Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, mającym siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży produkcyjnej.

W dniu 29 września 2020 r. Wnioskodawca uzyskał Decyzję o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, nr (…) („Decyzja o wsparciu”) na realizację nowej inwestycji zlokalizowanej w (…) zdefiniowanej jako utworzenie nowego przedsiębiorstwa. Decyzja została wydana na 15 lat, co oznacza, że Wnioskodawca uzyskał prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku CIT dla dochodów osiąganych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji o wsparciu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca w okresie obowiązywania Decyzji o wsparciu ustalał wynik podatkowy oddzielnie dla działalności realizowanej w ramach Decyzji o wsparciu, dla celów stosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i oddzielnie dla działalności opodatkowanej podatkiem CIT na zasadach ogólnych (pozostałe dochody osiągane przez Wnioskodawcę).

W latach 2020-2023 Wnioskodawca poniósł stratę podatkową w ramach działalności realizowanej w ramach Decyzji o wsparciu i w związku z brakiem uzyskania dochodu w praktyce nie korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Jednocześnie, w latach 2020-2023 Wnioskodawca osiągnął dochód z pozostałej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych.

W związku z decyzjami biznesowymi w dniu 6 lutego 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek o uchylenie Decyzji o wsparciu wskazując, że rozwój działalności gospodarczej i plany inwestycyjne Wnioskodawcy spowodowały, że dalsze funkcjonowanie Wnioskodawcy w obecnej lokalizacji i realizacja przedsięwzięcia wskazanego w Decyzji o wsparciu jest niecelowe.

W dniu 29 lutego 2024 r. Wnioskodawca otrzymał Decyzję nr (…) o uchyleniu Decyzji o wsparciu. Decyzja o uchyleniu Decyzji o wsparciu została wydana na podstawie art. 104 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 572) w zw. z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005, dalej: ustawa o wspieraniu nowych inwestycji).

Wnioskodawca nie wyklucza, że w latach następnych (2024 r. oraz następnych) zrealizuje dochód podatkowy.

Pytanie

Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę decyzji o uchyleniu Decyzji o wsparciu i nieskorzystaniem ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia strat powstałych w latach 2020-2023 z tytułu działalności realizowanej w ramach uchylonej Decyzji o wsparciu od dochodu za lata następne nieobjętego zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę decyzji o uchyleniu Decyzji o wsparciu i nieskorzystaniem ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia strat powstałych w latach 2020-2023 z tytułu działalności realizowanej w ramach uchylonej Decyzji o wsparciu od dochodu za lata następne nieobjętego zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o CIT, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy o CIT, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 25, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1)podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub

2)kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również na wniosek złożony przez przedsiębiorcę.

Jak wynika z przytoczonych przepisów art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT, odnoszą się one do sposobu opodatkowania dochodu wynikającego z uchylonej decyzji o wsparciu. Przepisy te nie normują natomiast sposobu i zasad rozliczenia straty powstałej w trakcie korzystania z decyzji o wsparciu po jej uchyleniu.

W analizowanym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie skorzystał z pomocy publicznej w ramach Decyzji o wsparciu, a jej uchylenie spowodowało, że cel w związku z którym Decyzja o wsparciu została wydana się nie zmaterializował.

Ustawodawca unormował w art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT, sposób obliczenia podatku należnego do zapłaty w sytuacji, gdy dochodzi do uchylenia decyzji o wsparciu.

Brak jest natomiast odrębnych regulacji w zakresie sposobu rozliczenia straty powstałej w okresie obowiązywania decyzji o wsparciu, tj. w okresie przed jej uchyleniem.

Z tego względu, z uwagi na brak przepisów szczególnych jak i jakichkolwiek wyłączeń ustawowych w tym zakresie, zasadne jest zastosowanie zasad ogólnych, tj. art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Podkreślenia wymaga, że możliwość obniżenia dochodu uzyskanego ze źródła przychodu o wysokość straty poniesionej z tego samego źródła przychodu jest prawem podatnika wynikającym z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Ewentualne ograniczenie możliwości skorzystania przez podatnika z tego prawa powinno wynikać wprost z przepisów ustawy. W związku z tym, że przepisy ustawy o CIT nie przewidują odrębnych regulacji w zakresie sposobu rozliczenia straty powstałej w okresie obowiązywania decyzji o wsparciu w przypadku jej uchylenia ani nie wyłączają prawa do zastosowania zasad ogólnych, należy przyjąć, że w takiej sytuacji podatnik ma prawo do rozliczenia straty na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Przeciwne wnioskowanie prowadziłoby do dyskryminacji podatników, którzy w okresie obowiązywania decyzji o wsparciu do dnia jej uchylenia nie osiągnęli dochodów w stosunku do podatników, którzy te dochody osiągnęli, jak i w stosunku do podatników, którzy wygenerowali straty podatkowe, ale nie posiadali decyzji o wsparciu.

Bez wątpienia nie taki był cel ustawodawcy, skoro w przypadku, w którym podatnik osiąga dochód w trakcie obowiązywania decyzji o wsparciu, jej uchylenie co prawda generuje obowiązek zapłaty podatku za okres obowiązywania tej decyzji na zasadach określonych w art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT, to jednak podatnik w takiej sytuacji nie płaci odsetek za zwłokę. Innymi słowy, ustawodawca w ten sposób w praktyce zrównuje sytuację ekonomiczno-podatkową podatnika, który otrzymuje decyzję o uchyleniu decyzji o wsparciu z sytuacją podatnika, który z takiej decyzji w ogóle nie korzystał, tj. rozliczał się na zasadach ogólnych. Jeżeli więc w sytuacji, gdy podatnik otrzymujący decyzję o uchyleniu decyzji o wsparciu generował dochód (do czasu uchylenia ww. decyzji) i jego pozycja poprzez brak obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę jest zrównywana do sytuacji podatnika, który z takiej decyzji nigdy nie korzystał, to brak jest argumentów za tym, aby sytuacja podatnika, który generował stratę była odmienna (przy tym gorsza) od sytuacji podatnika, który również generował stratę, ale nie posiadał decyzji o wsparciu.

Brak możliwości rozliczenia straty na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, w takim przypadku stanowiłoby także nieuprawnione i niepoparte żadnymi przepisami ograniczenie uprawnień Wnioskodawcy wynikających z ustawy o CIT.

Podsumowując, mając na uwadze, że ustawodawca nie unormował w sposób szczególny zasad postępowania w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu w sytuacji, gdy podatnik w okresie od dnia wydania decyzji o wsparciu do dnia jej uchylenia wygenerował stratę oraz nie wprowadził przepisu wyłączającego możliwość stosowania zasad ogólnych, zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, zgodnie z którym, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

W konsekwencji, w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie miał prawo do rozliczenia straty wygenerowanej w latach 2020-2023 na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”, „updop”),

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

W myśl art. 9 ust. 1 updop,

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop,

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy CIT:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że przedsiębiorca, który realizuje nową inwestycję w związku z otrzymaną decyzją o wsparciu, dochód z nowej inwestycji prowadzonej na terenie wskazanym w wydanej decyzji, winien wyłączyć z dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Elementy odpowiednio kształtujące dochód zwolniony (przychody oraz koszty uzyskania tego przychodu) nie są elementem podstawy opodatkowania. Prowadzona przez podatnika ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości.

W myśl art. 7 ust. 5 updop:

Zatem, jeżeli przychody podatnika na działalności opodatkowanej, będą mniejsze od kosztów ich uzyskania, ujemna różnica między przychodami i kosztami ich uzyskania będzie stanowiła stratę w rozumieniu art. 7 ust. 2 updop i jako taka będzie korzystała z uregulowań określonych w art. 7 ust. 5 updop.

Uwzględniając zasady wykładni językowej oraz systemowej, strata na działalności opodatkowanej może być zatem rozliczona wyłącznie z dochodem osiągniętym z tytułu działalności opodatkowanej, zgodnie z regułami określonymi w art. 7 ust. 5 updop.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 459, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Podstawą do skorzystania ze zwolnienia jest prowadzenie działalności gospodarczej określonej decyzją o wsparciu. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić (art. 15 ustawy o WNI).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1, 2 i 3 ww. ustawy:

W myśl art. 17 ust. 5 updop:

Zgodnie z art. 17 ust. 6 updop:

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że strata poniesiona  przez Państwa w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu, nie może być uznana za stratę podatkową w rozumieniu art. 7 ust. 2 updop. Nadwyżka kosztów poniesionych przez w związku z tą działalnością nad osiągniętymi przychodami stanowi stratę jedynie w ujęciu ekonomicznym. Zatem, nie może zostać rozliczona w oparciu o art. 7 ust. 5 updop.

Ustawodawca nie przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych możliwości obniżenia dochodu uzyskanego przez Spółkę z tytułu prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej o tego rodzaju straty wygenerowane na działalności korzystającej ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami skutki uchylenia decyzji o wsparciu nie mogą być rozpatrywane w aspekcie sytuacji, jaka miałaby miejsce gdyby Spółka nie korzystała ze zwolnienia.

Art. 17 ust. 5 i ust. 6 updop, jest jedynym przepisem regulującym skutki uchylenia decyzji o wsparciu. Nie zawierają one w swej treści prawa do rozliczania strat wygenerowanych na działalności zwolnionej z dochodu opodatkowanego po uchyleniu decyzji o wsparciu.

Na podstawie analizy ww. przepisów, brak jest zatem możliwości stwierdzenia, że wskutek uchylenia decyzji o wsparciu, działalność gospodarcza uprzednio prowadzona na jej podstawie staje się działalnością gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Zauważyć należy, że w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu występuje obowiązek zwrotu pomocy publicznej. Odmiennie niż ma to miejsce w przypadku stwierdzenia nieważności decyzji podmiot taki nie ma obowiązku dokonywać korekt zeznań podatkowych. W wyniku stwierdzenia nieważności decyzji dochodzi bowiem do jej eliminacji z obrotu prawnego, ze skutkiem od dnia jej wydania. W związku z powyższym stwierdzenie nieważności decyzji powoduje, iż od samego początku nie wystąpiła możliwość określania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy także zwrócić uwagę na fakt, że prowadzenie działalności na podstawie decyzji o wsparciu stanowi prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności poprzez korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Zarówno decyzja o wsparciu na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i będące jej konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia przedsiębiorcy. Nie można jednak na tej podstawie twierdzić, że w efekcie otrzymania uprawnienia do zwolnienia z opodatkowania Spółka uzyskała również uprawnienie do jednostronnego kształtowania warunków tego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga również to, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionej we wniosku opinii, skoro uzyskaliście Państwo prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku CIT dla dochodów osiąganych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji o wsparciu, to strata podatkowa powstała w okresie od 2010-2023 na działalności zwolnionej, nie może zostać rozliczona na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 updop. Powyższego nie zmienia fakt uchylenia Decyzji.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę decyzji o uchyleniu Decyzji o wsparciu i nieskorzystaniem ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia strat powstałych w latach 2020-2023 z tytułu działalności realizowanej w ramach uchylonej Decyzji o wsparciu od dochodu za lata następne nieobjętego zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 5 updop, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.