Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zakup opisanych we wniosku usług od Usługodawcy oznaczać będzie powstanie stałego zakładu zagranicznego Spółki w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 Konwencji w sytuacji gdy Spółka nie będzie posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, żadnych aktywów ani nie będzie zatrudniać pracowników - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki w Polsce prowadzi do powstania w Polsce zagranicznego zakładu.

Uzupełnili go Państwo - na wezwanie - pismem z 15 stycznia 2025 r. (data wpływu za pośrednictwem e-PUAP 22 stycznia 2025 r. oraz za pośrednictwem e-Doręczenia 23 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest spółką założoną oraz z siedzibą w Finlandii i tam też podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT oraz do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Finlandii.

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży przemysłowych (…) do klientów B2B na całym świecie. (…) te są montowane z podzespołów dostarczanych przez podmioty trzecie oraz oprogramowania stworzonego przez Spółkę. Oprócz sprzedaży (…), Spółka prowadzi również działalność polegającą na wynajmie (…), które dystrybuowane są do klientów końcowych (UE i Azja) z Polski. Umowy najmu zawierane są na okres 36 miesięcy, a klient zobowiązuje się do zwrotu (…) na rzecz Spółki po zakończeniu okresu najmu. Obecnie działalność leasingowa prowadzona jest w ograniczonym zakresie, jednak przewiduje się, że w przyszłości stanie się istotną częścią działalności Spółki. (…) przeznaczone na wynajem będą dystrybuowane z centrum dystrybucyjnego w Polsce w sposób analogiczny do (…) przeznaczonych na sprzedaż. Spółka zamierza nabywać usługi związane z dystrybucją produktów Spółki od polskiego usługodawcy (dalej: „Usługodawca”). Spółka nie planuje zakładać biura, oddziału lub innego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, w tym nie planuje także zatrudniać własnych pracowników ani posiadać aktywów na terytorium Polski.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie nabywać urządzenia od dostawców sprzętu zlokalizowanych w Azji i Europie. Urządzenia te będą dostarczane bezpośrednio do zlokalizowanego w Polsce zakładu Usługodawcy. Spółka stanie się właścicielem urządzeń w momencie gdy (…) dotrą do zakładu Usługodawcy. Następnie pracownicy Usługodawcy:

a)wyjmują urządzenia z opakowania, podłączają je do laptopa za pomocą kabli, wgrywają oprogramowanie Spółki (tzw. flashing), odłączają kable, drukują naklejkę produktową i umieszczają urządzenie w opakowaniu sprzedażowym; a następnie

b)przenoszą urządzenia do magazynu Usługodawcy. Spółka zachowuje prawo własności do urządzeń przez cały okres świadczenia usług przez Usługodawcę natomiast Spółka nie posiada ani nie wynajmuje powierzchni magazynowej w Polsce, w której znajdują się produkty po zainstalowaniu oprogramowania. Spółka będzie nabywać w Polsce usługi magazynowania od Usługodawcy. Spółka nie będzie w żaden sposób sprawować prawnej lub faktycznej kontroli nad jakąkolwiek częścią magazynu;

c)wreszcie pracownicy Usługodawcy będą zajmować się organizacją wysyłek oraz

d)pakowaniem urządzeń celem dostarczenia ich klientom.

Spółka będzie wystawiać faktury VAT na rzecz klientów dokumentujące dostawy gotowych urządzeń. Urządzenia i oprogramowanie będą wysyłane z Polski do klientów na całym świecie. Spółka jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce, ponieważ zgodnie z jej interpretacją sprzedaż i zakup towarów na terytorium Polski powodują obowiązek rejestracji dla celów VAT. Spółka stoi na stanowisku, że jej działalność prowadzona w Polsce nie skutkuje powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT.

Spółka nie będzie zarządzać ani sprawować nadzoru bezpośrednio nad pracownikami Usługodawcy prowadzącego centrum dystrybucji. Spółka nie będzie też upoważniać żadnego pracownika Usługodawcy, ani samego Usługodawcy do reprezentowania Spółki w kontaktach handlowych, czy jakiejkolwiek ingerencji w warunki handlowe uzgadniane z klientami końcowymi.

Podsumowując, działanie polskiego Usługodawcy obejmować będzie:

1. przyjmowanie urządzeń od dostawców z Azji i Europy w centrum dystrybucji w Polsce;

2. instalację (tzw. flashing) oprogramowania dostarczonego przez Spółkę;

3. magazynowanie urządzeń;

4. pakowanie i wysyłkę gotowych produktów do klientów Spółki.

Usługodawca będzie pobierał opłatę stałą za magazynowanie oraz zmienną opłatę uzależnioną od liczby obsłużonych urządzeń.

Spółka nie posiada oddziału, przedstawicielstwa biura, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka nie zatrudnia pracowników w Polsce ani nie deleguje ich z Finlandii lub z innych krajów do pracy w Polsce. Wszystkie kluczowe decyzje biznesowe są podejmowane w Finlandii.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym z 15 stycznia 2025 r. (data wpływu za pośrednictwem e-PUAP 22 stycznia 2025 r. oraz za pośrednictwem e-Doręczenia 23 stycznia 2025 r.), wskazali Państwo, że:

1)Polski Usługodawca będzie ponosić ryzyko biznesowe związane z realizacją na rzecz Spółki usług wskazanych we wniosku.

2)Polski Usługodawca będzie świadczył opisane we wniosku usługi nie tylko na rzecz Wnioskodawcy, ale również na rzecz innych podmiotów.

Pytanie

Czy zakup opisanych powyżej usług od Usługodawcy oznaczać będzie powstanie stałego zakładu zagranicznego Spółki w Polsce (dalej również: "PE") w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 Konwencji w sytuacji gdy Spółka nie będzie posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, żadnych aktywów ani nie będzie zatrudniać pracowników?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup przedstawionych w niniejszym wniosku usług od usługodawcy nie będzie oznaczać powstania zagranicznego zakładu Spółki w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”) oraz art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej dnia 8 czerwca 2009 roku w Helsinkach (Dz.U. z 2010 r. Nr 26, poz. 205 ze zm. dalej: „Konwencja”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Finlandię dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”).

1.Brak stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy niebędący polskimi rezydentami podatkowymi podlegają opodatkowaniu w Polsce wyłącznie w zakresie dochodów osiągniętych na terytorium Polski. Dochody te obejmują m.in. dochody uzyskiwane za pośrednictwem zakładu, o czym stanowi art. 3 ust. 3 ustawy o CIT. Zakład definiowany jest w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 Konwencji.

W świetle art. 5 ust. 1 Konwencji zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Na podstawie art. 5 ust. 2 Konwencji, w szczególności zakładem mogą być m.in.: siedziba zarządu, filia, biuro, fabryka, warsztat lub kopalnia. Co więcej, zgodnie z artykułem 5 ust. 4 lit. c) Konwencji, samo posiadanie magazynu, w którym inna firma wykonuje czynności związane z modyfikacją lub rozwojem, nie prowadzi do powstania zakładu.

Spółka nie posiada w Polsce:

• Stałej placówki, w tym biura, magazynu czy oddziału;
• Personelu ani infrastruktury technicznej;
• Prawa do zarządzania magazynem, w którym przechowywane są produkty należące do Spółki przed ich wysłaniem do klientów.

Działalność Spółki w Polsce ogranicza się do zakup przedstawionych w niniejszym wniosku usług świadczonych przez niezależnego Usługodawcę, który posiada niezbędne dla wykonania tych prac aktywa (w tym dysponuje prawem do korzystania z powierzchni magazynowej), samodzielnie zarządza swoim personelem, infrastrukturą oraz procesami operacyjnymi. Organizacja magazynu, sposób jego prowadzenia, rozmieszczenie towarów, harmonogram pracy czy procedury operacyjne pozostają w wyłącznej gestii Usługodawcy. Spółka nie ingeruje w te procesy, nie ma prawa wydawania poleceń personelowi Usługodawcy ani wpływu na jego codzienną działalność operacyjną.

Spółka uprawniona jest wyłącznie do przeprowadzania audytów stanu zapasów i realizacji zamówień, na zasadach uzgadnianych z Usługodawcą. Audyty te mają charakter kontrolny i nie dają Spółce prawa do zarządzania magazynem ani jakiejkolwiek części infrastruktury Usługodawcy. Każda ewentualna wizyta będzie wymagała wcześniejszego uzgodnienia i ma się odbywać się pod nadzorem pracowników Usługodawcy.

W praktyce oznacza to, że Spółka nie ani własnego personelu ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce należącego do niej lub do innego podmiotu, którym Spółka jednak mogłaby dysponować jak własnym stałym miejscem prowadzenia działalności.

W świetle komentarza do Modelowej Konwencji OECD aby uznać istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności, przedsiębiorstwo musi dysponować placówką, która jest pod jego kontrolą i wykorzystywana do prowadzenia istotnej działalności gospodarczej. Brak takiej placówki - nawet jeśli czynności związane z działalnością przedsiębiorstwa są realizowane w danym państwie przez niezależny podmiot - wyklucza możliwość uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w sposób stały na tym terytorium.

Ponadto, zgodnie z interpretacjami organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.399.2022.1.DP), czynności realizowane na rzecz podatnika przez niezależnego usługodawcę w jego własnej placówce, bez prawa do zarządzania przez podatnika tą placówką, nie prowadzą do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności. Analogicznie w interpretacji z dnia 20 listopada 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.399.2020.1.AT) uznano, że sporadyczne wizyty lub kontrola weryfikacyjna realizowane przez zagranicznego przedsiębiorcę nie stanowią wystarczającej podstawy do uznania, że posiada on w Polsce stałą placówkę.

W świetle powyższego, brak jakiejkolwiek infrastruktury należącej do Spółki w Polsce oraz pełna niezależność Usługodawcy w zarządzaniu jego placówką wykluczają możliwość zakupu usług od Usługodawcy jako okoliczności wskazującej na prowadzenie przez Spółkę w Polsce działalności gospodarczej przez stałe miejsce jej prowadzenia (zagraniczny zakład).

2.Brak umocowania Usługodawcy do zawierania umów w imieniu Spółki

Zgodnie z art. 5 ust. 5 Konwencji między Polską a Finlandią, zakład może powstać również w przypadku, gdy osoba (z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela działającego w ramach swojej zwykłej działalności) działa w imieniu przedsiębiorstwa i posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w tym państwie, które jest faktycznie wykonywane. W świetle tego przepisu, istotne jest więc, aby ustalić, czy Usługodawca, wykonując swoje świadczenia na rzecz Spółki, może być uznany za zależnego przedstawiciela Spółki. Dla jasności określa się, że dotyczy to zarówno sprzedaży produktów, jak i umów najmu.

Usługodawca nie będzie posiadał pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki. Co więcej, nie będzie uczestniczył on w procesie negocjacji z klientami Spółki, nie będzie reprezentował Spółki w kontaktach handlowych ani nie będzie wpływał na warunki handlowe uzgadniane z klientami końcowymi. Wszystkie decyzje dotyczące umów z kontrahentami są podejmowane wyłącznie przez zarząd i upoważnionych pracowników Spółki w Finlandii. Tym samym, działanie Usługodawcy ograniczy się wyłącznie do technicznych i logistycznych aspektów obsługi zamówień, takich jak instalacja oprogramowania (flashing), pakowanie i wysyłka urządzeń.

Spółka zachowa pełną kontrolę nad wszelkimi procesami biznesowymi związanymi z negocjacjami i zawieraniem umów z klientami. Procesy te będą realizowane wyłącznie przez pracowników Spółki w Finlandii, a Usługodawca nie będzie miał żadnego wpływu na treść ani na warunki umów. Taka struktura operacyjna jasno wskazuje, że Usługodawca nie spełnia definicji „zależnego przedstawiciela” w rozumieniu art. 5 ust. 5 Konwencji a zatem również na tej podstawie jego działalność nie tworzy zagranicznego zakładu Spółki w Polsce.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, działanie podmiotu niezależnego, który nie ma prawa do reprezentowania zagranicznego przedsiębiorstwa w negocjacjach ani zawierania umów, nie może prowadzić do uznania takiego podmiotu za zakład przedsiębiorstwa. W analizowanym przypadku Usługodawca będzie pełnił wyłącznie rolę wykonawczą w zakresie świadczenia usług logistycznych i magazynowych, które mają charakter pomocniczy wobec podstawowej działalności Spółki, jaką jest sprzedaż urządzeń (…).

Dodatkowo, interpretacje indywidualne potwierdzają, że nawet w sytuacji, gdy polski kontrahent realizuje zadania logistyczne i magazynowe, brak możliwości reprezentowania zagranicznego przedsiębiorstwa w relacjach z klientami oraz pełna niezależność operacyjna wykluczają uznanie jego działalności za zakład. Stanowisko organów podatkowych jest w tym przypadku jednolite. Przykładem mogą być interpretacje z dnia 31 sierpnia 2022 r. oraz z 18 listopada 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.399.2022.1.DP, 0111-KDIB1-2.4010.395.2021.2.MS). Organy podatkowe uznały w nich, że nawet jeśli podmiot w Polsce świadczy usługi operacyjne na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa, nie oznacza to automatycznie powstania zakładu, o ile nie posiada on pełnomocnictwa do zawierania umów ani nie wykonuje działań w imieniu zagranicznej spółki.

Usługodawca, działając jako niezależny podmiot gospodarczy, nie spełnia przesłanek do uznania go za „zależnego przedstawiciela” Spółki w Polsce w rozumieniu art. 5 ust. 5 Konwencji. Jego brak upoważnienia do negocjowania, zawierania umów czy reprezentowania Spółki w relacjach z klientami jednoznacznie wyklucza możliwość uznania jego działań za prowadzenie działalności przez Spółkę w Polsce w sposób prowadzący do powstania zakładu.

3.Pomocniczy charakter działalności Usługodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 4 Konwencji, placówka, która służy wyłącznie do działalności pomocniczej lub przygotowawczej, nie stanowi zakładu. Taka działalność obejmuje w szczególności:

• składowanie, wystawianie lub dostawę dóbr należących do przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 4 lit. a i b Konwencji),
• prowadzenie działalności pomocniczej lub przygotowawczej (art. 5 ust. 4 lit. e Konwencji).

Usługi nabywane przez Spółkę, takie jak instalacja oprogramowania („flashing”), magazynowanie, pakowanie i wysyłka produktów, mają charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności Spółki, którą jest sprzedaż przemysłowych (…). Działania te nie są istotne dla głównego procesu generowania przychodów przez Spółkę, lecz stanowią jedynie wsparcie logistyczne.

Flashing polega na wgraniu oprogramowania dostarczonego przez Spółkę na urządzenia w centrum dystrybucji w Polsce. Kluczowe cechy tego procesu to:

• Techniczny charakter czynności: Flashing jest czysto technicznym zadaniem, które polega na wykorzystaniu przygotowanego wcześniej przez Spółkę oprogramowania i jego standardowym wgraniu na urządzenia.
• Brak specjalistycznej wiedzy: Proces ten nie wymaga unikalnej ani specjalistycznej wiedzy technologicznej. Jest to zadanie rutynowe, porównywalne z procesem pakowania czy etykietowania produktów.
• Brak wpływu na funkcjonalność końcową: Flashing nie zmienia właściwości technologicznych ani funkcjonalności (…) - urządzenia są w pełni skonstruowane przed dostarczeniem ich do centrum dystrybucji.

Z kolei procesy magazynowe i logistyczne, w tym pakowanie i wysyłka, mają standardowy i pomocniczy charakter. Główne cechy tych czynności:

• Magazynowanie: Towary są przechowywane w magazynie Usługodawcy do momentu wysyłki. Spółka nie zarządza ani nie kontroluje procesu magazynowania - odpowiedzialność za te działania spoczywa wyłącznie na Usługodawcy.
• Pakowanie i wysyłka: Te czynności są czysto techniczne, obejmując standardowe działania, takie jak przygotowanie produktów do transportu zgodnie z wymogami klientów. Nie wiążą się one z działalnością produkcyjną czy handlową.
• Brak zaangażowania Spółki: Spółka nie bierze udziału w organizacji ani zarządzaniu tymi procesami, które są realizowane wyłącznie przez Usługodawcę.

Podobnie jak w przypadku instalacji oprogramowania, przygotowanie towarów do wysyłki, w tym ich pakowanie i etykietowanie, stanowi czynności techniczne, które nie są częścią głównego procesu produkcji lub sprzedaży.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 Konwencji, czynności pomocnicze lub przygotowawcze nie prowadzą do powstania zakładu, nawet jeśli są realizowane w stałej lokalizacji. Pomocniczy charakter działalności jest definiowany jako:

• Brak istotnego znaczenia dla podstawowej działalności przedsiębiorstwa: Procesy magazynowania, instalacji oprogramowania, pakowania i wysyłki są jedynie wsparciem dla głównego celu działalności Spółki, jakim jest sprzedaż (…).
• Niezależność realizacji procesów: Wszystkie czynności są wykonywane przez Usługodawcę, który działa w ramach swojej niezależnej działalności gospodarczej.
• Brak wpływu na kluczowe procesy biznesowe: Działania logistyczne i techniczne, takie jak magazynowanie czy flashing, nie wpływają na decyzje handlowe ani na działalność operacyjną Spółki.

Podsumowując, zarówno instalacja oprogramowania, jak i działania związane z magazynowaniem oraz przygotowaniem towarów do wysyłki, powinny być uznane za pomocnicze i przygotowawcze w rozumieniu Konwencji, co wyklucza powstanie zakładu w Polsce.

4.Podsumowanie

W świetle przedstawionego stanu faktycznego działalność, którą Spółka zamierza prowadzić w Polsce, nie będzie spełniała przesłanek powstania zakładu Spółki w Polsce w rozumieniu art. 5 Konwencji między Polską a Finlandią oraz ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 11 Ustawy CIT.

Kluczowe znaczenie będzie miał fakt, że Spółka nie będzie posiadała stałej placówki w Polsce. Spółka nie będzie bowiem posiadała kontroli nad magazynem ani personelem Usługodawcy. Wszelkie operacje logistyczne i techniczne będą realizowane wyłącznie przez pracowników polskiego partnera zgodnie z jego wewnętrznymi procedurami, co wykluczy możliwość przypisania odpowiedzialności za te czynności Spółce. Dodatkowo, Spółka nie będzie zatrudniała w Polsce pracowników ani przedstawicieli, co oznacza, że nie będzie prowadziła żadnej działalności gospodarczej za pośrednictwem lokalnego personelu.

Usługodawca nie będzie posiadał prawa do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki. Negocjacje oraz wszystkie kluczowe decyzje dotyczące kontraktów z klientami będą podejmowane wyłącznie przez pracowników Spółki w Finlandii. Usługodawca nie będzie angażował się w te procesy, co dodatkowo wykluczy uznanie jego działań za działalność zależnego przedstawiciela w rozumieniu art. 5 ust. 5 Konwencji. Tym samym nie będzie on działał w imieniu Spółki ani w jej interesie w zakresie zawierania umów.

Usługi zakupywane przez Spółkę w Polsce od Usługodawcy mają wyłącznie charakter pomocniczy i przygotowawczy. Usługi magazynowe oraz techniczne, takie jak instalacja oprogramowania, będą stanowiły jedynie wsparcie głównej działalności Spółki, jaką jest sprzedaż gotowych urządzeń sieciowych. W świetle art. 5 ust. 4 lit. a i e Konwencji, takie czynności nie prowadzą do powstania zakładu.

Wszystkie powyższe aspekty potwierdzają, że działalność Spółki w Polsce będzie spełniała kryteria działalności pomocniczej i przygotowawczej, co wykluczy powstanie zakładu w Polsce.

W piśmie uzupełniającym z 15 stycznia 2025 r. (data wpływu za pośrednictwem e-PUAP 22 stycznia 2025 r. oraz za pośrednictwem e-Doręczenia 23 stycznia 2025 r.), wskazali Państwo, iż w związku z uzupełnieniem opisu zdarzenia przyszłego, Państwa stanowisko pozostaje bez zmian.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.