami do programów komputerowych) na gruncie art. 24e ust. 1 ustawy o CIT.

Należy zaznaczyć, że stosowanie ulgi IP Box (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, podatnik prowadzący księgi rachunkowe, uzyskujący dochody z kwalifikowanych IP, powinien poprzez odpowiednie zmiany w dokumentacji przyjętych zasad (polityce) rachunkowości dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących każdego kwalifikowanego IP, umożliwiającego uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie rozliczania przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu lub straty. Wymóg zapewnienia ww. wyodrębnionej ewidencji nie oznacza prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, lecz wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, przykładowo na kontach ksiąg pomocniczych. Przed poniesieniem kosztów uzyskania przychodów związanych z danym kwalifikowanym IP podatnik powinien zaplanować i wprowadzić odpowiednią wyodrębnioną ewidencję księgową w obszarze ksiąg rachunkowych. Wymagana jest wyodrębniona ewidencja zarówno dla kont przychodów, kosztów uzyskania przychodów, dochodów (strat) z kwalifikowanych IP, kont dotyczących środków trwałych, jak i rozrachunków.

W świetle powyższego, w celu skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, są Państwo zobowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji, dotyczącej wytwarzanego/rozwijanego/ulepszanego kwalifikowanego IP oraz uzyskiwanych przychodów i kosztów z nich związanych. Zatem, powinni Państwo prowadzić ewidencję księgową, o której mowa w art. 24e ustawy o CIT w sposób wskazany w ww. artykule, za okres, w którym prowadzą Państwo działalność badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem, rozwojem i ulepszeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do których skorzystają Państwo z preferencji IP BOX.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od 1 lipca 2019 r. Państwa Spółka prowadzi niezależną od ksiąg rachunkowych ewidencję, w której wyodrębniała i wyodrębnia:

1)opis konkretnego zlecenia w ramach, którego tworzone są kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Projekty IP), z uwzględnieniem daty jego rozpoczęcia i zakończenia;

3)wykaz prac poczynionych przy realizacji konkretnego zlecenia, w tym prac przypadających na stworzenie Projektów IP;

4)każdy Projekt IP (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) ewidencjonowany jest odrębnie;

5)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Projekt IP);

6)koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać Spółce w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego opisu wynika, że prowadzona ewidencja spełnia warunki wskazane w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2, 4-7. W zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie