Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r., wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 28 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) prowadzi gabinet (…). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest praktyka lekarska specjalistyczna (86.22.Z), ponadto badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (72.19.Z) oraz pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana (86.90.E).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w myśl ustawy o CIT. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (…) 2023 r. i od początku obok standardowej działalności leczniczej zajmuje się działalnością badawczą i rozwojową. Obok podstawowej działalności operacyjnej (medycznej), działalność Wnioskodawcy łączy się ściśle z naukową aktywnością większościowego współwłaściciela i jedynego członka zarządu, który bierze udział w międzynarodowym projekcie naukowym.

Jest to projekt (…), a wskazany jedyny członek zarządu, pełni w tym projekcie funkcję koordynatora w województwie (…) (w ramach działania „(…)” afirmowanego przez Komisję Europejską i prowadzonego przez Profesora (…) z (…), aktualnie pracującego na Uniwersytecie w (…) w (…)).

Głównym celem projektu, jest ocena zastosowania sztucznej inteligencji w (…). Jest to pierwsze tak duże (…). Wyniki opisywanych badań mogą wpłynąć na rozwój nowych rozwiązań technologicznych, w tym stworzenia nowej generacji (…).

Zasadniczym założeniem badań jest, że (…).

Zakres współpracy ze strony Wnioskodawcy, dotyczy oceny możliwości (…).

Istotą innowacji, którą Wnioskodawca chciałby uzyskać, jest (…).

Udoskonalony, w opisany powyżej sposób, (…) w zakresie analizy:

- istoty czynników ryzyka, w tym środowiskowych (…),

- metody ich redukcji/eliminacji,

- oceny aktualnego stanu (…). Dalszym celem tak rozszerzonej analizy ma być:

- w zakresie indywidualnym – (…);

- w zakresie społecznym – (…).

Techniczna istota planowanego wykorzystania (…).

Te ostatnie to głównie (…).

Odnośnie samej działalności badawczej Wnioskodawcy - dzięki (…).

Rozpoczęty projekt zakłada ulepszenie procesowania (…).

Wynikiem badań jest zmiana funkcjonalności (…).

Do oceny jakości (…).

Dzięki przeprowadzanym przez Wnioskodawcę badaniom, wskazana powyżej (…).

Globalnie poprzez takie działanie, wpływamy na (…).

Projekt rozwojowy, prowadzony przez Wnioskodawcę, rozpoczął się w połowie 2022 r., kiedy to aktualny Prezes Spółki rozpoczął współpracę z prof. (…). Już w 2023 r. przeprowadzane w ramach projektu (…).

Z uwagi na naukowe zaawansowanie analizowanych badań (wymagających bardzo wyspecjalizowanej wiedzy i doświadczenia) w ramach działalności Spółki, podejmowane są one tylko przez jedną osobę, będąca wskazanym Prezesem Spółki. Pozostałe osoby pracujące w ramach Spółki w opinii Wnioskodawcy nie wykonują działalności BR i koszty ich zatrudnienia nie są brane pod uwagę w zakresie możliwości rozliczenia ulgi B+R. Wnioskodawca, obok działalności (…), prezentował wyniki badań na szeregu krajowych i zagranicznych szkoleń i konferencji, w tym na (…). Istotne jest, że udział Wnioskodawcy we wskazanym na wstępie międzynarodowym projekcie naukowym, uwarunkowany był zakupem sprzętu spełniającego stosowane standardy i taki został zakupiony w grudniu 2022 r. ((…) - jeszcze przez aktualnego Prezesa Spółki działającego wtedy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą). Dzisiaj, wskutek przekształceń, sprzęt stanowi własność Wnioskodawcy. Nabycie sprzętu, spełniającego określone kryteria stanowiło w szczególności warunek uzyskania zgody na instalację dodatkowego wyposażenia pozwalające na przeprowadzanie badań w związku ze wspomnianym międzynarodowym projektem badawczym (…).

Następnie, w roku 2023, zakupione zostały związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością medyczną i projektową następujące środki trwałe: (…) oraz pozostały sprzęt specjalistyczny: (…). Sprzęt mógł być kupiony jako własność osoby fizycznej, ale następnie własność ta przejęta została przez Spółkę (analogicznie do środków trwałych i ich amortyzacji). Nabyte środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca dokonuję odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej według stawek określonych w ustawie o CIT. Sprzęt specjalistyczny ujęty został w ewidencji wyposażenia. W efekcie z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi koszty (dalej łącznie: „odpisów amortyzacyjnych”) (w tym w ramach amortyzacji jednorazowej) od środków trwałych oraz nabycia materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością.

W odniesieniu do kosztów, które stanowić mają podstawę do wykorzystania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wnioskodawca wskazuje, iż:

- nie korzystał, ani nie korzysta, ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT,

- opisane wyżej wydatki poniesione na prowadzenie projektów nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie (w szczególności, w formie dotacji) oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W początkowym okresie trwania Projektu, kiedy elementy majątku stanowiły własność aktualnego Prezesa Spółki, określone powyżej uwarunkowania dotyczące niekorzystania ze zwolnień podatkowych oraz braku zwrotu kosztów w jakiejkolwiek formie odnosiły się również do właściciela elementów majątku na podstawie ustawy o PIT.

Aktualny Prezes Spółki nie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT (działalność prowadzona w specjalnej strefie ekonomicznej). Nie korzystał także ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT (decyzja o wsparciu). Wskazane środki trwałe oraz sprzęt specjalistyczny oraz materiały i surowce wykorzystywane są przez Wnioskodawcę zarówno do działalności projektowej, jak i do prowadzonej działalności operacyjnej (medycznej). Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i koszt materiałów i surowców wykorzystywanych przez Wnioskodawcę częściowo w prowadzonej działalności projektowej Wnioskodawca zalicza w części do Kosztów kwalifikowanych.

W odniesieniu do środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i materiałów i surowców, wykorzystywanych częściowo do działalności projektowej, w celu ustalenia stosowanej części (w zakresie możliwości zaliczenia do Kosztów kwalifikowanych) odpisów amortyzacyjnych i kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca wybrał na podstawie doświadczenia praktycznego klucz alokacyjny w postaci stopnia czasu pracy związanego z wykorzystaniem środków trwałych i materiałów i surowców do działalności operacyjnej oraz badawczej i projektowej (25% ogólnego czasu pracy to praca projektowa i badawcza). W celu dokonania alokacji na podstawie przyjętego klucza alokacji, Wnioskodawca prowadzi stałą ewidencję czasu pracy z podziałem na pracę operacyjna i związaną bezpośrednio z realizacją projektu. W dalszej kolejności dokonywana jest alokacja w danym okresie rozliczeniowym odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i kosztów materiałów i surowców na podstawie przyjętego klucza alokacji do Kosztów kwalifikowanych. Tak wyodrębnione koszty kwalifikowane są do działalności projektowej dla danego roku podatkowego.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego w następujący sposób:

1. Jaką konkretnie istniejącą wiedzę wykorzystują Państwo w pracach opisanych we wniosku?

Wnioskodawca wykorzystuje istniejącą wiedzę z następujących obszarów:

- Nauki medyczne: (…);

- Inżynieria biomedyczna i informatyka: (…);

- Zdrowie publiczne: (…);

- Metodologia badań naukowych: (…).

2. Czy w wyniku prac powstanie nowa wiedza? Jeśli tak, to z jakiej dziedziny, dyscypliny?

Tak, w wyniku prac powstanie nowa wiedza w następujących dziedzinach i dyscyplinach:

- Nauki medyczne, dyscyplina: (…);

- Nauki o zdrowiu, dyscyplina: (…);

- Inżynieria biomedyczna: (…);

- Nauki ekonomiczne: (…).

3. Jaką istniejącą wiedzę połączono i jaką kształtowano, co było efektem tego połączenia i kształtowania, w szczególności w stosunku do jakich prac?

Wnioskodawca połączył wiedzę z zakresu:

- Medycyny: (…);

- Informatyki i inżynierii biomedycznej: (…);

- Zdrowia publicznego: (…).

Efektem jest (…).

4. Na czym polega twórczość tych prac?

Twórczość prac Wnioskodawcy polega na:

- Opracowywaniu nowych (…);

- Udoskonaleniu (…);

- Poprawie (…);

- Tworzeniu rozwiązań innowacyjnych w zakresie (…).

5. Czy działalność opisana we wniosku podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?

Tak, działalność jest prowadzona w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem międzynarodowego projektu (…). Prace realizowane są zgodnie z wytycznymi Podręcznika Frascati 2015 i Podręcznika Oslo, a ich cele obejmują m.in. (…).

Harmonogram uwzględnia:

- Etap przygotowawczy (zakup sprzętu, szkolenia, opracowanie planu badań);

- Etap realizacji badań (…);

- Etap analizy i podsumowania (opracowanie wyników i ich wdrożenie do (…)).

Międzynarodowy projekt (…), zakłada realizację badań w okresie (…) w ramach (…).

6. Jakie cele na wstępie postawili sobie Państwo oraz jaki harmonogram w związku z tym został opracowany, czy został faktycznie zrealizowany?

Cele:

- (…).

- (…).

- (…).

Harmonogram:

- Faza przygotowawcza: zakup i instalacja sprzętu (2022).

- Faza realizacji: (…) (2023–2027).

- Faza podsumowania: publikacja wyników i ich wdrożenie (2027–2032).

Harmonogram jest realizowany zgodnie z założeniami projektowymi.

7. Czy prace opisane we wniosku obejmują rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń?

Nie, prace nie są rutynowe ani okresowe. Mają charakter twórczy i innowacyjny, obejmując opracowanie nowych (…), a nie jedynie ulepszanie istniejących procesów.

8. Czy Spółka posiada status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej?

Nie, Spółka nie posiada takiego statusu.

9. Czy wydatki, które zamierzacie Państwo odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla Państwa koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Tak, wskazane wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.

10. Czy koszty kwalifikowane zostały wyodrębnione w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Tak, analizowane koszty kwalifikowane zostały wyodrębnione we wskazany sposób.

Pytania

1)Czy prowadzone przez Wnioskodawcę, wskazane w opisie stanu faktycznego, prace o charakterze innowacyjnym w zakresie medycyny, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, w stosunku do której podatnik uprawniony jest do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?

2)Czy wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, koszty odpisów amortyzacyjnych, stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, a koszty nabycia materiałów i surowców, nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1:

W ocenie Wnioskodawcy, wyżej opisane, prowadzone przez Wnioskodawcę prace twórcze, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (tj. badania aplikacyjne oraz prace rozwojowe), w stosunku do której podatnik uprawniony jest do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

(…).

W ramach standardów międzynarodowych (Podręcznik Frascati), w granicach działalności B+R mieści się prowadzenie badań klinicznych. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem polskich sądów administracyjnych, działalność B+R mogą stanowić badania kliniczne, nawet prowadzone na zlecenie innych podmiotów. Podkreślić należy, że Spółka nie prowadzi badań na zlecenie, jedynie we współpracy z innymi podmiotami, w ramach rozbudowanego międzynarodowego projektu badawczego.

Odnośnie działalności medycznej w aspekcie badań i prac rozwojowych, szczególnie bliskich formie opisanej działalności Spółki, najlepiej wskazać stanowisko organów podatkowych w interpretacjach: Interpretacja indywidualna z 13 kwietnia 2023 r. 0111-KDIB1-3.4010.101.2023.2.JMS oraz Interpretacja indywidualna z 19 sierpnia 2024 r. 0111-KDIB1-3.4010.295.2024.2.ZK.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 maja 2022 r. (sygn. II FSK 321/22), w treści uzasadnienia całościowo podzielił korzystne dla podatnika stanowisko sądu pierwszej instancji (sygn. III SA/Wa 1162/21), zgodnie z którym: formalne dzielenie etapów badań nad powstaniem innowacyjnych leków jest całkowicie pozbawione podstaw. Innowacyjne procesy gospodarcze są na tyle skomplikowane, że bardzo często kolejne etapy prac przenikają się wzajemnie i są realizowane przez różne wyspecjalizowane podmioty. Przy tak wysokiej specjalizacji trudno przyjąć by jeden podmiot realizował i gromadził wszystkie potrzebne aktywa do przeprowadzenia prac od początku do końca trwania procesu bez zewnętrznego wsparcia. NSA stwierdził także, iż w żadnej definicji będącej podstawą kwalifikacji działalności jako działalność B+R nie wprowadzono kwantyfikatora bezpośredniości czy pierwotności badań. Tym samym przyjąć należy, iż realizowanie stosownej części procesu badań klinicznych nie może stanowić podstawy do uznania, że taka działalność nie stanowi działalności B+R. Każda część naukowej (badawczej) aktywności podatnika stanowi niezbędny element powstania finalnego produktu, który w analizowanym przypadku stanowi opracowanie procedur wykorzystania SI w konkretnie określonej dziedzinie usług medycznych.

Podobnie, w interpretacji z 6 kwietnia 2023 r., (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.65.2023.3.MR) Dyrektor KIS podzielił stanowisko podatnika, który prowadzi działalność polegającą na organizacji i realizacji badań klinicznych nad innowacyjnymi cząsteczkami i produktami medycznymi. Zdaniem organu podatkowego działania prowadzone przez wnioskodawcę, polegające na organizacji i realizacji badań klinicznych nad innowacyjnymi cząsteczkami i produktami medycznymi, stanowią działalność B+R, co uprawnia podatnika do zastosowania ulgi B+R.

Podobne wnioski płyną również z innych interpretacji indywidualnych, np.: interpretacji indywidualnej z 1 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.453.2020.12.MR, interpretacji indywidualnej z 13 września 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.236.2021.4.MR, interpretacji indywidualnej z 6 marca 2018 r., sygn. 0114- KDIP2-1.4010.387.2017.2.JS.

Z powyższych rozważań wynika, iż podatnicy prowadzący w ramach swojej działalności badania kliniczne, mogą skorzystać z ulgi B+R w przypadku realizacji wszystkich znamion działalności badawczo-rozwojowej. Analizując wskazane powyżej rozstrzygnięcia oraz treść przepisów prawa powszechnie obowiązującego należy przyjąć, iż działalność Wnioskodawcy powinna w celu możliwości skorzystania z ulgi B+R spełniać następujące warunki:

- wykonywanie badań w celu zgromadzenia danych na temat bezpieczeństwa i efektywności analizowanych procesów (takie działania w świetle definicji działalności B+R stanowią testowanie nowych procesów medycznych),

- realizując badania, Spółka odpowiada za przetestowanie nowych sposobów diagnostyki w celu potwierdzenia ich bezpieczeństwa i skuteczności, co w rezultacie ma prowadzić w perspektywie do wprowadzenia ich do obrotu gospodarczego,

- przygotowanie i realizacja badania ma charakter unikatowego procesu, wymagającego indywidualnego i kreatywnego podejścia (kwestia indywidualnych uwarunkowań przedmiotu badania),

- nie istnieją identyczne badania kliniczne, które były dotychczas przeprowadzone,

- badania nie są wykonywane w sposób odtwórczy czy rutynowy,

- realizowane czynności obejmują zespół działań polegających na nabywaniu, łączeniu kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy w dziedzinie nauk medycznych oraz badań klinicznych, w celu nabycia nowej wiedzy i umiejętności, których celem jest weryfikacja i walidacja nowych procesów i ich zastosowań pod kątem skuteczności i bezpieczeństwa dla danej grupy odbiorców,

- prace prowadzone są w sposób uporządkowany i systematyczny, zgodnie z przyjętymi założeniami, harmonogramem i schematem.

Działalność Spółki, co zostało wykazane w opisie stanu faktycznego, wszystkie te warunki spełnia. Reasumując powyższe rozważania, prowadzona działalność jest efektem działalności twórczej Spółki, podejmowanej w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z treścią art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efekt prac realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektów znajduje odpowiednie utrwalenie (nowe, ulepszone lub zmienione procedury oraz analizy, kalkulacje, opisy rozwiązań lub inne dokumenty odzwierciedlające wysiłek twórczy nad opracowaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów). W szczególności, opisana działalność ma charakter twórczy, bowiem jest nakierunkowana na stworzenie nowych lub w znacznym stopniu zmienionych procesów, które są wytworem określonych procesów myślowych wymagających od ich twórców kreatywności, wiedzy i oryginalnych rozwiązań z perspektywy Wnioskodawcy. W tym zakresie Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na treść Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dotyczących również definicji działalności B+R dla celów ulgi na działalność B+R. Odnośnie prowadzenia działalności w sposób systematyczny Objaśnienia wskazują: „Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: „robiący coś regularnie i starannie; o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu; o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.” W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.”

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego, opisane powyżej prace w ramach projektów (programów) mają charakter systematyczny, są bowiem metodyczne, zaplanowane i uporządkowane. Wnioskodawca posiada określoną metodykę (procedury) zarządzania pracami rozwojowymi która m.in.:

- określa sposób prowadzenia prac, wykorzystując w tym zakresie wiedzę z obszaru zarządzania projektami,

- wymaga prowadzenia prac zgodnie z określonym planem, budżetem i harmonogramem,

- wymaga stosowania różnego rodzaju sformalizowanej dokumentacji, na podstawie której prace są planowane, dokumentowane lub podsumowywane.

Prowadzone w Spółce prace nie mają charakteru działalności incydentalnej, gdyż Wnioskodawca w sposób regularny prowadzi projekty o charakterze innowacyjnym. W praktyce, projekty innowacyjne, które skutkują wytworzeniem nowego, zmienionego lub ulepszonego procesu, stanowią w zasadzie ciągły element działalności Wnioskodawcy.

Odnośnie zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań Objaśnienia wskazują: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.” Jak dalej wskazują Objaśnienia, zwiększenie lub wykorzystanie istniejących zasobów wiedzy dla nowych jej zastosowań dotyczyć może zarówno wiedzę ogólnodostępną, wiedzę danego przedsiębiorstwa czy też jej pracowników.

Reasumując, odnosząc się do przedmiotu ww. pytania nr 1, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT).

Z ustawowej definicji działalności B+R wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach prac rozwojowych w Spółce następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Tak rozumiana działalność rozwojowa realizowana jest obok podstawowej działalności operacyjnej. Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Zatem, skoro tego typu działania Spółki spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, to Wnioskodawca uprawniany jest do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty odpisów amortyzacyjnych, nabycia materiałów i surowców, nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo- rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. W sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej. Interpretacje podatkowe potwierdzają możliwość alokacji kosztów amortyzacji dla działalności B+R w podobnych przypadkach, np. interpretacja Dyrektora KIS z 2 marca 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.290.2018.9.MW).

W zakresie zaś zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych częściowo wykorzystywanych w prowadzonej działalności dobrym punktem odniesienia przy analizie jest Interpretacja indywidualna z 6 grudnia 2016 r. 1462-IPPB5.4510.961.2016.1.MR. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie Wnioskodawcy, kosztami kwalifikowanymi w tym rozumieniu będą wszystkie koszty prac rozwojowych wskazanych powyżej (wg przyjętego klucza alokacji). Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe mieć będzie miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym, bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby badań i konkretnej pracy rozwojowej. O bezpośrednim powiązaniu ww. materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową świadczy również fakt, iż wydatki te Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem uzyskanym z komercjalizacji prac rozwojowych. Pomocniczo, można dodatkowo wskazać, iż zgodnie z podejściem rachunkowym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się między innymi: „materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym”.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, nabywane przez nią bezpośrednio na cele prac rozwojowych materiały dla celów rachunkowych rozpoznaje księgowo na zasadach wskazanych w zacytowanym przepisie (jako materiały). Podejście takie jednoznacznie potwierdzają organy podatkowe. W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.JKT, organ potwierdził możliwość uznania za koszty kwalifikowane (jako materiałów i surowców) bezpośredniego zakupu lub wykonania na zlecenie podatnika niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych urządzeń, specjalistycznych części bądź elementów, które stanowić będą część prototypu lub urządzenia pilotażowego, niezależnie od opisu otrzymanej przez podatnika faktury. Zapytanie podatnika dotyczyło gotowych urządzeń, części bądź elementów posiadających określone funkcjonalności, które jednak w połączeniu z innymi elementami w ramach prototypu lub urządzenia pilotażowego pozwalają na powstanie zupełnie nowego lub istotnie zmienionego/ulepszonego produktu, posiadającego nowe funkcjonalności.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.207.2019.2.JKT, organ potwierdził, iż jako koszty kwalifikowane materiałów podatnik zaliczyć uwzględnić koszty z wiązane z wytworzeniem gotowych produktów przez podatnika lub nabycia takich produktów od konkurencji (produkty, które staną się częścią produktu tworzonego lub ulepszanego przez podatnika).

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ, organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż: „Według rozporządzenia poprzez materiały podstawowe należy rozumieć materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Materiałami pomocniczymi są zaś materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 grudnia 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS wskazał, że: „W rozpatrywanej sprawie, wskazać należy, że Wnioskodawca może uznać za koszt kwalifikowany: materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 PDOPrU, zakup narzędzi i urządzeń niebędących środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, jeżeli stanowią one sprzęt specjalistyczny wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2a PDOPrU, koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku, skoro związane one były/są wyłącznie z realizacja przez nich prac badawczo-rozwojowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU, - koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych w całości lub w części, w jakiej wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 PDOPrU poniesione w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 PDOPrU.”

Również w odniesieniu do materiałów i surowców, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 10 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD wskazał, iż: „Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie, czy za koszty kwalifikowane Prac BR, mogą być uznane koszty materiałów i surowców zużytych podczas Prac BR.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, że Spółka w trakcie Prac BR zużywa materiały, komponenty elektroniczne, detale mechaniczne, kable i przewody elektryczne. złącza, obudowy, konektory, terminale, koszulki oraz taśmy PCV, tworzywa sztuczne, cynę lutowniczą, emulsje i roztwory do obróbki metali, gumy i mieszanki gumowe będące w użyciu jak i wykonywane na zamówienie, oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe, rozpuszczalniki do mycia urządzeń, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne, baterie i akumulatory, tonery i papier, inne materiały biurowe, opakowania, pojemniki i obudowy służące do przechowywania i magazynowania, narzędzia ręczne (zestawy kluczy, szczypiec, kombinerek, śrubokrętów, lutownic itp.) i osprzęt pomiarowy ręczny (mierniki itp.). Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach w. działalności. Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców niezbędnych do zrealizowania projektów polegających na tworzeniu innowacyjnych procedur, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisie.”

Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016). Jeżeli nabyte ww. materiały i surowce stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółki należy stwierdzić, że mogą one stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy CIT.

Konstrukcja cytowanego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych. Z brzmienia wskazanego przepisu wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, można było uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

1)sprzęt nie stanowi środka trwałego,

2)zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego” oraz

3)jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Jak wskazane zostało w opisie stanu faktycznego, przedmiotowe wydatki stanowią koszty dla celów podatkowych i nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie. W konsekwencji, mogą stanowić one koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania na zasadach opisanych we wskazanym artykule. Reasumując, w świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,

4.ww. koszty uzyskania przychodów, stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

8.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie. W ocenie Wnioskodawcy wszystkie te warunki zostały spełnione w ramach działalności Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”):

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop,

Stosownie do treści art. 18d ust. 5 updop,

Art. 18d ust. 6 updop, wskazuje, że

Zgodnie z art. 18d ust. 7 uCIT,

W myśl art. 18d ust. 8 updop,

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak  i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w roku 2023, zakupione zostały związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością medyczną i projektową następujące środki trwałe: (…) oraz pozostały sprzęt specjalistyczny: (…). Nabyte środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Sprzęt specjalistyczny ujęty został w ewidencji wyposażenia. W efekcie z tytułu prowadzonej działalności ponoszą Państwo koszty (dalej łącznie: „odpisów amortyzacyjnych”) (w tym w ramach amortyzacji jednorazowej) od środków trwałych oraz nabycia materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, wynika, że:

Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

- sprzęt nie stanowi środka trwałego,

- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.

Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT,

Stosownie do art. 15 ust. 6 uCIT,

W myśl art. 16f ust. 3 uCIT,

Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, koszty odpisów amortyzacyjnych, stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, a koszty nabycia materiałów i surowców, nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.