Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2025 r., wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zrealizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja (Elektrownia Wiatrowa) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) i tym samym, na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać Kosztów Finansowania Dłużnego związanych z Inwestycją (Elektrownią Wiatrową) przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca nie posiada zakładów podatkowych w innych państwach.

Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej V.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obszarze odnawialnych źródeł energii.

Przedmiot przeważającej działalności Wnioskodawcy obejmuje:

-roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 42.99.Z),

-wytwarzanie energii elektrycznej (PKD 35.11 Z) ze źródeł odnawialnych, tj. z wiatru,

-przesyłanie energii elektrycznej (PKD 35.12.Z).

Wnioskodawca jest spółką celową utworzoną w celu realizacji inwestycji w postaci parku wiatrowego o nazwie „Farma Wiatrowa …” o mocy (...) MW (dalej: „Inwestycja” lub „Elektrownia Wiatrowa”).

Budowę Elektrowni Wiatrowej zakończono w 2023 r. W 2023 r. Spółka otrzymała koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej na okres od dnia (...) r. do dnia (...) r.

W 2023 r. Spółka rozpoczęła produkcję energii elektrycznej z wykorzystaniem Elektrowni Wiatrowej.

Wytwarzana przez Spółkę energia elektryczna sprzedawana jest na rynku krajowym, aktualnie na rzecz dystrybutora energii elektrycznej, który zajmuje się handlem energii elektrycznej do odbiorców końcowych. Sposób sprzedaży energii elektrycznej, w tym potencjalni nabywcy energii elektrycznej od Wnioskodawcy, mogą ulec w przyszłości zmianom.

Główne przychody Spółki to przychody z wytwarzania i sprzedaży energii elektrycznej.

Do głównych składników aktywów wykorzystywanych do wytwarzania energii elektrycznej i składających się na Elektrownię Wiatrową należą:

-zespoły wiatrowo-elektryczne, składające się m.in. z łopat z układem sterowania, przekładni, generatora prądu zmiennego z układem sterowania, układu obrotu gondoli, transformatora mocy, rozdzielni prądu zmiennego, układów i systemów wspomagających, szaf sterowniczo-kontrolnych z oprzyrządowaniem, instalacji energetycznych i oświetleniowych, gondoli stanowiącej obudowę wspólną dla wszystkich zespołów zamontowanych wewnątrz,

-wieże i fundamenty,

-linie i sieci elektryczne wraz ze światłowodami i infrastrukturą towarzyszącą,

-drogi dojazdowe i place, oświetlenie zewnętrzne,

-stacja GPO (Główny Punkt Odbioru),

-system sprawowania nadzoru oraz gromadzenia danych.

Środki trwałe są głównym składnikiem majątku Spółki.

Nakłady na Elektrownię Wiatrową wynoszą około (...) zł.

Zgodnie z założeniami Wnioskodawcy, Elektrownia Wiatrowa będzie funkcjonować przez około (...) lat od momentu uruchomienia.

Wnioskodawca jest właścicielem Elektrowni Wiatrowej. Realizując Inwestycję Wnioskodawca korzystał z usług powiązanego podmiotu – spółki deweloperskiej zajmującej się projektowaniem i rozwojem elektrowni wiatrowych. Spółka ta ma siedzibę w Polsce i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce ((...) Sp. z o.o.). Dodatkowo generalnym wykonawcą inwestycji było konsorcjum spółek z siedzibą w Polsce (X spółka z o.o. oraz Y S.A.). Dostawcą głównych komponentów (turbin wiatrowych i wież) była spółka z siedzibą w Polsce, należąca do międzynarodowego koncernu.

Inwestycja w Elektrownię Wiatrową jest finansowana m.in. ze środków pochodzących z kredytów (kredyt budowlany zawarty z instytucją kredytową oraz kredyt na zobowiązania VAT) i pożyczek wewnątrzgrupowych (dalej: „Finansowanie”).

W związku z Finansowaniem, Spółka ponosiła w przeszłości i ponosi w dalszym ciągu koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, w szczególności koszty odsetek od pożyczek/kredytów (dalej: „Koszty Finansowania Dłużnego”).

Spółka wyjaśnia, że:

1.aktywa, powstałe w związku z otrzymywanym Finansowaniem, znajdują i będą się znajdowały w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Polsce,

2.Koszty Finansowania Dłużnego są i będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Polsce,

3.również dochody z funkcjonowania Elektrowni Wiatrowej są i będą osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zrealizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja (Elektrownia Wiatrowa) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT i tym samym, na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać Kosztów Finansowania Dłużnego związanych z Inwestycją (Elektrownią Wiatrową) przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zrealizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja (Elektrownia Wiatrowa) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT i tym samym, na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać Kosztów Finansowania Dłużnego związanych z Inwestycją (Elektrownią Wiatrową) przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy przyporządkowane do pytania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1)kwotę 3 000 000 zł albo

2)kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] × 30%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

W myśl art. 15c ust. 1a ustawy o CIT, w przypadku gdy rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę, o której mowa w art. 15c ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Ustawodawca wprowadził wyłączenie od limitów określonych w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, które zostało przewidziane w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

2)aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3)koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

4)dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 15 ust. 9 ustawy o CIT, dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

W rozpoznawanej sprawie warunki wymienione w art. 15c ust. 8 w pkt od 1) do 4) ustawy o CIT są spełnione, o czym świadczą następujące okoliczności:

-Wnioskodawca jako właściciel, podmiot odpowiedzialny za realizację Elektrowni Wiatrowej i podmiot uprawniony do jej dalszej eksploatacji, posiada siedzibę podatkową na terenie Polski, również kluczowe podmioty zaangażowane w inwestycję, jak deweloperska spółka powiązana zajmująca się projektowaniem i rozwojem elektrowni wiatrowych i spółki wchodzące w skład konsorcjum będącym generalnym wykonawcą inwestycji to podmioty polskie,

-aktywa, których dotyczy Inwestycja, znajdują się w całości na terytorium Polski, a więc w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-Koszty Finansowania Dłużnego są oraz będą także w przyszłości wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-dochody z eksploatacji Elektrowni Wiatrowej są oraz będą także w przyszłości osiągane przez Spółkę w całości na terytorium Unii Europejskiej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Elektrownia Wiatrowa spełnia warunki określone w art. 15c ust. 8 pkt 1) – 4) ustawy o CIT. W kontekście powyższego, w dalszym kroku kluczowe jest ustalenie, czy Inwestycja polegająca na budowie Elektrowni Wiatrowej mieści się w pojęciu długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej.

Stosownie do art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym. Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy ustawy o CIT, aby dany projekt mógł zostać uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, spełnione muszą zostać następujące warunki:

1)przedmiotem projektu powinien być „składnik aktywów”,

2)składnik aktywów musi być „znaczny”,

3)celem projektu powinno być „dostarczenie, modernizacja, eksploatacja lub utrzymanie” takiego znaczącego składnika aktywów,

4)projekt powinien być zrealizowany „w ogólnym interesie publicznym”,

5)projekt musi być projektem „długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej”.

Znaczący składnik aktywów jako przedmiot projektu

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”), pod pojęciem aktywów należy rozumieć kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Podobne znaczenie posiadają „aktywa” w znaczeniu językowym („aktywa”: «majątek przedsiębiorstwa pozostający w danym momencie do jego dyspozycji, wykazywany w bilansie księgowym po lewej stronie” - https://sjp.pwn.pl/sjp/aktywa;2549294.html).

Środki trwałe składające się na Elektrownię Wiatrową jako zespół składników majątkowych o wiarygodnie określonej wartości stanowią niewątpliwie aktywa. Dany projekt może zostać uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej wówczas, gdy przedmiotem tego projektu jest znaczący składnik aktywów podatnika.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/slowniki/znaczący.html, data dostępu: 10 stycznia 2025 r.) pod pojęciem „znaczący” należy rozumieć: «odgrywający ważną rolę”.

Z kolei, według innych źródeł słownikowych (https://sjp.pl/znaczący, data dostępu: 10 stycznia 2025 r.) „znaczący” to: „mający duże znaczenie, odgrywający ważną rolę; istotny, ważny”.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że „znaczący” składnik aktywów to składnik aktywów, który odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu podmiotu, a także przedstawia dużą wartość materialną.

Celem Inwestycji jest budowa Elektrowni Wiatrowej.

Inwestycja w Elektrownię Wiatrową to inwestycja w znaczące aktywa, bowiem:

-przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie energii elektrycznej, a zatem budowa Elektrowni Wiatrowej jest kluczowa dla realizacji celu gospodarczego, do którego został powołany Wnioskodawca,

-działalność Elektrowni Wiatrowej stanowi główne źródło przychodów Wnioskodawcy, a zatem pełni istotną rolę w funkcjonowaniu Wnioskodawcy,

-wartość początkowa środków trwałych składających się na Elektrownię Wiatrową wynosi ok. (...) zł, a zatem jest to również istotna wartość materialna.

Tym samym, z uwagi na przedmiot działalności Wnioskodawcy, źródła przychodów Wnioskodawcy oraz wartość Inwestycji, Elektrownia Wiatrowa niewątpliwie stanowi znaczący składnik aktywów Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, za znaczący składnik aktywów należy uznać całą Elektrownię Wiatrową, której podstawowe części składowe zostały opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Cel realizowanego projektu

Inwestycja została przeprowadzona w celu budowy Elektrowni Wiatrowej spełniającej kryterium „znaczącego składnika aktywów”. Celem Inwestycji jest wytwarzanie energii elektrycznej poprzez eksploatację Elektrowni Wiatrowej. Zrealizowana Inwestycja dąży do wypełnienia celów energetycznych ustanowionych przez Polskę, zapewniając stałe dostawy energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii (OZE), przy jednoczesnym ograniczeniu wpływu produkcji energii elektrycznej na środowisko.

Przesłanka dotycząca „projektu w ogólnym interesie publicznym”

Przepis art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, w aktualnym brzmieniu implementuje przepisy Dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U.UE. L. z 2016 r. Nr 193, str. 1 z późn. zm.; dalej: Dyrektywa 2016/1164)).

Zgodnie z art. 4 ust. 4 Dyrektywy 2016/1164, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Ani przepisy Dyrektywy 2016/1164, ani przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia „ogólnego interesu publicznego” w kontekście projektu z zakresu infrastruktury publicznej.

Pojęcie „interesu publicznego” stanowi jedną z klauzul generalnych, jaką posługuje się system prawny. Klauzule generalne w systemie prawa to zwroty niedookreślone, których celem jest zapewnienie elastyczności w stosowaniu przepisów prawnych. Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych (Vide: wyrok NSA z dnia 25 maja 2023 r. o sygn. akt II FSK 2874/20, prawomocne wyroki: WSA w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 32/24, WSA w Krakowie z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 428/22, WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 421/22, WSA w Krakowie z dnia 26 maja 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 418/22, WSA w Gdańsku z dnia 22 czerwca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 502/21, WSA Warszawie z dnia 16 lipca 2019 r. o sygn. akt III SA/Wa 2493/18).

W związku z tym, w takiej sytuacji należy odwołać się do ogólnych zasad wykładni językowej. Przy wykładni tego przepisu należy mieć również na względzie wartości wspólne dla całego społeczeństwa. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego PWN:

-„interes” to: 1. «pożytek, korzyść” lub 2. «przedsięwzięcie przynoszące korzyść materialną” https://sjp.pwn.pl/slowniki/interes.html, data dostępu: 10 stycznia 2025 r.),

-„publiczny” to: 1. «dotyczący całego społeczeństwa lub jakiejś zbiorowości”, 2. «dostępny lub przeznaczony dla wszystkich” (https://sjp.pwn.pl/slowniki/publiczny.html, data dostępu: 10 stycznia 2025 r.).

W związku z powyższym, przez interes publiczny należy rozumieć przedsięwzięcie przynoszące korzyść materialną całemu społeczeństwu lub danej zbiorowości, dostępne i przeznaczone dla wszystkich. Inwestycja służy produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

Należy zaznaczyć, że inwestycje w odnawialne źródła energii wpisują się w cele polityki energetycznej Polski jak i w strategiczne cele Unii Europejskiej zakładające m.in.:

-zwiększenie dywersyfikacji technologicznej i rozbudowę mocy opartych o źródła krajowe i europejskie,

-rozwój odnawialnych źródeł energii,

-dywersyfikację dostaw i zapewnienie alternatyw dla węglowodorów.

Powyższe znajduje swoje odzwierciedlenie w zatwierdzonej przez Radę Ministrów „Polityce energetycznej Polski do 2040 r.” (źródło: https://www.gov.pl/web/klimat/polityka-energetyczna-polski) oraz unijnych ramach regulacyjnych, na które składa się zbiór aktów prawnych, jak m.in. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, mającej swoje źródło w art. 194 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Zgodnie z celem 2 tej dyrektywy „wspieranie odnawialnych form energii jest jednym z celów unijnej polityki energetycznej”. (…) „Zwiększone stosowanie energii ze źródeł odnawialnych, zwanej także „energią odnawialną”, stanowi istotny element pakietu środków koniecznych do redukcji emisji gazów cieplarnianych i wypełnienia unijnych zobowiązań w ramach Porozumienia paryskiego z 2015 r. w sprawie zmian klimatu przyjętego na zakończenie 21. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (zwanego dalej „Porozumieniem paryskim”), a także realizacji unijnych ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030, w tym wiążącego celu Unii, jakim jest zmniejszenie do 2030 r. emisji o co najmniej 40% w stosunku do poziomów z 1990 r.”

Zgodnie z celem 3 tej dyrektywy stwierdza się, cyt.: „Zwiększone stosowanie energii ze źródeł odnawialnych ma również fundamentalne znaczenie dla promowania bezpieczeństwa dostaw energii, zrównoważonej energii po przystępnych cenach, rozwoju technologicznego i innowacji, a także wiodącej pozycji technologicznej i przemysłowej, przy jednoczesnym zapewnieniu korzyści środowiskowych, społecznych i zdrowotnych, jak również stworzeniu znaczących możliwości zatrudnienia i rozwoju regionalnego, zwłaszcza na obszarach wiejskich i odizolowanych, w regionach lub na terytoriach o niskiej gęstości zaludnienia lub objętych częściową dezindustrializacją”.

Ponadto, wytworzona energia elektryczna z elektrowni wiatrowych odciąża część sektora energetycznego opartego na tzw. „czarnej energii”, produkowanej z węgla. Tym samym, elektrownie tego typu, zapewniając ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii elektrycznej, zaspokajają podstawowe potrzeby społeczeństwa oraz gospodarki w zakresie dostępu do energii. Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że energia elektryczna jest towarem niezbędnym dla życia każdego człowieka, a także dla gospodarczego rozwoju kraju. Ponadto, za publicznym charakterem Inwestycji przemawia również fakt, że zapewnienie społeczeństwu dostępu do energii jest, zasadniczo, obowiązkiem publicznym każdego państwa.

Mając na uwadze powyższe, projekt będący w ogólnym interesie publicznym w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT to projekt dotyczący ogółu osób, istotny dla całego społeczeństwa i gospodarki, a także zapewniający ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii elektrycznej.

W literaturze podkreśla się korzystny wpływ rozwoju sektora energii ze źródeł odnawialnych na bezpieczeństwo energetyczne kraju. Brak dywersyfikacji dostaw gazu i ropy naftowej jest bowiem aktualnie jedną z najważniejszych przyczyn powstania problemów związanych z bezpieczeństwem państw poradzieckich czy też związanych z rosyjskim rynkiem energii. Przeciwdziałanie zagrożeniom związanym z brakiem dywersyfikacji źródeł energii skutkuje rozwojem sektora energii odnawialnej, który stanowi obecnie najskuteczniejszy środek prowadzący do uniezależnienia państw od zewnętrznych dostawców surowców (M. Tomala, „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich”, Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 105-117).

Energetyka wiatrowa wykazuje ponadto wiele dodatkowych zalet, tj.:

-turbiny wiatrowe nie zanieczyszczają środowiska naturalnego,

-turbiny wiatrowe nie wymagają dostarczania paliwa,

-tereny sąsiadujące z farmami wiatrowymi mogą zostać wykorzystane w rolnictwie,

-koszt prądu z elektrowni wiatrowej jest stały,

-eksploatacja turbin wiatrowych powoduje stosunkowo niewielkie straty w przesyle energii z elektrowni do odbiorcy,

-obsługa siłowni wiatrowej jest stosunkowo prosta, czas montażu krótki, podobnie jak koszty eksploatacji i obsługi.

Inaczej niż w przypadku elektrowni zasilanych konwencjonalnymi źródłami energii, wytwarzanie prądu ze źródeł odnawialnych nie wymaga dostarczania jakiegokolwiek paliwa, dzięki czemu odnawialne źródła energii w całym okresie eksploatacji nie emitują gazów cieplarnianych, bądź emitują jedynie niewielkie ich ilości. Zwiększenie udziału energii odnawialnej w koszyku źródeł energii elektrycznej pomaga ograniczyć emisję gazów cieplarnianych, co przyczynia się do zredukowania tzw. śladu węglowego. Jest on definiowany jako całkowita ilość wyemitowanych gazów cieplarnianych, które pochodzą pośrednio i bezpośrednio z procesów produkcyjnych. Mierzy się go za pomocą ekwiwalentu CO2, opierając się na metodyce oceny cyklu życia produktu (Life Cycle Assessment, LCA - M. Tomala, „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich”, Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 108).

Brak konieczności zużywania paliwa oznacza brak kosztów z nim związanych, co uwalnia cenę energii wytwarzanej z wiatru od wahań cen węgla, ropy naftowej, gazu ziemnego czy paliwa jądrowego. Mając w perspektywie ciągłe zmniejszanie się zapasów paliw konwencjonalnych, stała (a nawet spadająca) cena prądu wytwarzanego z wiatru zachęca do inwestowania w te źródła energii (M. Kmiecik, S. Śmiech. 2019. „Energetyka wiatrowa jako element systemu bezpieczeństwa energetycznego państwa”. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego 10 (2):292-97. https://doi.org/10.34862/rbm.2016.2.24).

Podsumowując, coraz niższe koszty produkcji energii ze źródeł odnawialnych sprawiają, że obecnie nie jest ona postrzegana wyłącznie jako źródło energii, ale przede wszystkim jako narzędzie do rozwiązywania wielu innych potrzeb i problemów państwa. Ma kluczowe znaczenie m.in. dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, redukcji skutków zanieczyszczenia środowiska, łagodzenia skutków nadmiernej emisji gazów cieplarnianych, edukacji, pracy, zmniejszenia ubóstwa (M. Tomala, „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich”, Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 107).

W konsekwencji, odnosząc się do spełnienia kryterium ogólnego interesu publicznego przez Inwestycję, należy wskazać, że:

-celem budowy Elektrowni Wiatrowej jest produkcja energii elektrycznej, która odciąża część sektora energetycznego opartego na tzw. „czarnej energii”, produkowanej z węgla,

-budowa elektrowni wiatrowych wprost wpisuje się w założenia zatwierdzonej przez Radę Ministrów „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.”, w której prognozuje się wzrost udziału odnawialnych źródeł energii (OZE) w końcowym zużyciu energii do co najmniej 23% energii brutto w 2030 r., przy czym nie mniej niż 32% w elektroenergetyce (głównie energia wiatrowa i energia pochodząca z fotowoltaiki). Odnawialne źródła energii stanowią alternatywę dla elektrowni cieplnych opartych na węglu kamiennym oraz brunatnym, dlatego inwestycja w OZE pozwala na zwiększenie ilości energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych i ograniczenie energii pochodzącej ze spalania paliw kopalnych emitujących gazy cieplarniane.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że celem państwa polskiego jest wspieranie rozwoju odnawialnych źródeł energii w Polsce. Wnioskodawca przyczynia się do osiągnięcia ww. celu poprzez realizowanie Inwestycji w Elektrownię Wiatrową. Realizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja ma więc istotne znaczenie z punktu widzenia polityki energetycznej kraju, ponieważ przyczynia się do rozbudowy infrastruktury wytwórczej energii elektrycznej, kształtowania krajowej strategii energetycznej oraz zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego z uwzględnieniem wpływu na środowisko.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w realiach sprawy spełniony jest również warunek, zgodnie z którym Projekt powinien być w ogólnym interesie publicznym, w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT.

Pojęcie „długoterminowego projekt z zakresu infrastruktury publicznej”

Szacowany okres eksploatacji Elektrowni Wiatrowej wynosi 25 lat. Jest to niewątpliwie okres długoletni. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, Inwestycja w postaci budowy Elektrowni Wiatrowej, stanowi projekt o charakterze długoterminowym w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. Jeżeli natomiast chodzi o pojęcie „infrastruktury” zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod tym pojęciem należy rozumieć: «urządzenia i instytucje usługowe niezbędne do należytego funkcjonowania społeczeństwa i produkcyjnych działów gospodarki” (https://sjp.pwn.pl/slowniki/infrastruktura, dostęp: 10 stycznia 2025 r.).

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że określenie „infrastruktura publiczna” oznacza zbiór instytucji, obiektów czy też urządzeń stanowiących podstawę do właściwego funkcjonowania bądź rozwoju danego systemu gospodarczego (Por. przykładowo prawomocne wyroki: WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 421/23 oraz z dnia 22 sierpnia 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 408/23, WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2569/22 oraz z dnia 10 maja 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2547/22, WSA w Krakowie z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 427/22, WSA w Gdańsku z dnia 22 czerwca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 502/21). Szerzej określając, jest to kompleks urządzeń użyteczności publicznej, niezbędny do zapewnienia należytego funkcjonowania gospodarki narodowej i życia ludności, odpowiednio rozmieszczony w przestrzeni (L. Kupiec, A. Gołębiowska, T. Truskolaski, „Gospodarka przestrzenna, Infrastruktura ekonomiczna”, tom VII, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2005). Pojęcie infrastruktury zostało podobnie zdefiniowane przez A. Ginsberta-Geberta, który poza wymienieniem takich cech, jak: podstawowe instytucje niezbędne do funkcjonowania gospodarki, czy związanie z terenem bazy materialnej, wskazuje także o konieczności wyposażenia terenu, zarówno w niezbędne urządzenia techniczne, jak i urządzenia społeczne, socjalne i instytucje kultury. Wskazuje tym samym, że infrastruktura stanowi odrębną kategorię ekonomiczną, złożoną z infrastruktury technicznej i społecznej (A. Ginsbert-Gebert, „Ekonomiczne i socjologiczne problemy ochrony środowiska: praca zbiorowa”, Tom 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985).

Do kategorii projektu z zakresu infrastruktury publicznej należy niewątpliwie zaliczyć projekty dotyczące pozyskania źródła energii, włączone do systemu energetycznego, które mają na celu pokrycie deficytu energii elektrycznej. Ustawodawca podkreśla, że mają to być projekty „z zakresu”, co uprawnia do twierdzenia o szerokim określeniu kategorii projektów inwestycyjnych (Por. przykładowo prawomocne wyroki: WSA w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 32/24, WSA w Krakowie z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 428/22, WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 421/22, WSA w Krakowie z dnia 26 maja 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 418/22, WSA w Gdańsku z dnia 22 czerwca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 502/21, WSA Warszawie z dnia 16 lipca 2019 r. o sygn. akt III SA/Wa 2493/18).

Z orzeczeń sądów administracyjnych wynika, że „projekty długoterminowe” są to projekty o charakterze wieloletnim i trwałym, które służą dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów (Por. przykładowo wyroki NSA: z dnia 12 czerwca 2024 r. o sygn. akt II FSK 1194/21, z dnia 25 maja 2023 r. o sygn. akt II FSK 2874/20, z dnia 8 litego 2023 r. o sygn. akt II FSK 1615/20, z dnia 20 września 2022 r. o sygn. akt II FSK 10/20).

Mając na uwadze powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy realizacja Inwestycji polegającej na budowie Elektrowni Wiatrowej stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie NSA, w tym przykładowo w:

-wyroku NSA z dnia 12 czerwca 2024 r. o sygn. akt II FSK 1194/21,

-wyroku NSA z dnia 25 maja 2023 r. o sygn. akt II FSK 2874/20,

-wyroku NSA z dnia 8 lutego 2023 r. o sygn. akt II FSK 1615/20,

-wyroku NSA z dnia 20 września 2022 r. o sygn. akt II FSK 10/20,

-wyroku NSA z dnia 24 czerwca 2022 r. o sygn. akt II FSK 2930/19.

Ponadto, stanowisko Wnioskodawcy w pełni odzwierciedlają także liczne orzeczenia wydawane przez wojewódzkie sądy administracyjne, w odniesieniu do których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) cofnął wniesione przez siebie skargi kasacyjne do NSA, w wyniku czego orzeczenia te stały się prawomocne lub też Dyrektor KIS zrezygnował z wniesienia skargi kasacyjnej, tj. przykładowo:

-wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2024 r. o sygn. akt III SA/Wa 1000/24,

-wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 czerwca 2024 r. o sygn. akt I SA/Gl 1239/23,

-wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 maja 2024 r. o sygn. akt I SA/Po 115/24,

-wyroki WSA w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 31/24 oraz I SA/Gd 41/24,

-wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 32/24,

-wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 marca 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 38/24,

-wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 lutego 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 40/24,

-wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 421/23,

-wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 sierpnia 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 408/23,

-wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2569/22,

-wyroki WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2545/22, III SA/Wa 2546/22 oraz III SA/Wa 2547/22,

-wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2785/22,

-wyroki WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2526/22, III SA/Wa 2560/22, III SA/Wa 2561/22 oraz III SA/Wa 2562/22,

-wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 1577/22,

-wyroki WSA w Krakowie z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 429/22, I SA/Kr 428/22 oraz I SA/Kr 427/22,

-wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 421/22,

-wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 maja 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 418/22,

-wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 503/21.

Prawidłowość prezentowanego stanowiska została również potwierdzona przez Dyrektora KIS w szeregu interpretacji indywidualnych, które wskazują na ugruntowaną linię interpretacyjną w zbliżonych do niniejszej sprawy stanach faktycznych:

-z dnia 21 listopada 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.626.2021.10.MK – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 421/22,

-z dnia 28 października 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.593.2020.12.PC – uwzględniającej wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2024 r. o sygn. akt II FSK 1194/21 oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 czerwca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 502/21,

-z dnia 28 października 2024 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.663.2023.10.S/SP – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2024 r. o sygn. akt III SA/Wa 1000/24,

-z dnia 16 października 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.532.2023.11.SH – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 lutego 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 40/24,

-z dnia 16 października 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.510.2022.12.SH – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2526/22,

-z dnia 7 października 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.595.2021.10.BS – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 maja 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 418/22,

-z dnia 2 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.68.2023.11.DD – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 421/23,

-z dnia 2 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.67.2023.11.DD – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 sierpnia 2023 r. o sygn. akt I SA/Po 408/23,

-z dnia 23 września 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.436.2023.9.DD – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 maja 2024 r. o sygn. akt I SA/Po 115/24,

-z dnia 23 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.524.2022.11.EJ – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2545/22,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.576.2022.11.AN – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2024 r. o sygn. akt III SA/Wa 2569/22,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.535.2023.11.AND – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 41/24,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.540.2023.11.JMS – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 31/24,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.507.2022.11.MF – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2546/22,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.511.2022.11.SH – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2547/22,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.562.2022.12.MBD – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2561/22,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.589.2020.11.AN – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2021 r. o sygn. akt I SA/Gd 503/21,

-z dnia 16 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.181.2022.10.JKU – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 1577/22,

-z dnia 16 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.544.2023.11.JG – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 32/24,

-z dnia 16 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.558.2022.12.JKU – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2560/22,

-z dnia 4 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.489.2022.11.AW – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2785/22,

-z dnia 2 sierpnia 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.491.2023.11.ANK – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 marca 2024 r. o sygn. akt I SA/Gd 38/24,

-z dnia 2 sierpnia 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.525.2022.11.END – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 2562/22,

-z dnia 15 grudnia 2023 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.44.2020.12.JKU – uwzględniającej wyrok NSA z dnia 25 maja 2023 r. o sygn. akt II FSK 2874/20 oraz wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 sierpnia 2020 r. o sygn. akt I SA/Gl 775/20,

-z dnia 14 lipca 2023 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.566.2018.10.S/SJ/SP – uwzględniającej prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2019 r. o sygn. akt III SA/Wa 459/19,

-z dnia 18 listopada 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.560.2024.1.MK,

-z dnia 13 listopada 2024 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.505.2024.1.ASK,

-z dnia 7 listopada 2024 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.498.2024.1.SP,

-z dnia 1 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.482.2024.1.DD,

-z dnia 1 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.483.2024.1.DD,

-z dnia 1 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.484.2024.1.DD,

-z dnia 1 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.485.2024.1.DD,

-z dnia 1 października 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.486.2024.1.DD,

-z dnia 27 września 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.487.2024.1.DD,

-z dnia 27 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.550.2024.1.JKU,

-z dnia 26 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.536.2024.1.PC,

-z dnia 26 września 2024 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.543.2024.1.JMS,

-z dnia 26 września 2024 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.477.2024.1.ASK,

-z dnia 17 września 2024 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.357.2024.1.AJ,

-z dnia 17 czerwca 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.203.2024.1.EJ.

Odnosząc się do argumentacji prezentowanej przez Dyrektora KIS w ww. interpretacjach w zakresie potwierdzenia, że projekty dotyczące farm fotowoltaicznych (a analogicznie także farm wiatrowych) stanowią długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2024 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.203.2024.1.EJ Dyrektor KIS stwierdził m.in., że: Ponadto interpretując pojęcie interesu publicznego należy przede wszystkim ocenić, czy dana potrzeba znajduje w obiektywnie określonej sytuacji faktycznej uzasadnienie społeczne z punktu widzenia korzyści, które może przynieść, a wymaga to relatywizacji do konkretnego układu wartości, z uwagi na który nadaje się jej publiczny wymiar. Nie ma przy tym znaczenia, czy inwestycje realizuje podmiot prywatny czy publiczny, jeżeli realizuje w ten sposób interes publiczny (por. wyroki NSA z 20 września 2022 r., sygn. II FSK 10/20, z 25 maja 2023 r., sygn. II FSK 2874/20, z 8 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1615/20).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że realizacja Inwestycji polegająca na budowie oraz eksploatacji farmy fotowoltaicznej może być uznana za realizację celu publicznego. W związku z tym należy zgodzić się z Państwem, że planowane przedsięwzięcie stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

We wniosku zostało bowiem wskazane, iż:

-celem budowy farmy fotowoltaicznej jest dywersyfikacja źródeł energii w polskiej sieci energetycznej;

-celem budowy farmy fotowoltaicznej wpisuje się w strategiczne dokumenty kształtujące kierunki rozwoju polskiego sektora energetycznego, takie jak chociażby Polityka Energetyczna Polski do 2040 r. (w szczególności w zakresie celu szczegółowego nr 6, tj. „Rozwoju odnawialnych źródeł energii”), czy też Krajowy Plan na rzecz Energii i Klimatu. Inwestycja w farmy solarne wprost wpisuje się również w politykę dekarbonizacji polskiego sektora elektroenergetycznego oraz zaostrzającą się unijną politykę klimatyczną (w szczególności, w Europejski Zielony Ład).

W konsekwencji, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, realizacja inwestycji opisanej we wniosku może zostać uznana za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. Tym samym, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie musicie Państwo uwzględniać kosztów finansowania dłużnego wynikające z zaciągniętych Pożyczek i kredytów wykorzystywanych do sfinansowania budowy farmy fotowoltaicznej.

Wnioski:

•Literalna wykładnia art. 15c ust. 8 ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że wyłączenie limitowania kosztów finansowania zewnętrznego, o którym mowa w ww. przepisie, ma miejsce wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:

-wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-dochody z projektu są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

•Spełnienie wymienionych wyżej warunków umożliwia wyłączenie kosztów finansowania dłużnego w postaci kredytów (pożyczek) z kwoty nadwyżki finansowania zewnętrznego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem jednak, że finansowanie dłużne jest przeznaczone na sfinansowanie długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej.

•W rozpoznawanej sprawie realizowana Inwestycja spełnia wskazane wyżej warunki, bowiem:

-Wnioskodawca jako właściciel, podmiot odpowiedzialny za realizację Elektrowni Wiatrowej i podmiot uprawniony do jej dalszej eksploatacji, posiada siedzibę podatkową na terenie Polski, również kluczowe podmioty zaangażowane w inwestycję, jak deweloperska spółka powiązana zajmująca się projektowaniem i rozwojem elektrowni wiatrowych i spółki wchodzące w skład konsorcjum będącym generalnym wykonawcą inwestycji to podmioty polskie,

-aktywa, których dotyczy Inwestycja, znajdują się w całości na terytorium Polski, a więc w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-Koszty Finansowania Dłużnego są oraz będą także w przyszłości wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej,

-dochody z eksploatacji Elektrowni Wiatrowej są oraz będą także w przyszłości osiągane przez Spółkę w całości na terytorium Unii Europejskiej.

•Ponadto Inwestycja stanowi:

-„długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej”, jak również

-„projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym”.

•Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności, jak również analiza brzmienia przepisów art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT w związku z przepisami Dyrektywy 2016/1164, uprawniają do twierdzenia, że wyłączenie limitowania kosztów finansowania zewnętrznego, o którym mowa w ww. przepisach, może dotyczyć projektu służącego rozwojowi odnawialnych źródeł energii, dywersyfikacji źródeł energii, zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego państwa poprzez rozbudowę mocy opartych o źródła krajowe bez względu formę prawną i strukturę właścicielską podmiotu realizującego przedmiotowy projekt, w sytuacji wykazania przez państwo członkowskie, że długoterminowy projekt o charakterze strategicznym będzie realizowany w ogólnym interesie publicznym.

•Realizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja, korzystająca z Finansowania, spełnia warunki określone w art. 15c ust. 8 pkt 1-4 oraz art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, co oznacza, że może zostać uznana za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

•Tym samym, zgodnie z przepisem art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT, Wnioskodawca ma prawo do wyłączenia z kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, Kosztów Finansowania Dłużnego związanych z Inwestycją (Elektrownią Wiatrową).

•W związku z powyższym, ograniczenia wynikające z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, nie powinny znaleźć zastosowania w odniesieniu do Kosztów Finansowania Dłużnego przeznaczonego na realizację Inwestycji związanej z budową i rozwojem Elektrowni Wiatrowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.