Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy przychód powstały w następstwie dokonania rozliczenia z tytułu różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji będzie stanowił przychód z tytułu pozostałych źródeł przychodów, a w związku z tym datą powstania obowiązku podatkowego będzie data wystawienia faktury korygującej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 listopada 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

S.A. jest spółką akcyjną, opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym. Jedynym akcjonariuszem Spółki jest XYZ (100% udział w kapitale zakładowym).

(…)

Transakcje, będące przedmiotem wniosku, dotyczą wniesienia przez S.A. do spółek celowych (spółek z ograniczoną odpowiedzialnością) wkładów niepieniężnych (aportów) w postaci praw do nieruchomości w celu podwyższenia kapitałów zakładowych spółek celowych w zamian za udziały w spółkach celowych.

S.A. jest właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, które zostały przeznaczone do aportu. W stosunku do przedmiotowych nieruchomości zostały zawarte warunkowe umowy inwestycyjne (dalej jako: „WUI”) pomiędzy S.A. a Funduszem (…) (dalej jako: „Fundusz”), określające warunki, zgodnie z którymi nieruchomości te miały zostać wniesione aportem do spółek celowych (dalej jako: „Spółka celowa”). Udziałowcami w ww. spółkach stały się S.A. oraz Fundusz.

Z uwagi jednak na fakt, iż ww. nieruchomości okazały się zanieczyszczone i co za tym idzie wymagały przeprowadzenia prac remediacyjnych, w WUI dodatkowo zostały zawarte zapisy dotyczące rozliczenia kosztów remediacji oraz ich wypływu na wartość aportu i tym samym obejmowanych przez S.A. w Spółce celowej udziałów.

1.Transakcja I:

Przebieg transakcji:

Transakcja dotyczy zawartej w dniu (…) r. (w formie aktu notarialnego) pomiędzy S.A. oraz Spółką celową umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej (…) (dalej jako: „Nieruchomość”) tytułem wniesienia wkładu do Spółki celowej (dalej jako: „Umowa aportowa”).

1.1. Geneza zawarcia ww. Umowy aportowej:

Umowa aportowa stanowi efekt m.in. następujących okoliczności:

(…)

Ponadto jako okoliczności stanowiące przesłanki do zawarcia ww. Umowy warunkowej wskazano również:

(…)

1.2 Zapisy WUI (Umowy warunkowej) w ramach przedmiotowej transakcji

(…)

Zgodnie z założeniami ww. Umowy warunkowej, S.A. miała za zadanie wyposażyć Spółkę celową w Nieruchomość, na terenie których miała zostać zrealizowana Inwestycja, poprzez wniesienie wkładów niepieniężnych na pokrycie udziałów w kapitale zakładowym Spółki celowej.

W trakcie badania stanu Nieruchomości podlegającej wniesieniu do Spółki celowej, stwierdzono jej wady fizyczne, obejmujące w szczególności zanieczyszczenia gruntu - określone jako zanieczyszczenia chemiczne wynikające z prowadzonej uprzednio na tym gruncie działalności (…). Ww. zanieczyszczenia miały istotny wpływ na realizację Inwestycji w związku ze znaczącym zwiększeniem kosztów jej realizacji. W następstwie ujawnienia ww. zanieczyszczeń, dokonano oszacowania wydatków koniecznych do ich usunięcia. Ustalona w ww. sposób kwota kosztów remediacji (dalej jako: „Oszacowane koszty remediacji”) została uwzględniona w wycenie rzeczoznawcy majątkowego, dokonującego wyceny Nieruchomości podlegających wniesieniu do Spółki celowej (obniżając wartość tej Nieruchomości).

Mając na względzie ujawnienie ww. zanieczyszczeń i konieczność remediacji, w ww. Umowie warunkowej Fundusz zobowiązał się zapewnić Spółce celowej finansowanie w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia remediacji gruntu stanowiącego przedmiot Nieruchomości.

Jednak, biorąc pod uwagę, iż zanieczyszczenie Nieruchomości powstało w związku z działalnością (…) (którego następcą prawnym jest Wnioskodawca), w ww. Umowie warunkowej S.A. zobowiązała się wobec Spółki celowej do pokrycia rzeczywistych i udokumentowanych wydatków związanych z usunięciem zanieczyszczeń gruntu - pod warunkiem, że faktyczna kwota tych wydatków będzie wyższa niż Oszacowane koszty remediacji (zobowiązanie S.A., o którym mowa powyżej, zostało ograniczone kwotowo).

Umowa warunkowa zawierała postanowienie, iż szczegółowy sposób przeprowadzenia czynności związanych z procesem usuwania zanieczyszczeń oraz szczegółowe zasady rozliczenia pomiędzy stronami zostaną uregulowane w odrębnym porozumieniu, które zostanie zawarte pomiędzy Funduszem, S.A. i Spółką celową - z uwzględnieniem m.in., że:

a)rozliczenie wydatków związanych z usunięciem zanieczyszczeń Nieruchomości pomiędzy Spółką celową, S.A. oraz Funduszem nastąpi po zakończeniu remediacji, w tym w szczególności po opłaceniu wszystkich wydatków związanych z remediacją;

b)uwzględniając obowiązek S.A. w zakresie poniesienia wydatków na usunięcie zanieczyszczeń, Fundusz zobowiązał się spowodować, że Spółka celowa upoważni S.A. do wykonania w jej imieniu: wszelkich czynności związanych z przeprowadzeniem remediacji, w tym w szczególności do przeprowadzenia procedury uzyskania wymaganych decyzji administracyjnych, procedury wyboru oraz zawarcia i wykonania umowy z wykonawcą remediacji przez Spółkę celową - przy czym czynności te w imieniu i na rzecz Spółki celowej przeprowadzi S.A.;

c)w przypadku gdy faktyczne wydatki poniesione na remediację będą niższe niż Oszacowane koszty remediacji (uwzględnione w wycenie rzeczoznawcy), Fundusz zapłaci S.A. przelewem kwotę różnicy między Oszacowaną kwota wydatków a kwotą faktycznie poniesionych wydatków - w terminie 14 dni od dnia zapłaty ostatniego z wydatków.

W zakresie lit. c) powyżej, uzgodnione zostały zmiany, zgodnie z którymi podmiotem zobowiązanym do zapłaty różnicy będzie Spółka celowa (zamiast Funduszu).

1.3 Umowa remediacyjna

Realizując założenia transakcji zawarte w Umowie warunkowej, w dniu (…) r. S.A., Fundusz oraz Spółka celowa zawarły umowę na wykonanie czynności związanych z remediacją gruntu (dalej jako: „Umowa remediacyjna”). Na mocy Umowy remediacyjnej Spółka celowa powierzyła S.A. - za wynagrodzeniem - wykonanie określonych czynności mających na celu przeprowadzenie remediacji Nieruchomości, tj.:

-przygotowanie i przeprowadzenie postępowania na wybór wykonawcy remediacji (dalej jako: „Wykonawca” lub „Wykonawca remediacji”);

-przygotowanie wzoru umowy z Wykonawcą;

-wybór Wykonawcy (przy konsultacji przedstawiciela Spółki celowej);

-zawarcie w imieniu Spółki celowej umowy z Wykonawcą (na podstawie pełnomocnictwa);

-nadzorowanie prac Wykonawcy (przy konsultacji przedstawiciela Spółki celowej);

-odbiór prac Wykonawcy (przy konsultacji przedstawiciela Spółki celowej);

-wyłączne podejmowanie decyzji we wszelkich sprawach związanych ze współpracą z Wykonawcą, w szczególności związanych z ustalaniem wysokości i zapłatą przez Spółkę celową wynagrodzenia Wykonawcy;

-podejmowanie wszelkich innych decyzji i czynności związanych z procesem remediacji Nieruchomości, w szczególności decyzji skutkujących lub mogących skutkować poniesieniem przez Spółkę celową wydatków związanych z remediacją Nieruchomości do kwot ustalonych zgodnie z Umową warunkową.

Ponadto, w ww. Umowie remediacyjnej:

- określone zostało wynagrodzenie należne S.A. z tytułu wykonywania czynności wskazanych w tej umowie (płatne miesięcznie do czasu wygaśnięcia Umowy remediacyjnej) - ze wskazaniem maksymalnej kwoty łącznego wynagrodzenia;

- określono, że faktury z tytułu czynności realizowanych przez S.A. w związku z obsługą Umowy remediacyjnej mają być wystawiane na Spółkę celową;

- potwierdzono, iż zasady pokrycia przez S.A. rzeczywistych i udokumentowanych wydatków związanych z usunięciem zanieczyszczeń gruntu, a także szczegółowe wartości, limit odpowiedzialności S.A. (tj. do wysokości Oszacowanych kosztów remediacji) oraz zasady rozliczenia wydatków związanych z usunięciem zanieczyszczeń Nieruchomości, określone są w Umowie warunkowej;

- wskazano, iż rozliczenie wydatków na remediację zostanie dokonane po zakończeniu remediacji, w tym w szczególności po opłaceniu wszystkich wydatków związanych z remediacją i zostanie udokumentowane wystawioną przez S.A. fakturą korygującą in plus (zwiększającą podstawę opodatkowania do faktury dokumentującej dostawę prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości).

W obliczu przedstawionych powyżej okoliczności współpracy, w dniu (…) r. zawarta została Umowa aportowa (o której mowa w pkt 1.1 powyżej), na mocy której S.A. dokonała przeniesienia na Spółkę celową prawa użytkowania wieczystego określonych Nieruchomości będących w jej użytkowaniu wieczystym w zamian za objęcie nowoutworzonych udziałów Spółki celowej. Natomiast w dniu (…) r. dokonano rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego Spółki celowej w KRS. Co za tym idzie, z tytułu ww. transakcji aportowej S.A. dokonała rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiąc (…) r. oraz podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc (…) r.

Transakcja została przeprowadzona z uwzględnieniem wartości przedmiotu aportu (Nieruchomości) ustalonej zgodnie z założeniami ww. Umowy warunkowej - tj. z uwzględnieniem wartości Nieruchomości określonej w operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego, która obejmowała (wynikające z faktu ujawnienia zanieczyszczeń) zmniejszenie wartości Nieruchomości o Oszacowane koszty remediacji.

W (…) r. S.A. zawarła w imieniu Spółki celowej z Wykonawcą remediacji umowę w przedmiocie: wykonania planu remediacji, prac remediacyjnych na terenie Nieruchomości oraz opracowania sprawozdania z przeprowadzenia remediacji, a Szacowana wartość wynagrodzenia należnego Wykonawcy z ww. tytułu stanowiła kwotę znacznie niższą niż Oszacowane koszty remediacji (określone wprost kwotowo w Umowie warunkowej).

Co za tym idzie (i jak bezpośrednio wynika z Umowy warunkowej) różnica pomiędzy Oszacowanymi kosztami remediacji (uwzględnionymi już uprzednio w wartości Nieruchomości stanowiących przedmiot aportu) a faktyczną wartością wydatków poniesionych na remediację podlega zwrotowi na rzecz S.A.

2.Transakcja II:

Przebieg transakcji:

Przebieg transakcji II jest analogiczny, jak w przypadku transakcji I (szczegółowo opisanej w ust. 1 powyżej) - z tym, iż w przedmiotowej transakcji finalnie faktyczne wydatki poniesione na remediację są wyższe niż Oszacowane koszty remediacji. W efekcie, zgodnie z uzgodnieniami pomiędzy stronami, w takim przypadku, S.A. jest zobowiązana do dokonania zwrotu różnicy pomiędzy kwotą tych wydatków a Oszacowanymi kosztami remediacji na rzecz Spółki celowej. W tym zakresie postanowienia Umowy remediacyjnej przewidują, że w przypadku, gdy faktyczne wydatki poniesione na remediację będą wyższe niż kwota Oszacowanych kosztów remediacji, zwrot tych wydatków przez S.A. nastąpi poprzez zapłatę różnicy pomiędzy kwotą wydatków (brutto) a kwotą Oszacowanych kosztów remediacji (netto). Rozliczenie natomiast odbywać się ma na podstawie faktury (refaktury) wystawionej przez Spółkę celową przenoszącej ciężar tych wydatków na Wnioskodawcę.

W nawiązaniu do powyższego, Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, iż w następstwie realizacji transakcji wniesienia majątku Spółki do spółek celowych (…) i związanych z tym występowaniem konieczności prac remediacyjnych, mogą występować sytuacje, w których:

A.faktyczne wydatki poniesione na remediację będą niższe niż Oszacowane koszty remediacji (jak w przypadku transakcji I);

B.faktyczne wydatki poniesione na remediację będą wyższe niż Oszacowane koszty remediacji (jak w przypadku transakcji II);

C.faktyczne wydatki poniesione na remediację będą równe Oszacowanym kosztom remediacji.

Jednocześnie, zaistnienie przypadku, o którym mowa w lit. C. powyżej, nie niesie za sobą konieczności wzajemnych rozliczeń. W odniesieniu natomiast do przypadków, o których mowa w lit. A. i B., w zakresie części z nich, stosowne postanowienia będące efektem porozumienia stron (w tym m.in. w przedmiocie rozliczeń) znajdują odzwierciedlenie w podpisanych już aneksach do WUI i Umowy remediacyjnej - przedstawiony we wniosku stan faktyczny dla transakcji I i II uwzględnia już stan „po” podpisaniu stosownych aneksów. Dla pozostałej części transakcji proces podpisywania aneksów nie został jeszcze zakończony.

Mając na uwadze opisane przedstawione powyżej okoliczności transakcji rozliczenia (pomiędzy S.A. a Spółką celową) różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie sposobu kwalifikacji, dokumentowania rozliczenia wydatków na remediację, a także daty ujęcia w księgach rachunkowych ww. zdarzenia gospodarczego - na gruncie podatku od towarów i usług (dalej jako: „VAT”) oraz na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: „CIT”) - a także praw przysługujących z tytułu wystawionych w związku rozliczeniem wystawionych faktur.

Pytania

W sytuacji gdyby faktyczne wydatki poniesione na remediację były niższe niż Oszacowane koszty remediacji (transakcja I):

1.Na gruncie podatku CIT, czy przychód powstały w następstwie dokonania rozliczenia z tytułu różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji będzie stanowił dla S.A. przychód z tytułu pozostałych źródeł przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

2.Czy w związku z przychodem, o którym mowa w pkt 2 powyżej, datą powstania obowiązku podatkowego będzie data wystawienia faktury korygującej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy faktyczne wydatki poniesione na remediację będą niższe niż Oszacowane koszty remediacji:

1.Przychód powstały w następstwie dokonania rozliczenia z różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji będzie stanowił dla S.A. przychód z tytułu pozostałych źródeł przychodów.

2.Datą powstania obowiązku podatkowego będzie data wystawienia faktury korygującej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku, S.A. dokonało dostawy prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wg ich wartości rynkowej (określonej w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego), która to wartość została pomniejszona o Oszacowane koszty remediacji. Co za tym idzie, Oszacowane koszty remediacji pomniejszyły wartość transakcji, tj. kwotę wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu dostawy Nieruchomości. Jednocześnie kwota ta odpowiadała wartości nominalnej udziałów objętych przez Wnioskodawcę w kapitale Spółki celowej. Na tę wartość S.A. wystawiła na rzecz Spółki celowej fakturę VAT (dalej jako: „Faktura VAT”) – przy czym podstawa opodatkowania została podzielona wg właściwej dla poszczególnych elementów przedmiotu aportu stawki podatku VAT (tj. stawka 23% – w zakresie, w jakim elementy przedmiotu aportu podlegały opodatkowaniu podstawową stawką VAT oraz stawka „ZW” – w zakresie, w jakim elementy przedmiotu aportu podlegały zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem VAT).

Natomiast w następstwie sytuacji, w której:

1)faktyczne wydatki poniesione na remediację okazują się niższe niż Oszacowane koszty remediacji –S.A. powinna otrzymać zwrot kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy ww. wartościami na podstawie faktury korygującej (in plus) wystawionej do ww. Faktury VAT;

2)faktyczne wydatki poniesione na remediację okazują się wyższe niż Oszacowane koszty remediacji – Spółka celowa powinna otrzymać zwrot kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy ww. wartościami na podstawie faktury VAT (tj. tzw. refaktury) przenoszącej na S.A. ciężar poniesionych przez nią faktycznych wydatków;

3)faktyczne wydatki poniesione na remediację okazują się równe Oszacowanym kosztom remediacji – nie zaistnieje konieczność korygowania rozliczeń z tytułu przedmiotowej transakcji (tj. nie będzie podstaw faktycznych ani prawnych do dokonywania takich korekt).

S.A. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Na gruncie ustawy o CIT rozróżnia się dwa rodzaje przychodów, tj. 1) przychody z zysków kapitałowych (wymienionych w art. 7b ww. ustawy) oraz 2) przychody z tzw. pozostałych źródeł przychodów.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 2 (winno być: art. 7b ust. 1 – przyp. Organu) ww. ustawy, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1)przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

a)dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

b)przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

c)przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

d)przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

e)wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,

f)równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

g)dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów lub,

h)przychody wspólnika spółki dzielonej, z wyjątkiem podziału przez wyodrębnienie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i)zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,

j)wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

k)odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,

l)odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m)przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

-przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

-przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

-przychody spółki dzielonej,

n)przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej;

1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;

1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;

2)przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

3)inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

a)przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,

b)przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;

4)przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

5)przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

6)przychody:

a)z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

b)z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

c)z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

d)z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

e)ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,

f)z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności (m.in.):

1)otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2)wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, przychód stanowi również wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 12 ust. 1b pkt 2 ustawy o CIT, przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego albo emisji nowych akcji w prostej spółce akcyjnej.

W przedmiotowej sprawie, w zakresie transakcji przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego (tj. prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości) wnoszonego do Spółki celowej, udokumentowanej Fakturą VAT - przychodem w podatku CIT była równowartość wkładu określona w Umowie aportowej (która była jednocześnie wartością rynkową określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu tego wkładu). Co za tym idzie, przychód uzyskany z ww. tytułu przez Wnioskodawcę stanowił przychód z tytułu zysków kapitałowych (zgodnie z ww. art. 7b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o CIT).

Jednak, uzyskany przez S.A. przychód z tytułu rozliczenia kosztów remediacji (wynikający z faktury korygującej) - mimo zwiększenia wykazanego na Fakturze VAT wynagrodzenia z tytułu dostawy prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (a co za tym idzie zwiększenia podstawy opodatkowania określonej na ww. Fakturze VAT) - nie spełnia przesłanek umożliwiających zakwalifikowanie go do przychodu z tytułu zysków kapitałowych. Kwota należna S.A. z tytułu ww. rozliczenia nie mieści się bowiem w żadnej z kategorii przychodów wymienionych w ww. art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Na powyższe bez wpływu pozostaje fakt „zwiększenia” wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu dostawy prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (tj. zwiększenia podstawy opodatkowania w podatku VAT). Wartość Nieruchomości aportowej została określona na etapie realizacji transakcji wniesienia aportu i wówczas została pomniejszona o Oszacowane koszty remediacji. Transakcja aportowa została sfinalizowana, wraz z dopełnieniem wszystkich związanych z nią formalności (z rejestracją w KRS włącznie). Fakt, iż wartość faktycznych wydatków poniesionych na remediację była niższa niż zakładano pierwotnie, w efekcie czego zaistniała konieczność (na skutek wzajemnych porozumień stron) zwrotu różnicy na rzecz S.A., pozostaje bez bezpośredniego wpływu na zakończoną już transakcję wniesienia aportu. Wystawienie faktury korygującej stanowi jedynie element (uwzględnianych we wzajemnych uzgodnieniach) biznesowych rozliczeń pomiędzy S.A. i pozostałymi stronami tej transakcji (tj. Spółką celową, a pośrednio również Funduszem).

W efekcie, skoro ww. kwota (wynikająca z ww. faktury korygującej) nie będzie stanowić przychodu z tytułu zysków kapitałowych, powinna ona stanowić przychód z innych źródeł przychodów. Wynika to stąd, że po stronie S.A. faktycznie powstanie definitywne przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, i jednocześnie środki te nie będą podlegać wyłączeniu z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.

W odniesieniu natomiast do momentu powstania obowiązku podatkowego, wskazać należy na następujące przepisy:

Art. 12 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Wykładni ww. przepisu dokonał Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 7 marca 2023 r. sygn. akt II FSK 2087/20, zgodnie z którym: „Zgodnie z art. 12 ust. 3j powołanej ustawy, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Przepis art. 12 ust. 3j u.p.d.o.p. różnicuje zatem moment zmniejszenia lub zwiększenia przychodów w zależności od przyczyn skutkujących dokonanie korekty. Jeżeli korekta wynika z błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, korekty należy dokonać w okresie, w którym został rozpoznany pierwotny przychód z pierwotnej faktury. Natomiast, jeżeli przyczyna korekty tkwi w innych powodach niż omyłka lub błąd rachunkowy, korekty należy dokonać w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca. WSA w Warszawie przywołał fragment uzasadnienia do ustawy wprowadzającej zasady dokonywania korekt na gruncie podatku dochodowego (ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów), w którym wskazano że "nowelizacja ma uprościć rozliczenia podatkowe tych przedsiębiorców, którzy będą korygować przychody i koszty uzyskania przychodów m.in. w wyniku zawartej ugody. W przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu czy zwrotu towaru fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco, z datą jej wystawienia". Sąd ten nietrafnie jednak wywiódł, że w sprawie nie zaistniała okoliczność zawarcia ugody obniżającej należność strony Skarżącej. Najpewniej WSA w Warszawie uznałby skutek ugody gdyby np. strony zgodziłyby się rozliczyć opłaty lotniskowe po połowie (klasyczne brzmienie ugody). W niniejszym przypadku strony rozdzieliły ciężar ekonomiczny opłat lotniskowych przypisując je w latach 2016 - 2017 raz jednej, raz drugiej stronie. Efekt zabiegu zawartego w aneksie do umowy jest analogiczny jak w klasycznie sformułowanej ugodzie, a pamiętać należy, że zgodnie z art. 65 § 2 k.c. w umowach należy badać raczej jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na dosłownym brzmieniu”.

W przedmiotowej sprawie wystawienie faktury jest następstwem dokonanego (w drodze wzajemnego porozumienia) pomiędzy S.A. a Spółką celową rozliczenia kosztów remediacji na uzgodnionych wcześniej warunkach (nie jest natomiast wynikiem błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki). Przyjęte biznesowo założenia transakcji oraz okoliczności jej przebiegu w sposób jednoznaczny wpisują się w przyjęte w uzasadnieniu wprowadzenia aktualnego brzmienia przepisu (art. 12 ust. 3j) dotyczącego zasad dokonywania korekt (i powołane w ww. wyroku) intencje ustawodawcy. Przyczyny wystawienia faktury korygującej przez S.A. wypełniają przesłanki zastosowania ww. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, powstanie obowiązku podatkowego (na gruncie ustawy o CIT) należy wiązać z wystawieniem faktury korygującej (w związku z rozliczeniem różnicy pomiędzy Oszacowanymi kosztami remediacji a faktycznymi kosztami remediacji).

Podsumowując kwestie zagadnień dotyczących podatku CIT, w ocenie Wnioskodawcy:

1)przychód wynikający z wystawionej przez S.A. faktury korygującej do Faktury VAT z tytułu rozliczenia kosztów remediacji będzie stanowił przychód z pozostałych źródeł przychodów;

2)obowiązek podatkowy z tytułu osiągnięcia przychodu, o którym mowa w pkt 1 powyżej, należy rozpoznać w dacie wystawienia faktury korygującej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „updop”):

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

Na podstawie art. 12 ust. 1 updop, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika lub zmniejsza jego zobowiązania w sposób trwały, a nie tymczasowy. Owa definitywność w zakresie środków pieniężnych definiowana powinna być przez pryzmat możliwości swobodnego nimi dysponowania. W ocenie organu przysporzenie w postaci otrzymania przez podatnika środków pieniężnych zostać może uznane za przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, o ile łącznie zostaną spełnione poniższe warunki:

-przysporzenie to ma charakter definitywny, powodujący w sposób trwały zwiększenie wartości aktywów podatnika lub też zmniejszenie wysokości jego zobowiązań oraz

-podatnik może rozporządzać otrzymanymi środkami jak własnymi.

W art. 12 ust. 4 updop wyliczone zostały enumeratywnie te rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatnika, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Innymi słowy, art. 12 ust. 4 updop tworzy zamknięty katalog przychodów neutralnych podatkowo, co oznacza, że nie można go rozszerzać ponad te ich rodzaje, które wymienia ustawodawca.

Od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody podatników tego podatku zostały rozdzielone na źródła:

-z zysków kapitałowych oraz

-z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła (art. 7b updop). Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 2 updop:

Ponadto, z art. 12 ust. 1 pkt 7 updop wynika, że:

Jak wynika z opisu sprawy, (…) r. zawarta została Umowa aportowa, na mocy której S.A. dokonała przeniesienia na Spółkę celową prawa użytkowania wieczystego określonych Nieruchomości będących w jej użytkowaniu wieczystym w zamian za objęcie nowoutworzonych udziałów Spółki celowej. (…) r. dokonano rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego Spółki celowej w KRS. Z tytułu ww. transakcji aportowej S.A. dokonała rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc (…) r.

Transakcja została przeprowadzona z uwzględnieniem wartości przedmiotu aportu (Nieruchomości) określonej w operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego, która obejmowała (wynikające z faktu ujawnienia zanieczyszczeń) zmniejszenie wartości Nieruchomości o Oszacowane koszty remediacji.

Z kolei w Umowie remediacyjnej wskazano, iż rozliczenie wydatków na remediację zostanie dokonane po zakończeniu remediacji, w tym w szczególności po opłaceniu wszystkich wydatków związanych z remediacją i zostanie udokumentowane wystawioną przez S.A. fakturą korygującą in plus (zwiększającą podstawę opodatkowania do faktury dokumentującej dostawę prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości).

Szacowana wartość wynagrodzenia należnego Wykonawcy z tytułu kosztów remediacji stanowiła kwotę niższą niż Oszacowane koszty remediacji. Zatem, różnica pomiędzy Oszacowanymi kosztami remediacji (uwzględnionymi już uprzednio w wartości Nieruchomości stanowiących przedmiot aportu) a faktyczną wartością wydatków poniesionych na remediację podlega zwrotowi na rzecz S.A.

Istotne znaczenie w analizowanej sprawie ma fakt, że jak wskazano, w przedmiotowej sprawie, w zakresie transakcji przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego (tj. prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości) wnoszonego do Spółki celowej, udokumentowanej Fakturą VAT - przychodem w podatku CIT była równowartość wkładu określona w Umowie aportowej (która była jednocześnie wartością rynkową określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu tego wkładu). Co za tym idzie, przychód uzyskany z ww. tytułu stanowił przychód z tytułu zysków kapitałowych (zgodnie z ww. art. 7b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o CIT).

Zatem, skoro transakcja przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego (tj. prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości) stanowiła przychód z tytułu zysków kapitałowych o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 2 updop, to przychód powstały w następstwie dokonania rozliczenia z tytułu różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji (uwzględnionymi w wartości Nieruchomości będących przedmiot aportu) również należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 2 updop. Zwrot ww. kosztów poniesionych na remediację jest bezpośrednio związany z przychodem z przeniesienia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości.

Wskazać bowiem należy, że jeżeli pierwotny przychód z wniesienia wkładu niepieniężnego tj. Nieruchomości został rozpoznany jako przychód z zysków kapitałowych, to korektę tego przychodu też należy rozpoznać w źródle przychodów z zysków kapitałowych jako zmniejszenie pierwotnego przychodu.

W związku z powyższym, przychody z tytułu zwrotu kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznymi wydatkami poniesionymi na remediację a Oszacowanymi kosztami remediacji należy zakwalifikować do „zysków kapitałowych” zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 2 updop.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do momentu powstania przychodu wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 3 upodp:

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane. Co oznacza, że brak uregulowania należności przez nabywcę nie wpływa na zmniejszenie kwoty przychodu.

Kwestie związane z momentem powstania przychodu uregulowane zostały w art. 12 ust. 3a-3h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 12 ust. 3a updop:

Zasady ogólne dokonywania korekt przychodów zostały zawarte w art. 12 ust. 3j-3m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak stosownie do art. 12 ust. 3j updop:

Tym samym podatnicy dokonują korekty przychodów „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawią fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta przychodów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym. Powyższe zasady korygowania przychodów mają zastosowanie tylko do tych przypadków, gdy korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką.

Z regulacji zawartych w cytowanym powyżej art. 12 ust. 3j updop wynika, że korekta „wstecz” może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia „błąd rachunkowy” oraz „inna oczywista omyłka”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na złote itp.).

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl), przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”.

Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty (w przypadku korekty kosztów uzyskania przychodów) lub w okresie wystawienia tego dokumentu (w przypadku korekty przychodów). Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu bądź kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana „wstecznie”.

Mając powyższe na względzie, w sytuacji przedstawionej we wniosku przyczyną korekty nie jest błąd rachunkowy ani inna oczywista omyłka. W przedmiotowej sprawie wystawienie faktury jest następstwem dokonanego (w drodze wzajemnego porozumienia) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką celową rozliczenia na uzgodnionych wcześniej warunkach. Zatem, korekta przychodu w przedstawionym we wniosku opisie sprawy nie wynika z błędu, czy też oczywistej omyłki, stąd korekta ta winna zostać rozliczona „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiono fakturę korygującą.

Mając powyższe na względzie, Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy +z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.