Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.783.2024.1.SG

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 27 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.783.2024.1.SG

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym kwoty ulgi B+R dostępnej do wykorzystania w bieżącym roku, powiększonej o kwoty ulgi B+R niewykorzystanej w poprzednich latach, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

A. jest spółką kapitałową prawa polskiego, podlegającą opodatkowaniu CIT.

Spółka opracowała Platformę A., tj. platformę edukacyjną, stanowiącą jej własność intelektualną. Wnioskodawca jest również właścicielem znaku towarowego A.

Model biznesowy Spółki opiera się na społeczności użytkowników. Uwzględniając specyfikę działania w formie aplikacji internetowej, część rozwiązań udostępniana jest użytkownikom początkowo bez opłat. Rosnąca społeczność użytkowników pozwala na zwiększenie tzw. zasięgów i monetyzację rozwiązań, w formie np. subskrypcji premium, a także na osiąganie przychodów z reklam.

Wszelkie przychody realizowane z subskrypcji i innych form udostępniania Platformy A. użytkownikom, a także przychody z reklam, są rozpoznawane przez A.

Z uwagi na profil działalności, Spółka ponosi szereg kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawy o CIT”). Tym samym A. ma podstawy do korzystania z tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „ulga B+R”).

A. przewiduje, że w roku podatkowym 2024 i kolejnych w kolejnych latach podatkowych mogą w jej przypadku zaistnieć przesłanki do zastosowania przepisów o minimalnym podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 24ca ustawy o CIT (dalej: „podatek minimalny”). W szczególności, w poszczególnych latach, w odniesieniu do źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, Spółka może:

-osiągnąć udział dochodów w przychodach w wysokości nie większej niż 2%, lub

-ponieść stratę.

Pytanie

Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym kwoty ulgi B+R dostępnej do wykorzystania w bieżącym roku, powiększonej o kwoty ulgi B+R niewykorzystanej w poprzednich latach, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym kwoty ulgi B+R dostępnej do wykorzystania w bieżącym roku, powiększonej o kwoty ulgi B+R niewykorzystanej w poprzednich latach, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24ca ustawy o CIT, podatek minimalny jest należny od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

-poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

-osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%.

Zgodnie z ust. 3 omawianego przepisu, istnieją dwie metody obliczenia podstawy opodatkowania, Niezależnie od tego, którą z nich wybierze podatnik, przysługuje mu szereg wyłączeń od podstawy opodatkowania. W szczególności, zgodnie z art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT, podstawa opodatkowania podlega pomniejszeniu o wartość odliczeń zmniejszających w roku podatkowym podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 18 ustawy o CIT.

Jednym z tych odliczeń jest ulga B+R, uregulowana w art. 18d ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową koszty kwalifikowane). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Ustęp 8 omawianego artykułu doprecyzowuje, że w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych.

W ocenie Spółki, wykładnia powyższych przepisów powinna być dokonana z uwzględnieniem uzasadnienia do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw  dalej: „Ustawa nowelizująca”), która wprowadziła do ustawy o CIT przepisy o podatku minimalnym oraz doprecyzowała zasady funkcjonowania ulgi B+R.

Po pierwsze, uzasadnienie wskazuje że celem wprowadzenia podatku minimalnego jest przeciwdziałanie mechanizmom optymalizacyjnym, które prowadzą do sztucznego obniżenia podstawy opodatkowania. Tym samym, w ocenie Spółki, dla celów podatku minimalnego należy rozróżnić sytuację podatników którzy w sposób zamierzony wykazują stratę lub niski dochód w celu uniknięcia opodatkowania CIT, od podatników, których wyniki są spowodowane obiektywnymi okolicznościami gospodarczymi.

Po drugie, wskazywana jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym o wszelkie odliczenia mające wpływ na pomniejszenie podstawy opodatkowania z art. 18 ustawy o CIT. Ta preferencja, podobnie jak szereg innych korekt stosowanych na etapie ustalenia straty/ dochodu dla celów podatku minimalnego, spełnia właśnie cel, jakim było ograniczenie stosowania przepisów o podatku minimalnym w stosunku do przedsiębiorców, którzy nie korzystali ze sztucznych mechanizmów zaniżających podstawę opodatkowania.

Po trzecie, celem zmian do ulgi B+R była potrzeba wsparcia polskich przedsiębiorców ze strony państwa dodatkowymi zachętami fiskalnymi związanymi z działalnością innowacyjną.

Mając powyższe na uwadze, interpretacja analizowanych przepisów powinna być następująca: jednym z instrumentów wsparcia podatników prowadzących działalność innowacyjną jest ulga B+R. Jeśli zatem podatnik prowadzący tego rodzaju działalność został objęty reżimem podatku minimalnego mającego na celu, co do zasady, ukrócenie sztucznych mechanizmów optymalizacyjnych), to taki podatnik powinien mieć możliwość obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym o wartość ulgi B+R. Ustawa nie wskazuje też żadnych szczególnych ograniczeń, w jakich powinno nastąpić odliczenie kwoty ulgi B+R dla celów artykułu 24ca ustawy o CIT. Tym samym, w ocenie Spółki, odliczenie może być dokonywane do wartości podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym.

Wnioskodawca wskazuje, że takie podejście potwierdza również dotychczasowa praktyka Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej, m.in. w:

-interpretacji z 10 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.101.2022.1.MBD,

-interpretacji z 28 marca 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.123.2024.1.MBD.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym kwoty ulgi B+R dostępnej do wykorzystania w bieżącym roku, powiększonej o kwoty ulgi B+R niewykorzystanej w poprzednich latach, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy CIT:

podstawę opodatkowania stanowi suma:

1)kwoty odpowiadającej 1,5% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym oraz

2)poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, z wyjątkiem gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami, kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 w takiej części, w jakiej koszty te przewyższają kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] × 30%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1,

oraz

3)(uchylony)

4)kosztów:

a)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

b)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

c)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają o 3 000 000 zł kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - O)] × 5%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

O - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odsetki, bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1.

Zgodnie z art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy CIT:

podstawa opodatkowania podlega pomniejszeniu o wartość odliczeń zmniejszających w roku podatkowym podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 18, z wyłączeniem pomniejszeń, o których mowa w art. 18f, przy czym art. 27 ust. 4a stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 24ca ust. 11 ustawy CIT:

podatnicy obowiązani do zapłaty minimalnego podatku dochodowego są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wykazać podstawę opodatkowania, pomniejszenia, o których mowa w ust. 10, i kwotę minimalnego podatku dochodowego.

Stosownie do art. 18 ustawy CIT:

podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d, art. 24f i art. 28h, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a (...).

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosowanie do art. 18d ust. 8 ustawy CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Minimalny podatek dochodowy jest podatkiem rocznym, obliczanym po zakończeniu danego roku obrotowego. Podatnicy obowiązani do zapłaty minimalnego podatku dochodowego są obowiązani w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać podstawę opodatkowania wraz z pomniejszeniami o ewentualne odliczenia i kwotę minimalnego podatku dochodowego.

Mając powyższe przepisy na uwadze, stwierdzić należy, że w przypadku zaistnienia przesłanek do obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia tej podstawy o kwotę ulgi B+R dotyczącej roku bieżącego oraz stosownie do art. 18d ust. 8 ustawy CIT, o nieodliczone jeszcze kwoty ulgi B+R z sześciu wcześniejszych lat podatkowych, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym.

Kwota podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym w danym roku podatkowym wyznacza górną granicę odliczenia przysługującego podatnikowi z tytułu ulgi B+R z roku bieżącego oraz nieodliczonej ulgi B+R z wcześniejszych lat podatkowych.

Tym samym, Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym kwoty ulgi B+R dostępnej do wykorzystania w bieżącym roku, powiększonej o kwoty ulgi B+R niewykorzystanej w poprzednich latach, łącznie do kwoty nieprzekraczającej podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznaczyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy spełniają/będą spełniać Państwo określone ustawowo warunki w zakresie opodatkowania, tj. podatku minimalnego oraz czy może korzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Wskazanie w tym zakresie przyjęto jako element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku  powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.