Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 26 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 stycznia 2024 r. sygn. akt III SA/Wa 2398/23 (wpływ prawomocnego orzeczenia WSA w Warszawie - 28 listopada 2024 r.) i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy od wydatków poniesionych w przyszłości cyklicznie na wynajem loży biznesowej na stadionie Spółka będzie zobowiązana zapłacić ryczałt w wysokości 20% podstawy opodatkowania tzw. Estoński CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka - A. Sp. z o.o. jest firmą produkcyjną, w której przeważającą form działalności jest (…).

Spółka produkuje (…). Spółka realizuje wiele inwestycji mających na celu zwiększenie możliwości produkcyjnych Spółki, które będzie odpowiadało oczekiwaniom stawianym przez kontrahentów zarówno krajowych i zagranicznych.

Spółka prowadzi współpracę zarówno handlową, jak i w sprawie dużych umów inwestycyjnych z dużymi firmami zagranicznymi mającymi siedzibę w krajach takich jak m.in. Węgry, Czechy, Anglia, Niemcy, Francja, a także inne kraje UE. Siedziba Spółki jest znacznie oddalona od lotniska w (…), co często powoduje utrudnienia w zorganizowaniu spotkań z kontrahentami z odległych regionów. Wynajem lokalu w (…) daje dużą dostępność do centrum biznesowego oraz lotniska, co sprzyja nawiązaniu wielu kontaktów przekładających się na rozwój oraz wzmocnienie pozycji Spółki na rynku. W celu zminimalizowania negatywnych skutków spowodowanych oddaleniem Spółki od (…), Spółka ma w planach wynająć lożę na stadionie (…) w celach wyłącznie biznesowych spotkań z kontrahentami.

Spółka realizuje wiele inwestycji korzystając z usług podmiotów z kraju jak i zagranicy, ponieważ często potencjał okolicznych firm nie jest wystarczający. W obecnych czasach najczęściej wybieraną formą komunikacji jest podróż samolotem, która pozwala na zaoszczędzenie czasu. Transport z lotniska do siedziby Spółki to kilkugodzinna podróż, w sezonie zimowym podróż wydłuża się adekwatnie do warunków panujących na drodze. Dodatkowo kontrahenci muszą ponosić dodatkowe koszty podróży.

Wynajem loży pozwoli na organizację spotkań z potencjalnymi i obecnymi klientami, pozwoli również na omówienie warunków sprzedaży, przedstawienie aktualnej oferty handlowej, negocjację warunków transakcji zawieranych z kontrahentami, omówienie potencjalnych możliwości współpracy.

Wynajem loży nie jest obarczony żadnymi ograniczeniami, z loży będzie można korzystać codziennie w godzinach 9-17. Dbając o rozwój i kompetencje pracowników wiele szkoleń odbywających się w (…) jest niedostępne dla osób posiadających miejsce pracy poza (…). Wynajęcie loży pozwoliłoby na organizację szkolenia w szybkim terminie, z którego mogłyby skorzystać całe działy, a nie pojedyncze osoby.

Warunki wynajmu przewidują również, że Spółka będzie mogła zamieścić logo i nazwę firmy na stadionie w kilu miejscach ogólnie dostępnych w celach reklamowych.

Wynajem loży nie będzie związany z wystawną organizacją przyjęć czy spotkań z kontrahentami, a będzie miało jedynie na celu zapewnienie organizacji spotkań biznesowych w pobliżu centrum biznesowego, jakim jest (…). Ponadto wynajem loży jest o wiele tańszą alternatywą do zakupu pomieszczeń biurowych, w których mogłyby odbywać się wspomniane spotkania czy szkolenia.

Od 1.02.2023r. Spółka wybrała jako formę opodatkowania - ryczałt od dochodów spółek, zwany estońskim CIT.

Pytanie

Czy od wydatków poniesionych w przyszłości cyklicznie na wynajem loży biznesowej na stadionie Spółka będzie zobowiązana zapłacić ryczałt wynoszący 20% podstawy opodatkowania tzw. Estońskim CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki wydatki poniesione na wynajem loży na stadionie stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą Spółki, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek tzw. estońskim CIT w wysokości 20% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawy CIT) opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą). Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Zaś na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, ryczałt w przypadku Spółki wynosi 20 % podstawy opodatkowania.

Przepisy ustawy CIT nie definiują pojęcia „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”. Do tzw. estońskiego CIT nie ma również zastosowania ani przepis art. 15 ustawy CIT, ani art. 16 ustawy CIT, a zatem należy uznać, że pojęcie to powinno być interpretowane zgodnie z jego językowym brzmieniem.

W Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 roku, wydanego przez Ministra Finansów, wskazano, że w ocenie wydatków kwalifikujących się do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą można posiłkować się kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT oraz bogatym orzecznictwem sądowo-administracyjnym. Ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, powinna być dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy podatnika na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji celu jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

Zakres pojęciowy „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą” jest szerszy niż wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Dla wykazania związku wydatku z działalnością gospodarczą podatnika dla celów art. 28m ust. 1 pkt 3 tej ustawy wystarczające jest wykazanie jakiegokolwiek związku wydatku z działalnością gospodarczą, ponieważ definicja kosztu uzyskania przychodu z art. 15 ust. 1 kładzie nacisk na związek kosztu z przychodem czy zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Pojęcie wydatku niebędącego kosztem uzyskania przychodu, wymienione w art. 16 wspomnianej ustawy, nie może być utożsamiane z pojęciem wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą i nieprawidłowe byłoby kwalifikowanie do tej drugiej kategorii wszystkich wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu na zasadach ogólnych /vide: M. Guzek i in.. Estoński CIT w praktyce. Warszawa 2022, s. 153-154.. podobnie M. Oleksy, P. Szot, Estoński CIT 2023. Ryczałt od dochodów spółek, Warszawa 2023, s. 120-124. Podobnie: A Dmowski. Ryczałt od dochodów spółek, tzw. estoński CIT- czy jest to korzystna forma opodatkowania?. .Doradztwo Podatkowe - Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych" 2022, nr 7. s. 20./.

Wobec braku definicji wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą zasadnym jest posłużenie się definicjami z języka powszechnego. Wielki słownik języka polskiego PAN definiuje przymiotnik „związany” jako „mający coś wspólnego z kimś lub czymś”. A contrario „niezwiązany” należy rozumieć jako niemający związku, czegoś wspólnego z kimś lub czymś /vide: Wielki słownik języka polskiego PAN, https ://wsjp.pl., dostęp: 20.06.2023r./. O uznaniu danego wydatku za niezwiązany z działalnością gospodarczą decyduje dopiero zupełny brak związku z działalnością gospodarczą. Jeżeli dany wydatek ma charakter mieszany, tj. służy zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i do innych celów, nie może być on zakwalifikowany jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą/vide: Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 stycznia 2023 r., I SA/Bd 643/22, https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4DFC63E9D3, dostęp 20.06.2023; wyrok WSA w Opolu z dnia 9 grudnia 2022 r.. I SA/Op 279/22. https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/19F06D3EF2. dostęp: 20.06.2023/.

Spółka stoi na stanowisku, że nie można utożsamiać pojęcia wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą z wymienionymi w art. 16 ustawy CIT wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Organy podatkowe w dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych uznają, że do kategorii wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą mogą być zaliczane również koszty, które nie służą do realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej, jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Do kategorii wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie należy zatem zaliczać m.in. wydatków ponoszonych na:

1.organizację spotkań biznesowych z kontrahentami,

2.podarunki dla kontrahentów,

3.benefity pracownicze,

4.szkolenia,

5.darowizny dokonywane w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu.

/vide: interpretacją indywidualną z dnia 31.01 2023r.. 0114-KDIP2-2.4010.231.2022.1 AP/

Związek z działalnością gospodarczą wykazują zatem również niektóre wydatki o charakterze reprezentacyjnym, wydatki na prezenty i upominki, benefity pracowniczo czy wpłaty na PFRON.

Przepisu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT nie należy też utożsamiać z tzw. wydatkami na reprezentację (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT) w rozumieniu ustawy CIT.

To, że wydatek ma charakter reprezentacyjny, co wyłącza go z kosztów podatkowych w rozumieniu art. 16 ustawy CIT, nie oznacza jednocześnie, że nie ma on związku z działalnością gospodarczą podatnika. Kreowanie pozytywnego wizerunku czy budowanie relacji z kontrahentami, mimo iż jest traktowane jako reprezentacja w rozumieniu ustawy CIT i pojęcia kosztów podatkowych, bez wątpienia pozostaje w związku z działalnością gospodarczą podatnika, prowadząc do uzyskania przychodów przez podatnika bądź zabezpieczenia ich źródła.

Każdy wydatek, który wykazuje związek z działalnością gospodarczą podatnika, nie może być uznany za dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT.

Przekładając powyższe na opisane we wniosku zdarzenie przyszłe. Spółka stwierdza, że poniesione przez podatnika w przyszłości wydatki na wynajem loży biznesowej pozostają w związku z prowadzoną działalnością.

Celem spotkań z kontrahentami będzie nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych, omawianie bieżącej współpracy, umów, prowadzenie negocjacji, a także budowa długotrwałych relacji handlowych, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki. Takie działania mają wpływ na poziom osiąganych przez Spółkę przychodów. Ma to swój cel w postaci utrzymania dobrych relacji z klientami oraz nawiązanie współpracy z nowymi kontrahentami. Zwiększanie bazy klientów i współpracowników przełoży się na wzrost przychodów osiąganych przez Spółkę, a także zabezpieczenie źródeł przychodów.

Duża dostępność do centrum biznesowego jakim jest (…) oraz bliskość lotniska sprzyja nawiązaniu wielu kontaktów przekładających się na rozwój oraz wzmocnienie pozycji Spółki w oczach wielu kontrahentów. W związku ze znaczną odległości siedziby Spółki od (…), często spotkania biznesowe nie odbywają się lub są przekładane na odległe terminy, gdyż każdy Inwestor ceni swój czas, który musi poświęcić na dojazd do siedziby Spółki. Wyjazd taki zajmuje często cały dzień, a nierzadko wiąże się z koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów noclegu w okolicznych hotelach.

Spółka stoi na stanowisku, że ww. wydatki ponoszone na organizację spotkań biznesowych z kontrahentami jeżeli ich poniesienie miało na celu stworzenie dobrych relacji z kontrahentem i podtrzymanie współpracy mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą.

Ponadto wynajęcie loży daje możliwość organizacji szkoleń dla pracowników, a tym samym Spółka będzie dbała o poziom wiedzy merytorycznej personelu, dobrą atmosferę w zespole, komunikację między personelem, co w konsekwencji wpłynie na motywację personelu do pracy, podniesienie ich efektywności oraz finalnie będzie miało przełożenie na przychody osiągane przez Spółkę.

Dodatkowo umieszczenie logo i nazwy firmy w miejscach ogólnodostępnych spowoduje zainteresowanie wielu osób korzystających ze stadionu, a ponadto przyczyni się do zwiększenia rozpoznawalności Spółki w szerszym gronie odbiorców, co przekładać się może na większe zainteresowanie profilem działalności Spółki. Już samo zamieszczenie logo na stadionie w czasie odbywających się tam imprez sportowych będzie przekładało się na poznanie Spółki przez liczne grono odbiorców. Większe zainteresowanie wyrobami Spółki będzie miało bezpośrednie odzwierciedlenie w przychodach generowanych przez Spółkę.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że z tytułu poniesienia wydatków na wynajem loży biznesowej nie powstanie u Spółki dochód w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia 20 % ryczałtu.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek - 25 sierpnia 2023 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP2-2.4010.312.2023.1.ASK, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 28 sierpnia 2023 r.

Skarga na interpretację indywidualną

26 września 2023 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia w całości;

2)zasądzenie na rzecz strony Skarżącej kosztów postępowania;

3)rozpoznanie niniejszej sprawy na rozprawie.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 16 stycznia 2024 r. sygn. akt III SA/Wa 2398/23

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 3 września 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwa do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.