Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 11 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.718.2024.1.MW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowiące majątek trwały Spółki, nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 4a pkt 35 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe;
Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2024 roku, wpłynął Państwa wniosek z 10 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii ustalenia skutków podatkowych dla spółki nieruchomościowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu CIT w Polsce (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka nie jest podmiotem rozpoczynającym działalność ani nie będzie nim w roku, w którym dojdzie do zawarcia Transakcji (zdefiniowanej poniżej).

Właścicielem Spółki jest polska spółka kapitałowa B. sp. z o.o. (dalej: „B.”), posiadająca prawie 100% udziałów (99,9986879%) w Spółce. B. posiada ponadto udziały w innych spółkach, prowadzących działalność analogiczną do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, które wspólnie tworzą grupę („Grupa”). Z kolei właścicielem B. jest C. (dalej: „Udziałowiec”) - spółka kapitałowa mającą siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i będąca rezydentem podatkowym tego państwa.

Udziałowiec zamierza zbyć (dalej: „Transakcja”) całość bądź część udziałów posiadanych w B. na rzecz niepowiązanego podmiotu/podmiotów (dalej: „Inwestor”). Tym samym, w wyniku zawarcia Transakcji dojdzie również, pośrednio, do sprzedaży udziałów w Spółce.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej (PKD 61.10.Z). Głównymi aktywami wykazanymi przez Spółkę w bilansie są rzeczowe aktywa trwałe ujęte w bilansie w kategorii „budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, stanowiące światłowodową infrastrukturę telekomunikacyjną (dalej: „Infrastruktura Telekomunikacyjna”), na którą składają się w szczególności kable światłowodowe oraz infrastruktura pasywna niezbędna do poprowadzenia i zabudowy ww. przewodów.

W Infrastrukturze Telekomunikacyjnej, stanowiącej sieć światłowodową, wykorzystywane są przede wszystkim kable światłowodowe (dalej: "Światłowody") zabudowane w Kanalizacji lub podwieszane na podbudowie słupowej.

Na Kanalizację kablową posiadaną przez Grupę składa się głównie zespół podziemnych rur i mikrorurek, szafek oraz złączy i innych urządzeń telekomunikacyjnych służących do układania kabli telekomunikacyjnych, w tym przede wszystkim kabli światłowodowych.

Złącza rozgałęźne będą stanowić tzw. punkty elastyczności. Są to punkty, w których ma miejsce przełączanie kabli metalowych lub włókien optycznych lub fizyczne rozdzielenie Światłowodu na kable o mniejszej krotności lub umożliwiające rozdzielenie sygnału optycznego prowadzonego jednym Światłowodem na wiele Światłowodów przy użyciu elementu rozgałęziającego.

Można wyróżnić dwa rodzaje posiadanej przez Spółkę infrastruktury kanalizacyjnej (dalej i uprzednio: „Kanalizacja”):

Kanalizację telekomunikacyjną - zespół podziemnych rur HDPE (rury lub rurki plastikowe o średnicy do kilkunastu centymetrów) w postaci ciągów rur układanych bezpośrednio w ziemi,
Mikrokanalizację telekomunikacyjną - Kanalizacja kablowa wykonana z wykorzystaniem pojedynczych mikrorurek o średnicach zewnętrznych w zakresie 5-16 mm lub ich wiązek.

Spółka, poza posiadaną siecią Kanalizacji, może korzystać również z kanalizacji należącej do podmiotów trzecich, która może różnić się od infrastruktury należącej do Spółki.

Podbudowę słupową tworzyć będą konstrukcje wsporcze (słupy drewniane, słupy żelbetowe, ewentualnie konstrukcje wsporcze z innych materiałów, mocowane do obiektów trwałych) oraz osprzęt do zawieszania napowietrznych kabli światłowodowych.

Podbudowa słupowa może obejmować słupy własne, jak i te należące do podmiotów trzecich.

W ramach sieci można wyróżnić dwa różne rodzaje przyłączy abonenckich:

FTTB (ang. Fiber To The Building) - Światłowód do budynku. Kabel światłowodowy jest doprowadzony do jednostki ONU (ang. Optical Network Unit - optyczna jednostka sieci dostępowej) lub innego aktywnego urządzenia telekomunikacyjnego zainstalowanego w budynku realizującego usługi telekomunikacyjne.
FTTH (ang. Fiber To The Home) - Światłowód do mieszkania. Kabel światłowodowy jest doprowadzony bezpośrednio do CPE (telekomunikacyjnych urządzeń końcowych) w lokalu / domu abonenta.

Światłowody są przeważnie doprowadzane i wprowadzane do budynków z wykorzystaniem infrastruktury obiektu. Do budynków jednorodzinnych są one najczęściej doprowadzane napowietrznie, a w niektórych przypadkach także przy zastosowaniu mikrorurki, rury HDPE lub kabla doziemnego o krotności 2J lub wyższej. Natomiast do budynków wielorodzinnych są one doprowadzane z zastosowaniem mikrokanalizacji telekomunikacyjnej. Zakończenie linii optycznej stanowi OLT (ang. Opitcal Line Termination), które jest urządzeniem aktywnym zapewniającym połączenie systemów dostępowych aktywnych i pasywnych z publiczną siecią telekomunikacyjną.

Grupa realizuje również przyłączenie jednostek oświatowych do sieci. Przyłączenie kablowe jest wykonane doziemnie z zastosowaniem kabli lub mikrokabli doziemnych, dopuszczalnie z zastosowaniem Światłowodów kanałowych w rurze HDPE lub mikrorurze Kanalizacji. Ponadto, w takiej sytuacji operator hurtowy, umieszcza szafę telekomunikacyjną OLT na wcześniej przygotowanej podstawie betonowej o powierzchni maksymalnie kilku metrów kwadratowych, która jest naniesiona na gruncie przynależnym do jednostki oświatowej.

Należy zaznaczyć, że Spółka nie wykazuje w bilansie żadnych gruntów ani budynków trwale z gruntem związanych, a więc Infrastruktura Telekomunikacyjna jest naniesiona na gruntach należących do podmiotów trzecich. Budowa i korzystanie z Infrastruktury mają miejsce na podstawie odpowiednich tytułów zapewniających możliwość wykorzystywania cudzych nieruchomości, w szczególności służebności przesyłu, decyzji administracyjnych bądź umów obligacyjnych.

Ponadto, wszystkie z czterech spółek tworzące Grupę prowadzą działalność w takim samym zakresie, tj. w zakresie telekomunikacji przewodowej, w związku z czym aktywa Spółki kolektywnie składają się na Infrastrukturę Telekomunikacyjną całej Grupy.

Każda ze spółek w Grupie pełni określone funkcje w zakresie realizacji projektów telekomunikacyjnych. Zależności w Grupie prezentują się w następujący sposób: B. zarządza działalnością Grupy i skupia spółek operacyjnych. Na czele spółek operacyjnych stoi A. sp. z o.o., będąca operatorem hurtowym w zakresie dystrybucji łącza internetowego i głównym właścicielem sieci światłowodowej. Z kolei Spółka, D. sp. z o.o. i E. sp. z o.o. i F. sp. z o.o. pełnią rolę spółek celowych, które posiadają część Infrastruktury Telekomunikacyjnej, wykorzystywanej w całości przez operatora hurtowego.

Charakterystyka aktywów Spółki przedstawiona w opisie stanu faktycznego nie ulegnie zmianie do dnia Transakcji ani na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zawarcia Transakcji.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowiące majątek trwały Spółki, nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt. 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT?

3)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Transakcja nie będzie stanowić przeniesienia własności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT?

4)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Transakcja nie będzie stanowić przeniesienia własności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Wnioskodawcy, aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowiące majątek trwały Spółki, nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

2)Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze stanowiskiem zaprezentowanym w odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4a.

3)W zw. z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Transakcja nie będzie stanowić przeniesienia własności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT.

4)Zdaniem Wnioskodawcy, Transakcja nie będzie również stanowić przeniesienia własności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa powyżej, uważa się między innymi dochody (przychody) z:

tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce (...) - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki (...) bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości (wartość tych aktywów ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu) (art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT);
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) (…) w spółce nieruchomościowej (art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT).

Natomiast spółka nieruchomościowa, o której mowa w przytoczonym wyżej art. 3 ust. 3 pkt 4a, zgodnie z brzmieniem art. 4a ust. 35 ustawy o CIT oznacza podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy (...) co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł (...) oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody podatkowe (...) z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych (...) - w przypadku podmiotów innych niż podmioty rozpoczynające działalność.

Odpowiedź na pytanie nr 1 przedstawione we wniosku - a więc ustalenie czy aktywa scharakteryzowane w opisie zdarzenia przyszłego uznać należy za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wymaga ustalenia definicji nieruchomości w rozumieniu polskiego prawa podatkowego.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w swoim stanowisku Wnioskodawca uwzględnił przepisy Konwencji, wg której zyski, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga z tytułu przeniesienia własności (a) udziałów związanych z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie lub (b) udziałów w spółce składającej się głównie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie - mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (patrz: ust. 2 art. 13 Konwencji). Jednak, ponieważ zgodnie z przepisami Konwencji „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony, to ustalenie znaczenia pojęcia „nieruchomości” na gruncie polskiego prawa podatkowego jest dla celów niniejszego wniosku wystarczające.

Z uwagi na brak autonomicznej definicji pojęcia „nieruchomości” w przepisach prawa podatkowego, w celu jego prawidłowego zdefiniowania na gruncie ustawy o CIT, konieczne jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm., dalej: „KC”).

Zgodnie z art. 46 § 1 KC, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z powyższego przepisu nie wynika, aby przez nieruchomość należało rozumieć składniki majątkowe inne niż te, które bezpośrednio tworzą tę nieruchomość, a więc inne niż grunty, budynki trwale z gruntem związane i części takich budynków.

Zgodnie z przepisami KC, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 KC - zasada superficies solo cedit).

Jednak art. 49 § 1 przewiduje wyjątek od zasady superficies solo cedit. Zgodnie z jego brzmieniem, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Z powyższego wynika, iż nawet, jeżeli określone urządzenie połączone z siecią przesyłową przedsiębiorstwa spełniałoby ogólne przesłanki pozwalające uznać je za część składową nieruchomości, to i tak ze względu na treść art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego nie jest ono jej częścią składową.

Przepis ten skutkuje zatem wyłączeniem wskazanych powyżej urządzeń przesyłowych z kategorii części składowych nieruchomości pod warunkiem, że spełniają one dwa kryteria: funkcjonalne i przedmiotowe, tj.:

a)ich celem powinno być umożliwienie doprowadzania i odprowadzania płynów, pary, gazu i energii elektrycznej (kryterium funkcjonalne), oraz

b)urządzenia te muszą wchodzić w skład przedsiębiorstwa - w tym celu wystarczy jego podłączenie do sieci przedsiębiorstwa (kryterium przedmiotowe).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka prowadzi przedsiębiorstwo w zakresie telekomunikacji przewodowej. Głównymi aktywami wykazanymi w bilansie Spółki są przyłącza telekomunikacyjne i abonenckie, Kanalizacja kablowa w sieci doziemnej, kable na podbudowie słupowej, szafy telekomunikacyjne wraz z wyposażeniem. Oprócz wymienionych aktywów są również aktywa, które można określić jako urządzenia lub osprzęt, np. routery, szafki OLT, modemy optyczne ONT, splittery optyczne sieci. Aktywa te są urządzeniami przesyłowymi wykorzystywanymi w systemie dystrybucji Internetu światłowodowego o wysokiej przepustowości; są połączone z siecią przesyłową, współtworząc tym samym Infrastrukturę Telekomunikacyjną.

Co więcej, Infrastruktura Telekomunikacyjna stanowiąca majątek trwały Spółki umieszczona jest co do zasady na nieruchomościach, które nie stanowią ich własności. Budowa i korzystanie z Infrastruktury mają miejsce na podstawie odpowiednich tytułów zapewniających możliwość wykorzystywania cudzych nieruchomości, w szczególności służebności przesyłu, decyzji administracyjnych bądź umów obligacyjnych.

W konsekwencji, w świetle definicji z KC, scharakteryzowana w opisie zdarzenia przyszłego Infrastruktura Telekomunikacyjna nie zalicza się do nieruchomości/majątku nieruchomego. Światłowody i Kanalizacja nie stanowią bowiem gruntów ani budynków o charakterze trwale z tym gruntem związanym. Stanowią natomiast urządzenia wskazane w art. 49 § 1, służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa - a więc urządzenia, które w zw. z ww. przepisem nie stanowią części składowej nieruchomości na mocy przepisu szczególnego, nawet jeżeli ogólne przesłanki do uznania rzeczy za część składową nieruchomości są przez te urządzenia spełnione.

Ponieważ zasadniczo rzeczy dzielą się na nieruchomości i rzeczy ruchome (ruchomości), a KC zawiera jedynie definicję nieruchomości, wnioskując a contrario stwierdzić należy, że wszystko to, co nie jest nieruchomością, zalicza się do ruchomości. Tym samym, w związku z niespełnieniem przesłanek do uznania Infrastruktury Telekomunikacyjnej za nieruchomość (w świetle powyżej cytowanej definicji), należy ocenić, iż jej składniki stanowią rzeczy ruchome (ruchomości).

Zasadność powyższej wykładni w oparciu o definicję wskazaną w art. 46 § 1 KC potwierdza m.in. stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 6 sierpnia 2021 roku (sygn. akt: 0111-KDIB1-1.4010.81.2021.2.SG): „Biorąc pod uwagę powyższe, w celu prawidłowego zdefiniowania pojęcia majątku nieruchomego konieczne jest odwołanie się do przepisów krajowych. Również w orzecznictwie można znaleźć potwierdzenie, że majątek nieruchomy powinien być definiowany w oparciu o lokalne, tj. polskie przepisy. Jako przykład można wskazać wyrok WSA w Warszawie z 8 kwietnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3010/12) w którym podkreślono, że: „Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na którego dany majątek jest położony. (...), Skoro więc podatek dochodowy, analizowany w tej sprawie, stosownie do art. 6 Konwencji ma pochodzić z dochodów osiągniętych z majątku nieruchomego położonego w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 2 Konwencji należy badać przepisy polskie (...)." Wskazać należy, że w polskim prawie brak jest definicji majątku nieruchomego. Niemniej jednak w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.) zostało zdefiniowane pojęcie nieruchomości. Stosowanie do przywołanego przepisu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.”

Analogiczne konkluzje do powyższych były potwierdzane przez DKIS w interpretacjach indywidualnych:

z dnia 6 marca 2024 r. (sygn. akt: 0114-KDIP2-1.4010.41.2024.1.DK, 0111-KDIB1-2.4010.30.2024.1.ANK oraz 0111-KDIB1-2.4010.29.2024.1.ANK),
z dnia 17 sierpnia 2023 r. (sygn. akt: 0114-KDIP2-1.4010.333.2023.1.MW),
z dnia 1 marca 2023 r. (sygn. akt: 0114-KDIP2-1.4010.21.2023.1.JC),
z dnia 7 listopada 2022 r. (sygn. akt: 0111-KDIB1-2.4010.537.2022.2.ANK).

Ad 2

Ponieważ, zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym w odpowiedzi na pytanie nr 1, składniki majątku Spółki nie mogą zostać uznane za nieruchomości, a to właśnie spełnienie definicji „nieruchomości” przez większość aktywów spółki jest kwestią decydującą o możliwości uznania jej za spółkę nieruchomościową - Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka nie stanowi spółki nieruchomościowej w rozumieniu w art. 3 ust. 3 pkt 4a, w zw. z art. 4a ust. 35 ustawy o CIT.

Art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa powyżej, uważa się między innymi dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Z kolei definicja spółki nieruchomościowej zawarta w art. 4a ust. 35 ustawy o CIT każe rozumieć przez taką spółkę podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy (...) co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł (...) oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody podatkowe (...) z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych (...) - w przypadku podmiotów innych niż podmioty rozpoczynające działalność.

Jednak, jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ponad 50% wartości bilansowej aktywów Spółki współtworzy Infrastrukturę Telekomunikacyjną, na którą składają się urządzenia przesyłowe wykazane jako środki trwałe: Kanalizacja, mufy kanalizacyjne, przełącznice, przyłącza telekomunikacyjne w tym domowe, kable w Kanalizacji kablowej obcej, kable na słupach, podbudowa słupowa, sieć na podbudowie słupowej obcej, sieć światłowodowa, sieć wewnętrzna placówki, słupy drewniane, energetyczne, telekomunikacyjne i żelbetowe, słupki światłowodowe, studnie kablowe, światłowody napowietrzne na słupach własnych lub obcych, szafy z wyposażeniem oraz urządzenia i osprzęt (OLT, routery, Access Pointy, Firewalle, Akumulatory, Karty liniowe GPON, Urządzenia AP, CPE, Zestawy Baterii), wchodzące w skład przedsiębiorstwa prowadzanego przez Spółkę, które - jak wynika z uzasadnienia przedstawionego w odpowiedzi na pytanie nr 1 - nie stanowią nieruchomości ani ich części. Oprócz wymienionych urządzeń przesyłowych Spółka posiada również aktywa w postaci Samochodów oraz standardowego wyposażenia biurowego (Laptopy, Telefony komórkowe, Ekrany itp.), które stanowią niewielką część aktywów.

W związku z powyższym, w analizowanej Transakcji nie będą spełnione przesłanki z art. 3 ust. 3 pkt 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT - tj. wartość nieruchomości nie będzie stanowiła bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% wartości aktywów Spółki na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu przez Udziałowca. Tym samym, Spółka nie może zostać uznana za spółkę nieruchomościową.

Ad 3-4

Warunkiem zaistnienia obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, ciążącego na podmiocie niebędącym polskim rezydentem podatkowym, a osiągającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochód z tytułu przeniesienia własności udziałów w spółce, jest:

w przypadku art. 3 ust. 3 ust. 4a ustawy o CIT - uznanie spółki, której udziały są przenoszone, za spółkę nieruchomościową, zdefiniowaną w art. 4a ust. 35 ustawy o CIT, lub
w przypadku art. 3 ust. 3 ust. 4a ustawy o CIT (oraz pośrednio w przypadku art. 3 ust. 3 ust. 4a ustawy o CIT, w zw. z definicją spółki nieruchomościowej z art. 4a ust. 35 ustawy o CIT) - uznanie co najmniej 50% wartości aktywów spółki, której udziały są przenoszone, za nieruchomości położone na terytorium RP.

Ergo, w związku z uzasadnieniem przedstawionym w odpowiedzi na pytania nr 1 i 2 - a więc biorąc pod uwagę, że w przypadku planowanej Transakcji powyższe warunki nie zostaną spełnione - planowana Transakcja nie będzie stanowić przeniesienia własności z art. 3 ust. 3 pkt. 4 ani z art. 3 ust. 3 pkt. 4a, i nie spowoduje powstania ww. obowiązku podatkowego.

tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce (...) - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki (...) bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości (art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT) - przy czym, zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o CIT, wartość tych aktywów ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) (…) w spółce nieruchomościowej (art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, w ramach planowanej Transakcji Udziałowiec, będący rezydentem podatkowym Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zamierza zbyć udziały w mającym siedzibę na terytorium RP B., co pośrednio spowoduje także zbycie udziałów w Spółce (również posiadającej siedzibę na terytorium RP). Jednak, jak wykazano w uzasadnieniu odpowiedzi na pytania nr 1 i 2, Spółka nie jest właścicielem ani nie wykazuje w swoim bilansie aktywów, które można by uznać za położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości ani za prawa do takich nieruchomości, a co za tym idzie - łączna wartość bilansowa aktywów stanowiących nieruchomości, które można by uznać za położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub za prawa do takich nieruchomości stanowić będzie mniej niż 50% łącznej wartości bilansowej aktywów Spółki. Co więcej, charakterystyka aktywów Spółki nie ulegnie zmianie do dnia Transakcji ani na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zawarcia Transakcji. Tym samym Spółka nie może zostać uznana za podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 art. 4 lub 4a ustawy o CIT. Zatem - ponieważ nie zostaną spełnione przesłanki do uznania Spółki za podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 art. 4 lub 4a ustawy o CIT - planowana Transakcja nie będzie stanowić przeniesienia własności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 art. 4 ani w art. 3 ust. 3 pkt. 4a ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Infrastruktura Telekomunikacyjna nie obejmuje aktywów, które można uznać za nieruchomości w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ani 4a ustawy o CIT. Niemniej, uznanie ww. aktywów za nieruchomości może prowadzić do uznania Spółki za spółkę nieruchomościową, a w konsekwencji do uznania Transakcji za transakcję przeniesienia własności spełniającą warunki art. 3 ust. 3 pkt 4 lub 4a ustawy o CIT. W związku z powyższym, w celu potwierdzenia, że przedmiotowa Transakcja nie spełnia warunków ww. przepisów, a tym samym nie spowoduje powstania zawartego w nich obowiązku podatkowego, Wnioskodawca zdecydował się na złożenie nin. wniosku.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, iż w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi żadna przesłanka skutkująca koniecznością opodatkowania w Polsce dochodu ze zbycia akcji w Spółce, w szczególności:

na moment zawarcia Transakcji, a także na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zawarcia Transakcji, nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości będą, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiły mniej niż 50% wartości bilansowej aktywów Spółki,
Spółka nie spełnia i nie będzie spełniała przesłanek do uznania ją za „spółkę nieruchomościową” w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Podsumowując, należy uznać, że dochód jaki z tytułu Transakcji osiągnie Udziałowiec - tj. dochód z tytułu zbycia akcji w B. (które pośrednio będzie skutkować również przeniesieniem udziałów w Spółce) na rzecz Inwestora - nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy dodać, iż zgodnie z brzmieniem art. 26aa ust. 1. ustawy o CIT, Spółka nieruchomościowa, której udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze są zbywane, jest obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczkę na podatek od dochodu z tego tytułu w wysokości 19%, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, jeżeli:

1)stroną dokonującą zbycia jest podmiot niemający siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

2)przedmiotem transakcji zbycia są udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w spółce nieruchomościowej.

Jednak, zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż:

Spółka nie jest spółką nieruchomościową w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT (co wykazano w uzasadnieniu do odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2),
Udziałowiec nie podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce w związku z planowaną Transakcją,

-Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy w związku z planowaną Transakcją na podstawie art. 26aa ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawa o CIT,

podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT,

za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości.

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT,

za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Pojęcie „spółki nieruchomościowej” zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

W myśl art. 4a pkt 35 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o spółce nieruchomościowej - oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,

b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowiące majątek trwały Spółki nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT i czy Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że zarówno art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT jak i art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT nie definiują pojęcia nieruchomości lub pojęcia praw do nieruchomości. Brak jest również w pozostałych przepisach ustawy o CIT definicji majątku nieruchomego lub nieruchomości.

Zasadne jest zatem ustalenie znaczenia pojęcia nieruchomości w oparciu o przepisy innych gałęzi prawa, w szczególności sięgnięcie do przepisów prawa cywilnego.

Definicję nieruchomości zawiera art. 46 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm., dalej: „KC”), zgodnie z którą

nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Ponadto, zgodnie z art. 48 KC,

z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z kolei w świetle art. 49 KC,

urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Pojęcie „nieruchomości” użyte w definicji spółki nieruchomościowej należy właśnie przyjąć zgodnie z Kodeksem cywilnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej. Głównymi aktywami wykazanymi przez Spółkę w bilansie są rzeczowe aktywa trwałe ujęte w bilansie w kategorii „budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, stanowiące światłowodową infrastrukturę telekomunikacyjną (Infrastruktura Telekomunikacyjna), na którą składają się w szczególności kable światłowodowe oraz infrastruktura pasywna niezbędna do poprowadzenia i zabudowy ww. przewodów.

W Infrastrukturze Telekomunikacyjnej, stanowiącej sieć światłowodową, wykorzystywane są przede wszystkim kable światłowodowe (Światłowody) zabudowane w Kanalizacji lub podwieszane na podbudowie słupowej.

Można wyróżnić dwa rodzaje posiadanej przez Spółkę infrastruktury kanalizacyjnej (dalej i uprzednio: Kanalizacja):

Kanalizację telekomunikacyjną - zespół podziemnych rur HDPE (rury lub rurki plastikowe o średnicy do kilkunastu centymetrów) w postaci ciągów rur układanych bezpośrednio w ziemi,
Mikrokanalizację telekomunikacyjną - kanalizacja kablowa wykonana z wykorzystaniem pojedynczych mikrorurek o średnicach zewnętrznych w zakresie 5-16 mm lub ich wiązek.

Spółka, poza posiadaną siecią Kanalizacji, może korzystać również z kanalizacji należącej do podmiotów trzecich, która może różnić się od infrastruktury należącej do Spółki.

Podbudowa słupowa może obejmować słupy własne, jak i te należące do podmiotów trzecich.

Ponadto, wskazali Państwo, że Spółka nie wykazuje w bilansie żadnych gruntów ani budynków trwale z gruntem związanych, a więc Infrastruktura Telekomunikacyjna jest naniesiona na gruntach należących do podmiotów trzecich. Budowa i korzystanie z Infrastruktury mają miejsce na podstawie odpowiednich tytułów zapewniających możliwość wykorzystywania cudzych nieruchomości, w szczególności służebności przesyłu, decyzji administracyjnych bądź umów obligacyjnych.

Zatem, mając na uwadze powyższe wskazać należy, że aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie stanowią nieruchomości w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Opisana we wniosku Infrastruktura Telekomunikacyjna nie stanowi części składowych nieruchomości oraz jest naniesiona na gruntach należących do podmiotów trzecich. Dodatkowo, wskazują Państwo, że Spółka nie wykazuje w bilansie żadnych gruntów ani budynków trwale z gruntem związanych. Ponadto z wniosku wynika, że ponad 50% wartości bilansowej aktywów Spółki współtworzy Infrastrukturę Telekomunikacyjną, na którą składają się urządzenia przesyłowe wykazane jako środki trwałe: Kanalizacja, mufy kanalizacyjne, przełącznice, przyłącza telekomunikacyjne w tym domowe, kable w Kanalizacji kablowej obcej, kable na słupach, podbudowa słupowa, sieć na podbudowie słupowej obcej, sieć światłowodowa, sieć wewnętrzna placówki, słupy drewniane, energetyczne, telekomunikacyjne i żelbetowe, słupki światłowodowe, studnie kablowe, światłowody napowietrzne na słupach własnych lub obcych, szafy z wyposażeniem oraz urządzenia i osprzęt (OLT, routery, Access Pointy, Firewalle, Akumulatory, Karty liniowe GPON, Urządzenia AP, CPE, Zestawy Baterii), wchodzące w skład przedsiębiorstwa prowadzanego przez Spółkę.

Wobec powyższego, aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia, stanowiące majątek trwały Spółki, nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Zatem, skoro przedstawione we wniosku aktywa Spółki nie mogą zostać uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a z wniosku wynika, że ponad 50% wartości bilansowej aktywów Spółki współtworzy Infrastrukturę Telekomunikacyjną, na którą składają się urządzenia przesyłowe wykazane jako środki trwałe: Kanalizacja, mufy kanalizacyjne, przełącznice, przyłącza telekomunikacyjne w tym domowe, kable w Kanalizacji kablowej obcej, kable na słupach, podbudowa słupowa, sieć na podbudowie słupowej obcej, sieć światłowodowa, sieć wewnętrzna placówki, słupy drewniane, energetyczne, telekomunikacyjne i żelbetowe, słupki światłowodowe, studnie kablowe, światłowody napowietrzne na słupach własnych lub obcych, szafy z wyposażeniem oraz urządzenia i osprzęt (OLT, routery, Access Pointy, Firewalle, Akumulatory, Karty liniowe GPON, Urządzenia AP, CPE, Zestawy Baterii), wchodzące w skład przedsiębiorstwa prowadzanego przez Spółkę, to Spółka nie może zostać uznane za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Z kolei ocena Państwa stanowiska w zakresie pytań Nr 3, i Nr 4 stała się bezzasadna w związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 za prawidłowe, że Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową i aktywa wskazane we wniosku nie stanowią nieruchomości.

Podkreślić należy, że realizacja Transakcji przeniesienia własności, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz w art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT uwarunkowana jest podsiadaniem statusu spółki nieruchomościowej. W niniejszej sprawie nie dojdzie do Transakcji przeniesienia własności, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz w art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT, gdyż Spółka nie posiada statusu spółki nieruchomościowej.

Dlatego, też dokonanie oceny skutków podatkowych dla Spółki w kontekście wykładni art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT stało się bezzasadne.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy:

aktywa przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowiące majątek trwały Spółki, nie mogą być uznane za nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT - jest prawidłowe;
Spółka nie może być uznana za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4a w zw. z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu administracyjnego stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem Państwa wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie