Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2024 roku, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy ponoszony przez Spółkę czynsz dzierżawny za korzystanie ze Znaku towarowego na podstawie zawartej Umowy, wypłacany na rzecz Wspólnika, stanowi ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą X w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”). Spółka posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w rezultacie stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”) podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem Budynków (…).

Przychód Wnioskodawcy pochodzący ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczył w poprzednim roku podatkowym wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro, zatem zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, Spółka nie spełnia przesłanki do nabycia statusu „małego podatnika”.

Wnioskodawca nie posiada udziałów ani akcji w kapitale jakiejkolwiek innej spółki, nie posiada tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia, jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Spółka dokonała wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT). W tym celu Wnioskodawca 26 czerwca 2024 r. złożył właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego zawiadomienie według ustalonego wzoru, informujące o dokonanym wyborze.

Jednym ze wspólników Spółki jest osoba fizyczna - Pan A (dalej: „Wspólnik”), który posiada (…).

Spółka 1 lutego 2024 r. podpisała ze Wspólnikiem umowę dzierżawy (dalej: „Umowa”) praw autorskich majątkowych do znaku towarowego „B” (dalej: „Znak towarowy”).

Wspólnik jest wyłącznym właścicielem Znaku towarowego znajdującego się w jego majątku prywatnym, który nie jest obciążony prawami osób trzecich oraz nie jest przedmiotem ograniczeń w korzystaniu lub rozporządzaniu w związku z orzeczeniem sądu.

Znak towarowy „B” został wytworzony w całości we własnym zakresie i jest własnością Wspólnika od 1992 r. Znak „B” wywodzi się z nazwiska Pana A (…). Początkowo identyfikowany był jako nazwa firmy (…). Znak towarowy został zgłoszony w urzędzie patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (…). W związku z tym, to Wspólnikowi, jako osobie fizycznej, przysługuje prawo ochronne wynikające z odrębnych przepisów.

Dzięki indywidualnej, wieloletniej pracy Wspólnika Znak towarowy aktualnie jest szeroko rozpoznawalny, w szczególności na rynku nieruchomości (…). Znak towarowy identyfikowalny jest (…).

Z perspektywy Spółki, korzystanie ze Znaku towarowego, działając na mocno konkurencyjnym rynku nieruchomości, łączy się ze zwiększoną rozpoznawalnością marki, co w rezultacie przekłada się na pozyskiwanie zaufania klientów oraz zwiększenie jej zysków. Przedmiotowy Znak towarowy, który obejmuje oznaczenie graficzne i słowno-graficzne jest niezbędny do prowadzenia działalności Wnioskodawcy.

Zgodnie z Umową, wysokość czynszu dzierżawnego jest indeksowana w każdym roku trwania Umowy do końca stycznia danego roku, a jej podstawą jest kwota stanowiąca 1,5% wartości rocznego przychodu Spółki za poprzedni rok obrotowy. Powiązanie Wnioskodawcy oraz Wspólnika nie ma wpływu na warunki zawarcia Umowy. Fakt, że Wspólnik jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą pozostaje bez wpływu na charakter zawieranej transakcji.

Spółka w celu prowadzenia działalności gospodarczej, musiałaby dzierżawić lub zakupić Znak towarowy, niezależnie od tego czy Wspólnik jest podmiotem powiązanym czy nie, by realizować przyjętą strategię biznesową. Z uwagi jednak na fakt, iż podmiot powiązany ze Spółką (tj. Wspólnik) dysponuje Znakiem towarowym, którym zainteresowana jest Spółka - Spółka zdecydowała się na zawarcie Umowy ze Wspólnikiem, określając zasady wynagrodzenia na warunkach rynkowych. Cena uiszczana tytułem czynszu dzierżawnego odpowiada wartości rynkowej, tj. gdyby Spółka zdecydowała się na dzierżawę znaku od innego podmiotu niepowiązanego, to wysokość czynszu odpowiadałaby wysokości czynszu ustalonego w przedmiotowej Umowie.

Wnioskodawca zaznacza, że przed zawarciem Umowy, Wnioskodawca od 2016 r. miał zawartą ze Wspólnikiem umowę licencji na korzystanie ze Znaku towarowego (dalej: „Umowa licencyjna”). Wspólnik zawarł z Wnioskodawcą Umowę licencyjną jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) i w rezultacie przychody otrzymywane z tytułu Umowy licencyjnej były opodatkowane w ramach źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej: „Ustawa o PIT”).

Przed zawarciem przedmiotowej Umowy Spółka nie nabywała/nie licencjonowała innych znaków towarowych od innych podmiotów niepowiązanych czy powiązanych.

Wspólnik uzyskane na podstawie Umowy przychody z tytułu dzierżawy Znaku towarowego rozliczy w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776). Zgodnie z Umową rozliczenie wynagrodzenia za 2024 r. nastąpi w grudniu 2024 r., a wynagrodzenie uiszczane jest przelewem bankowym na podstawie stosownej faktury.

Spółka nie rozważała zakupu Znaku towarowego do własnego majątku, ponieważ zakup Znaku towarowego wpłynąłby negatywnie na płynność finansową Spółki, czego skutkiem byłaby obniżona rentowność Spółki. Działanie takie byłoby więc nielogiczne biznesowo.

Dodatkowo, Spółka w przyszłości może zostać rozwiązana lub też może nastąpić zbycie przedsiębiorstwa (lub jego części) do zewnętrznego podmiotu. Uzasadnionym ekonomicznie oraz prawnie, zarówno z perspektywy Spółki i Wspólnika, który w wyniku tych zdarzeń straciłby własność Znaku towarowego, jest pozostawienie Znaku towarowego w majątku prywatnym Wspólnika i dzierżawa Znaku towarowego przez Spółkę.

Finalnie, Wspólnik uznaje Znak Towarowy za swój prywatny majątek związany z osobistymi osiągnięciami i nie rozważa przeniesienie własności Znaku ani na Spółkę, ani na inny podmiot, teraz ani w najbliższej przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 10 grudnia 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Znak towarowy jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę oraz stowarzyszenie (…) (dalej: „Klub sportowy”), której prezesem zarządu i założycielem jest Pan A. W odróżnieniu od Spółki, Klub sportowy korzysta ze Znaku towarowego nieodpłatnie. Klub sportowy prowadzi działalność w zakresie edukacji sportowej, zajęć sportowych i rekreacyjnych a działalność nie ma charakteru komercyjnej działalności gospodarczej. Znak towarowy nie jest więc wykorzystywany w Klubie sportowym w celach komercyjnych, a służy jedynie zwiększeniu rozpoznawalności Klubu sportowego oraz powiązania z właścicielem Znaku towarowego - A. Między innymi z tego też powodu Znak towarowy nie został wniesiony/sprzedany do Spółki. Pozostawiając Znak towarowy w prywatnym majątku, Pan A może swobodnie dysponować Znakiem towarowym, w tym udostępniać nieodpłatnie organizacji skupiającej członków o wspólnych zainteresowaniach sportowych. Hipotetycznie, gdyby Znak towarowy został wniesiony/sprzedany Spółce, Spółka mogłaby - po utracie kontroli przez dotychczasowych udziałowców - żądać opłat za użytkowanie Znaku towarowego lub zakazać użytkowania.

2.Wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy dzierżawy Znaku towarowego w rzeczywistości nie służy dokapitalizowaniu podmiotu powiązanego. Spółka została przez wspólników wystarczająco wyposażona w kapitał.

Znak towarowy jest szczególnym prawem majątkowych ściśle związanym z osobą fizyczną - Panem A. Wniesienie lub sprzedaż do Spółki Znaku towarowego z perspektywy właściciela byłoby działaniem nieracjonalnym, narażającym na ryzyko utraty prawa do Znaku towarowego i pobierania pożytków w przyszłości.

3.Na podstawie umowy dzierżawy, zawartej 1 lutego 2024 r., pomiędzy A a Spółką, Spółka ma prawo odpłatnie użytkować i pobierać pożytki ze Znaku towarowego przez okres 10 lat od zawarcia umowy. Spółka zgodnie z umową nie może zmieniać przeznaczenia Znaku towarowego bez zgody Pana A. Spółka uprawniona jest natomiast we własnym zakresie i na własny koszt podejmować czynności mające na celu rozwój i promocję Znaku towarowego. Podejmowanie tych czynności nie wymaga zgody Wydzierżawiającego. Dodatkowo, Wydzierżawiający wyraził zgodę na oddawanie znaku towarowego „B” osobie trzeciej do bezpłatnego użytkowania oraz jego poddzierżawianie.

4.Pierwotna umowa licencyjna na korzystanie za Znaku towarowego ze wspólnikiem, jako osobą prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…) zawarta została 30 czerwca 2016 r., a rozwiązana 1 lutego 2024 r.

Pytanie

Czy ponoszony przez Spółkę czynsz dzierżawny za korzystanie ze Znaku towarowego na podstawie zawartej Umowy, wypłacany na rzecz Wspólnika, stanowi ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty ponoszone na rzecz Wspólnika z tytułu dzierżawy Znaku towarowego nie podlegają opodatkowaniu estońskim CIT jako dochód z tytułu ukrytych zysków. W przedstawionym stanie faktycznym, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki nie stanowią ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. W konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Ustawodawca w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT zawarł katalog transakcji stanowiących ukryte zyski.

Przez ukryte zyski, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1)kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2)świadczenia wykonane na rzecz:

a)fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b)trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3)nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4)nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5)wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6)równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7)darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8)wydatki na reprezentację;

9)dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10)odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11)zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12)świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Natomiast art. 28m ust. 4 ustawy o CIT stanowi, jakiej kategorii transakcji nie zalicza się do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2:

1)wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej - w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej;

2)wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

a)w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

b)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej;

3)kwoty pożyczki (kredytu) zwróconej przez podatnika udziałowcowi akcjonariuszowi lub wspólnikowi lub podmiotowi powiązanemu, z wyłączeniem odsetek, prowizji, wynagrodzeń i opłat.

Z powyższych przepisów wynika, że wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu powiązanego - Wspólnika, z tytułu używania Znaku towarowego nie zostało wprost określone jako ukryty zysk, jak również nie zostało wskazane w katalogu jako przykład tytułu do wypłaty, który nie jest ukrytym zyskiem.

Należy zatem odnieść się do ogólnej definicji ukrytego zysku określonej w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, którym jest świadczenie pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem.

Zgodnie z powyższym, do uznania, że wypłacone wynagrodzenie będzie ukrytym zyskiem, wymagane jest spełnienie następujących warunków:

-pieniężny lub niepieniężny charakter świadczenia,

-wykonane w związku z udziałem w zysku,

-źródłem zysku nie jest dywidenda,

-beneficjentem pośrednio lub bezpośrednio musi być wspólnik albo podmiot powiązany ze wspólnikiem.

Konstrukcja cytowanego wyżej przepisu wskazuje, że aby uznać świadczenie za ukryty zysk, każdy z powyżej wymienionych warunków musi być spełniony łącznie. Zostały one wymienione kolejno po sobie, po przecinkach - a zatem mamy do czynienia z koniunkcją - czyli sytuacją, w której wyrażenie jest prawdziwe i została spełniona hipoteza przepisu tj. kiedy wszystkie warunki zostały spełnione (por. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 stycznia 2019 r. sygn. akt: II SA/Wa 942/18).

Nie ulega wątpliwości, że w sytuacji opisanej w stanie faktycznym stanowiącej przedmiot niniejszego wniosku o interpretację, wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę na rzecz Wspólnika, będzie w tym przypadku:

-świadczeniem pieniężnym (Wspólnik otrzyma wynagrodzenie w zamian za wydzierżawienie Znaku towarowego),

-innym niż podzielony zysk - jego źródłem nie będzie uchwała o podziale zysku,

-świadczeniem, którego beneficjentem jest udziałowiec (wynagrodzenie otrzyma Wspólnik Spółki).

Niemniej w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek związku między prawem do udziału w zysku oraz otrzymanym świadczeniem.

W ocenie Wnioskodawcy, podstawą do wypłaty wynagrodzenia będzie bowiem zawarta pomiędzy Wspólnikiem a Spółką Umowa, a w ramach tej Umowy Wspólnik nie działa jako osoba, która na podstawie przepisów art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej: „KSH”) ma prawo do udziału w zysku, ale jako osoba posiadająca w majątku prywatnym Znak towarowy stanowiący markę budowaną od ponad 30 lat, którą wydzierżawia w ramach zarządzania prywatnym majątkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, że dany podmiot (Wspólnik) ma status udziałowca spółki nie determinuje, że wypłacane świadczenia będą związane z ww. statusem i tym samym z prawem do udziału w zysku. Każdorazowo należy zwrócić uwagę na tytuł prawny, stanowiący podstawę świadczenia. W tym przypadku będzie nim Umowa, która nie uzależnia wypłaty wynagrodzenia (wykonania świadczenia przez Spółkę) od statusu Wspólnika (prawa do udziału w zysku), ale od świadczenia na rzecz Spółki udostępnienia prawa do korzystania ze Znaku towarowego.

Wspólnik rozważał przekazanie Znaku towarowego Spółce w formie aportu lub odpłatnego zbycia celem wyposażenia Spółki w aktywa. Jednakże z perspektywy racjonalnie działającej Spółki oraz jej Wspólnika, kierujących się ekonomicznym i biznesowym interesem (m. in. utrata płynności finansowej przez Spółkę jak również pozbawienie Wspólnika prawa do czerpania pożytków w przyszłości ze Znaku towarowego będącego jego własnością i marką budowaną przez ponad 30 lat), wniesienie Znaku towarowego do Spółki byłby sprzeczne z interesem Wspólnika oraz ochroną jego prywatnego majątku oraz marki budowanej przez ponad 30 lat.

Należy również zauważyć, że korzystanie przez Spółkę ze Znaku towarowego ma swoją historię dużo wcześniejszą niż wdrożenie estońskiego CIT do polskiego systemu prawa podatkowego przez ustawodawcę. W rezultacie czynności tych nie można interpretować jako czynność mającą za zamiar dokapitalizowania podmiotów powiązanych, gdyż stoi w oderwaniu od definicji ukrytych zysków wynikającej z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. W wyroku z 17 października 2023 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 149/23) uznał:

Organ nie odniósł się w tym kontekście w żaden sposób do okoliczności stanu faktycznego podnoszonych przez wnioskodawcę, a mianowicie, że korzystanie z wzorów przemysłowych i znaków towarowych ma swoją historię dużo wcześniejszą niż wdrożenie estońskiego CIT, a zatem stanowi pewien stan zastany dla spółki i wspólnika. Bez odniesienia się do historycznych uwarunkowań umowy licencyjnej między spółką a wspólnikiem nie jest możliwe dokonanie oceny, czy w istocie uzyskując należności z opłat licencyjnych wspólnik otrzymuje ukryty zysk w rozumieniu ww. przepisów. W tym stanie rzeczy przedstawiona przez organ argumentacja odwołująca się do zachodzącej potrzeby dokapitalizowania spółki stoi w oderwaniu od definicji ukrytych zysków wynikającej z art. 28m ust. 3 u.p.d.o.p. i świadczy o błędnej wykładni przepisów prawa materialnego przez organ, mającej wpływ na wynik sprawy.

Wnioskodawca zwraca uwagę również na treść ogólnych wyjaśnień przepisów podatkowych (w rozumieniu art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej) dotyczących stosowania przepisów o ryczałcie od dochodów spółek - tj. Przewodnik do ryczałtu spółek z 23 grudnia 2021 r. (dalej: „Przewodnik").

Zgodnie z Przewodnikiem, świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika, które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Takimi świadczeniami mogą być np. świadczenia podwykonawców niezbędne dla wytworzenia produktu końcowego w zakresie obróbki towarów czy dostarczania komponentów. Jeśli warunki określonej transakcji z podmiotem powiązanym, mieszczące się w podstawowym przedmiocie działalności podatnika opodatkowanego ryczałtem, ustalone są na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane przez takiego podatnika z podmiotami niepowiązanymi i transakcja ta jest niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie powinny być one oceniane w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.

O tym, czy wynagrodzenie wypłacone Wspólnikowi na podstawie Umowy będzie stanowić ukryty zysk, istotne jest także uwzględnienie wyjaśnień Przewodnika ze str. 35:

Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi nie powinna się ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej) ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi).

Zatem konieczne do oceny, czy wynagrodzenie mogłoby na gruncie ustawy o CIT stanowić ukryty zysk jest to, czy sama transakcja miałaby miejsce, gdyby nie uczestniczyłyby w niej podmioty powiązane. W przedstawionym stanie faktycznym, nie podlega jakiejkolwiek wątpliwości, że zawarcie Umowy ma swoje uzasadnienie biznesowe oraz ekonomiczne, a Wnioskodawca zawarłby Umowę na podobnych warunkach, w celu prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeśli musiałby dzierżawić Znak towarowy od podmiotu niepowiązanego.

Mając na uwadze powyższe, trzeba uznać, że Znak towarowy niezbędny jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Bez prawa do korzystania ze Znaku towarowego Spółka nie będzie posiadała zdolności do generowania zysku i nie będzie mogła kontynuować działalności gospodarczej kojarzonej ze Znakiem towarowym.

Trzeba zwrócić uwagę zarówno na wyłączenia wprost wynikające z przepisów, jak i nadrzędne zasady, którymi każe się kierować ustawodawca w sytuacji, w której co prawda jest dokonywane świadczenie/transfer ale nie ma on charakteru działania mającego na celu ponadnormatywne obciążanie spółki. Sam fakt dokonywania świadczenia na rzecz podmiotu powiązanego nie oznacza bowiem, że ma miejsce tzw. ukryty zysk.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika zatem, iż świadczone Usługi przez podmioty powiązane są związane jest bezpośrednio i ściśle z przedmiotem działalności Spółki i bez dzierżawy Znaku towarowego przez podmiot powiązany - Spółka zobowiązana byłaby uzyskiwać analogiczne usługi od innych podmiotów. Alternatywnie, bez pozyskania Znaku towarowego od podmiotów powiązanych bądź innych podmiotów, Spółka zmuszona byłaby zaprzestać lub ograniczyć zakres i skalę prowadzonej działalności gospodarczej.

Warto również w tym zakresie przedstawić interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz orzecznictwo sądów administracyjnych wydane w sprawach podobnych dot. zawarcia umowy dzierżawy/najmu ze wspólnikiem Spółki, które potwierdzają stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie:

-Wyrok WSA we Wrocławiu z 23 lutego 2023 r. (sygn. I SA/Wr 521/22):

zauważyć należy, że jeśli okoliczności faktyczne i prawne należycie uzasadniają zasadność zawarcia transakcji pomiędzy podatnikiem a podmiotem powiązanym z perspektywy ekonomicznej lub prawnej, to taka transakcja nie powinna być kwalifikowana jako ukryta wypłata zysku. Innymi słowy, jeśli można wykazać, ze powiązania pomiędzy stronami danej transakcji nie miały istotnego wpływu na fakt jej zawarcia lub jej warunki (taką transakcję na takich warunkach zawarłyby również podmioty niepowiązane) - to wartość takiej transakcji nie powinna być kwalifikowana jako ukryta wypłata zysku.

-Interpretacja z 8 maja 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.92.2024.2.KW):

w świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz wspólnika w postaci czynszu za dzierżawę nieruchomości nie będzie stanowiła dochodu z tytułu ukrytego zysku, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek w myśl art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Wynika to z faktu, że ww. transakcja jest niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólnicy Spółki zadbali o jej wyposażenie w aktywa niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa dzierżawy zostanie zawarta na warunkach rynkowych, a do jej zawarcia doszłoby również gdyby nie powiązania między podmiotami. Umowa dzierżawy wynika z faktycznych potrzeb biznesowych Spółki. Wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotu powiązanego nie służy dokapitalizowaniu podmiotu powiązanego, ani Spółki w innej formie niż w postaci wkładu do Spółki.

-Interpretacja z 26 stycznia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.202.2022.2.ASK):

przepisy o ukrytych zyskach wprowadzają domniemanie, że każda transakcja zawarta z podmiotem powiązanym stanowi dochód z ukrytych zysków w Ryczałcie. Domniemanie to zostaje jednak obalone, gdy strony transakcji (podmioty powiązane) ustalą jej wartość na poziomie rynkowym.

Podobne stanowisko zostało również zaprezentowane w następujących interpretacjach:

-Interpretacja z 16 listopada 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.437.2023.4.ASK),

-Interpretacja z 28 lipca 2023 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.197.2023.2.BJ),

-Interpretacja z 16 stycznia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.600.2023.2.ASK),

-Interpretacja z 22 marca 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.6.2024.2.ASK).

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, kwota wypłacanych świadczeń pieniężnych przez Spółkę na rzecz Wspólnika, nie będzie stanowić dochodu w zakresie ukrytego zysku i nie będzie podlegać opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu ukrytych zysków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

W myśl art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1) kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2) świadczenia wykonane na rzecz:

a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3) nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4)nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5) wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6)równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7) darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8) wydatki na reprezentację;

9) dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11) zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12) świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Stosownie do art. 28m ust. 4 ustawy o CIT:

Do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się:

1) wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej - w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie i przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej;

2) wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

a) w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

b)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej;

3) kwoty pożyczki (kredytu) zwróconej przez podatnika udziałowcowi akcjonariuszowi lub wspólnikowi lub podmiotowi powiązanemu, z wyłączeniem odsetek, prowizji, wynagrodzeń i opłat.

Zgodnie z art. 28m ust. 8 ustawy o CIT:

Wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń, o której mowa w ust. 3, określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ww. ustawy:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c, wynosi, z zastrzeżeniem art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g, co najmniej 5%.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

– ten sam inny podmiot lub

– małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Stosownie do art. 11a ust. 2 ww. ustawy:

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:

a) udziałów w kapitale lub

b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub

c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub,

2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub

3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami, (tzw. ukryte zyski).

Przy czym ukryte zyski stanowią dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem /wspólnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych (…) i dokonali Państwo wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT). Stosowne zawiadomienie złożyli Państwo właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego 26 czerwca 2024 r. 1 lutego 2024 r. nabyli Państwo w ramach odpłatnej umowy dzierżawy prawa autorskie majątkowe do Znaku towarowego „B”, którego wyłącznym właścicielem jest Państwa Wspólnik, Pan A. Znak towarowy „B” obejmuje oznaczenie graficzne i słowno-graficzne i jest rozpoznawalny, w szczególności na rynku nieruchomości (…). Znak towarowy został wytworzony w całości we własnym zakresie i jest własnością Wspólnika od 1992 r. i znajduje się w jego majątku prywatnym. Znak towarowy został zgłoszony w urzędzie patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (…). Zgodnie z umową, zobowiązali się Państwo do zapłaty czynszu dzierżawnego z tytułu udostępnienia przez Wspólnika ww. Znaku towarowego. Przychody uzyskane z tego tytułu Wspólnik rozliczy w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej. Na mocy zawartej umowy dzierżawy, uzyskują Państwo prawo do użytkowania i pobierania pożytków ze Znaku towarowego przez okres 10 lat od daty zawarcia umowy. Są Państwo również uprawnieni do podejmowania we własnym zakresie i na własny koszt czynności mających na celu rozwój i promocję Znaku towarowego. Znak, który został odpłatnie udostępniony niezbędny jest do prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej. Spółka w celu prowadzenia działalności gospodarczej, musiałaby dzierżawić lub zakupić Znak towarowy, niezależnie od tego, czy Wspólnik jest podmiotem powiązanym czy nie. Powiązanie Państwa oraz Wspólnika nie ma wpływu na warunki zawarcia Umowy. Fakt, że Wspólnik jest podmiotem z Państwem powiązanym pozostaje bez wpływu na charakter zawieranej transakcji. Warunki dzierżawienia Znaku towarowego na Państwa rzecz zostały ustalone na warunkach rynkowych. Przed zawarciem umowy dzierżawy 1 lutego 2024 r., od 30 czerwca 2016 r. do 1 lutego 2024 r. korzystali Państwo z powyższego Znaku towarowego na podstawie zawartej umowy licencyjnej. Umowa została zawarta w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Pana A, pod firmą (…). Znak towarowy jest wykorzystywany przez Państwa za wynagrodzeniem. Jest on również wykorzystywany nieodpłatnie przez stowarzyszenie kultury fizycznej (…), którego prezesem zarządu i założycielem jest Pan A. Klub sportowy prowadzi działalność w zakresie edukacji sportowej, zajęć sportowych i rekreacyjnych i nie ma charakteru komercyjnej działalności gospodarczej. Korzystanie ze Znaku towarowego przez Klub sportowy służy zwiększeniu jego rozpoznawalności oraz powiązania z właścicielem Znaku towarowego, Panem A.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy ponoszony przez Spółkę czynsz dzierżawny za korzystanie ze Znaku towarowego na podstawie zawartej Umowy, wypłacany na rzecz Wspólnika, stanowi ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Jak wskazano powyżej, definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem (…).

W przepisie art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazano zatem na otwarty katalog świadczeń, które mogą zostać uznane za dochód z tytułu ukrytych zysków, ale również wskazane zostały przykłady transakcji traktowanych jako taki dochód. Jednym z wymienionych przykładów jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji, określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści tego przepisu wynika zatem, że wszystko co przewyższa wartość rynkową transakcji stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.

Zasadniczy przykład odwołujący się do transakcji pomiędzy spółką a podmiotem powiązanym (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT) nakazuje zatem odczytywać pojęcie ukrytych zysków również poprzez odwołanie się do rynkowych warunków transakcji. W sytuacji, w której świadczenia spółki na rzecz podmiotów powiązanych przewyższać będą ich wartość rynkową, powstawać będzie ukryty zysk opodatkowany ryczałtem w spółce.

Przy czym, jak przedstawione zostało wcześniej, zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena czy określone świadczenie spełni warunki do uznania za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika, dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany i które jest wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to oznaczać np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.

Ocena, czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi, nie powinna się zatem ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej) ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi). Dokonując takiej oceny należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.

W relacji spółka – podmiot powiązany istotne może być w przedmiotowej ocenie to, czy wspólnik zadbał o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej i czy ewentualny niedobór tych aktywów nie jest przyczyną działań polegających na dokapitalizowywaniu w następstwie tego spółki, tj. dokapitalizowywaniu w innej formie, niż w postaci wkładu do spółki (np. w formie pożyczki, udostępniania nieruchomości).

Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści podmiotu powiązanego, która bez wykonania tego świadczenia zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy, kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że czynsz dzierżawny za korzystanie ze Znaku towarowego na podstawie zawartej umowy, wypłacany na rzecz Wspólnika nie stanowi ukrytego zysku, w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT i w konsekwencji po Państwa stronie nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy:

-umowa dzierżawy Znaku towarowego zawarta została ze Wspólnikiem na warunkach rynkowych. Cena uiszczana tytułem czynszu dzierżawnego odpowiada wartości rynkowej,

-Spółka korzysta ze Znaku towarowego „B” na podstawie umowy dzierżawy od 1 lutego 2024 r., a w okresie od 30 czerwca 2016 r. do 1 lutego 2024 r. korzystała z ww. Znaku towarowego na podstawie umowy licencyjnej. Tym samym Spółka korzysta już ze Znaku towarowego „B” od wielu lat, na długo przed zmianą formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek,

-powiązanie Wnioskodawcy oraz Wspólnika nie ma wpływu na warunki zawarcia Umowy. Fakt, że Wspólnik jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą pozostaje bez wpływu na charakter zawieranej transakcji,

-wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy dzierżawy Znaku towarowego nie służy dokapitalizowaniu podmiotu powiązanego. Spółka została przez wspólników wystarczająco wyposażona w kapitał,

-Znak towarowy „B” jest niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej. Znak towarowy jest szeroko rozpoznawalny na rynku nieruchomości, na którym działa Wnioskodawca. Dzierżawa Znaku towarowego ma więc uzasadnienie biznesowe i ekonomiczne,

-korzystanie za Znaku towarowego łączy się ze zwiększoną rozpoznawalnością marki, co w rezultacie przekłada się na pozyskiwanie zaufanie klientów oraz zwiększenie zysków Spółki,

-Wnioskodawca zawarłby Umowę na podobnych warunkach, w celu prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeśli musiałby dzierżawić Znak towarowy od podmiotu niepowiązanego,

-Spółka nie rozważała zakupu Znaku towarowego do własnego majątku, ponieważ zakup Znaku towarowego wpłynąłby negatywnie na płynność finansową Spółki, czego skutkiem byłaby obniżona rentowność Spółki. Działanie takie byłoby więc nielogiczne biznesowo,

-pozostawienie Znaku towarowego w majątku prywatnym Wspólnika i dzierżawa Znaku towarowego przez Spółkę jest uzasadnione ekonomicznie oraz prawnie, zarówno z perspektywy Spółki i Wspólnika, który w wyniku tych zdarzeń straciłby własność Znaku towarowego. Gdyby bowiem Znak towarowy został wniesiony/sprzedany Spółce, Spółka mogłaby - po utracie kontroli przez dotychczasowych udziałowców - żądać opłat za użytkowanie Znaku towarowego lub zakazać użytkowania.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko, zgodnie z którym opłaty ponoszone na rzecz Wspólnika z tytułu dzierżawy Znaku towarowego nie stanowią ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT i w konsekwencji nie podlegają po Państwa stronie opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt niniejszej sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, sygn. akt I SA/Wr 149/23 z 17 października 2023 r. oraz sygn. akt I SA/Wr 521/22 z 23 lutego 2023 r. zauważyć należy, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Co przy tym istotne ww. wyroki nie są prawomocne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.