Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym w sytuacji, gdy dokonali Państwo w latach 2020-2024 płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, poprzez przelew na rachunki bankowe, które w momencie dokonania płatności nie znajdowały się w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT oraz nie złożyli zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji, a następnie w 2024 r. dokonali Państwo Ponownych Płatności tych kwot na rachunki bankowe wskazane w stanie faktycznym i otrzymali zwrot Pierwotnych Płatności od Kontrahentów, będą Państwo mogli uznać, że są to koszty uzyskania przychodów bez zastosowania ograniczenia wynikającego z treści art. 15d ust.1, w momencie dokonania ponownych płatności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „Ustawa o CIT” lub „Ustawa”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży zbożowych wyrobów śniadaniowych ( zwane dalej: „Wyroby”).

X Sp. z o.o. na rzecz kontrahentów zagranicznych będących zarejestrowanych na potrzeby VAT w Polsce ( NIP PL, dalej: „Kontrahenci”), dokonała płatności (dalej: „Pierwotne Płatności”) w latach 2020-2024, dotyczące transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018r. - Prawo przedsiębiorców, przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów ( dalej: „Biała Lista”), o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361,dalej: „Ustawa VAT”) w zakresie dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Ponadto na skutek braku świadomości dokonanej pomyłki, Spółka nie złożyła zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.; dalej: „Ordynacja”), do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu. Płatności nie zostały również dokonane z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a Ustawy VAT.

Spółka w ramach wewnętrznych weryfikacji zauważyła nieprawidłowości z Pierwotnymi Płatnościami i wdrożyła działania naprawcze polegające na dokonaniu na rzecz Kontrahentów ponownych płatności w roku 2024 ( dalej: „Ponowne Płatności”):

-           na rachunki bankowe znajdujące się na Białej liście;

-           lub rachunki bankowe nieznajdujące się na Białej Liście, z jednoczesnym zawiadomieniem o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu (niektóre Pierwotne Płatności były wcześniej uregulowane na te rachunki bankowe bez zawiadomienia).

Następnie Spółka otrzymała zwrot od Kontrahentów zapłaconych pierwotnie środków tj. pierwotnych płatności (anulacja Pierwotnych Płatności), co zostało właściwie opisane i udokumentowane w dokonanych zwrotach.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonał w latach 2020-2024 płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, poprzez przelew na rachunki bankowe, które w momencie dokonania płatności nie znajdowały się w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT oraz nie złożył zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji, a następnie w roku 2024 dokonał Ponownych Płatności tych kwot na rachunki bankowe wskazane w stanie faktycznym i otrzyma zwrot Pierwotnych Płatności od Kontrahentów, będzie mógł uznać, że są to koszty uzyskania przychodów bez zastosowania ograniczenia wynikającego z treści art. 15d ust.1, w momencie dokonania ponownych płatności?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, mając na uwadze literalne brzmienie przepisu art.15d ust.1 i ust.2 ustawy CIT, jego wykładnię celowościową, a również dominującą praktykę interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe, Spółka prawidłowo dokonała korekty zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 poprzez zmniejszenie kosztów podatkowych o łączną kwotę Pierwotnych Płatności zrealizowanych przez Spółkę w danym roku podatkowym na rachunki nieuwzględnione na Białej liście (2020-2024), a następnie rozpoznała koszty podatkowe w miesiącu dokonania Ponownych Płatności.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-    został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-    jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-    pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-    poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-    został właściwie udokumentowany,

-    nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Wydatki dotyczące transakcji wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełniają wszystkie wskazane powyżej warunki.

Jednakże art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wskazuje, że podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodu kosztu w tej części, w jakiej płatność za towary lub usługi na rzecz przedsiębiorców będących podatnikami VAT została dokonana przelewem na rachunek inny niż uwzględniony na dzień zlecenia przelewu na Białej Liście.

Dodatkowo, art. 15d ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu takiej części płatności jaka została dokonana z pominięciem prawidłowego rachunku płatniczego, podatnicy w tej części zmniejszają koszty uzyskania przychodu w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność.

Oznacza to, że podatnicy co do zasady nie mają prawa do rozpoznania kosztów podatkowych jeśli płatność zostanie dokonana na rachunek nieznajdujący się na Białej Liście i nie znajdą zastosowania wyłączenia wskazane w art. 15d ust. 4. Jeśli jednak taki koszt podatkowy rozpoznają, mają obowiązek skorygowania kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym dokonano takiej płatności.

Przepisy ustawy o CIT nie precyzują wprost szczegółowo, czy i w jaki sposób podatnicy powinni dokonać korekty kosztów podatkowych w przedmiotowej sprawie tj. gdy płatność została pierwotnie dokonana na rachunek nieznajdujący się na Białej Liście z powodu błędu lub omyłki, jednak podatnik podejmuje kroki mające na celu „uzdrowienie” tej sytuacji i realizuje ponowne płatności, tym razem na prawidłowy rachunek bankowy.

Jednakże dominująca praktyka interpretacyjna prezentowana przez organy podatkowe wskazuje, że w sytuacji gdy podatnik podejmie kroki mające na celu doprowadzenie do ostatecznego uregulowania płatności za towary i usługi na rachunek znajdujący się na Białej Liście, uzyskuje on prawo do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu, gdyż dochodzi do eliminacji okoliczności, które wcześniej skutkowały wyłączeniem wydatku z kosztów podatkowych.

Dla przykładu takie stanowisko zostało przedstawione w Interpretacji indywidualnej DKIS z 21 lutego 2024 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.7.2024.1.MF : „ponowne uregulowanie należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 lub pkt 3 ustawy o CIT, skutkuje nabyciem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji za koszty uzyskania przychodu. Nie ziszczą się bowiem warunki określone w ww. przepisie, które nie pozwalałyby na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów objętych fakturami”.

Zatem, a contrario, koszt podatkowy, mogą stanowić jedynie te koszty, które nie uchybiają wskazanym powyżej warunkom, tj. zostaną dokonane z zastosowaniem powyżej zasad.

Mając jednak na uwadze literalne brzmienie art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz art. 15d ust. 2 ustawy o CIT, w ocenie Spółki, dopiero po dokonaniu Ponownej Płatności w 2024 r.:

-na rachunek znajdujący się na Białej Liście,

-lub na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 Ustawy VAT, a podatnik zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji , do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu,

można zaliczyć wskazane koszty z tytułu nabycia towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów w 2024 r. ( tj. w momencie, w którym Ponowna płatność zostanie dokonana). Dopiero korekta płatności powoduje eliminację pierwotnej przyczyny, na bazie której poniesiony przez podatnika wydatek nie mógł stanowić kosztów podatkowych. Tym samym w opisywanej sprawie dopiero w 2024r. do tych kosztów nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.