Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 stycznia 2025 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy do limitu przychodów 2 000 000 euro, uprawniającego do zastosowania preferencyjnej stawki CIT 9% należy wziąć pod uwagę przychody z działalności rolniczej (sprzedaż ziemniaków, pszenicy, rzepaku i mleka), do których nie stosujemy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 2 ust. 1 pkt 1).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja rolnicza. Spółka zajmuje się uprawą ziemniaków, pszenicy, rzepaku oraz hodowlą bydła mlecznego. Uzyskuje przychody ze sprzedaży ww. płodów rolnych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz dochodów opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek, zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Podatkiem dochodowym Spółka obejmuje natomiast inne rodzaje przychodów, z pozarolniczej działalności gospodarczej jak np. z tytułu czynszów, dzierżaw, sprzedaży środków trwałych itp.
Za rok 2020 przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym wyniosły 4 459 681,12 zł co stanowi poniżej 1 mln Euro (wg kursu z 2 stycznia 2020 r.) Przychody z działalności rolniczej, ze sprzedaży płodów rolnych wyniosły ponad 50 mln zł.
Spółka odprowadziła podatek dochodowy według stawki 19% podstawy opodatkowania.
Po przeanalizowaniu przepisów Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych – art.2 ust. 1 pkt 1 oraz art. 19 ust. 1 powstała wątpliwość, czy przy ustalaniu limitu przychodów 2 000 000 Euro (uprawniającego do stosowania stawki preferencyjnej 9% CIT) należy brać pod uwagę przychody uzyskiwane z działalności rolniczej.
Pytanie
Czy do limitu przychodów 2 000 000 euro, uprawniającego do zastosowania preferencyjnej stawki CIT 9% należy wziąć pod uwagę przychody z działalności rolniczej (sprzedaż ziemniaków, pszenicy, rzepaku i mleka), do których nie stosujemy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 2 ust. 1 pkt 1)?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, skoro na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów z działalności rolniczej (sprzedaż płodów rolnych) nie stosuje się ww. ustawy to przychody te nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu limitu 2 000 000 euro uprawniającego do korzystania z preferencyjnej stawki CIT 9%.
Spółka powinna zastosować stawkę 9% przy rozliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazać należy, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.,
przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym,
działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że regulacja art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, wskazuje, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zawarty w tym przepisie zwrot normatywny „przychodów z działalności rolniczej” oznacza, że ustawodawca odwołuje się w nim do efektów działalności rolniczej (jej przychodów), a nie do działalności rolniczej jako takiej.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.),
podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania;
2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1 200 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.
Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT. (Ww. warunki wyłączające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki nie są przedmiotem złożonego wniosku).
Istotny w niniejszej sprawie jest natomiast art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, zgodnie z którym
podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.
W myśl art. 19 ust. 1e ustawy o CIT,
warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.
Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym,
ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy jednak tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy do limitu przychodów 2 000 000 euro, uprawniającego do zastosowania preferencyjnej stawki CIT 9% należy wziąć pod uwagę przychody z działalności rolniczej (sprzedaż ziemniaków, pszenicy, rzepaku i mleka), do których nie stosujemy przepisów ustawy o CIT (art. 2 ust. 1 pkt 1).
Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy stwierdzić, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, nie są „przychodami”, do których stosuje się ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych (wyłączenie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Nie są również przychodami zwolnionymi od podatku.
Tym samym, nie są one brane pod uwagę przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.
A zatem, skoro na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów z działalności rolniczej (sprzedaż płodów rolnych) nie stosuje się ww. ustawy, to przychody te nie powinny być zaliczane do limitu przychodu (odpowiednio 1 200 000 euro zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 i 2 000 000 euro zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT), uprawniającego do zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Końcowo zastrzec należy, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy przychodów z 2020 r., zatem zastosowanie do niego znajdują przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2020 r.
Zgodnie z powołanym powyżej art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.,
podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika więc, że limit przychodów osiągniętych w 2020 r. nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, a nie jak wskazali Państwo we własnym stanowisku 2 000 000 euro.
Powyższe oznacza, że w opisanej we wniosku sytuacji aby móc zastosować preferencyjną 9% stawkę podatku do przychodów osiągniętych z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2020 r., Państwa przychody za 2020 r. nie mogły przekroczyć kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Z wniosku wynika, że za 2020 r. Państwa przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym wynosiły 4 459 681,12 zł, zatem nie przekroczyły limitu 1 200 000 euro, wynikającego z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Tym samym powyższe pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.