Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.567.2024.2.AR

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia,

czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

-koszty uczestnictwa w targach branżowych:

-w zakresie w jakim dotyczą one kosztów poniesionych na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu – jest nieprawidłowe,

-w pozostałym zakresie – jest prawidłowe,

-koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło):

-w zakresie w jakim dotyczą one:

-przygotowania materiałów promujących Spółkę,

-aranżowania występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych,

-wydatków na realizację kampanii marketingowej, w zakresie obejmującym tworzenie treści tekstowych i wizualnych produktów oraz ich publikacji za pośrednictwem wybranych kanałów komunikacji,

-reklamy produktów Spółki na koncie (C) oraz przez portal (D) i inne portale internetowe,

-opłat za reklamy w mediach społecznościowych,

-opłat za pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach,

-druku i stworzenia katalogów informacyjnych oraz ulotek dotyczących produktów Spółki,

– jest prawidłowe,

-w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT wskazanych we wniosku kosztów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie Organu – 10 stycznia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca, „Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy CIT podlega na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka specjalizuje się w transformacjach cyfrowych, m.in. w projektowaniu i wytwarzaniu (...).

Projekty prowadzone przez Spółkę podzielić można na dwie grupy:

1.Grupa 1 - projekty obejmujące tworzenie nowych lub ulepszonych produktów dedykowanych dla konkretnych klientów Spółki, które po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych (dalej również jako: Prace BR) będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej tych kontrahentów, na rzecz których są wykonywane,

2.Grupa 2 - projekty obejmujące prace BR nad stworzeniem nowych lub ulepszonych produktów, które wstępnie są przedmiotem prac wewnątrz Spółki i wykorzystywane głównie na potrzeby wewnętrzne. W przypadku zakończenia projektów sukcesem, Spółka planuje komercjalizować je jako konkretne rozwiązania, już do sprzedaży na zewnątrz.

W ramach swojej działalności, Spółka wspiera prace kontrahentów w zakresie rozwiązań technologicznych w obszarze projektowania i tworzenia sprzętu do automatyzacji i digitalizacji procesów produkcyjnych kontrahentów Spółki. Obejmuje to m.in. prace nad tworzeniem urządzeń w zakresie m.in. komunikacji człowiek - maszyna (przykładowo urządzenia zapewniające identyfikację gestów do sterowania urządzeniami biometryczna identyfikacji klientów).

Technologie stworzone przez Spółkę znajdują następnie zastosowanie w procesach produkcyjnych bądź w bieżącej działalności klientów Spółki, np. sterowanie urządzeniami produkcyjnymi za pomocą tabletu czy systemy digitalizujące oraz automatyzujące odczyty maszyn. Dotychczasowe rozwiązania Spółki są stosowane głównie w podmiotach z branży biofarmaceutycznej.

Jak dotąd Spółka podejmowała następujące projekty: (...)

Wszystkie wyżej wymienione urządzenia powstałe w ramach przeprowadzanych przez spółkę projektów zostały wytworzone i będą wytwarzane przez Spółkę w ramach jej działalności gospodarczej. Należy również podkreślić, że wszystkie wskazane wyżej urządzenia są przedmiotami materialnymi, nie są oprogramowaniem.

Jest to istotne o tyle, że z ulgi na ekspansję, zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT mogą skorzystać tylko podatnicy wytwarzające rzeczy w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przy czym pojęcie rzeczy należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) w świetle której: „Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są jedynie przedmioty materialne.

Spółka zdaje sobie sprawę bowiem, że skorelowanie pojęcia produktów z rzeczami, a więc materialnymi przedmiotami, które są wyodrębnione i mogą występować samodzielne w obrocie, skutkuje brakiem możliwości objęcia ulgą na ekspansję będących dóbr niematerialnych, nawet jeżeli dobra te zostaną utrwalone na fizycznych nośnikach. W konsekwencji Spółka wskazuje, że wszystkie wskazane urządzenia przez Spółkę jako przedmioty materialne spełniają cechy produktów w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy CIT, tj. stanowią rzeczy wytworzone przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zamierza skorzystać z odliczenia wynikającego z art. 18eb ustawy CIT (dalej tzw. ulgi na ekspansję), z uwagi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów. Spółka rozważa skorzystanie z ulgi na ekspansję począwszy od roku 2022 (czyli roku podatkowego, kiedy wskazana ulga została wprowadzona do ustawy CIT) oraz kolejne lata podatkowe, również w przyszłości - zakładając utrzymanie ulgi na ekspansję również w przyszłości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży produktów oraz świadczy również określone usługi, lecz korzystanie z ulgi na ekspansję będzie ograniczone do wydatków ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży ww. urządzeń/produktów. Spółka nie korzystała w przeszłości, a także nie zamierza korzystać w przyszłości ze zwolnień podatkowych, o których mowa w przepisach art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Dochód ze sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Spółkę w stosunku, do której chce zastosować ulgę na ekspansję jest opodatkowany w Polsce, a Spółka planuje korzystać z ulgi jedynie w zakresie w jakim nie dokonuje sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych.

W przeszłości Spółka stopniowo zwiększała przychody ze sprzedaży produktów - przychody ze sprzedaży produktów wytworzonych przez Spółkę w roku podatkowym 2022 były większe niż w 2021, a w roku podatkowym 2023 były większe niż w 2022. Ponadto z przewidywań Spółki wynika, że w roku podatkowym 2024 i w latach następnych Spółka w dalszym ciągu będzie zwiększać przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiedni rok poniesienia tych kosztów, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju. Przy czym Spółka jednocześnie wskazuje, że w latach kolejnych, zamierza korzystać z ulgi na ekspansję, tylko jeżeli zwiększy przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

W celu uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej Spółka bierze udział oraz zamierza brać udział w przyszłości w targach branżowych, które odbywają się w kraju i zagranicą. Spółka w tym celu każdorazowo starannie dobiera odpowiedni zespół (członkowie zarządu, prokurenci, pracownicy), promujący oraz dostarczający na targach branżowych informacji o produktach Spółki.

Zespół promując szeroki wachlarz swoich produktów, dostarcza jednocześnie informacji na temat działalności podejmowanej przez Spółkę, w szczególności o jej produktach oraz możliwości nawiązywania współpracy, wymieniając się doświadczeniami z pozostałymi uczestnikami targów z branży lub pokrewnych branż. Uczestnictwo w targach umożliwia Spółce z jednej strony dotarcie do potencjalnych kontrahentów zarówno z Polski, jak i z całego świata, jak i podtrzymywanie nawiązanych kontaktów oraz wymianę uwag i opinii dotyczących produktów oferowanych przez Spółkę z kontrahentami.

W konsekwencji Spółka w związku z uczestnictwem w targach branżowych, na których promuje własne produkty ponosi następujące koszty:

-zakupu biletów lotniczych dla członków zarządu, prokurentów oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umów o pracę,

-zakwaterowania i wyżywienia dla członków zarządu, prokurentów oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę na czas ich uczestnictwa w targach.

Dodatkowo Spółka w celu zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów ponosi wydatki na cele marketingowe. Spółka jest świadoma, że efektywne strategie i kampanie marketingowe mogą przyczynić się do zwiększenia sprzedaży oraz wzrostu przychodów Spółki. Wpływ tych kampanii nie ogranicza się jedynie do bezpośrednich wyników finansowych, mogą one bowiem przekładać się na długotrwałe relacje z klientami. Spółka ponosi koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło) i umów o pracę. Koszty działalności marketingowej stanowią przede wszystkim koszty:

-opracowania i realizacji kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

-prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

-przygotowania materiałów promujących Spółkę, prowadzenia mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

-prowadzenia prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika w celu zapewnienia jak najlepszego doświadczenia użytkowników podczas korzystania z produktów, aplikacji czy strony internetowej Spółki.

Wskazane wyżej koszty:

-stanowiły/stanowią/będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT,

-nie dotyczą towarów handlowych, lecz wyłącznie wytwarzanych przez nią produktów,

-nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatku dochodowego,

-nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT,

-pozwalają systematycznie zwiększać przychody.

Spółka informuje jednocześnie, że część kosztów związanych z uczestnictwem Spółki w targach branżowych została sfinansowana oraz może być finansowana w przyszłości ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego. Wydatki takie, w części podlegającej refundacji, nie będą stanowiły podstawy do korzystania z ulgi na ekspansję.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 3 stycznia 2025 r. zawarli Państwo następujące informacje:

1)Koszty związane z uczestnictwem w targach branżowych oraz koszty działalności marketingowej Spółka ponosi począwszy od 2022 r. W kolejnych latach podatkowych Spółka planuje w dalszym ciągu ponosić przedmiotowe koszty, tj. koszty związane z uczestnictwem w targach branżowych oraz koszty działalności marketingowej.

2)Koszty, o których mowa we wniosku poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów nie zostały/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów były Spółce zwracane i Spółka nie wyklucza, że w przyszłości również wydatki będą jej zwracane. Co istotne wydatki, w zakresie w jakim zostały zwrócone/będą zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie nie są ani nie będą nigdy brane pod uwagę, jako koszty podlegające odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.

3)Wnioskodawca bierze udział w programie „(...) wdrażanym przez (...), czyli (...). Program jest przeznaczony dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, dla których zostaje przeznaczone wsparcie na realizację wybranych działań promocyjnych. W ramach tego programu było udostępnione przez (...) np. stoisko na targach (...) w Dusseldorfie w roku 2024.

Wsparcie finansowe w ramach wskazanych programów jest udzielane w formie pomocy publicznej lub pomocy de minimis.

4)Wskazane we wniosku koszty działalności marketingowej mają na celu przede wszystkim promocję produktów dotychczas nieoferowanych przez Spółkę. Istotą prowadzonych przez spółkę kampanii oraz strategii marketingowych jest przede wszystkim dotarcie do grupy potencjalnych kontrahentów oraz konsumentów, które w założeniu Spółki powinno przełożyć się na zwiększone zainteresowanie oraz wypromowanie produktów Spółki. Spółka ponosi również stałe koszty działalności marketingowej, które są związane z ogólną promocją marki Spółki, koszty te nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

5)Wszystkie wskazane we wniosku koszty działalności marketingowej ukierunkowane są promowanie konkretnych produktów Spółki (produktów dotychczas nieoferowanych). Należy jednak zauważyć, że promocja wytwarzanych przez Spółkę produktów wpływa też z pewnością przy okazji na promowanie całościowego wizerunku Spółki i zwiększa jednocześnie rozpoznawalność marki wśród potencjalnych odbiorców. Podkreślić należy, że głównym celem podejmowanych działań marketingowych jest dotarcie z ofertą produktową Spółki, do jak najszerszego grona kontrahentów, a więc promowanie jej produktów.

6)Spółka poniżej wskazuje na promocyjny oraz informacyjny charakter poszczególnych działań marketingowych osób współpracujących w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B) lub umów cywilnoprawnych:

-Opracowanie i realizacja kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcie, nadzór i kierownictwo nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie

Aktualnie biorąc pod uwagę konkurencję w branży, w której operuje Spółka oraz coraz wyższe oczekiwania kontrahentów, opracowywanie i realizacja strategii oraz kampanii reklamowych jest niezbędna by dotrzeć do jak najszerszego grona klientów oraz potencjalnych kontrahentów. W związku z powyższym zaplanowanie działań reklamowych pozwala nie tylko na przekazanie informacji o szerokim wachlarzu produktowym Spółki (informacyjny charakter), lecz jednocześnie umożliwia przekazanie informacji w sposób mający na celu maksymalizację zysków Spółki związanych ze sprzedażą produktów (promocyjny charakter).

-Prowadzenie badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development

Prowadzenie badań związanych z rozwojem produktów w ramach business development pomaga zrozumieć aktualne trendy związane z zakupem konkretnych produktów przez konsumentów oraz zachowania zakupowe, co jest niezbędne przy promocji produktów Spółki. W oparciu o prowadzone badania (systematyczne zbieranie i analizowanie) danych dotyczących potrzeb rynku, trendów konsumenckich oraz działań konkurencji, Spółka uzyskuje wiedzę niezbędną do projektowania produktów, które odpowiadają na rzeczywiste oczekiwania konsumentów. Badania rynkowe umożliwiają zatem identyfikację i analizę różnych segmentów rynku, co pozwala na dostosowanie komunikacji marketingowej oraz oferty produktowej do potrzeb i oczekiwań konkretnych grup docelowych, które są/będą zainteresowane nabyciem produktów dotychczas nieoferowanych przez Spółkę. W związku z powyższym działania z rozwojem produktów w zakresie business development są niezbędne do odpowiedniego wypromowania produktów wytworzonych przez Spółkę (promocyjno-informacyjny charakter).

-Przygotowanie materiałów promujących Spółkę, prowadzenie mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki

Spółka w tym miejscu chce sprostować, że przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wyłącznie działania marketingowe obejmujące „przygotowanie materiałów promujących produkty Spółki, aranżowanie występów promujących produkty Spółki w mediach zagranicznych, a także wyszukiwanie targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki.

Przygotowanie materiałów promujących produkty Spółki, aranżowanie występów promujących produkty Spółki w mediach zagranicznych, a także wyszukiwanie targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki ma charakter informacyjny (służy poinformowaniu konsumentów wytworzonych przez Spółkę produktów Spółki o cechach produktów wytworzonych przez Spółkę). Jednocześnie wskazane wyżej działania mają charakter promocyjny - Spółka nie tylko informuje potencjalnych kontrahentach o swoich produktach, ale jednocześnie stara się je przedstawić w jak najbardziej optymalnym świetle, egzemplifikując jakość i funkcjonalność wytworzonych produktów.

-Prowadzenie prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika

Prowadzenie prac w zakresie UX czyli prac dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika ma na celu zapewnić jak najlepsze doświadczenia potencjalnych kontrahentom, którzy w celu zapoznania się z ofertą produktową będą korzystać ze strony internetowej Spółki. Prace te są kluczowe dla sukcesu strony internetowej, a w konsekwencji dla skuteczności działań promocyjno-informacyjnych związanych z produktami oferowanymi przez Spółkę. Badania te polegają przede wszystkim na projektowaniu struktury informacji (organizowanie treści i funkcji strony internetowej w sposób intuicyjny i łatwy do zrozumienia dla użytkowników) oraz poprawie widoczności produktów Wnioskodawcy na stronie internetowej, w celu maksymalizacji sprzedaży produktów Spółki.

7)Przez „wydatki na realizację kampanii marketingowej” należy rozumieć koszty działań promocyjno-informacyjnych obejmujące wypłatę wynagrodzeń osobom współpracującym ze Spółką w ramach prowadzonej przez nie jednoosobowej działalności gospodarczej lub na podstawie umów cywilnoprawnych. Działania o tym charakterze zostały opisane bardziej szczegółowo w pkt 6.

W ramach kampanii marketingowej prowadzonej przez Spółkę można wyróżnić następujące etapy:

a)etap przygotowujący do przeprowadzenia kampanii marketingowej

Pierwszym krokiem w ramach tego etapu jest ustalenie celu kampanii marketingowej, którym najczęściej jest zwiększenie sprzedaży określonych produktów wytworzonych przez Spółkę. Następnie po ustaleniu grupy docelowej, do której kampania jest adresowana wyłaniany jest odpowiedni kanał komunikacji (przykładowo (C), portal (D), media społecznościowe). Równolegle zbierane są wszelkie informacje na temat produktów szczególnie dotyczące ich funkcjonalności, zastosowań i potencjalnych benefitów dla użytkowników. Na tej podstawie opracowywany jest szczegółowy plan działania z harmonogramem. Po jego sporządzeniu plan kampanii jest weryfikowany przez zarząd oraz pion kierowniczy Spółki, aby zapewnić zgodność ze strategicznymi celami Spółki.

b)etap realizacji kampani marketingowej

Etap realizacji kampanii obejmuje tworzenie treści tekstowych i wizualnych dotyczących produktów wytworzonych przez Spółkę, zgodnie z wcześniej opracowanym planem i wybranymi kanałami komunikacji. Każdy materiał przechodzi szczegółową weryfikację pod kątem poprawności merytorycznej, aby zapewnić spójność i wiarygodność przekazu. Następnie treści są publikowane, a ich odbiór i skuteczność są na bieżąco monitorowane. Pozwala to na elastyczne reagowanie na zmieniające się potrzeby rynku i wprowadzanie ewentualnych korekt w strategii marketingowej.

c)etap podsumowania kampanii marketingowej

Po zamknięciu działań mających na celu zwiększenie sprzedaży przez Spółkę konkretnych produktów następuje etap analizy wyników realizowanej kampanii marketingowej, co umożliwia Spółce weryfikację skuteczności wdrożonej kampanii oraz pozwala zidentyfikować obszary promocji produktów Spółki wymagające poprawy.

W ramach realizowanych kampanii marketingowych poza wskazanymi kosztami wynagrodzeń osób współpracujących ze Spółką w ramach prowadzonej przez nie jednoosobowej działalności gospodarczej lub na podstawie umów cywilnoprawnych ponosi również następujące koszty:

-koszt kampanii reklamowej na koncie (C) oraz przez portal (D) i inne portale internetowe,

-opłaty za reklamy w mediach społecznościowych,

-opłaty za pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach,

-koszty druku i stworzenia katalogów informacyjnych oraz ulotek dotyczących produktów Spółki,

-koszty narzędzi wykorzystywanych i udostępnianych osobom współpracującym ze Spółką na podstawie umowy o współpracę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa zlecenie).

Mając na uwadze, że wskazane wyżej koszty promocji mają na celu zwiększenie popularności produktów Spółki i jednocześnie komunikują o produktach Spółki - działania Spółki, w efekcie których koszty te zostały poniesione mają niewątpliwie charakter promocyjno-informacyjny.

Pytania

Czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a.koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego?

b.koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku Wnioskodawcy za koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a.koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego;

b.koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło).

Na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1.000.000 zł w roku podatkowym.

Koszty uczestnictwa w targach

W myśl art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na:

-organizację miejsca wystawowego,

-zakup biletów lotniczych dla pracowników,

-zakwaterowanie i wyżywienie pracowników.

Mając to na uwadze, Spółka jest zdania, że koszty związane z zakupem biletów lotniczych dla członków zespołu reprezentującego Spółkę na targach branżowych, w celu promocji produktów Spółki, można zaliczyć do kosztów uczestnictwa w targach. Na podobnej zasadzie Spółka do kosztów uczestnictwa w targach kwalifikuje wydatki związane z pokryciem kosztów zakwaterowania i wyżywienia członków zespołu na czas trwania targów branżowych. W skład zespołu biorącego udział w targach i reprezentujących Spółkę wchodzić będą jej pracownicy oraz członkowie zarządu. Zdaniem Spółki powyższe wydatki związane z uczestniczeniem przez Spółkę w targach bez wątpienia przyczyniają się do wzrostu przychodów Spółki ze sprzedaży jej produktów.

Spółka jednocześnie zwraca uwagę na przepis art. 18eb ust. 10 ustawy CIT, zgodnie z którym koszty uczestnictwa w targach, mogą pomniejszyć podstawę opodatkowania, wyłącznie w części niesfinansowanej przez podmiot trzeci.

Według Spółki oznacza to, że zwrot Spółce części środków w ramach ulgi na ekspansję nie pozbawi Spółki prawa do skorzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych na zasadach wskazanych w ustawie CIT, a jedynie wpłynie na wysokość tego odliczenia. Ustawodawca formułując art. 18eb ust. 10 ustawy CIT miał na celu pozbawić podatnika możliwości skorzystania z odliczenia wydatków w ramach ulgi na ekspansję w zakresie w jakim podatnik nie poniósł ciężaru ekonomicznego tych wydatków z tego względu, że kwoty te zostały sfinansowane przez podmiot zewnętrzny. Ponadto wykładnia literalna wskazanego przepisu nie daje podstaw do zakwestionowania możliwości skorzystania z odliczenia w ramach omawianej ulgi, w sytuacji, gdy koszty kwalifikowane, które poniósł podatnik zostały mu zwrócone tylko w części. Zasadne jest bowiem uznanie w takim przypadku, że odliczenie w ramach ulgi na ekspansję znajdzie zastosowanie do tej części wydatków, które nie zostały zwrócone (objęte zewnętrznym finansowaniem).

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka w zakresie w jakim nie otrzymuje zwrotu kosztów od podmiotów trzecich, może odliczyć pozostałą (niezwróconą część) poniesionych kosztów, zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy CIT, o ile przesłanki wskazane w cytowanych wyżej przepisach zostaną spełnione.

Koszty działań promocyjno-informacyjnych

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty „działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów”.

Należy zwrócić uwagę, że ustawowy katalog działań promocyjno-informacyjnych jest katalogiem o charakterze otwartym - ustawodawca wymienia jedynie w sposób przykładowy należące do działań promocyjno-informacyjnych. Ponadto przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych. W związku z tym należy odnieść się do językowego znaczenia tej definicji. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „promocja oznacza: działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Natomiast „informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN to: to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Spółki pojęcie „działalności promocyjno-informacyjnej” należy rozumieć szeroko. Dla uznania danej działalności za działalność promocyjno-informacyjną wystarczające jest aby ta działalność miała na celu zwiększenie popularności jakiegoś produktu równocześnie przedstawiając o nich informację.

W taką działalność zdaniem Spółki wpisuje się działalność marketingowa osób współpracujących ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) lub umów cywilnoprawnych w zakresie:

-opracowania i realizacji kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

-prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

-przygotowania materiałów promujących Spółkę, prowadzenia mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

-prowadzenia prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika w celu zapewnienia jak najlepszego doświadczenia użytkowników podczas korzystania z produktów, aplikacji czy strony internetowej Spółki.

Wszystkie wskazane w stanie faktycznym działania marketingowe Spółki pozwalają na dotarcie do szerszego grona odbiorców i potencjalnych klientów, budowanie wizerunku i rozpoznawalności marki i produktów, a w konsekwencji prowadzą do zwiększenia sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że działania marketingowe Spółki jako działania promocyjno-informacyjne prowadzą do zwiększenia przychodów Spółki, która jest uprawniona do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać wszystkie opisane w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym koszty uczestnictwa w targach oraz koszty działalności marketingowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

W świetle art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT:

w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z powołanych przepisów wynika, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik może odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

-zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT, mogą Państwo uznać:

-koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego oraz

-koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło).

Przy czym, jak wynika z opisu sprawy, ww. koszty ponosicie Państwo począwszy od 2022 r. a przychody ze sprzedaży produktów wytworzonych przez Spółkę w roku podatkowym 2022 były większe niż w 2021, w roku podatkowym 2023 były większe niż w 2022. Ponadto z przewidywań Spółki wynika, że w roku podatkowym 2024 i w latach następnych Spółka w dalszym ciągu będzie zwiększać przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiedni rok poniesienia tych kosztów, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Ponadto wskazane wyżej koszty:

-stanowiły/stanowią/będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT,

-nie dotyczą towarów handlowych, lecz wyłącznie wytwarzanych przez nią produktów,

-nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatku dochodowego,

-nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska jest powołany wyżej art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, który wyraźnie wskazuje, że za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się m.in. koszty:

1.uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2.działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Dodatkowo, jak wynika z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT, odliczenie przysługuje, jeżeli koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy wskazać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii możliwości odliczenia przez Państwa w ramach ulgi na ekspansję kosztów uczestnictwa w targach branżowych, tj. kosztów poniesionych na zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego, zauważyć należy, że ustalając czy wskazane koszty stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT należy pamiętać (jak wskazano wyżej), że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko wydatki w nim wskazane mogą być odliczone jako koszty kwalifikowane. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z literalnej treści powołanego wyżej art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT wyraźnie wynika, że za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników.

Zatem nie wszystkie wskazane przez Państwa koszty uczestnictwa w targach zostały wprost zidentyfikowane w ww. przepisie. Przepis ten nie obejmuje bowiem kosztów zakupu biletów lotniczych, zakwaterowania i wyżywienia członków zarządu.

W omawianej sprawie dodatkowo zauważyć należy, że powołany powyżej art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT, stanowi, iż koszty na ekspansję podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie regulują wprost zasad rozliczania kosztów na ekspansję w sytuacji, gdy tylko część tych kosztów zostanie podatnikowi zwrócona.

Należy jednak wskazać, że zwrócenie podatnikowi części kosztów na ekspansję nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych na zasadach określonych w ustawie o CIT, a jedynie wpływa na kwotę takiego odliczenia. Celem regulacji zawartej w art. 18eb ust. 10 ustawy CIT jest bowiem wykluczenie możliwości skorzystania z omawianego odliczenia w zakresie wydatków, których ekonomicznego ciężaru podatnik nie poniósł, tzn. kwoty wydatkowane przez podatnika zostały mu zwrócone (sfinansowane) przez podmiot zewnętrzny. Jednocześnie literalna wykładnia przepisu nie daje podstaw do zakwestionowania możliwości skorzystania z omawianego odliczenia w przypadku, gdy koszty kwalifikowane ponoszone przez podatnika zostały mu zwrócone tylko w części. Należy bowiem uznać w takim przypadku, że odliczenie na podstawie przepisów art. 18eb ustawy o CIT znajdzie zastosowanie do tej części wydatków, które nie zostały objęte zwrotem środków (zewnętrznym finansowaniem).

W związku z powyższym, w sytuacji gdy podatnik otrzyma zwrot części kosztów od podmiotu trzeciego, będzie miał on możliwość odliczenia pozostałej (niezwróconej) części poniesionych kosztów zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Uwzględniając powyższe, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, określone w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, mogą więc Państwo uznać koszty zakupu biletów lotniczych, zakwaterowania i wyżywienia pracowników (w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego), jako koszty wyraźnie wymienione w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ww. ustawy. Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Za koszty określone w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT nie mogą natomiast Państwo uznać kosztów zakupu biletów lotniczych, zakwaterowania i wyżywienia członków zarządu. W tym zakresie Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości dotyczących uznania za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT, kosztów działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło), w pierwszej kolejności zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy koszty te obejmują koszty:

-opracowania i realizacji kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

-prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

-przygotowania materiałów promujących Spółkę, prowadzenia mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

-prowadzenia prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika w celu zapewnienia jak najlepszego doświadczenia użytkowników podczas korzystania z produktów, aplikacji czy strony internetowej Spółki.

Wskazane koszty działalności marketingowej ukierunkowane są na promowanie konkretnych produktów.

Z kolei w ramach kampanii marketingowej prowadzonej przez Spółkę można wyróżnić następujące etapy:

a)etap przygotowujący do przeprowadzenia kampanii marketingowej obejmijący: ustalenie celu kampanii marketingowej, wyłonienie odpowiedniego kanału komunikacji ((C), portal (D), media społecznościowe), zbieranie informacji na temat produktów szczególnie dotyczących ich funkcjonalności, zastosowań i potencjalnych benefitów dla użytkowników, opracowywanie szczegółowego planu działania z harmonogramem.

b)etap realizacji kampani marketingowej obejmujący: tworzenie treści tekstowych i wizualnych dotyczących produktów wytworzonych przez Spółkę, zgodnie z wcześniej opracowanym planem i wybranymi kanałami komunikacji, publikowanie treści, jak również monitorowanie ich odbioru i skuteczności i elastyczne reagowanie na zmieniające się potrzeby rynku, poprzez wprowadzanie ewentualnych korekt w strategii marketingowej.

c)etap podsumowania kampanii marketingowej obejmujący analizę wyników realizowanej kampanii marketingowej, co umożliwia Spółce weryfikację skuteczności wdrożonej kampanii oraz pozwala zidentyfikować obszary promocji produktów Spółki wymagające poprawy.

Dodatkowo w ramach realizowanych kampanii marketingowych poza wskazanymi kosztami wynagrodzeń osób współpracujących ze Spółką w ramach prowadzonej przez nie jednoosobowej działalności gospodarczej lub na podstawie umów cywilnoprawnych ponosi również następujące koszty:

-koszt kampanii reklamowej na koncie (C) oraz przez portal (D) i inne portale internetowe,

-opłaty za reklamy w mediach społecznościowych,

-opłaty za pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach,

-koszty druku i stworzenia katalogów informacyjnych oraz ulotek dotyczących produktów Spółki,

-koszty narzędzi wykorzystywanych i udostępnianych osobom współpracującym ze Spółką na podstawie umowy współpracę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa zlecenie).

Wyżej wskazane koszty należy rozpatrywać w zakresie możliwości ich kwalifikacji do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, tj. kosztów działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów, ponieważ niewątpliwie nie stanowią pozostałych kategorii kosztów wskazanych w tym przepisie.

Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Istotne dla oceny tego kosztu jest przywołane wcześniej wyjaśnienie pojęć: „promocja”, „reklama”, „usługa reklamowa”.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ „promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast „reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi”.

Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem „usług reklamowych” rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że za koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa jest w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT uznać należy ponoszone przez Państwa koszty obejmujące:

-przygotowania materiałów promujących Spółkę oraz aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych,

-wydatki na realizację kampanii marketingowej jednak wyłącznie w zakresie w jakim dotyczą one:

-wynagrodzenia osób współpracujących ze Spółką w związku z tworzeniem treści tekstowych i wizualnych dotyczących produktów wytworzonych przez Spółkę oraz ich publikacji za pośrednictwem wybranych kanałów komunikacji, jak również

-koszt reklamy produktów Spółki na koncie (C) oraz przez portal (D) i inne portale internetowe,

-opłaty za reklamy w mediach społecznościowych,

-opłaty za pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach,

-koszty druku i stworzenia katalogów informacyjnych oraz ulotek dotyczących produktów Spółki.

Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Kosztów działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa jest w przepisie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT nie będą natomiast stanowić koszty:

-opracowania kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

-prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

-wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

-prowadzenia prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika w celu zapewnienia jak najlepszego doświadczenia użytkowników podczas korzystania z produktów, aplikacji czy strony internetowej Spółki,

-koszty kampanii reklamowej w zakresie w jakim obejmują one etapy przygotowania i podsumowania kampanii marketingowej oraz czynności związane monitorowaniem skuteczności odbioru publikowanych treści tekstowych i wizualnych dotyczących produktów wytworzonych przez Spółkę oraz wprowadzaniem korekt do strategii marketingowej,

-koszty narzędzi wykorzystywanych i udostępnianych osobom współpracującym ze Spółką na podstawie umowy o współpracę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa zlecenie).

Wydatki te wykazują bowiem pośredni związek z kosztami określonymi w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT. Ich bezpośrednim celem nie jest bowiem informowanie o produktach Spółki i ich promowanie.

Zauważyć należy, że w zakresie rozumienia wydatków zidentyfikowanych w treści katalogu z pkt 2-5 ust. 7 art. 18eb ustawy o CIT, wydatki spełniają wymogi uznania ich za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję wyłącznie w sytuacji, gdy zostały poniesione na rzecz kontrahenta zewnętrznego (wykonawcy kontraktowego) oraz w zakresie enumeratywnie wymienionym w tym przepisie, z czego wynika, że odliczeniu nie podlegają koszty przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z kosztami określonymi w analizowanym katalogu, tj. wydatki niewymienione wprost w treści interpretowanej regulacji.

Podkreślenia także wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Tym samym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym wskazane wyżej wydatki stanowią wydatki określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.