Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniego zaspokojenia roszczeń Wspólnika po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników w związku z brakiem majątku i perspektyw na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej podjęło w październiku 2024 roku uchwałę o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji.

Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego planowane jest złożenie wniosku o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka posiada dług finansowy wraz z odsetkami względem swojego udziałowca. Zobowiązanie to nie jest przedawnione i nie ulegnie przedawnieniu do momentu zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS.

Spółka nie zostanie zwolniona z obowiązku spłaty zobowiązania oraz odsetek, jak również nie nastąpi żadne inne zdarzenie powodujące umorzenie ww. zobowiązania.

Zgodnie z przewidywaniem Spółki, środki pieniężne zgromadzone przez likwidatora w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego nie wystarczą na pokrycie zobowiązań Spółki względem jedynego udziałowca. Jednocześnie Spółka w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców KRS nie będzie posiadała majątku, który pozwoliłby na spłatę tych zobowiązań. W konsekwencji w bilansie likwidacyjnym Spółki na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, po stronie pasywów pozostanie pozycja zobowiązań wraz z naliczonymi odsetkami, które nie będą zobowiązaniami przedawnionymi. Zobowiązania te nie zostaną umorzone przez wierzyciela, co oznacza, że nie dojdzie do zwolnienia Spółki z długu ani zawarcia innej umowy cywilnoprawnej, która mogłaby stanowić podstawę umorzenia.

Pytanie

Czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniego zaspokojenia roszczeń Wspólnika po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniego zaspokojenia roszczenia Wspólnika, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że Kodeks spółek handlowych nie zawiera przepisów, które w sposób bezpośredni regulowałyby sytuację wykreślenia z rejestru

przedsiębiorców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji, pomimo istnienia niezaspokojonych zobowiązań.

W orzecznictwie sądowym prezentowany jest pogląd o braku przeciwwskazań do wykreślenia podmiotu z KRS w takim przypadku. Przykładowo w postanowieniu Sądu

Najwyższego z dnia 5 grudnia 2003 r. o sygn. akt IV CK 256/02 została postawiona teza, że możliwe jest wykreślenie z rejestru handlowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli w wyniku przeprowadzonego i zakończonego postępowania likwidacyjnego zostanie spieniężony cały jej majątek, a mimo to zostaną niespełnione zobowiązania ciążące na tej spółce, co też zostało przytoczone poniżej:

„Zakończenia postępowania likwidacyjnego nie wyłącza brak zaspokojenia wierzycieli spółki. Gdyby taki warunek traktować jako negatywną przesłankę wykreślenia spółki z rejestru, to w istocie oznaczałoby to utrzymywanie jej bytu, mimo całkowitej utraty zdolności uczestniczenia w działalności gospodarczej przy jednoczesnym braku jakichkolwiek perspektyw co do możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań. Jeżeli spółka nie pozostaje we władaniu jakichkolwiek składników majątkowych, to nie sposób w samym tylko jej istnieniu upatrywać możliwości zaspokojenia przez nią wierzycieli”.

Uzupełnieniem powyższego stanowiska jest wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2007 r. o sygn. akt II CSK 240/07: „Można uznać za utrwalony w judykaturze Sądu

Najwyższego pogląd sprowadzający się do tezy, że likwidacja jest ukończona wówczas, gdy w majątku spółki nie ma już żadnych składników majątkowych i okoliczność ta zostanie stwierdzona sprawozdaniem likwidacyjnym. W konsekwencji możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona

majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone”.

W związku z powyższym należy uznać, że pomimo, iż na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka nadal będzie posiadała

nieuregulowane zobowiązania, a jej wierzyciel nie zostanie zaspokojony, dopuszczalne będzie wykreślenie jej ze wskazanego rejestru, a tym samym zakończenie jej istnienia.

Przechodząc do przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, z późn. zm.), zwanej dalej: „ustawą o CIT”, należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Z przytoczonego przepisu wynika, że umorzenie lub przedawnienie zobowiązania, co do zasady, powoduje powstanie przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyjątki od powyższej zasady zostały wymienione w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość

umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie

zobowiązań jest związane z:

a)bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji

finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b)postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c)realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d)przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o

e)Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz

przymusowej restrukturyzacji.

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację, sytuacje wskazane w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT nie wystąpią.

Do czasu zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, nie dojdzie również do przedawnienia lub umorzenia opisanych

zobowiązań – nie ziszczą się więc okoliczności o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Przepisy nie definiują pojęcia „umorzenia” zobowiązania. W związku z powyższym, dla odkodowania jego znaczenia, należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł

znaczeniowych języka potocznego, a następnie do rozumienia tego pojęcia wypracowanego przez orzecznictwo sądowe.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego, umorzyć - umarzać oznacza:

1.„zrezygnować z dalszego postępowania sądowego w określonej sprawie”;

2.„zrezygnować całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Natomiast zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego [ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.

Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 poz. 1061) – przyp. organu], do umorzenia zobowiązania może dojść na skutek potrącenia, odnowienia lub zwolnienia z długu pod tytułem darmym albo odpłatnie.

W podobny sposób orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt II FSK 345/09 gdzie wskazano, że pod pojęciem umorzonych zobowiązań

generujących przychód w podatku dochodowym należy właśnie rozumieć takie instytucje prawa cywilnego jak zwolnienie z długu, potrącenie i odnowienie.

W związku z faktem, że w omawianej sytuacji nie dojdzie do potrącenia, ani tym bardziej odnowienia, należy ustalić, czy likwidacja z niespłaconymi zobowiązaniami pożyczkowymi będzie skutkowała zwolnieniem z długu.

Zwolnienie z długu prowadzące do umorzenia ma miejsce, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje (art. 508 Kodeksu cywilnego). W tym przypadku

warunkiem zwolnienia jest zawarcie umowy i akceptacja przyjętego rozwiązania przez dłużnika przy jednoczesnym wyrażeniu woli zwolnienia przez wierzyciela. W zdarzeniu

przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację nie dojdzie do zawarcia jakiejkolwiek umowy między dłużnikiem (Spółką) a wierzycielem (udziałowcem), mającej na celu zwolnienie Spółki z długu.

Wykreślenie Spółki z rejestru nie będzie skutkowało zwolnieniem Spółki z długu zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego, gdyż wierzyciele nie wyrażą zgody na takie działanie (również Spółka nie będzie mogła na nie wyrazić zgody, gdyż w momencie wykreślenia jej byt prawny ustanie).

Wygaśniecie zobowiązań Spółki wynikające z wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców nastąpi automatycznie, bez zawierania jakiejkolwiek umowy (porozumienia) wierzyciela z dłużnikiem.

W efekcie nie dojdzie do umorzenia zobowiązania Spółki wskutek zwolnienia z długu, ani w rozumieniu prawa cywilnego, ani też w rozumieniu powszechnym.

Kolejny argument przemawiający za słusznością stanowiska prezentowanego przez Podatnika wynika z faktu, że zgodnie z ugruntowaną wykładnią art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychód podatkowy powstaje wyłącznie wtedy, gdy przysporzenie majątkowe (zarówno w postaci otrzymanych świadczeń, jak również umorzonych zobowiązań) ma charakter realny (faktyczny) i trwały.

Konsekwencją wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców będzie obowiązek zamknięcia jej ksiąg rachunkowych - zgodnie bowiem z art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości (ustawa z dnia 29 września 1994 r., Dz. U. 2023.120 t.j. z dnia 16 stycznia 2023 r. z późn. zm.), księgi rachunkowe zamyka się na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również zakończenia likwidacji.

Zamknięcie ksiąg rachunkowych w sposób wskazany powyżej skutkuje również zamknięciem roku podatkowego Spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego przez podatnika roku

podatkowego (czyli np. z art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości), za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Zatem po zamknięciu ksiąg rachunkowych zakończy się rok podatkowy Spółki, a kolejny już nie rozpocznie i nie będzie możliwe przypisanie jej przychodu na skutek likwidacji.

Podsumowując, zdaniem Spółki, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację nie dojdzie do zdarzenia, które powodowałby po stronie Spółki obowiązek

rozpoznania przychodu podatkowego. Tym samym należy uznać, że wartość długu wraz z naliczonymi odsetkami, w przypadku gdy nie zostanie on spłacony w trakcie postępowania

likwidacyjnego będzie stanowić niespłacone zobowiązanie Spółki na dzień zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego

Rejestru Sądowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, np. interpretacja z:

- 27 października 2021 r. (znak: KDWB.4010.54.2021.1.HK);

- 14 października 2022 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.111.2022.1.RK);

- 5 października 2023 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.362.2023.2.MM);

- 5 stycznia 2024 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.598.2023.2.MK);

- 22 marca 2024 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.36.2024.1.ASK);

- 13 sierpnia 2024 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.403.2024.1.END).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 tej ustawy otwarty katalog przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Natomiast, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Wyjątek od tej zasady wskazano w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Wobec powyższego, aby powstał przychód podatkowy konieczne jest przede wszystkim, by po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie) albo na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniego zaspokojenia roszczeń Wspólnika po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak wspomniano wyżej, ujęcie przedmiotu opodatkowania w ustawie o CIT wskazuje na wszystkie zdarzenia, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, zwiększająca aktywa lub zmniejszająca pasywa.

W Państwa sprawie należy stwierdzić, iż w związku z wykreśleniem Spółki z Rejestru Przedsiębiorców KRS nie otrzymają Państwo jakiegokolwiek nieodpłatnego (lub częściowo odpłatnego) świadczenia (realne przysporzenie). Tym samym, po Państwa stronie nie powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza „zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej jako: „Kodeks cywilny”) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia:

- przez potrącenie – art. 498 Kodeksu cywilnego:

„Potrącenie” polega więc na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

- odnowienie – art. 506 Kodeksu cywilnego:

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

- zwolnienie z długu – art. 508 Kodeksu cywilnego:

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej między wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym prze Państwa zdarzeniu przyszłym Spółka nie zostanie zwolniona z obowiązku spłaty zobowiązania.

W przedstawionej sprawie nie dojdzie zatem do umorzenia zobowiązań, które spowodowałoby powstanie po Państwa stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań.

Podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. W przedstawionych okolicznościach sprawy takie przysporzenie nie wystąpi po Państwa stronie.

W chwili wykreślenia Państwa Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, przestanie ona istnieć, niemożliwe będzie więc przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego zobowiązania, które pozostanie w Spółce na dzień jej likwidacji i na dzień wykreślenia z Rejestru Przedsiębiorców KRS, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w  (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.