Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) S.A. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. (dalej: „UPDOP”)) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Podstawowym obszarem działalności operacyjnej Spółki jest produkcja i handel (…), głownie z obszaru (…), nazywanych także (…). Oferta obejmuje kilkaset różnych produktów i (…). Produkty Spółki znajdują zastosowanie w wielu różnych branżach (…). Do najważniejszych obszarów wykorzystania (…) należą w szczególności: (…). Znajdują one szerokie zastosowanie także w produkcji wyrobów (…). (…) to nie tylko składniki różnego rodzaju produktów gotowych. Jako samodzielna (…) pełnią również rolę (…) w (…) procesach technicznych i technologicznych.

Spółka projektuje i produkuje (…) również na specjalne zamówienie klientów, a dzięki modyfikacjom, które dostosowują produkty do ich unikalnych potrzeb, spełnia oczekiwania nawet najbardziej wymagających odbiorców. Część z nich to produkty, które znajdą zastosowanie w produkcji wysokiej jakości (…) i (…) o (…). Inne, będące produktami specjalistycznymi do zastosowań przemysłowych, są dedykowane takim branżom, jak (…), (…).

Działalność badawczo-rozwojowa realizowana jest w Spółce na potrzeby przede wszystkim wewnętrzne. Spółka traktuje działalność badawczo-rozwojową jako kluczowy czynnik decydujący o jej pozycji konkurencyjnej, relacji z klientami, wysokości marży, czy wielkości obrotów. Wnioskodawca konsekwentnie pracuje nad rozwojem i rozbudową własnego portfela produktów, które mają generować wyższe marże, zwiększając tym samym dochody ze sprzedaży. Dzięki posiadanym zasobom ludzkim i technicznym w zakresie wyodrębnionego działu realizującego prace badawczo-rozwojowe Spółka ma możliwość samodzielnego opracowywania i rozwijania wysoce innowacyjnych, kompleksowych rozwiązań w dziedzinie wyrobów i technologii (…). Jednocześnie Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Prowadzone przez Spółkę prace badawczo - rozwojowe skupiają się na opracowywaniu nowych i/lub udoskonalaniu (wprowadzeniu znaczącej zmiany) istniejących produktów i technologii, a także poszukiwaniu nowych zastosowań (nowych rynków, nowych aplikacji) dla dotychczas wytwarzanych wyrobów. Spółka prowadzi prace badawczo - rozwojowe począwszy od fazy koncepcyjnej, poprzez badania laboratoryjne, analitykę, prace aplikacyjne, skalowanie aż po prace wdrożeniowe, mające na celu wytworzenie partii informacyjnych na istniejących instalacjach produkcyjnych. Dopiero potwierdzenie, że produkt wytworzony (i/lub zastosowanie technologii) w pełnej skali technicznej spełnia wymagania rynku oraz Wnioskodawcy stanowi o zakończeniu projektu badawczo- rozwojowego. Spółka nie prowadzi badań podstawowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a UPDOP (zwolnienie dla dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz dochodów z działalności osiągniętej z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu).

Wnioskodawca pokrywa koszty realizacji prac badawczo - rozwojowych ze środków własnych. W przypadku zwrotu wydatków w jakiejkolwiek formie (np. w przypadku dofinansowań, dotacji) Spółka koryguje odpowiednio wartość kosztów kwalifikowanych tak, aby nie uwzględniać wydatków zwróconych w kalkulacji ulgi na działalność badawczo - rozwojową. Wnioskodawca nie uwzględnia również w uldze na działalność badawczo - rozwojową wydatków odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka funkcjonuje w oparciu o strukturę dywizjonalną, gdzie działalność badawczo-rozwojowa podlega bezpośrednio Dyrektorowi Generalnemu Spółki i skupiona jest w wyodrębnionym w jego strukturze Dziale Badań i Rozwoju, którym kieruje Dyrektor ds. Badawczo-Rozwojowych. W Dziale Badań i Rozwoju zlokalizowane są również następujące jednostki organizacyjne: (…), Pracownia Analityczna, Pracownia Wsparcia Technicznego.

Wszystkie koszty generowane przez Dział Badań i Rozwoju (a więc zarówno ponoszone na działalność badawczo - rozwojową w zakresie wyodrębnionych i niewyodrębnionych projektów jak i te, które nie dotyczą działalności badawczo - rozwojowej sensu stricto) są pierwotnie ewidencjonowane na koncie analitycznym wyodrębnionym księgowo w prowadzonej przez Spółkę ewidencji rachunkowej tj. na odrębnym MPK-u (Miejscu Powstawania Kosztów).

Czynności dokonywane przez pracowników przedmiotowego działu można podzielić na:

A.prace stanowiące działalność badawczo-rozwojową, dotyczące projektów, które są enumeratywnie wyodrębnione przez Wnioskodawcę w systemie księgowym (…) dla celów bilansowych (dalej: „Prace typu A”; w momencie złożenia wniosku realizowany jest taki jeden projekt);

B.prace stanowiące działalność badawczo - rozwojową dotyczące projektów, które nie zostały enumeratywnie wyodrębnione przez Wnioskodawcę w systemie księgowym (…) dla celów bilansowych (dalej: „Prace typu B”);

C.prace niestanowiące działalności badawczo - rozwojowej sensu stricto, które stanowią w szczególności wsparcie wydziałów produkcyjnych wyodrębnionych w strukturze organizacyjnej Spółki (dalej: „Prace typu C”).

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi bardzo wiele projektów, których realizacja stanowi działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu UPDOP. Niemniej jednak, Spółka dokonuje szczegółowego wyodrębnienia w systemie księgowym (…) tylko niektórych projektów - określonych powyżej mianem Prac typu A. W zakresie Prac typu A Wnioskodawca uzyskał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 14 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.594.2018.1.PC oraz stosował ulgę B+R w rozliczeniach za przeszłe lata podatkowe.

Pierwotnie, w zakresie Prac typu A Spółka wyodrębniała jedynie koszty wynagrodzeń i składek (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP).

Natomiast w efekcie dodatkowych analiz oraz na podstawie interpretacji indywidualnej z dnia (…) r. o sygn. (…) wydanej dla Wnioskodawcy przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako: „Interpretacja 2021”), Wnioskodawca stosuje ulgę B+R i w przyszłości może ją stosować do:

•kosztów wynagrodzeń i składek (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP) związanych z Pracami typu B (które nie są ujęte w systemie księgowym (…) jako oddzielne projekty). W tym zakresie Spółka dokumentuje cel poszczególnych realizowanych projektów, ich rezultat oraz jest w stanie wskazać pracowników zaangażowanych podczas ich realizacji (jednakże bez szczegółowej kalkulacji czasu faktycznie poświęconego na dany projekt, gdyż Wnioskodawca prowadzi ewidencję zbiorczo dla Prac typu B). Spółka jest zatem w stanie zidentyfikować wynagrodzenie i składki przypadające na czas pracy danego pracownika faktycznie poświęcony łącznie na Prace typu B;

•kosztów zużytych materiałów / surowców przypadających łącznie na Prace typu A i B.

Spółka ustala koszty kwalifikowane przypadające na powyższe Prace w oparciu o opracowany przez siebie algorytm, który jest i będzie prowadzony na podstawie zapisów księgowych, w okresach miesięcznych i trwale archiwizowany przez Spółkę.

Należy podkreślić, iż kwestia ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych za pomocą powyższego algorytmu bądź wykładnia przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

W odniesieniu do pierwszej z ww. kategorii kosztów - tzn. wynagrodzeń za pracę i składek z art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, przedmiotem zapytania nie jest sposób ustalenia proporcji czasu Prac typu B w czasie pracy danego pracownika dla potrzeb określenia kwoty kosztów kwalifikowanych - w tym bowiem zakresie Spółka otrzymała interpretację indywidualną z dnia (...) r. o sygn. (...), w której jednoznacznie rozstrzygnięto tę kwestię.

Wnioskodawca podkreśla również, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził wygaśnięcie Interpretacji 2021 (postanowienie z dnia 2 lipca 2024 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.460.2021.6.DKG), z uwagi na to, że w Interpretacji 2021 w uzasadnieniu swojego stanowiska Organ przedstawił argumentację dotyczącą wynagrodzeń za czas urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności odmienną od przyjętej w interpretacji ogólnej z dnia 13 lutego 2024 r. o sygn. DD8.8203.1.2021. Natomiast powyższe nie zmienia faktu, że przedmiotem Interpretacji 2021 była ocena donośnych dla Spółki zagadnień przedstawionych we wniosku, a dotyczących uznania za koszty kwalifikowane określonych kategorii kosztów związanych z Pracami typu A i Pracami typu B, a nie kwestii ujęcia w uldze B+R kosztów wynagrodzeń i składek za okresy nieobecności pracowników. Stwierdzenie wygaśnięcia interpretacji w całości (z czym Spółka polemizowała w zażaleniu na ww. postanowienie) sprawiło zaś, że Spółka została pozbawiona przysługującej jej ochrony z Interpretacji 2021 w całości. W związku z tym, pomimo stwierdzenia wygaśnięcia Interpretacji 2021, zasadnym jest wystąpienie z zapytaniem o zbliżonym (lecz nietożsamym) zakresie ponownie, który to zakres oczywiście nie pokrywa się zakresem interpretacji ogólnej oraz wydanej dla Spółki interpretacji indywidualnej o sygn. (...).

Ilekroć we wniosku jest mowa o prowadzonych przez Spółkę pracach badawczo-rozwojowych czy działalności badawczo-rozwojowej (w ramach których ponoszone są określone koszty), należy przez nie rozumieć działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 UPDOP, tj. prace rozwojowe (art. 4a pkt 28 UPDOP) lub badania aplikacyjne (art. 4a pkt 27 lit. b UPDOP). Z wymienionych czynności realizowanych przez Dział Badań i Rozwoju, wyłącznie Prace typu C nie spełniają definicji ustawowej prac badawczo-rozwojowych, przy czym Prace typu C nie są przedmiotem pytania sformułowanego we Wniosku.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do uznania za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18d UPDOP:

a)kosztów poniesionych przez niego na wynagrodzenia wraz z pochodnymi i składkami (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP) odnośnie Prac typu B (niewyodrębnionych na poszczególne projekty badawczo - rozwojowe w systemie ewidencyjnym Spółki);

b)kosztów zużytych materiałów/surowców w części przypadającej na Prace typu A i B łącznie (niewyodrębnionych na poszczególne projekty badawczo - rozwojowe w systemie ewidencyjnym Spółki).

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do uznania za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18d UPDOP opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

a)kosztów poniesionych przez niego na wynagrodzenia wraz z pochodnymi i składkami (o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP) odnośnie Prac typu B;

b)kosztów zużytych materiałów/surowców w części przypadającej na Prace typu A i B łącznie.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Na podstawie regulacji zawartej w przepisie art. 18d ust. 1 UPDOP, od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi” .

Do kosztów kwalifikowanych stosownie do przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, w szczególności zalicza się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „UPDOF”) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Na podstawie regulacji zawartej w przepisie art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, należy wskazać trzy warunki uznania wymienionych tam kategorii kosztów wynikających ze stosunku pracy za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi B+R:

•koszty te muszą stanowić koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy,

•koszty muszą dotyczyć pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową podatnika, oraz

•koszty te muszą stanowić dla pracowników należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 UPDOF.

Jednocześnie, analizowany przepis zawiera ograniczenie, zgodnie z którym poniesione wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowniczych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności mogą stanowić koszty kwalifikowane ulgi na działalność badawczo - rozwojową tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Warto podkreślić, iż na próżno jest szukać w przepisach regulujących opisywaną ulgę podatkową wymogu, że dla zaistnienia możliwości jej stosowania konieczne jest stosowanie podziału ponoszonych kosztów kwalifikowanych z uwzględnieniem poszczególnych projektów badawczo - rozwojowych. Tym samym, należy wskazać, iż Ustawodawca nie przewidział takiego obowiązku wobec podmiotów chcących skorzystać z przedmiotowej ulgi. Przyjęcie przeciwnego wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, byłoby całkowicie niezasadne, bowiem znacznie wykraczałoby poza rezultat prawidłowo dokonanej wykładni językowej przytaczanych przepisów i jako takie niezasadnie nakładałoby obowiązki na podatników, które nie znajdowałyby oparcia w treści powszechnie obowiązujących przepisów prawa.

Powyższe znajduje przykładowo potwierdzenie w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2013 r., sygn. I SA/Bd 793/13, w którym słusznie uznano, że W prawie podatkowym obowiązuje nakaz wykładni ścisłej, a w szczególności zakaz takiej wykładni rozszerzającej przepisów prawa podatkowego, która zwiększałaby zakres obciążeń podatkowych podatnika. Dopuszczalna jest jednak wykładnia rozszerzająca na korzyść podatnika (por. L. Morawski: Wykładnia w orzecznictwie sądów. Toruń 2002, s. 266). Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca (por. wyrok SN z dnia 22 października 1992 r., sygn. akt III ARN 50/92, OSNC 1993/10/181 oraz wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 1998 r., sygn. akt I SA/Po 1782/97). W prawie podatkowym obowiązuje ogólna zasada interpretacji ścisłej wszystkich przepisów prawnych, a w szczególności zakaz stosowania wykładni rozszerzającej na niekorzyść podatnika. Nie jest w szczególności dopuszczalne tworzenie w drodze wykładni, czy analogii nowych stanów podatkowych. Wspomniana dyrektywa znajduje wsparcie w zasadzie konstytucyjnej, w myśl której „Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy (art. 217 Konstytucji).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że wydatki stanowiące koszty pracownicze ponoszone przez niego w ramach działalności badawczo-rozwojowej realizowanej w ramach Działu Badań i Rozwoju na Prace typu B (wyłącznie w zakresie, w jakim przypadają one na roboczogodziny faktycznie poświęcone na Prace typu B zgodnie ze wskazanym algorytmem) należy uznać za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP.

Jednocześnie, oprócz kosztów pracowniczych Spółka w zakresie działalności Działu Badań i Rozwoju ponosi również koszty wydatków na nabycie materiałów i surowców wykorzystywanych bezpośrednio do działalności powyższej komórki organizacyjnej.

W zakresie powyższych kosztów należy wskazać, że materiały i surowce, na które Wnioskodawca ponosi stosowne wydatki są - po dokonaniu alokacji kosztów na Prace typu C - wykorzystywane bezpośrednio podczas prac Działu Badań i Rozwoju, a tym samym również w zakresie działalności badawczo - rozwojowej tam realizowanej. Wobec powyższego, zdaniem Spółki, zastosowanie do nich znajdzie przepis art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, który stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się: nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, nie można uznać, że powyższe rozważania mają zastosowanie tylko do kosztów w zakresie wyodrębnionych księgowo projektów badawczo - rozwojowych. Należy bowiem stwierdzić, iż fakt enumeratywnego wyodrębnienia księgowego konkretnych projektów nie został wymieniony przez Ustawodawcę w żadnym z przepisów prawa, w związku z czym powyższe stanowisko znajdzie zastosowanie również w zakresie projektów ujętych łącznie (tj. Prac typu B).

Mając na uwadze powyższe, materiały i surowce zużywane podczas działalności badawczo - rozwojowej Spółki, będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1b UPDOP, Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Z kolei zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 UPDOP, do którego to odwołuje się powyższa norma prawna, Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Należy wskazać, iż Ustawodawca w żadnym przepisie UPDOP nie doprecyzował jak ma wyglądać lub na czym ma polegać przedmiotowe wyodrębnienie. Tym samym Wnioskodawca wskazuje, iż jego zdaniem podatnikom chcącym skorzystać z ulgi na działalność badawczo - rozwojową pozostawiono w tym zakresie znaczną swobodę. Mając na uwadze konieczność ścisłej wykładni przepisów prawa podatkowego, w jego ocenie, każdy odpowiednio precyzyjny (umożliwiający zidentyfikowanie ich wysokości) sposób wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności badawczo-rozwojowej będzie bowiem skutkował wypełnieniem powyższego warunku. Jednocześnie, zdaniem Spółki, poprzez koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisu art. 9 ust. 1b UPDOP należy rozumieć wyłącznie te koszty, które podatnik zamierza odliczyć w ramach stosowanej ulgi, tj. koszty kwalifikowane enumeratywnie wymienione w przepisach art. 18d ust. 2 - 3.

Powyższe znajduje przykładowo potwierdzenie w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. „Ulga podatkowa na działalność badawczo-rozwojową,” w którym to wskazuje się, że Ustawy podatkowe PIT i CIT nakładają na podatników, którzy zamierzają skorzystać z ulgi B+R, obowiązek wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej (w tym kosztów pracowniczych) w prowadzonych przez nich księgach podatkowych. Zastosowany przez podatnika sposób wyodrębnienia kosztów powinien umożliwić prawidłowe zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, które dają prawo do skorzystania z ulgi, w kwocie adekwatnej do odpowiedniego rodzaju kosztu kwalifikowanego.

Analogicznie stwierdzono w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.578.2018.1.AN, w której uznano następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojowej w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. W związku z powyższym, dla określenia możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, istotne będzie prowadzenie działalności, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o CIT, oraz posiadanie wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że dla wypełnienia powyższego obowiązku wystarczające jest dokonanie wyodrębnienia w prowadzonej ewidencji w dowolnej prawnie dopuszczalnej formie umożliwiającej zidentyfikowanie wysokości poniesionych przez dany podmiot kosztów kwalifikowanych na działalność badawczo-rozwojową.

Tym samym, zdaniem Spółki, prowadzona ewidencja (ewidencja kosztów na właściwych MPK- ach w księgach rachunkowych oraz wspomniany w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym algorytm, według którego ustalana jest wysokość kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń wraz z pochodnymi i składkami przypadające na Prace typu B) umożliwia wskazanie wysokości każdego z rodzajów kosztów kwalifikowanych w sposób wystarczająco precyzyjny, aby można było wypełnić załącznik CIT/BR, tj. składaną Informację o odliczeniach od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

Spółka wskazuje, iż przyjęty przez nią sposób prowadzenia ewidencji w systemie księgowym (a więc niewyodrębnianie w podziale na poszczególne projekty Prac typu B) wynika przede wszystkim z uznania wyłącznie niektórych projektów badawczo - rozwojowych za istotne dla celów bilansowych. Niemniej jednak, należy stwierdzić, że również prace nad projektami, które nie są wyodrębnione w systemie SAP także stanowią działalność badawczo - rozwojową i jako takie implikują prawo do stosowania ulgi na taką działalność.

Jednocześnie Spółka ponownie podnosi, że Ustawodawca w żadnym powszechnie obowiązującym przepisie prawa nie wskazał, iż ewidencja, o której mowa w przepisie art. 9 ust. 1b UPDOP powinna być prowadzona w podziale na poszczególne projekty badawczo - rozwojowe bądź też w jakikolwiek inny sposób.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przyjęty przez Wnioskodawcę sposób ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, Spółka wskazuje, że taki sposób ewidencjonowania kosztów kwalifikowanych na cele stosowania ulgi na działalność badawczo - rozwojową spotkał się już uprzednio z aprobatą organów podatkowych wyrażoną w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Tak bowiem przykładowo w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 16 sierpnia 2016 r., sygn. IPPB5/4510-641/16-3/MR, uznano za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym Skorzystanie z premii podatkowej jest związane z koniecznością wykazania w zeznaniu kosztów kwalifikowanych, podlegających odliczeniu. Z kolei korzystanie z możliwości zastosowania odliczenia kosztów kwalifikowanych wiąże się z wyodrębnieniem w ewidencji księgowej przedsiębiorcy wszystkich kosztów badawczo- rozwojowych. Jednocześnie, w przepisach nie wskazano jak ma wyglądać owo wyodrębnienie, czy wystarczą odrębne konta czy powinna to być odrębna ewidencja. Ustawodawca wymaga jedynie, aby zostały wyodrębnione koszty działalności badawczo - rozwojowej. To oznacza, że wystarczy, by podatnik zastosował odpowiednie księgowania, posługując się np. dedykowanymi kontami. Nie wymaga się przy ewidencjonowania kosztów w podziale na projekty. Mając powyższe na uwadze uznać, że Spółka chcąc skorzystać z ww. ulgi winna (dla celów dowodowych) prowadzić ewidencje dla pracowników, których zadania wiążą się z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku, gdy dane koszty będą ponoszone zarówno w zakresie prac badawczo-rozwojowych, jak i działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, wystarczy by dysponować dokumentacją, umożliwiającą precyzyjną alokację części tych kosztów do prac badawczo-rozwojowych.

Podobnie stwierdzono także w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 29 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.370.2020.2.APO, w której uznano, że Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka każdy wydatek ewidencjonuje w podziale na centra kosztowe (CC) (...) W analityce kont kosztowych ksiąg rachunkowych zakodowane jest centrum kosztowe. Jeżeli dany wydatek objęty fakturą dotyczy wielu działów, jest alokowany do właściwych CC odpowiednim kluczem podziału. Analogicznie w podziale na centra kosztowe Spółka księguje wynagrodzenia pracowników i współpracowników. Dodatkowo, na podstawie szczegółowej ewidencji czasu pracy, są one rozliczane na realizowane projekty objęte kontraktami bądź koszty bieżące. Rozliczenie odbywa się w cyklach miesięcznych i opiera się na procentowym udziale czasu pracy zaewidencjonowanego na dany projekt w ogóle godzin przepracowanych. Spółka ewidencjonuje szczegółowo czas pracy w przeznaczonym do tego, wytworzonym we własnym zakresie, programie komputerowym. Każdy pracownik i współpracownik Spółki przypisuje przepracowane przez siebie godziny do zdefiniowanych w systemie projektów (są to albo projekty objęte kontraktami albo tzw. projekty wewnętrzne). Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy należy przyznać słuszność stanowisku Wnioskodawcy, zgodnie z którym ujęcie kosztów prac B+R w wyodrębnionej ewidencji pomocniczej w postaci kont analitycznych zespołu kont kosztowych księgi głównej, w podziale na centra kosztowe oraz ich alokację odpowiednim kluczem podziału, spełnia wymóg, o którym mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p.

Pośrednio taki sposób prowadzenia ewidencji potwierdza także stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.1044.2016.1.BD, w której wskazano, że Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu UoPDOP. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. W związku z powyższym, dla określenia możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, istotne będzie prowadzenie działalności, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu UoPDOP oraz posiadanie wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych.

Tym samym należy stwierdzić, że opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na działalność badawczo - rozwojową realizowaną w ramach wyodrębnionego Działu Badań i Rozwoju w zakresie Prac typu B:

-zostały ujęte w przepisie art. 18d ust. 2 UPDOP,

-zostały wyodrębnione w prowadzonej ewidencji w rozumieniu przepisu art. 9 ust. 1b UPDOP,

w związku z czym Spółka jest uprawniona do uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18d UPDOP i uwzględnienia ich w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.