Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.705.2024.3.MBD

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2025 r. (data wpływu do Organu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

SA (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”, „Organizator”) zmieniła model sprzedaży programów (dalej: „Produktów”) firmy A (dalej: „Producenta”). Spółka nie będzie więc już prowadziła bezpośredniej sprzedaży Produktów. Będzie natomiast, w oparciu o umowę agencyjną, otrzymywać prowizję za pozyskanych Klientów (dalej: „Beneficjentów”, „Uczestników”), którzy zakupią Produkty bezpośrednio u Producenta - Klienci sami będą składać zamówienie. Za zakup towaru Klient będzie otrzymywał fakturę od firmy A - poza udziałem Spółki. Klient końcowy nie będzie więc dokonywał bezpośredniego zakupu Produktów od Spółki, a Spółka nie będzie wystawiała mu z tego tytułu faktur VAT. Płatność za zakupiony produkt będzie odbywała się bezpośrednio od Klienta do firmy A. Spółka, pomimo, że będzie bezpośrednio współpracowała z Klientem w doborze odpowiedniego Produktu, nie będzie dostarczała Klientowi tego towaru. Spółka  będzie otrzymywała wynagrodzenie prowizyjne od A.

Program wsparcia sprzedaży

Uwagi ogólne

W celu wsparcia sprzedaży Produktów i uzyskania przewagi konkurencyjnej Spółka planuje wdrożyć program premiowania podmiotów, które nabywają Produkty od Producenta (dalej: „Program”), w postaci bonusów pieniężnych bądź zwrotów gotówki. Klienci otrzymają zwrot części zapłaconej przez siebie ceny za Produkt. Programem premiowania zostaną objęci Klienci, którzy nie będą nabywać Produktów bezpośrednio od Spółki i nie otrzymają od niej z tego tytułu faktur VAT (Klienci będą nabywali Produkty od Producenta, który będzie fakturował na ich rzecz te transakcje). Beneficjenci będą dowiadywać się o możliwości wzięcia udziału w programie poprzez informacje udzielane przez Spółkę np. udostępniane na jej stronie internetowej. Program realizowany będzie na podstawie Regulaminu programu „zwrot za zakupy” (dalej: „Regulamin”). Beneficjenci będą mieli wgląd i będą akceptować ten Regulamin w momencie wysyłania elektronicznego formularza zgłoszeniowego, którego złożenie będzie warunkiem uczestnictwa w Programie.

Regulamin będzie stanowił m. in., że:

- Organizatorem Programu jest Spółka,

- Uczestnikiem jest Klient, prowadzący działalność gospodarczą lub wykonujący wolny zawód, dokonujący zakupu w ramach prowadzonej działalności (wolnego zawodu), nieposiadający w związku z tym przy tej transakcji statusu konsumenta,

- Ofertę handlową należy rozumieć jako ofertę obejmującą nabycie towarów od Partnera, Dostawcy lub Producenta (będącego podmiotem bezpośrednio współpracującym ze Spółką), na podstawie której Uczestnik może otrzymać zwrot za zakupy.

Program będzie uruchamiany akcyjnie bądź okresowo.

Warunki udzielenia zwrotu części kwoty zakupu (dalej: „Cashback”)

Beneficjenci uprawnieni będą do wystąpienia do Spółki - poprzez elektroniczny formularz zgłoszeniowy zamieszczony na stronie internetowej - o otrzymanie zwrotu części ceny uiszczonej za zakupione Produkty - Cashback. Uczestnikowi zostanie naliczony zwrot za zakupy w momencie poprawnego zarejestrowania transakcji zakupu. Regulamin będzie określał szczegółowe warunki poprawnej rejestracji zakupu.

Procedura udzielenia kwoty Cashback Beneficjentom

Po weryfikacji poprawności rejestracji zakupu i otrzymaniu prawidłowego zgłoszenia, Uczestnik otrzyma częściowy zwrot za zakupy na wskazane przez siebie konto bankowe w terminie określonym w Regulaminie. Dane Klientów, składane oferty oraz informacje czy Klient z polecenia Spółki faktycznie dokonał zakupu od Producenta będą sprawdzane za pośrednictwem systemu CRM, pozwalającym na weryfikację tych danych.

Rozliczenia pomiędzy Spółką a Producentem

Spółka będzie dokonywała weryfikacji złożonych zgłoszeń Uczestników oraz na tej podstawie wypłaci kwoty Cashback przelewem na konta Beneficjentów. Faktyczne koszty Programu będą więc ponoszone przez Spółkę. Producent natomiast będzie wypłacał na rzecz Spółki wynagrodzenie prowizyjne za świadczone przez nią usługi. Z tytułu należnej prowizji agencyjnej A zastosuje samofakturowanie (…). SA będzie wykazywać te faktury w JPK jako Wewnątrzwspólnotowe Świadczenie Usług. Algorytm wyliczenia prowizji zostanie zapisany w umowie. Wg umowy agencyjnej (i przewodnika do tej umowy) prowizje za zakończony miesiąc będą ustalane (co do należnej Spółce wartości) i wypłacane w dwóch ratach:

- za sprzedaż zrealizowaną do klientów w okresie od 1 do 15 dnia zakończonego miesiąca wartość prowizji zostanie ustalona przez A i wypłacona do 15 dnia miesiąca następnego. Z tą samą datą A wystawi samofakturę (…);

- za drugą połowę miesiąca zakończonego wartość prowizji zostanie ustalona przez A i wypłacona w okolicach 20-27 dnia następnego miesiąca. Z tą samą datą A wystawi samofakturę (…).

W ramach dokumentacji Spółka oprócz ustanowienia Regulaminu Programu będzie prowadziła również ewidencję (przy wykorzystaniu systemu CRM) pozwalającą na powiązanie wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta, od którego Spółka otrzyma prowizję od Producenta.

Pytania

1.Jaka będzie data przychodu z tytułu należnej prowizji agencyjnej otrzymywanej od A (samofakturowanie)?

2.Czy zwrócone Klientom kwoty będą stanowiły w Spółce koszt uzyskania przychodu w CIT?

3.Jeżeli tak, to czy koszt ten będzie kosztem bezpośrednim związanym z przychodem z prowizji i kiedy nastąpi moment jego powstania?

4.Czy opisane w zdarzeniu przyszłym:

-ustanowienie Regulaminu Programu,

-prowadzenie ewidencji pozwalającej na powiązanie wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta,

można uznać za wystarczające warunki do przyjęcia wypłacanej Klientom kwoty Cashback jako kosztu podatkowego w CIT?  (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 stycznia 2025 r.)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”) określają w art. 12 ust. 3, że za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie uzyskane. W przypadku usług, za datę powstania przychodu uważa się dzień wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury lub dzień otrzymania wynagrodzenia za wykonane świadczenie, a jeżeli usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, w tym w okresach miesięcznych, za datę powstania takiego przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Należy mieć przy tym na uwadze, że przepisy te dotyczą uzyskanego przez podatnika przychodu należnego, a zatem przychodu odpowiadającego kwocie należnej od kontrahenta: za wykonaną usługę, za częściowo wykonaną usługę lub za usługę wykonaną w okresie sprawozdawczym. Tym samym, obowiązek wykazania tego przychodu nie może wystąpić wcześniej niż data, z którą kwota przysługującej podatnikowi należności jest znana lub potencjalnie może być znana. Jak zgodnie przyjmuje się w doktrynie oraz w orzecznictwie, o przychodzie można mówić bowiem dopiero wówczas, kiedy podatnik uzyskał przysporzenie majątkowe mające charakter definitywny. Zgodnie bowiem z poglądami judykatury (zob. wyrok NSA z 17 lipca 2014 r. sygn. akt II FSK 1995/12): „(...) Do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje, co do zasady, definitywny charakter tego przysporzenia w tym rozumieniu, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak właściciel (...)”.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, za datę uzyskania przychodu należnego nie może zatem być uznany ani ostatni dzień przyjętego w umowie zawartej pomiędzy Spółką a Producentem „okresu rozliczeniowego”, ani dzień „wykonania umowy” bądź „częściowego wykonania umowy”, gdyż z tą datą Spółka nie byłaby w stanie wykazać w prawidłowej wysokości uzyskanego przez nią przysporzenia majątkowego.

Zatem, należy skonstatować, że datą uzyskanego przez Spółkę przychodu będzie wcześniejsza z pozostałych dat wskazanych w powyższych przepisach, czyli dzień wystawienia przez Producenta samofaktury, a jeżeli otrzymane wynagrodzenie poprzedzałoby dzień wystawienia tego (…), wówczas dzień otrzymania takiego wynagrodzenia za wykonane świadczenie.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona kwota Cashback w każdym przypadku będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu, który powinien zostać rozpoznany dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższy przepis oznacza, że aby określony koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, tego rodzaju, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Jednocześnie, wspomniany wyżej koszt - aby stanowił koszt uzyskania przychodów - nie może zaliczać się do grupy wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości uznanie, że koszty ponoszone przez Spółkę w związku z funkcjonowaniem Programu mającego na celu zwiększenie sprzedaży Produktów (od której to sprzedaży Spółka otrzyma wynagrodzenie prowizyjne od Producenta), stanowią dla niej koszt uzyskania przychodów. Bezspornie spełniają one bowiem wszystkie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, a jednocześnie nie można ich zakwalifikować do grupy kosztów wskazanych w art. 16 ust. 1.

Niewątpliwie bowiem, celem organizacji analizowanego Programu jest zwiększenie sprzedaży Produktów Producenta, a tym samym ma ona na celu uzyskanie przychodów lub zabezpieczenie źródła przychodu przez Spółkę, bowiem zwiększenie sprzedaży wpływa na zwiększenie wynagrodzenia prowizyjnego.

Ad. 3

W ustawie o PDOP brak jest definicji kosztów bezpośrednio związanych z przychodami oraz kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Dlatego też ich rozumienie powinno się opierać na ich językowym znaczeniu. Aby określić, czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem należy ustalić, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w konkretnym roku podatkowym.

Gdy związek ten jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem. Natomiast, za koszty pośrednie należy uznać wszelkie koszty, których nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

W celu ustalenia charakteru kosztu ponoszonego przez Spółkę należy zwrócić uwagę, że Cashback otrzymywany przez Beneficjenta będzie wypłacany bezpośrednio przez Spółkę, w odpowiedzi na zweryfikowane i prawidłowe zgłoszenie spełniające wymogi Regulaminem Programu. Jednocześnie, wypłata z tytułu Cashback będzie efektem sprzedaży Produktu przez Producenta w wyniku polecenia go przez Spółkę Klientowi, za co Spółka otrzyma wynagrodzenie prowizyjne.

Przy czym, zauważyć należy, że Program będzie uruchamiany akcyjnie bądź okresowo, a wypłata środków Klientom z tytułu Cashback nie będzie „czekała” na otrzymanie prowizji przez Spółkę od Producenta. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy jest możliwe pośrednie powiązanie Cashback wypłaconego Beneficjentowi z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Spółkę z tytułu wynagrodzenia prowizyjnego od sprzedanych Produktów przez Producenta. Z tego względu, Spółka stoi na stanowisku, że koszty opisane w zdarzeniu przyszłym z tytułu Cashback stanowić będą koszty uzyskania przychodów, jako koszty pośrednie. W sytuacji bowiem gdy Spółka będzie otrzymywała określoną prowizję od każdego zakupu przez poleconego Klienta, wypłata gotówki w systemie Cashback będzie kosztem pośrednio związanym z tym przychodem. Program nie będzie bowiem miał charakteru stałego, a wypłata środków Cashback nie będzie wprost uwarunkowana otrzymaniem prowizji od Producenta.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że:

- za sprzedaż zrealizowaną do klientów w okresie od 1 do 15 dnia zakończonego miesiąca wartość prowizji zostanie ustalona przez A i wypłacona do 15 dnia miesiąca następnego. Z tą samą datą A wystawi samofakturę (…);

- za drugą połowę miesiąca zakończonego otrzymamy prowizję w okolicach 20-27 dnia następnego miesiąca. Z tą samą datą A wystawi samofakturę (…).

Natomiast Cashback zgodnie z postanowieniami Regulaminu ma zostać wypłacany Beneficjentom w terminie określonym w Regulaminie uzależnionym od terminu otrzymania prawidłowego zgłoszenia. Moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż związane bezpośrednio z przychodami reguluje art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP. Zgodnie z powołanym przepisem, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że koszty opisane w zdarzeniu przyszłym z tytułu Cashback stanowić będą koszty uzyskania przychodów, które jako koszty pośrednie powinny zostać rozpoznane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w dacie poniesienia kosztu, czyli w dniu wypłaty kwoty Cashback z konta Spółki.

Ad. 4 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 stycznia 2025 r.)

Aby koszty wypłaty środków Cashback, były kosztem podatkowym Spółki, musi istnieć powiązanie między osiąganymi przez Spółkę przychodami a poniesionymi kosztami. Jak już wyżej wykazano z opisu zdarzenia przyszłego bezspornie wynika, że takie powiązanie występuje. W tym miejscu podkreślić należy, że w ramach dokumentacji Spółka oprócz ustanowienia Regulaminu Programu będzie prowadziła również ewidencję (przy wykorzystaniu systemu CRM) pozwalającą na powiązanie wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta, od którego Spółka otrzyma prowizję od Producenta.

Podsumowując: Spółka stoi na stanowisku, że wypłacony Cashback w każdym przypadku spełnienia powyższych warunków (tj. wypłaty zgodnej z Regulaminem Programu w powiązaniu z ewidencją (przy wykorzystaniu systemu CRM) pozwalającym na jej powiązanie z zakupem danego Klienta) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, ze zm., dalej: „updop”):

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 2 tego updop:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ww. ustawa nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 updop, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto, wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 3 updop:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych precyzyjnie określają moment powstania przychodu z ww. źródła przychodów.

Natomiast, podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a updop.

Na mocy tego przepisu,

za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.wystawienia faktury albo

2.uregulowania należności.

Z powyższego wynika, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Oznacza to, że przychód osiągany przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, co do zasady powstaje w dacie zajścia najwcześniejszej z ww. okoliczności.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 jest ustalenie, jaka będzie data przychodu z tytułu należnej prowizji agencyjnej otrzymywanej od A (samofakturowanie).

Jak już wskazano wcześniej, dla ustalenia momentu powstania przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże moment jego powstania. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego, zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania.

Mając na uwadze powyższe wskazuję, że przychód powstanie u Państwa w momencie wykonania usługi. Należy bowiem zauważyć, że wykonanie usługi stanowi najwcześniejszą czynność stąd datą powstania przychodu będzie właśnie moment wykonania tej usługi.

Zatem, nie sposób zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że datą uzyskanego przez Państwa przychodu będzie dzień wystawienia przez Producenta samofaktury, a jeżeli otrzymane wynagrodzenie poprzedzałoby dzień wystawienia samofaktury, wówczas dzień otrzymania takiego wynagrodzenia za wykonane świadczenie.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, uznałem za nieprawidłowe.

Ad. 2, 3 i 4

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga również wykazania, że jest on racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od tego, czy nie znajduje się on w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 updop, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać, że wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów. Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów jest wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,

-został właściwie udokumentowany,

-nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 updop.

Oznacza to, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami oraz racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia tego przychodu. W konsekwencji, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają, będą miały lub mogły mieć określony wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, z wyłączeniem enumeratywnie wymienionych w art. 16 updop.

Mając powyższe na uwadze, koszty ponoszone przez Państwa, w związku z funkcjonowaniem Programu mającego na celu wsparcie sprzedaży Produktów i uzyskanie przewagi konkurencyjnej, stanowią dla Państwa koszty uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem wszystkie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, a jednocześnie nie można ich zakwalifikować do grupy kosztów wskazanych w art. 16 ust. 1 updop.

Celem zorganizowania przez Państwa programu premiowania podmiotów, które nabywają Produkty od firmy A (Producent), jest wsparcie sprzedaży Produktów i uzyskanie przewagi konkurencyjnej, a tym samym uzyskanie przez Państwa przychodów lub zabezpieczenie ich źródła przychodu w związku z faktem, że otrzymują Państwo prowizję od Producenta za pozyskanych Klientów.

Zatem, koszty ponoszone przez Państwa w związku z funkcjonowaniem Programu mającego na celu zwiększenie sprzedaży Produktów (od której to sprzedaży otrzymacie Państwo wynagrodzenie prowizyjne od Producenta), stanowią dla Państwa koszt uzyskania przychodów.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem więc za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia ww. wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów wskazuję, że w oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego między kosztem a celem, jakiemu ma służyć, koszty podatkowe można podzielić na:

-bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

-inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone. Należy jednocześnie zaznaczyć, że prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z osiągniętym przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego rozliczania i wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W art. 15 ust. 4b ww. ustawy, wskazano, że:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4c updop:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym (nie późniejszym jednak niż termin określony do złożenia zeznania podatkowego) – w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że koszty pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z faktycznie otrzymanymi lub należnymi przychodami danego roku podatkowego, podlegającymi opodatkowaniu w tym roku, są kosztami uzyskania przychodu na podstawie przepisów art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c updop.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4d updop:

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest definicji kosztów bezpośrednio związanych z przychodami oraz kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Dlatego też ich rozumienie powinno się opierać na ich językowym znaczeniu.

Aby określić, czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem należy ustalić, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w konkretnym roku podatkowym. Gdy związek ten jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem. Natomiast, za koszty pośrednie należy uznać wszelkie koszty, których nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Jak wskazano powyżej, moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż związane bezpośrednio z przychodami reguluje art. 15 ust. 4d updop.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 4e updop:

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak zostało zawarte we wniosku, Uczestnikowi zostanie naliczony zwrot za zakupy w momencie poprawnego zarejestrowania transakcji zakupu. Po weryfikacji poprawności rejestracji zakupu i otrzymaniu prawidłowego zgłoszenia, Uczestnik otrzyma częściowy zwrot za zakupy na wskazane przez siebie konto bankowe w terminie określonym w Regulaminie. Dane Klientów, składane oferty oraz informacje czy Klient z polecenia Spółki faktycznie dokonał zakupu od Producenta będą sprawdzane za pośrednictwem systemu CRM, pozwalającym na weryfikację tych danych. Spółka będzie dokonywała weryfikacji złożonych zgłoszeń Uczestników oraz na tej podstawie wypłaci kwoty Cashback przelewem na konta Beneficjentów. Faktyczne koszty Programu będą ponoszone przez Spółkę. Producent natomiast będzie wypłacał na rzecz Spółki wynagrodzenie prowizyjne za świadczone przez nią usługi.

Odnosząc się zatem do kosztów opisanych w zdarzeniu przyszłym z tytułu Cashback, stwierdzić należy, że Państwa stanowisko co do pośredniego związku wymienionych wydatków z przychodami uzyskanymi od Producenta jest nieprawidłowe. Wypłata Cashback będzie bowiem efektem sprzedaży Produktu przez Producenta w wyniku polecenia go przez Państwa Klientowi, za co otrzymają Państwo wynagrodzenie prowizyjne.

Tym samym, możliwe jest bezpośrednie powiązanie Cashback wypłaconego Beneficjentowi z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Państwa z tytułu otrzymanej prowizji za sprzedaż Produktów. Z tego względu, koszty opisane w zdarzeniu przyszłym z tytułu Cashback stanowić będą koszty uzyskania przychodów, które jako koszty bezpośrednie powinny zostać potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, zgodnie z art. 15 ust. 4 updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresu pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do pytania nr 4 dotyczącego ustalenia, czy ustanowienie Regulaminu Programu oraz prowadzenie ewidencji pozwalającej na powiązanie wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta, można uznać za wystarczające warunki do przyjęcia wypłacanej Klientom kwoty Cashback jako kosztu podatkowego wyjaśniam, że jednym z warunków uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest jego właściwe udokumentowanie.

Skoro posiadanie wskazanych dokumentów umożliwia powiązanie ponoszonych wydatków z przychodem osiągniętym w konkretnym roku podatkowym tj. wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta, od którego to zakupu otrzymają Państwo prowizję od Producenta, to można uznać takie udokumentowanie jako wystarczające do przyjęcia wypłacanej Klientom kwoty Cashback jako kosztu podatkowego.

Państwo stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest zatem prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

1.jaka będzie data przychodu z tytułu należnej prowizji agencyjnej otrzymywanej od A (samofakturowanie) -jest nieprawidłowe,

2.czy zwrócone Klientom kwoty będą stanowiły w Spółce koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe,

3.czy koszt ten będzie kosztem bezpośrednim związanym z przychodem z prowizji i kiedy nastąpi moment jego powstania - jest nieprawidłowe,

4.czy opisane w zdarzeniu przyszłym:

-ustanowienie Regulaminu Programu,

-prowadzenie ewidencji pozwalającej na powiązanie wypłaconej gotówki z tytułu Cashback z zakupem Klienta,

można uznać za wystarczające warunki do przyjęcia wypłacanej Klientom kwoty Cashback jako kosztu podatkowego w CIT – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienia się, że w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.