Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 grudnia 2024 roku wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce,
• czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Grupa (…) (dalej jako: „Grupa”) jest jednym z wiodących dostawców (…). Do głównych produktów oferowanych przez Grupę należą (…).

Grupa produkuje zarówno produkty marek obcych (na podstawie uzyskanych licencji), które sprzedaje dystrybutorom i sprzedawcom detalicznym, jak i produkty marek własnych sprzedawane sprzedawcom detalicznym i tzw. producentom oryginalnego wyposażenia [ang. (…)]. Grupa prowadzi również działalność handlową, importując hurtowo (obecnie głównie z Azji) gotowe produkty, m.in. (…), które następnie są przez nią konfekcjonowane i dystrybuowane. Produkty Grupy sprzedawane są obecnie w ponad 50 krajach na całym świecie.

Grupa składa się z dwóch podmiotów - A. NV (dalej jako: „A”, lub „Wnioskodawca”) i B. S.A. (dalej jako: „B”). Niewykluczone, że w przyszłości struktura Grupy (w szczególności struktura właścicielska) może ulec zmianie.

A. jest spółką utworzoną zgodnie z prawem belgijskim, posiadającą siedzibę w Belgii, a także zarejestrowaną w tym kraju na potrzeby podatku od wartości dodanej (dalej jako: „VAT”), pod numerem: (…). Wnioskodawca jest również zarejestrowany dla celów VAT m.in. w Polsce, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług pod numerem: (…).

B. jest spółką utworzoną zgodnie z prawem polskim, posiadającą siedzibę w Polsce, a także zarejestrowaną w kraju na potrzeby VAT jako czynny podatnik podatku od towarów i usług pod numerem: (…). B. jest spółką zależną A., która obecnie jest jej jedynym akcjonariuszem. B. pełni funkcję centrum usług wspólnych Grupy oraz zakładu produkcyjnego, a także pośredniego przedstawiciela w sprawach celnych A.

A. oraz B. pełnią wspólnie funkcje strategiczne w ramach Grupy, zarządzając jej działalnością w zakresie produktów wytwarzanych przez B. oraz pochodzących od producentów zewnętrznych i konfekcjonowanych przez B. A. i B. wspólnie podejmują kluczowe decyzje w zakresie wszystkich procesów biznesowych w Grupie, takich jak zaopatrzenie, rozwój produktu, produkcja, logistyka, sprzedaż i marketing, a także odpowiadają za zarządzanie ryzykiem biznesowym w organizacji. Strategiczne zaangażowanie każdej ze spółek różni się w zależności od procesu biznesowego.

Podstawą współpracy B. i A. jest umowa o współpracy zawarta między tymi podmiotami (dalej jako: „Umowa”).

A.Działalność B

1.Zakres działalności

B. odpowiada za produkcję (…), które są następnie dystrybuowane przez A. głównie w regionie Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki, a także Ameryki Północnej i Azji.

Od (…) 2023 r. B. działa jako producent na zlecenie (tzw. toll manufacturer), świadcząc na rzecz A usługi produkcji, stanowiące w całości usługi na materiale powierzonym (tj. właścicielem materiałów jak i wytworzonych z nich (…) przez cały czas pozostaje A).

B. odpowiada ponadto za konfekcjonowanie gotowych produktów importowanych przez A (tj. otrzymuje produkty w opakowaniach zbiorczych i przepakowuje je do mniejszych opakowań, w których są sprzedawane do klienta ostatecznego (tj. klientów biznesowych na zasadzie współpracy „business to business”), które również stanowią w całości usługi na materiale powierzonym (tj. właścicielem gotowych produktów przez cały czas pozostaje A).

Funkcja produkcji na zlecenie i konfekcjonowania określane są dalej wspólnie jako usługa produkcyjna B.

B. świadczy również na rzecz A. usługi magazynowe i logistyczne związane zarówno z surowcami i półproduktami, które są wykorzystywane przez B. jako producenta na zlecenie, jak i z gotowymi produktami.

B. świadczy powyższe usługi dla jednego klienta, tj. dla A, na zasadach wyłączności.

Ponadto, B. pełni również funkcję centrum usług wspólnych, które jest zlokalizowane w (…) i mieści personel realizujący funkcje zarządcze a także funkcje wsparcia na rzecz całej Grupy (w tym A) z obszarów m.in.: sprzedaży (w ramach kanałów sprzedaży tzw. (…)), marketingu, zakupów, obsługi klienta i wsparcia sprzedaży, finansów, księgowości, kontrolingu, IT oraz zarządzania zasobami ludzkimi.

Dla uniknięcia wątpliwości Wnioskodawca wskazuje, że powyższe działania, z perspektywy ekonomicznej, w tym cen transferowych, stanowią funkcje realizowane przez B. w ramach współpracy z A., w zakresie uzgodnionym w Umowie w modelu podziału zysków. Wnioskodawca posługuje się sformułowaniem „usługi” (zamiennie ze sformułowaniem „funkcje”) w odniesieniu do realizowanych funkcji jedynie z uwagi na taki charakter tych działań dla potrzeb VAT (dla zachowania spójności w nazewnictwie).

Biorąc pod uwagę profil funkcjonalny i charakter transakcji pomiędzy B. i A., rozliczenia pomiędzy B. i A. z tytułu powyższych funkcji (poza usługami IT) następują z zastosowaniem metody podziału zysku w wariancie analizy udziału. W metodzie tej spółki dzielą się zwrotem ze swojego łańcucha dostaw i ekonomicznie znaczącym ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością, proporcjonalnie do ich wkładu w zysk lub stratę. W konsekwencji, w docelowym modelu rozliczeń, skonsolidowany rzeczywisty zysk operacyjny A. i B. jest dzielony zgodnie z kluczem alokacji wynikającym z przeprowadzonej analizy.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że zgodnie z Umową B. ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną (odszkodowawczą) za naruszenie Umowy lub przepisów prawa i za błędne decyzje biznesowe.

2.Zasoby techniczne i personalne B.

B. dysponuje własnym zapleczem przemysłowym wystarczającym do produkcji i konfekcjonowania (…) i innych produktów, utrzymując zakład produkcyjny wraz z magazynem w (…), a także środki trwałe wykorzystywane na potrzeby świadczenia usług produkcyjnych, konfekcjonowania, logistycznych i magazynowych.

W tym zakresie, B. utrzymuje również w Polsce odpowiednie własne zasoby personalne, zatrudniając pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę i przeszkolenie techniczne w zakresie produkcji i konfekcjonowania, a także swój personel składający się na m.in. działy logistyki i magazynowania.

Na potrzeby pełnionej przez B. funkcji centrum usług wspólnych, B. wynajmuje również biuro w (…), w którym wykorzystuje środki trwałe celem realizacji usług zarządczych i wsparcia, tj. głównie sprzęt biurowy. W centrum usług wspólnych zatrudnieni są m.in. członkowie kadry zarządzającej i osoby odpowiedzialne za świadczenie usług wsparcia na rzecz obydwu podmiotów z Grupy, z obszarów m.in. sprzedaży (w ramach kanałów sprzedaży tzw. (…)), marketingu, zakupów, obsługi klienta i wsparcia sprzedaży, finansów, księgowości, kontrolingu, IT oraz zarządzania zasobami ludzkimi.

Na podstawie umowy leasingu B. użytkuje również samochody osobowe, które wykorzystane są wyłącznie przez pracowników B. i nie są udostępniane do użytku pracownikom A.

B.Działalność Wnioskodawcy

1.Zakres działalności

A jest centralną spółką dystrybucyjną w ramach Grupy, odpowiadającą za organizację dystrybucji i sprzedaży produktów wytwarzanych przez B, a także towarów importowanych (obecnie głównie z Azji) i konfekcjonowanych przez B. obecnie głównie w regionie Europy (w tym w Polsce), Bliskiego Wschodu i Afryki, a także Ameryki Północnej i Azji, zarówno bezpośrednio na rzecz klientów, jak i za pośrednictwem lokalnych dystrybutorów zewnętrznych.

Współpraca z B

2.Usługi produkcji na zlecenie i konfekcjonowania

Jak wskazano powyżej, w Polsce A. nabywa od B. usługi produkcji na zlecenie (tzw. toll manufacturing) i konfekcjonowania. Natura Umowy i przyjętego modelu pomiędzy A. i B. (dalej również jako: „Strony”) zakłada bieżącą współpracę w zakresie pełnionych przez te podmioty funkcji i prowadzonych działalności biznesowych. W szczególności:

• Strony współpracują przy zakupie surowców, półproduktów i gotowych produktów od zewnętrznych dostawców.
• Strony wspólnie ustalają długo- i krótkoterminowy harmonogram produkcji i konfekcjonowania, uwzględniając oczekiwane prognozy sprzedaży i planowanie zapasów.
• Strony oceniają i wspólnie decydują, które produkty mają być wytwarzane przez B, a które zakupione od zewnętrznych dostawców. A. pełni wiodącą rolę w procesie planowania i prognozowania w Grupie.
• Do pierwszego dnia każdego kwartału A. potwierdza B. przewidywany harmonogram produkcji i konfekcjonowania na kolejny kwartał.
• W przypadku odchyleń od ustalonego harmonogramu w ciągu kwartału A. i B. omawiają i uzgadniają potencjalne korekty w celu zapewnienia realizacji zamówień.
• Strony wspólnie ustalają i uzgadniają standardy jakościowe i specyfikacje techniczne produktów, w tym w odniesieniu do półproduktów nabywanych od zewnętrznych dostawców.
• W toku procesu produkcyjnego, B. pełni wiodącą rolę operacyjną w kontroli jakości. A. nie zatrudnia pracowników kompetentnych do przeprowadzania takich kontroli, ani nie posiada swobodnego dostępu do zakładu produkcyjnego i magazynu B., aby móc np. przeprowadzić lokalnie audyt jakości linii produkcyjnych.
• Pracownicy A mają możliwość wejścia na teren zakładu produkcyjnego i magazynu B. jedynie po wcześniejszym umówieniu, pod nadzorem personelu B. i przestrzegając wewnętrznych wytycznych przewidzianych dla odwiedzających.
• Strony wspólnie podejmują decyzję o przeprowadzeniu okresowego przeglądu i dostosowania niezbędnych zmian w specyfikacji produktu i standardach jakości. B. wdraża wszelkie takie modyfikacje we wspólnie uzgodnionym terminie.
• B. zapewnia przez cały okres obowiązywania Umowy wystarczające moce produkcyjne i wspólnie z A. zapewnia wystarczające zapasy pozwalające na dotrzymanie ustalonych harmonogramów produkcji i konfekcjonowania.
• Strony dążą wspólnie do zapewnienia odpowiednich standardów świadczonych przez B. usług przez czas trwania Umowy. Jeżeli B. lub A. wiedzą lub zasadnie spodziewają się, że nie mogą lub nie będą w stanie zapewnić odpowiedniego standardu usług w jakimkolwiek momencie obowiązywania Umowy i że wystąpią nieprawidłowości lub jest to prawdopodobne, B. i A. wspólnie decydują o działaniach zaradczych niezbędnych do naprawienia danej nieprawidłowości/lub zapobieżenia jej ponownemu wystąpieniu.
• B. pozostaje odpowiedzialny za własne zaplecze i świadczy usługi produkcji na zlecenie i konfekcjonowania na własne ryzyko, w tym ponosi ryzyko związane z utrzymaniem zasobów produkcyjnych oraz odpowiedzialność za realizację procesu produkcji i jakość produktu.

3.Usługi magazynowe i logistyczne

A. nabywa również od B. usługi magazynowe i logistyczne związane zarówno z surowcami i półproduktami, które są wykorzystywane przez B. jako producenta na zlecenie, jak i z produktami gotowymi.

W zakresie pełnionych funkcji produkcji na zlecenie, konfekcjonowania, a także usług magazynowych i logistycznych Wnioskodawca wskazuje, że:

• A. i B. odpowiadają za wspólne ustalenie ogólnych standardów realizacji ww. usług, a także w razie potrzeby za ich modyfikację lub zarządzanie ryzykiem wynikającym z tych procesów, np. w przypadku pojawienia się nieprawidłowości. Niemniej każda ze spółek stanowi odrębny byt prawny i prowadzi własną działalność gospodarczą.
• Działania A skupione są w większej mierze wokół strategicznego planowania produkcji, np. miesiąc do miesiąca, oraz podejmowania kluczowych decyzji w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, natomiast B. pełni bardziej operacyjną rolę, zapewniając odpowiednie zasoby do realizacji procesu produkcyjnego oraz jego realizację.
• W wymiarze bieżącego funkcjonowania zakładu produkcyjnego i magazynu, Wnioskodawca nie ma wpływu na wykorzystanie ich powierzchni przez B. lub inne kwestie dotyczące ich funkcjonowania, a także nie może wywierać wpływu na decyzje zarządcze lub politykę kadrową w odniesieniu do pracowników B. zaangażowanych w procesy produkcyjne, magazynowe i logistyczne.
• W szczególności Wnioskodawca:
• nie ma prawa do swobodnego korzystania z obiektów lub sprzętu B,
• pracownicy A. nie mają możliwości swobodnego wejścia na teren zakładu produkcyjnego i magazynu B.; może to nastąpić jedynie po wcześniejszym umówieniu, pod nadzorem personelu B. i przestrzegając wewnętrznych wytycznych przewidzianych dla odwiedzających,
• nie jest uprawniony do wydawania B. poleceń w zakresie sposobu przechowywania surowców, półproduktów i produktów oraz towarów przyjętych do konfekcjonowania - z wyjątkiem ustalonych wspólnie ogólnych standardów, o których mowa powyżej,
• nie ma uprawnień do zarządzania pracą pracowników B., ich wyznaczania i zarządzania ich zaangażowaniem w poszczególne zadania - z tym zastrzeżeniem, że wiceprezes ds. operacyjnych i Dyrektor Zarządzający (zdefiniowany poniżej), którzy odpowiadają za produkcję w Polsce podlegają bezpośrednio Chief Executive Officer, zatrudnionego przez A.,
• nie sprawuje bezpośredniej kontroli i/lub nie ma uprawnień do oceny ich pracy,
• nie może ustanawiać standardów pracy pracowników B. - z wyjątkiem ogólnych polityk/zasad grupowych (takich jak przykładowo polityka wydatków służbowych, polityka korzystania z samochodów służbowych, kodeks postępowania), a także ustalonych wraz z B. ogólnych standardów, o których mowa powyżej.

4.Usługi zarządcze i usługi wsparcia

Zgodnie z przyjętym w Grupie modelem, funkcje zarządcze realizowane są w sposób zintegrowany w ramach całej Grupy. Wobec tego, zarząd dla całej Grupy przedstawia się następująco:

• Chief Executive Officer, który pełni również funkcję dyrektora zarządzającego całą Grupą (dalej jako: „CEO”), wiceprezes ds. sprzedaży i marketingu, a także wiceprezes ds. zarządzania zasobami ludzkimi i nadzoru korporacyjnego, którzy są zatrudnieni przez A i na co dzień przebywają poza Polską; na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej rola wiceprezesa ds. sprzedaży i marketingu nie jest obsadzona, a za obszar sprzedaży odpowiedzialny jest tymczasowo powołany wiceprezes ds. sprzedaży, który jest zatrudniony przez zewnętrzną firmę inwestycyjną,
• Wiceprezes ds. finansowych, wiceprezes ds. operacyjnych oraz dyrektor zarządzający B. (dalej jako: „Dyrektor Zarządzający X”), którzy są zatrudnieni przez B. i na co dzień przebywają w Polsce.

W związku z przyjętym zintegrowanym modelem zarządzania w Grupie, A. i B. są wspólnie zaangażowane w zarządzanie Grupą, a także realizację funkcji wspierających.

W konsekwencji, zarówno pracownicy A., jak i B. pełnią w ramach struktury organizacyjnej Grupy funkcje na różnych szczeblach, zróżnicowane pod kątem stosunku nadrzędności/podrzędności, w różnych konfiguracjach w ramach poszczególnych działów.

Zdarza się, że w ramach jednego działu pracują osoby zatrudnione przez A. lub B. Działy mogą być pod kierownictwem osób zatrudnionych przez A. lub B., którzy to kierownicy mogą podlegać członkom zarządu zatrudnionym przez A. lub B.

Przykładowo, na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ramach działu księgowości A:

• pracują księgowi zatrudnieni zarówno przez B, którzy przebywają w Polsce, jak i osoby zatrudnione przez A pracujące w Belgii,
• kierownikiem tego działu („Head of Accounting”) jest pracownik B. z Polski, który podlega bezpośrednio dyrektorowi ds. finansowania, planowania i analiz („Financial, Planning and Analysis Director”) będącego pracownikiem A przebywającym na stałe w Belgii,
• całościowo za obszar finansowy w Grupie, w tym za księgowość, odpowiada wiceprezes ds. finansowych, będący przełożonym dyrektora ds. finansowania, planowania i analiz, i jak wspomniano powyżej, będący pracownikiem B. przebywającym na stałe w Polsce.

W konsekwencji A., np. poprzez kierowników działów lub członków zarządu zatrudnionych przez Wnioskodawcę, może mieć wpływ na pracę pracowników B., którzy podlegają im bezpośrednio lub pośrednio w ramach struktury organizacyjnej. W tym zakresie, pracownicy A. mogą zarządzać pracą pracowników B., m.in. wyznaczać im zadania, wydawać wiążące polecenia i instrukcje, sprawować nad nimi bezpośrednią kontrolę. Pracownicy A. mają również prawo do ustanawiania standardów pracy pracowników B, a także prawo do oceny ich pracy. Podkreślić należy, że tożsame uprawnienia przysługują pracownikom B. względem pracowników A. zatrudnionych w jednostkach im podlegających.

Jak wspomniano, A. ma uprawnienie do ustalania polityk i zasad grupowych, które obowiązują również pracowników B, jednak podlegają jeszcze doprecyzowaniu przez B. (np. polityka wydatków służbowych, kodeks postępowania).

Z perspektywy formalnoprawnej, wszyscy pracownicy zlokalizowani w Polsce zatrudnieni są przez B. i podlegają Dyrektorowi Zarządzającemu X. W związku z tym, ostateczna ocena co do zatrudnienia pracowników B. należy do kompetencji Dyrektora Zarządzającego X, który współpracuje w tym zakresie z działem zarządzania zasobami ludzkimi.

Mając na uwadze powyższe, pomimo szerokiej współpracy biznesowej pracowników B. z A., w zakresie realizacji funkcji zarządczych i wsparcia, z perspektywy formalnoprawnej nie ma on kontroli nad pracownikami B. jakby byli jego własnymi.

5.Zasoby personalne A.

Co do zasady A nie posiada własnych pracowników pracujących na stałe w Polsce.

Pracownicy A mogą jednak okazjonalnie przyjeżdżać do Polski. W tym celu, B. umożliwia tym pracownikom dostęp w godzinach pracy do obiektów B, głównie biura w (…). Pracownicy A nie mają jednak swobodnego dostępu do obiektów B, a korzystając z nich muszą przestrzegać wewnętrznych wytycznych przewidzianych dla odwiedzających.

Wyjątkiem jest CEO, który na co dzień przebywa poza Polską. Jednak w ramach wykonywanych obowiązków, regularnie podróżuje, odwiedza i pracuje z różnych krajów, w tym z Polski. Z uwagi na naturę swojej roli i obowiązków, bez względu na miejsce przebywania (w Polsce czy w innych krajach niż Polska), CEO wykonuje swoje obowiązki na rzecz całej Grupy, w tym na rzecz A. Wynagrodzenie CEO jest elementem kalkulacji podziału zysku ustalanej przez B. i A. na podstawie Umowy.

6.Pełnomocnictwa, zawieranie kontraktów

W Umowie zawartej przez Strony został zdefiniowany zakres zadań i funkcji ekonomicznych, jakie Strony mają samodzielnie realizować w ramach swoich działalności gospodarczych. W praktyce, dla możliwości zrealizowania funkcji alokowanych do B, w niektórych obszarach konieczne jest udzielenie stosownych pełnomocnictw pracownikom B. przez A.

W odniesieniu do procesów sprzedażowych, co do zasady, A. negocjuje i zawiera we własnym imieniu i na własny rachunek umowy dotyczące sprzedaży produktów kontrahentom. Umowy z kontrahentami są zawierane w oparciu o postępowania przetargowe przeprowadzane pomiędzy A. a kontrahentami, a także oferty składane kontrahentom. Pracownicy B. mogą być zaangażowani w procesy sprzedaży poniżej określonego progu wartości. Pracownicy B. są więc upoważnieni do ofertowania i negocjowania warunków umów oraz zawierania umów w imieniu i na rzecz A. Wnioskodawca podkreśla jednak, że:

• do zawarcia umów sprzedaży wystarczające (reprezentacja jednoosobowa) jest podpisanie umowy przez CEO Grupy (niebędącego pracownikiem B), w przypadku podpisania umowy przez CEO Grupy podpis pracownika B. ma jedynie charakter dodatkowy i nieobowiązkowy;
• udział umów, w których zawieraniu uczestniczą pracownicy B. w skali jego działalności jest obecnie niewielki i głównie dotyczy umów sprzedaży zawieranych z kontrahentami z Polski i krajów nordyckich.

W odniesieniu do procesów zakupowych, pracownicy działu zakupów B. wykonują obowiązki w zakresie negocjowania i zawierania kontraktów zakupowych na rzecz A. W przypadku kontraktów zakupowych, decyzja o ich zawarciu do pewnego progu wartości może być podjęta przez pracowników B., jednak powyżej tego progu kompetencje w tym zakresie przysługują co do zasady osobom odpowiedzialnym po stronie A. (w niektórych przypadkach może się zdarzyć, że kontrakty są podpisywane przez upoważnionych pracowników B).

W związku z funkcjonowaniem w obrębie grupy kapitałowej i dla zachowania spójności zasad, zarówno w odniesieniu do procesów sprzedażowych, jak i zakupowych obowiązują procedury/polityki i określone zasady, których w tych procesach A. oraz B. powinny przestrzegać.

Obecnie, powyższe upoważnienia do zawierania niektórych kontraktów dla A formalnie wynikają z pełnomocnictw udzielonych wybranym pracownikom B. przez A. Niemniej, czynności wykonywane przez odpowiedni personel B. na rzecz A. wynikają z i są wykonaniem funkcji realizowanych przez B. zgodnie z Umową. Innymi słowy, zakres działania personelu B. na podstawie udzielonych pełnomocnictw nie wykracza poza zakres funkcji realizowanych przez B. na podstawie Umowy i ustaleń biznesowych.

Jednakże, od 2025 roku, planowana jest zmiana w tym zakresie. Mianowicie, planowane jest, że A:

• formalnie udzieli upoważnienia dla B. do dokonywania określonych czynności na rzecz A w ramach funkcji realizowanych przez B. na podstawie Umowy. Zakres tych czynności i usług będzie analogiczny do obecnego zakresu działań wykonywanych przez pracowników B. na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez A.; oraz jednocześnie
• upoważni i zobowiąże B. do samodzielnego wyznaczenia odpowiedniego personelu do realizacji zadań zgodnie z Umową i udzielenia stosownych pełnomocnictw w tym zakresie.

7.Zasoby techniczne A

Wnioskodawca nie posiada w Polsce własnego biura, zakładu produkcyjnego lub oddziału.

A nie jest właścicielem, a także nie posiada innych praw rzeczowych do nieruchomości w Polsce. Wnioskodawca nie posiada również praw na podstawie umowy najmu lub umowy innego typu do lokalu w Polsce przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dysponuje, ani nie planuje dysponować żadną infrastrukturą techniczną, w tym środkami trwałymi w Polsce. Wyjątek w tym zakresie stanowią laptopy i telefony, które pozostając własnością A są udostępniane niektórym pracownikom B.

8.Współpraca z podmiotami trzecimi

A. nabywa usługi logistyczne, transportowe i magazynowe od zewnętrznych dostawców z Polski (dalej jako: „Zewnętrzni Dostawcy”).

Głównym dostawcą A. w tym zakresie jest C. sp. z o.o., który jest właścicielem magazynu w (…). A nabywa od tego podmiotu usługi logistyczne, transportowe i magazynowe, takie jak: rozładunek, kontrola wzrokowa, kontrola jakości, etykietowanie, sortowanie, magazynowanie, zarządzanie zapasami, kompletacja zamówień i pakowanie. W ramach świadczonych usług C sp. z o.o. odpowiada za obsługę logistyczną globalnej sprzedaży Wnioskodawcy.

A nabywa usługi logistyczne, transportowe i magazynowe również od innych dostawców działających w Polsce.

W zakresie realizowanych usług logistycznych, transportowych i magazynowych, zewnętrzni dostawcy mogą otrzymywać polecenia, wytyczne i instrukcje od A. oraz B. w koniecznym zakresie.

Personel A nie ma prawa do swobodnego wstępu czy korzystania z obiektów lub sprzętu Zewnętrznych Dostawców, nie dokonuje bieżącej kontroli jakości, itp.

9.Zdarzenie przyszłe

Dla jasności i kompletności, Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że w odniesieniu do przedstawionych wyżej okoliczności, pytanie w zakresie zdarzenia przyszłego wynika z planowanej zmiany w zakresie wyznaczania pracowników B. dla potrzeb realizacji określonych zadań i udzielania im pełnomocnictw. Upoważnienia dla poszczególnych pracowników B. są niezbędne do realizacji Umowy przez B. Jak wskazano powyżej, od 2025 roku planowane jest, że A formalnie udzieli upoważnienia dla B. do dokonywania określonych czynności na rzecz A w ramach funkcji realizowanych przez B. zgodnie z Umową oraz zobowiąże B. do wyznaczenia odpowiedniego personelu do realizacji tych usług i udzielania im stosownych pełnomocnictw. Upoważnienie takie zostanie zawarte w Umowie, a dla celów okazywania go kontrahentom zawarte zostanie także w osobnym dokumencie.

W konsekwencji, dojdzie do:

• zmiany w zakresie wyznaczania personelu B. do realizacji funkcji przez B. w ramach Umowy, tj. B. samodzielnie będzie decydować o wyborze i wyznaczeniu odpowiedniego personelu dla należytej realizacji tych usług (a nie A).
• formalnoprawnej zmiany podstaw umocowania pracowników B. do dokonywania określonych czynności na rzecz A. (B. będzie udzielać pełnomocnictw swojemu personelowi bezpośrednio i samodzielnie, będąc do tego upoważniona przez A).

Powyższe nie zmienia opisanego modelu biznesowego w jakim współpracują B. i A. ani zakresu wykonywanych przez B. funkcji, zgodnie z Umową.

10.Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej A. w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w dniu 12 grudnia 2024 r. w odpowiedzi na jego wniosek Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla A interpretację indywidualną w zakresie podatku od towarów i usług, w której uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy stwierdzając m.in., że Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce na potrzeby tego podatku (znak pisma: 0114-KDIP1-2.4012.544.2024.2.RST).

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1 - zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211 poz. 2139 ze zm., dalej: UPO PL-BE) zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2014 r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Belgię dnia 7 czerwca 2017 r. i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

W zakresie pytania nr 2 - zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podmiotem utworzonym i działającym zgodnie z prawem Belgii, gdzie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (belgijski rezydent podatkowy).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis zawarty w art. 3 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Definicja "zakładu podatkowego" zawarta została w art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT który stanowi, że zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Ustawa o CIT odwołuje się zatem do właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, a dodatkowo art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) stanowi, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Belgii, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą odpowiednie przepisy Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: „UPO PL-BE”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO PL-BE, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. W tym ostatnim przypadku zyski mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przepisy zawarte w art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-BE stanowią, że określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zakład w szczególności stanowią:

a)miejsce zarządu,

b)filia,

c)biuro,

d)fabryka,

e)warsztat,

f)kopalnia, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z art. 5 ust. 4 UPO PL-BE wynika, że bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

a)użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

c)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Ponadto przepis zawarty w art. 5 ust. 5 UPO PL-BE stanowi, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-DE i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Dodatkowo, art. 5 ustęp 3 UPO PL-BE wskazuje na specyficzny rodzaj zakładu stanowiąc, że: „plac budowy lub prace montażowe stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy”. Niemniej, biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ta sytuacja nie będzie miała zastosowania do Wnioskodawcy (Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski placu budowy i nie prowadzi takich prac). W konsekwencji, przedmiotem analizy i na potrzeby niniejszego wniosku będą przepisy dotyczące stałej placówki, przez którą prowadzona jest działalność gospodarcza na terytorium Polski oraz przedstawiciela zależnego na terytorium Polski.

Zakład w postaci stałej placówki

Z przepisu zawartego w art. 5 UPO PL-BE wynika, że dla przyjęcia, iż doszło do utworzenia stałej placówki przedsiębiorstwa, wymagane jest zaistnienie łącznie następujących przesłanek:

1)istnienie konkretnego miejsca prowadzenia działalności, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, będącego w dyspozycji tego przedsiębiorstwa,

2)pewna stałość miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,

3)działalność prowadzona w placówce nie może być ograniczona do czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Interpretując pojęcie zakładu i stałej placówki, należy wziąć pod uwagę treść Komentarza do Modelowej Konwencji OECD (dalej: „Komentarz”).

Zgodnie z treścią Komentarza, dla powstania zakładu (w rozumieniu stałej placówki) istotne są następujące przesłanki:

• istnienie „miejsca prowadzenia działalności" tzn. obiekty, takie jak lokal lub w niektórych przypadkach maszyny lub sprzęt;
• stałość miejsca prowadzenia działalności, co oznacza, że musi być ustanowione w odrębnym miejscu o pewnym stopniu trwałości;
• prowadzenie działalności przedsiębiorstwa następuje za pośrednictwem tej stałej placówki. Oznacza to zazwyczaj, że osoby, które w taki czy inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa (personel), prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności.

Komentarz precyzuje także, że termin „miejsce prowadzenia działalności" obejmuje wszelkie lokale, obiekty lub instalacje wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, bez względu na to, czy są one wykorzystywane wyłącznie do tego celu. Miejsce prowadzenia działalności może również istnieć w przypadku, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub żadne pomieszczenia nie są wymagane do prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo, a przedsiębiorstwo ma jedynie pewne miejsce do swojej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy lokale, urządzenia lub instalacje są własnością przedsiębiorstwa, są przez nie wynajmowane lub w inny sposób zostały pozostawione do jego dyspozycji.

Z drugiej strony Komentarz wskazuje, że sama obecność przedsiębiorstwa w określonej lokalizacji niekoniecznie oznacza, że lokalizacja ta jest do dyspozycji tego przedsiębiorstwa. To, czy dana lokalizacja może być uznana za pozostającą w dyspozycji przedsiębiorstwa w taki sposób, że może stanowić „miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego działalność [tego] przedsiębiorstwa jest w całości lub w części prowadzona”, będzie zależeć od tego, czy przedsiębiorstwo posiada faktyczne uprawnienia do korzystania z tej lokalizacji, a także od zakresu obecności przedsiębiorstwa w tej lokalizacji i działalności, którą tam prowadzi.

Z kolei zgodnie z pkt 65 Komentarza, fakt samej obecności dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa nie oznacza, że miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w którym te dobra lub towary są przechowywane, pozostaje w dyspozycji tego przedsiębiorstwa.

Komentarz wskazuje także szerzej, że stałe miejsce prowadzenia działalności, za pośrednictwem którego przedsiębiorstwo prowadzi wyłącznie działalność, która ma dla niego charakter przygotowawczy lub pomocniczy, nie jest uznawane za zakład.

Zakład w postaci stałej placówki a działalność A.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, A. jest centralną spółką dystrybucyjną w ramach Grupy, odpowiadającą za organizację dystrybucji i sprzedaży produktów obecnie głównie w regionie Europy (w tym w Polsce), Bliskiego Wschodu i Afryki, a także Ameryki Północnej i Azji, zarówno bezpośrednio na rzecz klientów, jak i za pośrednictwem lokalnych dystrybutorów zewnętrznych. Powyższe produkty są albo wytwarzane przez B. (w ramach umowy o współpracy) albo są to towary importowane (obecnie głównie z Azji) i konfekcjonowane przez B.

Brak zasobów technicznych i personalnych Wnioskodawcy w Polsce

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, A nie posiada własnych zasobów technicznych i personalnych w Polsce.

Współpraca Wnioskodawcy z B

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, A współpracuje z B. na podstawie Umowy zawartej pomiędzy tymi podmiotami. A. oraz B. pełnią wspólnie funkcje strategiczne w ramach Grupy, zarządzając jej działalnością w zakresie produktów wytwarzanych przez B. oraz pochodzących od producentów zewnętrznych i konfekcjonowanych przez B. A. i B. wspólnie podejmują kluczowe decyzje w zakresie wszystkich procesów biznesowych w Grupie, takich jak zaopatrzenie, rozwój produktu, produkcja, logistyka, sprzedaż i marketing, a także odpowiadają za zarządzanie ryzykiem biznesowym w organizacji. Strategiczne zaangażowanie każdej ze spółek różni się w zależności od procesu biznesowego.

W tym kontekście, zgodnie z Umową, B, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i z wykorzystaniem własnych zasobów, pełni określone funkcje, tj. świadczy:

• usługę produkcyjną, na którą składa się usługa produkcji na materiale powierzonym oraz usługa konfekcjonowania gotowych produktów importowanych przez A;
• usługi magazynowe i logistyczne związane zarówno z surowcami i półproduktami, które są wykorzystywane przez B. jako producenta na zlecenie, jak i z gotowymi produktami;
• usługi świadczone w ramach centrum usług wspólnych tj. usługi zarządcze, a także usługi wsparcia na rzecz całej Grupy (w tym A) z obszarów m.in.: sprzedaży (w ramach kanałów sprzedaży tzw. (…)), marketingu, zakupów, obsługi klienta i wsparcia sprzedaży, finansów, księgowości, kontrolingu, IT oraz zarządzania zasobami ludzkimi.

Zakres współpracy pomiędzy A. i B. został szerzej opisany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Biorąc pod uwagę profil funkcjonalny i charakter transakcji pomiędzy B. i A., rozliczenia pomiędzy B. i A. z tytułu powyższych funkcji (poza usługami IT) następują z zastosowaniem metody podziału zysku w wariancie analizy udziału. W metodzie tej spółki dzielą się zwrotem ze swojego łańcucha dostaw i ekonomicznie znaczącym ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością, proporcjonalnie do ich wkładu w zysk lub stratę. W konsekwencji, w docelowym modelu rozliczeń, skonsolidowany rzeczywisty zysk operacyjny A. i B. jest dzielony zgodnie z kluczem alokacji wynikającym z przeprowadzonej analizy.

Współpraca A z Zewnętrznymi Dostawcami

A. nabywa również usługi logistyczne, transportowe i magazynowe od zewnętrznych dostawców z Polski [głównie C. sp. z o.o., który jest właścicielem magazynu w (…).] A. nabywa od tego podmiotu usługi logistyczne, transportowe i magazynowe, takie jak: rozładunek, kontrola wzrokowa, kontrola jakości, etykietowanie, sortowanie, magazynowanie, zarządzanie zapasami, kompletacja zamówień i pakowanie. W ramach świadczonych usług C. sp. z o.o. odpowiada za obsługę logistyczną globalnej sprzedaży Wnioskodawcy.

A. nabywa usługi logistyczne, transportowe i magazynowe również od innych dostawców działających w Polsce.

Sytuacja Wnioskodawcy

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że Wnioskodawca posiada w Polsce stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzi działalność gospodarczą. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że Wnioskodawca posiada w Polsce jakąkolwiek „placówkę” w rozumieniu wskazywanych powyżej przepisów podatkowych oraz wytycznych wskazanych w Komentarzu.

Wynika to z okoliczności przedstawionych powyżej oraz szerzej w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W kontekście zasobów technicznych i personalnych A. w Polsce, Wnioskodawca pragnie w szczególności wskazać, że:

• Siedzibą Wnioskodawcy jest terytorium Belgii i jest to podstawowe miejsce jego działalności.
• Wnioskodawca nie posiada w Polsce własnego biura, zakładu produkcyjnego lub oddziału.
• Wnioskodawca nie jest właścicielem, a także nie posiada innych praw do nieruchomości w Polsce. W szczególności, Wnioskodawca nie posiada praw na podstawie umowy najmu lub umowy innego typu do lokalu w Polsce przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej.
• Wnioskodawca nie dysponuje, ani nie planuje dysponować żadną infrastrukturą techniczną, w tym środkami trwałymi w Polsce - z wyjątkiem laptopów i telefonów, które użytkowane są przez cześć pracowników B, jednak nie pozwalają one na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.
• Wnioskodawca nie zatrudnia i na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie planuje zatrudniać personelu w Polsce.
• Jednocześnie, co do zasady pracownicy A zatrudnieni poza Polską nie przebywają fizycznie w Polsce i nie zostaną skierowani do pracy na terytoriom kraju - z wyjątkiem CEO (którego jednak obecność w Polsce nie ma stałego charakteru) oraz okazjonalnych wizyt w Polsce pracowników A.

W kontekście współpracy A. z B., Wnioskodawca pragnie w szczególności wskazać, że:

• W ramach przyjętego modelu współpracy, B. w całości odpowiada za zapewnienie zaplecza technicznego dla realizowanych funkcji, utrzymując w Polsce zakład produkcyjny, magazyn i biuro w (…), a także środki trwałe wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem ww. laptopów i telefonów) i pozostaje za nie odpowiedzialny przez cały okres ich realizacji. B. w całości odpowiada również za zapewnienie zaplecza personalnego celem realizacji swoich funkcji, zatrudniając w Polsce osoby odpowiedzialne za realizację procesów produkcji i konfekcjonowania, magazynowe i logistyczne, a także pełniące określone role w procesie realizacji usług zarządczych i wsparcia.
• Wnioskodawca nie posiada kontroli nad zapleczem technicznym B. tj. zakładem produkcyjnym, magazynem, biurem w (…) lub środkami trwałymi należącymi do tego podmiotu, w szczególności porównywalnej do kontroli jaką sprawuje nad zapleczem własnym (np. biurem w Belgii).
• Wnioskodawca nie ma wpływu na bieżące funkcjonowanie zakładu produkcyjnego, magazynu lub biura w (…) B, tj.:
• nie ma prawa do swobodnego korzystania z obiektów lub sprzętu B,
• co prawda, pracownicy A. mają możliwość wejścia na teren zakładu produkcyjnego, magazynu lub biura w (…) należących do B., jednak tylko po wcześniejszym umówieniu, przestrzegając wewnętrznych wytycznych przewidzianych dla odwiedzających,
• w zakresie dostępu do zakładu produkcyjnego i magazynu, pracownicy A mają możliwość wejścia na teren tych obiektów wyłącznie pod nadzorem personelu B,
• nie jest uprawniony do wydawania B. poleceń w zakresie sposobu przechowywania surowców, półproduktów i produktów oraz towarów przyjętych do konfekcjonowania - z wyjątkiem wspólnie ustalonych z B. ogólnych standardów, o których wspomniano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego,
• o nie ma możliwości sprawdzenia prawidłowości procesu produkcji i magazynowania realizowanego przez B, ponieważ nie zatrudnia pracowników kompetentnych do przeprowadzania takich kontroli, ani jak wspomniano, nie posiada swobodnego dostępu do obiektów B, aby móc np. przeprowadzić lokalnie audyt jakości linii produkcyjnych.
• Ponadto, Wnioskodawca:
• nie posiada kontroli nad zapleczem personalnym B, w szczególności porównywalnej do władztwa jakie sprawuje nad zapleczem własnym (nad pracownikami zlokalizowanymi w Belgii,
• nie ma uprawnień do zarządzania pracą pracowników B, ich wyznaczania i zarządzania ich zaangażowaniem w poszczególne zadania - z zastrzeżeniem, że wiceprezes ds. operacyjnych i Dyrektor Zarządzający B. podlegają bezpośrednio Chief Executive Officer,
• nie sprawuje bezpośredniej kontroli i/lub nie ma uprawnień do oceny ich pracy,
• nie może ustanawiać standardów pracy pracowników - z wyjątkiem ogólnych polityk/zasad grupowych, a także ustalonych wraz z B. ogólnych standardów dla produkcji i konfekcjonowania, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
• Co prawda, w związku z przyjętym w Grupie zintegrowanym modelem zarządzania, może zdarzyć się, że pracownicy A. są uprawnieni do sprawowania kontroli nad pracownikami B., jednak z perspektywy formalnoprawnej, wszyscy pracownicy zlokalizowani w Polsce zatrudnieni są przez B. i podlegają Dyrektorowi Zarządzającemu B; w związku z tym ostateczna ocena i decyzja co do ich zatrudnienia należy do kompetencji Dyrektora Zarządzającego B., który współpracuje w tym zakresie z działem zarządzania zasobami ludzkimi.
• Wnioskodawca podkreśla, że pomimo szerokiej współpracy biznesowej pracowników B. z A., w zakresie realizacji funkcji zarządczych i wsparcia, w jego ocenie, z perspektywy formalnoprawnej nie ma on kontroli nad pracownikami B. jakby byli jego własnymi. W związku z przyjętym zintegrowanym modelem zarządzania w Grupie, A. i B. są wspólnie zaangażowane w zarządzanie Grupą, a także realizację funkcji wspierających. W konsekwencji, zarówno pracownicy A., jak i B. pełnią w ramach struktury organizacyjnej Grupy funkcje na różnych szczeblach, zróżnicowane pod kątem stosunku nadrzędności/podrzędności, w różnych konfiguracjach w ramach poszczególnych działów. Zdaniem Wnioskodawcy, nie oznacza to jednak, że A. sprawuje generalnie kontrolę nad pracownikami B.
• A jest uprawniony do ustalania polityk i zasad grupowych, które obowiązują również pracowników B., jednak dokumenty te podlegają dodatkowo doprecyzowaniu przez B. (np. polityka wydatków służbowych, kodeks postępowania).

W kontekście współpracy A. z Zewnętrznymi Dostawcami, Wnioskodawca pragnie w szczególności wskazać, że:

• Jak wskazano powyżej, A. nie posiada w Polsce własnych zasobów technicznych czy personalnych, które pozwalałby by mu na samodzielną realizację funkcji związanych z transportem i przechowywaniem towarów. Tym samym, Wnioskodawca zmuszony jest do korzystania z usług zewnętrznych dostawców.
• Wnioskodawca nabywa usługi logistyczne, magazynowe i transportowe od zewnętrznych dostawców, którzy są wobec niego niezależni i działają na warunkach rynkowych. Podmioty te samodzielnie ponoszą odpowiedzialność za swoje zasoby i ryzyko związane z prowadzoną działalności gospodarczą.
• Wnioskodawca nie posiada kontroli nad zapleczem technicznym lub personalnym Zewnętrznych Dostawców, a przekazywane tym podmiotom polecenia, wytyczne i instrukcje wynikają z potrzeby ustalenia kwestii organizacyjnych związanych z nabywanymi przez A. usługami i nie wykraczają poza standardową praktykę rynkową.
• Personel A. nie ma prawa do swobodnego wstępu czy korzystania z obiektów lub sprzętu Zewnętrznych Dostawców, nie dokonuje bieżącej kontroli jakości, itp.
• Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez niego od Zewnętrznych Dostawców usługi logistyczne, magazynowe i transportowe należy zakwalifikować jako usługi pomocnicze lub uzupełniające, które ułatwiają działalność A. jaką jest dystrybucja baterii konsumenckich.

Oceniając całokształt wskazanych powyżej okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy nie posiada on w Polsce stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzi działalność gospodarczą. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że Wnioskodawca posiada w Polsce jakąkolwiek „placówkę” w rozumieniu wskazywanych powyżej przepisów podatkowych oraz wytycznych wskazanych w Komentarzu.

Zakład w postaci zależnego przedstawiciela

Jak wskazano powyżej, art. 5 ust. 5 UPO PL-BE stanowi, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-DE i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Mając na uwadze wyjaśnienia zawarte w Komentarzu OECD do art. 5 ust. 5 zauważyć zatem należy, że aby miał zastosowanie ust. 5 muszą być spełnione następujące przesłanki:

a)osoba działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa;

b)czyniąc to, osoba ta zazwyczaj zawiera umowy lub zwykle odgrywa główną rolę przy doprowadzeniu do zawarcia kontraktów, które są rutynowo zawierane bez istotnej modyfikacji przez przedsiębiorstwo, oraz;

c)umowy te są zawierane na rzecz przedsiębiorstwa.

Brak spełnienia którejkolwiek z ww. przesłanek spowoduje, że "przedstawiciel" spółki nie będzie mógł zostać uznany za zależnego agenta w rozumieniu postanowień art. 5 ust. 5 UPO PL-BE.

Dodatkowo, zgodnie z koncepcją zakładu podatkowego w postaci zależnego przedstawiciela, zakład podatkowy nie powstanie, jeśli:

a)przedstawiciel taki działa jako "niezależny przedstawiciel", lub

b)czynności wykonywane przez przedstawiciela ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-DE (m.in. mają charakter przygotowawczy lub pomocniczy w rozumieniu art. 5 ust. 4 UPO PL-BE).

Niezależny przedstawiciel

Jak wynika z powołanego powyżej art. 5 ust. 5 UPO PL-BE, jedynie zależny przedstawiciel może prowadzić do powstania zakładu podatkowego. Podmiot (lub przedstawiciel)niezależny takiego zakładu nie kreuje.

W celu ustalenia, jaki ma charakter działalność przedstawiciela zagranicznego przedsiębiorcy, konieczne jest uwzględnienie całości łączących go z przedsiębiorcą relacji umownych, jak również faktycznego sposobu ich wykonywania, który nie musi pokrywać się z treścią zawartych umów, a które jednak mają decydujące znaczenie dla oceny istnienia lub nie zakładu podatkowego.

Niezależność przedstawiciela powinna wyrażać się zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Niezależność prawna osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Np. jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom oraz kontroli ze strony zagranicznego przedsiębiorstwa, to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa.

Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa. Generalne upoważnienie do zajmowania się sprawami mocodawcy bez istotnej ingerencji z jego strony świadczy o niezależności. Podleganie wskazówkom i poleceniom służbowym nie powinno przekraczać stopnia dopuszczalnego w danych stosunkach gospodarczych. Informacje o intensywności kontroli może dostarczać rodzaj i częstość kontaktów przedstawiciela z przedsiębiorstwem. Szeroka kontrola jawi się jako kontrola dotycząca środków, za pomocą których wykonywana jest działalność na rzecz przedsiębiorstwa. Wskazać można tutaj np. sytuację, w której kieruje się jego działaniami.

Ponadto, istotne znaczenie z punktu widzenia oceny istnienia zakładu podatkowego ma okoliczność, czy ryzyko związane z prowadzeniem działalności ponosi ta osoba czy przedsiębiorstwo, które ona reprezentuje (pkt 38 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD). Zgodnie z ww. punktem Komentarza, kto podlega szczegółowym instrukcjom oraz kontroli nie może ponosić ryzyka gospodarczego za czynności, na które nie ma wpływu.

Za takim stanowiskiem przemawia również ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 września 2022 r. o sygn. I SA/Gl 584/22 sąd stwierdził, że:

„Niezależność przedstawiciela powinna wyrażać się zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Niezależność prawna osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom oraz kontroli to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa. Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa. Generalne upoważnienie do zajmowania się sprawami mocodawcy bez ingerencji z jego strony świadczy o niezależności.”

Ponadto, NSA w wyroku z dnia 15 lutego 2022 r. o sygn. II FSK 1340/19, podzielając stanowisko sądu pierwszej instancji (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 lutego 2019 o sygn. III SA/WA 920/18) stwierdził, że:

„Zdaniem Sądu kasacyjnego, Sąd pierwszej instancji z właściwą wnikliwością, bo z uwzględnieniem opisu stanu sprawy, przepisów Konwencji oraz Umowy przeanalizował również kwestię zachowania przymiotu niezależności C. w kontekście stopnia kontroli sprawowanej nad nim przez skarżącą. We wniosku podano, że C. nie będzie całkowicie kontrolowany przez Spółkę, pracownicy skarżącej nie będą "odwiedzali" magazynu C. celem nadzorowania, monitorowania prac wykonywanych w ramach umowy z C. Powyższe uprawniało do stwierdzenia, że zaistnieje co prawda jakiś stopień kontroli, ale nie będzie on wykraczał poza normalne, zwyczajowe zainteresowanie usługobiorcy przebiegiem realizacji umowy z usługodawcą, i że w opisanych we wniosku warunkach jak najbardziej można wywodzić, że C. pozostanie niezależny w relacji ze Spółką, i że działa na własny rachunek.”

Jak zasadnie podkreślają sądy administracyjne w wydawanych wyrokach, nawet wykonywanie usługi tylko na rzecz jednego podmiotu powiązanego nie musi determinować statusu zależnego przedstawiciela. Przykładowo, NSA w wyroku z dnia 1 czerwca 2022 o sygn. II FSK 2696/19, stwierdził, że przedsiębiorca ma pełne prawo wyboru kontrahentów, a co za tym idzie może pracować tylko z jednym podmiotem i nie przesądza to o relacji zależności. Warto też podkreślić, że zdaniem sądów administracyjnych sam sposób ustalenia wynagrodzenia w sposób, w który wkalkulowany jest też tzw. narzut (metoda koszt plus) też nie świadczy automatycznie o relacji zależności. Przykładowo w wyroku NSA z 1 czerwca 2022 o sygn. II FSK 2696/19, sąd stwierdził, że:

„sposób kalkulacji wynagrodzenia, zawierającego narzut na ponoszone przez T. koszty, wskazuje na rynkowe warunki współpracy obu podmiotów. Co więcej, sposób wynagrodzenia należnego T. znajduje uzasadnienie w art. 11d) u.p.d.o.p. Według tego przepisu wynagrodzenie za usługi świadczone pomiędzy podmiotami powiązanymi może być określone za pomocą metody koszt plus. Wypłacanie przez spółkę wynagrodzenia na rzecz T. nie stanowi również argumentu na rzecz ekonomicznej zależności. We wniosku wskazano na powiązanie obu podmiotów, co musi przekładać się na stopień powiązań ekonomicznych i kapitałowych. Wynikające z tych powiązań okoliczności nie mogą samoistnie przemawiać za identyfikacją T. jako zakładu zagranicznego spółki”.

Sytuacja Wnioskodawcy - stan obecny

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, A. oraz B. pełnią wspólnie funkcje strategiczne w ramach Grupy, zarządzając jej działalnością w zakresie produktów wytwarzanych przez B. oraz pochodzących od producentów zewnętrznych i konfekcjonowanych przez B. Strony wspólnie podejmują kluczowe decyzje w zakresie wszystkich procesów biznesowych w Grupie, w tym w ramach zintegrowanego modelu zarządzania i realizacji funkcji wspierających.

W Umowie zawartej przez Strony został zdefiniowany zakres zadań i funkcji ekonomicznych, jakie Strony mają samodzielnie realizować w ramach swoich działalności gospodarczych. W praktyce, dla możliwości zrealizowania funkcji alokowanych do B., w niektórych obszarach konieczne jest udzielenie stosownych pełnomocnictw pracownikom B. przez A.

Obecnie, takie pełnomocnictwa są udzielone pracownikom B. bezpośrednio przez A. - zakres upoważnień został szerzej przedstawiony w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca wskazuje, że czynności wykonywane przez odpowiedni personel B. wynikają z i są realizacją funkcji realizowanych B. na podstawie Umowy. Innymi słowy, zakres działania personelu B. na podstawie udzielonych pełnomocnictw nie wykracza poza zakres funkcji realizowanych przez B. na podstawie Umowy i ustaleń biznesowych.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy nawet jeśli formalnoprawnie A. udzieliła bezpośrednio pełnomocnictw pracownikom B., to w ocenie Wnioskodawcy, B. (ani jej poszczególni pracownicy) nie stanowią zależnego przedstawiciela dla A., ponieważ B. (działając przy użyciu swoich własnych zasobów/pracowników realizując swoje własne funkcje w ramach Umowy) jest podmiotem niezależnym od A, tj. w szczególności nie może być uznana za zależnego przedstawiciela, o którym mowa w art. 5 ust. 5 UPO PL-BE.

W tym zakresie Wnioskodawca pragnie wskazać ponadto, że:

• A. jest podmiotem zarejestrowanym w Belgii i belgijskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu w Belgii od całości swoich dochodów (przychodów).
• B. jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce i polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów (przychodów).
• Zarówno A., jak i B. są odrębnymi prawnie i gospodarczo podmiotami, prowadzącymi działalność gospodarczą, które samodzielnie, z uwzględnieniem kierunków Grupy i natury uwarunkowań biznesowych zadecydowały o współpracy ze sobą.
• Natura przyjętego modelu pomiędzy A. i B. zakłada bieżącą współpracę w zakresie pełnionych przez te podmioty funkcji i prowadzonych działalności biznesowych - każdy z podmiotów pełni określone funkcje ekonomiczne na podstawie Umowy. Jednocześnie, ten model biznesowy został odpowiednio odzwierciedlony w modelu rozliczeń pomiędzy Stronami, tj. poprzez przyjęcie metody podziału zysku w wariancie analizy udziału. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w metodzie tej spółki dzielą się zwrotem ze swojego łańcucha dostaw i ekonomicznie znaczącym ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością, proporcjonalnie do ich wkładu w zysk lub stratę. W konsekwencji, w docelowym modelu rozliczeń, skonsolidowany rzeczywisty zysk operacyjny A. i B. jest dzielony zgodnie z kluczem alokacji wynikającym z przeprowadzonej analizy.
• B. partycypując w zyskach lub stratach odpowiednio: otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pełnionych przez siebie funkcji i ponosi ryzyko ekonomiczne prowadzonej działalności w związku z partycypacją w stratach; zgodnie z Umową B. ponosi również odpowiedzialność cywilnoprawną (odszkodowawczą) za naruszenie Umowy lub przepisów prawa i za błędne decyzje biznesowe.
• Jak wskazywano wyżej, Wnioskodawca nie posiada kontroli nad zapleczem personalnym B. ani zapleczem technicznych A. Struktura właścicielska Grupy X, tzn. fakt, że A. jest udziałowcem B. nie oznacza, że A sprawuje kontrolę nad B. (wykonywanie uprawnień właścicielskich nie oznacza bowiem wywierania wpływu na działalność danego podmiotu, a fakt przynależności do jednej Grupy/powiązania kapitałowe nie wpływa na niezależność w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej).
• B. w całości odpowiada za zapewnienie zaplecza personalnego celem realizacji usług na rzecz A., zatrudniając w Polsce osoby odpowiedzialne za realizację procesów produkcji i konfekcjonowania, magazynowe i logistyczne, a także pełniące określone role w procesie realizacji usług zarządczych i wsparcia. W tym kontekście, w ujęciu praktycznym bez znaczenia pozostaje fakt, że formalnie wskazane powyżej pełnomocnictwa zostały udzielone pracownikom B. bezpośrednio przez A. B, jako niezależny podmiot, realizuje samodzielnie swoje funkcje zgodnie z Umową.
• Fakt, że B. wykonuje funkcje w ramach Umowy na zasadzie wyłączności, w ocenie Wnioskodawcy, nie determinuje tego, że B. jest zależnym przedstawicielem. Jak wskazano wyżej, ta okoliczność nie może mieć charakteru decydującego i wymaga uwzględnienia pozostałych okoliczności faktycznych. W sytuacji Wnioskodawcy kluczowe znaczenie powinien mieć fakt, że w ramach współpracy z A., B. partycypuje zarówno w zyskach, jak i w stratach, zgodnie z przyjętym kluczem alokacji. Tym samym, w ramach wspólnego strategicznego działania w Grupie i pełnionych funkcji, ponosi ryzyko ekonomiczne związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, a także ponosi przewidzianą Umową odpowiedzialność cywilnoprawną (odszkodowawczą) za naruszenie Umowy lub przepisów prawa i za błędne decyzje biznesowe.

Biorąc pod uwagę całokształt powyższych okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, B. jest podmiotem niezależnym zarówno prawnie, jak i ekonomicznie od A., a działając w niektórych obszarach poprzez swoich pracowników na rzecz A. samodzielnie podejmuje szereg decyzji związanych z realizacją Umowy i ponosi związane z tym ryzyko. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w postaci zależnego przedstawiciela (w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-BE).

Sytuacja Wnioskodawcy - zdarzenie przyszłe

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, w zakresie udzielonych pełnomocnictw, od 2025 roku planowana jest zmiana, polegająca na tym że A formalnie udzieli upoważnienia dla B. do dokonywania określonych czynności w ramach realizowanych funkcji oraz zobowiąże B. do samodzielnego wyznaczenia odpowiedniego personelu do realizacji tych usług i udzielania im stosownych pełnomocnictw.

Powyższe nie zmieni opisanego modelu biznesowego w jakim współpracują B. i A. ani zakresu wykonywanych przez B. funkcji, ponoszonych ryzyk i odpowiedzialności.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę odpowiednio wszystkie okoliczności i argumenty wskazane w ramach rozważań dotyczących stanu obecnego od 2025 roku, B. - jako niezależny podmiot - będzie w dalszym ciągu realizować swoje funkcje ekonomiczne zgodnie z Umową z A., korzystając z własnego zaplecza personalnego i ponosząc ryzyka gospodarcze. W szczególności, od 2025 roku co do zasady pełnomocnictwa udzielone obecnie przez A. pracownikom B. zostaną odwołane i B. samodzielnie wyznaczy i upoważni swoich pracowników do działania w konkretnych obszarach w celu realizacji Umowy.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym również nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w postaci zależnego przedstawiciela (w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-BE).

B. jako pośredni przedstawiciel w sprawach celnych A.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, B. działa (i będzie działał) jako przedstawiciel A dla potrzeb realizacji obowiązków celnych w Polsce. W tym zakresie A. udzielił określonym pracownikom B. stosownych pełnomocnictw dla realizowania wymaganych prawem formalności celnych przed organami celnymi w imieniu A.

Wnioskodawca pragnie jednak wskazać, że działania w tym zakresie mają charakter pomocniczy i będą się wiązać jedynie z koniecznością spełnienia wymogów wynikających z przepisów celnych, a udzielanie stosownych pełnomocnictw w takim zakresie spółkom w ramach grup kapitałowych jest powszechną praktyką.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, fakt posiadania przez B. statusu pośredniego przedstawiciela A w sprawach celnych działającego na podstawie udzielonego pełnomocnictwa nie powoduje powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-BE.

Podsumowując, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności faktycznych, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z:

• co do zasady brakiem własnych zasobów technicznych i personalnych A. na terytorium Polski;
• zasadami współpracy A. z B. w związku z zawartą Umową;
• usługami logistyczno-magazynowymi nabywanymi przez A. od Zewnętrznych Dostawców;
• pośrednim przedstawicielstwem B. w sprawach celnych A.

prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym zarówno

• w przedstawionym stanie faktycznym (pytanie nr 1), jak i
• w zdarzeniu przyszłym (pytanie nr 2)

nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku odnośnie ustalenia:

• czy w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce - jest prawidłowe,
• czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i - w konsekwencji - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczania z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce - jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.