Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy noty księgowe dokumentujące zakup bonów (…), które byłyby przeznaczone do realizacji akcji promocyjno-reklamowych w wariancie 1 i 2 stanowiłyby dla Spółki koszt uzyskania przychodów;
• czy na Spółce w związku z przekazaniem bonów (…) dla kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą (dotyczy wariantu 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych) nie będą spoczywały jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili Państwo wniosek pismami:

• z 2 stycznia 2025 r. (data wpływu 9 stycznia 2025 r.)
• z 23 stycznia 2025 r. (data wpływu 27 stycznia 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów (…) oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia (…).

Spółka chciałaby wprowadzić akcje promocyjno-reklamowe przy użyciu bonów (…) [dawniej (…)]. Akcje te miałyby na celu uatrakcyjnienie oferty sprzedażowej Spółki i zachęcenie potencjalnych i obecnych klientów do nabywania towarów będących w jej ofercie, co pozwoli Spółce na zwiększenie poziomu sprzedaży.

Bony (…) to znaki legitymacyjne uprawniające do nabywania towarów i usług w wybranych punktach handlowych i usługowych w Polsce. Akceptują je m.in. supermarkety, sklepy AGD i RTV, perfumerie, sklepy odzieżowe, stacje benzynowe, restauracje itp. Bony (...) nie podlegają wymianie na gotówkę.

Bony (...), które chciałaby wykorzystywać Spółka miałyby formę papierową, nadrukowane byłoby na nich logo Spółki, a wartość nominalna 1 bonu wynosiłaby 20 zł.

Spółka zastanawia się nad 2 wariantami akcji promocyjno-reklamowych:

Pierwszy wariant:

• polegałby na tym, że do każdego zamówienia na określoną wartość w ramach promocji dodawany byłby nieodpłatnie bon (...) o nominale 20 zł - jeden lub więcej,
• bony przesyłane byłyby do kontrahenta za pośrednictwem spedycji, w paczkach wraz z zakupionym towarem handlowym,
• bony (...) przysługiwałyby nieodpłatnie każdemu kontrahentowi, który zakupi towary będące przedmiotem oferty Spółki za określoną wartość - jego przyznanie nie byłoby zatem wynikiem przypadku, ponieważ bon otrzymałby każdy kontrahent, który zakupi towary za określoną kwotę,
• kontrahentami, którzy mogliby otrzymać bony (...) byłyby osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, spółki cywilne oraz spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna),
• ponieważ Spółka, umieszczając bony w paczce z towarem, nie miałaby wpływu na to czy zostaną one przekazane kontrahentowi (np. przez pracownika, który odbierze przesyłkę z zamówionym towarem) Spółka uznaje, że bony otrzymał kontrahent,
• do promocji zostałby sporządzony wewnętrzny regulamin,

Drugi wariant:

• polegałby na tym, że bony (...) o nominale 20 zł byłyby w ramach akcji promocyjno-reklamowych rozdawane nieodpłatnie zarówno obecnym jak i przyszłym klientom jako drobne gadżety reklamowe z logo Spółki
• bony (...) byłyby rozdawane przez Spółkę zarówno kontrahentom jak i pracownikom kontrahentów odpowiedzialnym za nabywanie towarów od Spółki w imieniu i na rzecz kontrahenta
• wydanie bonów (...) w ramach akcji promocyjno-reklamowych nie byłoby uregulowane żadnym wewnętrznym regulaminem - bony (...) wydawane byłyby jako prezenty o małej wartości.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym z 2 stycznia 2025 r. (data wpływu 9 stycznia 2025 r.) wskazali Państwo przepisy prawa podatkowego, których dotyczy Państwa wniosek oraz doprecyzowali Państwo opis zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w następującym zakresie:

1)Akcje promocyjno-reklamowe z wykorzystaniem bonów (...) miałyby na celu zwiększenie dochodowości prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej poprzez:

• zwiększenie przychodów ze sprzedaży
• promocję towarów będących w ofercie Spółki
• zwiększenie satysfakcji oraz lojalności klientów Spółki
• pozyskanie nowych klientów.

Akcje promocyjno-reklamowe, zarówno w wariancie 1 jak i 2, mogą znacząco wpłynąć na przychody Spółki. Przede wszystkim mają na celu zwiększenie poziomu sprzedaży, gdyż promocje bardzo często bezpośrednio skłaniają do szybszych decyzji zakupowych. Przyciągają również nowych klientów, którzy wcześniej nie byli zainteresowani ofertą Spółki. Ponadto regularne akcje promocyjne mogą przyczynić się do wzrostu lojalności już istniejących klientów. Dzięki takim działaniom Spółka może budować więź z kontrahentami, co skutkuje ich powtarzalnymi zakupami. Akcje promocyjne mogą także skłaniać do zakupów większych ilości towarów lub towarów droższych, co zwiększa średnią wartość sprzedaży. Jednocześnie dzięki akcjom promocyjnym może wzrosnąć częstotliwość składanych zamówień, co przełożyłoby się na wzrost poziomu sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę.

Podsumowując, dobrze zaplanowane i przeprowadzone akcje promocyjno-reklamowe mogą bezpośrednio wpłynąć na przychody Spółki, głównie poprzez zwiększenie wartości sprzedaży, zwiększenie liczby klientów oraz budowanie lojalności kontrahentów.

2)Warunkiem niezbędnym do otrzymania przez kontrahenta bonu/bonów (...) w pierwszym wariancie akcji promocyjno-reklamowych byłby uprzedni zakup określonych towarów z oferty Spółki na określoną kwotę. Spełnienie przez kontrahenta warunków niezbędnych do otrzymania wymienionych wyżej bonów weryfikowane byłoby na podstawie wartości złożonego przez kontrahenta zamówienia.

3)Zasady przyznawania bonów kontrahentom w ramach pierwszego wariantu akcji promocyjno-reklamowych uregulowane byłyby w wewnętrznym dokumencie - regulaminie promocji.

4)Obowiązywałaby zasada, że przy zakupie określonych towarów będących w ofercie Spółki na określoną kwotę kontrahent otrzymałby 1 bon (...) o wartości nominalnej 20 zł. I tak na przykład, jeżeli kontrahent zamówiłby towary na kwotę np. 1000 zł netto wówczas otrzymałby 1 bon (...) o nominale 20 zł, przy zakupach za kwotę np. 2000 zł netto, otrzymałby 2 bony (...) o nominale 20 zł każdy itd.

Podsumowując, w przypadku gdy wartość jednorazowego zakupu towarów stanowić będzie wielokrotność kwoty 1000 zł netto, kontrahent otrzymałby odpowiednią wielokrotność bonów o wartości nominalnej 20 zł każdy.

Zasady przyznawania bonów w pierwszym wariancie akcji promocyjno-reklamowych byłyby więc uzależnione od wartości zamówionych towarów będących przedmiotem promocji.

5)W drugim wariancie akcji promocyjno-reklamowych bony wydawane byłyby nieodpłatnie obecnym jaki i przyszłym klientom (w tym ich pracownikom) przez przedstawicieli handlowych będących pracownikami Spółki.

6)W drugim wariancie akcji promocyjno - reklamowych otrzymanie bonu byłoby uzależnione jedynie od złożenia zamówienia na towary oferowane przez Spółkę u przedstawiciela handlowego podczas jego wizyty u klienta. Przedstawiciel przekazałby nieodpłatnie bon (...) o nominale 20 zł osobie składającej zamówienie. Osobą, która otrzymałaby bon mógłby być zarówno kontrahent jak i pracownik kontrahenta - w zależności od tego, kto złożyłby zamówienie. Bon nie przysługiwałby w momencie, gdy kontrahent lub pracownik kontrahenta nie złożyłby żadnego zamówienia na towary u przedstawiciela handlowego.

7)W drugim wariancie akcji promocyjno-reklamowych bon otrzymałby albo kontrahent albo jego pracownik, w zależności od tego, kto złożyłby zamówienie. Nie ma możliwości żeby za to samo zamówienie bon otrzymał zarówno kontrahent jak i jego pracownik.

8)Jedyny warunek jaki muszą spełnić kontrahenci lub ich pracownicy, żeby otrzymać bony, to zakupić towar z oferty Spółki. Kontrahenci i ich pracownicy w celu otrzymania bonu nie będą zobowiązani do świadczenia na rzecz Spółki żadnych dodatkowych czynności o charakterze promocyjnym, marketingowym czy reklamowym mających na celu wsparcie i intensyfikację sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę.

9)Wydatki ponoszone na zakup wskazanych w opisie sprawy bonów (...) byłyby każdorazowo finansowane przez Spółkę z jej własnych zasobów finansowych. Ponadto nie zostałyby Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone.

10)Zakup bonów (...) byłby dokumentowany notą księgową z uwagi na fakt, iż stanowią one bony różnego przeznaczenia.

11)Wydatki poniesione na zakup bonów (...), o których mowa we wniosku zostałyby sfinansowane ze środków obrotowych Spółki.

12)Nabycie przez Spółkę bonów (...) w celu realizacji akcji promocyjno-reklamowych w obu wariantach służyłoby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, tj. działalności handlowej.

Otrzymanie przez kontrahentów lub ich pracowników bonów byłoby uwarunkowane uprzednim zakupem towarów, co przekłada się na zwiększenie atrakcyjności oferty Spółki. Konsekwencją tego działania byłoby zatem zwiększenie przychodów ze sprzedaży towarów w ramach działalności gospodarczej Spółki opodatkowanej podatkiem VAT.

Wydatki na nabycie bonów (...) stanowiłyby ogólne koszty prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, a ich wykorzystanie w ramach akcji promocyjno-reklamowych miałoby przełożenie na uzyskiwany przez nią obrót z tytułu sprzedaży opodatkowanej.

Zarówno w wariancie 1 jak i 2 akcji promocyjno-reklamowych koszt nabycia bonów będzie miał związek ze sprzedażą opodatkowaną, tj. będzie służył prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (tj. działalności handlowej).

13)Odbiorcami akcji promocyjno-reklamowych w wariancie 2 byliby przyszli i obecni kontrahenci Spółki lub ich pracownicy. Kontrahentami Spółki mogą być zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jak i np. spółki (cywilna, jawna, z o.o. itp.). Grono uczestników akcji byłoby zatem nieograniczone, ponieważ Spółce zależy na dotarciu do jak największej liczby klientów.

14)Zasady uczestnictwa w akcjach promocyjno-reklamowych będą jednakowe dla wszystkich uczestników.

W piśmie z 23 stycznia 2025 r. (data wpływu 27 stycznia 2025 r.) ostatecznie sformułowali Państwo pytanie nr 2 wniosku oraz własne stanowisko do niego.

Pytania:

1)Czy noty księgowe dokumentujące zakup bonów (...), które byłyby przeznaczone do realizacji akcji promocyjno-reklamowych w wariancie 1 i 2 stanowiłyby dla Spółki koszt uzyskania przychodów?

2)Czy na Spółce w związku z przekazaniem bonów (...) dla kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą (dotyczy wariantu 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych) będą spoczywały jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku dochodowym od osób prawnych?

3)Czy w wariancie 2 akcji promocyjno-reklamowych, przy założeniu że bon (...) otrzymuje pracownik kontrahenta, wartość otrzymanego bonu stanowiłaby dla niego przychód do opodatkowania, a Spółka byłaby zobowiązana do wystawienia pracownikowi kontrahenta deklaracji PIT-11?

4)Czy bony (...) o nominale 20 zł przekazywane w wariancie 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych stanowiłyby prezenty o niskiej wartości i nie byłoby konieczności prowadzenia ewidencji ich przekazania?

5)Czy przekazanie bonów (...) w wariancie 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych powoduje konieczność rozliczenia podatku VAT?

Ta interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnośnie do pytań nr 2-5 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Spółki wydatki na zakup bonów (...), które byłyby przekazywane kontrahentom lub pracownikom kontrahentów zarówno w pierwszym jak i drugim wariancie akcji promocyjno- reklamowych będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest regulacji, które odnosiłyby się wprost do rozliczania bonów - zarówno do ich nabywania, jak i ich nieodpłatnego przekazywania kontrahentom lub pracownikom kontrahentów. Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie więc z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik ma możliwość ujęcia wydatków w kosztach uzyskania przychodów pod warunkiem, że koszty te spełniają następujące przesłanki:

1)mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą

2)zostały poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów

3)zostały właściwie udokumentowane

4)nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy między poniesieniem wydatku, a jego wpływem na powstanie przychodu, jego zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Natomiast, wydatki poniesione na reklamę i promocję, jako nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełnią kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do wymienionych wyżej wydatków należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, „reklama” oraz „promocja”.

W świetle wykształconej linii interpretacyjnej organów podatkowych w tym zakresie uznać należy, że głównym i dominującym celem kosztów reprezentacji jest stworzenie określonego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy czy wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając więc, czy dany koszt ma charakter reprezentacyjny, należy na niego patrzeć przez pryzmat celu, jaki ma osiągnąć. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych przez podatnika kosztów jest wykreowanie takiego obrazu, o jakim wspomniano powyżej, to koszty te mają charakter reprezentacji.

Posiłkując się Słownikiem Języka Polskiego zauważyć należy, że reklama to plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące zachęceniu klienta do kupna towaru, a także działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług (Internetowy Słownik Języka Polskiego, https://sjp.pwn.pl/).

W świetle zaprezentowanej powyżej definicji należy uznać, że za reklamę powinny być uznane wszystkie działania których zamierzonym celem jest pozyskanie jak największej liczby nowych klientów, a także utrzymanie tych obecnych. Reklamą jest więc nie tylko rozpowszechnianie wiedzy o oferowanych przez podmioty towarach, ale także promowanie ich firmy poprzez np. umieszczanie logo na różnych przedmiotach, co powoduje, że przedmiot ten zyskuje charakter reklamy.

Definicja słownikowa słowa „promocja” oznacza natomiast działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań (Internetowy Słownik Języka Polskiego, https://sjp.pwn.pl/).

Promocja obejmuje zatem wszelkie działania wykorzystywane do poinformowania kontrahentów o danej ofercie oraz do doprowadzenia do zakupu określonych towarów czy skorzystania z określonych usług. Do narzędzi promocji zalicza się m.in. reklamę, promocję sprzedaży, public relations czy marketing bezpośredni. Spółka w celu umocnienia swojej pozycji na rynku chciałaby podejmować różnego rodzaju działania promocyjno-reklamowe przy wykorzystaniu bonów (...). Miałyby one, w zależności od wariantu akcji promocyjno-reklamowej, formę upominków reklamowych (prezentów o małej wartości) wydawanych masowo kontrahentom i ich pracownikom (wariant 2) lub byłyby przyznawane kontrahentom za zakup towarów będących przedmiotem oferty handlowej Spółki (wariant 1). Zdaniem Spółki wydatki na zakup bonów (...) w przypadku obu wariantów akcji promocyjno-reklamowych pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i mają na celu zwiększenie poziomu przychodów ze sprzedaży. W związku z powyższym koszty zakupu bonów (...) stanowiłyby koszty promocji i reklamy, a ich dodatkowe oznakowanie logo Spółki nadawałoby im typowy charakter wydatków reklamowych.

Oceny charakteru poniesionych kosztów związanych z zakupem gadżetów i prezentów przeznaczonych dla klientów, stanowiących elementy akcji promocyjno-reklamowych, należy dokonywać uwzględniając całokształt prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, rozmiar poniesionych wydatków, jednostkową wartość prezentów, okoliczność ich wręczania a także to, kto jest adresatem tych akcji.

Jednostkowa wartość bonów (...), które byłyby wręczane kontrahentom i ich pracownikom nie jest wysoka - wartość nominalna jednego bonu to 20 zł. Poza tym byłyby one rozdawane masowo - w wariancie 1 akcji promocyjno-reklamowych do każdego zamówienia powyżej określonej kwoty lub w wariancie 2 - byłyby wręczane jako gadżety z logo lub prezenty o małej wartości wszystkim obecnym i przyszłym kontrahentom Spółki oraz pracownikom kontrahentów odpowiedzialnym za zamawianie towarów będących przedmiotem oferty Spółki w imieniu i na rzecz kontrahentów. Za uznaniem bonów (...) za koszty promocji i reklamy dodatkowo przemawia fakt, iż bony byłyby trwale oznaczone logo Spółki.

Ponadto wskazać należy, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach dopuszczają możliwość ujmowania wydatków na nabycie gadżetów reklamowych i prezentów o niskiej wartości w kosztach uzyskania przychodów. Obecność gadżetów lub prezentów o niskiej wartości z utrwalonym logo jest w dzisiejszych czasach tak powszechna, że nie przyczynia się do budowy wizerunku firmy, a stanowi dobre praktyki i obyczaje stosowane powszechnie przez podmioty, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że wartość jednostkowa gadżetów lub prezentów z logo jest niska, wydatki poniesione na ich zakup nie spełniają kryterium okazałości, czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia "reprezentacji", a w konsekwencji nie podlegają wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na zakup bonów (...), które następnie Spółka chciałaby przekazywać swoim kontrahentom w opisanych w dwóch wariantach akcji promocyjno-reklamowych stanowiłyby dla niej koszty uzyskania przychodów.

Ad 2

Zdaniem Spółki przekazanie bonów (...) kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą nie spowoduje, że na Spółce będą spoczywały jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka stoi na stanowisku, że bony (...), które byłyby przekazywane kontrahentom zarówno w wariancie 1 jak i 2 akcji promocyjno-reklamowych stanowiłyby dla nich przychód z działalności gospodarczej.

U podatników podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

U podatników podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych zużywaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W związku z powyższym wartość otrzymanych przez kontrahentów bonów podarunkowych (...) (zarówno w wariancie 1 jak i 2 akcji promocyjno-reklamowych) stanowiłaby przysporzenie majątkowe i powinna zostać doliczona do przychodów z działalności gospodarczej oraz opodatkowana łącznie z innymi przychodami według tych samych zasad, co dochód uzyskany z prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, przekazane przez Spółkę kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą bony (...) stanowiłyby dla nich przychód z tej działalności, a na Spółce nie ciążyłyby obowiązki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych, tj. Spółka nie będzie zobowiązana do obliczania, pobrania podatku oraz wpłacenia go na rachunek organu podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczące pytania nr 1 i nr 2 w zakresie ustalenia:

• czy noty księgowe dokumentujące zakup bonów (...), które byłyby przeznaczone do realizacji akcji promocyjno-reklamowych w wariancie 1 i 2 stanowiłyby dla Spółki koszt uzyskania przychodów;
• czy na Spółce w związku z przekazaniem bonów (...) dla kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą (dotyczy wariantu 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych) nie będą spoczywały jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych

- jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W większości przypadków związek kosztu z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

• „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
• „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
• „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów (…) oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia (…). Spółka chciałaby wprowadzić akcje promocyjno-reklamowe przy użyciu bonów (...) (dawniej (…)). Bony (...), które chciałaby wykorzystywać Spółka miałyby formę papierową, nadrukowane byłoby na nich logo Spółki, a wartość nominalna 1 bonu wynosiłaby 20 zł. Akcje promocyjno-reklamowe z wykorzystaniem bonów (...) miałyby na celu zwiększenie dochodowości prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej poprzez: zwiększenie przychodów ze sprzedaży, promocję towarów będących w ofercie Spółki, zwiększenie satysfakcji oraz lojalności klientów Spółki i pozyskanie nowych klientów. Spółka zastanawia się nad 2 wariantami akcji promocyjno-reklamowych. Warunkiem niezbędnym do otrzymania przez kontrahenta bonu/bonów (...) w pierwszym wariancie akcji promocyjno-reklamowych byłby uprzedni zakup określonych towarów z oferty Spółki na określoną kwotę. Spełnienie przez kontrahenta warunków niezbędnych do otrzymania wymienionych wyżej bonów weryfikowane byłoby na podstawie wartości złożonego przez kontrahenta zamówienia. Obowiązywałaby zasada, że przy zakupie określonych towarów będących w ofercie Spółki na określoną kwotę kontrahent otrzymałby 1 bon (...) o wartości nominalnej 20 zł. I tak na przykład, jeżeli kontrahent zamówiłby towary na kwotę np. 1000 zł netto wówczas otrzymałby 1 bon (...) o nominale 20 zł, przy zakupach za kwotę np. 2000 zł netto, otrzymałby 2 bony (...) o nominale 20 zł każdy itd. W drugim wariancie akcji promocyjno-reklamowych bony wydawane byłyby nieodpłatnie obecnym jaki i przyszłym klientom (w tym ich pracownikom) przez przedstawicieli handlowych będących pracownikami Spółki. W drugim wariancie akcji promocyjno - reklamowych otrzymanie bonu byłoby uzależnione jedynie od złożenia zamówienia na towary oferowane przez Spółkę u przedstawiciela handlowego podczas jego wizyty u klienta. Przedstawiciel przekazałby nieodpłatnie bon (...) o nominale 20 zł osobie składającej zamówienie. Osobą, która otrzymałaby bon mógłby być zarówno kontrahent jak i pracownik kontrahenta - w zależności od tego, kto złożyłby zamówienie. Nie ma możliwości, żeby za to samo zamówienie bon otrzymał zarówno kontrahent jak i jego pracownik.

Nadto, wskazali Państwo, że jedyny warunek, jaki muszą spełnić kontrahenci lub ich pracownicy, żeby otrzymać bony, to zakupić towar z oferty Spółki. Kontrahenci i ich pracownicy w celu otrzymania bonu nie będą zobowiązani do świadczenia na rzecz Spółki żadnych dodatkowych czynności o charakterze promocyjnym, marketingowym czy reklamowym mających na celu wsparcie i intensyfikację sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę. Wydatki ponoszone na zakup wskazanych w opisie sprawy bonów (...) byłyby każdorazowo finansowane przez Spółkę z jej własnych zasobów finansowych. Nie zostałyby Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone. Zakup bonów (...) byłby dokumentowany notą księgową z uwagi na fakt, iż stanowią one bony różnego przeznaczenia. Zarówno w wariancie 1 jak i 2 akcji promocyjno-reklamowych koszt nabycia bonów będzie miał związek ze sprzedażą opodatkowaną, tj. będzie służył prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (tj. działalności handlowej). Zasady uczestnictwa w akcjach promocyjno-reklamowych będą jednakowe dla wszystkich uczestników.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 budzi to, czy mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów noty księgowe dokumentujące zakup bonów (...) w obu wskazanych wariantach.

Jak wynika z powyższego, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało.

Natomiast, jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęć: „reprezentacja” czy „reklama”. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie odsyła również do innych przepisów prawa w tym zakresie. Brak ustawowej definicji tych pojęć nie uprawnia jednak do dowolnego określenia zakresu znaczeniowego wskazanych terminów.

Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

W zakresie tak rozumianego pojęcia „reprezentacji”, nie mieszczą się ponoszone przez Spółkę wydatki ponoszone na zakup bonów (...), przeznaczonych do realizacji akcji promocyjno-reklamowych w wariancie 1 i 2.

W tym miejscu należy również wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem reklama. Reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w języku potocznym. W świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”.

Reklama firmy, bądź oferowanych przez nią usług może być prowadzona również poprzez określone prezentowanie logo danego przedsiębiorcy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych (por. J. Thomas Russell, W. Ronald Lane, Reklama według Ottona Kleppnera; Wydawnictwo FELBERG SJA, 2000 r., s. 621). Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana jest bowiem z daną firmą oraz oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

W świetle powyższego kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zakup nagród należy rozpatrywać na gruncie ogólnych zasad sformułowanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że w odniesieniu do wydatków na nabycie bonów (...), które to bony, zawierające logo Państwa Spółki, wydawane byłyby Kontrahentom (w wariancie 1) oraz Kontrahentom lub ich pracownikom składającym zamówienia na produkty Państwa Spółki (w wariancie 2) nieodpłatnie, wszystkie przesłanki dotyczące uznania tych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT będą spełnione.

Z wniosku jednoznacznie wynika, że bony wydawane byłyby w konkretnych sytuacjach, po spełnieniu określonych warunków. Przekazanie tych bonów wymienionym osobom ma wpłynąć na uzyskanie przychodów Spółki za sprzedaży towarów przez nią oferowanych.

Bez wątpienia zatem w przedstawionych we wniosku sytuacjach istnieje związek pomiędzy poniesieniem wskazanych we wniosku wydatków a uzyskaniem, czy też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednocześnie ww. wydatki nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do treści powołanego powyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należy stwierdzić, że koszty nabycia bonów, udokumentowane notami księgowymi, będą stanowić dla Państwa koszt uzyskania przychodu.

Wobec tego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

• obliczenie,
• pobranie,
• wpłacenie

- podatku, zaliczki.

W myśl art. 1 ust. 1 updop:

ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 updop).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 updop:

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1)spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

a)przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.2), lub

b)aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, lub

c)informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania spółki jawnej - w przypadku nowo utworzonej spółki jawnej oraz spółki jawnej powstałej z przekształcenia innej spółki

Stosownie do art. 26 ust. 1 updop:

osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. (…).

Zgodnie z art. 26 ust. 3 updop:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b, 2d i 2e pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, albo - w przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. f - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

1)art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,

2)art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku - sporządzone według ustalonego wzoru.

Obowiązek przesłania tych informacji podatnikom oraz urzędowi skarbowemu nie powstaje w przypadku i w zakresie określonych w ust. 2a zdanie pierwsze.

Art. 26a updop stanowi natomiast o obowiązku nałożonym na ww. płatników do składania rocznych deklaracji z powyższych tytułów.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że w wariancie 1 bony (...) przysługiwałyby nieodpłatnie każdemu kontrahentowi, który zakupi towary będące przedmiotem oferty Spółki za określoną wartość - jego przyznanie nie byłoby zatem wynikiem przypadku, ponieważ bon otrzymałby każdy kontrahent, który zakupi towary za określoną kwotę. Kontrahentami, którzy mogliby otrzymać bony (...) byłyby osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, spółki cywilne oraz spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna). W wariancie 2 bony (...) o nominale 20 zł byłyby w ramach akcji promocyjno-reklamowych rozdawane nieodpłatnie zarówno obecnym jak i przyszłym klientom jako drobne gadżety reklamowe z logo Spółki. Bony (...) byłyby rozdawane przez Spółkę zarówno kontrahentom jak i pracownikom kontrahentów odpowiedzialnym za nabywanie towarów od Spółki w imieniu i na rzecz kontrahenta.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy w związku z przekazaniem bonów (...) w obu wariantach będą ciążyły na Państwu jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych.

Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego bony (...) uzyskane przez przedsiębiorców prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, z tytułu organizowanej przez Państwa akcji - jeżeli osoby te będą uczestniczyły w Państwa akcjach promocyjno-reklamowych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - będą stanowiły dla tychże osób prawnych przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że przychód z tytułu otrzymania takiego bonu będzie podlegał opodatkowaniu według tych samych zasad, jak przychód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Ustawodawca jedynie w art. 26 updop przewiduje obowiązki płatnika wobec urzędu skarbowego i podatnika związane z dokonywaniem wypłat należności z tytułów ściśle określonych w tym przepisie.

Wydanie bonów (...) w akcjach promocyjno-reklamowych, o których mowa we wniosku skierowanych do Przedsiębiorców (będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych) nie jest objęte zakresem tego przepisu.

Oznacza to tym samym, że Państwa Spółka nie jest zobowiązana do pobrania i zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych w związku z organizowaną akcją promocyjno-reklamową, o której mowa we wniosku skierowaną do Przedsiębiorców (będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych) oraz do sporządzania informacji podatkowych w tym zakresie.

Podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, sami dokonają opodatkowania przekazanych przez Państwa nagród zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Tym samym, należy zgodzić się z Państwem, że w związku z przekazaniem bonów (...) dla kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą (dotyczy wariantu 1 i 2 akcji promocyjno-reklamowych) nie będą spoczywały na Państwu jakiekolwiek obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.