Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Szpital prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Szpital działa na podstawie wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, prowadzonego przez Wojewodę (…) oraz na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Do podstawowych zadań Szpitala należy:

-   organizowanie i udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz innych działań medycznych, wynikających z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania osobom, których stan zdrowia tego wymaga, w szczególności: udzielanie stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych;

-   udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych;

-   udzielanie badań i porad lekarskich;

-   leczenie i pielęgnację pacjentów;

-   świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze, badanie i terapię psychologiczną;

-   działania diagnostyczne i analityki medycznej;

-   opiekę nad kobietą ciężarną i jej płodem;

-   szczepienia ochronne i inne działania zapobiegawcze;

-   pielęgnowanie i rehabilitację chorych, w tym opieka paliatywno-hospicyjna;

-   (…);

-   opiekę nad niepełnosprawnymi;

-   orzekanie i opiniowanie o stanie zdrowia;

-   działania profilaktyczne i promocję zdrowia;

-   prowadzenie spraw związanych ze statystyką medyczną i analizą medyczną, realizację zadań dydaktycznych i badawczych.

Szpital jest w trakcie kompleksowego i bardzo kosztownego remontu oraz modernizacji budynku głównego Szpitala. Z uwagi na ograniczone możliwości organizacyjne i formalne, Szpital nie był w stanie samodzielnie prowadzić zbiórki funduszy na cele remontowe. W związku z tym niezależna Fundacja organizuje stałą zbiórkę środków finansowych na rzecz Szpitala. Fundacja otworzyła specjalne konto bankowe, którego numer został zamieszczony w materiałach reklamowych. Osoby fizyczne i prawne, a także podatnicy przekazujący 1,5% podatku, dokonują wpłat z przeznaczeniem na remont Szpitala.

Obecnie Fundacja zamierza przekazać w formie darowizny zgromadzone środki na rachunek bankowy Szpitala w celu ich wykorzystania na cele remontowe i modernizacyjne w celu udzielania świadczeń zdrowotnych.

Pytanie

Czy w związku z planowanym przekazaniem na podstawie umowy darowizny środków pieniężnych Szpitalowi przez Fundację (…), pochodzących ze zbiórek i wpłat od osób fizycznych i prawnych na cele społeczne i ochrony zdrowia Wnioskodawca zostanie obciążony zobowiązaniami podatkowymi, w szczególności podatkiem dochodowym od osób prawnych? Planowana wartość pierwszej przekazanej (aktualnie zebranej) darowizny wyniosłaby ok. (…) zł (słownie: (…) złotych).

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.), otrzymana przez Szpital darowizna będzie stanowiła dla niego przychód.

Jednakże w przypadku Szpitala środki te są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 2587 z późniejszymi zmianami) pod warunkiem przeznaczenia takiego przychodu (dochodu) na ochronę zdrowia (remont Szpitala). Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku są dochody przeznaczone na działalność w zakresie ochrony zdrowia oraz realizację innych celów społecznych, pod warunkiem ich wydatkowania na wskazane cele statutowe.

Przekazywane przez Fundację środki mają ścisłe przeznaczenie na cele remontowe i modernizacyjne Szpitala, co wpisuje się w zakres działalności leczniczej i ochrony zdrowia. W konsekwencji ich wykorzystanie na ten cel powinno korzystać ze zwolnienia podatkowego.

Uzasadnienie:

1.Przekazanie środków przez Fundację na rachunek Szpitala stanowi darowiznę na cele społeczne, co znajduje uzasadnienie w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2.Zgodnie z interpretacjami podatkowymi, darowizny przeznaczone na realizację zadań z zakresu ochrony zdrowia mogą być zwolnione z podatku, pod warunkiem ich ścisłego wydatkowania na wskazane cele.

3.Środki te nie stanowią dochodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, ponieważ nie są przeznaczone na działalność zarobkową ani na cele inne niż statutowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy,

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie powołanego art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów. Jednocześnie stwierdzić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

W tym miejscu wskazać należy, że pod pojęciem darowizny, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.), należy rozumieć umowę darowizny, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Przysporzenie w drodze darowizny może przybrać postać pieniędzy, określonych rzeczy należących do darczyńcy lub innych przysługujących mu praw majątkowych. Świadczenie na rzecz obdarowanego może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego – do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze. Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, która może być zawarta na zasadach ogólnych prawa cywilnego pomiędzy wszystkimi podmiotami (osoby fizyczne, prawne i ułomne osoby prawne). Nie istnieją w zasadzie żadne ograniczenia co do możności przyjmowania darowizn, okolicznością przesądzającą w tym zakresie jest posiadanie zdolności prawnej. Cechą istotnie wyróżniającą umowę darowizny od wielu umów nazwanych, uregulowanych kodeksie cywilnym, jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości. Skutkiem zawarcia ww. umowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest uzyskanie przez obdarowanego nieodpłatnego świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w ramach umowy darowizny otrzyma pochodzące ze zbiórek i wpłat środki pieniężne, które przeznaczy na remont i modernizację Szpitala w celu udzielania świadczeń zdrowotnych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z planowanym przekazaniem na podstawie umowy darowizny środków pieniężnych Szpitalowi przez Fundację (…), pochodzących ze zbiórek i wpłat od osób fizycznych i prawnych na cele społeczne i ochrony zdrowia Wnioskodawca zostanie obciążony zobowiązaniami podatkowymi, w szczególności podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro otrzymają Państwo w formie darowizny środki pieniężne, to na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT uzyskacie z tego tytułu przychód podatkowy. Ustawodawca przewidział jednak możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, jeżeli zostanie przeznaczony na cele ochrony zdrowia.

I tak zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

W tym miejscu należy podkreślić, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, dotyczy podatników, których celem statutowym jest określona w przepisie działalność. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników czy to z uwagi na rodzaj ich działalności czy też określoną formę organizacyjną. Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT. Zgodnie z nim:

przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:

1) przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;

2) przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;

3) samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Należy mieć na uwadze, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), dlatego też muszą być stosowane w sposób ścisły i jakakolwiek wykładnia rozszerzająca w odniesieniu do przepisów dotyczących ww. preferencji podatkowych jest niedopuszczalna. Również określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne. Z podatkowego punktu widzenia chodzi bowiem o zwolnienie dochodu od podatku, a zatem zastosowanie instytucji będącej wyjątkiem od reguły, jaką jest opodatkowanie dochodów osób prawnych.

Mając na uwadze brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, należy wskazać, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia będzie możliwe w przypadku spełnienia następujących warunków:

-  podatnik prowadzi działalność statutową we wskazanych powyżej zakresach (jego działalność statutowa odpowiada przynajmniej jednej z wymienionych powyżej),

-  podatnik nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT,

-  podatnik przeznaczył oraz wydatkował, bez względu na termin, osiągnięte dochody na cel wskazany w statucie, odpowiadający celowi wskazanemu w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od rodzaju prowadzonej działalności czy też określonej formy organizacyjnej.

W konsekwencji, skoro prowadzicie Państwo działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc zgodnie z wcześniej cytowanym art. 17 ust. 1c pkt 1 ww. ustawy jest to wyłączenie, które pomimo przeznaczenia środków z otrzymanej darowizny na cele statutowe skutkuje brakiem możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. A tym samym środki te stanowią dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Potwierdzeniem stanowiska organu jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 3640/16, gdzie „Sąd stwierdził, że Spółka będąca spółką kapitałową, nie spełniła ustawowych przesłanek do skorzystania z ulgi określonej w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4, tj. nie spełniła warunków podmiotowych, od których uzależnione było zwolnienie”.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnej sprawie podmiotów, które o jej wydanie wystąpiły, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.