Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu Nadwykonań w momencie otrzymania płatności od NFZ.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą prowadzonym przez wojewodę (szpital pediatryczny). Wnioskodawca prowadzi działalność leczniczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem jest Miasto (…). Wnioskodawca działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością od (…) 2022 r. i prowadzi jako podstawową działalność sklasyfikowaną według PKD 86.10.Z Działalność szpitali. Wcześniej Wnioskodawca funkcjonował jako (…) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Wnioskodawca na podstawie art. 80 ust. 4 ustawy o działalności leczniczej z dniem przekształcenia, t.j z dniem (…) 2022 r. wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki, których podmiotem był samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Zakres udzielanych przez Wnioskodawcę świadczeń zdrowotnych wynika z Aktu Założycielskiego Spółki oraz wpisu do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą.

Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy, podstawową formą rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych są zaliczki miesięczne (art. 25. ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej jako ustawa o CIT).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi medyczne na podstawie kontraktów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia (dalej: „NFZ”), stanowiących umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w profilach i zakresach określonych w umowie. Usługi świadczone w ramach ww. umów polegają przede wszystkim na udzielaniu świadczeń zdrowotnych osobom do ukończenia 18 roku życia, a także osobom dorosłym powyżej 18 roku życia. Umowy zawierane przez Wnioskodawcę z NFZ, a także zawierane do nich aneksy oraz plany rzeczowo-finansowe stanowią załączniki do umów i określają maksymalną kwotę zobowiązania NFZ wobec świadczeniodawcy (Wnioskodawcy) z tytułu realizacji umowy za dany okres. Niemniej, w trakcie roku Wnioskodawca realizuje świadczenia w ilości oraz wartości przekraczającej limity wyznaczone przez przywołane powyżej dokumenty. Świadczenia zrealizowane ponad limit określane są mianem Nadwykonań (dalej: „Nadwykonania”).

W miesiącu zrealizowania świadczenia, które będzie rozliczane w ramach Nadwykonań, Wnioskodawca nie jest uprawniony do wystawienia faktury, która by je dokumentowała - niniejsze wynika z obowiązku wystawiania faktur na rzecz NFZ w dedykowanym systemie narzucającym ograniczenia w zakresie wartości faktury. Przedmiotowy system umożliwia wystawienie faktury za dany okres wyłącznie do wysokości określonej na dany okres w umowie oraz załącznikach do niej. Zatem kwota wskazana na fakturze za dany okres rozliczeniowy nie obejmuje wartości Nadwykonań, bowiem są one świadczeniami wykonywanymi ponad limit określony umową i załącznikami do niej. Rozliczenie Nadwykonań następuje zasadniczo po zakończeniu okresu narzuconego przez NFZ (od zakończenia kwartału do zakończenia danego roku podatkowego, w zależności od typu świadczeń), w którym zostały wykonane. Duża część nadwykonań wypłacana jest z Funduszu Medycznego, o którym mowa w ustawie o Funduszu Medycznym (w art. 3 i art. 7 tej ustawy stanowią o finansowaniu świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych osobom do ukończenia 18 roku życia). Nie wszystkie świadczenia mieszczą się w ramach wspomnianej ustawy i wypłaty dokonywane są także w ramach rozliczenia nadwykonań.

Niemniej jednak, niezależnie od tego, czy Nadwykonania wypłacane są z Funduszu Medycznego, czy też w ramach nadwykonań z pominięciem Funduszu Medycznego, każdorazowo poprzedzone są zawarciem i podpisaniem obustronnie przez NFZ i Wnioskodawcę Aneksu do zawartej umowy, bez którego nie jest możliwa zapłata za świadczenia ponad limit określony w zawartej umowie.

Pytanie

Czy przychody z tytułu Nadwykonań finansowanych zarówno z Funduszu Medycznego, jak i zwykłych nadwykonań, powinny być przez Wnioskodawcę rozpoznawane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) w momencie otrzymania płatności za nie od NFZ (na zasadzie kasowej)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy przychody z tytułu Nadwykonań powinny być rozpoznawane dla celów podatku CIT w momencie otrzymania płatności za nie od NFZ (na zasadzie kasowej).

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm. dalej: „ustawa o CIT”) wyznacza następujące podstawowe zasady rozpoznawania przychodów dla celów podatkowych:

1)za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT),

2)za datę powstania takich przychodów uważa się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień (art. 12 ust. 3a ustawy o CIT):

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności,

3)natomiast w przypadku ustalenia przez strony, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3c ustawy o CIT).

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Odnosząc powyższe unormowania do stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, zauważyć należy, że podpisane z NFZ umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych gwarantują wynagrodzenia za wykonane świadczenia mieszczące się w określonym limicie. Świadczenia wykonane przez wnioskodawcę ponad kwoty wynikające z Umów z NFZ, w terminie wykonania tych usług, nie spełniają przesłanek do uznania ich za przychody należne ponieważ wymagają dodatkowego aneksowania, aby należność za wykonane świadczenia mogła być zafakturowana. Tym samym staje się należna dopiero po spełnieniu warunków określonych w podpisanym z NFZ aneksie.

Powyższe oznacza, że przedmiotowe świadczenia nie generują wierzytelności w sensie prawno-podatkowym.

W konsekwencji, w przypadku nadwykonań nie można mówić o przychodzie należnym na dzień ich wykonania. Świadczenie takie nie może przysporzyć realnej korzyści majątkowej w momencie (wykonania), gdyż nie jest ono objęte żadną gwarancją uzyskania za nie zapłaty.

Dopiero w wyniku zawarcia Aneksów do Umów z NFZ, podstawieniu przez NFZ szablonów do wystawienia faktur i zafakturowaniu powstanie wierzytelność z tytułu nadwykonań. Aneksy takie zawierane są czasem przez NFZ z Wnioskodawcą w roku następującym po roku, w którym zostały wykonane „Nadwykonania”.

Niemniej jednak, skoro w wyżej opisanych sytuacjach nie można zastosować regulacji dotyczących powstania przychodów w dacie wykonania usługi, wystawienia faktury, zakończenia okresu rozliczeniowego, to przychód podatkowy po stronie Szpitala może powstać wyłącznie w dacie otrzymania zapłaty za nadwykonania.

Stanowisko takie zostało przyjęte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia:

1.9 kwietnia 2024 r., sygnatura 0114-KDIP2-2.4010.81.2024.2.KW,

2.11 września 2024 r., ID informacji 604598, sygnatura 0112-KDIL2-2.4011.412.2024.4.AG,

3.20 sierpnia 2024 r., ID informacji 600456, sygnatura 0111-KDIB2-1.4010.317.2024.1.AS,

4.3 czerwca 2024 r., ID informacji 588138, sygnatura 0112-KDIL2-2.4011.303.2024.1.IM,

5.26 kwietnia 2024 r., ID informacji 584890, sygnatura 0112-KDIL2-2.4011.190.2024.1.IM,

6.22 kwietnia 2024 r., ID informacji 584130, sygnatura 0111-KDIB1-1.4010.91.2024.3.BS,

7.14 lutego 2024 r., ID informacji 578788, sygnatura 0114-KDIP3-2.4011.1111.2023.1.MJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, powiększająca jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną.

Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Tym samym, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Ustawa przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in. przychodów z działalności gospodarczej i z działów specjalnych produkcji rolnej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT).

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Powyższy przepis nakazuje ujmować do celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Świadczenie należne podatnikowi musi być przy tym skonkretyzowane i wynikać z treści zobowiązania, którego jest on stroną. O jego wymagalności można natomiast mówić od momentu, gdy podatnik jako wierzyciel ma prawo do dochodzenia spełnienia tego świadczenia, a dłużnik obowiązek jego realizacji.

Regulacja opisana w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, dotyczy wyłącznie przychodów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 3c-3g ustawy o CIT ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej.

Na podstawie art. 12 ust. 3c ustawy o CIT:

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie ich wzajemnych należności i zobowiązań będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. Zatem, w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych), co powinno wynikać z ustaleń między stronami, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

W myśl art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że są Państwo podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą prowadzonym przez wojewodę (szpital pediatryczny). Prowadzą Państwo działalność leczniczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem jest Miasto (…). Zakres udzielanych przez Państwa świadczeń zdrowotnych wynika z Aktu Założycielskiego Spółki oraz wpisu do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą. W ramach prowadzonej działalności świadczą Państwo usługi medyczne na podstawie kontraktów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia (dalej: „NFZ”), stanowiących umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w profilach i zakresach określonych w umowie. Usługi świadczone w ramach ww. umów polegają przede wszystkim na udzielaniu świadczeń zdrowotnych osobom do ukończenia 18 roku życia, a także osobom dorosłym powyżej 18 roku życia. Umowy zawierane przez Wnioskodawcę z NFZ, a także zawierane do nich aneksy oraz plany rzeczowo-finansowe stanowią załączniki do umów i określają maksymalną kwotę zobowiązania NFZ wobec świadczeniodawcy (Szpitala) z tytułu realizacji umowy za dany okres. Niemniej, w trakcie roku Szpital realizuje świadczenia w ilości oraz wartości przekraczającej limity wyznaczone przez przywołane powyżej dokumenty. Świadczenia zrealizowane ponad limit określane są mianem Nadwykonań (dalej: „Nadwykonania”). Rozliczenie Nadwykonań następuje zasadniczo po zakończeniu okresu narzuconego przez NFZ (od zakończenia kwartału do zakończenia danego roku podatkowego, w zależności od typu świadczeń), w którym zostały wykonane. Duża część nadwykonań wypłacana jest z Funduszu Medycznego lub wypłaty dokonywane są w ramach rozliczenia nadwykonań. Niezależnie od tego, czy Nadwykonania wypłacane są z Funduszu Medycznego, czy też w ramach nadwykonań z pominięciem Funduszu Medycznego, każdorazowo poprzedzone są zawarciem i podpisaniem obustronnie przez NFZ i Szpital Aneksu do zawartej umowy, bez którego nie jest możliwa zapłata za świadczenia ponad limit określony w zawartej umowie.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przychody z tytułu Nadwykonań finansowanych zarówno z Funduszu Medycznego, jak i zwykłych nadwykonań, powinny być przez Szpital rozpoznawane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w momencie otrzymania płatności za nie od NFZ.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 799 ze zm., dalej: „UDL”):

Podmiot leczniczy nie może odmówić udzielenia świadczenia zdrowotnego osobie, która potrzebuje natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia.

Artykuł ten dotyczy tzw. świadczeń ratujących życie, które podmiot leczniczy jest bezwarunkowo zobowiązany wykonać. W przypadku tego rodzaju świadczeń, NFZ nie może odmówić wynagrodzenia za udzielenie takiego świadczenia.

Świadczenia, które nie mieszczą się w dyspozycji ww. art. 15 UDL, uznaje się za tzw. świadczenia nieratujące życia. Wykonanie tego rodzaju świadczeń nie wiąże się bezpośrednio z obowiązkiem wypłaty należności przez NFZ na rzecz podmiotu leczniczego, jeżeli zostało wykonane ponad określony limit, ponieważ jego wykonanie nie mieści się w ramach zawartej z NFZ umowy, ani też podmiot leczniczy nie ma ustawowego obowiązku ich wykonania.

Powyższe wynika z art. 132 ust. 6 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 146 ze zm.), zgodnie z którym:

Świadczenia opieki zdrowotnej udzielone świadczeniobiorcom w okresie obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ponad kwotę zobowiązania, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 5, nie stanowią zobowiązania Funduszu wynikającego z tej umowy.

Jak wyjaśnili Państwo w opisie sprawy, w przypadku tego rodzaju świadczeń, zapłata za świadczenia ponad limit określony w zawartej umowie każdorazowo poprzedzona jest zawarciem i podpisaniem obustronnie przez NFZ i Szpital Aneksu do zawartej umowy.

Wskazać przy tym należy, że Fundusz Medyczny to mechanizm finansowy ustanowiony na mocy ustawy z dnia 7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym (Dz. U. z 2020 r., poz. 1875 z późn. zm.), który powstał z inicjatywy Prezydenta RP, we współpracy z Ministrem Zdrowia. Celem Funduszu jest wsparcie działań zmierzających do poprawy zdrowia i jakości życia w Rzeczypospolitej Polskiej przez zapewnienie dodatkowych źródeł finansowania m. in. świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych osobom do ukończenia 18 roku życia. Środki Funduszu Medycznego (Subfundusz terapeutyczno-innowacyjny) pozwalają m.in. na finansowanie przez Narodowy Fundusz Zdrowia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych na rzecz dzieci, tj. osób do ukończenia 18 roku życia w zakresie świadczeń wykonanych ponad limit zawarty w umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej („świadczenia ponadlimitowe”). Środki pochodzące z Funduszu Medycznego są przekazywane Narodowemu Funduszowi Zdrowia zgodnie z wnioskiem składanym do dysponenta Funduszu w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału roku kalendarzowego. Taki sposób finansowania pozwala na bieżące refundowanie Narodowemu Funduszowi Zdrowia środków finansowych wydatkowanych na sfinansowanie kosztów świadczeń udzielonych dzieciom w danym kwartale, ponad kwoty zobowiązania płatnika wobec świadczeniodawców określone w umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Natomiast koszty świadczeń opieki zdrowotnej realizowane na rzecz pełnoletnich pacjentów w zakresie świadczeń wykonanych przez Szpital ponad limit zawarty w umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, po zawarciu i podpisaniu obustronnego przez NFZ i Szpital Aneksu do zawartej umowy, finansowane są bezpośrednio przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Jak wynika z przepisów ustawy o działalności leczniczej, zawierane przez Państwa umowy współpracy z NFZ gwarantują zapłatę wynagrodzenia za wykonanie świadczeń nie przekraczających wartości wymienionych w umowach, a zatem mieszczących się w określonych limitach.

Natomiast świadczenia wykonane przez Państwa ponad kwotę wynikającą z umów z NFZ, w terminie wykonania tych usług, nie spełniają zatem przesłanek do uznania ich za przychody należne. W szczególności, zrealizowanie przez Państwa świadczeń ponad limitowych nie wiąże się z obowiązkiem wypłaty należności na Państwa rzecz przez NFZ, ponieważ zapłata za ich wykonanie nie jest gwarantowana w umowach. Dopiero po każdorazowym sporządzeniu Aneksu do umowy ugody, wystawiają Państwo fakturę na rzecz NFZ za wykonanie świadczeń ponad limit wynikający z pierwotnej umowy i na podstawie ww. Aneksu zapłata za nadwykonania jest Państwu należna.

Powyższe oznacza, że nadwykonania finansowane zarówno z Funduszu Medycznego, jak i zwykłych nadwykonań, nie generują wierzytelności w sensie prawno-podatkowym analogicznej do tej wykonanej w ramach limitu. W konsekwencji, w przypadku zrealizowanych nadwykonań, o których mowa we wniosku, nie można mówić o przychodzie należnym na dzień ich wykonania. Świadczenie takie nie może przysporzyć Państwu realnej korzyści majątkowej w tym momencie (wykonania świadczenia), gdyż nie jest ono objęte żadną gwarancją uzyskania za nie zapłaty, tj. świadczenia tego nie obejmuje umowa zawarta przez Państwa z NFZ, ani nie jest to świadczenie wynikające z obowiązku ustawowego.

Skoro w opisanej przez Państwa sprawie nie można zastosować regulacji dotyczących powstania przychodów w dacie wykonania usługi, to przychód może powstać wyłącznie w dacie otrzymania zapłaty, a zatem na mocy art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

W konsekwencji, przychody z tytułu Nadwykonań finansowanych zarówno z Funduszu Medycznego, jak i zwykłych nadwykonań, powinny być przez Szpital rozpoznawane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w momencie otrzymania płatności za nie od NFZ.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu Nadwykonań w momencie otrzymania płatności od NFZ, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.