Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2024 r., wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 14 i 16 stycznia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi wysoce wyspecjalizowaną działalność gospodarczą w zakresie branży produkcyjnej tj. produkcja opakowań do papierosów (dalej: „wyrób”). Proces produkcji opakowań w istocie można podzielić na dwie fazy: (i) przygotowanie wyrobu „good to print” oraz (ii) jego produkcję (wydruk). W obu przedstawionych przypadkach Spółka wprowadza odpowiednie ulepszenia i dąży do rozwoju ww. procesów.

Rozwój procesu związanego z przygotowaniem wyrobu „good to print”

Dla celów omawianej produkcji Spółka zaczęła korzystać z projektowania IDT (ang. Inteligent design Template). Projektowanie IDT pozwala Spółce odpowiednio automatyzować proces projektowania wyrobu, dzięki wykorzystaniu odpowiednich narzędzi oprogramowania środowiska ESKO (tj. takich programów jak WebCenter, Automation Engine, ArtPro+ oraz PDF Action List Editor). Omawiane środowisko pozwala Spółce tworzyć kroki i preset-y, czyli możliwie sparametryzowane schematy poszczególnych (powielalnych) elementów wyrobu. Pozwala to na zautomatyzowanie i usprawnienie procesu tworzenia finalnego projektu graficznego wyrobu „good to print”. Wyrób „good to print” oznacza bowiem finalny projekt rysunku graficznego wyrobu, jaki trafia na produkcję (do druku).

Standardowy model powstania wyrobu „good to print” wygląda bowiem następująco:

1.Krok 1: Kontrahent Spółki we własnym zakresie lub przy wsparciu zewnętrznych agencji marketingowych tworzy koncept wyrobu, tzw. „artwork”, czyli projekt wzorcowy paczki papierosów na dany rynek odbiorców (market, np. Francja, Norwegia, Wybrzeże Kości Słoniowej), przy uwzględnieniu jej wymiarów, pożądanej kolorystyki, układu kolorów, długości i wielkości napisów, rozmieszczenia liter, kontrastu itd.;

2.Krok2: Kontrahent Spółki zgłasza „artwork” Spółce do przygotowania „good to print” oraz do produkcji finalnego opakowania;

3.Krok 3: graficy Spółki – zwyczajowo – mają 5 dni roboczych na opracowanie wyrobu „good to print” przy uwzględnieniu konceptu „artwork”, przy czym ten właśnie proces Spółka stara się na bieżąco ulepszać i automatyzować.

4.Krok 4: product developerzy Spółki – zwyczajowo – mają 5 dni roboczych na skonfigurowanie wyrobu w systemie ERP, z którego korzysta spółka. Ten krok pozwala działowi produkcyjnemu na wykonanie produkcji finalnego wyrobu.

Precyzując, Spółka powołała Zespół do spraw digitalizacji (PrePress Digitalization), w którym osoby na stanowiskach „pre-print system developer’ów” odpowiadają za rozwój procesów standaryzacji oraz automatyzacji przy użyciu środowiska ESKO, przy ścisłej współpracy z dostawcą tego oprogramowania.

Mówimy tutaj zatem o pracach związanych z ww. parametryzacją projektów graficznych celem automatyzacji procesów związanych ze skonfigurowaniem wyboru „good to print”.

Co jednak istotne Zespół ten nie składa się z grafików oraz product developerów i jego celem nie jest wykonanie standardowych zadań graficznych i finalnych projektów (rysunku) wyrobu „good to print”.

Członkowie Zespołu do spraw digitalizacji zatrudnieni są na podstawie umów o pracę. Osiągają dochody z tytułu należności o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę). Pracownicy wchodzący w skład Zespołu ds. digitalizacji poświęcają całość swojego czasu na działania w tym zakresie, można ich zatem nazwać pracownikami dedykowanymi dla działań związanych z procesem automatyzacji i ulepszeń procesów „good to print”.

Zespół ten odpowiada za umożliwienie maksymalnego zautomatyzowania pracy grafików nad projektem wyrobu IDT oraz „good to print” i skróceniu czasu ich pracy (tzw. leadtime), dzięki wspomnianej parametryzacji powielalnych schematów. Dodatkowo pracują oni nad standaryzacją oraz automatyzacją kroków, które wykonuje product developer celem skonfigurowania produktu do finalnej produkcji. Pracują oni przy ścisłej współpracy z grafikami oraz product developerami celem lepszej identyfikacji kroków w procesie, które można przyspieszyć lub całkowicie zautomatyzować.

Na moment obecny czas pracy grafików, w niektórych przypadkach, udało się skrócić z ww. 5 dni roboczych do 2-óch dni roboczych. Celem Spółki jest jednak, aby na podstawie parametryzacji powielalnych schematów projektowanie wyrobu „good to print” – niezależnie od rodzaju wyrobu, kontrahenta i rynku na jaki przeznaczony jest wyrób – odbywało się jak najszybciej i przy minimalnym (wręcz znikomym) wkładzie czasu pracy grafików. Innymi słowy, zespół od digitalizacji odpowiada m.in. za zidentyfikowanie obszarów nadających się do parametryzacji i opracowanie jak najlepszego zestawu kroków i schematów, które pozwolą grafikom wykonać „szkielet” graficzny dla jak największej ilości projektów, tj. opracowanie takich elementów projektowania IDT, aby ów inteligentny system docelowo mógł samodzielnie, lub przy minimalnym wkładzie człowieka (grafika), generować odpowiedni projekt (rysunek) wyrobu „good to print” na bazie IDT.

Celem uproszczenia pracy product developerów rozwijany jest również proces automatycznego sprawdzania danych wejściowych, które Spółka otrzymuje od klienta do wykonania „good to print”. Pozwala to znacząco skrócić czas pracy product developera, ponieważ to system sprawdza, czy dane wejściowe są wystarczające, aby wykonać „good to print”. Gdy sprawdzenie zakończy się sukcesem, system przystępuje do generowania „good to print” na bazie IDT, bez wymaganej ingerencji product developera.

Omawiana parametryzacja powielalnych schematów obejmuje przykładowo takie działania jak:

-definiowanie standardów ramki paczki (rysunku technicznego) - jej wymiarów, konturów i zgięć, przy uwzględnieniu odpowiedniego layoutu wydruku (formatki zbiorczej, np. 21 paczek jaka zostałaby wydrukowana przy 1 obrocie cylindra, bądź na jednym arkuszu) oraz przy uwzględnieniu odpowiedniej techniki druku (offset vs. grawiura);

-definiowanie standardowych elementów opakowania w podziale na „panele” co pozwala na umiejscowienie danego elementu graficznego na kilku/kilkunastu różnych formatach opakowań w odpowiednim miejscu jednym krokiem;

-określenie tzw. cyfrowego kolor standardu, tj. pomiar standardów koloru cyfrowego na potrzeby druku i podlań farby, a przy tym spełnienia wymagań wizualnych kontrahenta, w szczególności przy uwzględnieniu finalnego koloru jaki powstanie przy wydruku (w zależności od nakładanej farby i techniki druku), a także przy uwzględnieniu kontrastowania kolorów;

-dostosowanie i opracowanie stałych, standardowych elementów opakowania takich jak kod kreskowy, ostrzeżenia graficzne, akcyza, tak aby przy użyciu jednej akcji były umieszczane na „good to print” w odpowiednim miejscu przy założeniu zadanych warunków początkowych.

Analiza danych wejściowych, które Spółka otrzymuje od klienta per „good to print” i automatyzacja procesu weryfikacji tychże danych, celem utworzenia na ich bazie „good to print” bez ingerencji product developera.

Na gruncie wyżej przytoczonych okoliczności, Spółka planuje skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „CIT”):

W związku z tym Spółka wskazuje, że:

a)Spółka jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 CIT i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

b)w związku z zatrudnieniem członków Zespołu, Spółka ponosi wydatki z tytułu należności o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę) wraz z finansowanymi składkami z tytułu tych należności, zgodnie z przepisami o ubezpieczeniach społecznych;

c)wszelkie koszty, o których mowa w niniejszym wniosku (stanowiące dla Spółki koszty uzyskania przychodów), i które Spółka planuje rozliczyć w ramach ulgi B+R są / będą pokrywane prze Spółkę z własnych środków pieniężnych i nie są/nie będą zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie, ani nie są/ nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;

d)Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego (CBR), o którym mowa w art. 17 ustawy z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

e)Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a CIT, w tym nie uzyskuje, ani nie będzie uzyskiwać dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia (SSE), bądź z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu (PSI).

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 14 stycznia 2025 r., w odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo następująco:

1)Jakie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania, niewystępujące w praktyce gospodarczej (w tym Wnioskodawcy) zastosowano w ramach opisanej we wniosku działalności? Innymi słowy, co powoduje, że nowe rozwiązania w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega unikatowość tych konkretnych rozwiązań, co pozwala uznać je za innowacyjne/nowatorskie?

Narzędzia IT. Narzędziami tymi jest oprogramowanie środowiska ESKO (tj. programy jak Web Center, Automation Engine, ArtPro+ oraz PDF Action List Editor), w którym pracownicy Wnioskodawcy (Zespół ds. digitalizacji) tworzy odpowiednie sparametryzowane schematy poszczególnych (powielalnych) elementów wyrobu.

Samo oprogramowanie zostało przygotowane przez zewnętrznego dostawcę, który stworzył uwarunkowania IT pozwalające na stosowanie omawianych schematów, tj. tworzenie i stosowanie komend projektowania IDT.

W efekcie, firma zewnętrzna dostarczyła narzędzie IT, dzięki któremu Zespół ds. Digitalizacji wprowadza odpowiednie algorytmy i schematy komend i tym samym przygotowuje proces wykorzystania IDT. Proces ten – finalnie - odbywa się bez potrzeby korzystania z programu graficznego. Dzięki umiejętnemu tworzeniu komend IDT praca grafików zostaje zoptymalizowana i dzięki braku konieczności lub minimalizacji konieczności wykorzystania programu graficznego i prac (graficznych) manualnych, są oni w stanie wykonywać projekty graficzne wyrobu „good to print” w znacznie szybszym czasie (obecnie czas opracowania projektu zmniejsza się z 5 do maksymalnie 2 dni). A samo projektowanie wyrobu bez udziału programu graficznego i manualnych prac grafików jest nowatorskim rozwiązaniem, nie tylko na skalę Wnioskodawcy, ale także na skalę światową. Żaden znany Wnioskodawcy podmiot nie używa ww. środowiska ESKO w tak skomplikowany sposób, aby przygotować design (good to print) bez udziału grafika w programie graficznym.

Przy tym proces ten cały czas trwa i komendy wciąż są opracowywane dla poszczególnych wyrobów. Innymi słowy, dla uniknięcia ewentualnych wątpliwości, omawiany proces tworzenia sparametryzowanych schematów projektowania IDT nie został zakończony i nie mówimy o technicznym wprowadzaniu komend już opracowanych przez zewnętrznego dostawcę.

2)W czym przejawia się twórczy charakter wskazanych przez Państwa prac/działań?

Twórczość przejawia się w opisywanym tworzeniu zestawu komend na potrzeby projektowania IDT, które wymuszają działanie w środowisku ESKO, mające na celu automatyczne tworzenie designów – projektów wyrobu „good to print”. Mowa więc o koncepcji na stworzenie danego rodzaju wyrobu i jego parametryzacji, a kolejno stworzenie i dostosowanie odpowiedniej komendy, która usprawni (zautomatyzuje) prace graficzne.

3)Jakimi zasobami wiedzy dysponowali Państwo przed rozpoczęciem działalności, o której mowa we wniosku, a jakie zasoby pozyskali Państwo w toku prowadzonych przez Państwa prac/działań będących przedmiotem wniosku – w odniesieniu do każdego z obszarów tej działalności?

Graficy potrafili manualnie tworzyć design przy użyciu programu graficznego (ArtPro+), a teraz potrafią tworzyć, łączyć i wykorzystywać komendy tak by design tworzył się w pełni automatycznie bez użycia programu graficznego.

Ścisła współpraca z producentem oprogramowania pozwala opracowywać dodatkowe elementy oprogramowania, które następnie wykorzystywane są do dalszego rozwoju i optymalizacji projektowania IDT (dostarczania automatycznie wygenerowanych designów o bardziej skomplikowanej budowie, w lepszym czasie).

4)Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystują i rozwijają Państwo oraz zdobywają Państwo w ramach opisanej we wniosku działalności? Prosimy o wskazanie konkretnych dziedzin wiedzy, z których dorobku Państwo korzystacie i które Państwo rozwijają oraz zdobywają.

Zakres wykorzystywanej wiedzy obejmuje wiedzę w zakresie: programowania, project Managementu, umiejętności poligraficzne oraz wiedzę z zakresu matematyki i stosowania algorytmów.

5)Jakie konkretnie cele zostały przez Państwa osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Celem było skrócenie czasu przygotowania projektu i został ten czas obecnie skrócony z 5 dni do maksymalnie 2 (takie zakres czasowy na moment obecny uwzględniono w SLA (Service Level Agreement): dokument, który definiuje jaki czas Spółka ma na opracowanie projektu).

W praktyce, jeżeli Wnioskodawca założy, że zajmie się danym projektem od razu po jego otrzymaniu, rekordowe czasy nad opracowaniem wyrobu „good to print” przy zastosowaniu omawianego projektowania IDT mogą wynieść nawet 2h, co stanowi ogromną optymalizację czasu działania i realizacji poszczególnych projektów.

Spółka nie była w stanie i nie prowadzi szacunków kosztowych (finansowych) omawianego projektu, albowiem jego efekty i czas trwania (w tym jego dalszych prac) jest niemożliwy do założenia z góry. W tym zakresie Spółka działa w pewnego rodzaju niepewności i przyjmuje ryzyko kosztowe, niemniej nadrzędnym dla niej celem zest maksymalne zoptymalizowanie prac graficznych przy pomocy wskazanego projektowania IDT.

Pracuje nad tym Zespół ds. digitalizacji oraz osoby z innych działów, które wzajemnie dzielą się swoją wiedzą i umiejętnościami dla potrzeby opracowania i testowania odpowiedniej komendy (łącznie 7 osób).

Prace te prowadzone są według określonej metodologii - metodologii Agile. Jest to system zarządzania projektami kładący nacisk na samoorganizację, planowanie adaptacyjne, elastyczny rozwój, ciągłe zmiany i szybkie dostarczanie efektów. Jego głównym założeniem jest skrócenie (wielu) terminów realizacji zadań przypisanych zespołom (tu: zadań zespołów graficznych).

6)Czy prace/działania będące przedmiotem wniosku prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany wg ustalonego harmonogramu?

Prace nad rozwojem komend IDT prowadzone są we własnym zakresie oraz w uzgodnieniu z klientem (zainteresowanym wydrukiem określonego wyrobu „good to print”), zgodnie z jego zapotrzebowaniem i zgłaszanymi przez niego formatkami paczek (wyrobu). Chodzi o stałe opracowywanie schematów paczki o cechach wspólnych oraz o cechach charakterystycznych dla Klienta lub rynku zbytu : oznaczenie kraju pochodzenia, układ nadruków, kolorystyki, etykiet, kodów kreskowych, cen, oznaczeń prawnych.

Do tej pory Wnioskodawca opracował 24 projekty IDT i pracuje nad 2 kolejnymi, przy czym każdy z omawianych 24 – już wdrożonych – projektów IDT składa się z określonej liczby komend. 1 projekt IDT może obejmować od 20 do 70 komend. Tym samym Wnioskodawca obecnie był w stanie opracować (ukończyć) optymalizacje projektowania graficznego dla 621 wyrobów „good to print”. Docelowo natomiast, Wnioskodawca zakłada stworzenie około 120 projektów IDT. Wszystkie te projekty IDT pozwolą na pełne zautomatyzowanie procesu projektowania graficznego – finalnie bez udziałów grafików i ich prac manualnych w programach graficznych.

Genezą dla podjęcia ww. działań było opracowanie metod działania dążących do minimalizacji a docelowo do całkowitego zastąpienia pracy manualnej grafików. Wcześniej bowiem proces generowania designu paczki (który po akceptacji klienta i uzgodnieniu odpowiednich naniesień, np. oznaczenia konkretnego brand’u, trafiał do produkcji jako wyrób „good to print”) polegał na manualnym przygotowania designów przez grafików w programie graficznym.

W sytuacji, gdy na jeden z dużych rynków klient zlecał wykonanie designów potrafiło się w firmie Wnioskodawcy pojawić około 50 designów do opracowania, co wpływało na koszty i czas trwania realizacji projektów z uwagi na manualna pracę. Dodatkowo, z racji, że każda praca była wykonywana manualnie dochodziło do tego ryzyko popełnienia błędu, który mógł dodatkowo wydłużyć czas przygotowania designu lub prowadzić do reklamacji wyrobu gotowego (wydrukowanego opakowania).

Stąd pojawił się pomysł wdrożenia IDT. Wraz z wdrożeniem rozwiązania IDT, wspomniane [przykładowe] 50 designów (w przypadku dużego rynku) może procesować się równolegle w systemie IT z wykorzystaniem jednego projektowa IDT [obejmującego odpowiednią ilość komend – sparametryzowanych schematów wyrobu „good to print”). Znacząco niweluje to manualną pracę, redukuje znacząco czas potrzebny na przygotowanie designu oraz pozwala na usystematyzowanie przygotowanego designu produktu – wszystkie 50 sztuk tworzy się zgodnie z jednym odpowiednio zakodowanym zbiorem komend, dzięki czemu jakościowo wszystkie są takie same niwelując ryzyko manualnych błędów.

Planując wdrożenie projektowania IDT Zespół ds. digitalizacji założył dwa podstawowe kamienie milowe do osiągnięcia: (i) identyfikacja i opracowanie podstawowych komend, a kolejno (ii) identyfikacja i opracowanie schematów zindywidualizowanych o możliwych do wyłonienia charakterystycznych cechach zmiennych możliwych do sparametryzowania. To właśnie w tym zakresie definiowano takie działania jak: definiowanie standardów ramki, definiowanie elementów opakowania, określenie cyfrowego koloru, dostosowanie i opracowanie stałych elementów oraz analiza danych wejściowych.

Tym samym, w początkowej fazie projektowania IDT powstał zbiór podstawowych komend. Precyzując, proces tworzenia rozwiązania rozpoczął się od zdefiniowania podstawowych komend, dzięki którym Zespół ds. Digitalizacji był w stanie tworzyć najprostsze designy paczek. Jednymi z podstawowych komend jakie można wyróżnić jest - wstawienie tła o odpowiednim kolorze; wycięcie w kolorze/kolorach danych elementów opakowania; wstawienie tekstu w danym kolorze.

Następnie do puli komend zaczęły być dodawane nowe komendy pozwalające np. na dynamiczną zmianę wielkości tekstu w zależności od otaczających go elementów na opakowaniu.

"Punkt startowy" został wybrany jako jeden z rynków, które mają relatywnie prosty design, ale wiele

kształtów opakowań. Tak powstało 1-sze projektowanie IDT.

W kolejnej fazie powstawały więc komendy dedykowane uwzględniające określone zmienne. I tak, wraz z kolejnymi rynkami (każde kolejne IDT) i zmieniającą się kompleksowością wymaganych na nie designów powstają nowe komendy. Dodatkowo, źródłem powstawania nowych komend jest również stała optymalizacja procesu tworzenia IDT (przykład - element designu, potrzebował 4 komend, aby zostać odpowiednio wstawiony, a z racji, że jego występowanie pomiędzy IDT stało się regularne został zastąpiony przez 1 nową komendę). Parce te toczą się więc w trybie ciągłym.

7)Jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane, które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do opisanej przez Państwa działalności?

Wnioskodawca nie stworzył jednolitego harmonogramu działań. Nie było to możliwe z uwagi na wcześniej wspomnianą nieprzewidywalność powodzenia i zakresu realizacji prac (por. odp. na pyt. 5 pow.).

Prace te jednak toczą się wg określonej metodologii i przy ich rozpoczęciu Wnioskodawca opracował pewne kamienie milowe (działania opisane dotychczas we wniosku: definiowanie standardów ramki, definiowanie elementów opakowania, określenie cyfrowego koloru, dostosowanie i opracowanie stałych elementów oraz analiza danych wejściowych), które realizuje, i które pozwoliły na wytypowanie celu jakim jest finalne stworzenie ww. 120 docelowych projektów IDT.

Nieodzownym elementem, który wiąże się z ww. działaniami, jest etapowe podejmowanie prac nad każdym kolejnym kodowaniem IDT i analizowanie skutków tych prac, bowiem z uwagi na powstające innowacyjne rozwiązania, każdorazowo – wymaga to przeprowadzania odpowiednich testów oraz oceny skuteczności rozwiązania – opracowanego kodu IDT.

Pomimo braku jednego harmonogramu działania dla całości wdrożenia IDT, z uwagi na brak możliwości założenia (przewidzenia) ram czasowych pojedynczego parametryzowania i tworzenia komend, Wnioskodawca przyjmuje ujednolicony sposób postępowania dla poszczególnych, co raz to nowszych projektów IDT. W tym zakresie Zespół do spraw digitalizacji, każdorazowo przystępując do swoich prac opracowuje skonkretyzowane, jednolite kroki postępowania uwzględniając udział zainteresowanego, tj. klienta. Przyjęte kroki projektowania pojedynczego IDT obejmują:

-Analiza jakie komendy będą wymagane do utworzenia IDT (na bazie zbioru designów, które IDT będzie generować);

-W przypadku, gdy do uzyskania jakiegoś elementu designu Wnioskodawca nie posiada odpowiedniej komendy, jest ona tworzona od nowa i angażowani są graficy oraz Zespół ds. digitalizacji, lub sam Zespół ds. digitalizacji w przypadku, gdy nowa komenda jest bardzo kompleksowa lub wymaga zmian w systemie, angażowany jest;

-Tworzenie IDT - zebranie odpowiednich komend, konfigurowanie ich oraz ułożenie w odpowiednim szyku – proces ten zakończony jest wygenerowaniem „podglądu IDT”

-Proces rozpoczyna się od komend, które tworzą odpowiednie tło opakowania

-Następnie komendy, które umiejscawiają wszystkie legislacyjne elementy na opakowaniu (ostrzeżenia zdrowotne, itp.)

-Ostatnią i najważniejszą fazą IDT jest umiejscowienie wszystkich innych wymaganych elementów opakowania - branding, wszystkie teksty, dodatkowe elementy graficzne na opakowaniu, etc. – w tej fazie rozbieżność konfiguracji poszczególnych IDT (na różne rynki) jest największa; tutaj również wykorzystywane są bardziej skomplikowane komendy odpowiadające np. za dynamiczne zmniejszanie wielkości tekstu w zależności od wolnej przestrzeni na danym kształcie opakowania,

-Kontrola jakości wykonanego IDT – polega na kontroli (ocenie) utworzonego "podglądu IDT", który w formie "przykładowego" wygenerowanego designu jest wysyłany do klienta na akceptację - jest to niejako potwierdzenie, że utworzone IDT (zastosowany zbiór komend/ kroków) pozwala na poprawne generowanie wyrobów "good to print".

Poniższy harmonogram jest powtarzalny dla każdego z planowanych obecnie 120 IDT oraz z racji, że już wykonane IDT mogą być zmieniane/modyfikowane na życzenie klienta ma zastosowanie również, gdy Wnioskodawca wykonuje zmianę w utworzonym, zaakceptowanym oraz wykorzystywanym IDT. Każda taka zmiana wymaga jednak odpowiedniej wiedzy i umiejętności grafików i Zespołu ds. digitalizacji oraz wymaga wkładu twórczego.

8)Czy opisane we wniosku prace/działania obejmują rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń?

Prace Wnioskodawcy można podzielić na 2 kategorie. Jedna kategoria to prace nad coraz to nowymi projektami IDT (obecnie 2 projekty w toku). Druga kategoria to regularne prace nad istniejącymi IDT, tj. poprawki i ulepszenia, m.in. po przez dodawanie nowych opcji komend, które pozwoliłyby na graficzne odwzorowanie elementów zgłaszanych przez Klienta, aby paczka była zgodna z jego wymogami (np. dodanie dodatkowego kształtu opakowania lub zmiany umiejscowienia tekstu wymagane zmianami legislacyjnymi danego kraju). Dotychczas Wnioskodawcy udało się wprowadzić 119 takich ulepszeń. Działań tych Wnioskodawca nie uznaje za rutynowe zmiany.

9)Czy efekty prac związane z testami i badanami jakości prototypów/produktów seryjnych:

-były i są kreacją nowego, nieistniejącego wcześniej rozwiązania?

-nie były i nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych

-umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny?

-nie były/nie są jedynie „techniczną”, a były/są „twórczą”, realizacją szczegółowych prac?

Efekty prac stanowią twórcze odwzorowanie określonego kodu projektowania IDT i wiążą się z kreacją nowego, nieistniejącego wcześniej rozwiązania.

Zespół do spraw digitalizacji powołany w ramach działalności Spółki, który odpowiada za rozwój procesów standaryzacji prac oraz automatyzacji przy użycia środowiska ESKO, podejmuje szereg działań, których nadrzędnym celem jest maksymalne zautomatyzowanie pracy grafików w trybie pracy IDT nad wyrobem „good to print”, a przed wszystkim zwiększenie wydajności i skróceniu czasu ich pracy (tzw. leadtime).

Omawiany proces, jest procesem twórczym, przede wszystkim związanym z identyfikacją powielalnych schematów projektowania IDT, a kolejno opracowaniem koncepcji stworzenia i wprowadzenia do systemu (developmentu) odpowiednich parametrów projektowych możliwych do wykorzystania celem usprawnienia projektowania IDT, celem wyżej powołanej automatyzacji pracy grafików. Mówimy zatem o istotnym ulepszeniu i wprowadzaniu nowej jakości do projektowania IDT, które nie ma charakteru prostej rutynowej modyfikacji.

Jak wskazano w dotychczasowym opisie okoliczności faktycznych, Zespół do spraw digitalizacji odpowiada m.in. za zidentyfikowanie obszarów nadających się do parametryzacji (ulepszenia) i opracowania koncepcji jak najlepszego zestawu kroków i schematów, które pozwolą zbudować szkielet graficzny wyrobu „good to print” dla jak największej ilości asortymentu, a w konsekwencji zmniejszając czas pracy po stronie grafików.

Tym docelowo pozostanie zaprojektowanie graficzne jedynie zindywidualizowanych (jednostkowo występujących) cech wyrobu „good to print”. Działania podejmowane przez Zespołu do spraw digitalizacji, są działaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki, zostały zaplanowane i wdrożone, celem wniesieni nowej jakości do procesu projektowania IDT i znaczącego zwiększenia wydajności przygotowywania graficznego produktów „good to print”, co bezpośrednio przekłada się na zoptymalizowania procesu przygotowania wyrobu do produkcji. Jak Spółka wskazała w okolicznościach faktycznych, na ten moment namacalnym obszarem optymalizacji, jest istotne skrócenie tzw. „leadtime” z 5 do 2 dni roboczych.

Pytania

1.Czy opisywane działania Zespołu do spraw digitalizacji stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT (tu: jako prace rozwojowe, w myśl art. 4a pkt 28 CIT) i w związku z tym Spółka uprawniona jest do rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 1 CIT?

2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy w ramach kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT Spółka może uwzględnić należności dotyczące wynagrodzenia o pracę oraz sfinansowane przez Spółkę jako płatnika składki ZUS związane z zatrudnieniem członków Zespołu do spraw digitalizacji?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na pytanie 1 powinna być twierdząca.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane działania Zespołu do spraw digitalizacji stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, ściślej rzecz biorąc prace rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 28 CIT, a w konsekwencji Spółka jest uprawniona do rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 1 CIT.

Ad 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wszyscy członkowie Zespołu do spraw digitalizacji zaangażowani w opisywane działania Spółki są pracownikami, którzy poświęcają czas na realizację działalności badawczo-rozwojowej i zajmując się wyłącznie tego rodzaju działaniami mogą być uznani za pracowników dedykowanych pracom rozwojowym. W efekcie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że należności dotyczące wynagrodzenia o pracę oraz narzuty ZUS związane z zatrudnieniem tych pracowników, Spółka będzie mogła uwzględniać w kosztach kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT.

Jednocześnie, mając na uwadze wskazania interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. (nr DD8.8203.1.2021), w której wskazano sposób identyfikacji tego rodzaju kosztów, w ocenie Wnioskodawcy dla spełnienia przesłanek identyfikacji kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT w zw. z art. 9 ust. 1 i 1b CIT, wystarczające będzie prowadzenie uproszczonej ewidencji, na podstawie której Spółka będzie władna do określenia proporcji czasu pracy w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, z uwzględnieniem dni obecności i nieobecności w pracy (a z pominięciem szczegółowego rozpisywania zadań podejmowanych w godzinach pracy).

Uzasadnienie

W uzupełnieniu powyższego, Wnioskodawca uzasadnia.

Ad. 1)

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „SWiN”).

Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

I tak, w rozumieniu powołanych przepisów określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

-działalność ma charakter twórczy,

-działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

-działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Jak przy tym wskazują ww. objaśnienia użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, że zgodnie z przepisami by działalność podatnika mogła być uznana za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, by podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. W obu przypadkach jednak, aby mówić o działalności badawczo rozwojowej działania Spółki muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

A) Cechy twórczości

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

Zgodnie natomiast z ww. Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia.

Z kolei, w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu - rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej, może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, lub nawet jeśli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Na tle powyższego, zakres prac Spółki, niewątpliwie mieści się w pojęciu działań o charakterze twórczym. Zespół do spraw digitalizacji powołany w ramach działalności Spółki, który odpowiada za rozwój procesów standaryzacji prac oraz automatyzacji przy użycia środowiska ESKO, podejmuje szereg działań, których nadrzędnym celem jest maksymalne zautomatyzowanie pracy grafików w trybie pracy IDT nad wyrobem „good to print”, a przed wszystkim zwiększenie wydajności i skróceniu czasu ich pracy (tzw. leadtime). Omawiany proces, jest procesem twórczym, przede wszystkim związanym z identyfikacją powielalnych schematów projektowania IDT, a kolejno opracowaniem koncepcji stworzenia i wprowadzenia do systemu (developmentu) odpowiednich parametrów projektowych możliwych do wykorzystania celem usprawnienia projektowania IDT, celem wyżej powołanej automatyzacji pracy grafików. Mówimy zatem o istotnym ulepszeniu i wprowadzaniu nowej jakości do projektowania IDT, które nie ma charakteru prostej rutynowej modyfikacji.

Jak wskazano w opisie okoliczności faktycznych, Zespół do spraw digitalizacji odpowiada m.in. za zidentyfikowanie obszarów nadających się do parametryzacji (ulepszenia) i opracowania koncepcji jak najlepszego zestawu kroków i schematów, które pozwolą zbudować szkielet graficzny wyrobu „good to print” dla jak największej ilości asortymentu, a w konsekwencji zmniejszając czas pracy po stronie grafików. Tym docelowo pozostanie zaprojektowanie graficzne jedynie zindywidualizowanych (jednostkowo występujących) cech wyrobu „good to print”. Działania podejmowane przez Zespołu do spraw digitalizacji, są działaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki, zostały zaplanowane i wdrożone, celem wniesieni nowej jakości do procesu projektowania IDT i znaczącego zwiększenia wydajności przygotowywania graficznego produktów „good to print”, co bezpośrednio przekłada się na zoptymalizowania procesu przygotowania wyrobu do produkcji. Jak Spółka wskazała w okolicznościach faktycznych, na ten moment namacalnym obszarem optymalizacji, jest istotne skrócenie tzw. „leadtime” z 5 do 2 dni roboczych.

Jednocześnie, Spółka niewątpliwie prowadzi swoje prace „systematycznie”.

B) Cechy systematyczności

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Zgodnie natomiast z treścią ww. Objaśnień MF „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność Zespołu ds. digitalizacji, bez wątpienia podejmowana jest w sposób zaplanowany, metodycznie i uporządkowanie.

Podkreślić w tym przypadku należy, że głównym celem który przyświeca pracom Zespołu do spraw digitalizacji powołanego w Spółce, jest maksymalne zautomatyzowanie pracy grafików nad projektowaniem wyrobu IDT „good to print” i skrócenie czasu ich pracy (tzw. leadtime), dzięki parametryzacji powielanych schematów. Nieodzownym elementem, który wiąże się z tymi działaniami, jest etapowe podejmowanie działań i analizowanie skutków tych zmian, bowiem z uwagi na powstające innowacyjne rozwiązania, każdorazowo – wymaga to przeprowadzania odpowiednich testów oraz oceny skuteczności rozwiązania. Zespół do spraw digitalizacji, każdorazowo przystępując do swoich prac opracowuje skonkretyzowane plany (metodologię) działania dla każdego z wykonywanych testów w ramach procesu parametryzacji powielanych schematów.

Niewątpliwie zatem, prace Spółki można uznać za działalność twórczą podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny i uporządkowany). Co więcej, są one podejmowane przez osoby zaangażowane o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu, które wykorzystują swoją wiedzę i umiejętności finalnie prowadzące do maksymalnego zautomatyzowania pracy grafików nad projektowaniem IDT wyrobu „good to print” i skrócenie czasu ich pracy (tzw. leadtime).

C) Cechy wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zgodnie ze wskazaniami ww. Objaśnień sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych, a więc prac, o których mowa w niniejszym wniosku.

Skoro zatem działalność badawczo-rozwojowa to nie tylko zespół działań podejmowanych nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności (dot. badań naukowych), ale także (alternatywnie) nakierowanych na wykorzystanie dostępnej już wiedzy i umiejętności (dot. prac rozwojowych) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów to, kryteria działalności badawczo-rozwojowej należy uznać za spełnione także pod tym względem.

W szczególności, że z dalszej części objaśnień można wywnioskować, iż:

a)w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik (tu: Spółka) zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności (tu: nie tylko konkretnych specjalistów, ale i Spółki oraz innych podmiotów uczestniczących w tym procesie i odnotowujących swoje uwagi w dedykowanym programie IT dostarczanym przez Producenta), a dodatkowo

b)istotny jest element celowościowy odnoszący się do „wykorzystywania” zasobów wiedzy (m.in.) do tworzenia nowych, zmienionych, czy usprawnionych zastosowań (tu: prototypów).

Obie ww. przesłanki są spełnione, a w konsekwencji, należy uznać, że prace Spółki całościowo mieszczą się w zakresie powoływanej na wstępie definicji działalności badawczo-rozwojowej.

Przy tym fakt, iż Spółka nie prowadzi takich prac „od A do Z” oraz, że nie dotyczą one własnego narzędzia oprogramowania środowiska ESKO, w ocenie Wnioskodawcy nie ma żadnego znaczenia. Omawiane środowisko pozwala Spółce tworzyć kroki i preset-y, czyli możliwe sparametryzowane schematy poszczególnych (powielanych) elementów wyrobów „good to print”, możliwych do projektowania dzięki sztucznej inteligencji (projektowania IDT).

Powołany w Spółce Zespół do spraw digitalizacji wykorzystuje co prawda stworzone dla nich środowisko ESKO, nie zmienia to jednak faktu że Zespół ds. digitalizacji samodzielnie lub przy ścisłej współpracy z dostawcą, wprowadza rozwiązania niestandardowe dla tego środowiska, przy wykorzystaniu innowacyjnego rozwiązania – projektowania IDT.

Członkowie zespołu wykorzystują w tym zakresie zdobytą wiedzę na bazie dotychczasowych doświadczeń związanych z całym procesem produkcji wyrobu. Dogłębna znajomość wszystkich dotychczasowych procesów związanych z produkcją wyrobu, pozwala dostrzegać obszary nadające się do parametryzacji – element ten stanowi niejako nieodzowną część jakichkolwiek działań związanych z ulepszaniem procesów, bowiem co nie ulega wątpliwości - bez znajomości danego procesu, nie jest możliwe wskazanie jego „słabych” punktów.

W efekcie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywane działania stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT (tu: jako prace rozwojowe, w myśl art. 4a pkt 28 CIT) i w związku z tym Spółka uprawniona jest do rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 1 CIT.

Ad. 2)

Stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 PIT, przychodem ze stosunku pracy są m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne wypłacone pracownikowi, czyli takie, które może otrzymać wyłącznie osoba, którą wiąże z pracodawcą stosunek pracy.

W efekcie, skoro powoływani w opisie okoliczności faktycznych członkowie Zespołu do spraw digitalizacji, są zatrudnieni przez Spółkę na podstawie umów o pracę i Spółka wypłaca im ww. należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca przyjmuje, że należności dotyczące wynagrodzenia o pracę oraz narzuty ZUS związane z zatrudnieniem tych Specjalistów Spółka będzie mogła uwzględniać w kosztach kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy dotyczy to wszystkich członków Zespołu do spraw digitalizacji, którzy poświęcają czas na realizację działalności badawczo-rozwojowej, tj. „pre-print system developerzy” oraz graficy.

Wnioskodawca wskazuje bowiem, że wszyscy ww. członkowie Zespołu zajmują się wyłącznie opisanymi we wniosku działaniami i w jego ocenie mogą być uznani za pracowników dedykowanych pracom rozwojowym.

Celem uniknięcia wątpliwości, w tym zakresie Wnioskodawca rozważa, aby odpowiednie zapisy o tych działaniach i przyporządkowanie członków Zespołu ds. digitalizacji do omawianych tutaj prac rozwojowych znalazło odpowiednie odwzorowanie w dokumentacji wewnętrznej Spółki. Niezależnie jednak od omawianego formalizmu, skoro faktycznie ww. członkowie Zespołu ds. digitalizacji, nie angażują się w inne działania Spółki, lecz całość ich czasu pracy jest związana z realizacją zadań tj. wprowadzania odpowiednich ulepszeń i rozwoju procesów związanych z produkcją opakowań do papierosów, to słusznym wydaje się uznanie, iż pracownicy Ci są pełni dedykowani pracom B+R.

Uzupełniająco natomiast Wnioskodawca wskazuje, iż w jego opinii wobec ww. członków Zespołu ds. digitalizacji (pracowników dedykowanych pracom B+R) Spółka może prowadzić uproszczoną ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych. Nie tyle celem rozróżnienia kiedy wykonywali prace B+R a kiedy inne zadania, lecz celem wyłonienia kiedy w ogóle wykonywali pracę, a więc pracę B+R lub też byli niedostępni, np. z powodu choroby, urlopu, czy innej nieobecności. Stąd też Wnioskodawca uznaje, że taka ewidencja nie musi uwzględniać szczegółowych zapisów o każdym pojedynczym zadaniu realizowanym przez danego członka Zespołu od digitalizacji w godzinach pracy.

W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że doskonale jest mu znana treść interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r.(nr DD8.8203.1.2021), w której wskazano sposób identyfikacji tego rodzaju kosztów, w ocenie Wnioskodawcy dla spełnienia przesłanek identyfikacji kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT.

Wnioskodawca zaznacza także, że przedmiotem rozpatrywanego tutaj zagadnienia i wątpliwości Wnioskodawcy nie jest selekcja kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT w zw. z art. 12 ust. 1 PIT (pozostających w obszarze zagadnienia rozpatrywanego ww. interpretacji ogólnej), lecz obowiązek prowadzenia osobnej ewidencji kosztów kwalifikowanych prac B+R zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1b CIT, a przy tym prawo do zastosowania uproszczonych zapisów ewidencyjnych tych kosztów z uwzględnieniem dni obecności i nieobecności w pracy (a z pominięciem szczegółowego rozpisywania zadań podejmowanych w godzinach pracy).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.