Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków podatnika na: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy, naprawy, kosmetyczne, opłaty środowiskowe, koszty stref płatnego parkowania, rat leasingowych za samochód wydany do używania Dyrektorowi na podstawie umowy akcesoryjnej do umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 grudnia 2024 r. (data nadania 27 grudnia 2024 r,. data wpływu 2 stycznia 2025 r.) oraz pismem z 16 stycznia 2025 r. (wpływ 20 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Podatnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie (…), w szczególności dla klientów indywidualnych i gminnych zakładów (spółek) (…) na terenie całego kraju.

Podatnik wykonuje także we własnym zakresie czynności prowadzące do produkcji i sprzedaży (…), tj. np. organizuje osobiste spotkania z potencjalnymi klientami, prezentuje im swój zakład produkcyjny, oprowadza po realizacjach referencyjnych, negocjuje warunki umów, nadzoruje montaż (…) przez siły budowlane klientów.

Podatnik utrzymuje ze swoimi klientami na (…) osobiste relacje po ich sprzedaży i montażu, tj. w szczególności: w związku z ich konserwacją i przeglądami okresowymi, reagując na zgłoszenia z rękojmi lub gwarancji, oferując dodatkowe usługi lub kolejne instalacje.

W celu wykonywania powyższych - i innych zadań na rzecz podatnika - podatnik zawarł z przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą umowę cywilną o świadczenie na terenie kraju na jej rzecz usług doradczych i sprzedażowych dotyczących towarów i usług podatnika (owe usługi nie obejmują jakichkolwiek czynności związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem podatnika).

Usługi doradztwa i sprzedaży (…) świadczone przez tego zleceniobiorcę na rzecz podatnika można podzielić na kategorie:

1)doradztwo techniczne:

a)udzielanie profesjonalnych porad technicznych dotyczących (…),

b) analiza potrzeb klienta i dobór odpowiednich rozwiązań technicznych,

c) sporządzanie raportów i analiz technicznych na potrzeby klientów oraz podatnika,

2)doradztwo sprzedażowe:

a)aktywne pozyskiwanie nowych klientów zainteresowanych zakupem (…),

b) prezentacja oferty produktowej podatnika potencjalnym klientom,

c) przygotowywanie ofert handlowych oraz negocjowanie warunków sprzedaży,

3)realizacja zamówień:

a)koordynowanie procesu realizacji zamówień od momentu złożenia zamówienia przez klienta do finalnej instalacji urządzenia,

b) monitorowanie terminowości i jakości realizacji zamówień,

c) rozwiązywanie ewentualnych problemów i reklamacji związanych z zamówieniami,

4)szkolenia i prezentacje:

a)prowadzenie szkoleń oraz prezentacji technicznych i handlowych dla klientów oraz pracowników podatnika,

b) przygotowywanie materiałów szkoleniowych i prezentacyjnych,

5)wsparcie posprzedażowe:

a)udzielanie wsparcia technicznego klientom po zakupie urządzeń,

b) udzielanie informacji o właściwej eksploatacji i konserwacji urządzeń,

6)analiza rynku:

a)monitorowanie rynku i zbieranie informacji na temat konkurencji oraz trendów rynkowych,

b)przeprowadzanie analiz rynkowych i rekomendowanie działań mających na celu zwiększenie sprzedaży,

7)raportowanie:

a)regularne sporządzanie raportów z realizacji zadań, wyników sprzedaży oraz innych istotnych wskaźników dla podatnika,

b)udzielanie informacji zwrotnej na temat potrzeb i oczekiwań klientów oraz skuteczności podejmowanych działań,

8) współpraca z zespołem:

a) współpraca z innymi działami podatnika, w tym z działem technicznym, marketingowym i serwisowym, w celu zapewnienia wysokiej jakości usług,

b) udzielanie wsparcia merytorycznego i technicznego innym członkom zespołu.

Zleceniobiorca może uzgadniać z podatnikiem szczegółowy sposób wykonywania tych usług, a podatnik może żądać od niego sprawozdań w uzgodnionej formie. Zleceniobiorca zobowiązany jest wykonywać usługi będące przedmiotem tej umowy z należytą starannością wymaganą w obrocie profesjonalnym i może używać tytuł: „Dyrektor X”. Zleceniobiorca wykonuje tą umowę w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej i może korzystać z pomocy osób trzecich, jednakże za działania lub zaniechania osób, którymi się posługuje odpowiada jak za swoje własne działania i zaniechania.

Zleceniobiorca wykonuje umowę samodzielnie, nie pod kierunkiem podatnika, ponosząc ryzyko gospodarcze wykonywanych działań i w miejscach przez siebie uznanych za optymalne do ich wykonywania. Ze względu na powyższe, wszelkich rozliczeń publicznoprawnych związanych z wynagrodzeniami otrzymywanymi na podstawie umowy dokonuje ten zleceniobiorca, w szczególności uiszcza on zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów oraz samodzielnie rozlicza składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy.

Zleceniobiorca zobowiązał się do zachowania w tajemnicy i nieujawniania danych i informacji poufnych podatnika, o których dowiedział się w związku z wykonywaniem umowy i obowiązek ten istnieje zarówno w trakcie trwania umowy, jak i po jej ustaniu, a naruszenie tego zobowiązania może stanowić podstawę do rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia. Zleceniobiorca zobowiązał się, iż w całym okresie obowiązywania umowy oraz przez okres 6 miesięcy po jej ustaniu powstrzyma się od działalności konkurencyjnej, sprzecznej z interesami podatnika oraz podmiotów powiązanych osobowo oraz kapitałowo z podatnikiem. W razie naruszenia przez Zleceniobiorcę obowiązków w zakresie zachowania poufności lub zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej podatnik może żądać od niego wysokich kar umownych, oraz odszkodowań przenoszących zastrzeżone kary umowne do pełnej wysokości poniesionej szkody.

Zmiany umowy wymagają pod rygorem nieważności formy pisemnej; sądem właściwym dla sporów z umowy jest sąd siedziby powoda; zleceniobiorca nie jest uprawniony do cesji praw z tej umowy bez pisemnej, uprzedniej zgody podatnika; w sprawach nie uregulowanych umową obowiązują przepisy prawa cywilnego, a w szczególności Księgi III Tytuł XXI kodeksu cywilnego: „Zlecenie”.

Zleceniobiorca nie jest wspólnikiem spółki - podatnika, nigdy nie był jej pracownikiem, nie jest osobą spokrewnioną lub spowinowaconą ze wspólnikami spółki - podatnika lub członkami jej zarządu: jest „fachowcem z rynku” pozyskanym w ostatnim czasie do obsadzenia stanowiska Dyrektora X, z którym podatnik wiąże duże oczekiwania. Nikt inny w przedsiębiorstwie podatnika nie wykonuje obowiązków zleceniobiorcy wyliczonych w pkt 5 wyżej.

W celu wykonania usługi z umowy i na czas jej wykonywania, zleceniobiorca może wykorzystywać środki techniczne, takie jak samochód, komputer, biuro i telefon komórkowy, udostępnione przez podatnika. Jeżeli podatnik udostępni zleceniobiorcy uzgodnione przez strony środki techniczne niezbędne do wykonywania umowy, to zleceniobiorca zobowiązuje się do używania udostępnionych środków technicznych z zachowaniem należytej staranności oraz zgodnie z ich przeznaczeniem i wskazówkami podatnika. Podatnik może w każdym czasie cofnąć zgodę na udostępnianie środków technicznych w drodze jednostronnego oświadczenia woli, a zleceniobiorca jest zobowiązany do niezwłocznego ich zwrotu. Zleceniobiorca jest zobowiązany udostępniać podatnikowi do kontroli udostępnione środki techniczne z częstotliwością i według zasad określonych przez podatnika, a po zakończeniu wykonywania umowy zleceniobiorca niezwłocznie zwraca środki techniczne w stanie niepogorszonym (z uwzględnieniem normalnego zużycia). Wydanie i zwrot środków technicznych będzie dokumentowane protokołami zdawczo-odbiorczymi, a zasady korzystania z nich będą podlegały obowiązującym przepisom i wewnętrznym regulacjom podatnika.

W wykonaniu dyspozycji zawartej w umowie, o której mowa powyżej, podatnik zawarł ze Zleceniobiorcą umowę akcesoryjną określającą zasady korzystania przez Zleceniobiorcę ze środka technicznego podatnika: samochodu osobowego leasingowanego przez podatnika.

Na podstawie umowy akcesoryjnej Zleceniobiorca zobowiązał się wykorzystywać samochód wyłącznie do wykonywania przedmiotu umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych na terenie całego kraju, tj. w szczególności jej zakresów:

a)aktywne pozyskiwanie nowych klientów zainteresowanych (…),

b)prezentacja oferty produktowej podatnika potencjalnym klientom,

c)negocjowanie warunków sprzedaży,

d)koordynowanie procesu realizacji zamówień od momentu złożenia zamówienia przez klienta do finalnej instalacji urządzenia,

e)monitorowanie terminowości i jakości realizacji zamówień,

f)rozwiązywanie ewentualnych problemów i reklamacji związanych z zamówieniami,

g)prowadzenie szkoleń oraz prezentacji technicznych i handlowych dla klientów oraz pracowników podatnika,

h)udzielanie wsparcia technicznego klientom po zakupie urządzeń,

i)udzielanie informacji o właściwej eksploatacji i konserwacji urządzeń.

Zgodnie z umową akcesoryjną podatnika obciążają koszty utrzymania i eksploatacji samochodu, tj. w szczególności: paliwa ubezpieczenia przeglądów, napraw, kosmetyczne, opłat środowiskowych, kosztów stref płatnego parkowania, a zleceniobiorca zobowiązał się dbać o mienie podatnika co najmniej jak o swoje własne. Zleceniobiorca odpowiada za swoje działania i zaniechania podczas używania samochodu, w tym przestrzeganie przepisów prawa drogowego i innych przepisów prawa.

Podatnik zakazał zleceniobiorcy używania jej samochodu do celów innych niż ww. podano, a zleceniobiorca zobowiązał się używać go wyłącznie do tych celów uzgodnionych z podatnikiem i okazał mu wpisy z CEPiK świadczące, iż jego osobiste potrzeby transportowe są zaspokojone w całości.

Umowę akcesoryjną zawarto na czas oznaczony, tj. obowiązywania umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych z zastrzeżeniem, iż może ona ustać wcześniej w szczególności w przypadkach:

a)utraty samochodu przez podatnika,

b)utraty uprawnień do kierowania samochodem na drogach publicznych,

c)cofnięcia przez Spółkę zgody na udostępnianie środków technicznych w drodze jednostronnego oświadczenia woli.

W sprawach nieuregulowanych w umowie akcesoryjnej jej strony stosują postanowienia umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych; wyłączyły stosowanie wobec samochodu podatnika przepisów art. 556-581 k.c. i art. 471 k.c.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wartość wynagrodzenia należnego zleceniobiorcy nie jest powiązana z udostępnianiem środków technicznych podatnika, tj. jednym polem uzgodnień stron umowy jest wynagrodzenie za usługi, a innym polem, czyje składniki majątku: tj. zleceniobiorcy czy podatnika, i na jakich zasadach będą używane, gdzie mowa o składnikach majątku niezbędnych i powszechnie używanych, jak np. samochód, komputer, biuro, telefon komórkowy. W ramach powyższego możliwe są różne układy, tj. skrajnie wszystkie te składniki zapewnia podatnik albo zleceniobiorca, albo mieszane, tj. np. własny telefon zleceniobiorcy a samochód podatnika. W ramach tej swobody elastycznego i zależnego od okoliczności mechanizmu podziału pochodzenia danych środków technicznych, strony zawarty umowę akcesoryjną rozstrzygająca, iż samochód używany przez zleceniobiorcę zapewnia podatnik, gdzie zawarcie tej umowy akcesoryjnej nie wpłynęło na wysokość wynagrodzenia zleceniobiorcy z umowy zasadniczej.

Podatnik zawarł umowę leasingu operacyjnego obowiązującą od (…).2024 r. na okres 36 miesięcy, gdzie przewidziano jedną opłatę wstępną: X zł + VAT i 35 rat miesięcznych czynszu leasingowego po X zł + VAT. Podatnik nabył prawa z rękojmi i gwarancji do przedmiotu leasingu, obowiązek ubezpieczenia pojazdu spoczywa na podatniku; w pozostałym zakresie powszechnie występujące warunki tego typu leasingów.

Wartość auta do ubezpieczenia to: „Autocasco - Serwis ASO (GSU+), suma ubezpieczenia X zł, VAT 50%”.

Podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu. Wyjaśnili Państwo przy tym, że Spółka podjęła świadomą decyzję o nieskładaniu druku VAT-26 i nieprowadzeniu ewidencji, o jakiej mowa w art. 86a ust. 6 − ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na ryzyko podatkowe związane z jej prowadzeniem i potencjalne spory z organami podatkowymi na gruncie niejednoznacznej definicji z art. 86a ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Korzystają Państwo z prawa z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie przez siebie wybranym, w realiach obrotu gospodarczego i praktyki stosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z umową leasingu pojazd ubezpiecza podatnik, tj. ów obowiązek wynika z umowy leasingu: składki płacone przez podatnika to składka łączna w wysokości X zł (w tym składka za pakiet OC z Zieloną Kartą i Assistance Midi: X zł), za okres od dnia (…).2024 r. do dnia (...).2025 r.

Zgodnie z umową leasingu podatnik: „zobowiązuje się do przeprowadzania, na własny koszt, w sposób terminowy przeglądów, konserwacji i napraw Przedmiotu Leasingu wymaganych przez producenta - zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi Przedmiotu Leasingu. Korzystający jest zobowiązany zlecać wykonanie tych czynności we własnym imieniu i na swój koszt wyłącznie ASO Producenta”, tj. podatnik dokonuje przeglądów: wymaganych przez producenta zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi przedmiotu leasingu, oraz o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach i rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów.

Podatnik będzie ponosił koszty napraw pojazdu – tj. w razie jego uszkodzenia − jeżeli nie zostaną pokryte przez ich sprawcę lub właściwego ubezpieczyciela. Dopóki nie powstanie szkoda w pojeździe, podatnik nie wie, kto będzie odpowiedzialny za jej usunięcie, ani wartości usunięcia danej szkody.

Umowa leasingu zobowiązuje podatnika do stałego utrzymywania przedmiotu w należytym stanie technicznym i zapobieganiu pogarszania tego stanu. Z tej przyczyn podatnik musi ponosić koszty takich wydatków kosmetycznych, jak np.: mycie podwozia z solanki; mycie karoserii zanieczyszczonej agresywnymi odchodami ptaków; czyszczenie plastików w kabinie pojazdu w celu usuwania zanieczyszczeń paczących ich mocowanie; czyszczenie tapicerki auta usuwające palmy smarów, olejów i drobnoustroje, ozonowanie kabiny pojazdu celem jej dezynfekcji aktywnym tlenem. Podatnik musi spełniać także obowiązek z art. 66 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Wydatki, o jakich mowa wyżej, będą dokumentowane w sposób wynikający z aktualnych przepisów, tj.:

a)raty leasingowe: faktury - przez leasingodawcę,

b)paliwo: faktury - przez sprzedawcę paliwa,

c)ubezpieczenia: umowy i dowody zapłaty składek - przez firmę ubezpieczeniową,

d)przeglądy i naprawy: faktury - przez ich usługodawców,

e)kosmetyczne: paragony fiskalne z NIP - przez ich usługodawców,

f)opłaty środowiskowe: samo obliczenie podatnika, deklaracja, dowód zapłaty,

g)koszty stref płatnego parkowania paragony z parkometrów z numerem rejestracyjnym auta − przez właściwe gminy.

Powyższe wydatki będą definitywne i nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakikolwiek sposób.

Pytanie

Czy wydatki podatnika na koszty paliwa, ubezpieczenia, przeglądów, napraw, kosmetyczne, opłat środowiskowych, kosztów stref płatnego parkowania, raty leasingowe za samochód wydany do używania Dyrektorowi X na podstawie umowy akcesoryjnej do umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych są dla podatnika kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Wydatki podatnika na koszty paliwa, ubezpieczenia, przeglądów, napraw, kosmetyczne, opłat środowiskowych, kosztów stref płatnego parkowania, raty leasingowe za samochód wydany do używania Dyrektorowi X na podstawie umowy akcesoryjnej do umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych są dla podatnika kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Owe wydatki są ponoszone w celu osiągania przychodów z głównego źródła przychodów podatnika. Specyfika działalności podatnika wymaga wydania Dyrektorowi X − jedynej osobie o takim zakresie obowiązków w przedsiębiorstwie podatnika − oczywistego narzędzia do świadczenia witalne ważnych usług: budżetowego samochodu do obsługi klientów w całym kraju. Zleceniobiorca nie jest zobowiązany posiadać własnego samochodu do tak intensywnej eksploatacji w celu świadczenia usług na rzecz podatnika, a posiada własne samochody do zaspokajania osobistych potrzeb transportowych. Jeżeli tak, wydatki podatnika na samochód wydany do używania Dyrektorowi X są kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych (vide interpretacja IS w Warszawie z dnia 01.03.2016 r. nr IPPB6/4510-449/15-2/AG; interpretacja indywidualna KIP z dnia 28.03.2018 r. sygnatura: 0111-KDIB2-3.4010.98.2017.2.KB).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku.

Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

• „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
• „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
• „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przedstawionego przez Państwa opisu stanu faktycznego wynika m.in., że zawarli Państwo z przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą umowę cywilną o świadczenie na terenie kraju na rzecz Spółki usług doradczych i sprzedażowych dotyczących towarów i usług. Usługi te nie obejmują jakichkolwiek czynności związanych z zarządzaniem Państwa przedsiębiorstwem.

Zleceniobiorca wykonuje umowę w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej i może korzystać z pomocy osób trzecich, jednakże za działania lub zaniechania osób, którymi się posługuje odpowiada jak za swoje własne działania i zaniechania. Zleceniobiorca wykonuje umowę samodzielnie, nie pod Państwa kierunkiem, ponosząc ryzyko gospodarcze wykonywanych działań i w miejscach przez siebie uznane za optymalne do ich wykonywania. Zleceniobiorca nie jest wspólnikiem Spółki, nigdy nie był jej pracownikiem, nie jest osobą spokrewnioną lub spowinowaconą ze wspólnikami Spółki lub członkami jej zarządu: jest „fachowcem z rynku” pozyskanym w ostatnim czasie do obsadzenia stanowiska Dyrektora X, z którym wiążą Państwo duże oczekiwania. Nikt inny w Spółce nie wykonuje obowiązków, jakie zostały powierzone zleceniobiorcy.

W celu wykonania usługi z umowy i na czas jej wykonywania, zleceniobiorca może wykorzystywać środki techniczne, takie jak samochód, komputer, biuro i telefon komórkowy, udostępnione przez Państwa. Jeżeli udostępnią Państwo Zleceniobiorcy uzgodnione przez strony środki techniczne niezbędne do wykonywania umowy, to zleceniobiorca zobowiązuje się do używania udostępnionych środków technicznych z zachowaniem należytej staranności oraz zgodnie z ich przeznaczeniem i Państwa wskazówkami. Nadmienili Państwo, że wartość wynagrodzenia należnego zleceniobiorcy nie jest powiązana z udostępnianiem środków technicznych podatnika. Zawarcie umowy akcesoryjnej nie wpłynęło na wysokość wynagrodzenia zleceniobiorcy z umowy zasadniczej. Wyjaśnili Państwo, że jednym polem uzgodnień stron umowy jest wynagrodzenie za usługi, a innym polem czyje składniki majątku: tj. zleceniobiorcy czy podatnika, i na jakich zasadach będą używane, gdzie mowa o składnikach majątku niezbędnych i powszechnie używanych, jak np. samochód, komputer, biuro, telefon komórkowy. W ramach tej swobody elastycznego i zależnego od okoliczności mechanizmu podziału pochodzenia danych środków technicznych, strony zawarty umowę akcesoryjną rozstrzygająca, że samochód używany przez zleceniobiorcę zapewnia podatnik. Zaznaczyli Państwo, że w każdym czasie mogą cofnąć zgodę na udostępnianie środków technicznych w drodze jednostronnego oświadczenia woli, a zleceniobiorca jest zobowiązany do niezwłocznego ich zwrotu. Zleceniobiorca natomiast jest zobowiązany udostępniać Państwu do kontroli udostępnione środki techniczne z częstotliwością i według zasad określonych przez Spółkę, a po zakończeniu wykonywania umowy zleceniobiorca niezwłocznie zwraca środki techniczne w stanie niepogorszonym (z uwzględnieniem normalnego zużycia). Wskazali Państwo, że wydanie i zwrot środków technicznych będzie dokumentowane protokołami zdawczo-odbiorczymi, a zasady korzystania z nich będą podlegały obowiązującym przepisom i wewnętrznym regulacjom Spółki.

W wykonaniu dyspozycji zawartej w umowie ze Zleceniobiorcą, zawarli Państwo ze zleceniobiorcą umowę akcesoryjną określającą zasady korzystania przez zleceniobiorcę z Państwa środka technicznego: samochodu osobowego leasingowanego przez Spółkę.

Zawarli Państwo umowę leasingu operacyjnego obowiązującą od dnia 08.08.2024 r. na okres 36 miesięcy, gdzie przewidziano jedną opłatę wstępną: 22 926,83 zł + VAT i 35 rat miesięcznych czynszu leasingowego po 2967,94 zł + VAT. Nabyli Państwo prawa z rękojmi i gwarancji do przedmiotu leasingu, obowiązek ubezpieczenia pojazdu spoczywa na podatniku, w pozostałym zakresie powszechnie występujące warunki tego typu leasingów.

Wartość auta do ubezpieczenia to: „Autocasco- Serwis ASO (GSU+), suma ubezpieczenia 133.980 zł., VAT 50%”.

Nie prowadzą Państwo ewidencji przebiegu pojazdu. Podjęli Państwo świadomą decyzję o nieskładaniu formularza VAT-26 i nieprowadzeniu ewidencji, o jakiej mowa w art. 86a ust. 6 − ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na ryzyko podatkowe związane z jej prowadzeniem i potencjalne spory z organami podatkowymi na gruncie niejednoznacznej definicji z art. 86a ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Korzystają Państwo z prawa z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie przez siebie wybranym, w realiach obrotu gospodarczego i praktyki stosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z umową leasingu to Państwo ubezpieczają pojazd, tj. obowiązek ten wynika z umowy leasingu: składki płacone przez podatnika to składka łączna w wysokości 4 438 zł (w tym składka za pakiet OC z Zieloną Kartą i Assistance Midi: 554 zł), za okres od dnia 08.08.2024 r. do dnia 07.08.2025 r.

Zgodnie z umową leasingu Spółka: „zobowiązuje się do przeprowadzania, na własny koszt, w sposób terminowy przeglądów, konserwacji i napraw Przedmiotu Leasingu wymaganych przez producenta - zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi Przedmiotu Leasingu. Korzystający jest zobowiązany zlecać wykonanie tych czynności we własnym imieniu i na swój koszt wyłącznie ASO Producenta”, tj. Państwo dokonują przeglądów: wymaganych przez producenta zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi przedmiotu leasingu, oraz o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach i rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów.

W razie uszkodzenia samochodu będą Państwo ponosić koszty napraw, jeżeli nie zostaną one pokryte przez ich sprawcę lub właściwego ubezpieczyciela.

Umowa leasingu zobowiązuje Państwa do stałego utrzymywania przedmiotu w należytym stanie technicznym i zapobieganiu pogarszania tego stanu. Z tej przyczyn muszą Państwo ponosić koszty takich wydatków kosmetycznych, jak np.: mycie podwozia z solanki, mycie karoserii zanieczyszczonej agresywnymi odchodami ptaków, czyszczenie plastików w kabinie pojazdu w celu usuwania zanieczyszczeń paczących ich mocowanie, czyszczenie tapicerki auta usuwające palmy smarów, olejów i drobnoustroje, ozonowanie kabiny pojazdu celem jej dezynfekcji aktywnym tlenem. Muszą Państwo spełniać także obowiązek z art. 66 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Wydatki, o jakich mowa wyżej, będą dokumentowane w sposób wynikający z aktualnych przepisów, tj.:

a)raty leasingowe: faktury wystawiane przez leasingodawcę,

b)paliwo: faktury wystawiane przez sprzedawcę paliwa,

c)ubezpieczenia: umowy i dowody zapłaty składek wystawiane przez firmę ubezpieczeniową,

d)przeglądy i naprawy: faktury wystawiane przez ich usługodawców,

e)kosmetyczne: paragony fiskalne z NIP ich usługodawców,

f)opłaty środowiskowe: samo obliczenie podatnika, deklaracja, dowód zapłaty,

g)koszty stref płatnego parkowania paragony z parkometrów z numerem rejestracyjnym auta wydawane przez właściwe gminy.

Zaznaczyli Państwo, że powyższe wydatki będą definitywne i nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakikolwiek sposób.

Na podstawie umowy akcesoryjnej Zleceniobiorca zobowiązał się wykorzystywać samochód wyłącznie do wykonywania przedmiotu umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych na terenie całego kraju. Zgodnie z umową akcesoryjną obciążają Państwa koszty utrzymania i eksploatacji samochodu, tj. w szczególności: paliwa, ubezpieczenia przeglądów, napraw, kosmetyczne, opłat środowiskowych, kosztów stref płatnego parkowania, a Zleceniobiorca zobowiązał się dbać o mienie Spółki co najmniej jak o swoje własne. Zleceniobiorca odpowiada za swoje działania i zaniechania podczas używania samochodu, w tym przestrzeganie przepisów prawa drogowego i innych przepisów prawa.

Zakazali Państwo Zleceniobiorcy używania samochodu do celów innych niż ustalono, a Zleceniobiorca zobowiązał się używać go wyłącznie do tych celów uzgodnionych z Państwem. Na potwierdzenie zaspokojenia osobistych potrzeb transportowych Zleceniobiorca przedstawił Państwu wpisy z CEPiK. Umowę akcesoryjną zawarto na czas oznaczony, tj. obowiązywania umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków podatnika na: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy, naprawy, kosmetyczne, opłaty środowiskowe, koszty stref płatnego parkowania, rat leasingowych za leasingowany samochód wydany do używania Dyrektorowi X na podstawie umowy akcesoryjnej do umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych.

Jedną z wykorzystywanych form użytkowania pojazdów w przedsiębiorstwie jest leasing operacyjny. Wpływ na dany wybór mogą mieć niższe koszty w porównaniu do tradycyjnego kredytu, a także mniej formalności do spełnienia przez podatnika. Istota leasingu operacyjnego samochodu osobowego polega na wypożyczeniu przez firmę leasingową pojazdu do użytkowania w przedsiębiorstwie podatnika na pewien okres określony w umowie.

Leasing operacyjny został uregulowany na gruncie art. 17b ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Aby opisane przez Państwa wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją leasingowanego samochodu udostępnionego Zleceniobiorcy w celu wykonania na rzecz Spółki usługi z umowy o świadczenie na terenie kraju usług doradczych i sprzedażowych dotyczących towarów i usług i na czas jej wykonywania, tj. koszty:

• paliwa,
• ubezpieczenia (składka za pakiet OC z Zieloną Kartą i Assistance Midi),
• przeglądów wymaganych przez producenta zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi przedmiotu leasingu i diagnostycznych badań technicznych pojazdu,
• napraw pojazdu - w razie jego uszkodzenia, jeśli nie zostaną pokryte przez ich sprawcę lub właściwego ubezpieczyciela,
• kosmetyczne, tj. np.: mycie podwozia z solanki, mycie karoserii zanieczyszczonej agresywnymi odchodami ptaków, czyszczenie plastików w kabinie pojazdu w celu usuwania zanieczyszczeń paczących ich mocowanie, czyszczenie tapicerki auta usuwające palmy smarów, olejów i drobnoustroje, ozonowanie kabiny pojazdu celem jej dezynfekcji aktywnym tlenem,
• opłat środowiskowych,
• stref płatnego parkowania,

uznać za Państwa koszty uzyskania przychodów, to Dyrektora X powinien łączyć ze Spółką stosunek pracy lub inny równorzędny. W przypadku, gdy Dyrektor X nie jest pracownikiem Spółki, konieczność ponoszenia przez Państwa wydatków na jego rzecz powinna wynikać z prawidłowo zawartych umów (np. cywilnoprawnych), a w przypadku ich braku − z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie Spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu Spółki, przewidujących zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób niebędących pracownikami Spółki.

Jak wynika z opisanej przez Państwa sprawy, Dyrektor X jest „fachowcem z rynku” i został zatrudniony na podstawie umowy cywilnej o świadczenie na terenie kraju na rzecz Spółki usług doradczych i sprzedażowych dotyczących towarów i usług. Usługi te nie obejmują jakichkolwiek czynności związanych z zarządzaniem Państwa przedsiębiorstwem. Zleceniobiorca wykonuje umowę w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. W celu wykonania usługi z umowy i na czas jej wykonywania, zleceniobiorca może wykorzystywać środki techniczne, takie jak samochód, komputer, biuro i telefon komórkowy, udostępnione przez Państwa. Dlatego też zawarli Państwo ze Zleceniobiorcą umowę akcesoryjną w której ustalono, że samochód używany przez Zleceniobiorcę zapewnia Spółka. Zawarcie umowy akcesoryjnej nie wpłynęło przy tym na wysokość wynagrodzenia Zleceniobiorcy z umowy zasadniczej. Wydanie i zwrot środków technicznych będzie dokumentowane protokołami zdawczo-odbiorczymi, a zasady korzystania z nich będą podlegały obowiązującym przepisom i wewnętrznym regulacjom Spółki.

Powyższy warunek należy zatem uznać za spełniony.

Dzięki samochodowi udostępnionemu przez Państwa na potrzeby realizowanych przez Zleceniobiorcę zadań, Dyrektor X podejmuje na rzecz Spółki działania, tj.:

1)doradztwo techniczne:

a)udzielanie profesjonalnych porad technicznych dotyczących (…),

b)analiza potrzeb klienta i dobór odpowiednich rozwiązań technicznych,

c)sporządzanie raportów i analiz technicznych na potrzeby klientów oraz podatnika,

2)doradztwo sprzedażowe:

a)aktywne pozyskiwanie nowych klientów zainteresowanych zakupem (…),

b)prezentacja oferty produktowej podatnika potencjalnym klientom,

c)przygotowywanie ofert handlowych oraz negocjowanie warunków sprzedaży,

3)realizacja zamówień:

a)koordynowanie procesu realizacji zamówień od momentu złożenia zamówienia przez klienta do finalnej instalacji urządzenia,

b)monitorowanie terminowości i jakości realizacji zamówień,

c)rozwiązywanie ewentualnych problemów i reklamacji związanych z zamówieniami,

4)szkolenia i prezentacje:

a)prowadzenie szkoleń oraz prezentacji technicznych i handlowych dla klientów oraz pracowników podatnika,

b)przygotowywanie materiałów szkoleniowych i prezentacyjnych,

5)wsparcie posprzedażowe:

a)udzielanie wsparcia technicznego klientom po zakupie urządzeń,

b)udzielanie informacji o właściwej eksploatacji i konserwacji urządzeń,

6)analiza rynku:

a)monitorowanie rynku i zbieranie informacji na temat konkurencji oraz trendów rynkowych,

b)przeprowadzanie analiz rynkowych i rekomendowanie działań mających na celu zwiększenie sprzedaży,

7)raportowanie:

a)regularne sporządzanie raportów z realizacji zadań, wyników sprzedaży oraz innych istotnych wskaźników dla podatnika,

b)udzielanie informacji zwrotnej na temat potrzeb i oczekiwań klientów oraz skuteczności podejmowanych działań,

8)współpraca z zespołem:

a)współpraca z innymi działami podatnika, w tym z działem technicznym, marketingowym i serwisowym, w celu zapewnienia wysokiej jakości usług,

b)udzielanie wsparcia merytorycznego i technicznego innym członkom zespołu,

co ma na celu zapewnienie i zabezpieczenie Państwa źródeł przychodów.

Z uwagi na to, że w analizowanej sprawie przedmiotem udostępnionym przez Państwa na potrzeby realizowanych przez Zleceniobiorcę zadań jest leasingowany samochód osobowy, to wskazać należy, że ustawa o CIT przewiduje limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków eksploatacyjnych samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Odnośnie do kosztów eksploatacyjnych samochodu niebędącego własnością podatnika (a więc m.in. leasingowanego), stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. W myśl tego przepisu:

Przepis ten ma zastosowanie do wydatków z tytułu używania samochodu osobowego wykorzystywanego do „celów mieszanych”. Przy czym, dotyczy to zarówno samochodów osobowych wpisanych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak też używanych przez podatnika na podstawie umowy cywilnoprawnej (tzn. leasingu, najmu, dzierżawy, użyczenia). Podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% poniesionych wydatków, jeżeli wykorzystuje ten samochód również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością, czyli również do celów prywatnych. Okoliczność, że samochód jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą powoduje, że z kosztów podatkowych wyłączono 25% poniesionych wydatków. Chodzi tu jednak o sam fakt używania samochodu osobowego w opisany sposób w działalności, a więc nie tylko przez podatnika, ale i inne osoby, jak np. przez zleceniobiorcę.

Przepisy podatkowe nie definiują przy tym pojęcia „używanie samochodu” dla celów kwalifikacji wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku należy zatem posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą: „używać” oznacza „posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać”.

Tym samym, wydatki związane z używaniem samochodu osobowego to wydatki na posługiwanie się tym samochodem, wykorzystywanie go. Oznacza to, że np. do kosztów z tytułu używania samochodu osobowego w celu realizowania zleconych zadań zalicza się wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne (koszty zakupu paliwa, oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych itp.), jak również inne koszty wynikające z używania samochodu na potrzeby realizowanych zadań, jak np. opłaty za przejazd autostradami, opłaty parkingowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT:

Przy czym na mocy art. 16 ust. 5g ustawy o CIT:

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa VAT”):

Wskazali Państwo, że na podstawie umowy akcesoryjnej Zleceniobiorca zobowiązał się wykorzystywać samochód wyłącznie do wykonywania przedmiotu umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych na terenie całego kraju. Samochód wykorzystywany jest zatem jako środek techniczny w celu wykonania usługi z umowy i na czas jej wykonywania.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że ponoszone przez Państwa koszty utrzymania i eksploatacji samochodu oddanego do używania Dyrektorowi X w celu realizowania przedmiotu umowy o świadczenie na terenie kraju na rzecz Spółki usług doradczych i sprzedażowych, tj. koszty:

• paliwa,
• ubezpieczenia (składka za pakiet OC z Zieloną Kartą i Assistance Midi),
• przeglądów wymaganych przez producenta zgodnie z dokumentami gwarancyjnymi oraz instrukcją obsługi przedmiotu leasingu i diagnostycznych badań technicznych pojazdu,
• napraw pojazdu - w razie jego uszkodzenia,
• kosmetyczne, tj. np.: mycie podwozia z solanki; mycie karoserii zanieczyszczonej agresywnymi odchodami ptaków; czyszczenie plastików w kabinie pojazdu w celu usuwania zanieczyszczeń paczących ich mocowanie; czyszczenie tapicerki auta usuwające palmy smarów, olejów i drobnoustroje, ozonowanie kabiny pojazdu celem jej dezynfekcji aktywnym tlenem,
• opłat środowiskowych,
• stref płatnego parkowania,

jako wydatki wynikające z zawartej umowy leasingu i związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu oddanego Zleceniobiorcy do używania na podstawie umowy akcesoryjnej w celu realizowania na rzecz Spółki zleconych zadań, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków podatnika na: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy, naprawy, kosmetyczne, opłaty środowiskowe, koszty stref płatnego parkowania, rat leasingowych za samochód wydany do używania Dyrektorowi X na podstawie umowy akcesoryjnej do umowy o świadczenie usług doradczych i sprzedażowych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Organ interpretacyjny, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.