Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 stycznia 2025 r. (wpływ 15 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy CIT.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż usług reklamowych w Internecie, prowadzenie portali oraz serwisów internetowych, a także świadczenie usług drogą elektroniczną.

Spółka nieustannie dąży do poprawy efektywności usług świadczonych w ramach wykonywanej działalności. W tym celu Spółka prowadzi prace o charakterze badawczo-rozwojowym nastawione na wytworzenie innowacyjnych produktów, które w efekcie wpływają pozytywnie na jakość świadczonych usług.

Opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, podejmowana jest w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach ww. działalności badawczo-rozwojowej [dalej: B+R], Wnioskodawca realizuje projekty mające na celu tworzenie nowych rozwiązań IT (produktów) stosowanych u Wnioskodawcy [dalej: Projekty].

W ww. Projekty zaangażowane są osoby, pozostające z Wnioskodawcą w stosunku pracy [dalej: Pracownicy] oraz wykonawcy zewnętrzni współpracujący ze Spółką w oparciu o umowę B2B. Prowadzone przez Wnioskodawcę Projekty są należycie dokumentowane poprzez przygotowanie:

• opisu realizowanych Projektów z uwzględnieniem założeń, celów i harmonogramu;
• ewidencji czasu pracy zaangażowanych w poszczególne Projekty Pracowników [dalej: ewidencja czasu pracy].

 W ewidencji tej Pracownicy wskazują liczbę godzin poświęconych na Projekty. Umożliwia to obliczenie czasu pracy poświęconego na działalność B+R, co z kolei pozwala na ustalenie wysokości kosztów kwalifikowanych tzw. kosztów osobowych.

Na potrzeby prowadzonych Projektów Wnioskodawca może ponosić również inne wydatki wskazane przez ustawodawcę w art. 18d ust. 2-3 ustawy CIT.

Ponoszone przez Spółkę koszty prac badawczo-rozwojowych nie są rozliczane na bieżąco. Koszty prac rozwojowych są natomiast kapitalizowane, a następnie po pozytywnym zakończeniu Projektu, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Podsumowując, Spółka powzięła wątpliwość co do poziomu limitu odliczenia kosztu kwalifikowanego w postaci tzw. kosztów osobowych w przypadku rozliczenia ulgi B+R na podstawie art. 18d ust. 2a ustawy CIT.

Ponadto, Wnioskodawca dodatkowo zaznacza, iż:

1.nie jest mikro, małym ani średnim przedsiębiorcą;

2.nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego;

3.nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;

4.nie będzie uwzględniał kosztów kwalifikowanych w dochodzie jaki ewentualnie uzyska z przychodów z zysków kapitałowych;

5.koszty kwalifikowane, o których mowa w niniejszym wniosku, nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Gdyby w przyszłości tak rozumiane koszty kwalifikowane zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie lub zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, Wnioskodawca nie odliczy takich kosztów kwalifikowanych;

6.prowadzi i będzie prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy CIT;

7.wynagrodzenie stanowiące koszt kwalifikowany w zakresie tzw. kosztów osobowych będzie obliczone w oparciu o ww. ewidencję czasu pracy, a zatem kosztem kwalifikowanym będzie tylko ta część (lub całość w zależności od sytuacji), która przysługuje ww. osobom za zaangażowanie w Projekty;

8.nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy CIT. Gdyby jednak w przyszłości Wnioskodawca skorzystał z ww. zwolnień, to będzie dokonywał odliczenia kosztów kwalifikowanych zgodnie z dyspozycją art. 18d ust. 6 ustawy CIT;

Uzupełnienie

Działalność prowadzona przez Spółkę w zakresie realizacji prac, o których mowa we wniosku, jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zamierza skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na bieżąco, jak również w przyszłości. Spółka nie wyklucza również skorygowania historycznych rozliczeń. Z uwagi na specyfikę działalności oraz dążenie do świadczenia usług na najwyższym poziomie, Spółka od początku swojego istnienia realizuje działania o charakterze badawczo-rozwojowym.

Koszty prac rozwojowych, które Spółka zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztami poniesionymi wyłącznie na wytworzenie w toku prac rozwojowych wartości niematerialnej i prawnej, którą będą stanowić aplikacje, programy, systemy informatyczne.

Wytworzona wartość niematerialna i prawna w ramach prac rozwojowych zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wszystkie koszty świadczenia pracy, o których mowa we wniosku, które Spółka zamierza zaliczyć do kosztów prac rozwojowych, stanowią po stronie pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazane we wniosku koszty pracownicze stanowią w Państwa Spółce koszty kwalifikowane.

Pytanie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej dotyczy również osób świadczących pracę dla Spółki na podstawie umowy cywilnoprawnej tj. umowy zlecenie lub o dzieło.

Spółka nie zamierza odliczać kosztów wynagrodzeń wynikających z umów B2B.

Na chwilę obecną Spółka zamierza zaliczyć do kosztów prac rozwojowych wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Niemniej Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zaliczy do kosztów prac rozwojowych należności z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwanych przez współpracowników zatrudnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej tj. umowy zlecenie oraz umowy o dzieło.

Spółka spełnia przesłanki, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy w przypadku rozpoznawania kosztów prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy CIT (poprzez odpisy amortyzacyjne od WNiP), Spółka prawidłowo postąpi przyjmując dla obliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2a ustawy CIT (dokonywane od WNiP odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2) limit 200% kosztów pracowniczych (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1-1a ustawy CIT) wynikający z art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy CIT obowiązujący w roku zaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od WNiP, bez względu na moment rozpoczęcia i czas trwania tych prac rozwojowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym rozliczając ulgę B+R jest uprawniony do odliczenia kosztów kwalifikowanych, w momencie zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem limitu wskazanego w art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805), w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy CIT, tj.:

• 100% kosztów kwalifikowanych, które odpowiadają wysokości odpisów amortyzacyjnych od kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 2-5 oraz ust. 3 ustawy CIT oraz
• odpowiednio 200% w zakresie kosztów pracowniczych (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1- 1a ustawy CIT), które stanowią część wartości początkowej podlegających amortyzacji kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, przez działalność B+R rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy CIT - podzielone zostały na:

• badania podstawowe - zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce [dalej: PSWiN] jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez
• badania aplikacyjne - zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe definiowane są natomiast jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 PSWiN, do którego odsyła art. 4a pkt 28 ustawy CIT).

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 1-2a ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R tj. koszty kwalifikowane przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Kosztami kwalifikowanymi są:

• poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
• poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
• nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
• nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
• ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PSWiN, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
• odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT;
• nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT;
• koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
• przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
• prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
• odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
• opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Ponadto, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz WNiP wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy CIT, w przypadku WNiP w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT.

W tym kontekście należy wskazać, że szczegółowe zasady rozliczania kosztów prac rozwojowych przewiduje art. 15 ust. 4a pkt 1-3 ustawy CIT, zgodnie z którym koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1)w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2)jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3)poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT od WNiP, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 tej ustawy.

Tym samym warto zwrócić uwagę, że ustawodawca wymieniając w treści ustawy trzy metody rozliczania kosztów podatkowych użył spójnika "albo" który stanowi alternatywę rozłączną.

W konsekwencji, zgodnie z wykładnią językową, podatnik posiada uprawnienie do wyboru jednego ze sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych, wskazanych w art. 15 ust. 4a pkt 1-3 ustawy CIT.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, ani art. 15 ust. 4a pkt 1-3 ustawy CIT, ani inne przepisy, nie nakładają na podatnika obowiązku wyboru konkretnej metody rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Powyższe potwierdza uzasadnienie do projektu ustawy nowelizującej, która wprowadziła obecną treść ww. przepisu (uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Druk sejmowy Nr 1662). W treści uzasadnienia wskazano, iż cyt.: "podatnicy będą mieli prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej, jeżeli podejmą decyzję o ich amortyzacji. Umożliwienie przedsiębiorcom pełnego i bieżącego rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania może przyczynić się do istotnego wsparcia prorozwojowego."

W odniesieniu do powyższych rozważań, Wnioskodawca pragnie wskazać, że kolejnym istotnym wymogiem skorzystania z ulgi B+R jest zastosowanie przez podatnika limitów odliczenia kosztów kwalifikowanych, które zostały przewidziane przez ustawodawcę w ustawie CIT.

Ponadto, w celu uznania danego kosztu kwalifikowanego za koszt uzyskania przychodu niezbędne jest spełnienie wymogu wskazanego w art. 18d ust. 7 ustawy CIT, a mianowicie limitu odliczenia kosztów kwalifikowanych. Wymóg wskazany w art. 18d ust. 7 ustawy CIT zdaniem wnioskodawcy stanowi niezbędny element, który musi zostać spełniony w celu zastosowania ulgi B+R. Tym samym niemożliwe jest stosowanie ulgi na działalność badawczo-rozwojową bez respektowania wskazanego limitu odliczeń.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy, należy wysnuć wniosek, iż podatnicy, którzy dokonują rozliczenia kosztów prac rozwojowych poprzez odpisy amortyzacyjne (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy CIT, a więc w sposób dopuszczalny przez przepisy prawa) nie mogą być traktowani odmiennie w zakresie zastosowania limitu 200% dla kosztów pracowniczych ujętych w wartości początkowej WNiP w postaci kosztów prac rozwojowych.

Analogiczne stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: DKIS] w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2024 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.155.2024.1.AZ, w której uznał za prawidłową argumentację wnioskodawcy zgodnie z którą cyt.: „W ocenie Spółki, przytoczone powyżej brzmienie przepisu art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy CIT dotyczące rozliczenia kosztów prac-rozwojowych dla celów ulgi B+R od 2022 r. nie może dyskryminować podatników, którzy dokonują rozliczenia kosztów prac-rozwojowych w sposób dopuszczalny na gruncie ustawy CIT (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3), a taką dyskryminacją byłby brak możliwości rozliczenia kosztów osobowych w limicie 200% jako kosztów kwalifikowanych dla ulgi B+R w przypadku uwzględnienia ich w wartości początkowej WNiP w postaci kosztów prac rozwojowych.”.

Zatem, stosując ulgę B+R, oprócz ujmowania poniesionych kosztów kwalifikowanych zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 15 ust. 4a ustawy CIT, należy je również ujmować w kosztach uzyskania przychodów zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy CIT.

Tak jak to zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie jest mikro, małym ani średnim przedsiębiorcą, nadto nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż powinna zastosować limit zawarty w art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy CIT zgodnie z którym, począwszy od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W tym kontekście należy podkreślić, iż stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii interpretacyjnej.

Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 29 kwietnia 2024 r. o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.153.2024.1.JMS, organ wskazał, że cyt.: „Zauważyć należy, że jednym z wymagań zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej jest przestrzeganie limitów odliczenia kosztów kwalifikowanych przewidzianych w art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., a także, że ustawodawca uzależnił możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym rozliczając ulgę badawczo-rozwojową (…) są Państwo uprawnieni do odliczenia kosztów kwalifikowanych, w momencie zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpisów amortyzacyjnych, z uwzględnieniem limitu wskazanego w art. 18d ust. 7 pkt 3 u.p.d.o.p., w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1- 4a lub ust. 3a pkt 2 u.p.d.o.p.”;
• w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2022 r., sygn.: 0111-KDIB1- 3.4010.59.2022.1.IM, DKIS wskazał, iż z uwagi na fakt, że kluczowym dla celów dokonania odliczenia z tytułu ulgi B+R wydatków mieszczących się w którejś z kategorii kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 ustawy CIT jest zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów, to w uldze B+R można odliczyć wydatki stanowiące któryś z kosztów kwalifikowanych na dzień zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, według limitu wskazanego w art. 18d ust. 7 ustawy CIT obowiązującego w tym roku. Zdaniem DKIS, bez znaczenia pozostanie katalog kosztów kwalifikowanych oraz limity obowiązujące zarówno w roku poniesienia wydatku, jak i zakończenia prac rozwojowych, ponieważ decydować będą przepisy obowiązujące w roku poniesienia odpisów amortyzacyjnych;
• w interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2018 r., sygn.: 0111-KDIB1-3.4010.125.2018.1.MST, DKIS wskazał, że: ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów. Ponadto wskazać należy, że ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi B+R szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów jak również momentu ich poniesienia. W tym miejscu wskazać należy na treść art. 18d ust. 8 ustawy CIT, zgodnie z którym odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono dane koszty kwalifikowane. Oznacza to, że Wnioskodawca w danym roku podatkowym jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym. Zatem, moment zaliczenia (potrącenia) wydatków dotyczących działalności badawczo-rozwojowej do kosztów uzyskania przychodów decyduje o momencie, w którym podatnik uprawniony jest do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w związku z ponoszonymi kosztami (spełniającymi warunki klasyfikacji jako koszty kwalifikowane w ramach powyższej ulgi).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.