Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy przychody z odsprzedaży oprogramowania stanowią przychody inne niż zyski kapitałowe. Uzupełnili go Państwo pismem z 27 stycznia 2025 r. (data wpływu 27 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną, prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy A., działającej w branży (...) (dalej jako: „Grupa”).

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż oprogramowania wraz z usługami niezbędnego wsparcia / utrzymania (tzw. maintanance) tego oprogramowania zapewniającymi jego prawidłowe działanie u nabywcy (dalej jako: „Produkty”). Wnioskodawca, nie wytwarza we własnym zakresie oprogramowania, które oferuje na rynku w zakresie wyżej wymienionego podstawowego przedmiotu działalności Wnioskodawcy. Może się jednak zdarzyć, że Wnioskodawca dokona działań dostosowawczych w ramach danego oprogramowania, niemniej w związku z tymi działaniami Wnioskodawca nie uzyskuje jakichkolwiek praw autorskich do Produktów ani nie dochodzi do udzielenia Wnioskodawcy licencji na używanie praw autorskich do Produktów. Tym samym, Wnioskodawca jest jedynie dystrybutorem tego oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca nabywa Produkty od spółek z Grupy, które posiadają swoje siedziby (rezydencje) zarówno na terenie Unii Europejskiej, jak i poza nią (dalej jako: „Dostawcy”), będących podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Do Dostawców należą następujące podmioty:

1)B. z siedzibą w C.,

2)D. z siedzibą w E.,

3)F. z siedzibą w G.,

4)H. z siedzibą w I. (obecnie J.),

5)K. z siedzibą w L.,

6)M. z siedzibą w N.,

7)O. z siedzibą w N.

Po nabyciu Produktów od Dostawców, Wnioskodawca odsprzedaje nabyte Produkty, działając jako pośrednik, na rzecz klientów spoza Grupy. Działalność dystrybucyjna Wnioskodawcy jest oparta o następujące zasady:

• Wnioskodawca dokonuje dystrybucji Produktów na rzecz dwóch typów odbiorców (przy czym w obu przypadkach żadne prawa autorskie nie są przenoszone na Wnioskodawcę):

• nabycie Produktów i bezpośrednie dokonanie sprzedaży klientowi jako końcowemu użytkownikowi,
• nabycie Produktów i sprzedaż Produktów na rzecz wyselekcjonowanych dystrybutorów (tzw. business partnerów), którzy dokonują dalszej odsprzedaży na rzecz klientów.
• Wnioskodawca nie jest użytkownikiem końcowym Produktów, nie wykorzystuje ich na własne potrzeby.
• W ramach realizacji działalności dystrybucyjnej nie dochodzi do sprzedaży przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy praw autorskich do Produktów, jak również nie dochodzi do udzielenia przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy licencji na używanie praw autorskich do Produktów. W szczególności, na Wnioskodawcę nie są przenoszone jakiekolwiek prawa autorskie lub prawa majątkowe uprawniające Wnioskodawcę do użytkowania tych praw w określonych obszarach eksploatacji, w tym w szczególności do rozpowszechniania Produktów Dostawców, udzielania sublicencji innym podmiotom na Produkty Dostawców, jak również dokonywanie zmian w tym oprogramowaniu. Wnioskodawca działając jako dystrybutor Produktów Dostawców jedynie pośredniczy w ich sprzedaży.
• Zasadą jest, że pliki licencyjne/dostępowe są wystawiane bezpośrednio przez Dostawcę na rzecz klienta.
• Sprzedaż następuje poprzez dostarczenie odrębnego nośnika (np. CD) lub poprzez udzielenie dostępu on-line (udostępnienie odnośnika przez Wnioskodawcę).
• Z tytułu sprzedaży oprogramowania (Produktu) Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz klientów. Jednocześnie, Dostawcy wystawiają faktury na rzecz Wnioskodawcy z tytułu oprogramowania nabytego przez Wnioskodawcę i następnie sprzedawanego na rzecz klientów (jako opłaty dystrybucyjne).
• Wnioskodawca jest w stanie wskazać w odniesieniu do poszczególnej faktury wystawianej na niego przez Dostawcę jakiego klienta dotyczy dana faktura (sprzedaży jakiego Produktu do danego klienta dotyczy ta faktura).
• Na podstawie faktur wystawianych przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy z tytułu nabycia Produktów, Wnioskodawca dokonuje płatności wynagrodzenia należnego na rzecz Dostawców.
• Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Dostawców (tj. „opłaty dystrybucyjne”) na zakup Produktów dokumentowane fakturami mają bezpośredni wpływ na cenę odsprzedawanego Produktu, stanowiąc jej element kalkulacyjny. Zgodnie z polityką w zakresie cen transferowych obowiązującą pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcami, marża wykazywana na działalności dystrybucyjnej Wnioskodawcy powinna wynieść określony procent wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę.
• Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup Produktów (opłaty dystrybucyjne) ujmowane są dla potrzeb księgowych i podatkowych jako koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży tych produktów,
• Produkty nie są ujmowane w ewidencji Wnioskodawcy jako wartości niematerialne i prawne.

Poza samą sprzedażą Produktów Dostawców, Wnioskodawca może świadczyć dla klientów również inne usługi związane z dystrybuowanymi Produktami, w tym szkolenia, usługi konsultacyjne, usługi instalacji lub konfiguracji oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca nie dokonuje żadnych modyfikacji kodu źródłowego ani modyfikacji samego Produktu, jako że dochodzi wyłącznie do niezbędnej konfiguracji (instalacji), umożliwiającej korzystanie z Produktu w środowisku informatycznym klienta zgodnie z jego potrzebami (w granicach dostosowania jakie są możliwe w ramach danego Produktu). Dodatkowo, Wnioskodawca dokonuje także sprzedaży sprzętu (tzw. hardware’u).

Jednocześnie, dla pełnego zobrazowania działalności gospodarczej, Wnioskodawca wskazuje, że wyżej opisana działalność dystrybucyjna Wnioskodawcy jest jego podstawową. Poza nią Wnioskodawca wykonuje także działalność gospodarczą w przedmiocie przygotowywania fragmentów oprogramowania na zamówienie ze Spółek z Grupy. Oprogramowanie jest wykorzystywane do szeroko rozumianego przemysłu (maszyny przemysłowe, samochody, elektronika itp.).

Pismem z 27 stycznia 2025 r. uzupełnili Państwo przedmiotowy wniosek, wskazując dane identyfikujące podmioty zagraniczne, od których Spółka nabywa oprogramowanie które dystrybuuje.

Ponadto wskazali Państwo, że:

Zgodnie z posiadanymi informacjami, „działania dostosowawcze w ramach danego oprogramowania” opisane we wniosku to działania podejmowane w ramach usług związanych z dystrybuowanymi Produktami, w tym np. szkolenia, usługi konsultacyjne, usługi instalacji lub konfiguracji oprogramowania. Działania jakie może podejmować Wnioskodawca w ramach usług związanych z dystrybuowanymi Produktami nie wychodzą poza zakres usług zdefiniowany w ramach umów dystrybucyjnych, tj. nie wychodzą poza: pomoc techniczną i doradztwo w zakresie instalacji i obsługi Produktów, szkolenie klientów w podstawowym i zaawansowanym użytkowaniu Produktów, benchmarking, doradztwo i usługi integracji systemów, które obejmują świadczenie usług migracji danych dla użytkowników końcowych, usługi związane z aktualizacjami wersji, projektowanie przepływu pracy, konfigurację użytkownika, przeprojektowanie procesów, integrację podsystemów komponentów użytkownika końcowego w jeden system i zapewnienie, że podsystemy działają razem jako system, zarządzanie procesem łączenia różnych systemów komputerowych i aplikacji oprogramowania użytkowników końcowych fizycznie lub funkcjonalnie, integrację odrębnych systemów użytkowników końcowych z wykorzystaniem różnych technik, takich jak sieci komputerowe, integrację aplikacji przedsiębiorstw w imieniu klientów, łączenie wielu wewnętrznych i zewnętrznych systemów oraz wiązanie Produktów z systemami i procesami użytkowników końcowych oraz prowadzenie szkoleń w tym zakresie; usługi inżynierii oprogramowania obejmujące modelowanie i/lub symulację danych użytkowników końcowych z wykorzystaniem Produktów oraz usługi tworzenia skryptów aplikacji, w ramach których dostarczane są jedno lub więcej zestawów instrukcji, reguł, procedur lub kodowania użytkownika, narzędzi, makr Java, skryptów, funkcji polowych lub innych narzędzi rozwojowych opracowanych przez Firmę w celu wspomagania użytkownika końcowego w korzystaniu z Produktów.

Jednocześnie, odnosząc się do powyższego zakresu usług związanych z dystrybuowanymi Produktami, wyjaśnienia wymaga, że ww. benchmarking oznacza dokonywany przez Wnioskodawcę proces analizy posiadanych przez klientów rozwiązań, na podstawie którego jest proponowane wdrożenie oprogramowania (Produktu) Wnioskodawcy. Tym samym, usługa benchmarkingu obejmuje przeprowadzenia audytu rozwiązań informatycznych posiadanych u klientów, na podstawie którego Wnioskodawca opracowuje plan wdrożenia oprogramowania (Produktu), a następnie według tego planu następuje implementacja sprzedanego klientowi oprogramowania (Produktu).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie dokonuje żadnych modyfikacji kodu źródłowego ani modyfikacji samego Produktu – jak wskazano powyżej dochodzi jedynie do niezbędnych konfiguracji (instalacji), które umożliwiają korzystanie z Produktu w środowisku informatycznym klienta zgodnie z jego potrzebami (w granicach dostosowania możliwych w ramach danego Produktu).

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma prawa do ingerencji w kod dystrybuowanego oprogramowania, tym samym nie można w tym zakresie wskazać jakiegokolwiek zakresu ingerencji.

Pytania

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania przychodów uzyskanych z tytułu odsprzedaży Produktów realizowanych w ramach podstawowego przedmiotu działalności Wnioskodawcy, jako przychody inne niż zyski kapitałowe w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania przychodów uzyskanych z tytułu odsprzedaży Produktów realizowanych w ramach podstawowego przedmiotu działalności Wnioskodawcy, jako przychody inne niż zyski kapitałowe w rozumieniu art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „u.p.d.o.p.”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Jak przewiduje natomiast art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

a)z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

b)z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

c)z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

d)z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

e)ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,

f)z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

Jak podkreśla się w interpretacjach organów podatkowych, przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2023, 0114-KDIP2-2.4010.191.2023.1.IN).

Przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.p. odnosi się do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p., tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika wartości niematerialne i prawne. Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. (do którego nawiązuje art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p.) są:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W przypadku Wnioskodawcy, w stosunku do odprzedawanych Produktów nie może być mowy o zaliczeniu ich przez Wnioskodawcę do wartości niematerialnych i prawnych, gdyż nie spełniają one warunku okresu użytkowania przez minimum 1 rok. Spowodowane jest to faktem, iż oprogramowanie wraz z usługami niezbędnego wsparcia / utrzymania (tzw. maintanance) tego oprogramowania zapewniającymi jego prawidłowe działanie u nabywcy, nabywane jest przez Wnioskodawcę jedynie w celach handlowych (jego dystrybucji do klientów). Co więcej, Wnioskodawca nie może użytkować nabywanego do odprzedaży oprogramowania, gdyż nie jest użytkownikiem końcowym Produktów. A zatem nie może wykorzystywać nabywanego oprogramowania w charakterze, o którym mowa w art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., czyli w charakterze wartości niematerialnej i prawnej. Z perspektywy Wnioskodawcy Produkty są de facto towarem.

Należy przy tym podkreślić, że zawarte w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.p. odniesienie do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. jest niezbędne do prawidłowego rozszyfrowania zawartej tam normy prawej, która doprecyzowuje proces wykładni o informacje w zakresie rodzajów przychodów oraz sytuacji, w jakich mogą one zostać uznane za przychody z zysków kapitałowych. Co istotne, zgodnie z zasadami techniki prawodawczej tego typu odwołanie wymaga odniesienia się do całości brzmienia wskazanej normy prawnej, tj. do art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. (w tym części wspólnej przepisu, tj. fragmentu zawartego po myślniku), a nie tylko do jej wybiórczo wskazanej części, czyli kategorii praw wymienionych w pkt 4­7 tego przepisu. Przyjęcie innego podejścia w procesie wykładni spowoduje, że analizowana norma prawna zostanie zinterpretowana niezgodnie z wolą ustawodawcy.

Należy stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach zawartych z Dostawcami umów nabywa prawo do odsprzedaży Produktów w ramach realizacji podstawowego przedmiotu swojej działalności. Oprogramowanie wraz z usługami niezbędnego wsparcia/utrzymania (tzw. maintanance) tego oprogramowania zapewniającymi jego prawidłowe działanie u nabywcy, nabywane przez Wnioskodawcę, występuje jako towar rynkowy będący przedmiotem transakcji handlowych kupna i sprzedaży. Wnioskodawca działa zatem w charakterze pośrednika, zajmującego się w ramach swej podstawowej działalności gospodarczej obrotem handlowym w zakresie Produktów. Specjalizacja w dziedzinie sprzedaży Produktów powoduje, że przychód z tytułu dystrybucji Produktów stanowi sferę działalności podstawowej Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyżej przytoczone regulacje prawne oraz podniesione argumenty, stanowisko Wnioskodawcy, że przychody uzyskane z tytułu odsprzedaży Produktów w ramach podstawowego profilu działalności handlowej Wnioskodawcy, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego jako przychód z innych źródeł, potwierdzają przede wszystkim dwa podstawowe argumenty:

1.Wnioskodawca nie nabywa jakichkolwiek praw majątkowych, praw autorskich do Produktu ani praw do korzystania z Produktów na podstawie jakiejkolwiek licencji, czy innego tytułu, stąd nabyte przez Wnioskodawcę Produkty na potrzeby ich dalszej odsprzedaży, nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne Wnioskodawcy w rozumieniu art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., ani też za jakiekolwiek inne składniki, w stosunku do których działalność Wnioskodawcy może prowadzić do powstania po stronie Wnioskodawcy przychodów z zysków kapitałowych;

2.Przychody te stanowią przychody z aktywnej działalności handlowej Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca działając jako dystrybutor Produktów Dostawców jedynie pośredniczy w ich sprzedaży. Tym samym, w ramach działalności Wnioskodawcy w zakresie Produktów nie dojdzie do przeniesienia praw autorskich do Produktów ani do udzielenia licencji na ich używanie. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022, poz. 2509, dalej: „u.p.a.p.p.”)., przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), przy czym w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe) (art. 1 ust. 2 pkt 1 u.p.a.p.p.). Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 u.p.a.p.p., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 74 ust. 1 u.p.a.p.p., programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Z kolei art. 74 ust. 4 u.p.a.p.p. przewiduje, że autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w ramach jego działalności w zakresie odsprzedaży Produktów, nie dochodzi do nabywania przez niego jakichkolwiek praw majątkowych, praw autorskich, ani prawa korzystania, użytkowania tychże praw. Jak bowiem wskazywano w opisie zaistniałego stanu faktycznego, na Wnioskodawcę w ramach realizacji działalności dystrybucyjnej nie dochodzi do sprzedaży przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy praw autorskich do Produktów, jak również nie dochodzi do udzielenia przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy licencji na używanie praw autorskich do Produktów. W szczególności, na Wnioskodawcę nie są przenoszone jakiekolwiek prawa autorskie lub prawa majątkowe uprawniające Wnioskodawcę do użytkowania tych praw w określonych obszarach eksploatacji, w tym w szczególności do rozpowszechniania Produktów Dostawców, udzielania sublicencji innym podmiotom na Produkty Dostawców, jak również dokonywanie zmian w tym oprogramowaniu. Wnioskodawca jedynie pośredniczy w sprzedaży Produktów na rzecz klientów, działając jako dystrybutor. Co więcej, Wnioskodawcy nie przysługują nawet prawa tzw. użytkownika końcowego.

Biorąc pod uwagę wszystkie ww. argumenty, uznać trzeba, że Wnioskodawca nie nabywa jakichkolwiek praw majątkowych, praw autorskich do Produktu ani praw do korzystania z niego na podstawie jakiejkolwiek licencji, czy innego tytułu. W rezultacie uznać należy, że Wnioskodawca nie uzyskuje przychodu z udzielania na rzecz klientów jakichkolwiek praw do korzystania z Produktów, czy też przenoszenia na rzecz klientów jakichkolwiek praw autorskich do tychże Produktów (Wnioskodawca nie może przenosić takich praw ani udzielać prawa do korzystania z Produktów bo sam nie ma takich praw), a jedynie Wnioskodawca uzyskuje przychód z odsprzedaży Produktów, czyli dystrybucji Produktów, który to przychód należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł niż zyski kapitałowe.

Podsumowując, odsprzedaż Produktów stanowi główny, podstawowy przedmiot działalności operacyjnej Wnioskodawcy i w żaden sposób nie prowadzi do uzyskiwania przychodów z działalności mającej charakter czysto inwestycyjny / przychodów pasywnych, które to ze swej natury polegają na biernym czerpaniu korzyści. Wskazany bowiem w stanie faktycznym model działania Wnioskodawcy jest zupełnie inny - Wnioskodawca jest dystrybutorem Produktów i prowadzi typową działalność handlową. Stąd, stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę o konieczności zaliczenia opisywanego przychodu do katalogu przychodów z innych źródeł należy uznać za zasadne.

Znajduje ono też potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. W tym zakresie warto zwrócić uwagę choćby na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 listopada 2018 r., 0111-KDIB2-3.4010.236.2018.1.KK, w której potwierdzono, że należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że nabycie i odsprzedaż oprogramowania nie dotyczy licencji, które mogłyby zostać uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. Jak wskazuje konstrukcja art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. do przychodów z zysków kapitałowych należy zaliczyć m.in. licencje, które są kreowane poprzez nabycie danego prawa stanowiące dla podatnika wartości niematerialne i prawne. Tym samym przychody uzyskane z tytułu odsprzedaży oprogramowania komputerowego realizowanego w ramach działalności handlowej Spółki, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł.

Co więcej stanowisko to zostało potwierdzone w innych interpretacjach indywidualnych, do których można zaliczyć:

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 listopada 2018, 0111-KDIB1- 2.4010.450.2018.1.PH, w której wskazano, że do przychodów z zysków kapitałowych należy zaliczyć m. in. licencje, które są kreowane poprzez nabycie danego prawa stanowiące dla podatnika wartości niematerialne i prawne. Tym samym przychody uzyskane z odsprzedaży licencji, udzielenia sublicencji oprogramowania komputerowego niestanowiącego u Wnioskodawcy wartości niematerialnych i prawnych, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Natomiast w sytuacji gdy udzielenie sublicencji dotyczy licencji stanowiących wartości niematerialne i prawne, przychody z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z zysków kapitałowych,
• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 grudnia 2022, 0114-KDIP2- 1.4010.142.2022.2.MW, zgodnie z którą skoro oprogramowanie nabywane przez Spółkę jest wykorzystywane wyłącznie w celach handlowych (tj. jego dystrybucji do klientów łącznie z automatami do gier komputerowych), co więcej, Spółka nie może użytkować oprogramowania, gdyż nie jest użytkownikiem końcowym, to przychody z tytułu sprzedaży automatów wraz z pakietem gier, w części przypadającej na Licencję (oprogramowanie/program komputerowy), jako bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów ze sprzedaży automatów do gier wraz z pakietem gier – jako przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, na mocy wyłączenia określonego w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, powinny zostać zaliczone przez Spółkę do przychodów z tzw. innych źródeł.

W związku z powyższym Wnioskodawca przyjmuje stanowisko, że Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania przychodów uzyskanych z tytułu odsprzedaży Produktów realizowanych w ramach podstawowego przedmiotu działalności Wnioskodawcy, jako przychody inne niż zyski kapitałowe w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy zaznaczyć, że są one wiążące jedynie w sprawach, których dotyczą. Organ, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią źródła materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (.... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.