Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.760.2024.1.MK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.760.2024.1.MK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej zamiennie „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z o.o., podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz polskim rezydentem podatkowym. Spółka zajmuje się przede wszystkim świadczeniem usług (…). Spółka nie stosuje ryczałtu od spółek (Rozdział 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 poz. 2805 ze zm.; dalej „Ustawa o CIT”). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym (taki był m.in. w 2023 r. i 2024 r. oraz będzie w 2025 r.). Spółka, po zakończeniu każdego roku podatkowego, z zachowaniem terminu ustawowego, składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego „Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i należnego podatku dochodowego od osób prawnych” CIT-8.

W zeznaniu CIT-8 za 2023 r. (złożonym w 2024 r.) w poz. 148 (Podatek należny po odliczeniach) Spółka wykazała podatek należny w kwocie X. W zeznaniu CIT-8 za 2023 r. Spółka nie dokonywała odliczeń od podatku w poz. 147 zeznania CIT-8. Oznacza to, że kwota wykazana w poz. 146 zeznania CIT-8 „Suma należnego podatku” różni się od kwoty z poz. 148 zeznania CIT-8 tylko tym, że ta druga podlega zaokrągleniu do pełnych złotych. W zeznaniu CIT-8 za 2023 r. Spółka uzyskała tylko przychody z innych źródeł (nie uzyskiwała przychodów z zysków kapitałowych). Do podstawy opodatkowania zastosowanie miała 19% stawka podatku. W zeznaniu CIT-8 za 2023 r. Spółka odliczyła straty z lat ubiegłych (przed 2023 r.). Obliczona przez Spółkę kwota podatku należnego za 2023 r. uwzględnia odliczenie straty z lat ubiegłych. W 2025 r. Spółka zamierza stosować uproszczone zaliczki na zasadach określonych w art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT, o czym poinformuje w zeznaniu CIT-8 za ten rok. Niniejszy wniosek Spółka składa z ostrożności, w celu potwierdzenia zasad obliczania wysokości uproszczonej zaliczki na CIT.

Pytanie

Którą kwotę z zeznania CIT-8 za 2023 r. Spółka powinna przyjąć za podstawę obliczenia uproszczonej zaliczki za 2025 r. oraz ile będzie wynosić kwota tej uproszczonej zaliczki?

Państwa stanowisko w sprawie

Obliczając uproszczoną zaliczkę za 2025 r. Spółka powinna przyjąć za podstawę kwotę X wskazaną w poz. 148 zeznania CIT-8, czyli podatek należny po odliczeniach. Kwota uproszczonej zaliczki w 2025 r. będzie wynosić 1/12 kwoty X.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT: „Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.”

Zgodnie z art. 25 ust. 1a Ustawy o CIT: „Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.”

Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych uregulowane są w art. 25 ust. 6 - 10 Ustawy o CIT. W praktyce w celu odpowiedzi na zadane przez Spółkę pytanie wystarczająca jest analiza art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT, ponieważ tylko ten przepis reguluje sposób obliczenia wysokości uproszczonej zaliczki.

Zgodnie z art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT: „Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.”

Zgodnie z art. 25 ust. 6a Ustawy o CIT: „Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 6 zdanie ostatnie stosuje się odpowiednio.”

Artykuł 25 ust. 6a Ustawy o CIT nie ma w niniejszej sprawie zastosowania, ponieważ w Spółce obowiązuje rok zgodny z kalendarzowym. Zgodnie z art. 25 ust. 7a Ustawy o CIT: „O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6-6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie.”

Zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT: „Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.”

Po zakończeniu 2025 r. Spółka złoży zeznanie CIT-8 na podstawie art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT i poinformuje w nim o wyborze opłacanych zaliczek w sposób uproszczony na podstawie art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT. Podatek dochodowy od osób prawnych pobierany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego. Od kwoty podatku należnego po odliczeniach odejmowana jest kwota wpłaconych zaliczek na podatek dochodowy. Wynik stanowi „podatek do zapłaty” albo „nadpłatę”. Alternatywą dla zaliczek rzeczywistych (tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego) są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Spółka wykazała podatek należny w zeznaniu CIT-8 złożonym w 2024 r. (za 2023 r.), więc należy brać pod uwagę to zeznanie.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenia ma treść art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT. Zgodnie z nią w analizowanej sytuacji wysokość uproszczonej zaliczki w 2025 r. będzie wynosić „1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu” za 2023 r. złożonym przez Spółkę w 2024 r.

W ocenie Wnioskodawcy określenie „podatek należny” zawarte w art. 25 ust. 6 ustawy oznacza podatek, który zgodnie z przepisami Ustawy o CIT powinien być uiszczony za dany rok podatkowy. Wynika to z interpretacji językowej art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT. Skoro ustawodawca nie zawarł w słowniczku ustawowym wyjaśnienia pojęcia „podatek należny”, to trzeba się posiłkować słownikowym znaczeniem zwrotu „należny”. Według Słownika języka polskiego PWN „należny” oznacza „przysługujący komuś lub czemuś”. Zatem z samej interpretacji językowej zwrotu „podatek należny” wynika, że jest nim podatek przysługujący budżetowi państwa od dochodu osiągniętego przez podatnika w danym roku podatkowym (w analizowanym przypadku w 2023 r.).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

1)Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 maja 2008 r. (IBPB3/423-299/08/CzP),

2)Minister Finansów z 11 maja 2009 r. (DD6/033-33/ORK/09/PK-449).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 25 ust. 1a ww. ustawy:

Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych regulują przepisy art. 25 ust. 6-10 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o CIT:

Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Na podstawie art. 25 ust. 7 ustawy o CIT:

Podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6-6b, są obowiązani:

1)(uchylony)

2)stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym;

3)wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach;

4)(uchylony)

5)dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.

Zgodnie z art. 25 ust. 7a ww. ustawy:

O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6-6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie.

Art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, którą kwotę z zeznania CIT-8 za 2023 r. Spółka powinna przyjąć za podstawę obliczenia uproszczonej zaliczki za 2025 r. oraz ile będzie wynosić kwota tej uproszczonej zaliczki.

Wyjaśnić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych pobierany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu (kwartale) obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego.

Alternatywą dla zaliczek rzeczywistych (tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego), opłacanych kwartalnie lub miesięcznie, są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy:

-nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu 2 lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy albo

-rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.

Odnosząc powyżej cytowane przepisy do przedstawionego we wniosku pytania, należy zwrócić uwagę na treść art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, z którego wynika, że podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu.

Z powyższego wynika, że określenie „podatek należny” zawarte w art. 25 ust. 6 ustawy oznacza podatek, który zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinien być uiszczony za dany rok podatkowy, czyli pomniejszony o przewidziane przepisami odliczenia.

Dodatkowo wskazać należy, że dla wyjaśnienia pojęcia „podatek należny”, z uwagi na brak definicji ustawowej, należy sięgnąć do słownikowego znaczenia zwrotu „należny”, który według Słownika języka polskiego PWN oznacza „przysługujący komuś lub czemuś”. Z wykładni językowej zwrotu „podatek należny” wynika, że jest nim podatek przysługujący budżetowi państwa od dochodu osiągniętego przez podatnika w danym roku podatkowym. A zatem jest to podatek po uwzględnieniu odliczeń z których korzysta podatnik.

Zatem, zgodzić się należy z Państwem, że celem obliczania uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w 2025 r. jako „podatek należny wykazany w zeznaniu”, o którym mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT Spółka powinna przyjąć jako podstawę podatek należny po odliczeniach. Kwota uproszczonej zaliczki w 2025 r. będzie wynosić 1/12 kwoty podatku należnego po odliczeniach (wykazanej w poz. 148 zeznania za 2023 r.)

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.