Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 listopada 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 stycznia 2025 r. (data wpływu do Organu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i posiada siedzibę jak i stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”). Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej i nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z czym nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Wnioskodawca świadczy usługi produkcji odzieży oraz ich sprzedaży.

Sprzedaż jest dokonywana głównie przez internet, poprzez stronę internetową jak i poprzez portale sprzedażowe jak (...). Sprzedawana jest odzież wyprodukowana (wytworzona) przez Wnioskodawcę w 99%. Pozostały 1% sprzedaży dotyczy produktów których produkcją zajmuje się inny podmiot i są od niego nabywane przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży. Wytworzone rzeczy nie są sprzedawane do podmiotów powiązanych.

Spółka prowadzi i zamierza prowadzić bezpośrednio działania marketingowe wpływające na wzrost przychodów ze sprzedaży produktów. W związku z tym, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1)usługi reklamy sprzedawanej odzieży umieszczane na (...), (...),

2)usługi pozycjonowanie oraz reklamy na (...),

3)usługi agencji reklamowej związane z pozycjonowaniem sklepu internetowego,

4)usługi podmiotu który obsługuje newsletter informacyjny wnioskodawcy,

5)usługi agencji wyspecjalizowanej w prowadzeniu sklepu internetowego, przygotowywania gotowych rozwiązań (gotowa strona internetowa sklepu przedstawiającą informację o produktach oraz możliwości jej obsługi w zakresie przedstawiania informacji o produktach)

6)usługi marketingu afiliacyjnego.

Ponadto, okresowo przy wprowadzaniu nowej kolekcji odzieży Wnioskodawca jest zmuszony zaktualizować swoją stronę internetową i zamieścić tam zdjęcia odzieży. W tym celu, musi nawiązać współpracę z modelką którą prezentuje tą odzież, aby potencjalni klienci widzieli jak odzież wygląda w rzeczywistości. Ponadto, konieczny jest wynajem pomieszczenia na sesję zdjęciową. Powyższe ma charakter informacyjno-promocyjny i ma za zadanie pokazać klientom wygląd sprzedawanej rzeczy. Funkcjonuje to na identycznych zasadach jak w praktycznie każdym sklepie internetowym z odzieżą.

Powyższe koszty nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W piśmie z 13 stycznia, będącym odpowiedzią na wezwanie, odpowiedzieliście Państwo na następujące pytania:

1.Czy uzyskują Państwo przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, czy z tzw. „ulgi na ekspansję” zamierzają Państwo skorzystać tylko w stosunku do przychodów z działalności operacyjnej?

Wnioskodawca zamierza skorzystać z tzw. „ulgi na ekspansję” tylko w stosunku do przychodów z działalności operacyjnej.

2.Czy w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększyliście Państwo przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów?

Wnioskodawca oczywiście spełni ten warunek skorzystania z tzw. „ulgi na ekspansję”. Z uwagi na fakt, że do dnia złożenia wniosku nie minęły wspomniane 2 lata od poniesienia kosztów nie można stwierdzić, iż Wnioskodawca już spełnił ten warunek.

3.Czy opisane we wniosku wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Tak

4.Co należy rozumieć przez użyte we wniosku określenie „przy wprowadzaniu nowej kolekcji odzieży Wnioskodawca jest zmuszony zaktualizować swoją stronę internetową i zamieścić tam zdjęcia odzieży. W tym celu musi nawiązać współpracę z modelką którą prezentuje tą odzież” – jakie konkretnie są to wydatki?

Wnioskodawca wskazał w załączniku ORD-IN/A przekazanym do organu, że jest to wynagrodzenie modelki za sesję.

5.Co należy rozumieć przez użyte we wniosku określenie „konieczny jest wynajem pomieszczenia na sesję zdjęciową” – jakie konkretnie są to wydatki?

Jest to najem pomieszczenia (np. apartamentu lub domu) w którym odbywa się sesja zdjęciowa na czas sesji zdjęciowej.

6.Co należy rozumieć przez użyte we wniosku określenie „usługi podmiotu który obsługuje newsletter informacyjny wnioskodawcy” – jakie konkretnie są to wydatki i czego dotyczą?

Są to wydatki na usługi podmiotu, który tworzy i obsługuje wysyłkę profesjonalnego newslettera. Celem newsletterów jest z reguły informowanie czytelników o bieżących aktualnościach oraz utrzymywanie z nimi kontaktu; newsletter jest wysyłany jednorazowo albo regularnie - co pewien, ustalony czas. Jest to tzw. Email marketing.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca nie ma własnego działu marketingu dlatego też posiłkuje się wyspecjalizowanymi agencjami reklamowymi, które oferują usługi informacyjne dla obecnych jak i potencjalnych klientów jak np. obsługa newslettera informacyjnego.

7.Co należy rozumieć przez użyte we wniosku określenie „usługi agencji wyspecjalizowanej w prowadzeniu sklepu internetowego, przygotowywania gotowych rozwiązań” – jakie konkretnie są to wydatki i czego dotyczą?

Są to wydatki na przygotowanie i dostarczenie gotowej strony internetowej sklepu przedstawiająca informację o produktach oraz jej obsługi w zakresie przedstawiania informacji o produktach.

Wyspecjalizowane agencje marketingowe (reklamowe) przygotowują te rozwiązania oraz oferują ich bieżącą obsługę w tym informatyczną.

8.Co należy rozumieć przez użyte we wniosku określenie „usługi marketingu afiliacyjnego” – jakie konkretnie są to wydatki i czego dotyczą?

Marketing afiliacyjny bazuje na zasadzie współpracy pomiędzy reklamodawcą a afiliantem - afiliant promuje i informuje o produktach oferowanych przez firmę reklamodawcy w zamian za prowizję od wygenerowanej sprzedaży lub innych działań, jak np. wypełnienie formularza kontaktowego. Wykorzystuje różnorodne kanały, takie jak strony internetowe, blogi, media społecznościowe czy e-maile, aby kierować potencjalnych klientów do stron sprzedażowych reklamodawcy.

W związku z powyższym jest to wynagrodzenie należne afiliantowi.

9.Czy opisane wydatki, obejmują swoim zakresem wydatki na promocję Spółki czy produktów Spółki?

Wydatki swoim zakresem obejmują produkty spółki. Ukierunkowane są na zwiększenie sprzedaży produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę.

Pytania

1.Czy opisane w stanie faktycznym wydatki mieszczą się w katalogu zawartym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT?

2.Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi stosując proporcje sprzedaży produktów wytworzonych przez niego wobec produktów odprzedawanych czyli 99%/1% kosztów kwalifikowanych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki opisane w stanie faktycznym mieszczą się katalogu zawartym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT i uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na ekspansję.

Zgodnie z art. 18eb ustawy o CIT:

1.Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskane go przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

2.Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

3.Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

4.Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

5.Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6.W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

7.Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

8.Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

9.Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

10.Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca spełnia wszystkie formalne wymogi zastosowania ulgi. Natomiast, jeżeli chodzi o katalog kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów to wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki te kwalifikują się do „działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów”.

Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Reklamą, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Podkreślić należy, że katalog działań promocyjno-informacyjnych nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca nie zdefiniował czym są działania promocyjno-informacyjne, lecz wskazał jedynie przykładowe działania, które mogą stanowić działania informacyjno-promocyjne.

Zgodnie z ogólnie przyjętym znaczeniem, działania promocyjne to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjno-informacyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Wnioskodawca wskazuje, że usługi:

1)usługi reklamy sprzedawanej odzieży umieszczane na (...), (...),

2)usługi reklamy na (...),

są wprost wskazane w ustawie jako działania promocyjno-informacyjne jako zakup przestrzeni reklamowej;

3)usługi agencji reklamowej związane z pozycjonowaniem sklepu internetowego,

są także ewidentną promocją sklepu internetowego, gdyż pojawia się ten sklep wysoko w wynikach wyszukiwania co przejawia się na lepszą widoczność tego sklepu w internecie, a więc właśnie jego promocję;

4)usługi podmiotu który obsługuje newsletter informacyjny wnioskodawcy,

są ze swojej istoty działaniami informacyjnymi wskazującymi klientom np. nowe produkty;

5)usługi agencji wyspecjalizowanej w prowadzeniu sklepu internetowego, przygotowywania gotowych rozwiązań (gotowa strona internetowa sklepu przedstawiająca informację o produktach oraz możliwości jej obsługi w zakresie przedstawiania informacji o produktach),

są z jednej strony wprost wskazane jako przygotowanie strony internetowej, a z drugiej strony jej utrzymanie jest to działanie informacyjne jak i promocyjne (mające pokazać jakie produkty są dostępne sprzedaży, jak i wypromować ich sprzedaż wśród klientów);

6)usługi marketingu afiliacyjnego

są z ze swojej istoty działaniami promocyjnymi.

Wnioskodawca odnosząc się z kolei do wydatków na najem pomieszczenia przeznaczonego do sesji zdjęciowej jak i wynagrodzenie modelki uważa, że także ten wydatek trzeba sklasyfikować jako informacyjno-promocyjny. Bez tej sesji spółka nie sprzedałaby tylu sztuk odzieży prezentując tylko zdjęcie tej odzieży np. na białym tle. Zawsze zdjęcie na modelce/modelu lepiej prezentuje odzież. Ma walor także informacyjny i ukazuje jak odzież układa się realnie na człowieku. Prezentuje jej fason jak i wady i zalety dla każdej sylwetki. Sesje takie są niezbędne w każdym sklepie z odzieżą aby pokazać klientom te rzeczy jak wyglądają „w rzeczywistości”.

Słuszność powyższego poglądu potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 grudnia 2022 r. 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR w którym organ stwierdził, że „stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia przychodów, ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży:

-wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT:

(...)

-koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów - jest prawidłowe,

-koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social mediach, m.in. (...), gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki - jest prawidłowe,

-koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (...) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki - jest prawidłowe,

-koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie (...) w krajach takich, jak m.in. (...), a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace'ami operującymi za granicą - jest prawidłowe,

-koszty związane z przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach - jest prawidłowe,

-koszty związane z zarządzaniem narzędziami e-marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www - jest prawidłowe,

-koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych - jest prawidłowe.”

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, rozgraniczenie wydatków promocyjno-informacyjnych na konkretne produkty wytworzone przez niego (99%) a zakupione od podmiotu trzeciego (1%) byłoby bardzo trudne i nieprecyzyjne. W związku z tym, jedyną możliwością skorzystania z ulgi jest zastosowanie proporcji sprzedaży rzeczy wytworzonych przez Wnioskodawcę i zakupionych od osób trzecich, a następnie zastosowanie tego wskaźnika do kwoty wydatków kwalifikowanych (99%) i uwzględnienie tej kwoty w uldze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

‒zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

‒osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

‒osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Ad. 1

Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Zatem, ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Wskazać należy, że w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia także koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych”, posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie „promocja” należy rozumieć m.in. „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast, poprzez pojęcie „informacja” rozumieć należy czynności związane z „udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości”. Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, „działaniami promocyjno-informacyjnymi” będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji. Z kolei reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi.

Należy jeszcze raz podkreślić, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Artykuł 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę charakter wskazanych kosztów oraz fakty, że wszelkie ulgi należy interpretować ściśle zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni, uznać należy, że Państwa stanowisko w zakresie kosztów ponoszonych na:

-wypłatę należnego wynagrodzenia afiliatowi,

-wynagrodzenie modelki za sesję,

-najem pomieszczenia (np. apartamentu lub domu) w którym odbywa się sesja zdjęciowa na czas sesji zdjęciowej,

nie można uznać za koszty wymienione w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Nie stanowią one bowiem wydatków na działania promocyjno-informacyjne.

Jak już wyżej wyjaśniono, internetowy słownik języka polskiego wskazuje, iż „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Ponieważ w przepisie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT mowa o działaniach promocyjno-informacyjnych, zatem odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie wydatki, które mają charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny. Ponadto, ustawodawca w powołanej regulacji wymienia formy działań promocyjno-informacyjnych takie jak: zakup przestrzeni reklamowej, przygotowanie strony internetowej, publikacje prasowe, broszury, katalogi informacyjne i ulotki dotyczące produktów, w ramach których poniesione wydatki może odliczyć podatnik korzystający z ulgi na ekspansję.

W związku z powyższym, ww. koszty nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, bowiem ich zakres wykracza poza literalne brzmienie ww. przepisu.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie uznałem za nieprawidłowe.

Natomiast, ponoszone przez Państwa wydatki na:

1)usługi reklamy sprzedawanej odzieży umieszczane na (...), (...),

2)usługi pozycjonowanie oraz reklamy na (...),

3)usługi agencji reklamowej związane z pozycjonowaniem sklepu internetowego,

4)usługi podmiotu który obsługuje newsletter informacyjny wnioskodawcy

5)usługi agencji wyspecjalizowanej w prowadzeniu sklepu internetowego, przygotowywania gotowych rozwiązań (gotowa strona internetowa sklepu przedstawiająca informację o produktach oraz możliwości jej obsługi w zakresie przedstawiania informacji o produktach),

dotyczące oferowanych Produktów, uprawniają go do odliczenia jako koszty wymienione w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, tj. koszty działań promocyjno-informacyjnych.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie uznałem za prawidłowe.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, w zakresie ustalenia, czy opisane w stanie faktycznym wydatki mieszczą się w katalogu zawartym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, w części wydatków dotyczących:

-należnego wynagrodzenia afiliatowi, wynagrodzenia modelki za sesję oraz najmu pomieszczenia (np. apartamentu lub domu) w którym odbywa się sesja zdjęciowa na czas sesji zdjęciowej uznałem za nieprawidłowe,

-w pozostałym zakresie uznałem za prawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest ustalenie, czy możecie Państwo skorzystać z ulgi stosując proporcje sprzedaży produktów wytworzonych przez niego wobec produktów odprzedawanych czyli 99%/1% kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w danym roku podatkowym, koszty te powinny dotyczyć produktu wytworzonego przez podatnika.

Ustawodawca nie wprowadził na potrzeby przepisu art. 18eb definicji „wytworzenia” rzeczy, należy więc posłużyć się potocznym rozumieniem tego słowa. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego ( https://sjp.pwn.pl/ ) „wytworzyć” to „zrobić, wyprodukować coś”.

Wprowadzane regulacje stanowią instytucjonalną pomoc dla rozwoju działalności związanej ze sprzedażą wytworzonych produktów, szczególnie w przypadku małych podmiotów rozpoczynających jak i rozwijających dotychczasową aktywność w tym sektorze (koncentrującą się na sprzedaży również za granicę). Celem wprowadzonego rozwiązania jest umożliwienie podwójnego uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów wartości wydatków związanych ze zwiększeniem przychodów w tym obszarze.

Z powyższych przepisów jasno wynika, że produkt zakupiony od podmiotu trzeciego nie mieści się w definicji produktu dla celów ulgi prowzrostowej, co w konsekwencji uniemożliwia skorzystanie z ulgi w zakresie kosztów przypadających na te produkty.

Zatem, w przypadku gdy ponosicie Państwo wydatki promocyjno-informacyjne na konkretne wytworzone produkty (99%) oraz zakupione od podmiotu trzeciego (1%), zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi) tej części wydatków promocyjno-informacyjnych, które nie są poniesione na produkty wytworzone przez Państwa w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli koszty poniesione na produkty zakupione od podmiotu trzeciego (1%).

Zastosowanie proporcji sprzedaży rzeczy wytworzonych przez Państwa i zakupionych od osób trzecich, a następnie zastosowanie tego wskaźnika do kwoty wydatków kwalifikowanych (99%) i uwzględnienie tej kwoty w uldze, nie jest prawidłowe.

W sytuacji opisanej we wniosku, mogą zatem Państwo rozliczyć w ramach ulgi jedynie wydatki promocyjno-informacyjne faktycznie poniesione na produkty wytworzone przez Spółkę. Nie znajduje uzasadnienia w przepisach regulujących zasady korzystania z ulgi określonej a art. 18eb updop, Państwa argument, że takie rozliczenie kosztów byłoby trudne i nieprecyzyjne.  

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, w zakresie ustalenia, czy możecie Państwo skorzystać z ulgi stosując proporcje sprzedaży produktów wytworzonych przez niego wobec produktów odprzedawanych czyli 99%/1% kosztów kwalifikowanych, uznałem za nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-opisane w stanie faktycznym wydatki mieszczą się w katalogu zawartym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, w części wydatków dotyczących:

- należnego wynagrodzenia afiliatowi, wynagrodzenia modelki za sesję oraz najmu pomieszczenia (np. apartamentu lub domu) w którym odbywa się sesja zdjęciowa na czas sesji zdjęciowej uznałem za nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie uznałem za prawidłowe,

-możecie Państwo skorzystać z ulgi stosując proporcje sprzedaży produktów wytworzonych przez niego wobec produktów odprzedawanych czyli 99%/1% kosztów kwalifikowanych, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.