Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.772.2024.2.JKU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.772.2024.2.JKU

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 24 stycznia 2024 r., które wpłynęło 27 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X sp. z o.o. z siedzibą w Y (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) to spółka z szeroko rozumianej branży IT, zajmująca się opracowywaniem oraz dostarczeniem zaawansowanych rozwiązań informatycznych w formie systemów, programów bądź innych funkcji (dalej: „Oprogramowanie”), wspomagających procesy klientów Spółki (dalej: „Klient” lub zbiorczo: „Klienci”).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („podatek CIT”). Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wytworzyła kompleksowe Oprogramowanie pozwalające opracowywać analizy porównawcze do celów dokumentacji cen transferowych w oparciu o stworzoną przez Spółkę bazę danych będącą integralną częścią tego Oprogramowania. W ramach funkcjonalności tego Oprogramowania możliwe jest gromadzenie danych, ich odczytywanie oraz przetwarzanie w celu wyliczenia wskaźników finansowych. Wspomniane Oprogramowanie jest głównym produktem oferowanym przez Spółkę, dlatego Wnioskodawca nieustannie je rozwija, dodając do niego nowego funkcjonalności i moduły. Oprogramowanie to jest udostępniane dla Klientów. Spółka udziela odpłatnie Klientom licencji na korzystanie z Oprogramowania, a w związku z tym Spółka uzyskuje dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. Jak zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, Spółka nieustannie rozwija Oprogramowanie. Oznacza to, że ma ono wiele funkcji, do których dostęp może wykupić Klient. Zatem, w zależności od liczby i rodzajów funkcji Oprogramowania, do których Klient nabędzie dostęp, zmienia się wynagrodzenie Spółki za udzielenie Klientowi licencji do Oprogramowania. Dostęp do każdej funkcjonalności Oprogramowania ma inną cenę, dlatego finalne wynagrodzenie za udzielenie Klientowi dostępu do Oprogramowania będzie się różniło, w zależności od wybranych przez Klienta funkcji Oprogramowania.

Niniejszy wniosek dotyczy zapytania wyłącznie w odniesieniu do dochodu (straty) ze sprzedaży licencji na tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie.

Oprogramowanie opiera się na autorskich pomysłach i realizowane jest w oparciu o indywidualnie przygotowywane projekty rozwiązań informatycznych. Tworzone Oprogramowanie w żadnym stopniu nie jest częścią lub modyfikacją istniejącego Oprogramowania. Pod względem zastosowanej technologii, architektury, strony wizualnej, obsługi oraz zakresu funkcjonalności odróżnia się w znacznym stopniu od rozwiązań już funkcjonujących. Całość prowadzonych prac w zakresie modyfikacji Oprogramowania jest ukierunkowana na rozszerzenie i udoskonalenie oferty Spółki. Nie można zatem mówić, że zmiany te mają charakter rutynowy, bowiem w praktyce skutkują powstaniem zupełnie nowego Oprogramowania. Działalność ta cechuje się także systematycznością, ciągłością, jest również metodyczna. Czynności projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Nawet w przypadku wystąpienia błędów wymagane jest podjęcie poszukiwań indywidualnych rozwiązań. Istotny jest też fakt, że istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą doprowadzić do oczekiwanego efektu.

Wnioskodawca przy tym podkreśla, że w przypadku rozwoju bądź ulepszeń oprogramowania, efektem prac są przykładowo nowe moduły, stanowiące dodatkowe funkcjonalności dla pierwotnej wersji Oprogramowania. W toku takich prac, w celu rozbudowy Oprogramowania, Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i doświadczenie stosownie do potrzeb zgłaszanych przez Klienta lub potrzeb rynkowych. Wnioskodawca zaznacza, że w przypadku, kiedy to Klient sygnalizuje Spółce dodanie do Oprogramowania nowej funkcjonalności, nigdy Klient nie przedstawia gotowych rozwiązań, które mogłyby pomóc Spółce w stworzeniu i dodaniu tej funkcjonalności. Innymi słowy, Klient jest jedynie inicjatorem podjęcia przez Spółkę kroków do ewentualnego opracowania i dodania nowej funkcjonalności, natomiast cały proces koncepcyjny, proces tworzenia funkcjonalności, testowania oraz jej implementacji do Oprogramowania, jest w pełni po stronie Spółki.

W związku z powyższym, w ramach wskazanej działalności Spółka prowadzi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT („działalność B+R”), w ramach której wytwarza, rozwija lub ulepsza programy komputerowe. Spółka posiada autorskie prawa do poszczególnych programów komputerowych podlegające ochronie prawnej - w szczególności na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zwłaszcza jej art. 74 i nast. („Autorskie Prawa do Programów”).

Większość z projektów realizowanych przez Spółkę opisanych powyżej charakteryzuje się wysokim stopniem innowacyjności (dalej: „Projekty B+R”). Spółka dysponuje stałym zespołem architektów systemów informatycznych, programistów i testerów dedykowanych do realizacji Projektów B+R. Poza tym w prace nad stworzeniem i rozwojem Oprogramowania zostały zaangażowane osoby współpracujące ze Spółką w ramach indywidualnych działalności gospodarczych (dalej także jako „Współpracownicy”), którzy łącznie formują zespół roboczy określany jako Zespół Badawczo- Rozwojowy.

Przebieg ramowego Projektu B+R można opisać w następujących etapach:

1.Analiza możliwości rozwinięcia Oprogramowania/stworzenia Oprogramowania.

2.Projektowanie - w tej fazie opracowywana jest koncepcja, jak zbudowane ma być Oprogramowanie (rozumiane również jako nowa funkcja istniejącego Oprogramowania), tak aby zrealizować wszystkie założenia określone w fazie pierwszej. Jest to wzbogacenie wymagań i specyfikacji z fazy pierwszej o szczegóły techniczne.

3.Pisanie kodu źródłowego i implementacja algorytmu we właściwych technologiach i narzędziach.

4.Przeprowadzenie testów.

a.wykonywanie testów na zgodność z analizą - tj. sprawdzenie, czy finalnie zintegrowane kody źródłowe oraz algorytmy funkcjonują poprawnie,

b.wykonywanie testów użyteczności polegających na weryfikacji ergonomii, przyjazności dla użytkownika, zgodności z przyjętymi zasadami i standardami ergonomii w projekcie.

5.Przygotowanie dokumentacji technicznej.

Zakres realizowanych zadań został przydzielony zgodnie z posiadanymi kompetencjami Zespołu Badawczo-Rozwojowego. Prace koncepcyjne, projektowanie rozwiązań, pisanie kodów źródłowych do programów służących do pozyskiwania danych, ich przetwarzania i kalkulacji wskaźników finansowych, przeprowadzenie testów oraz przygotowanie dokumentacji technicznej są wykonywane przez Zarząd Spółki. Należy zaznaczyć, że Współpracownicy są angażowani wyłącznie w fazie trzeciej w ograniczonym zakresie - przygotowanie kodu źródłowego do obsługi aplikacji webowej. Po zakończeniu każdego zadania Współpracownicy na podstawie podpisanej ze Spółką umowy wystawiają fakturę za wykonaną pracę i przenoszą na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do kodu źródłowego. W związku z pracami nad stworzeniem i rozwojem Oprogramowania Spółka ponosi wydatki na nabycie sprzętu IT, usługi hostingowe, dzierżawę serwerów zewnętrznych, wynagrodzenia oraz wydatki administracyjne związane funkcjonowaniem biura etc. Wnioskodawca ponadto podkreśla, że Spółka prowadzi na bieżąco ewidencję rachunkową w sposób określony w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, spełniającą w odniesieniu do Autorskich Praw do Programów wymagania (obowiązki) określone w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT.

W piśmie z 24 stycznia 2024 r., które wpłynęło 27 stycznia 2025 r., wskazali Państwo co następuje:

W ramach prowadzonej działalności Spółka wytworzyła Oprogramowanie pozwalające opracowywać analizy finansowe w oparciu o stworzoną przez Spółkę bazę danych, będącą integralną częścią tego Oprogramowania. Wysoki poziom automatyzacji, zaawansowanej analizy danych, intuicyjnego interfejsu oraz zdolności do szybkiego dostosowywania się do dynamicznych zmian rynkowych i regulacyjnych, potwierdza innowacyjność i unikatowość naszego Oprogramowania. Za względu na zmieniające się wymogi rynkowe i prawne oraz oczekiwania samych użytkowników, Oprogramowanie jest nieustannie ulepszane i rozwijane.

Spółka uzyskuje wynagrodzenie z tytułu udzielania Klientom licencji na dostęp i użytkowanie Oprogramowania, a w związku z tym Spółka uzyskuje dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę. Opłaty licencyjne są należycie udokumentowane poprzez zawarte umowy, szczegółowe opisy na fakturach, regulamin korzystania z Oprogramowania, a także prowadzoną korespondencję handlową.

Twórcami Oprogramowania są osoby zarządzające spółką, zatrudnione na podstawie aktu powołania. Około 90% działań realizowanych jest przez kadrę zarządzającą, posiadającą 20-letnie doświadczenie w zakresie sprawozdawczości finansowej, cen transferowych, programowania oraz zarządzania sieciami i środowiskiem informatycznym. Pozostałe 10% zadań powierzamy podmiotowi zewnętrznemu, który realizuje je zgodnie z naszą koncepcją i pod naszym nadzorem. Podmiotem tym jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (wcześniej funkcjonująca jako jednoosobowa działalność gospodarcza), która za wykonane prace wystawia fakturę VAT. Zgodnie z zawartą umową, podmiot zewnętrzny przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do kodu źródłowego.

Spółka prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję rachunkową zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy.

Spółka wystawia faktury na rzecz swoich klientów, na których jednoznacznie opisana jest sprzedaż dostępu do Oprogramowania. Działalność Spółki została podzielona na cztery projekty: P1, P2, P3 i P4, przy czym przychody z tytułu opłat licencyjnych są alokowane do projektu P3. Każda wystawiona faktura zawiera numer jednoznacznie identyfikujący projekt, którego dotyczy. Dzięki temu analiza oraz kalkulacja przychodów z opłat licencyjnych jest łatwa, szybka i jednoznaczna.

Spółka zastosuje preferencyjną 5% stawkę podatku wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, do którego Spółka zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku, został osiągnięty w dniu (…) lutego 2024 r. i został udokumentowany fakturą numer (…).

Wniosek dotyczy okresu podatkowego 2024 oraz okresów przyszłych.

Przedmiotem wniosku jest uzyskanie potwierdzenia, czy Spółka ma prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w przepisach dotyczących IP Box, w odniesieniu do dochodu, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę.

Wniosek nie dotyczy potwierdzenia prowadzenia przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Spółka wskazała na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu wykazania, że proces tworzenia Oprogramowania ma charakter ciągłego rozwoju, obejmującego systematyczne doskonalenie oraz wdrażanie nowych funkcjonalności, co podkreśla jego innowacyjny i dynamiczny charakter.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 24 stycznia 2025 r.)

Czy Spółka ma prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania na poziomie 5%, o którym mowa w przepisach dotyczących IP Box, w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 24 stycznia 2025 r.)

Spółka stoi na stanowisku, że posiada prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w przepisach dotyczących IP Box, w odniesieniu do dochodu, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę.

Podstawą do zastosowania preferencyjnego opodatkowania jest fakt, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytworzyła Oprogramowanie i stale je rozwija. Spółka uzyskuje wynagrodzenie z tytułu udzielania Klientom licencji na korzystanie z Oprogramowania, a dochód z tego tytułu spełnia kryteria określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. Opłaty licencyjne są należycie udokumentowane poprzez zawarte umowy oraz wystawione faktury VAT.

Twórcami Oprogramowania są osoby zarządzające Spółką, zatrudnione na podstawie aktu powołania, posiadające wieloletnie doświadczenie w branży finansowej i IT. Dodatkowo, Spółka współpracuje z podmiotem zewnętrznym, który realizuje określone zadania zgodnie z wytycznymi Spółki i pod jej nadzorem, a zgodnie z zawartą umową przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do kodu źródłowego.

Spółka prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję rachunkową zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, co pozwala na prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego. Faktury wystawiane na rzecz klientów jednoznacznie opisują sprzedaż dostępu do Oprogramowania wytworzonego przez Spółkę, a przychody z opłat licencyjnych są alokowane do projektu P3. Numeracja faktur pozwala na jednoznaczną identyfikację projektu, co umożliwia precyzyjną analizę i kalkulację przychodów.

Spółka zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, do którego Spółka zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku, został osiągnięty w dniu (...) lutego 2024 r. i został udokumentowany fakturą numer (...).

Biorąc pod uwagę powyższe fakty, Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania na poziomie 5% przewidzianego w przepisach dotyczących IP Box. Dotyczy to dochodu określonego w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, czyli opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego stworzonego przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2.prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów w pkt 50 i 51:

-   Wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw. Pojęcie to odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której do tej pory dane kwalifikowane IP w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytworzył to kwalifikowane IP.

-   Natomiast rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Takie rozumienie wynika wprost z użycia słowa „ulepszonego”: ulepszać zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN oznacza „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”.

Stwierdzam, że tworzone i rozwijane przez Państwa Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Zatem, mają Państwo prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania na poziomie 5%, o którym mowa w przepisach dotyczących IP Box, w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego przez Państwa.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.