Zmiana interpretacji indywidualnej

Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2022 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.202.2022.1.ŚS, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu^[1] tę interpretację, uznając, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 marca 2022 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w przedmiocie ustalenia, czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych, przekazywanych przez pośredników, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Wnioskiem z 29 marca 2022 r. firma X. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych w przedmiocie ustalenia, czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych, przekazywanych przez pośredników, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa maltańskiego. Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Malty i tam podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi działalność ubezpieczeniową jako zakład ubezpieczeń na podstawie maltańskich przepisów regulujących działalność ubezpieczeniową.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, która prowadzi działalność w kilkudziesięciu krajach świata (dalej: Grupa). Do Grupy należą także dwa podmioty mające siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegające tu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: Polskie Spółki).

Jedna z Polskich Spółek prowadzi działalność leasingową: zajmuje się leasingiem pojazdów samochodowych, wynajmem i dzierżawą pojazdów, sprzedażą samochodów (detaliczną), natomiast druga Polska Spółka prowadzi działalność bankową, zajmuje się udzielaniem kredytów, pożyczek oraz ofert ratalnych. Obok swoich podstawowych działalności, Polskie Spółki zajmują się także pośrednictwem w sprzedaży ubezpieczeń na podstawie umów zawartych z różnymi towarzystwami ubezpieczeniowymi.

Polskie Spółki współpracują z różnymi sieciami dealerów samochodowych (dalej: Dealerzy). Dealerzy w ramach swojej działalności, polegającej na sprzedaży samochodów, świadczą także usługi pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych (produkty leasingowe, kredytowe), związanych ściśle ze sprzedawanymi samochodami. Wobec tego, w ramach współpracy Polskich Spółek z Dealerami, Dealerzy pośredniczą w sprzedaży produktów finansowych oferowanych przez Polskie Spółki oraz polis ubezpieczeniowych, w sprzedaży których pośredniczą Polskie Spółki. Wnioskodawca oraz Polskie Spółki planują współpracę, w ramach której produkty ubezpieczeniowe Wnioskodawcy będą oferowane na terytorium Polski. Polskie Spółki będą pośredniczyć w sprzedaży polis ubezpieczeniowych.

Planowana współpraca obejmować będzie również działalność Dealerów, którzy odpowiedzialni będą za sprzedaż produktów ubezpieczeniowych Wnioskodawcy bezpośrednio do klientów. Dealerzy będą podpisywać umowy z klientami na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Wnioskodawcę. Ponieważ Dealerzy działają jako multiagenci, współpraca z Wnioskodawcą będzie przebiegała podobnie jak współpraca z innymi ubezpieczycielami. Polskie Spółki zajmą się wykonywaniem innych powierzonych czynności określonych przez Wnioskodawcę, niezbędnych do prawidłowej obsługi klienta lub wynikających z istotnych potrzeb Wnioskodawcy.

W ramach planowanej współpracy, Dealerzy oraz Polskie Spółki będą świadczyć usługi pośrednictwa sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Umowa ubezpieczeniowa będzie zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a klientem. W ramach planowanej współpracy, Polskie Spółki będą zbierać składki ubezpieczeniowe od klientów Wnioskodawcy, a następnie przekazywać je Wnioskodawcy. Obok bezpośredniej współpracy ze Spółką Finansową oraz pośredniej kooperacji z Dealerami, Wnioskodawca zawrze umowę o świadczenie usług administracyjnych z podmiotem trzecim, który wesprze Wnioskodawcę w zakresie dystrybucji usług ubezpieczeniowych w Polsce (dalej: Administrator).

Wnioskodawca nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 7 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzona w La Valetta z dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm.; dalej: UPO).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce, czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy

Przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych), otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich pośredników, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie posiada tu zagranicznego zakładu.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Artykuł 3 ust. 3 updop wymienia przykładowe dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów; w szczególności, w pkt 5 wymieniono dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Stosownie do art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Powyższa reguła jest dodatkowo odczytywana zgodnie z właściwymi umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowienie, działalność Wnioskodawcy nie będzie opodatkowania w Polsce, o ile nie będzie on prowadził tu działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu UPO. Na potrzeby tego wniosku przyjmuje się, że Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce zakładu w rozumieniu UPO. Tym samym, całość dochodu Wnioskodawcy powinna być opodatkowania w kraju jego rezydencji podatkowej, tj. na Malcie. Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 7 UPO, postanowienia tego artykułu (art. 7) nie naruszają postanowień prawa Umawiającego się Państwa w zakresie opodatkowania zysków z działalności ubezpieczeniowej.

W Polsce nie obowiązują przepisy odnoszące się w szczególny sposób do opodatkowania działalności ubezpieczeniowej. Polska nie wykonuje bowiem prawa przewidzianego w art. 7.7 UPO i nie opodatkowuje zysków z działalności ubezpieczeniowej zagranicznych przedsiębiorców (nieposiadających w Polsce zakładu).

W związku z powyższym, zyski z działalności ubezpieczeniowej Wnioskodawcy, osiągane z tytułu polis ubezpieczeniowych sprzedawanych polskim kontrahentom, będą opodatkowane na Malcie i nie będą opodatkowane w Polsce, czyli kraju rezydencji Wnioskodawcy zakładając, że Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2022 r. nr0111-KDIB1-1.4010.202.2022.1.ŚS, uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa w zakresie, w jakim uznano usługi ubezpieczeniowe za usługi podobne do usług gwarancji i poręczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT^[2].

Stanowisko Szefa KAS

Przedmiotem sprawy jest ustalenie, czy przychody (dochody) z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych), otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych, przekazywane mu przez pośredników, będą podlegały opodatkowaniu w Polsce^[3].

Przede wszystkim należy zauważyć, że podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko oddochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 2 ustawy oCIT).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium RP przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia (art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT).

W myśl art. 3 ust. 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4. Usługi ubezpieczenia nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, w tym w pkt 2a tej regulacji. Nie stanowią również świadczenia o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. W szczególności usług ubezpieczeniowych nie można uznać za podobne do wymienionych w tym przepisie usług gwarancji lub poręczenia. Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o CIT przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W związku z tym, że Wnioskodawca jest „spółką maltańską”, prowadzącą działalność ubezpieczeniową, regulowaną przepisami innego państwa, w rozpatrywanej sprawie znajduje zastosowanie art. 7 ust. 1 umowy polsko-maltańskiej w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu^[4]. Zgodnie z tym postanowieniem UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zgodnie z art. 7 ust. 7 UPO postanowienia tego artykułu nie naruszają postanowień prawa Umawiającego się Państwa w zakresie opodatkowania zysków zdziałalności ubezpieczeniowej.

Z art. 7 UPO wynika, że w państwie źródła opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski przedsiębiorstwa powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład. Tymczasem, Spółka nie prowadzi zakładu na terenie RP. W związku z tym dochody, które Wnioskodawca uzyskuje od polskich ubezpieczonych, stanowią zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 UPO. W rezultacie, zyski z działalności ubezpieczeniowej Wnioskodawcy, osiągane z tytułu polis ubezpieczeniowych sprzedawanych polskim kontrahentom nie będą opodatkowane w Polsce, bowiem stanowią zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 UPO oraz Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce.

W ocenie Szefa KAS, przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które zostało przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Stronie przysługuje prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[5]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP(art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

^[1]Zob. art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.); dalej: Ordynacja podatkowa.

^[2]Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: ustawa o CIT).

^[3]Przedmiotem oceny nie jest kwestia posiadania przez Wnioskodawcę w Polsce zakładu w rozumieniu art. 7 umowy z dnia 7 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm.; dalej UPO); informację o posiadaniu zakładu uznano za element opisu zdarzenia przyszłego, niepodlegający ocenie.

^[4]Umowa z dnia 7 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm.; dalej: UPO).

^[5]Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.