Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wypłacając na rzecz Podatników CIT odsetki lub dyskonto od Obligacji korporacyjnych, Bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT, niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, pod warunkiem, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm., dalej: „Prawo bankowe”) i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu CIT w Polsce.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność bankowa, prowadzona na podstawie i zgodnie z wymogami Prawa bankowego oraz regulacji Komisji Nadzoru Finansowego. Prowadzona przez Bank działalność bankowa obejmuje m.in. prowadzenie rachunków bankowych, przyjmowanie wkładów pieniężnych, udzielanie kredytów oraz usługi powiernicze.

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej, Wnioskodawca pełni rolę podmiotu prowadzącego rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze, o których mowa w art. 26 ust. 2c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U z 2022 r., poz. 2587, dalej: „Ustawa o CIT”).

Za pośrednictwem wskazanych rachunków prowadzonych przez Bank, realizowana jest aktualnie i nadal będzie wypłata należności z tytułu odsetek lub dyskonta od obligacji, o których mowa w art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT tj. obligacji:

a)terminie wykupu nie krótszym niż rok,

b)dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych (dalej: „Obligacje”).

Wypłata należności z tytułu Obligacji realizowana jest aktualnie i nadal będzie na rzecz podmiotów uprawnionych do tych należności tj. podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polski, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT (dalej łącznie: „Podatnicy CIT”).

Wśród Obligacji znajdują się:

• obligacje wyemitowane przez Skarb Państwa (dalej: „Obligacje skarbowe”)
• obligacje wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa zarówno do 31 grudnia 2018 r. jak i po 31 grudnia 2018 r. (dalej: „Obligacje korporacyjne”).

W związku ze zmianami brzmienia art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT wprowadzonymi na mocy ustawy z 26 maja 2023 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023. 1059) zmienionej następnie ustawą z 16 sierpnia 2023 roku o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz. U. 2023.1723), dalej łącznie jako „Nowelizacja 2024”., Bank powziął wątpliwości co do zastosowania ww. przepisu.

Pytania

Czy wypłacając na rzecz Podatników CIT odsetki lub dyskonto od Obligacji korporacyjnych, Bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT, niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, pod warunkiem, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacając na rzecz Podatników CIT odsetki lub dyskonto od Obligacji korporacyjnych, Bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „updop”, „ustawa o CIT”), niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, pod warunkiem, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT.

Uzasadnienie

W myśl art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT: podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT: Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: z odsetek (…) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że odsetki uzyskiwane na terytorium Polski przez nierezydenta podlegają opodatkowaniu u źródła według stawki 20%.

Jednocześnie, stosownie do art. 26 ust. 1 zd. 1 Ustawy o CIT: Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Zgodnie zaś art. 26 ust. 2c pkt 1 Ustawy o CIT: W przypadku wypłat należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

W myśl przytoczonych powyżej przepisów, w przypadku wypłaty odsetek lub dyskonta od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub rachunkach zbiorczych, Bank jako podmiot prowadzący takie rachunki jest, co do zasady, zobowiązany do poboru podatku jako płatnik.

Jednak zgodnie z art. 26 ust. 1aa pkt 2 Ustawy o CIT.: Płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta, w tym w przypadku, o którym mowa w ust. 2e, od obligacji:

a)terminie wykupu nie krótszym niż rok,

b)dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.

Jednocześnie zastosowanie powyżej wskazanego wyłączenia dla płatników uzależnione było i jest od spełnienia dodatkowych warunków, których zakres zastosowania ulegał zmianie w latach 2019 - 2024.

Stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz.U z 2018 r., poz. 2193, dalej: „Ustawa zmieniająca”): Przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 41 ust. 24, w zakresie odsetek lub dyskonta od obligacji, ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 26 ust. 1aa, w zakresie odsetek lub dyskonta od obligacji, ustawy zmienianej w art. 2, które stosuje się do obligacji wyemitowanych w emisji danej serii po dniu 31 grudnia 2018 r.

Tym samym, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. niepobranie podatku przez płatnika uzależnione było dodatkowo od daty emisji serii obligacji. Warunek ten jednak od 1 stycznia 2023 roku, został złagodzony wobec obligacji wyemitowanych przez Skarb Państwa, gdyż zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2022 r., poz. 2180, dalej: „Ustawa zmieniająca II”): Przepisy art. 17 ust. 1 pkt 50c i art. 26 ust. 1aa pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 130c i art. 41 ust. 24 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 5 stosuje się również do wypłat (świadczeń), pieniędzy, wartości pieniężnych oraz należności odpowiednio dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłacanych po dniu 31 grudnia 2022 r. z tytułu obligacji wyemitowanych przez Skarb Państwa w emisji danej serii przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Z kolei od 1 stycznia 2024 r. w wyniku Nowelizacji 2024 r. zostały wprowadzone istotne zmiany w Ustawie o CIT w zakresie obowiązków płatników podatku u źródła pobieranego od odsetek lub dyskonta od obligacji spełniających określone przesłanki.

Zgodnie z art. 5 pkt 2 Nowelizacji 2024: W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm.6) wprowadza się następujące zmiany: w art. 26 ) ust. 1aa otrzymuje brzmienie „1aa. Płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta, w tym w przypadku, o którym mowa w ust. 2e, od: 1) listów zastawnych; 2) obligacji: a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok, b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.”

Jednocześnie, zgodnie z dodanym na podstawie Nowelizacji 2024, art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT: Niepobranie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 1aa pkt 2, następuje pod warunkiem złożenia przez emitenta do organu podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15, oświadczenia, że emitent dochował należytej staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem podmiotów, w przypadku których powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami, o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 50c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych. Zdania pierwszego nie stosuje się do Skarbu Państwa będącego emitentem obligacji.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1ae, składa się jednokrotnie w stosunku do danej emisji obligacji, nie później niż do dnia wypłaty odsetek lub dyskonta od tych obligacji (art. 26 ust. 1af Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2024 r.).

Na żądanie płatnika, o którym mowa w ust. 2c, emitent jest obowiązany potwierdzić złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 1ae (art. 26 ust. 1af Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2024 r.).

Z powyższych przepisów wynika, że Bank jako płatnik może nie pobrać podatku od wypłacanych odsetek lub dyskonta od obligacji spełniających przesłanki, o których mowa w art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT, pod warunkiem dysponowania przez Wnioskodawcę potwierdzeniem, że emitent złożył do organu podatkowego oświadczenie o dochowaniu należytej staranności w poinformowaniu podmiotów powiązanych z emitentem o warunkach zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 50c Ustawy o CIT.

Przy czym, warunek złożenia przez emitenta do organu podatkowego oświadczenia o dochowaniu należytej staranności w poinformowaniu podmiotów powiązanych z emitentem o warunkach zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 50c Ustawy o CIT, o którym to warunku mowa w art. 26 ust. 1ag Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2024 r. dotyczy tylko Obligacji korporacyjnych, gdyż został wyłączony przez ustawodawcę w odniesieniu do Obligacji skarbowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 29 ust. 3 Nowelizacji 2024: Przepisy art. 41 ust. 24 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 26 ust. 1aa ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do wypłat (świadczeń), pieniędzy, wartości pieniężnych oraz należności odpowiednio dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłacanych po dniu 31 grudnia 2023 r.

Ponieważ brzmienie art. 26 ust. 1aa Ustawy o CIT uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2024 r., w ocenie Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2024 r., niepobranie podatku przez Bank jako płatnika możliwe jest niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, od których Bank wypłaca odsetki lub dyskonto.

W konsekwencji, w ocenie Banku, wypłacając na rzecz Podatników CIT odsetki lub dyskonto od Obligacji korporacyjnych Bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT, niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, pod warunkiem, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT.

Powyższe podejście potwierdza Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.598.2023.1.MR1, w której stwierdził, że „(…) wypłacając na rzecz Podatników CIT odsetki lub dyskonto od Obligacji korporacyjnych Bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1aa pkt 2 lit. b Ustawy o CIT, niezależnie od daty emisji Obligacji korporacyjnych, pod warunkiem, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1ae Ustawy o CIT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że jest ona rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się odnoszącym.

Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa, wiąże strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w niej stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.